Nara Son

[Son]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Son
NAZWISKO: Nara
KLAN: Nara
WIEK [DATA URODZENIA]: 18 lat (ur.366)
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 186cm|75kg
RANGA: Dōkō

---

APARYCJA

---

WYGLĄD: Jak na przedstawiciela rasy ludzkiej przystało, Son posiada dwie ręce i dwie nogi. Gdyby ktoś chciał wnikać głębiej w tematykę jego wyglądu, jest chłopakiem, i raczej nie ma w tej kwestii zbyt dużych wątpliwości. Nie może się co prawda poszczycić pokaźnym zarostem, czy gigantycznym wprost bicepsem, ale jego włosy są jedyne w swoim rodzaju, nie widział jeszcze nikogo z podobnymi. Jeżeli chodzi o sylwetkę nie jest specjalnie masywny, ale za to jest całkiem wysoki. Przejdźmy może jednak do bardziej szczegółowych elementów wyglądu. Włosy mają dosyć niecharakterystyczną barwę brązową. Kolejnym z elementów jakim można się przyjrzeć na jego twarzy jest nos. Ten niespecjalnie dużych rozmiarów, jest lekko zadarty. Zęby ustawione są w dwóch równych rzędach, są w raczej dobrym stanie, i choć nie błyszczą jak w reklamach pasty do zębów, ich barwę dosyć trafnie można określić jako białą. Bardziej nietypowo jest z barwą oczu chłopaka, jest strasznie intensywna, wręcz jaskrawa, powstała z nieco podrasowanej mieszanki kolorów cytryny i limonki. Wzrok z jakim patrzą te oczy na ogół jednak różni się od ich barwy, jest spokojniejszy, bardziej chłodny i pozbawiony entuzjazmu.
UBIÓR: Odzienie chłopaka, które przez zdecydowaną większość czasu jest całkowicie wygniecione. A nosi się raczej luźno. Ciuchy mocno przylegające do ciała, pomimo całej masy swoich pozytywnych cech najzwyczajniej w świecie wywołują u niego znaczący dyskomfort. Zarówno fizyczny, jak i psychiczny. Zazwyczaj zarzuca na siebie czarną koszulkę z krótkim rękawem i sporym dekoltem, bluzę śnieżnobiałą z kapturem ciągle zarzuconym na jego specyficzną fryzurę. Do tego luźne spodnie materiałowe i wygodne buty. Ubiór niby zwykły, ale jednak wyróżnia się wśród rówieśników. Oczywiście nie można zapomnieć o jego nieśmiertelniku, z którym wcale się nie rozstaje i ciągle wisi na jego szyi.
ZNAKI SZCZEGÓLNE: Jego włosy, nieśmiertelnik prawie cały czas noszony na jego szyi

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER: Ludzie którzy doświadczyli silnych przeżyć mają na ogół dosyć ciężki charakter do opisania. Son nie jest w tej kwestii wyjątkiem. Można co prawda narzucić pewne założenia, jak na przykład dość chłodny stosunek do świata oraz skłonność do niezbyt przepełnionej emocjami analizy różnych scenariuszy. Raczej nie będzie się wyrywał do samobójczych akcji ratunkowych, zwłaszcza, jeżeli z uratowania tej osoby nie będą płynęły jakieś znaczne korzyści dla ogółu lub samego żółtookiego. Inną charakterystyczną rzeczą jest fakt, że nie darzy specjalnym szacunkiem ludzi, którzy zmieniają własne zasady postępowania. Na ogół nie jest specjalnie żywiołowy i entuzjastyczny, jednak bogate wspomnienia sprawiają, że czasami narzuca sobie inne zachowania. Czasami w ramach osobistego protestu względem standardowych zachowań Nary, albo z histerycznej niemal żądzy rozrywki postępuje zupełnie inaczej, niż mógłby przypuszczać ktoś, kto obserwuje go od dłuższego czasu. Ciężko stwierdzić kiedy ów "atak" nastąpi, może narodzić się ze skojarzeń, może go wywołać jakaś osoba, może ogólna potrzeba życia, a może powstać w wyniku ponurych przemyśleń. Ważne jest to, że występuje, przez co nie do końca można określić jego charakter.
NAWYKI: Chodzenie w kapturze
NINDO: "Poufne informacje są ważniejsze niż ludzkie życie."
HISTORIA:
Rodzice młodego shinobi byli bardzo wybitnymi ninja rodu Nara. Ojciec był znany z perfekcyjnej znajomości ninjutsu, oraz opanowania licznych jutsu kilku różnych żywiołów. Matka z kolei była medyczną kunoichi i mistrzynią umiejętności klanowych. Razem wykonywali arcytrudne misję rangi S. Wykonywali różne, najniebezpieczniejsze zadania, wymagające dyskrecji oraz ogromnych umiejętności i dużego doświadczenia. Wszystko zmieniło się pewnego dnia, gdy okazało się, że kobieta spodziewa się dziecka. Wtedy to zaprzestali wykonywania misji. Rodzice mogli w spokoju oczekiwać potomka. Po kilku miesiącach, na świat przyszedł syn. Nazwali go Son.
Życie młodego shinobi od początku nie było łatwe. Niestety matka, w wyniku komplikacji zmarła przy porodzie. Jego ojciec został mocno dotknięty tym faktem, a zwłaszcza swoją bezradnością wobec śmierci ukochanej. Ten przebieg wydarzeń źle na niego zadziałał. Źle to na niego wpłynęło, zmieniło go. Można powiedzieć, że kompletnie się załamał. Trafił nawet do szpitala dla obłąkanych. Przez cały czas razem, z każdą sekundą swojego życia... aż tu nagle taki wypadek. Lider rodu Nara zadecydował, że opiekę nad dzieckiem powierzy towarzyszowi i przyjacielowi jego rodziców Tokiemu. Mężczyzna niechętnie, ale zgodził się. W końcu jak mógł odmówić liderowi, przyjaciołom i porzucić malutkie dziecko? Chłopiec znalazł nowy dom, chociaż osobę, której powierzono wychowanie Sona trudno było nazwać wymarzonym ojcem. Mężczyzna rzadko zajmował się swoim przybranym synem. Wolał zostawić je w rękach opiekunek, a samemu zając się piciem i ubolewaniem nad swoim kalectwem. Tak, był pewien moment, w którym opowiedział chłopcu o tym co stało się na jego ostatniej misji. Stracił jedno oko i rękę. Co prawda lekarzom udało się częściowo odtworzyć rękę mężczyzny jednak była ona daleka od oryginału. Nie była tak sprawna, by nawiązywać nią szybkie pieczęci. Z początku nie mógł nawiązywać żadnych pieczęci. Nawet podstawowe czynności, jak chwycenie czegoś przychodziły mu z trudnością. Tak więc samotna opieka nad dzieckiem nie była dla niego łatwa. Wydawałoby się, że powierzenie chłopca w ręce kogoś takiego było błędem, jednak poczciwy lider wiedział co robi. W przeciągu pierwszego roku Toki nie był za bardzo zainteresowany losem małego chłopaka. Jednak pewnego dnia wszystko się zmieniło.
Tego dnia Toki wrócił z baru nieco wcześniej, niż zwykle. Mijał rok od kiedy wrócił do domu. Natłok wspomnień i złych myśli sprawił, że nie miał ochoty na nic. Wrócił więc do domu, chciał zasnąć i zapomnieć. Gdy się położył rozległo się pukanie do drzwi. Kiedy mężczyzna otworzył drzwi zobaczył, że to jedna z opiekunek która miała zajmować się małym. Powiedziała tylko, że niestety nie ma czasu i że zostawia chłopca. Toki nic nie powiedział. Zabrał dziecko i położył je spać, w jego kąciku. Po chwili jednak dziecko zaczęło płakać. Mężczyzna próbował uspokoić chłopaka. Próbował dać mu jeść, dać mu zabawkę, próbował wszystkiego. W końcu wziął chłopaka na ręce, a ten zamilkł... Gdy zadowolony shinobi odłożył go do kołyski Haru wznowił płacz i tak parę razy. Choć Toki nie znał i nie lubił dzieci zrozumiał, że mały po prostu nie chce być sam. Dlatego wyciągnął synka z kołyski i ułożył się z nim na łóżku, tak by mały wiedział, że ten jest blisko. Parę godzin zeszło mu na zabawianiu chłopaka. Pierwszy raz od długiego czasu można było zobaczyć wesołego Tokiego. Widać było, że dziecko ma na niego wpływ. Po paru godzinach opieki nad szkrabem doszło do czegoś, co głęboko tknęło uczucia starego mężczyzny. Haru spojrzał na niego i wtulony w opiekuna powiedział do niego „tata”. Po raz pierwszy od wielu lat mężczyzna uronił łzę. Była to łza szczęścia i uśmiech zwiastujący lepsze jutro. Krótko po tym oboje zasnęli...
Od dnia, w którym Son po raz pierwszy nazwał Tokiego ojcem minęły 12 lat, shinobi miał już 15 lat. W tym czasie Toki bardzo się zmienił. Z „wiecznie zapijaczonego, obdartego dziada” stał się porządnym, dobrym człowiekiem. Przez cały ten czas opiekował się swoim przybranym synkiem. Chodził z nim na spacery po okolicach, a często chodził też w dalsze podróże. Dzięki małemu chłopcu zaczął wychodzić do ludzi. Jego życie zmieniło się i to bardzo. Jednak Toki wiedział, że nie może się zbyt przywiązywać, gdyż kiedyś może nastać dzień, w którym Son dowie się o swoim prawdziwym ojcu, albo że prawdziwy ojciec wyzdrowieje i wróci po dziecko. Życie z tą świadomością nie było proste, dlatego mężczyzna starał się nie rozmyślać nad tym faktem. Miał tylko nadzieje, że taki dzień nastąpi późno. Mijały kolejne lata... Gdy chłopak skończył 15 lat Toki zmienił podejście do dziecka. Zaczął uczyć go teorii wieczorami, a dnie spędzał ucząc go podstaw bycia ninja. Przeczucie kazało mu wierzyć bowiem, że taka byłaby wola jego rodziców. By chłopak stał się prawdziwym shinobi. Kimś na poziomie ojca. Dlatego więc ograniczył chłopca do towarzystwa klanu. Dzieciak musiał zapomnieć o zwyczajnym dzieciństwie i skupić się na byciu shinobi. Uczył się podstaw ninjutsu, techniki klanowej, kontroli chakry. Nie brakowało także lekcji teorii, te natomiast odbywały się głównie wieczorami i w deszczowe dni, gdy pogoda nie sprzyjała do treningów na zewnątrz. Tak minęły kolejne 3 lata i Haru z małego dziecka, stał się prawie dorosłym mężczyzną.

---

WIEDZA

---

INFORMACJE:
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:

W tej prowincji znajduję się osada klanu Nara - członkowie tego klanu, oprócz wiedzy o charakterystycznych cechach przypisanych każdemu Nara, posiadają również informacje o umiejętnościach klanowych
Osoby niezwiązane z klanem wiedzą, iż Nara przeważnie nie wykazują chęci do walki, nie lubują się w bezpośrednich starciach, potrafią manipulować cieniem, używając go w walce, posiadają niesamowitą inteligencje, z natury są raczej strategami, specjalizują się w ninjutsu
Wiedza o Aburame – ich ubranie zasłania praktycznie całe ich ciało, a oczy przysłonięte są przez ciemne okulary, potrafią manipulować robactwem, używając go w walce, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Kaigan
Wiedza o Hōzuki - charakterystyczne, ostro zakończone uzębienie, lubią przebywać blisko wody, którą świetnie manipulują i potrafią się w nią zmienić, nie mają określonego typu walki, są w niej mało oczywiści i nieprzewidywalni, zamieszkują tereny Kantai
Wiedza o Jashin – wyjątkowi na swój sposób, mają zdecydowanie dziwny styl walki, ranią siebie, jednocześnie raniąc przeciwnika, sprawiają wrażenie nieśmiertelnych, specjalizują się w walce dużymi ostrzami, niekoniecznie katanami, ich siedzibą jest Ryuzaku no Taki
Wiedza o Senju - młody wygląd i stosunkowo długi żywot, często wyśmienici w konkretnie jednej dziedzinie, manipulują drewnem, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Shinrin
Wiedza o Shabondama – nie mają charakterystycznych cech wyglądu, ale potrafią tworzyć bańki, które potrafią być niebezpieczne, zamieszkują tereny wysp
Wiedza o Uchiha – w większości przypadków ciemnowłosy przedstawiciele tego klanu, posiadają wyjątkowe oczy, które przy aktywacji stają się czerwone, zazwyczaj posługują się katonem, specjalizują w genjutsu i ninjutsu, zamieszkują tereny Sogen

POSTACIE:

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Kage Mane
NATURA CHAKRY: Fuuton
STYLE WALKI: Seido
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
• Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 10
  WYTRZYMAŁOŚĆ 10
  SZYBKOŚĆ 20
  PERCEPCJA 25
  PSYCHIKA 1
  KONSEKWENCJA 4

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 65
KONTROLA CHAKRY D
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 101%
MNOŻNIKI:
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU D
  GENJUTSU
  STYLE WALKI 1
  • Seido(D)
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU
  FūINJUTSU D
  ELEMENTARNE
  • KATON
    SUITON
    FUUTON D
    DOTON
    RAITON
  
  KLANOWE D

JUTSU: Ninjutsu:
[E] Bunshin no Jutsu
[E] Henge no Jutsu
[E] Kai
[E] Kawarimi no Jutsu
[E] Kinobori no Waza
[E] Suimen Hoko no Waza
[E] Nawanuke no Jutsu
[D] Suienzou no Jutsu
[D] Utsusemi no Jutsu
[D] ikari no gijutsu-kyu

Fūinjutsu:
[D]Fūin no Jutsu

Techniki Elementarne(Fūton):
[D]Fūton: Enshō No Kaze
[D]Fūton: Furai Uchiwa
[D]Fūton: Fūsajin

Bukijutsu:
[D] Kage Shuriken no Jutsu
[D] Sōshuriken no Jutsu

Techniki Klanowe(Kage Mane):
[D]Kagemane no Jutsu

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE): Torba: 5 kunai | 5 shuriken

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE: Bank
PH: Punkty Historii
MISJE:

• D -
  C -
  B -
  A -
  S -

PREZENT OD ADMINISTRACJI:

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Son]

Wszystko poprawione

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Son]

Ok już poprawiłem to co wyżej napisałeś.

[Papyrus]

Witamy na pokładzie, akcept.

  Ukryty tekst