Shinobi War PBF Naruto

Przekrocz granice wyobraźni
DANE PERSONALNE
IMIĘ: Sawao | Jasupā
NAZWISKO: Ayatsuri
KLAN: Ayatsuri
WIEK : 29.07.363 - 17 lat
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 1,79 m | 65 kg
RANGA: Akoraito

APARYCJA
WYGLĄD:
Wygląd, w szczególności pewne rysy twarzy, często odzwierciedlają charakter postaci. Jak każdy wie, zdarzają się wyjątki od tej reguły, jednak Sawao do nich nie należał. Sprawiające wrażenie ciężkich, lekko opadające powieki nadają twarzy marionetkarza wyraz znudzenia pomieszanego z szczyptą ironii. No, może garścią. Albo dwiema. Brwi, lekko ściągniete, razem z delikatnymi, ledwo widocznymi zmarszczkami na czole wskazuja na częsty, marsowy wyraz twarzy. Oczy shinobiego mają intensywnie czerwoną barwę. Szkarłatna dusza przeświecająca na zewnątrz. Drobny nos, a przez wrodzonąc chudość Sawao, dobrze widoczne kości policzkowe, szczególnie uwypuklające się podczas mocniejszego zgryzu. Usta, pełne, jednak brak u nich widocznych załamań, wskazujących na częsty uśmiech czy bycie jowialną personą. Podbródek zakończony kolejnym, charakterystycznym elementem - czarną, kozią bródką. Podobnej barwy, średniej długości włosy. Swoim roztargnionym, ciepłym kocem obejmowały głowę Sawao. Zazwyczaj w pełnej swobodzie spływają na boki twarzy, czoło oraz plecy mężczyzny, jednak marionetkarz związuje je podczas manualnych prac, które wymagają bardzo dużego skupienia, gdzie pojedyncze kosmyki wpadające do ust czy drażniące nos, spowalniałyby daną czynność. Jasna cera shinobiego kontrastuje z ciemnymi włosami. Ponownie, wyróżnia ona mężczyznę, szczególnie wśród rodowitych mieszkańców Samotnych Wydm. Tam doskwierające słońce niezwykle często kojarzy się z karnacją bardziej ciemną, dostosowaną ilością melaniny do gorącu panującego w tym rejonie świata. Posturą Sawao nie wyróżnia się na tle innych ninja. W tej dziedzinie wygląda na normalnego człowieka bez wielkich, wyraźnie zarysowanych mięśni czy potężnego wzrostu. Godną uwagi cechą są długie, przypominające pajęcze odnóża palce, wprost stworzone do sterowania marionetkami.
UBIÓR:
Mężczyzna ceni sobie praktyczność ubioru połączoną z pewną dozą dobrego smaku i poczucia artystycznego. Podkreślając swoją cerę i włosy, Sawao ubiera długą, bawełnianą koszulę z wysokim kołnierzem, która kolorytem przypomina świeżo opadły śnieg. Zachowana w niezwykle czystej, pozbawionej plam formie. W razie potrzeby, kilkoma spinkami można połączyć kołnierz tworząc zasłonę przed niesprzyjającymi podmuchami wiatru, mogącymi złapać podróżnika w szczerym polu. Na naga-juban nałożone jest kimono właściwe, atramentowo czarne, z szerokimi rękawami, które niestrząśnięte zasłaniają dłonie. Na głowie shinobiego bardzo często spoczywa bambusowy sakat, z którego zwisają drobne, szkarłatne skrawki jedwabiu. Mężczyźnie jako obuwie służy para geta stworzonych z klonu Shirasawy. Drewniane chodaki, spopularyzowane w kulturze azjatycko-japońskiej są niezwykle praktycznym dodatkiem, które zapobiega wbijaniu się w stopy cierni czy kolców.
ZNAKI SZCZEGÓLNE:
Długie, smukłe palce

Szkarłatne tęczówki

Smolisto czarna, gęsta kozia bródka

OSOBOWOŚĆ
CHARAKTER:
Perypetie życia, na które był miotany shinobi sprawiły, że jego charakter zmieniał się jak w kalejdoskopie. Na pierwszych etapach życia, marionetkarz był niczym radosna jaskółka. Fruwał z jednego miejsca na drugie. Chłonął wszystkie nowe informacje, będąc otoczny miłością rodziców. Ufny, optymistyczny. Szczęśliwy. Jednak rozwód, na który zdecydowali się opiekunowie niezwykle mocno odcisnął się na nieskalanej duszy dziecka. Miesiącami był zamkniętym w sobie odludkiem, który swoją introwertycznością kompletnie odciął się od społeczeństwa. Totalnie poświecając się swojej pasji jaką było marionetkarstwo zapominał o bożym świecie. Powracając do życia towarzyskiego stał się nielubianym dziwiakiem, który cynizmem i hamskimi tekstami zniechęcał do siebie wszystkich znajomych, co zaowocowało kolejnym schronem, następnym odejściem od rzeczywistości. Dopiero podróż do miasta kupieckiego, zebrane doświadczenie i powrót do domu, gdzie matka pokonała dla syna alkoholizm, pozwoliły na wykształcenie zwartej struktury charakteru bohatera. Jako przedstawiciel rodu Ayatsuri ubóstwia lalkarstwo, co nie powinno nikogo dziwić. Uważa kukiełki za istną sztukę, artystyczne dzieło, w które wlewa się swoją duszę, ożywiając następnie martwe materiały. Jednak Sawao idzie o krok dalej. Żyje w przekonaniu, że "ciało" | powłoka jego tworów stanowi lepszy pojemnik dla duszy niż ludzka istota. Uszkodzenia w łatwy sposób można naprawić, dowolność mechanizmów i pułapek gwarantuje uniwersalność, a przeróżne stawy gwarantują sporą siłę. Z tym nie każdy Ayatsuri mógł się zgodzić, a z pewnością żaden osobnik spoza klanu nie zrozumiałby poglądu Jasupy. Następną cechą bohatera jest jego nabyty cynizm. Ironiczno-pesymistyczne podejście do życia, które pojawiło się w umyśle shinobiego po rozwodzie rodziców. Nie jest to tak skrajna postać jak lata temu, ale zdarza się, że marionetkarz wypowie jakąś kąśliwą uwagę, a w kryzysowych sytuacjach prędzej dostrzeże tą złą stronę medalu. Nie oznacza to, że bohater nie dostrzega dobra. Przez przemianę swojej matki wierzy, że przy odpowiednich bodźcach czy losie zdarzeń, niemalże każdy człowiek może obrócić swoje życie o 360 stopni. Zarówno w jasną jak i ciemną stronę istnienia. Dla swoich znajomych czy napotkanych nieznajomych, Sawao jest neutralny. Nie poskąpi żartem, ale nie rzuci się od razu w objęcia obdarzając wszystkich naokoło nawiną ufnością. Docenia niecodzienne zdolności innych shinobich i respektuje większość rywali. Sam uważa się za stratega, preferując walkę kukiełkami niż bezpośrednie starcie. Wobec bliskich osób/towarzysz jest niezwykle lojalny i wierny. Bez realnego, dużego zagrożenia, nie podniósłby ręki na swoich przyjaciół. Jest dla nich milszy, mniej cyniczny i łatwiej wybacza. Co do wybaczania - Sawao należy do osób, które niezwykle długo pamiętają wszelkie urazy czy złośliwości ze strony innych ludzi, a o zapomnienie takich zdarzeń niezwykle trudno. Poza wielbieniem marionetek i ich budowaniem, Jasupā jest twardo stąpającym po ziemi materialistą. Patrzy na to co się opłaca, co się nie opłaca, ostrożnie manewruje swoimi finansami, a pieniądz jest dla niego drugą, po marionetkach, najważniejszą wartością. W gruncie rzeczy, bez niego nie mógłby tworzyć swoich arcydzieł. Czerwonooki docenia sztukę w wielu formach o ile jest ona na naprawdę wysokim poziomie.
NAWYKI:

Pusta kieszeń - żywot lalkarza wiąże się z licznymi wydatkami. Powoduje to, że Sawao stara się zaoszczędzić przy większości okazjach.

Kunszt artysty - niezliczone godziny spędzone z marionetkami sprawiły, że jest to jego prawdziwe hobby i pasja.

Diabelska bródka - w chwilach rozterki czy zamyślenia, Sawao często gładzi swoją kozią bródkę.
NINDO: Nigdy nie wątp w niespodziewane
HISTORIA:
Roku pańskiego 363. Miesiąca września. Do młodej rodziny marionetkarzy - Shiyo i Ryutoro, dołączył z głośnym rykiem niemowlak nazwany Sawao. Włosy oraz bladość odziedziczył po swoim ojcu - Ryutoro. Natomiast kolor tęczówek oraz długie jak na dziecko palce po matce. Z miejsca, kochająca swego syna Shiyo, nadała mu przydomek. Jasupā, nawiązanie do szkarłatego kamienia pół szlachetnego, z którym kojarzyła się barwa oczu dziecka. Ów pseudonim pozostał z Sawao na stałe, co skutkowało tym, że podczas pierwszych spotkań często przedstawiał się jako Jasupā. Młody brzdąc rósł szybko z ogromnym zainteresowaniem poznając świat. Ciekawiło go wszystko. Od nietypowych kształtów, po rośliny, przez stare księgi i przede wszystkim kunszt swoich opiekunów. Marionetki. Coś, co czarnowłosa istotka pokochała od pierwszego wejrzenia. Trudno się dziwić, miał to w genach. Z niewzykłą pasją podchodził do nauki nowych mechanizmów lalek, a swoje pierwsze "arcydzieło" stworzył mając zaledwie 7 lat. Oczywiście, twór przypominający raczej karykaturę człowieka, nie był idealny. Jednak rodzice potraktowali to jako oficjalne podjęcie życia marionetkarza przez ich syna. W tym okresie Sawao rozdzielał swój czas pomiędzy zabawy z rówieśnikami, a poświęcanie się swojemu przeznaczeniu. Swojej jak to nazywał sztuce. Kolejne lata niosły za sobą pewne rysy na idylli rodziny Ayatsuri. Shiyo - przyłapała własnego mężna na zdradzie. Czyżby chodziło o spiskowanie przeciwko rodowi? Absolutnie nie, to było gorsze, bo raniło dogłębnie nie tylko poczucie tworzenia więzi, ale także najskrytsze uczucia. Romans Ryutaro z inną kobietą przyczynił się do rozwodu, który wstrząsnął ich dzieckiem. Musiał wybierać między matką, a ojcem. Istna tortura dla dziewięcioletniej istoty, która nie do końca rozumie otaczający ją świat, a co dopiero takie tajemnice jak miłość czy zdrada. Ba, wielu dorosłych ich nie rozumie. Mały pozostał ze swoją matką. Jednak wśród znajomych chodziły plotki, że to właśnie wtedy Jasupā uległ spaczeniu. Stał się bardziej zamknięty w sobie. Na kilka miesięcy unikał życia towarzyskiego. Zniknął ze społeczeństwa poświęcajac się swoim lalkom. Już wtedy posiadł zdolność powierzchownej kontroli marionetek. Ożywiał martwe. Dawał życie bezdusznym tworom. Sawao doskonale pamiętał jak tuż po rozwodzie stworzył z tęsknoty lalkę przypominającą ojca. Pamiętał też jak ze złością rozbił swoje dzieło na kawałeczki. Krzyk. Nienawiść. Niezrozumienie, poczucie bycia zdradzonym. Dopiero po dwóch latach szlifowania swojego kunsztu i izolowania się od jakichkolwiek relacji, młodzieniec powoli wracał do życia. Jednak opuszczenie tej mrocznej skorupy nie było łatwe. Nie pomagało też w tym postępujące pijaństwo matki, która nie potrafiła poukładać swojego życia bez męża, z synem, który nie chciał rozmawiać na żaden temat, a lakoniczne odpowiedzi brzmiały jak wyuczony wierszyk. Jednak Sawao podnosił się z poziomu gruntu. Zaczął wychodzić do ludzi, jednak stare znajomości nie potrafiły na nowo odżyć. Nie z cynicznym pesymizmem shinobiego. Nie z jego ironią i częstą złośliwością. Odrzucony przez niemalże wszystko co pamiętał z dzieciństwa, poświęcił się treningom, a kied nadeszło postanowienie o powstaniu miast kupieckich, wtedy piętnastolatek bez wahania postanowił opuścić Samotne Wydmy. Świat piasku i suszy, którego nigdy nie potrafił pokochać. Jednak nie zamierzał odejść bez słowa, bez choćby liściku. Ostatni raz wkraczając w progi swojego domu ujrzał matkę w jej najczęstszym stanie. Rozłożona na łóżku, omamiona przez alkohol. Grymas niechęci i cień smutku, który pojawił się na twarzy Jasupy wyraźnie wskazywał na jego emocje. Nie budząc swojej rodziciekli przykrył ją kocem, a następnie senbonem przybił do drzwi liścik.

Kochana mamusiu.
Myślę, że zdajesz sobie sprawę ze swojego problemu. Jeśli nie... tym bardziej powinnaś uświadomić sobie powód mojego odejścia. Shigashi no Kibu, nowo powstałe Miasto Kupieckie, do którego wyruszają dziesiątki Doko, z całej zachodniego regionu. Potrzebuje odskoczni od tej smutnej, przesyconej smrodem alkoholu rzeczywistości. Bolesnymi wspomnieniami czającymi się na każdym rogu. Potrzebuje odpoczynku. Muszę wyjść z tego wiecznego snu.

Twój, zawsze kochający, Jasupā.

Następnie wyszedł z domu, zdając sobie sprawę, że może nigdy tu nie wróci. Ruszał ku nowej przyszłości w nieznanej osadzie.
Wiedząc, że zostanie postrzegany przez swoje czyny oraz charakter, starał się okiełznać krążącą wokół niego złośliwość i wręcz trujące, nieprzyjemne uwagi, którymi bez pardonu raczył znajomych po stracie obojga rodziców. Przez medytacje, którą były godziny poświęcone na tworzenie marionetek i nowych mechanizmów, przekuł psychiczne okrucieństwo w spokój. Oczywiście, zdarzało mu się rzucić tu i ówdzie ironiczny docinek czy cyniczną uwagę, jednak nie sprawiał tym aż takiej przykrości i starał się nie robić tego w dużej częstotliwości. W Shigashi poznał wiele osób, które pozytywnie wpłynęły na jego charakter, pomogły mu przełamać nici, które cały czas łączyły go z przeszłością. Talent marionetkarza, jego niezłomność i poświęcenie, którym potrafił obdarowywać towarzyszy, szybko przyczyniły się do ogólnego "przychylnego oka" względem już doświadczonego Doko. Biorąc udział w kolejnych walkach i misjach zdobywał siłę i wiedzę. Coraz lepiej panował nad swoimi kukiełkami, które zaczęły być groźną bronią w jego niezwykle zręcznych dłoniach.

Po niemalże dwóch latach spędzonych na szlifowaniu swoich umiejętności, siedemnastoletni marionetkarz pojawił się ponownie na terenie Samotnych Wydm. Uważał się za wystarczająco doświadczonego, aby dostąpić zaszczytu nadania wyższej rangi przez lidera rodu. Saori, liderka ugrupowania jakim byli lalkarze, swoim spojrzeniem oczu, tak podobnych do szafirowych tęczówek Sawao spojrzała na jednego ze swoich podwładnych.

Akoraito. - tu nastała krótka pauza. Jest to kolejny krok na drodze wielu ninja, lecz jedynie garstka z nich idzie dalej. Nie daj się zwieść mojej decyzji, niech nie ostudzi ona twojego zapału. Mimo prestiżu, który wydaje ci się, że osiągniesz z awansem, dalej pozostajesz tym samym człowiekiem. Z doświadczonego Doko, staniesz się kompletnie zielonym Akoraito. Nie pozwól aby mrok, który od dzieciństwa kroczy wokół twojej duszy zawładnął nią.

Arigato Saori-sama. Zrobię wszystko co w mojej mocy aby nie zawieść naszego rodu! - gorąco zapewnił mężczyzna.

Jasupā. Zanim odejdziesz, rzucając się w kolejny wir przeżyć, odwiedź swój rodzinny dom. Twoja matka... zmieniła się. - po słowach liderki klanu, cień pojawił się na twarzy Sawao, który bez słowa opuścił dojo. Kierując się niepewnym, kłującym uczuciem w klatce piersiowej, ruszył w kierunku dawnego schronienia. Music Wspomnienia nawracały. Ból, cierpienie. Brak jakiegokolwiek zrozumienia i więzi z kimkolwiek. Woń nieustannie ciągnącego się alkoholu. Na każdym kroku. W każdym zakamarku, nawet w pracowni, gdzie powstawały marionetki. Jakie było zdziwienie Sawao, kiedy ujrzał swoją matkę bez worów pod oczami, z ułożoną fryzurą, makijażem i czystą odzieżą. Zaskoczona Shiyo, patrząc na wyrośniętego siedemnastolatka z zarostem na twarzy, niepewnie szepnęła. Jasupā? - a po chwili obie postacie były złączone w nierozerwalnym uścisku. Jak się okazało odejście syna natchnęło ciało alkoholiczki nową siłą. Impuls, który sprawił, że zmieniła swoje dotychczasowe nawyki, przestała pić. Przez dwa lata nie tknęła kropli napojów wyskokowych. Ponad to, podobnie jak Sawao, swoje cierpienie ugasiła tworząc istne cudo marionetkarskie, licząc, że kiedyś jej syn wróci do domu i będzie mu mogła przekazać to jako przeprosiny i pojednanie. Tak oto miłość ponownie zatriumfowała na tym smutnym łez padole. Matka i syn połączyli się na nowo, a marionetka, którą otrzymał bohater zawsze przypominała mu o niestabilnej przeszłości, mroku, który przerodził się w pojedyncze promyki słońca. Czas rozpocząć nowy etap życia.

WIEDZA

INFORMACJE:
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:
Akimichi – charakteryzują się nieco większą masą tłuszczową, często spożywają posiłki, jednak potrafią zaskoczyć i są dobrymi wojownikami mimo pozornej nieprzydatności, wyspecjalizowani w taijutsu, potrafią manipulować swoim ciałem, zamieszkują tereny tereny Sakai

Haretsu – porywa ich wir walki, ale nie posiadają charakterystycznych cech wyglądu, panują i manipulują wybuchem, lubią walkę bezpośrednią, zamieszkują tereny Tsurai

Inuzuka - często charakterystyczny tatuaż na policzkach, jakby na kształt kłów, towarzyszą im, jak i walczą z nimi psy, preferują walkę bezpośrednią, wyszkoleni w taijutsu, zamieszkują tereny Yustsu

Kaguya - w większości przypadków mają dwie charakterystyczne kropki na środku czoła, walczą własnymi kośćmi, specjalizują się w walce bezpośredniej – taijutsu, zamieszkują terany Atsui
POSTACIE:

ZDOLNOŚCI

KEKKEI GENKAI: Kugutsu
NATURA CHAKRY: Doton
STYLE WALKI: Gōken
UMIEJĘTNOŚCI:
Wrodzona brak

Nabyta - brak
PAKT: brak
ATRYBUTY PODSTAWOWE:
SIŁA 1
WYTRZYMAŁOŚĆ 41
SZYBKOŚĆ 48
PERCEPCJA 48
PSYCHIKA 1
KONSEKWENCJA 1
KONTROLA CHAKRY D
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: Szybkość 48|58 Percepcja 48|58
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:
NINJUTSU D
FUINJUTSU D
ELEMENTARNE
DOTON D
KLANOWE
C

JUTSU:

Ninjutsu:
Bunshin no Jutsu - E

Henge no Jutsu - E

Kai - E

Kawarimi no Jutsu - E

Kinobori no Waza - E

Suimen Hokō no Waza - E

Nawanuke no Jutsu - E

Fuuinjutsu:
Fūin no Jutsu - D
Ayatsuri:
Kugutsu no Jutsu - D

Chakura no Ito - D

Kugutsu Kawarimi no Jutsu - D

Sōshūjin - D

Kurohigi: Sanshōuo - C

Kurohigi Kiki Ippatsu - C

EKWIPUNEK
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
5 Kunai

5 Shuriken

ROZLICZENIA
PIENIĄDZE: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=101&t=1675
PH: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=34&t=1676
MISJE:
D -
C -
B -
A -
S -

PREZENT OD ADMINISTRACJI:

Akcepto~

Ukryty tekst

Shinobi War PBF Naruto

Sawao

Sawao

Re: Sawao