Namiot Arii'ego

[Arii]

Zwykły namiot mieszkalny dla żołnierzy Yuki Mikoto. Nie było w nim nic specjalnego postawione łóżku, żeby pomiędzy misjami mógł wypocząć. Biurko i krzesło ustawione są na samym środku przy metalowym piecyku rozgrzewającym namiot w zimniejsze noce. Dookoła ma kilka regałów rozstawionych z księgami i zwojami o medycynie i różnych ziołach. Przy prawej stronie rozstawiony był potężny stół a na nim był rozstawiony zestaw alchemiczny. Miał też tam jedno krzesło i różne małe ogniska do rozpalania swoich chemikaliów. Miał też na biurku zostawioną jedną świecę do czytania w nocy. Wszystko wyglądało raczej skromnie, nie urządzał się tutaj zbytnio, nie wiedział ile w takich warunkach będzie jeszcze żył.

[Arii]

  Ukryty tekst

[Arii]

  Ukryty tekst

[Arii]

  Ukryty tekst

z/t

[Arii]

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Nazwa

Fūin no Jutsu

Ranga

E

Pieczęci

Pieczętowanie

Tygrys

Odpieczetowanie

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Koszt

Jednorazowe pieczętowanie

E: 7% | D: 5% | C: 4% | B: 3% | A: 2% | S: 1% | S+: Niezauważalny

Odpieczętowanie

Niezauważalny

Dodatkowe

Użytkownik musi stać obok zwoju (i takowy posiadać, rzecz jasna)

Opis Podstawowa technika specjalistów w pieczętowaniu, wymagająca użycia zwoju. Ninja staje w pobliżu papirusu i nakłada na papier (lub obok, jeżeli przedmiot jest za duży) to, co ma zostać zapieczętowane wewnątrz. Następnie przelewa do obu - przedmiotu i zwoju - swoją chakrę i składa pieczęć tygrysa. Efektem jest zamknięcie wewnątrz papieru docelowego przedmiotu, który następnie można w każdej chwili ponownie odpieczętować.

Uwaga Pieczętowanie materiałów organicznych (m.in. materiałów do przeszczepu) możliwe jest przy pomocy tej techniki dopiero od Fūinjutsu C (ludzkie zwłoki zajmują 500 objętości). - Na randze E z Fūinjutsu możemy pieczętować przedmioty tylko w małych zwojach

[Sasame]

~ 1/19 ~

~ Arii i Minoru ~

~ Wyprawa Rangi A ~

~ Złe dobrego początki ~

Pomimo niedawnych druzgocących wydarzeń w życiu Ariiego, mężczyzna nie miał zamiaru siedzieć na dupie i taplać w smutku i rozgoryczeniu. Motywowała go determinacja i nie miał on zamiaru stać w miejscu kiedy wszystko dookoła szło do przodu. Wisiało również nad nim nadchodzące zadanie o którym informację dostał od posłańca. Miał się stawić w centrum obozu Rewolucjonistów. Nie dostał jednoznacznych informacji odnośnie tego co miał zrobić, jednak można było być pewnym że nie będzie to byle spacerek po parku. Ostatnio co raz to bardziej martwiące informacje dochodziły do obozu, najeźdźcy zza Muru nie zamierzali się poddawać i z pewnością będą chcieli zachować dla siebie możliwie jak najwięcej z terenów spornych o które teraz musieli walczyć z Antai i Ryuzaku.

[Arii]

Przeciwko Kontynentowi i Morzu

395 rok, Wioska Hachimantai

---

Rozciągał się właśnie na ziemi po pompkach, które w ostatnim tygodniu stały się jego metodą na odprężenie po wstaniu, w trakcie dnia i na jego zakończenie. Czuł, jak jego mięśnie stają się coraz twardsze i rosły w oczach. Powoli przestał siebie sobie przypominać, wyglądał jak całkowicie inna osoba a nie ten chłopaczek dopiero co wchodzący pod skrzydła Nishinoyi. Nie bał się już wiele rzeczy i nie dawał się nikomu zaskoczyć. Dlatego też już od dłuższego momentu wiedział po dźwiękach rozmów, że ktoś zmierza ku jego namiotowi. Podniósł się z ziemi i idealnie wkroczył do niego posłaniec z informacją o przydzielonym zadaniu. Czekał na to cały tydzień. Przełknął głośno ślinę i ukłonił się posłańcowi. Kiedy został sam na sam ze sobą wypuścił powietrze. Dłonie mu się delikatnie trzęsły. Ile to już minęło od jego ostatniej misji? Prawie równy rok... kiedy został pochwycony przez cesarskich żołnierzy. Zaczął myś w misie dłonie z brudu ziemi, nie mógł zebrać misji. W głowie pojawiało się tylko jedno pytanie.... Dam sobie radę? Nie wiedział czy na pewno był gotowy na coś takiego, ale długi musiały zostać spłacone i wypadałoby się wziąć za siebie.

W samym środku swojego emocjonalnego rozgardiaszu wyczuwał, jak Rzeźnik zaciera dłonie - rządzą mordu rosła w nim. W końcu będzie mógł się wyszaleć i nie będzie musiał nad niczym się zastanawiać. Z drugiej strony wyczuwał jakieś dziwne roztargnienie i znudzenie. Czy mogła być to...? Minda? Nuda...Wcześniej pojawiała się sama z siebie, nie mógł tego kontrolować i nie rozumiał tego całkowicie, ale zdecydowanie wyczuwał jej obecność w tej mieszance... Chociaż czy na pewno była to obecność? Nie mógł zrozumieć co się z nim działo, ale wszystko dzieliło się na o wiele mniejsze części... Z takimi właśnie rozmyślaniami zdążył zebrać cały swój ekwipunek i ubiór. Przejrzał się w delikatnie rozbitym lustrze opartym o drewnianą część utrzymującą cały namiot w dobrej pozycji. Powinno wystarczyć. Zwoje przepasał po lewym boku, torbę miał po drugiej stronie, swoją nową kaburę od razu założył na plecy i pozapinał. Wyglądał znowu, jak shinobi... No teraz to dasz popalić, co? Czuł małą drwinę i sarkazm. Ale nie zwracał na to już dłużej uwagi. Czas odebrać zlecenie. Mikoto musiała spłacić swoje długi Uchihą i Ryuuzaku za miejsce do życia dla niej i jej ludzi. A jednym z takowych rozwiązań była walka z Dzikimi, których on nie miał okazji jeszcze widzieć, ale słyszał różne plotki na ich temat, a wolał, żeby się nie potwierdziły. Ale może to pozwoli mu jeszcze bardziej rozwinąć skrzydła?

z/t