Unmei Kyoki - gotowa

[Unmei]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ: Unmei (przeznaczenie)
NAZWISKO: Kyoki (po matce)
KLAN: Jūgo (po Ojcu)
WIEK [DATA URODZENIA]: 17
PŁEĆ: Kunoichi (kobieta)
WZROST | WAGA: 160cm / 48kg
RANGA: Genin

---

APARYCJA

---

WYGLĄD: Pierwszy szczegół zwracający uwagę to jej oczy. Szkarłatnego koloru, wyłaniające się z czarnej, jakby narysowanej oprawy, tym samym wzbudzając respekt u swoich rozmówców. Idąc dalej, Unmei odznacza się fryzurą w stylu iście japońskim. Ma włosy związane z tyłu długą czerwoną wstążką, która unosi do góry ciemną kitę, sięgającą aż do bioder. Z przodu zaczesana na bok długa grzywka, zakrywającą większą część czoła. Wspaniałym dodatkiem są proste kosmyki tuż przy skroniach, kończące się na wysokości klatki piersiowej. Wszystko to podkreśla czarny kolor włosów, połyskujący w słońcu opalizującym grafitem.
Sylwetka oraz budowa ciała nie wzbudzają strachu czy szczególnej atencji. Wręcz przeciwnie, drobna smukła dziewczyna, bawiąca się w wojownika - tak postrzegają ją obcy ludzie. Zdaje się być osobą, która nigdy się nie śpieszy. Porusza się lekko, powoli i z gracją, jakby mijający czas jej nie dotyczył. Podczas zdarzeń losowych i misji zmienia to się diametralnie, szybkość i bezszelestne poruszanie się zaskoczyły już niejednego człowieka. Tam, skąd pochodzi, mówiono o niej, że pływa na wietrze.

UBIÓR: Na spodzie dopasowana czarna, długa bluza z podniesionym kołnierzem, za którym połowicznie skrywa drobną twarz. Rękawy krótkie, zakończone ściągaczem. Spodnie również ciemne, luźne, nie ograniczające ruchów. Zauważalnymi dodatkami są rękawiczki bez palców oraz imitujące łuskową zbroję prostokątne wstawki, do których użyto czerwonych, grubych nici. Stylizuje się na wojownika ze starych legend - ninję ze świata, w którym nie istniała jeszcze magia zwana ninjutsu.

ZNAKI SZCZEGÓLNE: Skrywający się pod grzywką, odstraszający szkarłat oczu..

---

OSOBOWOŚĆ

---

Zamknięta w sobie, jest mistrzem w analizowaniu danych i przetwarzaniu ich w przydatne informacje. Stara kontrolować swoje emocje. Mało rozmowna, skrywa swoją drugą naturę - grzeszne "ja" wewnątrz siebie, z którym ciągle rozmawia...

CHARAKTER: “WOLNY DUCH”
Śmiałek o tym charakterze poddaje się własnym kaprysom. Unmei jest indywidualistką w każdym calu. Ceni swą wolność osobistą, ale nie zamierza bronić wolności innych. Unika władz, odrzuca ograniczenia i buntuje się przeciw tradycji. Uważa, że na świecie nie ma żadnego porządku, dzięki czemu robi to co chce, spełniając każdą swoją zachciankę bez oglądania się na konsekwencje. Nie zastanawia się, czy to co robi jest dobre, czy też złe. Po prostu to robi, gdyż tak jej się podoba. Co ciekawe, nie zajmuje się celowym niszczeniem organizacji i wprowadzaniem anarchii. Może być nieprzewidywalna, jednego wieczoru będzie piła z Tobą sake, a rankiem wbije Ci nóż w plecy, by wykonać zlecenie. Nigdy nie wiadomo na co wpadnie i co postanowi, dlatego lepiej się z nią nie umawiać.
Chaotyczna neutralność to dobre określenie jej charakteru, ponieważ oznacza, że naprawdę uwalnia się od ograniczeń narzuconych przez społeczeństwo oraz zapalonej władzy.

NAWYKI: Poznawanie samej siebie, analizuje własne uczucia, wywoływane przez własne myśli. Własnym odczuciom może zaufać, gdyż zazwyczaj mówią prawdę. Myśli, które rozpalają jej serce przyjemnymi odczuciami podpowiadają jej, w którym kierunku powinna iść i co powinna robić. Często rozmawia ze sobą, nawet w najgorszych sytuacjach.

NINDO:

HISTORIA: Pochodzi z niezbadanych obszarów. Wioska, w której się urodziła, znajdowała się w lesie. Daleko od innych cywilizacji, była samowystarczalna. Posiadała niewielu mieszkańców, którzy sobie pomagali. Każdy z nich zajmował się pracą wcześniej wyznaczoną przez wójta wioski. Jedni zbierali ryż na malutkich polach, inni trudnili się naprawą uszkodzonych domostw. Nie istniała tam waluta czy jednostka, wszyscy czuli się rodziną.
Niestety nawet na ich terenach zbiorowych zdarzało się napotkać bandytów chcących się wzbogacić na bezbronnej ludności. Ataki zdarzały się coraz częściej, ludność wioski zaczęła stawiać im opór. Nie chcieli więcej płacić haraczu składającego się z dostaw jedzenia, którego i tak mieli nadal za mało. Pierwszą ofiarą oraz nauczką dla mieszkańców był wójt osady. Później jego synowie, by gdy dorosną nie mogli go pomścić. Po rocznej okupacji jedna z mieszkanek miała dosyć pracowania na konto opryszków. Była nią osiemnastoletnia Kyoki. Uciekła potajemnie w nocy z wioski, by znaleźć pomoc w zaprzysiężonych do królestwa wiosek. Niestety, albo i stety, nigdy nie udało jej się wydostać poza granice niezbadanych obszarów. W lasach żyło również wiele groźnych zwierząt, które wyczuły jej obecność. Gdy po dwóch dniach marszu kobieta zaczęła tracić siły oraz zdrowy rozsądek, jedno ze zwierząt zaatakowało. Łaciaty kocur zaatakował ją z zaskoczenia, siedząc na drzewie, pod którym przechodziła. Przerażona kobieta krzyczała przeraźliwie. Walcząc o życie złapała kamień i uderzyła zwierzę w głowę. Podrapana, zmęczona podróżą zaczęła uciekać, by wołać o pomoc. Gdy oddaliła się na odległość parudziesięciu metrów, lampart odzyskał świadomość. Miał jeden cel - zabić swoją ofiarę. Młoda Kyoki wiedziała, że nikt już jej nie pomoże, że to koniec. Gdy łowca biegł w jej stronę, czas nagle stanął. W jej głowie zaczął mówić głos: "Poddasz się? Jesteś słaba! hahahah!". Szyderczy śmiech obudził w niej coś, czego nie potrafiła wyjaśnić. Straciła kontrolę nad swoimi ruchami, zachowaniem i osobowością. Jedynym co słyszała był ten głos... "Walcz! Walcz! Walcz!" Szaleństwo mordu zapanowało nad nią, biegła naprzeciw bestii, którą sama się stała. Szybkością przegoniła lamparta, który padł w ciągu dwóch sekund po ponownym spotkaniu z dziewczyną. Oczy jej zmieniły kolor na szkarłatny, po wszystkim krzyk o pomoc przerodził się w krzyk bólu i rozpaczy. Zwierzęciu udało się rozpłatać jej ramię, które obficie krwawiło.
Minęły trzy dni... Obudziła się w szałasie, przykryta oprawioną skórą z wcześniej zabitego zwierzęcia. Rany jej były opatrzone, a ubrania wyprane i wysuszone. Okazało się, że znalazł ją nieprzytomną młodzieniec w jej wieku. Przedstawił się jako Jūgo, uciekinier z krain zaprzysiężonych. Kyoki opowiedziała mu całą historię dotyczącą jej wioski, liczyła na jego pomoc. Ku zdziwieniu chłopak uśmiechnął się tylko i powiedział, że zna ich, by sprawę zostawiła w jego rękach. Po tygodniu ruszyli w stronę jej osady, pewna tego, że Jūgo jest wpływową osobą i przekona barbarzyńców, by opuścili ich ziemię.
Stało się, wróciła do domu po prawie dwóch tygodniach. Mieszkańcy zobaczywszy ją, zaczęli płakać ze szczęścia. Myśleli, że została uprowadzona przez bandytów. Pocieszywszy się jej powrotem, zaczęli wypytywać o chłopca, który z nią przyszedł. Wyjaśniła im całą sytuację, że młodzieniec zna przestępców, że ich przekona i odejdą w pokoju.
Długo nie musieli czekać. Grupka rabusiów właśnie weszła do wioski, kopiąc i drwiąc ze starszych niedołężnych osób, zbierających ryż na polu. Jūgo długo nie czekał. Podszedł do Kyoki, przytulił ją i szepnął do jej ucha coś, czego nikt nie usłyszał. Po tym odszedł, kierując się w stronę trzech tuzinów ludzi. Nie trwało to długo, młodzieniec okazał się być wojownikiem ninja. Rozpłatał wszystkich, co do sztuki. Pola ryżu stały się polami płynącej krwi i kwitnących trupów. Przerażeni mieszkańcy zamarli ze strachu. Jęki umierających i rozrywających ludzi zapadną niejednemu do końca życia w głowie. Po wszystkim młodzieniec znikł... Nie pokazał się nikomu, może to i dobrze. Ludzie i tak byli przerażeni po tym co zrobił.
Po 9 miesiącach młoda Kyoki urodziła córeczkę. Wydarzyło się również parę innych różnych zjawisk. Kobieta, która wydała na świat młodą Unmei, straciła swoje nabyte wcześniej szkarłatne oczy oraz obcy głos w myślach. Mała dziewczynka przejęła specyficzne "zdolności" po matce.

Młoda kunoichi dorastała z wypełniającym jej głowę głosem. Stało się to dla niej normalne, stało się częścią jej istnienia. Często podczas leśnych zbiorów trenowała w ukryciu. Szepty w jej głowie podpowiadały jej, jak ma
reagować na różnego rodzaju niebezpieczeństwa. Samodzielne treningi trwały wiele miesięcy, reakcje stały się samoczynnym odruchem. Wszystko wyglądało, jakby nosił ją wiatr. Niedługo po skończeniu szesnastej wiosny, małoletnia kobieta postanowiła wyruszyć w swoją stronę. Chciała dowiedzieć się więcej o nieznanej rodzinie ojca.
Podróż do miast trwała bardzo długo. Niedojrzała shinobi źle obliczyła czas wyprawy. W połowie drogi zabrakło jej wody oraz pożywienia. Z powodu braku jedzenia, zabłądziła w lesie. Dwa dni tułaczki po zarośniętej puszczy dały się jej we znaki. Głód starała się zaspokoić leśnymi dzikimi owocami oraz korzonkami. W trakcie owych zbiorów napotkała kąpiącą się w rzece kobietę o smukłym i ponętnym ciele. Pierwsze, co rzuciło się jej w oczy to wszelkie krągłości oraz tatuaże na brzuchu. Gdy nieznajoma wyszła z rzeki, zawstydzona Unmei bezszelestnie wróciła w głąb lasu. Oddalając się szybko, widziała w głowie blade, piękne ciało, ociekające chłodną wodą. Rozkojarzenie nie pozwoliło jej zauważyć wielkiego niedźwiedzia, który czyhał tuż przy drodze. Wielki zwierz natychmiast zaatakował, lecz zanim zdążył zadać śmiertelny cios, trysnął prosto w twarz kunoichi gorącą krwią. Padł zaraz przed jej stopami. Do jego grzbietu przyczepiona była dama znad brzegu. W jednym momencie potrafiła wskoczyć na zwierzę i poderżnąć gardziel kataną. Młoda ninja patrzyła jak zaczarowana, gdy pochylona jasnowłosa jedną ręką poprawiała dekolt, a drugą wycierała broń o futro. Po tym incydencie nastąpiła krótka wymiana informacji, jak imiona czy cel podróży. Kiedy okazało się, że to drugie u obydwóch się zgadza, postanowiły iść dalej razem. Później jeszcze Unmei pomogła Sairento (bo tak miała na imię owa niewiasta) oskórować niedźwiedzia oraz oddzielić z niego najpożyteczniejsze części. Dziewczyna jak zahipnotyzowana przypatrywała się kobiecie, a ta odpowiadała jej tajemniczym uśmiechem, eksponując przy tym delikatnie biust. Na wspólną kąpiel Kyoki nie dała się długo prosić.

---

WIEDZA

---

INFORMACJE: Nie zna Ojca, wie że był potężnym wojownikiem.
KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI: Ojciec Jūgo, matka Kyoki
POSTACIE: Sairento

---

ZDOLNOŚCI

---

KEKKEI GENKAI: Senninka - niespotykana umiejętność, możliwa tylko dla niektórych ludzi. Umożliwia ona pobieranie chakry natury w tak ogromnych ilościach, że trudne jest jej kontrolowanie. Przez to każdy użytkownik tej zdolności podczas jej aktywacji staje się jak bestia, maszyna do zabijania, kieruje się swoimi instynktami tak jak zwierzęta. Warto wspomnieć, że każdy ze szczepu Jūgo potrafi rozmawiać z każdym rodzajem zwierząt. Dodatkowo Senninka wzmacnia atrybuty fizyczne postaci, przez co staje się ona niezwykle silna, nawet jak na Ninja.
NATURA CHAKRY: Fuuton
STYLE WALKI: Kenjutsu (Chanbara) - styl walki bazujący głównie na szybkości i sile. Kenjutsu polega na walce mieczami - niezależnie jakimi. Czy ostrze jest długie/średnie/krótkie, to należy kierować się tym stylem walki, by zwiększyć swoje zdolności szermierki. Większość użytkowników tej sztuki szkoli u siebie podstawowe zasady walki bronią białą, a także wykształca charakterystyczne cechy Kenjutsu - "Lepiej zasypać przeciwnika gradem ciosów tak, aby był całkowicie pocięty". (+10 Siła +10 Szybkość)
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
• Nabyta -

PAKT:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 20 + 10(Kenjutsu) = 30
  WYTRZYMAŁOŚĆ 1
  SZYBKOŚĆ 31 + 10(Kenjutsu) = 41
  PERCEPCJA 16
  PSYCHIKA 1
  KONSEKWENCJA 1

KONTROLA CHAKRY E
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: Kenjutsu(+10 Siła +10 Szybkość)
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPO:

• NINJUTSU
  GENJUTSU
  TAIJUTSU D
  BUKIJUTSU
  • KENJUTSU
    SHURIKENJUTSU
    KUSARIJUTSU
    KIJUTSU
  IRYoJUTSU
  FuINJUTSU
  ELEMENTARNE
  • KATON
    SUITON
    FUUTOND
    DOTON
    RAITON
  KLANOWE

JUTSU:
NinJutsu:
E: Bunshin no Jutsu, Henge no Jutsu, Kai, Kawarimi no Jutsu, Kinobori no Waza, Suimen Hoko no Waza, Nawanuke no Jutsu
Fuuton
D: Ensho No Kaze, Fusajin, Gokuho
TaiJutsu
D: Dainamikku Akushyon, Dainamikku Entori

---

EKWIPUNEK

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
5szt. Kunai
5szt. Shuriken

---

ROZLICZENIA

---

PIENIĄDZE:500 Ryo
PH:12
MISJE:

• D -
  C -
  B -
  A -
  S -

[Defrevin]

Akceptuję. Życzę miłej i dłuższej tym razem gry u nas.

  Ukryty tekst

[Unmei]

ok, dziękuję :3