Shinobi War PBF Naruto

DANE PERSONALNE
IMIĘ: Hajime
NAZWISKO: Yamanaka
KLAN: Yamanaka
WIEK [DATA URODZENIA]: 22 [19.06.362 rok]
PŁEĆ: kobieta
WZROST | WAGA: 170 cm | 60 kg
RANGA: ?

APARYCJA
WYGLĄD: Hajime jest młodą, w pełni dojrzałą kobietą o niezwykłej urodzie. Jak większość członków klanu Yamanaka jej głowę zdobią przepiękne, długie, włosy w kolorze blond. Zazwyczaj związane są one w umieszczony niemal na czubku głowy kucyk, a pozostała część uczesania utrzymywana jest przez ochraniacz, który okala głowę młodej Hajime.
Oczy panny Yamanaki są tradycyjnie koloru niebieskiego, chociaż niektórzy dostrzegają w nim odrobinę szarości co zapewne zależy od pory dnia i światła. Tym co jednak charakteryzuje Yamanakę Hajime jest jej uśmiech. Mawia się, że widziało go zaledwie kilka osób i wszystkie jednoznacznie stwierdziły, że na twarzy tej dziewczyny, tworzy on mieszankę niewypowiedzianego piękna, które zniewolić mogłoby każdego mężczyznę podatnego na kobiecą urodę.
Sylwetka Hajime jest nienaganna, czego skutkiem było jej odwieczne przykładanie dużej wagi do własnej kondycji, zdrowia fizycznego oraz sprawności. Przy swoim wzroście może pochwalić się idealną wagą oraz wymiarami, które nie utrudniają jej sprawnej walki czy wykonywania innych sprawności.
UBIÓR: Zaczynając od głowy ubiór Hajime stanowią gumka do włosów oraz przepaska z nieoznakowaną, pustą blaszką na przedzie. Na korpusie dziewczyny nałożona jest wytrzymała kamizelka w kolorze zgniłej zieleni z kilkunastoma kieszonkami oraz przegródkami na broń, małe zwoje oraz inne przydatne przedmioty. Na jej plecach umieszczony jest nieco ciemniejszy od reszty, znak klanu Yamanaka. Pod kamizelką znajduje się czarna koszulka której zadaniem jest chronić przed wiatrem, deszczem oraz wychłodzeniem. Niżej poza bielizną są już tylko długie do piszczeli spodnie oraz wygodne sandały w kolorze czarnym. Na ubiór dziewczyny składają się również przedmioty związane z jej profesją jaką jest bycie kunoichi. Torba w kolorze wysuszonej trawy umiejscowiona jest tuż nad prawym pośladkiem. Ponadto Hajime niemal zawsze nosi ze sobą plecak. Został on lekko przez nią zmodyfikowany, aby mógł pomieścić jak najwięcej przydatnych rzeczy zwłaszcza tych związanych z medycyną. W związku z tym od zewnątrz wygląda on jak gdyby przyszyto do niego na całej szerokości pas małych kieszonek i przegródek zapinanych małymi, materiałowymi klapkami, na guziczek. Po bokach znajdują się większe kieszenie, w których mieszczą się dokładnie dwa bukłaki z wodą.
ZNAKI SZCZEGÓLNE: błękitne oczy pozbawione źrenic

OSOBOWOŚĆ
CHARAKTER: Hajime od najmłodszych lat była dziewczynką radosną i ciekawską, która wpychała nos w nieswoje sprawy i chciała wiedzieć więcej niż powinna. Im coś wydawało się jej dziwniejsze, tym większą przedstawiało dla niej wartość i bardziej przykuwało uwagę. Przez takie podejście do życia, Hajime często była odtrącana przez rówieśników, którzy interesowali się zupełnie innymi, "dziecinnymi" rzeczami. Przez takie relacje z równolatkami, młoda Yamanaka skupiła się na towarzyszeniu matce, medyczce od której nauczyła się dokładności, cierpliwości oraz pewności siebie w tym co robi, niezależnie od tego co to było.
Nie próbuj. Rób, albo nie rób. Nie ma próbowania.
Te słowa pewnego dnia usłyszała dziewczyna nie od matki, lecz gdzieś głęboko w swojej głowie kiedy to od wielu godzin starała się wykonać prawidłowy szew na ciele jednej z wielu, martwych myszy laboratoryjnych. Dopiero po kilku latach, kiedy ta zasada zdążyła się już stać jej domeną, zrozumiała że słowa te przekazał jej ojciec, który potajemnie obserwował od zawsze jej poczynania i wspierał z ukrycia jak tylko był w stanie.
Dzięki tym mądrym słowom, Hajime często zdawała się być lekkomyślna i porywcza, ale ona jedynie podążała za swoją zasadą.

Niestety charakter człowieka może kształtować się przez wiele lat i z różnych powodów. Śmierć matki była jednym z punktów zwrotnych w życiu Hajime, po którym stała się ona bardziej zamknięta w sobie i niechętna do poznawania nowych ludzi. Czuła niepewność i lekki strach przed obcymi, których uznawała za swoich potencjalnych wrogów, których trzeba najpierw dokładnie poznać, by mogli zostać uznani za neutralnych - o przyjaciołach nie było wtedy mowy.
Zapewne wszystko z czasem wróciłoby na właściwe tory, gdyby nie śmierć kolejnego rodzica, po którym nic już nie było w stanie zapełnić pustki w sercu dziewczyny. Wieść o śmierci ojca wstrząsnęła nią na tyle mocno, że nie zareagowała na nią zupełnie - kiwnęła jedynie głową i wróciła do swojego pokoju gdzie siedząc na łóżku... uśmiechnęła się.
Wszystko w porządku. - wyszeptała sama do siebie.
Dzień w dzień nakładała na siebie maskę, w której wyglądała na szczęśliwą, pogodną dziewczynę. W rzeczywistości gardziła niemal każdym, bo każdy mógł być jej wrogiem. Nie chciała nikogo, bo bała się kogokolwiek stracić. Nie przywiązywała się do niczego, bo utrata była bolesna. Próbowała też zapomnieć czym jest miłość, lecz tego jednego nie potrafiła "zrobić".
NAWYKI: kręcenie loczka, zasłaniając przy tym lekko twarz
NINDO: "Nie próbuj. Rób, albo nie rób. Nie ma próbowania."
HISTORIA: Hajime urodziła się jako córka dwójki shinobi, przez co już od najmłodszych lat musiała przyzwyczajać się do ich częstych zniknięć. Ojciec był przeciętnym przedstawicielem klanu, który czasami sprawdzał się w misjach jako wsparcie, jednak osobiście nigdy nie odnosił większych sukcesów. Matka dziewczynki znana była jako jeden z lepszych medyków oraz wytwórca antidotów na trucizny, które coraz częściej zagrażały życiu ludzi. Dopiero w wieku około 8 lat mała Hajime nakryła matkę na doświadczeniach, które nie wyglądały przerażająco, ani niepokojąco. Wręcz przeciwnie zainteresowały one dziewczynkę, bo używało się do nich przecież ładnych roślinek, wody, trzeba było coś podgrzać albo schłodzić, przesypać albo przelać, zupełnie jak przy gotowaniu.
Mamusiu? Co robisz? - spytała mała Hajime, wchodząc przez niedomknięte omyłkowo drzwi do gabinetu matki. Kobieta ubrana w biały płaszcz, okulary oraz rękawiczki, wyprostowała się nagle przestraszona i odwróciła do stojącej za jej plecami córki.
Promyczku, co ty tutaj robisz? Wiesz przecież, że mamusi nie wolno przeszkadzać. Idź do tatusia. - spróbowała matka, jednak na stole wokół niej znajdowało się zbyt wiele kolorowych, nieznanych rzeczy. Hajime w ciągu chwili skoczyła w ich stronę i zaczęła oglądać wszystko i chwytać w małe łapki jeśli tylko znajdowało się to w jej niewielkim zasięgu.
Co to? A to? Co to robi? Mogę wypić? Brzydko pachnie, fee! Co to za kwiatek, dziwnie pachnie. - pytania sypały się jedno za drugim, a kobieta nie była w stanie zapanować nad małym dzieckiem, by ta nie zrzuciła czegoś albo nie wypiła.
Kochanie! Przestań! Słonko! - wreszcie po kilku próbach udało się schwytać szkraba i odbyć krótką rozmowę, według której dziewczynka mogła jedynie postać obok swojej mamy i patrzeć jak ta "gotuje lekarstwa". Tak też się stało i Hajime zaczęła nieświadomie obserwować procesy tworzenia antidotów, które matka przygotowywała do sobie tylko znanych celów.
Minęły dwa lata i ku zdziwieniu matki dziewczynki, ta zupełnie nie straciła zapału do towarzyszenia jej w laboratorium. Wręcz przeciwnie, mała Hajime zaczynała zapamiętywać nazwy składników, a to było przecież niezbędne dla pogłębiania dalszej wiedzy. W związku z tą obserwacją, kobieta postanowiła wziąć córkę pod swoje skrzydła i zacząć szkolić ją w tym trudnym, ale wspaniałym fachu, który ratował ludzkie życia.
Początkowo Hajima mogła przelewać niektóre płyny w zlewkach, przesypywać proszki, nasionka, urywać listki z roślinek i robić inne tego typu rzeczy, które nie stanowiły dla niej zagrożenia, a były częścią żmudnej pracy medyka. Ten etap szkolenia również trwał dwa lata, w trakcie których młoda Yamanaka szlifowała znajomość składników oraz podstawowych receptur na najbardziej pospolite trucizny. Oczywiście z czasem musiało dojść do sytuacji gdzie dziewczynka zmuszona była stanąć twarzą w twarz z jakimś otrutym co nie należało do najprzyjemniejszych. Często zaatakowanych trawił niezmierny ból przez co wydzierali się i rzucali co lekko przerażało dziewczynkę.
W wieku 12 lat Hajime była już małą encyklopedią medyczną, dlatego matka zaczęła szkolić ją również w technikach medycznych, aby stała się pełnoprawną, przydatną wiosce Kunoichi. Dziewczynka leczyła powierzchowne rany, opatrywała potrzebujących, zmieniała opatrunki i wykonywała wszystko to co tylko mogła, dając tym samym matce czas na poważniejsze zadania.
Ich więź dzięki wspólnej pasji zacieśniała się, można powiedzieć że nie mogły bez siebie przeżyć dnia. Ich więź ale i ilość przekazanej wiedzy wzrastała, przez co córka pani medyk była czasami nazywana jej małym klonem, na którego można było w pełni liczyć, zawsze wykonywała powierzone zadanie.
Ta wspaniała współpraca trwała jeszcze przez kolejne dwa lata, aż dziewczynka osiągnęła wiek lat 14. Wszystko układało się w jej życiu całkiem ładnie i bez większych komplikacji. Pacjentów było wielu, czasu niewiele, ale satysfakcja ogromna dlatego Hajime pracowała z matką na pełnych obrotach. Było tak do pewnego listopadowego wieczora, kiedy to dziewczynka wracając od chorego pacjenta, natknęła się na matkę, które leżała na blacie w swoim gabinecie. Szybko okazało się, że kobieta padła ofiarą truciciela, który jakimś cudem wlał jej coś do herbaty. Matka zapewne pracowała od wielu godzin i mogła mieć znacznie obniżoną czujność na to co działo się wokół niej. Ktoś komu zależało, z pewnością wystarczyła nawet chwila by wykonać swoje zadanie. Ale dlaczego? Może matka niweczyła czyjąś "pracę" lecząc otrutych ludzi, może ktoś dopiero przygotowywał się na trucicielską inwazję i matka byłaby tylko przeszkodą? Tego nie udało się wyjaśnić, ale Hajime wiedziała jedno - jej świat zaczął się walić. Oto straciła rodzicielkę, nauczycielkę, przyjaciółkę i została sama z ojcem, który również ciężko przeżywał tą tragedię.
Minął rok zanim oboje z uszczuplonej rodziny Yamanaka, doszli do siebie na tyle by ruszyć dalej, skupić się na tym co ważne. Ojciec starał się wspierać córkę, aż wreszcie postanowił spróbować metody zmarłej matki - nauka. Yamanaka Hiedo uczył swojej córki tego co potrafił czyli posługiwania się bronią miotaną oraz używania zdolności klanowej jaką było Shintenshin Tensō. Hajime początkowo miała lekkie opory przed nauką, ale szybko zrozumiała, że jeśli nie nauczy się bronić sama to tak jak jej matka stanie się łatwym celem za swoim stolikiem. Poza tym powoli przekonywała się do tego, że musi pomścić matkę, a do tego antidota nie wystarczą i musi być wystarczająco silna by znaleźć i pozbyć się winnego.
W ten oto sposób Hajime spędziła 4 lata na ciągłym doskonaleniu ciała, stylu walki oraz zdolności klanowych. Nie była może najbardziej pojętnym uczniem, ale starała się jak mogła nawet mimo cięższych dni, bólu i zmęczenia. Ojciec widział jej wysiłki i zawsze starał się wspierać. Przywiązanie rosło tak jak niegdyś z matką, dlatego i tym razem Hajime przeżyła ciężkie chwile, kiedy jej ojciec został pociągnięty do służby w tajnej misji. Jak później dowiedziała się dziewczyna, Hideo był jednym z pierwszych, którzy natknęli się na zwiastuny nadchodzącej wojny, która ostatecznie pochłonęła również jego samego w nieznanych okolicznościach.
Od teraz Yamanaka Hajime była zdana tylko na siebie i musiała zdecydować co chce uczynić ze swoim życiem...

WIEDZA

Wiedza osób rozpoczynających rozgrywkę w prowincji Soso

INFORMACJE: -
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:
POSTACIE: -

ZDOLNOŚCI

Hijutsu: Shintenshin Tensō
NATURA CHAKRY: Doton
STYLE WALKI: Seido
UMIEJĘTNOŚCI:
Wrodzona Kanchiki (C)

Nabyta -
PAKT: -
ATRYBUTY PODSTAWOWE:
SIŁA 1
WYTRZYMAŁOŚĆ 40
SZYBKOŚĆ 41
PERCEPCJA 41
PSYCHIKA 41
KONSEKWENCJA 1
SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 118 (160 z psychiką i konsekwencją)
KONTROLA CHAKRY C (+40 PH do wydania)
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 103%
MNOŻNIKI: -
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:
Ninjutsu D
Shintenshin Tensō C
Iryōjutsu C
Antidota i trucizny Umiarkowany (C)
STYLE WALKI 1 (dziedzina D)
Seido

---

---

JUTSU:

Ninjutsu:
[E] Bunshin no Jutsu (3: Baran › Wąż › Tygrys)
[E] Henge no Jutsu (3: Pies › Świnia › Baran)
[E] Kai (1: Baran)
[E] Kawarimi no Jutsu (5: Tygrys › Świnia › Wół › Pies › Wąż)
[E] Kinobori no Waza (-)
[E] Suimen Hoko no Waza (-)
[E] Nawanuke no Jutsu (-)
[D] Suienzou no Jutsu (-)

Iryōjutsu:
[C] Naosute no Jutsu (2: Wół → Tygrys)

Shintenshin Tensō:
[D] Chakra Heāt (-)
[C] Shintenshin no Jutsu (1: specjalna pieczęć)

Seido:
[D] Sōshuriken no Jutsu

EKWIPUNEK
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
* torba przy prawym pośladku
* plecak

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Torba przy prawym pośladku:
* notes
* ołówek x4
* pilnik
* bojowa pigułka żywnościowa x1
* pigułka ze skrzepniętą krwią x1
* lusterko

Objętość: 9,5 / 40

Plecak:
* zestaw medyczny
* strzykawka

* stalowa żyłka 2x 15m (2x 5 porcji po 3 m każda)
* shuriken x10
* kunai x2

Objętość: 84 / 100

ROZLICZENIA
PIENIĄDZE: $$$
PH: PH
MISJE:
D -
C -
B -
A -
S -

[/list]
PREZENT OD ADMINISTRACJI:
* transfer

Ukryty tekst

Gratki, wszystko poprawione. Akcept, miłej gry życzę.

Ukryty tekst

Shinobi War PBF Naruto

Yamanaka Hajime

Yamanaka Hajime

Re: Yamanaka Hajime

Re: Yamanaka Hajime