"Wolność i Zemsta" - podsumowanie eventu!

[Papyrus]

W osadzie słychać było głośne krzyki ludzi gromadzących się pod wejściem do Siedziby Władz. Mieszkańcy, jeszcze tydzień temu spokojni i skupieni na odbudowie zniszczonej osady, teraz stali się, krótko mówiąc, agresywni. Niczym dzikie zwierzęta. Zgromadzeni nie dawali o sobie zapomnieć, nie dawali nawet poprawnie funkcjonować ośrodkowi. Blokując wejście, rzucając śmieci na wchodzących i wychodzących. Krzycząc mało wybredne hasła. Jednogłośna kakofonia ponad tysiąca ludzi, zjednoczonych pod wspólnym hasłem.
- PRECZ Z DOHITO! PRECZ Z DOHITO! PRECZ Z DOHITO! - krzyki słyszalne były w różnym stopniu praktycznie w całej osadzie. W tym we wnętrzu budynku. Wnętrze nie było rzecz jasna zabarykadowane, ale dwójka strażników przy wejściu nie dawała sobie rady z pacyfistycznym odgonieniem tłumu, cała wojskowa siła osady została zebrana przed wejściem i naokoło tłumu, próbując zablokować protestujących przed możliwym wtargnięciem do środka.
Miyori siedziała w gabinecie Shirei-kana, zasłaniając uszy przed denerwującym dźwiękiem. Tydzień minęło od publicznej deklaracji jej nowej funkcji lidera Dōhito i już musiała mierzyć się z takim problemem. Od kilku godzin krzyki ani na chwilę nie ustępowały. Dokładnie tak, jak wczoraj. A ona, pomimo usilnych starań, nie była w stanie nic z tym zrobić. Ani ona, ani jej ludzie. Zastanawiała się nad każdym możliwym rozwiązaniem i nad każdą opcją. Włącznie z rozpędzeniem ich siłą, to zdecydowanie byłoby najbardziej proste i skuteczne. Ale jak atakować pokojowy protest? Oni rzucali śmieci i kawałki glinianych misek, a ninja - kule ognia? To nie mogło się stać. Do pokoju wparował Kuroki, były dowódca drużyny dywersyjnej, teraz Kogo w szeregach Rodu.
- Miyori-dono - rzekł, kłaniając się w pasie. Kobieta oczywiście go zauważyła i odkiwnęła głową, odsłaniając pośpiesznie uszy. Nie kwapiła się do pozdrowień, dała mówić swojemu podwładnemu. Ten z chęcią to uczynił - próby pokojowego kontaktu z tłumem nie dały rezultatu. Żądają natychmiastowego opuszczenia osady przez wszystkich Dōhito i powrotu Haretsu jako jedynych rządzących na terenie prowincji. - powiedział, poważnie i ze smutkiem. Spojrzał prosto w podkrążone oczy Shirei-kana, oczekując od niego jakiejś odpowiedzi w obliczu tej tragicznej sytuacji. Kolejnych decyzji, kolejnych poleceń. Czegokolwiek, co w tym momencie prawdziwy przywódca mógłby mu dać. Miyori nie wyglądała na osobę decyzyjną, ale mimo wszystko nią była i musiała się ze swoich obowiązków wywiązać.
- A co z resztą osad? Uspokoiło się? - zapytała z determinacją w głosie, graniczącą z desperacją. Takie nastroje musiały być lokalne, prawda? Prawda?
- Niestety nie. Każda większa osada jest w tej samej sytuacji. - odpowiedział. Zapadła cisza, przerywana rzecz jasna intensywnymi krzykami ludzi na zewnątrz. Każde z nich czekało na to, co powie drugie. W końcu Kuroki nie wytrzymał, po kilku długich i niezręcznych minutach.
- Jakim sposobem Naohiro podburzył ludzi w takim stopniu? Przecież to niemożliwe żeby tylu ludzi było za jego rządami terroru. Czy oni są do kurwy nędzy ślepi?! Teraz mogą być wolni i to my im to zagwarantowaliśmy! Zamiast wdzięczności dostajemy obelgi i życzenia śmierci. - mężczyzna podszedł do biurka i przejechał dłonią po twarzy. Niby zdejmując z twarzy zmęczenie jakiego doświadczył podczas ostatnich wydarzeń. Chociaż na chwilę odsłaniając swoją słabość, podchodząc bliżej Shirei-kana i podnosząc głos do stopnia, w którym chociaż na chwilę sytuacja na zewnątrz wydawała się nie istnieć.
- Jak mają nam zaufać, po tym jak Dōhito zaczęli bombardować osadę i zabijać cywili? W chwili, gdy dowiedział się o naszym planie i wprowadził do niego.. - słowa kobiety zostały zagłuszone dźwiękiem otwieranych drzwi. Głośno zamkniętych, z pełną siłą. Łysy jegomość z tatuażami na głowie i gniewnymi rysami wparował do gabinetu i już na progu krzyknął:
- Gratuluję szanownej Miyori-dono za przywrócenie dawnej chwały Dōhito. - rzekł, karykaturalnie wręcz się kłaniając. Strażnicy przed drzwiami niespecjalnie kwapili się do zatrzymania jegomościa, być może takie dostali rozkazy. Mimo tego że byli, łysol wszedł jak do siebie i nawet nie poszanował właściciela gabinetu.
- Przyznam, że poszło nieźle. Śmierci setek cywili i naszych ludzi, w tym twojego brata, to była niezwyke niska cena za powrót na szczyt. - rzekł, cały czas podchodząc do biurka. Siedzący przy biurku Kuroki natychmiastowo wstał.
- Tylko spróbuj podejść bliżej, Yujin... - zaczął, wyciągając trzymaną przy pasie broń, ale Shirei-kan jedynie wyszedł przed biurko i dał znać ręką, by Kuroki usiadł. Następnie poszła prosto w kierunku łysego mężczyzny. Stanęli naprzeciwko siebie.
- Dokładnie tak, wygraliśmy. Czego więcej chcesz? Masz to, czego chciałeś. Jesteśmy na równi z Haretsu. Odzyskaliśmy wolność. To było jedyne, co cię obchodziło. - warknęła ze złością, patrząc się prosto w jego oczy. Niewielkie czarne koraliki niewyrażające więcej, niż spojrzenie krowy skubiącej trawę na pastwiskach. I jego lekki, prześmiewczy wręcz, uśmiech.
- Nie mam najmniejszego problemu, Miyori-dono. Może poza grupkami byłych podwładnych Naohiro błądzących po pustyni i siejących chaos. I szpiegami w szeregach Dōhito, dzięki którym teraz nie mogłem wejść do budynku bez obrzucenia mnie szmatami nasączonymi nieczystościami. - rzekł, z każdym kolejnym słowem dodając kolejną cząstkę swojej irytacji do tonu wypowiedzi. Odwrócił się następnie od jej twarzy, wykonał kilka kroków do tyłu i ostatecznie spojrzał przez okno na ludzi stojących nisko w dole. W zadumie, możliwe że czysto udawanej.
- Wiedzą, że nic nie zrobimy dopóki oni nie zaatakują. Ale i tak nie możemy ignorować ich nastrojów, chociażby dla prawidłowego funkcjonowania prowincji. Pytanie tylko, co teraz? Osobiście polecałbym rozwiązanie oparte na sile bez jednoczesnego ranienia ich. - rzekł, patrząc jak jedno z okien zostało prawie trafione wiadrem pełnej jakiejś brudnej, brązowej cieczy, która malowniczo rozplaskała się po okolicznych ścianach. Gniew tłumu jakkolwiek nie słabł. Nie miał najmniejszego zamiaru słabnąć. Dalej byli wściekli.
- Gdzieś tam są. Szpicle Haretsu, podburzające lud przeciwko nam. Bez znalezienia ich i zlikwidowania nie będzie mowy o spokoju na naszych ziemiach. Wtedy straciliby głowę, nastroje by upadły. Wróciliby do spokojnego życia pod naszym panowaniem. - odpowiedziała mu, nawet nie patrząc się na jego facjatę. Miała tego po prostu dość. Dość problemów z głupimi ludźmi. Chciała tylko wolności i niezależności, więc czemu wszystko działało przeciwko niej? Przeciwko im wszystkim? Kuroki wstał ze swojego miejsca i podszedł do Yujina, ramię w ramię obserwując sytuację. Mimo wzajemnej niechęci, widok ludzi chcących ustąpienia Dōhito ze stanowiska Rodu dominującego był tak bolesny, że byli w stanie znieść stanie obok siebie.
- PRECZ Z DOHITO! PRECZ Z DOHITO! PRECZ Z DO...! - i wybuchło. Coś spod ziemi. Coś, co spowiło tłum w gęstych eksplozjach. Wrzaski ludzi wzdrygnęły stojącymi w gabinecie, wybuchy zrobiły to nawet bardziej. Nagła i gwałtowna zmiana tomu całej sceny. Widok ludzkich szczątków i latających ciał, ognia pochłaniającego ludzi do tej pory w miarę pokojowo protestując. Teraz byli niczym innym jak karmą dla sępów.
- Co do kurwy nędzy? Kolejna prowokacja? Szybko, trzeba... - sięgnął ręką do twojej torby na glinę. Miyori rzuciła się do okna, chcąc się przez nie przebić i wyskoczyć. Jednak w tym momencie Kuroki złapał ją za rękę, którą sięgała po wybuchowy materiał na stworzenie ptaka.
- Dobrze, że jesteś najgłupszą z waszej cholernej rodziny.

Szanowny Feniksie,
zgodnie z twoimi rozkazami wtopiłem się w tłum cywili podczas protestów w Kōzan przeciwko władzy Dōhito-Harestu. Korzystając z moich zdolności, siatki podwładnych i podejmując współpracę z Krukami, udało mi się pozyskać następujące informacje i szczegóły odnośnie masowego mordu do jakiego doszło na ludności osady. Pierwotne założenia wskazywały na Dōhito z racji użycia do wybuchów ogromnych gąsienic stworzonych ich sztuką. Jednak eksplozja która nastąpiła w Siedzibie Władzy i prawie pozbawiła życia nowego Shirei-kana Dōhito, Dōhito Miyori, wskazuje na działania wywrotowe "fanatyków" Naohiro, a dokładniej ich części posiadające możliwości kształtowania wybuchowej gliny. Stan samej głowy Dōhito jest stabilny, acz ciężki. Doszło do poparzenia około pięćdziesięciu procent jej ciała, a jedna z dłoni została oderwana na dobre.
Podobne ataki nastąpiły w kilku większych osadach w których Dōhito przejęli władzę. Podczas samego wybuchu zdołałem zauważyć prawdziwego zamachowca, potencjalnie jednego z wyższych rangą Dōhito i organizatora powstania, odlatującego na swoim tworze w kierunku Głębokich Odnóg. Tam też, zgodnie z relacjami innych agentów, udała się część pozostałych popleczników Naohiro.
Liczne nasilenia buntów cywili będące następstwem zamachów były skierowane w Ród rządzący, czyli Dōhito właśnie. Przywódcy buntowników niewątpliwie współpracowali z niektórymi Harestu z byłego obozu rządzącego, ale ich powiązania z innymi organizacjami są na razie niepotwierdzone. Sami Dōhito i Haretsu rozpoczęli ostrą kampanię militarną na rzecz znalezienia winnych. Podejrzewa się ich współpracę z Krukami, jest to jednak niepotwierdzone a same Kruki odmawiają odsprzedania takiej informacji.
Udało mi się natomiast wykupić od nich informację o potencjalnych potomkach Haretsu Naohiro i ich wpływie na końcową sytuację powstania. Ich powiązanie z Naohiro nie jest jeszcze potwierdzone przez naszych agentów, aczkolwiek informacja jakoby Dōhito Kuroki był owocem związku byłego Shirei-kana Harestu i nieznanej z imienia Dōhito wydaje się abstrakcyjna, a same Kruki zarzekają że informacja ta jest potwierdzona i jak najbardziej rzetelna.
Znalezione w forcie przy osadzie zapiski i medyczne wyposażenie wskazują na silne powiązania Naohiro ze sługami Antykreatora. Do spotkania miałoby dojść podczas incydentu na Kami no Hikage przy spotkaniu osobnikiem pod pseudonimem "Tacos". Pozostali obrażeni Znakiem Diabła są poszukiwani zarówno przez Kruki, jak i przez nas. Podejmujemy z nimi współpracę w tym zakresie. Zgodnie z informacjami od Kruków, Naohiro przed śmiercią udostępnił Rodzinie Akiyama kilka probówek zawierających geny przedstawicieli Haretsu i Jūgo. Okoliczności pozyskania tych drugich zdają się pokrywać ze spotkaniem "Tacosa" na Kami no Hikage.
O dalszych szczegółach będę informował na bieżąco, w trakcie zdobywania informacji przez naszą siatkę wywiadowczą.

Błękitny Płomień.

---

I to by było na tyle z eventu, a dokładniej jej fabularnej części! Dohito utrzymali wszak władzę na spółę z Harestu, ale za to koszta są spore. Prowincja targana jest atakami buntowników, byłych wyznawców Haretsu i grupami bandytów. Sytuacja jest ciężka, ludność cywilna nie za bardzo ma ochotę współpracować z Dohito, chcąc powrotu władzy wyłącznie Haretsu. Mam nadzieję, że jakiekolwiek pytania zostaną zadane tutaj albo też na PW (o ile się znajdą).

Z mojej strony mogę powiedzieć: Dziękuję. Event wyszedł mocno poniżej moich oczekiwań, miałem bardziej ambitne plany odnośnie jego i końcówka była niestety nieco ciągnięta. Utrata mojego moda i życie prywatne mocno wpłynęły na jakość i tempo eventu, no i sam wynik końcowy, ale cóż mogę powiedzieć poza tym co już powiedziałem. Dziękuję za cierpliwość i za wkład w rozwój wydarzeń na evencie.

A teraz to, co tygryski lubią najbardziej - nagrody. Generalnie każdy żywy może sobie dopisać 2k Ryo za bycie na evencie. Brawo, udało wam się przeżyć. A co do PH, to oto są moje oceny:

• Ichirou - no oczywiście że Król Pustyni musiał się popisywać, chociaż było bardzo blisko. Musiał autentycznie dać z siebie wszystko, chociaż nie sądziłem że te pierwsze konfrontacje będą dla niego takie chakrochłonne. Jednak daję mu w pełni zasłużone 130PH.
• Kuroi Kuma - kolejny Sabaku i kolejne fajne zaskoczenie. Większość czasu pojedynku spędził w impasie z użytkownikiem żelaznego piachu aż do przybycia rycerza na białym koniu. Jednak jego ruchy były w miarę przemyślane i wiele faili nie zaliczył. I za to dostaje 110PH.
• Suzu - bardzo fajnie, ładne odgrywanie postaci. Nieprzyjemne warunki i duża ilość potencjalnego wpierdolu zmuszały ją do użycia mózgu, szczególnie w końcowych momentach kiedy była o krok od śmierci (autentycznie prawie ją zabiłem). Ale za to że przeżyła i dawała z siebie wszystko, no i rzecz jasna próbowała uratować niewinnych cywili - daję 100PH.
• Rindou Arashi - jak Suzu. Razem tworzyli bardzo fajny duecik i dobrze działali ku chwale swoich Rodów i rewolucji. Dobre posty i dobre taktyczne decyzje. Mimo tego że mu się zginęło to nadal serdeczne propsy za przeżycie tak długo w sytuacji aktywnej chęci zabicia go. 100PH (z czego 80% na nową postać).
• Nao - jedyna po stronie Haretsu i jedna z dwóch którzy ostatecznie prawie zginęli. Ale trzymała się naprawdę dobrze i dawała z siebie tyle, ile można. Wykonywała polecenia ale też sama wykazywała się inicjatywą. 90PH także.
• Shins - niepozorny, ale działał. Bardzo dobre interakcje z NPC'ami i aktywne próby ratowania ludności cywilnej, czyli generalnie wypełnianie powierzonych zadań, dały mu solidne miejsce na lokacie. Próbował myśleć, a nie grać dla samego faktu grania. Także 90PH.
• Numa - trzeci, ale nie ostatni, z drużyny ratowników. Robił co mógł, także pod względem zniszczenia muru. I prawie faktycznie mu się udało, gdyby nie przybycie Dohito w glorii i chwale. Wykonywał rozkazy i nie zapominał o nikim. Próbował ratować kogo się dało. I za taką postawę zyskuje 90PH.

No i oprócz tego możecie dopisać sobie tą misję jako rangi B. A dla Ichirou i Kuroia.
I to by było na tyle misie. Pamiętajcie o zostawieniu tutaj swoich postów z wyjątkowo szczegółowymi analizami tego eventu, co grało co ssało. Bardzo zależy mi na waszych łapkach i subskrypcjach. No i żeby dostać PH I hajs trzeba tutaj napisać, więc się nie wymigacie.

Do następnego zatem, oby bardziej owocnego.

[Numa]

Dziękuję za event.

Zacznę od złego więc. Minusy; Momentami miałem wrażenie jak by grupa geninów planowała atak, znaczy się np opaski gotowe w grupie ratujących, które podobno mieli założyć od razu, aż Numa przekonywał że to średni pomysł wyczekali chwilkę z opaskami. Wiadomo podejrzane gdy ktoś od razu po pierwszym wybuchu ma zorganizowane grupy przypadkiem rozstawione po mieście. Detal ale istotny.
Drugą sprawą tryumfalny powrót i chwalenie się zabójstwem lidera prawdopodobnie połowy mieszkańców. Piszę to dlatego że pierwotnie w karczmie że zacytuję było coś takiego. W grupie dywersyjnej.

Robimy z was kozłów ofiarnych. Myk jest taki, że Dohito nie mogą być utożsamiani z tym atakiem. Celem jest uwolnienie naszego klanu, ale też poparcie ludności cywilnej.

Plan się niby sknocił i wydało się ale nadal dziwna zmiana planów.
Też no tępo u nas w grupie było wręcz depresyjne czasami, klimatycznie w miarę spoko choć były dziwne skoki fabuły u Arashiego. Np liderka która padła w 1 poście, razem z decyzją że idzie w inne miejsce niż była mowa, biorąc na zwiad kogoś kto nie był od zwiadu, takie dziwne i zabijało poczucie że coś da się zrobić. Po prostu bang. Ciężko mi oceniać po przejęciu zwyczajnie była to już prawie końcówka, było w miarę dobrze, wiem że przejęcia nie są proste stąd znikały czasem smaczki, w stylu tak nie byłem nawet pewien czy podałem pigułkę i jak poszło leczenie aż powtórzyłem posta. Potem było lepiej.


Z pozytywów jest jednak to że, konsekwencje tych wydarzeń wydają się być logiczne, spójne. To raczej naturalne że Haretsu i inni mieszkańcy byli by co najmniej zirytowani takim przejęciem władzy. Wiedząc to co było widać na evencie. I dochodzi do zamieszek i innych takich ekscesów. Można wręcz powiedzieć że układanka się zgadza. Klimat też fajny. Prowadzenie dobre jeśli chodzi o opisy.
Fajnym wydawało mi się to że udało się spotkać jakby drugą grupę, no niestety trochę przyafczał gość.

No miałem gnoić jakoś aby dało się wyciągnąć wnioski, to jakoś tak to widzę.

[Suzu]

---

- To takie... idealne. Jakby sami kontrolowali i ustalali plan razem z wami. - Suzka nie miała pojęcia, czy ktoś byłby na tyle szalony by zorganizować sobie opozycję, którą mógłby kontrolować i zgnieść w sposób możliwie jak najbardziej korzystny dla własnych interesów.

---

- ZBYT idealnie. Jak gdyby zdrajcy byli w najwyższych szczeblach. - odpowiedział, mając pewnie całkowite przekonanie o swojej teorii. I raczej nie było co się dziwić. Mogło być to jak najbardziej prawdziwe. nawet bardziej prawdopodobne niż nierealne.

Przeniosła wzrok na tego faceta, który mógł zostawić ich własnemu losowi, a jednak przyleciał tutaj zadbać o swoich ludzi. I tak jak przed momentem była zdania, że Haretsu i Dohito są siebie warci, tak teraz się zreflektowała. Nie wszyscy Dohito byli gnojami.

<notlikethis> <notlikethis> <notlikethis>
Pewnie się przy tym uśmiałeś xD Moja postać Kurokiego to nawet po evencie wspominała z nadzieją, że przeżył xD

Zakończenie eventu jest świetne, rzeczywiście skleja w spójną całość te elementy, które wcześniej wydawały się słabo przemyślane albo motywowane pośpiechem. Strasznie mi szkoda, że żaden z poznanych tam NPC nie przeżył (ten typek z łomem skradł mi serce, łucznika też mi szkoda). No, poza Kurokim. Mam nadzieję, że Suzka dowie się kiedyś prawdy o nim <notlikethis>

Klimatycznie było bardzo fajnie, poczucie zagrożenia z każdej strony wkręciło się samoistnie. Miałam wrażenie, że event jest trochę za długi biorąc pod uwagę zużycie chakry na kolejnych i kolejnych, i jeszcze kolejnych przeciwników, ale to też specyfika Sabaku, tanio się nie bawimy. Seido mnie rozczarowało :c Myślałam, że jestem lepiej przygotowana do prowadzenia długich starć.

Mam mieszane uczucia z powodu NPC. Ta dziwna parka, mięśniak z łomem i drobniutki medyk, który dostał nawet przedstawiający go obrazek. Byli na tyle specyficzni, że coś po prostu musiało być z nimi więcej, tymczasem zwyczajnie zginęli, gdy w kolejnej turze pojawili się kolejni npc? Mam takie poczucie sztucznie zakończonego wątku.

Ciekawa jestem, czy Kuroki poprowadziłby nas w jakąś zasadzkę gdybyśmy z Arashim nie oddalili się od naszej grupy zaraz po rozpoczęciu. I jak ludzie po rewolucji podeszli do nosicieli czerwonych płaszczy, cała wina po prostu spadła na Dohito?

Araś

[Kuroi Kuma]

Za event bardzo dziękuję, bawiłem się w miarę, nie był to szczyt Twoich możliwości Musku, ale nie było też tragedii

Z rzeczy które pyknęły:
-Walka była miodna, posty opisywane w miarę szczegółowo, ogólnie bardzo wczuwałem się wtedy w postać i czułem zagrożenie drepczące po piętach. Więc to bardzo na plus
-Przeciwnicy fajnie skonstruowani, sytuacja jasna i klarowna, motyw rebelii też niczego sobie

Z rzeczy które nie pyknęły:
-Czas odpisów po jakimś czasie, ale wiadomo że trochę Ci się nagromadziło, więc nic dziwnego
-Końcówka czyli najpierw walka, potem niby nie walka i tak kołowanie się zupełnie bez sensu. Tutaj brakowało mi jakiejś płynności
-Brak uznania Kuroia za najwyższego przekoksa, któremu hołdy składają wszystkie narody :/ no normalnie tak nie może być!

Więcej grzechów nie pamiętam, PH i kaskę odbieram o/

[Shins]

Pod względem fabularnym event mi się podobał, choć w pewnym momencie - gdy czytałem posty z walki przeciw Naohiro - miałem wrażenie, że nagle wydarzenia zmieniły bieg o 180 stopni. Konkretnie mówię tutaj o momencie, w którym typek zginął - niby lata z prędkością dźwięku i morduje wszystkich dookoła a tutaj niespodziewanie Ichirou od tak przysypuje go piaskiem. Miałem takie mieszane uczucia co do tego jak to przebiegało.

Podpiszę się także pod tym, co Numa pisał - zabranie mnie na zwiad, gdy to on był sensorem było generalnie dziwnym posunięciem.

I zdecydowanie organizacja pod kątem szybkości odpisów mocno ssała - z tego względu, że odpisy trwały nawet po 8 dni to nie mieliśmy nawet szansy cokolwiek zrobić. W ciągu grudnia napisałem mniej postów, niż przez ostatnie 3 dni...

A na koniec, być może to kwestia przeoczenia czy braku czasu - dostanę jakąś nagrodę specjalną za najszybsze kopanie na świecie? W końcu 400m korytarz wraz w wybudowaniem podpór z diamentu i dróg wentylacyjnych w ciągu 1 posta to jest coś! (żeby nie było niedomówień, z tą nagrodą to jest żart...).

I nagrody odbieram.

[Ichirou]

Dzięki za prowadzenie eventu. Pozostałych wątków dokładnie nie śledziłem, więc będę mówił tylko o swojej grupie.
Ogólnie to całkiem spoko. Fabularnie dobrze rozegrane i event wcale nie przebiegł w taki oczywisty sposób. Ten motyw z czerwonymi płaszczami i przerzuceniem winy na rebeliantów był niezłym zaskoczeniem. Efekty rebelii nie są jednowymiarowe, co z punktu widzenia dalszego ciągnięcia fabuły jest ciekawe. Jest motyw na kolejne misje, czy to w Tsurai, czy w Odnogach.
Jeżeli chodzi o wyzwanie, to mimo posiadania mocnej postaci przez większą część walk byłem w sporej niepewności. W paru momentach pojawiło się nawet zwątpienie.
Organizacyjnie było bardzo fajnie, szczególnie chodzi mi o stałą godzinę pojawiania się odpisów. Tyle że jakoś od okolic świąt tempo mocno upadło, no ale o tym wszyscy w sumie wiemy.
I podpiszę się jeszcze pod jedną uwagą Kuroia. Napięcie rosło, rosło, doszło do kulminacyjnego momentu w walce, udało się ją doprowadzić do końca, a potem akcja się już w sumie rozmyła. Zaraz po opuszczeniu fortu event mógłby się dla naszej grupy w sumie już skończyć. Inne grupy miały jednak mniej kolejek odpisów zrobionych, u nich wydarzenia się wciąż działy, więc domyślam się, że musiałeś po prostu nas potrzymać żeby zrobić wspólne zakończenie. P U S T Y N I A !

[Nao]

Dzięki za event, nie śledziłem innych wątków więc wypowiem się za swój. Sam pomysł eventu był ciekawy, podobało mi się, że nie wszystko było jasne od początku. Posty były ładne i długie a historia była opowiadana w sposób dobry. Zastrzeżenia mam jedynie do sędziowania, gdzie werdykty były pisane na łapu capu, bez większej analizy i tak oto jedna technika początkowo była na poziomie gennina a dwie rundy dalej o mało nie było werdyktu, że rozwaliłem mur i połowę okolicznych budynków xD Oczywiście werdykt był poprawiony i później było git.
Szybko odpadłem z zabawy ale mam też wrażenie, że event był strasznie krótki. Fabularnie nie zrobiłem zbyt wiele i trochę miałem wrażenie, że wbijana jest walka na siłę, byle zaliczyć szybko walkę bo zaraz koniec. Oczywiście ogromną zasługę w tym miały moje opóźnione posty dlatego nie mam do nikogo pretensji. Ale jak ma być szczera opinia, to piszę
Osobiście mi brakowało podziału eventu na kilka "poziomów" na kilka różnych sytuacji i lokacji. Przeżyłem zbiórkę i szybką ewakuację. Liczyłem że na evencie dominować będzie raczej fabuła, jakieś smaczki a nie stricte zwykła walka.

Podobało mi się, że nie byłem w żaden sposób ograniczany w stosunku do decyzji postaci. Samodzielnie mogłem podejmować decyzję na które reagował sędzia, nie było sztucznego wymuszania by dopasować mnie do z góry ustalonej historii. Ale to też zasługa tego, że nie było zbyt wiele przygotowane jeżeli chodzi o fabułę dla graczy, mam wrażenie że opracowana była tylko główna linia fabularna eventu a gracze mieli się gdzieś tam krzątać pomiędzy

Ogólnie event na plus, fajnie się bawiłem i poznałem lepiej wasz system Bardzo dziękuję za nie udupienie postaci, bo możliwość była Mimo kilku niedociągnięć było fajnie

P.S.
A no i wynagrodzenie mi się podobało