Seifū - Gotowe

[Seifū]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Seifū
NAZWISKO: Zurotaka

KLAN: Yuki

WIEK [DATA URODZENIA]: 04.02.367r - 17 zim
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 179cm | 83kg
RANGA: Wyrzutek D

---

APARYCJA

---

WYGLĄD:

Chybotające się niebieskie włosy, których nieposkromione pasma z boku, cały czas uciekają spod czarnego materiału zrobionego na wzór koła przytrzymującego je razem, zazwyczaj nie świadczą o niczym niebezpiecznym. Są jedynie oznaką swobodnego podejścia do wygody młodzieńca, którego pomarańczowe oczy, momentami wpadające w szkarłatne odcienie, ciekawie rozglądają się po otoczeniu. Młodzieniec, idąc normalnym krokiem, wygląda na wściekłego i poważnego jegomościa, co nie do końca zgadza się z jego łagodną twarzą. Lekko zadarty nos, dłonie ściśnięte w pięści i usta wyprofilowane na prostą kresę w żaden sposób nie świadczą o jego przyjaznej naturze, a jednak takie odnosi się wrażenie. Z samego całokształtu chłopak zdaje się być młodzieńcem chcącym wywrzeć na kimś wrażenie dorosłego, co też sprowadza się do jego nerwowych tików jamy ustnej, które zazwyczaj uwydatniają jego poliki, przez co wygląda po prostu jak niepocieszone dziecko.

UBIÓR:

Każde dziecko za młodu starało się podążać za swoimi autorytetami. Jedni uwielbiali opowieści o księżniczkach, inni podziwiali piękno natury, zaś niektórzy oddawali się całkowicie przypowieściom pełnych agresji i odwagi.

Ścieżka shinobi była dla młodzieńca pełna niejasności. Bardzo prawdopodobne, że winą był jego brak przynależności do tak znamienitego grona. Jednakże pomimo zaniku umiejętności i jak sądził, braku rodzinnych więzów krwi, starał się chociaż wyglądać jak ninja!

Niebieskie włosy, spięte w kitkę, opadające na katabirę ułożoną niczym zwyczajne kimono, sięgają aż po biały pas - obi przewiązany na wysokości bioder. Ręce swobodnie zwisające wzdłuż ciała zazwyczaj zasłonięte są rękawicami bez palców, które sięgają aż ponad łokieć, z wewnętrznej strony posiadając skórzane obicie, które osłania przedramiona przed cięciwą łuku.
Zbyt duże, burgundowo-czarne spodnie gospodarza dzięki zdolnościom manualnym matki stały się czymś w rodzaju skróconego kimona, na którego końcach znajdują się ściągacze, tworzące z nogawek coś w rodzaju worka na kartofle. Dopełnieniem ubioru jest przylegający, zwiewny, czarny materiał, z którego również są zrobione rękawiczki, sięgający spod kolana, aż po palce u stóp. Same stópki chłopak przyodziewa natomiast w zwyczajne sandały waraji, których wiązanie sięga ponad kostkę.

ZNAKI SZCZEGÓLNE:

• Niebieskie włosy
• Pomarańczowe oczy, momentami wpadające w szkarłat.

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER:

W przeciwieństwie do postawy, jego reakcje na bodźce zewnętrzne są jak najbardziej dziecięce. Każdy cal przepełniony jest niewinnością i delikatną naturą, która nie wykazuje się mściwością i złośliwością. Owszem, Seifū, jak każdy młodzieniec w jego wieku, potrafi zachować urazę i w kulminacyjnym momencie wystrzelić jak nieznana dotychczas broń maszynowa, jednakże są to jedynie dziecięce fanaberie, a nie plamy na honorze.
Pomimo starań dążenia do zachowań dorosłych Zurotaka jest w stanie wykazać się infantylnością swojego wieku, choć nie jest to zasada. Zdarza się, że rzeczywisty obraz przemówi do jego orzechowego mózgu i zmieni podejście, wykazując się wysokimi umiejętnościami aktorskimi. Niestety zazwyczaj brak umiejętności trzymania języka za zębami sprawia, że szybko potrafi napytać sobie biedy, wyskakując do nieznajomych sobie osób z mało adekwatnymi słowami. Pomimo głośnej natury nie jest awanturnikiem kończącym wszystko pojedynkami. Stara się unikać bójek, a kiedy do nich dochodzi, nie udaje siłacza, a jedynie skłania nisko głowę, czasem nawet pozwalając dać się poniżyć, skąd właśnie wzięły się jego nerwowe tiki, przez które we śnie utrzymuje szczękościsk.

NAWYKI:

• posiada tik zaciskania zębów
• drapie się grotem strzały w plecy
• mówi do zwierząt bardziej pieszczotliwie niż ludzi
• podkrada błyszczące przedmioty

NINDO: -
HISTORIA:

Zdawać by się mogło, że historia każdego shinobi wzbudza dreszcze, jednakże nie każda z tych obdarzonych osób jest świadoma swojego dziedzictwa, które genetycznie zostało im przekazane.
Czasem człowiek budzi się, myśląc o kolejnym wyzwaniu, będącym ogromnym ciężarem codziennej egzystencji i zastanawia się, po co to wszystko?
Ziarno niepewności spowodowane brakiem znajomości swojego pochodzenia sprawia, że zachodzi sobie w głowę, czy jest stworzony dla czegoś większego, czy znaczy coś więcej?
Pytania te nieustannie błądziły po głowie młodzieńca, który powoli wykorzystując swój potencjał, zaczynał powątpiewać w rzeczywistość opowieści przekazywanych mu od lat.

375 rok – 8 lat
Prastary Las, Midori, Festiwal Radości Pełen szczęścia, blondwłosy ośmiolatek, którego spostrzegawcze, żółte tęczówki obserwowały istne cuda piromanii i teatrzyków zorganizowanych ze strony gospodarzy, kompletnie nie spodziewał się zdarzeń, które miały tak dogłębnie zaważyć na jego przyszłości.
Będąc w świecie dziecięcych wizji, nie zauważył lecących w jego stronę pasm powietrza, które odrzuciły młodzieńca prosto na drewniane balustrady. Jedno małe, bezwładne ciało było niczym w porównaniu do strat, które ponieśli niektórzy z walczących. Ojciec, który stracił jasnowłosego młodzieńca z oczu, nie mógł wybaczyć sobie tego niedopatrzenia. Widząc jego leżące ciało, które zdawało się nie reagować na bodźce zewnętrzne, nie potrafił powstrzymać się przed rzuceniem na agresorów, zapominając o ostrożności. Nie umiejąc zapewnić ochrony jednemu ze swoich cenniejszych skarbów, musiał poczuć zwycięstwo zemsty. Niestety los chciał, że umiejętności, którymi dysponował, nie były wystarczające przeciwko oponentom. Umierając zdał sobie sprawę, że zostawił kobietę, której żywiołowa natura z pewnością nie pozwoli na zbyt długie przeżycie w tak niespokojnych czasach.
Kilkanaście godzin po niefortunnym zderzeniu młodzieniec obudził się w jednym ze szpitali na uboczu Midori, ślepo wypatrując sufitu, który zdawał się wirować. Nikt nie potrafił go rozpoznać, co oznaczało, że młodzieniec został automatycznie przekwalifikowany do grupy szarych obywateli, którzy z pewnością jedynie pomagali przy festiwalu, a same jego zdolności, których nabył jako shinobi, zanikły.
Nie wiedział, jak ma na imię, nie wiedział kim jest, nie wiedział skąd się tam właściwie wziął, w sumie…to bardzo mało wiedział.

376 rok – 9 lat
Shigashi no Kibu, kraj kupiecki Niecały rok po całym zdarzeniu, kiedy chłopak zdołał przypomnieć sobie podstawowe mechanizmy, jakim jest chociażby chodzenie, znalazł się w Shigashi no Kibu. Z założenia jego wędrówka z uzdolnionymi rówieśnikami polegała tylko i wyłącznie na dotarciu do miejsca wypadowego, w którym to miał mieć zapewniony dach nad głową, na który pracował przez pomoc przy gospodarstwie.
Pomimo własnego upośledzenia (bo właśnie tak się czuł pośród reszty młodych shinobi, którzy w trakcie drogi wygłupiali się, biegając po drzewach), starał się nie pokazywać, jak bardzo dotyka go fakt bycia zwykłym dzieciakiem. Wiedział, że praca, którą przyjdzie mu wykonywać nie będzie prosta, jednakże zdawała się być niczym w porównaniu do osiągnięć wszystkich tych shinobi…
Przesiąknięty wiedzą o braku własnego kąta chłopak nie bał się przyszłości. Już jako dziewięciolatek miał świadomość tego, że jakoś z pewnością będzie musiał sobie poradzić, a przecież oporządzanie ogródka nie musi być takie ciężkie, w porównaniu do dwuletnich ośrodków, w których jego rówieśnicy z pewnością będą trenować.
Tym właśnie sposobem Seifū trafił do Shigashi no Kibu, miejsca, które stało się jego rodzimym domem, a kompletnie obcy ludzie przez lata wpajali mu, że jest nikim więcej, jak tylko okolicznym myśliwym, który winien im dziękować za opiekę.

384 rok – 17 lat
Shigashi no Kibu, kraj kupiecki Zmuszony do obojętności na wydarzenia światowe żył bez przeszkód.
O poranku chodził do lasu polować na zwierzynę, w ciągu dnia przesiadywał na rynku, starając się sprzedać mięso, które upolował, zaś wieczorami pomagał gospodyni w obsłudze karczmy.
Cykl pracy, który regulował jego dotychczasowe życie, został całkowicie przerwany w momencie odkrycia własnych, nadzwyczajnych (jak na przeciętnego myśliwego) zdolności, które sprawiły, że prawdziwe pochodzenie stało się dla niego niezwykłą zagadką - i właśnie jej rozwiązanie stanowi teraz naczelny cel w życiu młodego Zurotaki.

---

WIEDZA

---

INFORMACJE:

• KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:
  • Wiedza o klanach: Hyūga, Inuzuka, Kaguya, Maji, Yamanaka, Ayatsuri, Yuki, Hōzuki, Kaminari.
  • Szczepie Hoshigaki oraz Shabondama.
  • Głównych celach Samurajów oraz ich historii.
  POSTACIE:
  • -

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Hyōton no Jutsu
NATURA CHAKRY: Suiton
STYLE WALKI: Takeda
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
• Nabyta -

PAKT: -
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 15
  WYTRZYMAŁOŚĆ 18
  SZYBKOŚĆ 22
  PERCEPCJA 19
  PSYCHIKA 1
  KONSEKWENCJA 1

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 74
KONTROLA CHAKRY C
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 101%
MNOŻNIKI: -
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU E
  GENJUTSU -
  STYLE WALKI 1
  • Takeda [D]
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU -
  FūINJUTSU -
  ELEMENTARNE
  • KATON -
    SUITON D
    FUUTON D
    DOTON -
    RAITON -
  KLANOWE -

JUTSU:

• Ninjutsu:
  • Bunshin no Jutsu [E]
  • Henge no Jutsu [E]
  • Kai [E]
  • Kawarimi no Jutsu [E]
  • Kinobori no Waza [E]
  • Suimen Hoko no Waza [E]
  • Nawanuke no Jutsu [E]
  Fuuinjutsu:
  • Fūin no Jutsu [E]
  Suiton:
  • Suiton: Kirigakure no Jutsu [D]
  • Suiton: Mizu Kawarimi [D]
  • Suiton: Mizutetsu no Jutsu [D]
  Fūton:
  • Fūton: Enshō No Kaze [D]
  • Fūton: Gōkūhō [D]
  Bukijutsu (Takeda):
  • Yajirushi [D]

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

• Torba z tyłu pasa, dwa małe bukłaki przy pasie
  (w całości wypełnione wodą)

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

• 5 kunai oraz 5 shurikenów w torbie, talia kart

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: klik
PH: klik
MISJE:

• D
  C
  B
  A
  S

[/list][/list]
PREZENT OD ADMINISTRACJI:

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Papyrus]

Akcept zatem.

  Ukryty tekst