W tym dziale można zapoznać się z poprawną kartą postaci, a także pobrać jej wzór, który należy uzupełnić i wrzucić do tego działu. Po otrzymaniu akcepta można zacząć rozgrywkę!
Isame
Posty: 1 Rejestracja: 3 kwie 2024, o 10:00
Post
autor: Isame 5 kwie 2024, o 10:17
DANE PERSONALNE IMIĘ: NAZWISKO: KLAN: PRZYNALEŻNOŚĆ: WIEK: DATA URODZENIA: PŁEĆ: WZROST | WAGA: RANGA: APARYCJA WYGLĄD: W ygląd chłopaka jest dość charakterystyczny, nie odbiegający od jednak od standardów znanych z innych zakątków świata. Bardzo specyficzną rzeczą są średniej długości włosy o niezwykle białej barwie, z lekkim różowym/szarym refleksem, najczęściej uczesane w swoistym nieładzie. Twarz w żaden sposób nie wydaje się w tym stylu nader okrągła, wręcz jest idealnie dopasowana. Z kolei na niej znajdują się symetrycznie rozmieszczone oczy, brwi, nos, usta oraz po bokach głowy uszy. Zacznijmy, więc od oczu – chyba nie muszę tutaj rozczulać się nad opisem źrenic o niebieskiej barwie, po obu stronach są takie same. Idealny kolor oczu, który uwielbia płeć piękna skrywany jest często pod przymrużonymi oczyma, gdyż chłopak całkowicie cały czas się uśmiecha, aczkolwiek jest to tylko maska, którą lubi przywdziewać. Brwi z kolei nie są krzaczaste, idealne, jakby wydepilowane świetnie podkreślają górny kraniec dołu oczodołowego, wyznaczając jego górną granicę oraz szerokość. Nos jest w pełni dopasowany do całości twarzy, niewielki, prawie jak u dziewczyny, jest podkreśleniem niewieściego wyglądu chłopaka. Sine usta są świetnie podkreślane przez kolor włosów, dlatego nabierają odpowiedniego kontrastu do nich, co obrazuje się właśnie przez taki, a nie inny kolor. Uszy są dobrze ustawione do linii oczu, dlatego nie można nic zarzucić wyglądowi twarzy młodzieńca. Sylwetka prezentuje się również dość charakterystyczny, tudzież jej szczupłe kształty, posiadające lekkie umięśnienie wzbudzają podejrzenia, iż chłopak tak naprawdę jest dziewczyną. Trzeba zniwelować takie pogłoski, ponieważ młodzian nie posiada zarysu piersi, które w tym wieku pojawiają się u dziewczyn. Skóra na ciele jest podobna do tej na twarzy, blada i delikatna niczym atłas. Czy mając świadomość, że nie poznawszy charakteru osoba ta zapewne wyda Nam się albo wyjątkowo słodka albo pedantyczna. Oczywiście formowanie swojego ciała, a także wygląd zawdzięcza dużej mierze genom – jego matka, była bardzo urokliwą kobietą, przyciągających mężczyzn niczym magnes. Rysy twarzy jednak zawdzięcza ojcu, który również w wieku młodzieńczym charakteryzował się dość niewieścim wyglądem, a co za tym idzie – oczy, usta i czoło są właśnie jego ‘spuścizną’( dla osób, wyjątkowo dowcipnych to słowo może wydać się bardzo śmieszne, jednak znając język polski powinny brać pod uwagę słowo – dziedzictwo, aniżeli płynną wydzielinę, na którą składają się produkty jąder, pęcherzyków nasiennych, nadjądrzy, gruczołów opuszkowo-cewkowych oraz gruczołu krokowego. Jeśli ów osoby się takie znajdą, że jednak wyśmiewacze uwagi się pojawią, to weź Ty <taka osobo pod uwagę>, że nie jesteś już chyba w podstawówce, a jeśli jesteś to podziwiam wiedzę na ten temat – WDŻ do czegoś się jednak przydaje). Mięśnie mimo znikomych wartości ich widoczności nie cechują się jakimś osłabieniem siły mięśniowej, ograniczeniami gibkości czy zaburzeniami równowagi napięciowej (tonus stabilny, ruch mięśnia prawidłowy). Jak widać powyżej, na swój wiek chłopak jest idealnie dopasowany w przedziale wzrostu i wagi, a co za tym idzie rozwija się w prawidłowy sposób. Uśmiech na twarzy może nasunąć o czym to ja tak naprawdę piszę – otóż chce w jak najlepszym stopniu przybliżyć idealny(dla niektórych kobiet) wygląd chłopaka, który ma wielkie znaczenie dla fabuły oraz relacji między innymi postaciami. Isame nie jest pedantem, nigdy nie dbał o siebie w przesadny sposób, nie cechuje go, ja można przeczytać w poniższym opisie, ład odnośnie niektórych rzeczy, m.in. stroju czy wyglądu, mimo iż dba o swoje dobro.UBIÓR: C o do stroju młodzieńca, jest on bardzo charakterystyczny, wręcz można było by zaryzykować stwierdzeniem ekscentryczny. Górną cześć jego ubrania stanowi bluza z krótkim rękawkiem, w kolorze czarnym z lekkimi wstawkami jasno-limonkowymi, o nieco powiększonym kołnierzu zakrywającym cześć brody chłopaka. Na plecach chłopak ma specjalnie utkany znak przynależności do danego klanu – mówiący o jego pochodzeniu oraz umiejętnościach. Widać zatem, że chłopak się tego nie wstydzi. Ręce często przyozdobione są materiałowymi nałokietnikami połączonymi z rękawicami, w czarnym bądź szarym lub białym kolorze (w zależności zapewne od humoru, mimo iż nie należy do postaci humorzastych). Dolną część stroju stanowią spodnie – obowiązkowo w czarnym kolorze, nieco luźniejsze by nie ograniczały ruchów, przepasane w okolicach miednicy suknem, również tej barwy. Całość związana jest specjalnym sznurem w pasie, by nadać temu nieco lepszej charyzmy. Wszak bardzo często sądzimy, ze szata zdobi człowieka, a jednak jest nieco odwrotnie. Nie możemy zapomnieć o nagolennikach, również wykonanych z materiału – nieco sztywniejszego niż reszta stroju, mającego na celu amortyzację lekkich uderzeń. Ich kolor również określa się na czarny, by tworzył integralną cześć ze spodniami, mimo to zdarzają się odskocznie i chłopak ubiera te białe. Widocznie lubi kontrastowość swojego stroju i balans między poszczególnymi częściami. No i oczywiście sandały! Nieodłączny element stroju każdego szanującego się shinobi – czarne, zawsze w nienagannym stanie o rozmiarze 40. Dobrze wyprofilowane do stopy młodzieńca, tak by chód czy bieg nie sprawiał mu bólu. Chłopak nie nosi biżuterii, oprócz jednego kolczyka w uchu – jedynej pamiątki po swoich rodzicach, których nie pamięta. Twierdzi, że jedno ‘żelastwo’ nie będzie mu raczej przeszkadzać podczas walki. Opaskę chłopak nosi obwiązaną wokół liny służącej za pasek, po prawej stronie, nieco poniżej wcięcia w talii. Nieodłącznym elementem jego stroju jest również szary płaszcz z kapturem, często zakrywający górną część odzienia młodzieńca.ZNAKI SZCZEGÓLNE: OSOBOWOŚĆ CHARAKTER: O postaci Isame możemy powiedzieć wiele słów, bo to one określają czyny, które z kolei zasłużyły na opisanie. Młody mężczyzna na pierwszy rzut oka może wydać się normalnym przedstawicielem wykonywanego fachu w podobnym wieku – na pozór często niepotrafiący zachować się w każdej sytuacji, o lekko nagannym zachowaniu i pozytywnym podejściu do życia. Wypadało by powiedzieć ‘nic nowego’, aczkolwiek w przypadku Isa sprawa ta jest bardziej skomplikowana, niż Nam się mogło zdawać. Chłopak tak naprawdę jest idealnym przykładem zawiłego charakteru. Począwszy od dzieciństwa, każdy osobnik poddawany jest czynnikom psychologicznym, które odnajdują swoje odzwierciedlenie w osobowości. Niestety w przypadku młodego mężczyzny nie można tu powiedzieć o czynnikach egzogennych, całe kształtowanie się charakteru odbywało się w środowisku endogennym (wewnętrznym), w umyśle małego dziecka. To sam dla siebie, przez lata, był nauczycielem, sam dla siebie filozofem i opiekunem – był indywidualistą – czyż nie jest cecha tylko wielkich ludzi? Zapewne tak. Chłopak mimo młodego wieku od zawsze lubił samotne wyprawy, poznawać, był obserwatorem, jednakże nie zaniedbywał również praktyki – wiedzę chłonął niczym jego ulubione placki ryżowe, z zaparciem dążąc do ustanowionego celu. Odbiło się to zatem na jego umiejętnościach korzystania z informacji nabytych i oczytaniu na dany temat. Samotnikowi zawsze można zarzucić jakieś ubytki/braki w stosunkach między ludzkich, lecz w indywidualnym przypadku Isame nie znajduje to swojego zastosowania. Genin jest bardzo rozmowną istotą, potrafiącą bardzo szybko zyskać zaufanie i nawiązywać kontakty, które jak się następnie okazuje znaczą dla niego mniej niż nic. Skomplikowana osobowość objawia się również w pewności siebie, która powoli przeradza się bardzo powoli w arogancję, niestety nie przejawia się jeszcze w żaden wulgarny sposób – zawsze pozostaje wyrafinowany, zna granice, której nie może przekroczyć w przechwalaniu się na temat swoich umiejętności. Zatem jest zaprzeczeniem sam w sobie, ale kim byłby w świecie kłamstw, jeżeli w życiu wszystko wydawało się takie proste? Odpowiedzi zapewne byłoby wiele, ale czy wówczas robiłby to, co tak naprawdę lubi, a nawet miłuje? Czy sprawiało by mu to przyjemność i czy mógłbym zasocjować się z danym przeznaczeniem? Sporność odnośnie tajemniczości można łatwo rozwiać – otóż chłopak dość często pytany o swoją przeszłość, odpowiada z słodkim uśmiechem na twarzy, że nie pamięta niczego, co miało coś wspólnego z jego dzieciństwem. Zatem po krótkim namyśle, możemy znowu zadać sobie pytanie – kłamstwo czy prawdziwa, medycznie wyjaśniona amnezja? Znając świat shinobi, który bez wątpienia nie należy do sielankowych, łatwo możemy stwierdzić, że ten, kto tak naprawdę nie kłamie, nie jest ninją z krwi i kości, ponieważ w tym świecie nie ma miejsca na prawość ani krystaliczne dobro, liczą się intrygi, niekoniecznie dobre sojusze. Gdzie zatem jest miejsce na jakiekolwiek emocje? No nie ma. Dodatkowo po reakcji Isame możemy stwierdzić, że chłopak mógł przeżyć we wczesnym dzieciństwie, jakieś nieprzyjemne sytuacje, mogące mieć dalszy, może nie tak znaczny wpływ na jego osobowość – tak zwane bolesne wspomnienia przed którymi młodzieniec ucieka, może nie we własny świat, a w realistyczną wizję świata, wizję, którą chce zmieniać na swoją korzyść. Tajemnicza historia jest świetnie skrywana pod maską, choć w przypadku chłopaka jest ich naprawdę wiele, każda przeznaczona dla innej sytuacji, osoby, czasu oraz miejsca – idealne wrodzone aktorstwo pozwala mu przeżyć swoistą fuzję z otoczeniem, oczywiście społecznym. Porównanie do węża jest tutaj niewskazane, z racji iż wąż nęci swoją ofiarę, po czym bez wahania pożera ją. Natomiast Isa można porównać do lisa, istoty chytrej, a zarazem słodkiej niczym mały szczeniak, potrafiącej wykorzystać, jak to bywało w wielu bajkach, innych do swoich celów. Po co zatem samemu brudzić ręce, jak ktoś wierząc w Nas może to zrobić? Osobowość chłopaka jest już w pełni wykształcona, co jest bardzo zadziwiające w jego wieku. Niektórzy potrzebują dziesiątki lat by poznać samego siebie, by stanąć przed lustrem i rozpoznać w nim swoją prawdziwą twarz – natomiast młodzian, kroczy od początku istnienia własną, wykreśloną przez siebie drogą. Której trzyma się bardzo ściśle, kierowany jedynie własnymi ideologiami, wiedząc czego od życia wymagać, co tak naprawdę liczy się nim i gdzie poszukiwać prawdy. Jest też swoistym ryzykantem, a wręcz hazardzistą jeśli chodzi o własne życie – nieprzewidywalny, ale to nie znaczy, że zachowuje się całkowicie przypadkowo – nie skoczy z mostu, zamiast po nim przejść. Trzeźwe podejście do sytuacji wymaga to od niego, by mieć własne zdanie na dany temat, co często wykorzystuje w rozmowach, by uniknąć walki, w której mógłby stracić życie lub zostać ranny. Chłopak ma również swoje zdanie na temat równowagi między dobrem a złem. Twierdzi, że „Dobro” implikuje altruizm, poszanowanie życia oraz troskę o godność istot rozumnych. Dobrzy ninja poświęcą się, by pomóc innym. “Zło” , w jego mniemaniu, oznacza natomiast krzywdzenie, gnębienie i zabijanie innych. Niektóre złe istoty po prostu nie odczuwają współczucia i mordują bez skrupułów, gdy tylko im to odpowiada. Inne aktywnie dążą do zła, zabijają dla zabawy lub z obowiązku, który wiąże je z jakimś złym bóstwem lub panem. Dodaje, że bycie dobrym czy złym może wynikać ze świadomego wyboru. W przypadku większości osób bycie dobrym czy złym to nastawienie, którego istnienia są świadome, lecz którego nie wybierają. Zatem jest on pozytywnym aspektem danej wioski czy raczej negatywnym? W pełni reasumując powyższą tezę, nie jesteśmy w stanie tego określić – nie jest ani dobry, ani zły, ani neutralny, z tego co wynika – jego charakter wymaga głębszej analizy, nie tylko psychologicznej, ale również filozoficznej – bo właśnie na tym opiera się złożoność charakteru. Chcąc przybliżyć osobie czytającej sylwetkę młodzieńca musiałbym użyć słów ‘na pozór’ dodawaną do każdego przymiotnika określającego osobowość– na pozór czarujący, na pozór uprzejmy i na pozór towarzyski.CIEKAWOSTKI: NINDO: HISTORIA: „Każde wydarzenie poprzedzone jest bohaterem, nie ma zatem wydarzenia bez bohatera.” T amtego dnia nastał piękny poranek. Gwar ludzi wędrujących po wioskowych ulicach dał się słyszeć za oknami. Świat shinobi tętnił życiem, a swobodny nikomu nieprzeszkadzający wiaterek dodatkowo dodawał uroku temu miejscu. Spokój i cisza, pilnowana przez setki shinobi, gotowych zginąć dla wioski lub samego jej symbolu –. Jednak tamten dzień był specjalny pod jednym względem. Narodził się nowy mieszkaniec, który jeszcze nie raz namiesza w historii, ale zacznijmy od początku."Zemsta bywa często najlepszą drogą, jaką obierze bohater" O d tamtych wydarzeń minęło pięć swobodnie upływających lat. Bliźniaki dorastały w szczęściu rodzinnym i miłości, mimo iż ojciec był lekkoduchem i narkomanem. Mimo to kochał swoje bachory, jak przystało na ojca. Starał się zapewnić im świetlaną przyszłość, nie rezygnując również z swojego hobby, jakim był hulaszczy styl życia. Tego pamiętnego dnia, pogoda była ciut gorsza niż pięć lat temu. Jiroshi wraz z bratem bawiła się w berka w ogródki pod czujnym okiem matki. Oczywiście Ryuumaru nie było z nimi, znajdował się akuratnie na misji zleconej mu przez władze. Praktycznie pierwszy dzień, w którym bar, gdzie spędzał większość swojego życia oraz pieniędzy, zaczął liczyć straty.Z emsta pęczkuje z wiekiem. Młodzian zapewnił, że w ciągu kilku lat dopełni ją, nawet jeśli miałby przypłacić własnym życiem, które bez bliskich znaczyło mniej więcej tyle samo, co odchody leżące na ulicach. Wreszcie nastał dzień, w którym mógł szkolić się jako shinobi na podobieństwo ojca i przybranego dziadka. Uczył się co prawda pilnie, aczkolwiek nie starał się nawiązać żadnej głębszej relacji z rówieśnikami. Nie miał z tego żadnej korzyści, poza tym uważał ich wszystkich za słabiaków. Kilka koleżanek nawet śliniło się na jego widok, ale on ciągle pozostawiał obojętny. Lubił takiego odgrywać, ale lubił również samodzielne działania na własną rękę, których ryzyko sprawiało mu więcej przyjemności. Zniekształcona psychika nie raz dawała mu kopa, gdy jednak był zmuszany do pracy z innymi. Jeden dzień spośród wszystkich zapamiętał bardzo dobrze. Po skończonych zajęciach, Isame , jak zresztą zawsze, wracał do swojego pustego mieszkania, gdzie oczywiście w lodówce czekało na niego przeterminowane jedzenie. Niestety nie dane mu było wrócić tak od razu. Drogę do domu zagrodziły mu trzy osoby: szkolny osiłek Nozu z jego braćmi Hozem i Jozem. Isa zrozumiał od razu, że chłopaki chcą się wyżyć na nim za jego arogancje. „Miej siłę, by samemu dokonać tego, co dotąd nie mogłeś” A kademia Shinobi to był jeden z lepszych okresów, które pamiętał Isame. Podobało mu się, że mógł poznawać coś nowego, co przyda mu się do walki. Niestety prace zespołowe nie szły mu najlepiej, teoria jeszcze jakoś, bo jak dziad powtarzał: „Ucz się pilnie i zostań shinobi, jak każdy z rodziny.” W końcu nadszedł ten dzień, gdy nauka dobiegła końca, cieszył się, że w końcu będzie mógł wejść w świat dorosłych jako Genin, będzie mógł brać udział w przygodach, które za młodszych lat inspirowały go do walki ze samym sobą. Zdając ostatni test, wyszedł z sali, usiadł na podwórzu i odpalił Hachimaki. Dym niczym jakaś ciecz sączył się z jego ust. Cicho popalał swojego skręcika radośnie przyglądając się wędrującym chmurom.WIEDZA Ukryty tekst
ZDOLNOŚCI Ukryty tekst
EKWIPUNEK PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Ukryty tekst
ROZLICZENIA PIENIĄDZE: PH: MISJE (dla klanu / inne): D - C - B - A - S - WYPRAWY: C - B - A - S - EVENTY: PREZENT OD ADMINISTRACJI:
1 x
Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 1 gość
