Kyudaro Hitogata

[Kyudaro]

---

DANE PERSONALNE

---

IMIĘ : Kyudaro
NAZWISKO : Hitogata
KLAN : bez klanu
PRZYNALEŻNOŚĆ : Cesarstwo Morskich Klifów
WIEK : około 17 lat
DATA URODZENIA: 377
PŁEĆ : shinobi
WZROST | WAGA : 176cm | 65 kg
RANGA : Dōkō

---

APARYCJA

---

WYGLĄD : Patrzysz na niego i coś cię niepokoi. Czy to kwestia monotonii w kolorystyce ubioru? Czy kombinacji niebieskich włosów i szarych oczu? Nie, chodzi zapewne o przekrzywianie głowy, to na lewo, to na prawo. Włosy dosyć długie, sięgają ramion i częściowo zasłaniają twarz. Ta z kolei jest okrągła i trochę dziecięca. Dodajmy do tego szczupłe, długie ramiona oraz nogi, w rezultacie czego przypomina rysowanego ludzika z patyczków. Gdy nosi takie włosy jak teraz, mniej to widać.
UBIÓR : Sprawia w nim wrażenie większego niż jest. Niebieska bluza z obszernymi rękawami, także obszerne, szare spodnie z podobiznami smoków. Przy pasie nosi małe pojemniki na różne przydatne przedmioty czy substancje. Dobytek przechowuje w worku, zakładanym przez ramię na plecy.
Podczas misji, Kyudaro zakłada kaptur z otworem na oczy. Kaptur ma dwa warianty - dzienno-kamuflażowy (szarozielony) oraz nocny (granatowy). Żeby je zmienić, wystarczy przełożyć kaptur na drugą stronę. Obuwie stanowi para sfatygowanych, drewnianych sandałów. Aby nie hałasować w trakcie misji, zostawia sandały, a zakłada onuce własnej roboty.
ZNAKI SZCZEGÓLNE : znaków szczególnych na chwilę obecną brak

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER : W relacjach międzyludzkich obchodzi się poprawnie. Jest nawet miły, nie ma w zwyczaju hałasować ani zachowywać się agresywnie. Niemniej, jest dosyć interesowny. Nie ma w zwyczaju angażować się, jeżeli nie przyniesie mu to konkretnej korzyści. Potencjalna korzyść nie musi być duża, ale być musi. Jeśli uzna, że ktoś go oszukał, nie ma w zwyczaju tego wypominać czy nawet się mścić, ale zdecydowanie zrywa relacje z taką osobą.

Postawił sobie konkretny cel i cały czas ma go na uwadze, w swoich planach i działaniach. Szczególnie dużą rolę odgrywa to w jego nastawieniu do kobiet. Wykształcił coś w rodzaju nie do końca uświadomionej, automatycznej procedury. Każdą kobietę, na którą zwróci uwagę na dłużej niż chwilę, ocenia pod kątem potencjału na dobrą żonę. Uwzględnia przy tym status społeczny (jak bardzo ciąży różnica między miejscem rodziny danej kobiety w hierarchii a statusem Kyudaro, który jest nikim), uwarunkowania fizyczne (przede wszystkim zdrowie i wszystkie oznaki świadczące o problemach z nim związanych). Może też uwzględnić cechy charakteru, ale wychodzi przy tym z przekonania, mniej lub bardziej błędnego, że jeśli kobieta decyduje się na rolę żony, to decyduje się na obowiązki z nią związane i jeśli mężczyzna spełnia się jako mąż (na różnych polach), to eliminuje to wszelką krnąbrność czy narowistość w charakterze kobiety.


Kyudaro raz że musi do pewnych rzeczy dojrzeć, a dwa, że w swojej rzeczywistości nie słyszał o czymś takim jak społeczeństwo wolnych i decydujących o swoim życiu jednostek. Potrzeba założenia rodziny to odpowiedź na poczucie samotności i braku przynależności do organizacji społecznej, a takowa opiera się na konkretnych zasadach, prawach i obowiązkach które dotyczą każdego członka.
Przemyślenia co do poszczególnych kobiet z zasady, choć nie zawsze, zachowuje dla siebie. Na pewno rezultat tych przemyśleń jest jaskrawie widoczny w postępowaniu Kyudaro wobec danej kobiety. Efekt może wcale nie być taki oczywisty. Być może więcej rezerwy okaże wobec dobrze zapowiadającej się żony, niż wobec zwykłej znajomej albo współpracownicy. Nie zaangażuje się nawet jako przyjaciel albo dobry znajomy, ale o ile kobieta nie da wyraźnego powodu, nie będzie jej ignorował ani traktował ozięble.


CIEKAWOSTKI : Jego akcent jest trudny do zidentyfikowania. Musiał nauczyć się mówić na nowo. Ponieważ przebywał głównie w prowincjach Cesarstwa, częściowo nabrał akcent właściwy jego terenom, nadal jednak słychać zauważalną różnicę. Charakterystycznym przyruchem Kyudaro jest przekrzywianie głowy to na lewą, to na prawą stronę.
NINDO : (jeszcze żadnego nie sformułował)


HISTORIA:

Zaczęło się od zatęchłej, pływającej trumny. Nic wcześniej nie pamiętał, tylko właśnie tę klaustrofobiczną przestrzeń, w której odzyskał przytomność. Jak ją wcześniej stracił? Nie wie. Nie wiedział także i wciąż nie wie, jak długo tam przebywał. Nie pamiętał nawet imienia.

Ktokolwiek zaś umieścił bezimiennego shinobi w łódce, zostawił przy nim zwój, z czymś w rodzaju wskazówek. Skromnych, rodzących więcej pytań, niż odpowiedzi. Po jednej stronie był list.

Proszę o wybaczenie. Działania naszej rodziny zaszły za daleko. Nie zasługują na kontynuację. Ty nie zasługiwałeś na konsekwencje. Nie zadawaj sobie trudu i cierpień, próbując poznać prawdę. Niech ci starczy wiedza, że historia naszej rodziny jest haniebna.
Bądź, kim chcesz i żyj jak chcesz. W kadłubie łodzi jest skrytka, masz tam pieniądze i pigułki które starczą ci za prowiant. Niech wiedzie ci się jak najlepiej i oby błędy przeszłości nigdy nie zostały powtórzone.


Jakiś czas później bezimienny chłopak próbował raz jeszcze przeczytać list, ale treść wyparowała.
Po drugiej stronie zwoju widniał (i utrzymał się) napis "Zatopiony Księżyc".

Skrytka była pusta. Złodzieje nie interesowali się trumną, albo sądzili że mają do czynienia ze zmarłym, któremu nie należy zakłócać spoczynku. Tak czy inaczej, nie mógł skorzystać z pomocy zapomnianej, zhańbionej rodziny. Ruszył więc głodny, jedynie w ubraniu które miał na sobie.
Dotarł wreszcie do jednej z osad na przecięciu szlaków. W toku rozmów dowiedział się, że znajduje się w prowincji Hyuo. Z braku pieniędzy i potrzeby jedzenia, zaczął grzebać w śmietnikach, przy restauracjach. Przegonili go z jednej, z drugiej, aż trafił do przybytku, gdzie dostał szansę. Hoshinii Ramen, restauracja niewielka ale nawet z powodzeniem. Pan Hoshinii szukał pomocnika, gdyż jego córka przygotowywała się do zamążpójścia i szykował się wakat. Postanowił więc wypróbować młodego, trochę przygłupiego sierotę, któremu wystarczało dać posiłek raz na jakiś czas i miejsce do spania na zapleczu. Córka właściciela, Ryukihana Hoshinii, cieszyła się popularnością wśród klientów a zwłaszcza wśród młodych mężczyzn. Jej serce należało przy tym do młodego, obiecującego oficera policji - Inspektora Toranody. Dzięki jego dobrej woli, włóczęga znikąd mógł osiąść na miejscu. Dla porządku w dokumentach dostał imię Kyudaro a nazwisko Hitogata - niezbyt fortunne, oznaczające "człekokształtnego". Niemniej, Kyudaro sam nie był pewien swojego pochodzenia i czuł jakąś dziwną odrębność, więc pozwolił sobie przyjąć takie miano. Nie żeby miał duży wybór.

Praca w kuchni, z ostrymi narzędziami i pod presją czasu, pozwoliła Kyudaro ćwiczyć szybkość i refleks. Przy okazji ujawnił się nadprzyrodzony talent chłopaka - za pomocą operowania chakrą, władał siłami żywiołu wody.

Nie umknęło to uwadze inspektora, który postanowił udzielić Kyudaro podstawowych nauk shinobi - Toranoda bowiem był nie tylko oficerem policji, ale i sam należał do shinobi.
Kyudaro miał co do tego mieszane uczucia. Z jednej strony treningi dawały mu podstawowe umiejętności a uczniem okazał się dosyć pojętnym, choć nie wybitnym. Z drugiej strony - Kyudaro sam nie był obojętny na czar Ryukihany. Oczywiście było to uczucie szczęnięce i bez szans na spełnienie. Toranoda być może się domyślał, że Kyudaro podkochuje się w jego narzeczonej, ale było to nawet zgodnie z planem. W końcu inspektorowi chodziło o to, by ktoś mógł dbać o bezpieczeństwo jego przyszłej żony.
I spełniło się to. Gdy osada stała się areną wojny, przy wszechobecnej, szalejącej śmierci i destrukcji, Kyudaro ocalił Ryukihanę i jej ojca.

Niestety, wśród licznych ofiar, był także Toranoda. Ujrzawszy jego martwe ciało i ledwie rozpoznawalną twarz, Ryukihana popadła w rozpacz. Widząc ją, a także zgliszcza dorobku swojego życia, pan Hoshinii w jednej chwili przeistoczył się z dziarskiego dziadka w przykurczonego staruszka. Kląc na czym świat stał, w potoku żalu i frustracji, zabrał córkę i resztki niespalonego dobytku na furmankę i odjechał w siną dal.
Miejsca dla Kyudaro nie było. Dostał trochę pieniędzy i znów musiał iść swoją drogą.
Tym razem napotkał na niej jeszcze jednego starca, który bronił się przed napastnikami. Pomógł mu i zaskarbił sobie jego wdzięczność. Starzec przedstawił się jako Oshutaru, wędrowny kręgarz. Razem z nim podróżował także upadły i skrajnie zubożały samuraj Sazaki. Oshutaru zdawał się przed kimś wiecznie uciekać, dlatego korzystał z usług Sazakiego. Sam Sazaki, uzależniony od alkoholu, zdawał się na niewiele, więc jego rolę praktycznie przejął Kyudaro. Sazaki od tej pory głównie odstraszał potencjalnych przeciwników noszonym przy sobie mieczem. Dopiero później wyszło, że to nie był miecz tylko kij wystrugany tak by pasować do pochwy. Sazaki prawdziwy miecz dawno przegrał.

Oshutaru był dobrym kręgarzem i masażystą. Wziął Kyudaro na termin. Mentor pilnował, by za bardzo nie afiszować się z tą działalnością, ze względu na mniej lub bardziej regularne wizyty wrogów.
Nagłe ucieczki, spontaniczne przeprowadzki, wielomiesięczne przebywanie w ukryciu, wszystko stanowiło normę w towarzystwie Oshutaru i Sazakiego.
Mentor brał pieniądze, wcale niemałe, ale Kyudaro dostawał z tego bardzo niewiele. Nie miał tego za złe mistrzowi. Zastanawiał się tylko, gdzie Oshutaru, nie posiadający dobytku włóczęga, te pieniądze trzyma. Nigdy nie widział, aby zatrzymywał się w banku.

Oshutaru nie pozwalał swojemu uczniowi na jedną rzecz - zabiegi na młodych kobietach. Gdy Kyudaro próbował poruszać tematy związane nie tylko z zabiegami ale i relacjami damsko-męskimi, Oshutaru je ucinał i to stanowczo. Mimo tego, zdarzyło się, że jedna klientka, przedstawiająca się jako Miodowa Osa, zaaranżowała sytuację tak, aby Kyudaro spotkał się z nią pod nieobecność mentora. Wtedy młody chłopak poznał, na czym polega sfera damsko-męskich tajemnic. I wtedy uzmysłowił sobie, że w duszy zieje mu wielka pustka a od środka zżera poczucie samotności. Nieprzyjemne i tak przytłaczające, że chciał je odegnać. Nie wiedział tylko, jak. Na pewno nie w pogoni za Miodową Osą, która zniknęła.
Zresztą nie minęło dużo czasu, nim uwarunkowania życia zmieniły się, niczym kolejność kart po tasowaniu.

Pewnego wieczoru, Sazaki wybiegł skrajne zdenerwowany, po czym nie wrócił. Potem wokół Oshutaru zaczęło kręcić się więcej kobiet i bandziorów. Kręgarz zakończył praktykę, oddał się pijaństwu, hazardowi i prowadzeniu burdelu w porozumieniu z bandytami. Któregoś dnia, rano, Oshutaru wparował do niewielkiego pokoiku gdzie Kyodaro spał, po czym bezceremonialnie go wyrzucił. Drzwi u byłego kręgarza były już zamknięte. Teraz nie było kręgarza Oshutaru, a Ametystowy Ul, dziupla hazardu i prostytucji.

W tym momencie, na kolejnym rozwidleniu życiowej drogi, Kyudaro dojrzał do myśli, której nie umiał wcześniej sformułować. Zrozumiał, że nie chce być samotny. Że chce mieć grono bliskich osób.
Przed samym sobą zobowiązał się do spełnienia poważnego celu.
W świecie targanym wojnami i klęskami.
Wśród ludzi, ich grup i grupek, gdzie obłuda, ułuda i zawiść roiły się jak robaki w próchnie...
Założyć rodzinę. Szczęśliwą.

Ale jak to zrobić, gdy nie ma się nic, poza zdolnościami służącymi raczej wojnie, niż pokojowi? A przede wszystkim, nie mając żadnego dobytku?
Wpierw zarobić na dom. Dzięki zdolnościom, bo co innego pozostało?

Trafił w końcu w szeregi shinobi Cesarstwa. Nie do końca miał wybór, ponieważ w kraju skonfliktowanym z innymi, a także podzielonym wewnętrznie, rekrut to cenny, choć ulotny zasób. Tak oto, drogą szkolenia, uformował ostatecznie podstawowe zdolności shinobi, oraz częściowo opanował techniki żywiołu wody, źródła potęgi cesarskich shinobi. Jeśli przeżyje, doedukuje się, zarobi pieniądze i ich nie zmarnuje, to być może los się odwróci i pozwoli mu odegnać samotność i zaznać, co to szczęście.

---

WIEDZA

---

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Suiton

• (D) Kirigakure no Jutsu
• (D) Teppōuo
• (C) Teppōdama
• (C)Mizurappa
• (C) Mizu Shuriken
• (C) Mizukiri no Yaiba

[BeeBee-Hachi]

Hej, to tak, jest kilka uwag do karty:

  Ukryty tekst

[Kyudaro]

  Ukryty tekst

[BeeBee-Hachi]

  Ukryty tekst

[BeeBee-Hachi]

Miłej gry w Cesarstwie, tylko uważaj, ostatnio tam grasują rebelianci!

  Ukryty tekst

[Kyudaro]

Dziękuję bardzo, przystąpię do gry w najbliższych dniach.

  Ukryty tekst