Południowy Targ

[Mai]

• Kaguya Mai
  Misja C
  2/30 Mai wędrując ulicami Shigashi niespecjalnie się rozglądał dookoła, zarzucony kaptur ograniczał jego pole widzenia, a także zakrywał jego twarz przed nieznajomymi, których w każdej chwili swojego marszu mijał niezliczoną ilość. Szedł ze spuszczoną głową, tak o po prostu, co jakiś czas lekko unosząc wzrok, by zrobić szybką obczajke otoczenia.
  Krótki spacer zaprowadził go na targ, czyli generalnie nieduży obszar po którym przewija się multum osób, głównie w celach handlowych, było tu zdecydowanie zbyt atencyjnie jak dla Mai'a, który wolał poruszać się bardziej pustymi, mniej uczęszczanymi miejscami. No ale nie ukrywał, lubił tą lekką aurę świętego spokoju i samotności która towarzyszyła mu na co dzień. Skupiony na marszu i kontemplowaniu, młody Kaguya nawet nie zorientował się jak wleciał w niego chłopak, za którym w pogoń zebrała się jakaś kobieta, pierwsze co przyszło Mai'owi na myśl to to, gość ten prawdopodobnie zawinął coś z jednego z tutejszych straganów, z uwagi na to w jakim miejscu się znajdowali wydawało się to najlogiczniejsze, ale to czy miał rację zaraz powinno się potwierdzić.
  Mai wstał i otrzepał się z syfu jaki przyległ do niego w momencie kolizji z podłożem, dokładnie zmierzył wzrokiem osobę która go przewaliła, następnie popatrzył na tą kobietę która wrzeszczała by złapać tego jegomościa. Piętnastolatek zazwyczaj w tego typu sytuacjach zachowywał neutralność, dlaczego On ma ganiać za kimś za kogoś, i to jeszcze tak o, za darmo? Z drugiej strony nigdy tez nie lubił oceniać czy też osądzać innych ludzi, w szczególności takich którzy mu niczym nie zawadzili, bo poza tym że Mai się przewrócił to nie stało się nic strasznego, przynajmniej jemu, najchętniej to w ogóle by się tu nie udzielał i sobie poszedł dalej, ale i tak musiał spytać co się stało, z ciekawości.
  - Hymmmm... A co Ty w sumie zrobiłeś? -

[Uchiha Masako]

Między tygrysem a smokiem. Misja Rangi C [25/30] Tamaki Hyūga - W niezręcznej sytuacji? - zdziwił się mężczyzna i widziałaś, że zamyślił się znowu, chyba łącząc fakty, aż wreszcie kiwnął głową. - ...Ach, no tak. Pewnie ktoś cię podnajął, prawda? Feniks by raczej kogoś swojego wysłał, ale Tygrys lubi tak rekrutować. No tak, to by miało sens. - jego uśmiech ponownie się pojawił, jakby nagle zrozumiał znacznie więcej. W jego oku błysnęła nutka chciwości.

- Słuchaj, białooka. Może zdołam zaoferować ci nawet coś więcej. Dokończ za mnie zadanie, a ja zadbam o to, byś otrzymała za nie moją zapłatę... a przynajmniej jej część. Co więcej upewnię się, że mój przełożony cię wysłucha, a jeśli mu się spodobasz - a powinnaś, bo mnie się zaczynasz podobać - to na pewno zaoferuje ci więcej, niż ktokolwiek w tym mieście. Przede wszystkim okazję do rozwinięcia własnej siły i potencjału, który posiadasz. - ponowił ofertę, dodając do niej coś więcej. Następnie przesunął się nieco na bok, dając ci miejsce, abyś mogła spokojnie wejść do magazynu. Opuścił przy tym broń na znak, iż nie szuka dalszej zwady - choć nie schował jej całkiem, na znak iż dalej w pełni ci nie ufa.

Kiedy skierowałaś swój wzrok na magazyn i aktywowałaś Byakugana, ujrzałaś, że jeden z nastolatków właśnie się przekradł tak, by spróbować przez jedno z górnych, kratowanych okien dojrzeć, co się dzieje. Pozostała dwójka przemieściła się w stronę górnej części magazynu tak, by w razie czego móc spróbować dostać się do wnętrza karczmy. Ryzykowali może spotkanie z rozgniewanym kucharzem i jego pomocnikiem, którzy coś gotowali dla ubogiej klienteli przybytku, jednak było to dla nich na pewno lepszą alternatywą, niż śmierć z rąk uzbrojonego w katanę mężczyzny.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Misja C - Kaguya Mai

Mama ostrzegała!
3/30 Kiedy razem z nieznajomym uciekinierem podnieśliście się z ziemi, ten zdążył obejrzeć się przez ramię, następnie na Ciebie i w odpowiedzi na zadane pytanie obdarzył Cie jedynie pogardliwym spojrzeniem i ruszył w dalszą ucieczkę, trącając przy tym Twoje ramię w dość niemiły sposób. Kilka stojących obok Was osób przez moment zawahała się jakby chcieli go zatrzymać, jednak ostatecznie nikt tego nie zrobił, łącznie z Tobą mimo że stałeś najbliżej. Zanim zdążyłeś coś powiedzieć lub odejść z tego miejsca, podbiegła do Ciebie krzycząca kobieta, chwyciła za ramiona i zaczęła potrząsać Tobą z pretensją.
Dlaczego pozwoliłeś mu uciec?! Coś narobił?! O niebiosa! Ludzie, złapcie go! Zapłacę byle mi syn na zmarnowanie nie uciekł! Ludzie zlitujcie się! - kobieta zaczęła wykrzykiwać te słowa do całego tłumu, sama zaś zaczęła po chwili biec w tym samym kierunku co młody uciekinier jednak nawet Ty widziałeś, że w porwanych papuciach i z jej lekką nadwagą nie ma raczej szans na powodzenie.
Kilkoro gapiów zaczęło wymieniać między sobą, a z urywków rozmów dowiedziałeś się, że coraz więcej młodych szuka lepszego życia uciekając się do przestępczości, zwłaszcza tej zorganizowanej. Podobno też coraz częściej władze znajdują zwłoki coraz młodszych rekrutów, którzy często podejmują się ryzykownych zadań, czasami wręcz misji samobójczych byle zaistnieć w szeregach rodzin mafijnych, które w rzeczywistości często czerpią tylko korzyści lub rozrywkę z takiego obrotu spraw. Nic więc dziwnego, że kobieta była w stanie zapłacić za uratowanie swojego syna, nad którym z całą pewnością zawisło widmo zmarnowania życia lub nawet jego utraty.

[Tamaki Hyūga]

Zaczekałam aż mężczyzna w pełni przetrawi moje słowa i czekałam na jego reakcję. Po krótkiej chwili ujrzałam w jego oczach błysk zrozumienia a następnie na jego ustach rozkwitł szeroki uśmiech kiedy zrozumiał on jak w rzeczywistości wygląda sytuacja. Wtedy jego oczy rozbłysły po raz kolejny i przedstawił on plan jaki wykluł się w jego głowie. Wysłuchałam dokładnie jego propozycji z zaciekawieniem. Słysząc jego ostatnie zdanie również się uśmiechnęłam, widząc że sytuacja przybrała interesujący obrót, który mi w pełni odpowiadał.
- Myślę że znaleźliśmy nić porozumienia, z przyjemnością skorzystam z twojej oferty. - odpowiedziałam zadowolona. Widząc niewerbalne zaproszenie mężczyzny skinęłam delikatnie głową po czym skierowałam moją uwagę na sytuację w magazynie. - Jeden z nich skrada się w kierunku okna wychodzącego na dziedziniec, najpewniej żeby sprawdzić jak tutaj wygląda sytuacja. Pozostała dwójka chce wyjść z magazynu przez karczmę, zajmę się nimi, ostatni jest już praktycznie w potrzasku, albo poleci za tamtymi i wpadnie na mnie albo będzie czekał w magazynie bo dziedziniec zajmujesz ty. - powiedziałam mężczyźnie spokojnym tonem po czym szybko ruszyłam do karczmy żeby udaremnić ucieczkę nastolatkom. Cały czas mając ich na oku dzięki Byakuganowi wdarłam się do karczmy i wyciągnęłam dwa kunaie z kabury żeby mieć je gotowe do rzutu w moje ofiary. Jeżeli nie zdążę dopaść nastolatków w karczmie i uda im się wydostać na ulice to od razu ruszam za nimi w pościg.

  Ukryty tekst

[Mai]

• Kaguya Mai
  Misja C
  4/30 - Ehhh. Szlak by to trafił, i co, ja mam to teraz załatwiać?! - Rzekł do kobiety, która jakby sie zdawało była matką uciekającego typa, jak na niego i tak kulturalnie i bez nadmiernego przeklinania, co było zdecydowanie nieadekwatne do tego jaki niezadowolony w tym momencie był. Nie pozostało mu teraz nic innego jak ruszyć w pogoń za chłopakiem, który wyglądało na to, że nie był żadnym złodziejem tylko jakimś gnojkiem który wbił się chyba nie w to towarzystwo co trzeba, albo miał jakieś głębokie problemy natury personalnej, cholera wie. Mai zerwał się do biegu i zasuwał za chłopakiem na pełnym sprincie, zręcznie wymijając gapiów i co chwile przeskakując nad jakimś straganem, tak aby możliwie jak najszybciej go złapać.

[Jun'ichi]

Misja C - Kaguya Mai

Mama ostrzegała!
5/30 W odpowiedzi na Twoje pytanie, matka niedoszłego mafiozy spojrzała tylko w Twoją stronę, z twarzą wyrażającą dziwną mieszankę strachu, niechęci, złości i rozpaczy. Nie powiedziała jednak nic, jakby nie potrafiła znaleźć odpowiednich słów dla kogo, kto pozwolił jej synowi uciec w macki elementu społecznego zwanego Akyiama. Mimo to kiedy ruszyłeś w pogoń, niektórzy z gapiów zobaczyli na jej twarzy lekką ulgę, może nawet wdzięczność.

Pogoń po zatłoczonym rynku nie należała do najłatwiejszych zadań, zwłaszcza że nie były to Twoje okolice i uciekinier mimo wyraźnie słabszego wytrenowania, nadrabiał znajomością skrótów oraz mniej więcej zachowań tłumu w tym miejscu. Co chwilę wymijał on na centymetry jakąś osobę, niemal w artystyczny sposób, chociaż Twoje w miarę sprawne oko dostrzegło w tym raczej mało wytrenowania w stylu shinobi czy też innych wojowników tego typu. Wreszcie jednak odpowiedni dla chłopaka teren skończył się i zaczęliście biec coraz węższymi i mniej zaludnionymi uliczkami, aż wreszcie ścigany wbiegł w ślepą uliczkę, długiej na mniej więcej 10 m, otoczonej z obydwu stron wysokimi również na 10 m ścianami z kamienia. Chłopak nie widząc drogi ucieczki stanął plecami do ściany i omiótł Cię spojrzeniem, w którym widziałeś tylko i wyłącznie złość.
Wynoś się! Nic ci do tego, narobisz sobie tylko kłopotów za marne grosze od mojej matki! Idź stąd póki jeszcze możesz to z robić na własnych nogach! - chłopak albo był pewien swoich zdolności, albo szczerze martwił się o Twoje zdrowie, jednak żadna z opcji nie przewidywała zapłaty za wysiłek jaki włożyłeś w dotarcie do tego miejsca.

[Mai]

Kaguya Mai
Misja C
6/30

• No i rozpoczął się pościg i to konkretny, w zasadzie Mai mógł liczyć jedynie na swoją wydolność fizyczną, która mimo, że była lepsza niż zwykłego człowieka który z shinobi nie miał nigdy nic wspólnego, to wciąż pozostawiała wiele do życzenia, no i nadal jest jeszcze kwestia obeznania terenu, bo piętnastolatek działał zupełnie instynktownie i "na wyczucie", mknąc przez ulice Shigashi, co chwile wymijając jakiegoś gapia albo przeskakując jakiś stragan, czy jakieś inne rupiecie jakie ludzie wystawiają na ulice. Nie znając praktycznie wcale tej mieściny, biegł po prostu w tym kierunku co uciekinier, starając się manewrować mniej więcej tak skutecznie jak On, momentami z różnym skutkiem, no ale gonitwa trwała.
  I trwała tak długo, że w pewnym momencie Mai zaczął się zastanawiać po co On go właściwie goni, w sumie to i tak nic mu po tych parunastu Ryo od tamtej kobiety, raczej w tym momencie kierowała nim po prostu ciekawość, która wzbudzona została w nim w momencie gdy w akcie ucieczki gość ten wpadł kilka chwil wcześniej w Mai'a, podczas gdy w tle usłyszeć można było krzyk jego matki proszącej o to by go zatrzymać, choć wtedy przeszło mu przez myśl, że napotkany człowiek pewnie jest złodziejem, to jednak szybko został uświadomiony że prawda jest inna i jest to po prostu jakiś zbuntowany dziecioszek, który pewnie wbił się w jakieś krzywe towarzystwo.
  Czując już konkretne zniechęcenie całą sytuacją, wydarzyła się rzecz która mogła okazać się punktem kulminacyjnym całego tego przedsięwzięcia którego podjął się wcześniej młody Kaguya, było to trafienie obydwu panów do ślepej uliczki, teraz uciekinier nie miał już żadnej opcji na wywinięcie się z tego - no chyba, że metodą siły - jednak nieco zadyszany w tym momencie Mai uznał, że najrozsądniej będzie go najpierw wysłuchać, no a potem się pomyśli.
  - Ty? Ty mi nie jesteś w stanie w żaden sposób zagrozić, uwierz mi na słowo... Przed czym, albo może raczej przed kim tak zwiewałeś, chyba nie przed swoją mamuśką? -

Siła ♢ 11
Wytrzymałość ♢ 15
Szybkość ♢ 15
Percepcja ♢ 15
Konsekwencja ♢ 13
Psychika ♢ 1

Kontrola Chakry
♢ D
Iryõjutsu
♢ E
Ninjutsu
♢ E
Fūinjutsu
♢ E
Doton
♢ D
Klanowe
♢ C (Twardość kości na poziomie żelaza )
Styl Walki:
♢ Goken

Chyba styknie

[Uchiha Masako]

Między tygrysem a smokiem. Misja Rangi C [27/30] Tamaki Hyūga Wytatuowany zabójca skinął tylko głową, akceptując twoją propozycję i stanął blisko wejścia do magazynu. Wyglądało na to, że wystarczyło mu pilnować, by nikt nie opuścił magazynu Aż dziw, że po takim czasie nikt jeszcze nie wezwał straży... widać albo bawiący w karczmie goście jeszcze się nie zorientowali w polowaniu, jakie ma miejsce, albo też woleli nie wzywać władz w obawie, że oberwie się komuś z nich. Tak czy inaczej - wyglądało na to, że po nagłej zmianie stron konfliktu miałaś dość wolne pole do popisu. Wparowałaś zatem do głównego pomieszczenia karczmy, widząc przed sobą prostą salę jadalną ze stolikami, gdzie po prawej znajdowała się otwarta kuchnia, w której krzątał się kucharz wraz z dwójką ospałych na pierwszy rzut oka kuchcików.

Widząc jednak ciebie, uzbrojoną w dwa kunaie, trójka ta zbladła, odsuwając się i instynktownie robiąc ci miejsce - zupełnie, jakby taki rzezy od czasu do czasu się zdarzały i każdy z nich wiedział, że lepiej się nie wychylać, tylko przeczekać zawierucha przeminie. Kiedy pracownicy kuchni, podobnie jak większość gości się pochowała, drzwi do magazynu się otworzyły - i stanął w nich młody szatyn, którego obserwowałaś wcześniej. Widząc go, cisnęłaś kunaiem, który wbił się prosto w oko chłopaka. Ciało osunęło się na ziemię, jednak prowodyr całej grupy zdołał w ostatnim momencie uchylić się przed twoim atakiem i ponownie z zamknął drzwi. Widziałaś, że rozgląda się gorączkowo po pomieszczeniu, szukając drogi ucieczki... którą znalazł, w postaci niewielkiego lufcika ukrytego w poddaszu. Jeżeli się pospieszysz, powinnaś zdążyć go dorwać, nim ucieknie.

Oczywiście goście i obsługa karczmy nie pozostali całkiem bierni - usłyszałaś za sobą kilka przestraszonych okrzyków, kucharze cofnęli się do kąta, nie chcąc stawać ci na drodze. Ktoś za tobą chyba wstał i wybiegł głównym wejściem - być może po strażników, a może po prostu chcąc uciec z miejsca, gdzie młode, białookie dziewczyny rzucają kunaiami tak, by zabić.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Misja C - Kaguya Mai

Mama ostrzegała!
7/30 Zdenerwowany chłopak stał naprzeciw Ciebie, a jego plecy po chwili dotknęły ściany przez co wzdrygnął się czując, że jest w pułapce bez wyjścia. Wlepił w Ciebie wzrok i westchnął ciężko, po czym otworzył usta by zacząć mówić.
Nic Ci do tego, szczylu. Wypieprzaj stąd zanim wplączesz się w sprawy dorosłych. - niski, groźnie brzmiący głos rozbrzmiał tuż za Twoimi plecami, nieco wyżej od Twojej głowy. Kiedy odwróciłeś wzrok w tamtą stronę, ujrzałeś rosłego mężczyznę o bujnej czuprynie w kolorze prawie pomarańczowym. Jego wielkie, umięśnione łapy splecione były na klatce piersiowej, zaś gdzieniegdzie spod ubrań widać było groźnie wyglądające blizny, świadczące o tym, że nie jest to pierwszy lepszy cwaniaczek, którego jedynym atutem są puste mięśnie.
Idziemy, Kou. Nie ociągaj się albo wyślę kogoś do tej drącej mordę szmaty, którą nazywasz matką. - powiedział mężczyzna, odwracając się by ruszyć w swoją stronę.
Chłopak stojący 10 m od Ciebie, wyglądał teraz niczym kot zapędzony do rogu przez stado dzikich psów. Mimo przerażenia w oczach, zaczął powoli iść w Twoją stronę z zamiarem przejścia obok i podążenia za tajemniczym mięśniakiem.
Wracaj tam, gdzie faktycznie jesteś silny. Tutaj jesteś niczym mucha... - szepnął Kou będąc już bardzo blisko Ciebie.

[Mai]

• Kaguya Mai
  Misja C
  8/30 Gdy do uszu chłopaka doszedł dźwięk głosu który przemówił do niego zza pleców, Mai'a w jednej chwili przeszły dreszcze. Co to jest, jakaś zorganizowana akcja? W jakieś dziwne towarzystwo się chyba wkręcił ten chłoposzek który wcześniej uciekał przed młodym Kaguyą, jakiś półświatek? A cholera to wie. W każdym razie chłopak na razie postanowił stać w bezruchu i obserwować co robi przebywająca tu oprócz niego dwójka. Niejaki Kou, czyli uciekinier nie wyglądał na specjalnie zaabsorbowanego tą sytuacją, patrząc na niego można było rzec, że z jego twarzy bije niechęć, a nawet wręcz strach... Na dodatek ten tekst o tym, że tutaj Mai jest silny porównywalnie do muchy. To wszystko pobudziło jego wyobraźnie znacznie, mimo że wiedział, że powinien zachować neutralność w takich momentach i najrozsądniejszym co może zrobić to by było po prostu pójście sobie stąd, tak jak ten wysoki powiedział.
  Jednak jak zwykle chłopakiem kierowała ciekawość, pomieszana w tym momencie trochę ze zmęczeniem, lekkim stresem i adrenaliną, czuł, że postąpiłby we właściwy sposób pomagając temu chłopakowi, który chyba jest zmuszany do przebywania w towarzystwie tego większego, jednak rozsądniejszym byłoby po prostu odpuścić.
  Jak się często okazywało, różnie to bywa i rozsądkowi z Maiem nie zawsze było po drodze, co miało wyjść na jaw także w tej sytuacji. Gdy dwójka mężczyzn odwróciła się od niego aby ruszyć w swoją stronę, młody Kaguya złożył dłonie w pieczęć Ptaka, co poskutkowało niemal natychmiastowym wysunięciem się z ziemi dwóch kamiennych kolców, które swoimi czubkami dosięgnąć miały pleców tego większego, przeszywając go od tyłu na wylot.

Nazwa

Doton: Doryūsō

Ranga

D

Pieczęci

Ptak

Zasięg Max.

10 metrów

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 2 kolce)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Ofensywna technika Dotonu niskiej rangi. Polega ona na wytworzeniu włóczni/kolców z ziemi, które wbijają się w ciało przeciwnika. Choć techniki można stosować ofensywnie, można też czasem się nią bronić. Dużym plusem tego Jutsu jest to, że kolce mogą wyrastać ze ścian, ziemi, skał. W zasadzie ze wszystkiego, wystarczy, żeby miało to kontakt z ziemią. Wystarczy jednak uderzenie o sile 40 bądź Jutsu D i z naszych kolców zostanie tylko proch...

[Tamaki Hyūga]

Ruszyłam do ataku na dwójkę która próbowała wymknąć się z magazynu przez karczmę, wykorzystując ogromną przewagę jaką oferuje mi klanowe Doujutsu byłam gotowa żeby zaatakować uciekinierów. Zadowolona z faktu że nikt z osób będących w karczmie nie próbował mi przeszkodzić wyczekałam odpowiedni moment i rzuciłam kunaiami, które trzymałam w dłoniach. Jeden z nich szybko znalazł oko jednego z młodzieńców i padł on na podłogę bez życia. Drugi z nich okazał się być w lepszej formie i udało mu się uniknąć ataku. Nie czekałam jednak ani chwili i od razu ruszyłam za nim z powrotem do magazynu, gdzie ten wziął sobie za cel lufcik przez który najwyraźniej planował uciec z pułapki jaką stał się magazyn.
Szybko wdarłam się przez drzwi do magazynu i szybko wyciągnęłam trzy shurikeny i rzuciłam nimi w Kintsugiego który kierował się do lufciku po czym ruszyłam w ślad za pociskami, nie chcąc dać chłopakowi uciec. Jeżeli znalazłam się to przypuściłam atak stylem Jūken.

  Ukryty tekst

[Jun'ichi]

Misja C - Kaguya Mai

Mama ostrzegała!
9/30 Podobno każdy człowiek był nieco inny, odmienny, jednak w chwilach takich jak ta, pewne uwarunkowania genetyczne działały mimowolnie i popychały do zachowań, które normalnie mogłyby nie mieć miejsca. Tym razem była to duma oraz pewność swojej siły - to one sprawiły, że młody Kaguya nie był w stanie odejść ze spuszczoną głową i wstydem w sercu. Zamiast tego złożył on pieczęć Ptaka co zaowocowało wyrośnięciem z ziemi dwóch, sporych, kamiennych kolców. Zanim wyrosły one z ziemi, dało się przez moment słyszeć jak skała delikatnie drży i formuje się w taki kształt - właśnie przez ten krótki moment Twoja niedoszła ofiara zdołała obrócić się delikatnie w Twoją stronę, a to z kolei sprawiło że jeden z kolców wbił się w bok mężczyzny, drugi zaś zatrzymał się przed jego brzuchem (stoi on bokiem). Mężczyzna zawył z bólu i jedną ręką chwycił za wbity w siebie kolec, po czym zacisnął pięść zmieniając skałę w pył.
Jesteś już trupem! - zakrzyknął mężczyzna z trudem próbując wyciągnąć końcówkę kolca wbitą w jego lewy bok. Zachwiał się lekko na nogach i przez moment wyglądało na to, że upadnie na stojącego obok chłopaka którego goniłeś. Nic jednak bardziej mylnego, otóż okazał się, że rosły mężczyzna przywodzący na myśl lwa, zbliżył się do chłopaka i złapał za jego rękę, którą podniósł wysoko do góry i... wgryzł się w nią bez ostrzeżenia! Na Twoich oczach rana w jego boku zaczęła się goić w zastraszającym tempie, zaś sam mężczyzna zdawał się czuć jak nowy.
Pora na rewanż! - puścił rękę chłopca, a ten upadł na ziemię jakby zmęczony. Sam zaś mężczyzna ruszył w Twoją stronę biegiem, z wściekłością w oczach wskazująca tylko i wyłącznie na chęć mordu. W jego rękach nie było broni, jednak same dłonie miał na tyle wielkie, ramiona na tyle umięśnione, że nawet nieuzbrojony zdawał się być istną maszyną do zabijania.

Odległość między Wami w chwili gdy mężczyzna dostaje kolcem i leczy się - 10m
Odległość po tym jak ruszył na Ciebie - 8m

[Uchiha Masako]

Między tygrysem a smokiem. Misja Rangi C [29/30] Tamaki Hyūga Zignorowawszy klientelę karczmy, która była teraz tylko nieistotnym tłem dla celu, jaki sobie obrałaś, rzuciłaś się w pogoń za uciekającym przywódcą gangu. Młody chłopak był całkiem zwinny i kiedy wpadłaś do środka, ten już wspinał się po regałach, niemal dosięgając lufciku. Gdyby zwiewał przed zwykłym strażnikiem, zapewne nie miałby żadnego problemu z ucieczką.

Tyle, że nie zwiewał przed zwykłym strażnikiem. Zwiewał przed kunoichi, przedstawicielką jednego z najstarszych klanów znanych światu.

Shurikeny pomknęły ku niemu, a celowanie było jeszcze ułatwione, gdy chłopak walczył z zamkiem. Jeden shuriken go minął, drugi drasnął w rękę, trzeci natomiast wbił się w ramię. Ból i impet tych pocisków sprawił, że stracił równowagę i runął jak długi na podłogę, a gdy tylko wstał ty byłaś już przy nim i zaatakowałaś bezpardonowo. Pierwszych kilka ciosów udało mu się - chyba tylko przypadkiem - zablokować, ale kolejne szybko pozbawiły go możliwości ruszania oboma ramionami, gdy jego punkty tenketsu zostały trafione. Drugi chłopaczek, widząc co się dzieje zostawił bezceremonialnie lidera i wybiegł w drugą stronę drzwiami, niepomny że czeka tam przecież ich oryginalny prześladowca. Usłyszałaś szelest i zaraz po tym głuchy odgłos, a Byakugan tylko potwierdził ci to, co wychwyciły uszy - głowa chłopaka właśnie została odłączona od reszty ciała i toczyła się po błocie dziecińca. Lider ciężko dyszał, padając na kolana. Widać było, że nie ma możliwości poruszania rękami, a na twarzy malowała się bezsilna wściekłość.

- Arrrgghh! Kurwa mać, jebał cię pies, szmato! Aż tak ubodło Akiyamę, że wyprowadziłem siostrę z ich burdelu? Aż tak? Jesteście kurwa śmieszni, po prostu śmieszni! - wybuchł nagle, głośno i z nienawiścią wypowiadając się do ciebie. Tymczasem bocznym wejściem wszedł do magazynu już twój nieznany towarzysz. Widząc cię stojącą nad liderem gangu, uśmiechnął się.

- Nieźle. A teraz go zabij. - polecił ci spokojnym tonem.

  Ukryty tekst

[Mai]

• Kaguya Mai
  Misja C
  10/30 Mai gdy dostrzegł pędzącego w jego stronę osiłka, ponownie szybko złożył ręce w ptaka i od razu odskoczył w prawo, nawet przez chwilę nie zastanawiał się czemu ten facet uleczył się po ugryzieniu tego drugiego, na takie przemyślenia będzie czas później, o ile chłopak w ogóle przeżyje. Po odbiciu w bok wraz z jednoczesnym ułożeniem pieczęci, jedna z kamiennych włóczni wyrosła idealnie na trajektorii biegu szanownego pana, a drugi kawałek obok, tuż przed Mai'em, tak aby chociaż minimalnie ochronić go przed oberwaniem w razie gdyby rywalowi udało się w niego wlecieć.
  Tuż po tej sekwencji ruchów, chłopak znowu wykonał odskok do tyłu i od razu wysunął ze swojego ciała w sumie sześć kościanych kolców, konkretnie na barkach, łokciach i kolanach, zostawiając wolne dłonie do następnej sztuczki. Młody Kaguya ponownie skoczył kawałek za siebie, by oddalić się jeszcze nieco od oponenta, jednocześnie znowu można było zaobserwować wysuwające się kości, tym razem jednak były one dłuższe od pozostałych i przypominały bardziej ostrza niż kolce. Wyskoczyły spomiędzy kostek u rąk Mai'a, łącznie kolejne sześć, po trzy na każdą dłoń.
  - A TY CO TAK STOISZ? ZAMIAST GO LECZYĆ TO MI POMÓŻ KRETYNIE ZIDIOCIAŁY! - Nie spuszczając wzroku z przeciwnika, Mai krzyknął do chłopaka który wcześniej padł ofiarą ugryzienia, co niefortunnie poskutkowało kompletnym wyleczeniem rany spowodowanej przez poprzednie Doryuso, a szkoda, bo dużo łatwiej walczyłoby mu się ze wstępnie uszkodzonym rywalem.
  Chłopak sięgnął palcami po shurikeny mieszczące się w lewej kaburze - tak by nie przeszkadzać sobie wystającymi z dłoni ostrzami, szybkim ruchem wyjął jedną gwiazdkę, i niemal natychmiast wyrzucił w kierunku przeciwnika, jednocześnie rozpoczynając bieg w jego stronę. Odbił się jedną nogą od podłoża, tak aby wykonać wyskok w kierunku rywala, w powietrzu wykonał dwa kopniaki z obrotu, pierwszy z nich był skierowany w okolice lewego boku, jednak był tylko zmyłką wymierzoną w powietrze, drugi natomiast był ciosem który został wyprowadzony z zamiarem trafienia, wycelowany konkretnie w okolice klatki piersiowej i głowy. Niezależnie od tego czy atak się powiódł czy też nie, chłopak natychmiast odskoczył do tyłu, po czym wzniósł pięści układając je w swego rodzaju gardę, tak by ponad półmetrowe ostrza z jego rąk skierowane były w kierunku przeciwnika. W czujności obserwował rywala, czekając na jego następny ruch, aby znaleźć w tym okazje dla siebie na szybką reakcje i kontratak.

46% chakry
+10 Szybkość bo Yanagi aktywne
+10 Percepcji przy wykonywaniu Konoha Senpu ;v

Nazwa

Doton: Doryūsō

Ranga

D

Pieczęci

Ptak

Zasięg Max.

10 metrów

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 2 kolce)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Ofensywna technika Dotonu niskiej rangi. Polega ona na wytworzeniu włóczni/kolców z ziemi, które wbijają się w ciało przeciwnika. Choć techniki można stosować ofensywnie, można też czasem się nią bronić. Dużym plusem tego Jutsu jest to, że kolce mogą wyrastać ze ścian, ziemi, skał. W zasadzie ze wszystkiego, wystarczy, żeby miało to kontakt z ziemią. Wystarczy jednak uderzenie o sile 40 bądź Jutsu D i z naszych kolców zostanie tylko proch...

Nazwa

Yanagi no Mai

Ranga

D

Pieczęci

Brak

Zasięg

Długość kości

Koszt E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2% (za 8 wysunięć)
Koszt naliczany jest tylko za wysuwanie kości, "chowanie" ich jest darmowe.

Dodatkowe

+10 szybkość

Opis Pierwszy z tańców bojowych Kaguya, stanowiący preludium do kolejnych, coraz potężniejszych ruchów. Yanagi no Mai pozwala na gwałtowne wysuwanie ostro zakończonych kości z niektórych punktów ciała - dłoni, łokci, barków i ud. Maksymalnie wychodzi więc osiem szpikulców służących do ataku jak i obrony. Co więcej, technika pozwala też na równie gwałtowne wsunięcie ich z powrotem bez śladu. Dzięki temu jutsu Kaguya staje się niezwykle nieprzewidywalnym przeciwnikiem, którego ciężko jest zaatakować bez ryzyka nadziania się na kolce. Długość tych nietypowych broni oscyluje w okolicach czterdziestu centymetrów. Oczywiście, w przypadku posiadania kolców z dłoni nie można składać pieczęci.

Nazwa

Shiroi Shūjin 井秀仁 [Białe ostrza]

Dziedzina

Klanowe [Shikotsumyaku]

Ranga

C

Pieczęci

Brak

Zasięg

Ostrza o długości do 55 cm

Koszt E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (za wysunięcie 6 ostrz łącznie u obu rąk)

Opis Jutsu polega na wysunięciu po trzech kości w kształcie ostrzy u obu rąk, które wysuwają się spomiędzy kostek u dłoni. Ostrza wyłaniają się szybko, do maksymalnej długości dochodząc w dwie sekundy. Ich wytrzymałość i struktura jest taka jak u zwykłych kości użytkownika na aktualnym poziomie rozwoju Shikotsumyaku.

Link do tematu

KLIK!

Nazwa

Konoha Senpū

Ranga

D

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Brak

Dodatkowe

Podczas wykonywania techniki: +10 Percepcji.

Opis Specyficzna technika, będąca przypuszczalnie najpopularniejszym ruchem tego stylu walki. Użytkownik wybija się w powietrze i wyprowadza dwa kopniaki z obrotu w powietrzu. Pierwszy z nich jest wyprowadzany dla zdezorientowania przeciwnika i zmuszenia go do podniesienia bloku, drugi zaś jest ciosem właściwym, który ląduje na odsłoniętym fragmencie ciała przeciwnika. Przydatne uderzenie, mogące solidnie zaboleć przeciwnika.

[Tamaki Hyūga]

Przebiłam się szybko przez drzwi prowadzące z karczmy do magazynu i nie marnując ani chwili rzuciłam shurikenami w uciekającego lidera gangu buntowniczych nastolatków. Nie marnując czasu na bezczynne oczekiwanie aż pociski znajdą swój cel ruszyłam w jego stronę. Nim zdążyłam się do niego zbliżyć, dwa z moich shurikenów przerwały jego szaleńczą wspinaczkę po regałach i już po chwili Kintsugi leżał na podłodze. Doskoczyłam czym prędzej do niego i zasypałam chłopaka lawiną ataków w efekcie której stracił on władzę w ramionach i wylądował bezbronny na kolanach, zdany kompletnie na moją łaskę.
Usłyszałam jak w międzyczasie mężczyzna z tatuażem rozprawił się z ostatnim z towarzyszących Kintsugiemu kompanów, szybkie zerknięcie za pomocą panoramicznej wizji Byakugana potwierdziło moje przypuszczenia i zauważyłam toczącą się w błocie głowę oraz upadające na ziemię ciało. Zwróciłam swoją uwagę z powrotem na lidera grupy, ponieważ ten zaczął wykrzykiwać na pełen głos swoje żale, które jednak mnie w najmniejszym stopniu nie obchodziły.
Kiedy mężczyzna wszedł do pomieszczenia, właśnie wyciągałam z zawieszonej przy pasie torby kunai i zaczekałam aż ten wyda wyrok na moją ofiarę. Kiedy usłyszałam słowa to z niezmiennym wyrazem twarzy szybko poderżnęłam gardło Kintsugiego a następnie otarłam ostrze o jego ubranie i schowałam je do kabury na biodrze.
- Mam nadzieję że szepniesz odpowiednie słówko do odpowiedniego ucha i oboje wyjdziemy na tym wszystkim na plus? - powiedziałam z nieco beznamiętnym tonem odwracając się całkowicie do mężczyzny.

  Ukryty tekst