Kikan

[Kikan]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Kikan
NAZWISKO: Brak
KLAN: Brak
WIEK [DATA URODZENIA]: 8 lat [376 rok]
PŁEĆ: Mężczyzna
WZROST | WAGA: 132 cm | 38 kg
RANGA: Samuraj

---

---

APARYCJA

---

WYGLĄD:
Dziecko wiele dziedziczy po swoich rodzicach, ale Kikan nie może potwierdzić takiej zależności. Pewny jest jednak tego, jak wygląda. Widział swoje odbicie w tafli wody niezliczoną ilość razy, więc może się opisać już z pamięci. To niewysoki chłopak, który fazę wzrostu ma dopiero przed sobą. Z racji jego wieku nie należy jednak w tym momencie oczekiwać od niego zbyt wiele. Jego oczy są koloru złotego. Barwa, której ciężko dopatrzyć się za murami. Jeśli chodzi o karnację, to nie odbiega ona zbytnio od standardów przedstawionych po obu stronach muru. Jest ona biała, ale nie blada. Po prostu odcień człowieka, który przebywa na słońcu nie tak wiele czasu, jak powinien z prostego powodu - to rzadko kiedy jest na niebie, a nawet jeśli już, to przykrywają je chmury. Włosy również nie sa jakieś nietypowe poza tym, że są strasznie sztywne i jakiekolwiek próby doprowadzenia ich do porządku mogą spełznąć na niczym. Żyją własnym życiem, a nawet gdyby tak nie było, to chłopak zza muru jakoś szczególnie nie przejmowałby się ich ustawieniem. Ich kolor podobny jest do koloru kory drzew, które dominują po drugiej części muru - są zwyczajnie brązowe. Jego ciało pokryte jest natomiast wieloma bliznami, które przynoszą na myśl typowe ślady po ataku zwierzyny. Nietypowe są także jego wargi, które są strasznie blade. Na pewno nie można powiedzieć, że są czerwone. Nawet określenie ich różowymi byłoby wielką przesadą. To w zasadzie byłoby tyle, jeśli chodzi o jakieś cechy szczególne. Cała reszta jest bowiem typowa dla dzieciaka w tym wieku, poza tym, że jest on znacznie bardziej wysportowany od swoich rówieśników, ale to akurat zasługa jego długich treningów, do których ma smykałkę.
UBIÓR:
Kikan nadal nie może przyzwyczaić się do mody panującej po tej stronie kontynentu, więc pod względem stylu odstaje lekko od reszty. W jego ubiorze dominuje głównie skóra, która to jest jego głównym składnikiem. I tak, zamiast dziwnych sandałów, na nogach chłopaka znajdują się resztki jakiegoś zwierzęcia, które akurat nie posiadało futra. Spodnie i bluzka bez rękawów są za to całkowicie lniane. Spodnie w kolorze niebieskim, zdecydowanie za luźne przez co wyglądają na workowate, ale za to czarna leży już na chłopaku idealnie. W pasie może się za pochwalić zdobyczną skórą ze zwierza, którego futro było koloru szarego, przez który przechodziły czarne paski. Ten element ubioru jest dodatkowo przewiązany czerwonym paskiem materiału, żeby trzymał się na biodrach. Kikan dysponuje także czarnym, skórzanym płaszczem wiązanym w okolicach szyi ozdobą składającą się ze zwierzęcych kłów.
ZNAKI SZCZEGÓLNE:
Niecodzienny ubiór, dziwny akcent, problem ze zrozumieniem niektórych słów.

---

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER:
Dziki, nieposkromiony, bezpośredni, impulsywny. Kikan nigdy nie został nauczony etykiety, która przystoi cywilizowanemu człowiekowi, a przynajmniej nie do tego stopnia, żeby się od niego nie odróżniać. Chłopaka wychowały przestronne lasy, chłodne jaskinie i górskie potoki, a nie ciepłota dobrze zbudowanego domu, rodziny i miejskich murów. Nauczył się, że jedynym sposobem na przeżycie jest podejmowanie szybkich, czasem brutalnych decyzji, doszukiwanie się we wszystkim niebezpieczeństwa i spanie z jednym okiem otwartym. Oczy Kikana zawsze są bystre, rozbudzone, wodzące dookoła w poszukiwaniu choćby najmniejszego ruchu czy aktu wrogości. Ktoś mógłby odnieśc wrażenie, że dzieciak czuje się niepewnie, że jest zagubiony, ale nic bardziej mylnego. Jest po prostu przygotowany. Wie, że śmierć i walka są jedynie elementem natury, któremu człowiek czasem stara się przeciwstawiać, ale nie zawsze to wychodzi. Nie uważa, że życie ludzkie jest warte więcej, aniżeli życie zwierzęcia i wszystkie traktuje tak samo. I choć brzmi to tak, jakby Kikan był bez serca, to tak naprawdę nie jest. To nadal zwykły dzieciak, który lubi się bawić, żartować i podziwia to, czego nie rozumie. Wszystkie sztuczki shinobi wydają mu się magią, której nigdy nie będzie potrafił opanować i choć uważa je za coś dziwnego, to nadal jest nimi zafascynowany. Kikan potrafi także komuś zaufać i uznać go za swojego przyjaciela czy kompana. Ceni sobie lojalność i otwartość innych ludzi, jednocześnie robiąc z nich rzecz świętą, której nie zamierza zdradzić dopóki sytuacja całkowicie go do tego nie zmusi. Niestety ceni przede wszystkim swoje życie i nie jest skłonny tanio sprzedać własnej skóry. W dużych ośrodkach ludzkich czuje się niepewnie, lekko sie dusi. Preferuje łono natury, która po tej stronie muru jest znacznie łagodniejsza i przyjemniejsza. Nie przyzwyczajony jest także do wygodnych łóżek, na których o dzwio wysypia się o wiele gorzej, niż na podłodze czy ziemi.

HISTORIA:
Zimne, górskie przestrzenie stały się domem dla Kikana, który urodził się w niewielkiej osadzie składającej się z maksymalnie pięćdziesięciu osób. Zbiorowisko to ciężko byłoby nazwać w ten sposób po drugiej stronie muru, ale tutaj, gdzie dzikość i natura dominowały nad człowiekiem, takie skupisko było naprawde okazałym widokiem. Całość składała się raczej z chatek otoczonych skórą zwierząt, ale tego widoku Kikan nigdy nie pamięta. Niestety nie dane było mu poznać matki, która podobno zmarła przy jego porodzie. Podobno, bo sam nigdy nie mógł tego potwierdzić. Wierzył tylko w to, co przekazywali mu inni mieszkańcy, a ci nie byli dla niego łaskawi. Wielokrotnie słyszał, że jest synem kurwy, że jest diabłem wcielonym i przyniesie na wioskę nieszczęście. Podobno w noc jego narodzin księżyc stał się czerwony, a wiatr całkowicie ustał. Ten znak został odczytany przez wioskowego szamana jako zły omen i chciał śmierci dziecka. Los jednak sprawił, że część mieszkańców wstawiła się za bezbronnym niemowlakiem mówiąc, że zabicie tak młodej istoty również może na nich sprowadzić nieszczęście. Ostatecznie szaman się ugiął i przez następne cztery lata Kikanowi dane było żyć w względnym spokoju. Oczywiście nie doświadczał żadnego rodzinnego ciepła czy przyjaznych kontaktów, ale do tego momentu dostarczano mu minimalne ilości jedzenia i dawano własny kąt. Wszystko zmieniło sie jednak w momencie jego czwartych urodzin. Wtedy stwierdzono, że skoro potrafi już mówić i chodzić, to sam świetnie da sobie radę i wygnano go z wioski, dając mu jedynie prowiantu na góra dwa dni. Biedny, skazany na siebie chłopiec wyruszył w leśną głuszę i, jak można było się spodziewać, szybko stanął na krawędzi życia oraz śmierci. To właśnie wtedy spotkał Kazukiego, który się nim zaopiekował.
Kazuki był nikim innym, jak samurajem, który znalazł się za murami w celu dokonania swojego żywota. Był już na tyle stary, że nie nadawał się do czynnej służby, ale nadal posiadał umiejętności, które przekraczały zwykłe wyobrażenie dzikusa mieszkającego za murem. Był także człowiekiem honorowym, więc kiedy zobaczył niemal martwe dziecko, od razu sie nim zaopiekował. Tak właśnie Kikan znalazł się pod jego opieką, przy ciepłym ognisku, zaraz obok strawy. Przez najbliższe lata chłopak spędzał wszystkie dni pod opieką Kazukiego, który stał się jego nowym ojcem i który uczył go wszystkiego, co sam umiał. Nie były to jednak umiejętności związane z kataną, bowiem tę już dawno porzucił. Zamiast tego Kazuki skupił się na hartowaniu ciała młodego Kikana, który zaskakująco szybko łapał kolejne stadia treningów. W niewielkim czasie opanował znaczną część umiejętności samuraja, który stwierdził, że młodzieniec marnuje sie w tym niecywilizowanym świecie. Właśnie dlatego postanowił, że raz jeszcze wróci do swojej ojczyzny, ale tym razem zabierze ze sobą Kikana. Miało mu to dać nowe życie i nowe szanse na rozwój. Jak postanowił, tak też zrobił. Dzięki wstawiennictwu samurajów udało mu się przejść przez mur razem z nowym nabytkiem i odstawić go w krainie samurajów. Od tego momentu Kikan miał być zdolny do poradzenia sobie samemu, co też zaczął szybko udawadniać. Na razie nie posiada jednak szczególnego celu, ale liczy, że kiedyś go odnajdzie.

---

WIEDZA

---

INFORMACJE:
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI: Brak
POSTACIE: Brak

---

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Brak
NATURA CHAKRY: Doton
STYLE WALKI: Battodo - Mokuzai
UMIEJĘTNOŚCI:

• Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 50 -> 60
  WYTRZYMAŁOŚĆ 40
  SZYBKOŚĆ 46
  PERCEPCJA 40
  PSYCHIKA 1
  KONSEKWENCJA 1

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 176
KONTROLA CHAKRY E
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 104%
MNOŻNIKI: Szkoła Ryu (20% siły)
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU E
  GENJUTSU
  STYLE WALKI 1 (dziedzina B)
  • Battodo - Mokuzai
  • ---
  • ---
  Doton

JUTSU:

• Ninjutsu E: Kai, Suimen Hokou no Waza, Kinobori no Waza, Nawanuke no Jutsu, Henge no Jutsu, Kawarimi no Jutsu, Bunshin no Jutsu
• Mokuzai D: Gairaishū Kaiatari, Yosakugiri, Yōdō
• Mokuzai C: Gairaishū Rendan, Ikioi
• Mokuzai B: Kenryūtō

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
Dwumetrowy, metalowy kij Bo (bonusowa broń dla samuraja), dwie kamy za pasem.

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

---

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Forsa
PH: Punkty
MISJE:

• D -
  C -
  B -
  A -
  S -

[/list]
PREZENT OD ADMINISTRACJI:

[Ero Sennin]

  Ukryty tekst

[Kikan]

Z tymi tatuażami to nie do końca tak, bo to zależy od kształtu, tempa wzrostu i wielu innych czynników, ale i tak nieważne, bo zmieniłem wygląd postaci.

Skoro nie można z tym stylem na start, to ten, który miał być drugim stylem, stanie się teraz pierwszym - zmieniłem na Battodo Mokuzai.

[Ero Sennin]

Karta zaakceptowana.

  Ukryty tekst