Shinobi War PBF Naruto

DANE PERSONALNE
IMIĘ: Yurananiso
NAZWISKO: Masamune
KLAN: ---
WIEK [DATA URODZENIA]: 23 lata [361r.]
PŁEĆ: Mężczyzna
WZROST | WAGA: 180cm | 90Kg
RANGA: Samuraj

APARYCJA
WYGLĄD: Yurananiso ma włosy długości prawie dotykającej ramion koloru kruczo-czarnego, które są podzielone na dwie splecione części po lewej i po prawej stronie. Na końcach związane są dwiema przepaskami, jedna koloru białego z czerwoną obwódką po całej długości i szerokości a druga koloru czerwonego z białą obwódką również po całej długości i szerokości. Jest umięśniony i dobrze wyrzeźbiony przez treningi które prowadził. Oczy koloru jasnego odcienia granatowego. Przez młodo wyglądające rysy twarzy, wygląda na przerośnięte dziecko, wrażenie niszczy jednak meszkowata czarna bródka. Od prawej dziurki nosa, poprzez owe usta, przy kąciku ust i kończąc na wcięciu w bródce przechodzi cienka, lekko ciemniejsza od koloru skóry blizna, cały czas miejscami czerwona, przez co jest wciąż dobrze widoczna. Dodaje ona charyzmatycznego wyglądu mimice zmęczonej i ciągle znudzonej twarzy. Pod lewym okiem, blisko kącika owego oka pieprzyk.

UBIÓR: Yurananiso ubrany jest w czarne kimono, a na nim tego samego koloru haori. Przez szyję przewieszony szary, miejscami czerwony szal sięgający do pasa. W pasie analogicznie znajduje się jeden długi pas, na tyle długi, że owija Yurananiso dwa razy, krzyżując się w miejscu kości ogonowej. W miejscu, gdzie krzyżuje się pas przyczepiona jest pochwa z kataną. Niżej znajduje się czarna Hakama, wchodząca w wysokie sandały odkrywające kostkę przy podeszwie, oraz palce u stóp. Są na tyle wysokie, że sięgają mu do połowy piszczeli. Na rękach owinięte stare, ciemnawe bandaże odkrywające same palce, sięgające aż do kimono z którym są zespolone małymi, czarnymi skórzanymi paskami z klamrami. Na szyi spod szala, którego koniec znajduje się po lewej stronie korpusu, wisi srebrny, bardzo widoczny naszyjnik z ptakiem, który rozpościera swe skrzydła. Na głowie ma stary, pognieciony, miejscami naderwany kapelusz koloru szarego. Na nosie okulary w okrągłych oprawkach. Wyglądem przypomina:

ZNAKI SZCZEGÓLNE:
- Blizna przechodząca przez usta;
- Naszyjnik ptaka rozpościerającego swe skrzydła;
- pognieciony, miejscami naderwany, stary kapelusz w szarym kolorze;
- Stary, szary z czerwonymi akcentami szal.

OSOBOWOŚĆ
CHARAKTER: Yurananiso jest ostoją spokoju. Zawsze myśli chłodno i stawia cele ponad wszystko inne. Potrafi zachować zimną krew a szybkość stawia jako priorytet w starciach. Mimo jego zachowania podczas walk, które wydaje się opanowane i spokojnie, zwykle zachowuje się nieodpowiedzialnie. Jest arogancki i lekceważący do wielu spraw. Nie lubi hałasu, woli sam położyć się pod drzewem i wsłuchując się w śpiewy ptaków, liście tańczące na wietrze zamknąć oczy i zasnąć. Nie lubi poznawać nowych ludzi, lecz jak mu się to zdarzy to bardzo szybko się do nich przywiązuje, lub bardzo szybko ich zaczyna nienawidzić, w przypadku wroga. Dla przyjaciół jest uśmiechnięty i życzliwy, a dla wrogów bezlitosny.

NAWYKI:
- Kiedy myśli, zaczyna bawić się bródką;
- Z reguły kiedy gdzieś idzie, trzyma ręce w kieszeniach;

NINDO:
"Chadzam dużymi krokami, gdyż małymi kroczkami mogę nie dotrwać do mety przeznaczenia"

HISTORIA:
- Szefie, jeszcze jedną kolejkę poproszę ! - Odpowiedział Młody, wyglądający na około 23 lata mężczyzna, ówcześnie zdejmując pognieciony i miejscami naderwany kapelusz. Jednym skinieniem do barmana stojącego za ladą jednej z karczm, dał do zrozumienia, że chce się jeszcze napić. Wtem odwrócił się do trójki mężczyzn, którzy z dumą patrzyli na niego i wypytywali się, jak tu dotarł i skąd pochodzi, no i bardzo chcieli wiedzieć, skąd pojawiła się tak męsko wyglądająca blizna na jego ustach. Chłopak lekko zakłopotany, zbywał ich pytania zmieniając temat, dopóki się nie napił. Po trzech kolejkach, będąc już w stanie nietrzeźwym zaczął:
- Słuchajcie, ta opowieść zmiecie was z krzeseł. Mimo, iż wyglądam na silnego, wcale taki nie jestem. Jestem obecnie w trakcie podróży. Jest to tajne, lecz uchylając rąbka informacji, mogę jedynie powiedzieć, że poszukuję pewnego miejsca. A raczej zmierzam do niego, bo gdzie jest to już wiem. Mimo wszystko dowiecie się, a raczej jeżeli chcecie się dowiedzieć, to posłuchajcie tej historii.

Urodziłem się na terenach zwanych Lazurowe Wybrzeża. Każdy tam wojownik chadza z kataną i w strojach takie jak te. *wskazuje na swój strój* Kimono, haori i tak dalej. Są to tereny samurajów. Ja, jako jeden z dzieci w małej wioseczce w prowincji Teiz, można powiedzieć, że było nas dziesiątka. A raczej Ja sam na nich. Od momentu, w którym wszyscy zaczęliśmy wychodzić sami na pole, mieliśmy może po sześć lat, byłem gnębiony. Dzieciaki naśmiewały się z mojej przypadłości, ponieważ jako jedyny z tamtejszych dzieci byłem gruby. Na początku sam się z tego śmiałem, lecz im bardziej dawałem im pola do wyśmiewania mnie, tym bardziej mną gardzili i gorsze zabawy wymyślali. Zaczęło się niewinnie. Bawiliśmy się razem, lecz ja jako ten bez kondycji przegrywałem reguły. Wtedy dawali mi jakieś dziwne ksywki lub zadania typu. Poliż ślimaka i tak dalej. Zgadzałem się na to, lecz z każdym dniem robiło się coraz gorzej. W pewnym momencie wymyślili zabawę. Zabawę w samurajów. Wszyscy bardzo chcieli nimi zostać - w sumie Ja również o tym marzyłem, byli oni dla nas jak bohaterowie, najpotężniejsi z potężnych - więc i zaczęliśmy się tak bawić. Jeden z chłopaków krzyknął "Wszyscy na Świnie !". Przyjąłem wtedy to jako żart, lecz oni na prawdę zaczęli mnie gonić, jeden przyniósł nawet prawdziwy sztylet. Złapali mnie i przyłożyli mi go do gardła. Zacząłem się wtedy bać, krzyczeć, lecz nikt nie słyszał. A jak słyszał, to myślał, że dzieci się bawią. To nie było tak.. Zacząłem płakać, chłopak mający sztylet zaczął mi nim wymachiwać przed nosem i krzyczeć, że nigdy nie widział płaczących świń. Wtedy właśnie otrzymałem tą bliznę *wskazuje na usta* . Sztylet wypadł mu z ręki, i leciał prosto na mnie, a że chłopak był nieudolny, to w momencie w którym próbował go złapać, jeszcze bardziej go popchnął, przez co przeciął mi usta. Rana była głęboka. Ja zalany łzami z bólu i strachu, gdy już mnie puścili i zaczęli uciekać, rozpaczliwie zacząłem łapać się za ranę. Nie wiedziałem co zrobić. Wtedy podszedł do mnie pewien starszy mężczyzna. Zabrał mnie szybko do jakiegoś domu i opatrzył, później odprowadził do domu. Widocznie znał moich rodziców, posługiwali się jego imieniem jakby rozmawiali z przyjacielem. Kilka dni rana się goiła, leżałem w łóżku i płakałem ze strachu. W końcu, pewnego dnia mogłem wyjść na dwór. Wszystkie dzieci, które wtedy były, a również te których nie było a słyszały co się stało zaczęły mnie unikać. Nie ich, tylko mnie. Dlaczego ? Bo unikanie odpowiedzialności to była ich specjalność. Ich plotka mówiła o tym, że wziąłem sztylet ze swojego domu, coś mnie napadło i każdego atakowałem, aż w końcu omsknął mi się i sam siebie zraniłem.. to było straszne, każdy mnie obserwował i brzydził się mną. Unikały mnie wszystkie dzieci. Uciekłem do domu i zacząłem...

CZEKAJ ! - krzyknął najmłodszy z trzech mężczyzn. - A co z tym staruszkiem ? - Yurananiso zamówił kolejną kolejkę dla siebie i trzech uczestników rozmowy i powiedział. - Moment, już miałem to zacząć mówić. Ehh. - Rzucił kolejnym pieniążkiem, wzniósł czarkę w górę i stukając się z całą trójką wypił do dna, zwieńczając napój głośnym sykiem, a następnie wzdychając powiedział. - Uuu, uwielbiam, ahh... Na czym to ja ? Aa, tak. Staruszek...

Nie trudno było go znaleźć, w końcu był przyjacielem moich rodziców. Poszedłem więc do niego, aby podziękować za okazaną mi pomoc. Kiedy przyszedłem pod drzwi i zapukałem, drzwi otworzyła kobieta, która ewidentnie wyglądała na niezadowoloną. Pamiętam, że była piękne. Spojrzała na mnie, odwarknęła coś do kogoś siedzącego w pokoju i odeszła. Wszedłem więc do środka. Zobaczyłem tam mężczyznę w podeszłym wieku, siedzącego na drewnianym krześle. W lewym ręku trzymał fajkę, co jakiś czas zbliżając ją do ust i wypuszczając dym, w drugim ręku trzymał jakąś kopertę. Był ewidentnie zamyślony, nawet mnie nie zauważył. W każdym razie. Wszedłem i zacząłem mówić, jak bardzo mu dziękuję za pomoc. W pewnym momencie wstał, podszedł do okna i w jednym momencie spalił kopertę w ręku, wysypując drugą ręką tytoń z fajki za owe okno. Odwrócił się do mnie i powiedział: "Dzieciaku, wiesz dlaczego człowiek wymyślił pomoc ?". Byłem skonfundowany. Nie wiedziałem co odpowiedzieć. Pięć kolejnych minut zastanawiałem się nad tym, patrzyłem na niego a on na mnie. W końcu westchnął i spytał się: "Lubisz samurajów, dzieciaku ?". Przytaknąłem. Na ten gest odpowiedział: " Egzystencja skupia się na kształceniu swojego charakteru. Samuraj poza tym skupia się na szkoleniu najpiękniejszej sztuki - sztuki walki swoją bronią. Osoby z talentem, potrafiące władać bronią w momencie szczytowego skupienia potrafią "tańczyć". Spytasz się co to ma do pomocy ? Znalezienie swojej drogi, to jest misja Samurajów. Pomoc, jest najpiękniejszą drogą, lecz zarazem najbardziej niewdzięczną.". Byłem zdumiony tym co usłyszałem, lecz i tak do końca tego nie zrozumiałem. Zacząłem dzień w dzień przychodzić do jego domku, aby z nim rozmawiać i patrzyć jak trenuje. W pewnym momencie zacząłem powtarzać to, co on. Nauczył mnie mojej sztuki, sztuki Battodo - Chanbara. Tańca z ostrzami. Nauczył mnie podstaw walki szkoły samurajów "Taka", podstaw przetrwania i opowiedział mi o świecie shinobich. Podstawy żywiołów, w tym pokazania mi mojego żywiołu i nauki podstaw o tym żywiole, podstawy jutsu oraz podstawy tropienia. Po kilku latach nauczania, kiedy miałem już 19 lat potrafiłem już sam trenować. Cały czas będąc pod jego okiem uczyłem się stylu Chanbary. Pewnej gwieździstej nocy, zaraz po treningu spytał się mnie coś, co wydawało mi się znajome. Spytał się "Dzieciaku, wiesz dlaczego człowiek wymyślił pomoc ?". Nadal nie potrafiłem odpowiedzieć. Na drugi dzień, gdy przybyłem pod jego dom ten był pusty. Nic tam nie było, nic poza jedną skrzynią. Otworzyłem ją. Znalazłem tam *wskazuje naszyjnik*, mój strój, katanę i liścik. Liścik mówił o tym, iż staruszek wyruszył na misję i prawdopodobnie już nie wróci, gdyż wypełnił już swoją misję w tym miejscu. Zamyślony wyszedłem z domu i zacząłem się rozglądać. Zauważyłem na krześle stary, pocięty kapelusz i szal. Równie stary, jak i kapelusz. Pod nimi był kolejny liścik. Mówił on: "Wykorzystaj wszystko, czego Cię nauczyłem i odszukaj szkołę samurajów "Taka". Techniki tejże szkoły zostałeś uczony, tam odnajdziesz dalszą drogę. Niech dusza i miecz będzie jednością, dzieciaku...".

I tak podróżuję do teraz. Poszukując szkoły Samurajów Taka, dlatego też jestem tutaj. Ciekawe, co się stanie dalej.. - Chłopak uśmiechnął się, wychylił ostatnią czarkę, pożegnał się z dziękującymi mu za opowieść mężczyznami, zaraz po życzeniu wzajemnego szczęścia, wyszedł. Zniknął wśród tańczących na wietrze liści..

WIEDZA

INFORMACJE:
---
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:
- Wiedza z prowincji Yinzin i Teiz (Lazurowe Wybrzeża).

POSTACIE:
---
ZDOLNOŚCI

KEKKEI GENKAI:
---
NATURA CHAKRY:
- Raiton.
STYLE WALKI:
- Chanbara.
UMIEJĘTNOŚCI:
Wrodzona -
---
Nabyta -
---
PAKT: ---
ATRYBUTY PODSTAWOWE:
SIŁA 41
WYTRZYMAŁOŚĆ 31
SZYBKOŚĆ 50
PERCEPCJA 21
PSYCHIKA 1
KONSEKWENCJA 22

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 143 PA
KONTROLA CHAKRY E
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 103%
MNOŻNIKI:
- Szkoła samurajów TAKA [+20% Szybkości]

POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

NINJUTSU: E
GENJUTSU ---

STYLE WALKI 1 (dziedzina D)
-Pierwszy Styl Walki - Battodo Chanbara - C

---

---

IRYōJUTSU ---
FūINJUTSU ---
ELEMENTARNE
KATON ---
SUITON ---
FUUTON ---
DOTON ---
RAITON - D

KLANOWE
---
JUTSU:

NINJUTSU:
- Kai [F];
- Kinobori no Waza [F];
- Suimen Hoko no Waza [F];
- Nawanuke no Jutsu [F].

BATTODO - CHANBARA:
- Yōdō [D];
- Iaidō [D];
- Mikazukigiri [C].
RAITON:
- Raiton: Dendō Hando [D];
- Raiton: Hiraishin [D].

EKWIPUNEK
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Plecak;
- Katana.
PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
- 5 Kunai;
- 5 Shurikenów;
- 10metrów Bandaża;
- Płaszcz.

ROZLICZENIA
PIENIĄDZE: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=101&t=5100
PH: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=34&t=5101
MISJE:
D - 0
C - 0
B - 0
A - 0
S - 0

PREZENT OD ADMINISTRACJI:
---

Ukryty tekst

Poprawione ^^

Ukryty tekst

Teraz będzie okej.

Akcept, witamy na pokładzie.

Ukryty tekst

Shinobi War PBF Naruto

Yurananiso Masamune

Yurananiso Masamune

Re: Yurananiso Masamune

Re: Yurananiso Masamune

Re: Yurananiso Masamune

Re: Yurananiso Masamune

Re: Yurananiso Masamune