Satoshi Sabaku

[Satoshi]

---

DANE PERSONALNE

---

Personalia

Imię

Satoshi

Nazwisko

Sabaku

Wiek

Obecny

23

Data Urodzenia

370

Wygląd

Płeć

Shinobi

Wzrost i waga

185 | 80

Przynależność

Klan

Sabaku

Organizacja

Unia Samotnych Wydm

Ranga

Akoraito

---

APARYCJA

---

WYGLĄD: Satoshi jest młodym mężczyzną o stosunkowo chudej sylwetce. Opalona pustynnym słońcem skóra uwydatnia wyraźny zarys mięśni, które z trudem musiał odbudowywać po przebytej śpiączce. Jego włosy były lekko przydługawe, a grzywka od czasu do czasu przesłaniała mu oczy, szczególnie podczas gwałtowniejszych ruchów głową. Nie na tyle jednak, by utrudniać mu obserwację otoczenia swoimi głęboko błękitnymi oczami. Są one jego elementem charakterystycznym, niebieskie niczym niebo w pogodny dzień, czego nie można powiedzieć o jego spojrzeniu, ono bowiem powoduje u przechodniów ciarki na plecach, niczym nadciągająca burza. Twarz jego zdobiły liczne blizny, pamiątka po ataku grupy bandytów, którzy postanowili zabawić się kosztem bezbronnego jeszcze chłopca. Teraz pokiereszowane lico dodawało mu ponurego wyglądu. Na ustach Satoshiego rzadko witał uśmiech, najczęściej był on ironiczny lub pełen politowania.

Zdjęcie Satoshiego:

UBIÓR: Jeżeli chodzi o ubiór, młody Sabaku preferował praktyczne kroje, które nie ograniczały mu ruchów. Najczęściej nosił pomarańczową niczym piach pustynny oświetlany zachodzącym słońcem koszulkę z krótkimi rękawami, na którą narzucał niegdyś białą, teraz już wypłowiało żółtą kamizelkę shinobi ze standardowym ułożeniem poręcznych kieszeni przechowujących najpotrzebniejsze dla każdego shinobi narzędzia. Dla ochrony skóry rąk przed palącym okiem Amaterasu, niebieskooki owinął bandażami ręce poczynając od dłoni, a kończąc na barkach. Do tego kompletu dodać należałoby spodnie ze stosunkowo luźnymi nogawkami koloru granatowego, a na pasku tychże zamocowana była z jednej strony torba, z drugiej kabura, mieszczące to, co nie wlazło do wąskich kieszeni kamizelki. Koronnym zwieńczeniem całego ubioru była wielka gliniana gurda, z którą, jak każdy szanujący się Sabaku, niemalże się nie rozstawał. Nie znaczyło to jednak, że była taka nudna i pospolita, gdyż w przypływie chwili artystycznej weny chłopak przyozdobił ją czaszkami i piórami pustynnych ptaków, które przymocował za pomocą wąskiego materiału. Odznakę shinobi symbolizującą przynależność do rodu Sabaku chłopak przymocował do skórzanej bransolety, noszonej na prawym nadgarstku.
ZNAKI SZCZEGÓLNE: Wiele blizn na twarzy oraz jasnoniebieskie oczy.

---

OSOBOWOŚĆ

---

CHARAKTER: Satoshi należy do osób cichych, nie wyrażających swojego zdania na głos i zwyczajnie ignoruje to, co inni mówią o nim. Trzyma się od innych osób z daleka, będąc pełnym nieufności przez wzgląd na odizolowanie i zakłamanie, w którym dorastał przez jedenaście lat swojego życia. Pesymistyczny z natury, przed podjęciem działania, o ile jest to możliwe, skrupulatnie rozważa wszelkie za i przeciw, aby zminimalizować ryzyko porażki, a przegrywać nie cierpiał. Uważał, że te, których już doświadczył, w zupełności wystarczą. Satoshi jest materialistą, choć za takiego się nie uważa. Spowodowane jest to dorastaniem bez luksusów na gospodarstwie i tym, że gdy się z niego w końcu wydostał, często chodził głodny. Dłużej już nie zamierzał. Lata podporządkowywania się ścisłemu harmonogramowi dnia pracy w polu nauczyły go systematyczności, która przerodziła się w chorobliwą upartość. Jeżeli coś musi być zrobione, to już, teraz, nigdy później, choćby się waliło i paliło.
NAWYKI: Satoshi niemal każdą nową aktywność rozpoczynał "strzelając" swoimi palcami bądź przeciągając z donośnym chrupnięciem kark. NINDO: Umieranie to coś, co zdarza się innym.

---

HISTORIA

---

Satoshi Sumoto urodził się na małej farmie swoich rodziców, gdzie dorastał z młodszym przyrodnim bratem. Jego matka zmarła przy porodzie, a jego ojciec, po przebyciu żałoby poślubił inną kobietę, która dała mu syna. Satoshi młodość spędził na pilnowaniu wypasanych zwierząt oraz pozostałych pracach, których wykonanie konieczne było na farmie. Do czasu osiągnięcia jedenastego roku życia nie znał nikogo poza swoją rodziną, która to niespecjalnie przejmowała się wychowaniem i zaawansowaną edukacją chłopca, choć nauczono go czytać. Edukację musiał jednak uzupełniać samodzielnie, w czasie wolnym, którego miał mało niestety, czytając książki pochowane przez ojca na strychu. Czytał opowiadania i legendy o Shinobi, lecz z słów rodziców wnioskował, że Ci od dawna nie żyją i nie ma już ninja od lat. Jego życie płynęło smętnie, nieskalane najmniejszą dawką ekscytacji, a jedynym sposobem spędzania czasu była praca. Jednak nastał taki dzień, gdzie wszystko się ruszyło. Na zapomnianą przez bogów farmę zawędrował zbrojny oddział, jak się okazało, shinobi renegaci.Wpadli pędem na farmę, ogłaszając wszem i wobec, że krainie grozi wojna w związku z przejęciem przez klan Sabaku kontroli nad prowincją(rok 381). Satoshi zrozumiał, że jego ojciec i przyrodnia matka okłamywali go całe jego życie. Spakował gacie na zmianę i ruszył przed siebie, byle dalej od koszmarnie nudnego życia, jakie wiódł do tej pory. Na odchodne musiał się on jednak skonfrontować z ojcem, który ani myślał wypuścić młodego, silnego chłopaka w świat. Nad marzenia swoich dzieci przekładał pracę w polu i przy wychudzonych zwierzętach. Satoshi pełen złości napędzanej traktowaniem go nie jak syna, a jako taniej siły roboczej bez namysłu chwycił za płot odgradzający trzodę od obejścia i silnym szarpnięciem wyrwał z niego sztachetę, po czym rzucił się na ojca. Ten, nie spodziewawszy się takiej furii i siły którą ona daje, zlekceważył swojego pierworodnego co zaowocowało niemalże utratą przytomności już po pierwszym ciosie wymierzonym przez Satoshiego. Chłopak upuścił improwizowaną broń i ruszył nieśpiesznie przed siebie. Usłyszał jeszcze tylko słaby głos swojego ojca na pożegnanie:
-Już nie jesteś moim synem. Zabraniam Ci używać mojego nazwiska. Posługuj się nazwiskiem swojej głupiej matki.

A brzmiało ono Sabaku.

Po kilku godzinach marszu Satoshi dotarł do jakiejś małej wioski. Tam ukradł zapasy na dalszą drogę i ruszył w dalszą drogę. Nie zamierzał ryzykować, ojciec jednak mógł zmienić zdanie i ruszyć za nim, by siłą zabrać go z powrotem na farmę, a nie miał z dorosłym szans, udało się mu za pierwszym razem tylko dlatego, że miał po swojej stronie zaskoczenie.

Kolejne dni podróży spędził na marszu, łapaniu ryb w rzece i spaniu na drzewach. Starannie unikał głównych traktów, na których często pojawiać mogli się bandyci. Tak przynajmniej twierdziły książki które ojciec trzymał na strychu. W końcu dotarł do większej osady, gdzie postanowił się zaciągnąć do pracy w zamian za porcję ryżu i dach nad głową. Wtedy też uznał, że odnajdzie krewnych ze strony matki i zostanie shinobi.

Jednak los spłatał mu figla. Któregoś dnia zapuścił się zbyt daleko poza względnie bezpieczne granice wioski, gdzie został pobity do nieprzytomności przez grupę nieznanych mu osób. Pewnie by tam zginął, ale w ostatniej chwili został ocalony przez shinobi powracających z ukończonej misji. Był na skraju wykrwawienia i ledwo utrzymywał przytomność, by ostatecznie w szpitalu zapaść w śpiączkę, z której udało się go wybudzić dopiero po 4 latach.

Wychudzony, osłabiony latami spędzonymi w pozycji leżącej, z mięśniami silnymi na tyle, by ledwie utrzymać go w pozycji siedzącej musiał rozpocząć wszystko niejako na nowo. Dzięki opiece medycznej i ćwiczeniom stanął na nogi. Pozbawiony środków do życia imał się różnych zajęć, a w wolnym czasie ćwiczył, z zamiarem powrotu do dawnej sprawności fizycznej. Zajęło mu dwa lata, zanim uznał, że jest już gotowy.


Znów ruszył w świat, zdecydowany spotkać swoje przeznaczenie. Zmieniony przez doświadczenie. Cyniczny, zgorzkniały, nieufny. Nadrobił zaległości, dowiedział się w jakiej części świata się znajduje. Wyruszył ubiegać się o przyjęcie do klanu swojej matki.

Teraz nadszedł jego czas.


Satoshi odnalazł siedzibę klanu. Tam opowiedział swoją historię i zgłosił chęć dołączenia do klanu. Przedstawiciele klanu z początku nie chcieli o tym słyszeć, w obawie przed szpiegostwem nie wyrażono zgody. Sytuację uratował jeden z obecnych tam niższych rangą członków klanu -Harumi Sabaku- rozpoznał w opowiedzianej historii prawdę, jego siostra przed laty zakochała się w osobie spoza klanu i zaszła w ciążę, a w obawie przed gniewem ojca uciekła i słuch po niej zaginął. Jako, że nie podzielała ona z bratem talentu do formowania chakry, szybko poszukiwań zaniechano, a że ten pamiętał, iż siostra była zawsze dla niego miła, postanowił wstawić się za "odnalezionym" siostrzeńcem.

Satoshi Sumoto został ostatecznie przyjęty do klanu i, jak prosił ojciec, odrzucił swoje nazwisko przyjmując nazwisko swojej matki. Wzięty pod opiekę wuja, rozpoczął naukę.

Tak minęły trzy kolejne lata.

---

WIEDZA

---

  Ukryty tekst

---

ZDOLNOŚCI

---

  Ukryty tekst

---

JUTSU

---

  Ukryty tekst

---

Ekwipunek

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Odznaka ninja klanu Sabaku,
Kamizelka Shinobi (biała)
Kabura na broń (na prawym udzie)
Gurda
Bandaże owinięte wokół obu rąk
Torba na prawym biodrze PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):

  Ukryty tekst

---

ROZLICZENIA

---

  Ukryty tekst

[Papyrus]

  Ukryty tekst

[Satoshi]

  Ukryty tekst

[Moderator Techniczny]

  Ukryty tekst