Budowa

Nāga · Post autor: **Nāga** » dzisiaj, o 10:32

APARYCJA

Nāga ma wygląd, który natychmiast przyciąga wzrok - nie przez siłę czy posturę, lecz przez wyjątkową, niemal nienaturalną urodę. Jest szczupły, o drobnej, smukłej sylwetce, jakby wyrzeźbionej z porcelany. Jego postura jest wyprostowana i spokojna, nosi się z dystyngowaną godnością, jak ktoś o szlachetnym pochodzeniu lub dawno zapomnianym, nieśmiertelnym dziedzictwie.
Skóra Nāgi jest niezwykle jasna, niemal mlecznobiała, pozbawiona jakiejkolwiek skazy. Wydaje się krucha, ale nieskazitelna - przypomina fakturę marmuru, zimną i gładką. Jego rysy twarzy są drobne, subtelnie wyrzeźbione: wysokie kości policzkowe, delikatny nos, łukowate brwi i pełne, choć spokojne usta. Całość sprawia wrażenie wręcz zbyt idealnej, jakby jego twarz nie należała do zwykłego człowieka, lecz do jakiegoś dawnego, arystokratycznego bóstwa.
Jego oczy są jednym z najbardziej hipnotyzujących elementów - duże, złociste, o pionowych, wężowych źrenicach, które błyszczą jak polerowane bursztyny. Mają w sobie zarówno spokój, jak i obcość, jakby widziały więcej niż powinny. Spojrzenie Nāgi jest jednocześnie chłodne i pełne melancholii, potrafi też mieć w sobie ten zadzior i gwałtowność.
Włosy opadają mu swobodnie wokół twarzy i ramion - ciemne u nasady, przechodzą w głęboki turkus i jadeitowy zielony na końcach. Ich połysk przypomina jedwab lub mokry kamień, zawsze lekko zmierzwione, ale w sposób nieprzypadkowy - jakby zaprojektowane, by wyglądać naturalnie pięknie.

UBIÓR

Ubiór Nāgi to wyrafinowane połączenie estetyki ceremonialnej i dostojnej, niemal królewskiej elegancji. Nosi wyszywany bezrękawnik w odcieniach bieli, fioletu i złota, który przylega do jego ciała jak luksusowy materiał szyty na miarę. Delikatne hafty i zdobienia układają się w symbole o nieznanym znaczeniu - mistyczne, być może boskie. Na jego ramieniu spoczywa ozdobny naramiennik w kształcie demonicznej maski, wykonany z czarnego metalu i inkrustowany jadeitem. Taką samą miał też na podorędziu do ubrania - zwykł nie wychodzić poza granice znanych mu terenów bez skrytej twarzy pod upiorną postacią demona.

HISTORIA

Był Bogiem.

W samym sercu Atarashi, w miejscu, gdzie bagna oplatały omszałe ruiny sprzed wieków, kryła się wioska niedostępna dla obcych. Zamieszkiwali ją fanatyczni wyznawcy jednej prawdy: zbawienie przyjdzie z ciała Boga, który powstrzyma eteryczne demony. I to właśnie tam narodził się Nāga — nie jako zwykłe dziecko, lecz jako wcielenie boskiego pierwiastka, niebiańskie orędzie, które miało ocalić lud.

Nie wyróżniał się niczym szczególnym — ani mocą, ani wyglądem — a jednak ogłoszono go Bogiem. Wystarczyło słowo, by stało się prawem. I tak narodziła się prawda objawiona.

Wychowany w cieniu świątynnych kolumn, karmiony kadzidłem, modlitwą i iluzją. Od urodzenia formowany przez Staruchy — kapłanki odziane w szaty pełne symboli i znaczeń. To one mówiły w jego imieniu. To one miały władzę. On był tylko naczyniem — marionetką z boską twarzą. A jednak…

Uwierzył.

Żył pod kloszem, odizolowany od świata, karmiony i doglądany, uczony, jak powinien się wypowiadać, jak wyglądać, jak myśleć. Wiedza podawana mu była kroplami — zawsze kontrolowana, zawsze z odpowiednią dozą świętości. Nie znał innego życia. Przez szesnaście lat nie opuścił pałacyku, który stanowił jego całe uniwersum. Bez zgody Staruch nie mógł zrobić ani kroku poza święte mury — zgody, której nigdy nie udzielono.

Aż nadszedł czas przełomu i zmian. Wojna o Sogen przetoczyła się przez świat, budząc dawno zapomniane ścieżki i pęknięcia w murach odosobnienia. Wioska, dotąd nietknięta, została odkryta. Nikt się tego nie spodziewał. Ich siły zbrojne były znikome, niemal symboliczne — nie miały bronić, miały odstraszać. To nie wystarczyło.
Tym, którzy ich odnaleźli, nie zależało na prawdzie ani wierze — byli to najemnicy, złaknieni zysku, niepohamowani, dzicy. Znaleźli ukrytą wioskę pełną bogactw i bezbronnych ludzi. I zgotowali jej pogrom.

Nāga uciekł. Przez dni i noce przemierzał nieznane szlaki, aż w końcu wtopił się w falę uchodźców — zagubiony, brudny, milczący. Wśród tłumu był nikim. Boskość, którą niegdyś czczono, tu nie znaczyła nic. Pozostało mu tylko imię.

I wtedy pojawiły się głosy.

Nie należały do niego. Były stare, syczące, głębokie jak korzenie prastarych drzew. Czasem mówiły głosem kapłanów. Czasem — głosem węży.
„Zdradzili cię. Nie byłeś ich Bogiem. Bądź własnym.”
Mówiły o powrocie. O odbudowie. O nowej wierze.
„Świat nie potrzebuje prawdy. Potrzebuje wiary.”

Nāga nie wie, czy to omamy, wspomnienia, czy może prawdziwy szept jego własnej boskości, która w końcu zaczęła mówić bez pośredników. Ale wie jedno — nie potrafi ich uciszyć. Czasem prowadzą. Czasem kuszą. Czasem, nocą, szepczą do ucha, by zbudował coś nowego. Nową świątynię. Nową doktrynę. Nową władzę.

A on — rozdarty między pustką a obietnicą — szuka siebie. Wśród obcych. Wśród ruin dawnego świata. Wśród ludzi, którzy nigdy nie złożyliby mu pokłonu.

Musi odnaleźć sens. Musi odnaleźć tożsamość.

I znaleźć odpowiedź na pytanie, które nigdy nie padło:
Czy Bóg może stać się człowiekiem… i przetrwać?

A może… człowiek, który raz był Bogiem, nigdy nie przestaje nim być — tylko zmienia formę?

CHARAKTER

CHARAKTER

Nāga · Post autor: **Nāga** » dzisiaj, o 10:34

Ukryty tekst

Przedmioty przy sobie
Maska Tengu;

Katana w zdobionej pochwie;

Płaszcz z kapturem;

---
Przedmioty schowane
Kabura na broń na lewej nodze [0/30]:
---

---

---

Samuraj
D — Brak
C — Brak
B — Brak
A — Brak
S — Brak
Inne
D — Brak
C — Brak
B — Brak
A — Brak
S — Brak
Wyprawy
Brak
Eventy
Brak

Punkty Historii
Sakiewka

Prezenty od administracji
---

---

---

---

---

Nāga · Post autor: **Nāga** » dzisiaj, o 10:34

WIEDZA POWSZECHNA
Ukryty tekst

WIEDZA O PROWINCJACH
Ukryty tekst

WIEDZA O ISTOTNYCH WYDARZENIACH
Ukryty tekst

WIEDZA O KLANACH ORAZ SZCZEPACH
Ukryty tekst

WIEDZA O TECHNIKACH ZAKAZANYCH
Ukryty tekst

WIEDZA O OGONIASTYCH BESTIACH
Ukryty tekst

POSTACIE
Ukryty tekst

Budowa

Budowa

Re: Budowa

Re: Budowa