Taiyō

[Taiyō]

S P I S T R E Ś C I

♦ Dane
♦ Wygląd
♦ Ubiór
♦ Charakter
♦ Historia

♦ Wiedza
♦ Zdolności
♦ Jutsu
♦ Ekwipunek
♦ Misje

[Taiyō]

D A N E

Imię: Taiyō (太陽 — 'sun')
Wiek: 20 lat
Wzrost: 170 cm
Przynależność: Shigashi no Kibu, Watanabe Minashigo-in, Akiyama
Płeć: Kunoichi

Nazwisko: Watanabe (渡辺 — 'to cross over a river'), nieużywane
Data urodzenia: 07.07.374r.
Waga: 52 kg
Ranga: Kasshokara
Głos: ☼ ☼

W Y G L Ą D

Taiyō mierzy metr i siedemdziesiąt centymetrów wysokości, waży natomiast niewiele; zupełnie tak, jakby żywiła się zaledwie pięcioma ziarenkami ryżu dziennie. Jeszcze chwila i kaczki Mandarynki z jezior w Shigashi zaczną rzucać w nią okruszkami. Spełnia tym samym wszelkie przesłanki do określenia jej jako rachitycznego ektomorfika o filigranowej figurze: łabędzia szyja, nieprzesadnie zaznaczona talia, zaokrąglone i proporcjonalne biodra o szerokości zbliżonej do ramion, porównywalne w obwodzie uda i łydki, długie, smukłe nogi oraz spadziste stopy z wysokim łukiem. Dłonie natomiast ma chuderlawe, do cna pokryte zbliznowaceniami. Podobnież zresztą plecy. Pewnie zostaną na zawsze, choć mafijny lekarz twierdził, że z czasem zbledną. Musiała być rasowym świrem, mówiąc, że nie chce, by tak się stało, bo to jak zapomnieć jak się wtedy czuła. Nieważne, iż bolało jak diabli.
Twarz Słońca kształtem przypomina owal o ziemistej barwie — jest dłuższa niż szersza o średnio-szerokim i zwężającym się w górę czole z nasuniętą nań grzywką i paroma niesfornymi kosmykami. Ma długie, słomkowe i zwykle spięte włosy. Oczy dziewczyny to oranżowe zasłony z kruczoczarnymi, gęstymi frędzlami, które ukrywają jej zranioną duszę przeróżnymi maskami. Oczy, które wydają się dumać z ponurą beznadzieją, które potrafią ciskać iskry podobne krzesiwu; niekiedy oddawać klimat mroźnego krajobrazu w Hyogashimie, a innym znów razem ciepłego, piaszczystego Sabishi.
Nie jest jednak ładna. Nie dlatego, że jej lico przypomina paletę, na której dawni mistrzowie malarstwa mieszali farby o odcieniach ochry i rdzy. Nie jest ładna, ponieważ urodziła się nieładna, przeciętna, niewyróżniająca się — można rzec. Dzięki temu wyrobiła w sobie pozornie silną akceptację własnych wad, wychodząc z założenia, że skoro nie ma urody, to przynajmniej powinna być godna szacunku. Choćby tylko swojego.

WEŹ TEGO NIE CZYTAJ
..

U B I Ó R

Ubrania Taiyō, wykonane są w głównej mierze z tanich, ogólnodostępnych materiałów, odzwierciedlających jej status społeczny. Mimo ograniczeń finansowych dba o staranność wykonania; szyje własnoręcznie, korzystając z zasobów lokalnych handlarzy, którzy oferują dobrą jakość i ciekawe wzory.
Podstawowym elementem ubioru jest wykonany z elastycznego materiału czarny kombinezon, który kończy się w połowie ud. Na nim zaś spoczywa, schowany w wyciętej prosto kieszeni, w okolicach podżebrza, kimono-podobny twór z białym, geometrycznym wzorem odznaczającym się na tle pomarańczowej tkaniny. Dodatkowym wzmocnieniem kreacji jest szeroki pas (obi), ciasno opleciony wokół talii, który znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo osunięcia się czy nieprawidłowego ułożenia. W chłodniejsze dni sięga po lekkie haori. Natomiast stopy i łydki pokryte są czarnymi getrami, częściowo ukrytymi przez Tabi na słupku.
Obraz uzupełniają odpowiednie akcesoria: ozdobne spinki do włosów z naturalnych materiałów i srebrne lub złote kolczyki.

C H A R A K T E R

Pełnia kontrastów i sprzeczności. Watanabe ma niezwykle złożoną natura przeplataną z nieustającą wewnętrzną walką. Dziewczynę niezwykle ciężko zawrzeć w sztywnych ramach, jest bowiem osobą, która stale ulega zmianom pod wpływem poznawanego, jakby nie patrzeć, na nowo świata. Bez większego trudu przekształca występek w cnotę, oszczerstwo w prawdę, bezczelność w skromność, rabunek w filantropię, złodziejstwo w zaszczyt, bluźnierstwo w mądrość i sadyzm w wymiar sprawiedliwości.
Ma niezwykłą łatwość w nawiązywaniu powierzchownych relacji, a wszystko to za sprawą przyspawanego do twarzy uśmiechu i lekkości w rozmowie i złego znoszenia samotności. Nie brakuje jej poczucia humoru, większość tematów i historii potrafi opowiedzieć w interesujący i pełen pasji sposób. Mogłoby się wydawać, że przez to ma wielu przyjaciół – otóż nie.
Przez znaczące problemy z zaufaniem, napędzane często nieuzasadnionym poczuciem odrzucenia, przekreśla większość swoich szans na głęboką znajomość. Gdyby nie fasada niegasnącej radości, gadulstwa i charyzmy, wgrane w genetykę wyobcowanie byłoby aż nazbyt widoczne. Na szczęście blondynka dobrze skrywa swoje wewnętrzne „ja”.
Dlatego woli zostawić, zamiast być zostawioną. Oczywiście, to czy druga persona miała w zamiarze ją porzucić, nie ma większego znaczenia. Liczy się tylko to, co myśli ona sama. Uznaje, że sama w sobie jest niewystarczająca i niegodna, by trwać przy niej bezinteresownie. Męczy ją myśl, że jest wadliwa, że nie potrafi być taka, jak inni. Stale wpada w pułapkę, z której ciężko jej uciec.
Przez to stała się zawodową kłamczuchą; fałszerstwo i tkanie przekonujących, acz nierealnych, historii ma w małym paluszku. Na poczekaniu wymyśli historię własnego rodu, opowie o nigdy niewidzianym występie tancerek w Pustynnych Piaskach, chociaż nie zrobiła ani jednego kroku na ich terenie. Co więcej, z racji doświadczenia w tej materii, kłamstwa nie okupuje podwyższonym ciśnieniem czy skokiem adrenaliny. To przecież taki świetny sposób na rozpoczęcie znajomości!
Cóż, nie przewiduje swoich działań. Kieruje się losem, chwilowymi zachciankami, uzależnieniem i impulsami, które nierzadko pchają ją do ryzykownych lub nieprzemyślanych czynów. Nie bawi się w kalkulowanie każdego za i przeciw na rok przed faktycznym wydarzeniem. Woli podążać za wewnętrznym głosem i dać się ponieść światu, który ją otacza.
Ewidentnie łaknie wolności i swobody, nawet wtedy, gdy sytuacja wymaga pełnego podporządkowania. Niebezpiecznie balansuje na granicy braku pokory czy zdrowego rozsądku, bo porusza się po własnym, dopiero wznoszonym systemie wartości. Bez silnego autorytetu, który pozwoliłby odnaleźć życiową drogę, najpewniej nie przestanie szukać przede wszystkim emocji i czegoś, co pokoloruje wyszarzały świat. A to trudne, gdy ma się problemy z utrzymaniem uwagi i równowagi. Jeśli jednak trafi na coś, czym rozbudzi wyobraźnię, angażuje się z energią i entuzjazmem.
Nieczęsto pozwala sobie na chwilę refleksji. Dzięki temu udaje jej się zapomnieć o wewnętrznej burzy. Wkracza wtedy w świat pełen kolorów, gdzie nie ma miejsca na smutek i bezsilność. Stan ten mija relatywnie szybko, ustępując miejsca wewnętrznemu cierpieniu. Nosi w sobie bowiem tak ogromne ilości gniewu i frustracji, że nie zawsze udaje się ukryć je za uśmiechem, który blondynka wydaje się traktować jako odpowiedź na wszystkie irracjonalne zachowania, jakie przejawia. Z każdym uniesionym kącikiem ust i wymuszonym śmiechem, stara się przekonać samą siebie, że jest szczęśliwa i spełniona, podczas gdy ciążą na niej demony przeszłości, traumy, których nie jest w stanie ukryć przed samą sobą.
Bywa, że straci kontrolę i wpadnie w spiralę samozniszczenia. Wtedy eksploduje – nagle i nieprzewidywalnie, zaczyna pluć wściekłością jak wulkan gotujący się pod powierzchnią. Nikt, w tym i ona sama, nie wie, co wywołuje tę reakcję. Mogą to być drobne wydarzenia, niepozorne słowa czy najmniejsza rzecz, która dopełni szali goryczy. Zwykle wykrzykuje wtedy płomienne słowa, które plenią się bezwzględnie, nie wybaczając niczemu i nikomu. Zawsze i nie ma od tej reguły wyjątku, kiedy się uspokoi, odczuwa głęboki wstyd i żal. Spojrzenia, pełne zdziwienia i niezrozumienia, tylko pogłębiają to uczucie.

H I S T O R I A

  Ukryty tekst

[Taiyō]

W I E D Z A

Wydarzenia
♦ Upadek Rady i zniszczenie Kami no Hikage [384]
♦ Zjednoczenie Morskich Klifów w Cesarstwo Morskich Klifów [384]
♦ Turniej w Yinzin [388]
♦ Zjednoczenie Samotnych Wydm w Unię Samotnych Wydm [389]

Wojny i bitwy
♦ Wojna Yamanaka — Hyūga [384]
♦ Wojna Aburame — Nara [387-389]

Organizacje
♦ Karasu — Plotki o tajemniczej organizacji informatorów pojawiają się tu i ówdzie na całym świecie, ale nie ma o nich żadnych konkretnych informacji. Mówi się, że są mistrzami szpiegostwa. Samo ich istnienie nie jest do końca pewne, a poszczególne relacje i informacje wchodzą ze sobą w sprzeczności.
♦ Shinsengumi — Powszechnie znana organizacja chroniąca cywilizowaną ludzkość przed dzikimi za Murem. Zajmuje wschodnią część Sogen, tuż przy granicy z Niezbadanymi Obszarami. Jest otwarta na nowych rekrutów, ale niebezpieczeństwa z którymi się mierzą często odstraszają ludzi. Jej członkowie są czasami traktowani na równi z kryminalistami przez możliwość wstąpienia do niej przestępców i innego wątpliwego elementu.
♦ Mafie — w Shigashi władzę na równi z Gildią Kupiecką trzymają także trzy rodziny mafijne, zwane Tygrysami (Ekibyō), Feniksami (Yoshida) i Smokami (Akiyama). Nie jest to oficjalne, ale wiedzą o tym wszyscy mieszkańcy Shigashi i wszyscy starają się nie wchodzić w ich interesy
♦ Mafia Akiyama — Nazywani również „Smokami”, jedna z trzech rodzin mafijnych trzymających władzę w Shigashi. Znani ze swojej niesamowitej brutalności i regularnych starć z władzami Shigashi.K ontrola handlu organami oraz podziemnych walk to domena tej mafii. Każdy, kto widzi jej symbol, zatrzaskuje w popłochu drzwi. Są najmniej lubiani i w porównaniu do innych mafii — nietolerowani.
♦ Mafia Ekibyo — Dominują na rynku narkotyków dzięki najlepszym metodom wywiadu. Mówi się o ich bezwzględnym kodeksie, którego złamanie równa się śmierci.
♦ Mafia Yoshida — Manipulatorzy mający kontakty z Krukami: takie pogłoski chodzą o Yoshidzie. Mają największe wpływy w Shigashi no Kibu i dzięki zyskali reputację „nietykalnych” pomimo swojej małej siły bitewnej. Są najbardziej lubiani ze wszystkich mafii wśród cywili.

Klany
♦ Hyūga — Ich charakterystyczną cechą się niemalże białe oczy bez źrenic. Przeważnie posiadają ciemne, długie włosy. Są honorowi i oddani swojemu klanowi. Specjalizują się w walce bezpośredniej, w której często wykorzystują moc swoich oczu: podczas ich aktywacji pojawiają się na skroniach wyraźne żyły. Zamieszkują tereny Kyuzo.
♦ Inuzuka — Mają charakterystyczny tatuaż na policzkach, jakby na kształt kłów. Towarzyszą im, jak i walczą z nimi psy. Preferują walkę bezpośrednią, wyszkoleni w taijutsu. Zamieszkują tereny Yusetsu.
♦ Kaguya — W większości przypadków mają dwie charakterystyczne kropki na środku czoła, walczą własnymi kośćmi i specjalizują się w walce bezpośredniej — taijutsu. Zamieszkują tereny Sabishi.
♦ Maji — W ich słowniku nie istnieje pojęcie grawitacji. Umiejętności tego klanu przypominają umiejętności Sabaku, jednakże tylko silniejsi ninja mogą kontrolować czarny piach. Ród ten jest nastawiony pokojowo, nie miesza się niepotrzebnie w konflikty. Ich siedziba znajduje się w Atsui.
♦ Yamanaka — Członkowie klanu często posiadają długie, blond włosy i oczy pozbawione źrenic. Słyną z bycia świetnymi mediatorami i politykami, potrafią wniknąć w myśli przeciwnika. Mieszkają w Soso.

Legendy i plotki
♦ Legenda o Mędrcu 6 Ścieżek i powstaniu chakry
♦ Legenda o powrocie Antykreatora - potężnego ninja z minionej epoki, który zagroził całemu światu
♦ Plotki o istnieniu Ogoniastych Bestii i ich udział w wielkich katastrofach na świecie

Inne
♦ Realia
♦ Podstawowa geografia świata
♦ Shigashi no Kibu — wiedza, historia, kultura, geografia

Postacie
♦ Krwawe Pokolenie

Kochanek | Koibito (Ichirou)
Uczestnik turnieju, zapamiętany ze względu na swój styl bycia i umiejętności kontroli piasku. Choć przegrał swoją walkę, zyskał poparcie tłumu, dzięki czemu on również zyskał swoje miejsce na kartach historii. Obecnie jest jednym z najbardziej wpływowych Sabaku, działającym na szeroką skalę zarówno w Atsui, jak i w innych prowincjach. Przysłużył się w znaczącym stopniu do odzyskania przez Dohito wolności.

Miecznik | Kenshi (Natsume)
Zwycięzca turnieju i nowy Kenshi Pustynnej Areny, kojarzony również za swoje umiejętności jako „zabójca we mgle”. Szermierz i umiejętny użytkownik Uwolnienia Lodu. Znany jako potężny Shinobi i przywódca Cesarstwa Morskich Klifów. Nosi błękitny płaszcz, symboliczny dla Kenshich. Obecnie uznawany za zaginionego.

Pusty/Kūkyo (Murai)
Rozpoznawany głównie ze specyficznego wyglądu, ale także zapamiętany z imienia Murai. Kojarzą go głównie Shinobi zainteresowani swoim fachem i wydarzeniami światowymi. Niezwykle silny i niebezpieczny wojownik, zapamiętany za swój nieugięty spokój i brutalne techniki bojowe. Wicemistrz areny. Co jakiś czas słychać o nim jako uczestniku bitew w różnych sektorach świata, ostatnimi czasy jednak jego aktywność w ogromnych wydarzeniach przycichła.

♦ I Turniej w Cesarstwie Morskich Klifów

Seinaru
Uczestnik i zwycięzca pierwszego turnieju organizowanego w Cesarstwie. Zapadł widowni w pamięć jako nieprzeciętnie szybki samuraj, który przez całe wydarzenie przeszedł raczej dość gładko. Zaprezentował się jako skromny wojownik, odmawiając skorzystania z głównej nagrody turnieju. Podczas turnieju w Yinzin, jako uczestnik walki dodatkowej, wykazał się umiejętnościami wykraczającymi poza zwykłego samuraia.

Hitsukejin Shiga
Uczestnik turnieju, walczący o trzecie miejsce, chociaż z marnym skutkiem. Nie sposób jednak o nim zapomnieć, gdyż jego odwaga nasączona szaleństwem, zostanie na długo zapamiętana i rozsławiona. Niepokorny, przechodzący przez ogień, obsesyjny wyznawca Jashina. Od jakiegoś czasu znany jako szlachetny wojownik rozwiązujący konflikty i problemy na świecie. Znany również jako uczestnik wydarzeń na Kami no Hikage, wojownik na pierwszej linii. Obecnie poszukiwany na terenie Ryuzaku i będący pod rozkazami Uchiha jako ich najemnik.

♦ Turniej Lazurowych Wybrzeży

Toshiro
Uczestnik turnieju, zapamiętany głównie przez dyskwalifikację motywowaną uśpieniem znacznej części widowni, silnym Genjutsu obszarowym. Sam nie został aż tak zapamiętany, ale fakt uśpienia widowni — owszem.

Hyuga Tamaki
Finalistka turnieju. Wygrała za pomocą mgły oraz niezwykłej siły doujutsu rodu Hyuga.

Yuu
Zajął trzecie miejsce w turnieju, a oczy widowni nacieszył niezwykle niepozornym kekkei genkai klanu Kami. Mężczyzna został zapamiętany również za swoją niepozorną i drobną aparycję.

Youmu Nanatsuki
Uczestniczka i zwyciężczyni całego turnieju. Zapadła w pamięć przez styl walki łączący defensywę z ofensywą i skuteczne wykorzystanie żelaznego piachu.

♦ Shigashi no Kibu

Chojiro
Legendarny yakuza i kapitan już nieistniejącej rodziny Hakuhō, znany również pod pseudonimem Żółwia Hakuhō za swoją nieustępliwość i unikalny tatuaż irezumi na jego plecach. Pośród mieszkańców znany jako surowy, lecz honorowy i uczciwy gangster, pośród innych yakuza znany jako potężny wojownik, niemalże nie do zatrzymania na polu walki. Podczas pierwszego konfliktu z klanem Yoshida, zdołał on pokonać trzydziestu zamachowców którzy pozbawili życia jego szefa i pojmali jego kompanów — nie pozbawił przy tym nikogo życia, a sam wyszedł jedynie z niegroźnymi obrażeniami. To to wydarzenie nadało mu tytuł Żółwia Hakuhō i pozwoliło zyskać wpływy w Shigashi no Kibu. Wedle legend, w 380 roku Saejima dowiedział się o złamaniu kodeksu honorowego yakuza przez członków swojej rodziny — w efekcie, własnoręcznie i samodzielnie pozbawił on życia wszystkich 75 członków klanu Hakuhō. Uwolniony w 391.

Z D O L N O Ś C I

  Ukryty tekst

J U T S U

  Ukryty tekst

E K W I P U N E K

Przedmioty przy sobie
♦ Dwie kabury, po jednej na każdym z ud
♦ Duża torba przepasana z tyłu talii

Przedmioty schowane

  Ukryty tekst

R O Z L I C Z E N I A

Pieniądze

Punkty Historii

M I S J E

Dla Akiyama, Shigashi no Kibu

D

C

B

A

S

Inne

D

C

B

A

S

Wyprawy

C

B

A

S

Eventy

Z
R
U
P
.
.
M
I
.
.
.
L
O
U
D
A

Prezenty od administracji:
Porzucenie postaci
Halloweeeen! 2023 — Skrócenie treningów o 1 250 znaków
Dzień Kobiet i Mężczyzn 2024 — Skrócenie treningów o 6 250 znaków
Wielkanoc 2024 — Skrócenie treningów o 4 375 znaków

[Taiyō]

Redi

[BeeBee-Hachi]

Witamy w lesie w Rodzinie

  Ukryty tekst