Shinobi War PBF Naruto

Struktura posterunku jest prosta, lecz solidna, zbudowana z lokalnego drewna i kamienia, które zapewniają ochronę przed surowymi warunkami klimatycznymi. Centralnym punktem jest drewniana wieża obserwacyjna, lekko wystająca nad linię drzew, z której strażnicy mogą wypatrywać potencjalnych zagrożeń. Wokół wieży znajdują się niewielkie budynki mieszkalne dla żołnierzy, z opalonymi i pokrytymi cienką warstwą gliny gontami, aby chronić nie tylko przed śniegiem, ale przede wszystkim przed ogniem.

Posterunek jest obsadzony przez niewielki garnizon, który składa się z doświadczonych wojowników z różnych klanów, dobrze wyszkolonych w walce. Żołnierze są uzbrojeni w tradycyjne bronie, takie jak łuki, włócznie i miecze, a pojedyncze osoby korzystają z nieco bardziej egoztycznch broni, jak łańcuchy, lub ogromne wachlarze. Dyscyplina i lojalność są kluczowe dla funkcjonowania garnizonu, a dowódczyni posterunku, kapitan Akame, jest znana z surowego, lecz sprawiedliwego podejścia do swoich podwładnych.

Wewnątrz posterunku panuje atmosfera skupienia i gotowości, a żołnierze regularnie ćwiczą, aby utrzymać swoje umiejętności na najwyższym poziomie. Mimo izolacji, posterunek jest dobrze zaopatrzony dzięki regularnym dostawom z pobliskiej wioski, co pozwala na utrzymanie morale wśród żołnierzy.

Choć nigdy nie lubiłam podróżować w ten sposób, przynajmniej nie musiałam się użerać z obecnością innych osób, przez co podróż mijała mi na tyle leniwie na ile mogłam sobie pozwolić. Po drodze często wykorzystywałam to do robienia sobie drzemek aby do późnej nocy podróżować dalej szlakiem. Kiedy tylko mogłam to łowiłam ryby w okolicznych rzekach czy jeziorach więc w połączeniu z zabranym po drodze suchym prowiantem, miałam pod dostatkiem jedzenia. Tak jak na początku podróży widziałam innych kręcących się w tą czy inną stronę, tak pod koniec boczny szlak, którym podróżowałam był rzeczywiście dość mocno opustoszały, ale jakiś czas po tym moim oczom ukazał się poszukiwany przeze mnie posterunek. Prawdopodobnie.
- Czy to posterunek Tsuma? - zapytałam się podchodząc do strażników, unosząc ręce aby były na widoku i trzymając w jednej z nich odznakę klanu. - Przynoszę wiadomość z Atarashi, prosto do dowódczyni Akame. - powiedziałam kiedy strażnicy potwierdzili moje przypuszczenia odnośnie miejsca w którym się znalazłam.

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Wiadomości na wagę złota"
4/7
Risu

Zbliżyłaś się do posterunku, już z daleka legitymując się swoją odznaką i dając znać wartownikom, że nie jesteś wrogiem. Ci sprawdzili twoją odznakę, jeden z nich zamachał na przechodzącego opodal szczupłego wojownika o krótki włosach i eleganckim wąsie na twarzy, dobiegającego pięćdziesiątki.

- Rintaro-san! Posłaniec do Akame-dono. Zaprowadzisz ją? - krzyknął strażnik, zwracając uwagę tamtego, który podszedł do was, przy okazji pokazując mu też twoją odznakę, po czym oddając ci ją.

- Pewnie. Risu, tak? Zapraszamy, zapraszamy. - stwierdził jowialnym i pogodnym tonem mężczyzna, gestem zapraszając cię do wnętrza obozu. Widziałaś krążących po jego terenie żołnierzy, w tym przynajmniej kilkunastu rannych. Czuć było też zapach dobiegający z polowej kuchni, dokąd cię zresztą zaczął prowadzić Rintaro.

- Musisz być głodna po podróży, a Akame-dono na razie i tak jeszcze kończy zebranie, także kwadrans albo dwa jej raczej nie przeszkodzą. Zjemy coś, opowiesz co słychać w Atarashi, bo my tutaj to prawie odcięci jesteśmy, wiemy tyle co się dzieje na froncie i co nam mieszkańcy pobliskiej wioski opowiedzą, jak do nich ktoś zawita... czyli w sumie nic. No, a potem cię do dowódczyni zaprowadzę. - zaproponował radośnie, wyraźnie zaciekawiony i ucieszony możliwością rozmowy z nową osobą.

Urzędniczka
Shigemi
Rintaro

Wylegitymowanie się przy wejściu do obozu okazało się jeszcze prostsze niż wstępnie zakładałam i już po chwili zawołali do mnie jakiegoś starszego mężczyznę, który miał zaprowadzić mnie prosto do dowódczyni abym mogła dopełnić obowiązku... A przynajmniej tak mi się wydawało, jednak moje plany zostały szybko pokrzyżowane przez tego samego mężczyznę, przez co ledwo powstrzymałam poirytowane westchnięcie. Już miałam odmówić posiłku, jednak w tym momencie do moich nozdrzy dotarł zapach z kuchni polowej a własne ciało obróciło się przeciwko mnie i poczułam jak przez moje trzewia rozchodzi się zawstydzający pomruk.
- Ekhem... No w ostateczności mogę coś skubnąć, skoro i tak musimy zaczekać na panią dowódczynię. - powiedziałam obojętnym tonem, czerwieniąc się lekko z zażenowania po czym podążyłam za Rintaro. Kiedy wzięłam już swoją porcję jedzenia wraz z mężczyzną usiedliśmy a w trakcie posiłku podzieliłam się z nim nowinami z Atarashi a przynajmniej tym co obiło mi się o uszy i mogłoby zainteresować jego czy innych spragnionych wiedzy wojowników z frontu.

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Wiadomości na wagę złota"
5/7
Risu

Zasiedliście przy jednej z ław i już po krótkiej chwili przyniesiono wam strawę, ryż z warzywami, do tego nieco mięsa drobiowego, wyraźnie sprowadzonego z okolicznej wioski. Prosty, ale jak na wojsko - całkiem solidny posiłek. Z zadowoleniem jedliście oboje, dyskutując na temat ostatnich wydarzeń, przy czym głównie - naturalnie - mówiłaś ty. Rintaro kilka razy roześmiał się nawet podczas twojej relacji, zwłaszcza kiedy opowiadałaś mu o paru wpadkach, kiedy chociażby złowione przez waszych rybaków ryby zostały wyśmiane przez nielicznych, pozostałych na ziemiach Atarashi kolegów po fachu jako absolutnie niezdatne do spożycia i bezwartościowe, albo jak cały jeden oddział shinobi spędził tydzień w lazarecie cierpiąc na "Zemstę Czerwonookich", kiedy struli się jagodami przez przypadek i musieli biegać co i rusz do latryny. Zresztą, sam Rintaro też opowiedział Ci co nieco o tym, co działo się w obozie.

- Idzie nam całkiem dobrze. Udało nam się zerwać kilka dostaw na tereny czerwonookich, chociaż faktycznie kosztowało nas to kilkunastu ludzi... No ale na tym polega wojna, prawda? Czasami ty zaskoczysz przeciwnika, czasami przeciwnik ciebie. Ostatnia potyczka była ciężka, musieliśmy się wycofać... No, ale zobaczymy, może kolejna lepiej się powiedziedzie, prawda? - skomentował, siorbiąc zupę. - A właśnie, coś ciekawego ze stolicy wieziesz ze sobą? Może nas ktoś zmieni? Większość z nas nie widziała już rodziny z dobre dwa miesiące... - spytał z nadzieję, zerkając na twoją torbę.

Urzędniczka
Shigemi
Rintaro

W miarę jak rozmowa toczyła się do przodu, sukcesywnie wyjadałam posiłek z naczynia, które na koniec odstawiłam na bok aby ktoś mnie wyręczył w odnoszeniu go a następnie usiadłam nieco wygodniej, przekładając katanę na moje kolana i podświadomie gładziłam dłonią saya w trakcie dalszej rozmowy. Wspominanie o czerwonookich diabłach przyprawiało mnie o nieprzyjemne dreszcze, jednak starałam się tłumić to w sobie.
- Nie jestem uprawniona aby znać treść wiadomości skierowanej do dowódczyni Akame, jednak możliwe że dowództwo może myśleć nad zmianą wojowników stacjonujących w fortach. Zmęczeni wojownicy są bardziej podatni na popełnianie błędów a te potrafią kosztować życie. - odpowiedziałam oschłym tonem i zerknęłam z wyczekiwaniem w stronę namiotu dowództwa. Jednak zaraz po tym odzyskałam fason i przeniosłam spojrzenie z powrotem na mężczyznę - A ty? Długo już tutaj siedzisz? - zapytałam siląc się na neutralny ton.

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Wiadomości na wagę złota"
6/7
Risu

- Ach, poufna wiadomość, poważna sprawa. Ale nie powiem, dobrze by było dostać zmianę... ale no, pewnie kolejny cel ataku.- skinął głową Rintaro, wzdychając z rezygnacją, po czym upił łyk wody z czarki, którą nalał wam obojgu. Odebrał też twoje naczynie, wyraźnie z zamiarem odniesienia go zaraz.

- No... od początku zimy w zasadzie, chociaż miałem dwie przerwy. Ale no, sam się zgłosiłem, posterunek porządny, to nawet sobie chwalę. Ale też szczęście trochę miałem, bo tylko raz ranny byłem. - odparł ci pogodnym tonem. Tymczasem zauważyłaś, że poły namiotu dowodzenia się rozchyliły, wypuszczając kilka osób. Rintaro wskazał na nie głową.

- O, proszę. Możemy ruszać. Idź przodem, ja odniosę naczynia i dołączę do was. -

Urzędniczka
Shigemi
Rintaro

Kiedy mężczyzna opowiedział nieco więcej o swoich przeżyciach, pokiwałam głową z udawanym zainteresowaniem i wpatrywałam się w niego, jedynie czasami uciekając wzrokiem do boku, jeżeli coś przykuło moją uwagę.
- Nie masz rodziny, że się sam zgłosiłeś na przebywanie na takim... Odludziu? - zapytałam się, przekrzywiając lekko głowę i wpatrując się w mojego rozmówcę, jednak po chwili wydarzyło się to na co skrycie czekałam od samego przybycia na posterunek. Od razu odwróciłam spojrzenie na namiot dowództwa a Rintaro nie musiał mi dwa razy powtarzać żebym udała się na spotkanie z dowódczynią Akame, ponieważ zanim zdążył skończyć mówić ja już podniosłam się z ławy i zmierzałam w kierunku wejścia do namiotu. Kiedy zbliżyłam się na kilka kroków, sprawdziłam czy ktokolwiek wyglądał na kogoś kto by mógł uchodzić za dowódczynię posterunku a następnie mówię do tej osoby bądź do strażnika przed namiotem.
- Dzień dobry, przynoszę wiadomość z Atarashi dla dowódczyni Akame. - powiedziałam pewnym siebie tonem i stanęłam wyprostowana.

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Wiadomości na wagę złota"
7/7
Risu

- Ja... Hmmm. Miałem rodzinę, ale to, no... dawne dzieje. Nie warto języka strzępić. - żachnął się lekko Rintaro i machnął ręką, nieco zakłopotany. Chyba kryła się za tym jakaś historia, zapewne dość bolesna - jak wiele pośród rodzin plemion żyjących za Murem.

Zebraliście się i ruszyłaś do namiotu. Kiedy strażnik stojący przy nim sprawdzał jeszcze raz twoją odznakę, dołączył znowu Rintaro, klepiąc lekko żołnierza w ramię i zamieniając z nim dwa słowa w kordialnej atmosferze. Następnie weszliście do środka, gdzie przebywało kolejnych dwóch shinobi oraz sama dowódczyni Akame, wyraźnie z klanu Mateki, z fletem zatkniętym za pas, siwymi włosami spiętymi w ciasny kok i ostrej, żylastej fizjonomii. Spojrzała na ciebie ostro, ale nie wrogo.

- Nie stój tak dziewczyno. Pokaż tę wiadomość. - rzuciła w twoim kierunku. Kiedy podeszłaś i przekazałaś tubkę z listem, odpieczętowała ją i rozwinęła krótki list, przebiegając go wzrokiem. Cokolwiek tam było, musiało wywrzeć na niej wrażenie, bo jej twarz zbladła, a oczy się rozszerzyły lekko.

- Akame-dono, wszystko w porządku? Coś na froncie się stało? - spytał zaniepokojony Rintaro, widząc zmianę w zachowaniu dowódczyni, podchodząc dwa kroki do przodu.

- Pojmać go. Rintaro... jesteś oskarżony o zdradę wolnych klanów. - wycedziła Akame, podnosząc wścikle zimny wzrok na mężczyznę, który wprowadził cię do obozu i zaoferował strawę.

Urzędniczka
Akame
Rintaro

Pokiwałam głową, nie odpowiadając już na jego słowa kiedy udaliśmy się z powrotem do namiotu w który miała być adresatka wiadomości, którą transportowałam na ten posterunek. Dowódczyni okazała się być zaprawioną w bojach kobietą ze sporym stażem w życiu. Właściwie od razu również zażądała ode mnie przesyłki, więc bez szemrania przekazałam jej tubę po czym wpatrywałam się w nią lekko znudzonym wzrokiem, oczekując jakiś werdykt odnośnie dostarczonej wiadomości. Co ciekawe, wiadomość musiała być dla niej dość szokująca co jasno zdradziła jej nagła zmiana w mimice twarzy. Już rozważałam aby zapytać się o dalsze rozkazy, jednak jako pierwszy odezwał się Rintaro, więc zaczekałam na moją kolej. Słowa, które jednak padły z jej słów w odpowiedzi sprawiły że uniosłam brwi i niemalże bezwiednie odsunęłam od oskarżonego o zdradę mężczyzny, cały czas jednak wpatrując się w dowodzącą kobietę.
- Czy jest coś jeszcze co mogę dla ciebie zrobić, Akame-sama? - zapytałam się, nie spoglądając nawet w kierunku mężczyzny, który jeszcze przed chwilą z szerokim, ciepłym uśmiechem spożywał ze mną posiłek i swobodnie ze mną rozmawiał.

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Wiadomości na wagę złota"
8/7
Risu

- Akame-dono, to... to jakieś oszczerstwo! Przecież służyłem wier... - krzyknął Rintaro, ale szybko został uciszony przez jednego z shinobi obok, który uderzył go potężnie w żołądek, zduszając jego protesty. Przywódczyni podeszła kilka kroków, z zimnym ogniem w oczach.

- Daruj sobie. Od paru miesięcy sprawdzaliśmy dokładnie, jakie informacje i kiedy wyciekają o naszych posunięciach do czerwonookich... Ta wiadomość to jedynie oficjalne potwierdzenie tego, co już wiedziałam od jakiegoś czasu. A teraz przygotuj się do spotkania z duchami przodków. Mam nadzieję, że kiedyś zdołasz im spojrzeć w twarz. - odparła zimno, po czym skinięciem głowy dała znak, by wyprowadzić zdrajcę i wykonać wyrok. Potem zwróciła się w twoim kierunku.

- Dobrze się spisałaś, dziękuję za wiadomość... i za przekazanie jej bezpośrednio do mnie, zgodnie z poleceniem z Atarashi, jak mniemam. Możesz zostać tutaj jeśli chcesz, myślę, że znajdzie się praca dla ciebie. Jeśli nie, to spokojnie wróć do Atarashi i przekaż, że sprawa naszego zdrajcy została rozwiązana. - stwierdziła już cieplejszym tonem, nawet z nutą realnej wdzięczności w głosie.

Do twojej decyzji należało, czy wracasz, czy zostajesz jeszcze jakiś czas na posterunku, pomagając w jego umocnieniu.
MISJA ZAKOŃCZONA SUKCESEM
Urzędniczka
Shigemi
Rintaro
Akame

Zaczekałam aż strażnicy odprowadzą Rintaro, wsłuchując się w jego krzyki z ponurym uśmiechem na ustach. Już od mojego przybycia na posterunek czułam że coś z tym mężczyzną było nie na miejscu no i okazało się że moja intuicja mnie nie zawiodła, co przyjęłam ze sporą dozą dumy, jednak pozwoliłam aby pozostała ona w środku. Uniosłam wzrok aby spojrzeć na kobietę i skłoniłam się przed nią lekko.

- Rozkazy były jasne i jednoznaczne, miałam dostarczyć tą wiadomość bezpośrednio do ciebie, Akame-sama, i tak też zrobiłam. - powiedziałam, prostując się nieco bardziej, zadowolona z pochwały - Jeżeli znajdą się dla mnie jakieś zadania tutaj na miejscu to bardzo chętnie się ich podejmę, zanim wrócę do Atarashi aby zdać raport z moich działań w tym rejonie. - odpowiedziałam kobiecie.

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Za nitką do kłębka"
1/7
Risu

- Słusznie. Łańcuch dowodzenia po to właśnie istnieje - a poufność pewnych informacji często jest kluczowa dla sukcesu tutaj, na froncie. - zgodziła się Akame, po czym dłonią wskazała ci, abyś podeszła bliżej, do stołu pośrodku pomieszczenia, na którym rozłożono mapę okolicy, z różnego rodzaju chorągiewkami i innymi znacznikami naniesionymi na nią.

- Nasz posterunek znajduje się tutaj. Za to parę kilometrów na północ stąd znajduje się wioska Nagano, skąd otrzymujemy zapasy, a w każdym razie część z nich. - wskazała na jeden z punktów, oznaczający posterunek, a potem przesunęła go nieco, w stronę wspomnianej osady. - Rintaro... Rintaro był zdrajcą w naszych szeregach, ale nie działał sam. Najprawdopodobniej meldunki dla przeciwnika przekazywał właśnie przez kogoś z wioski, kiedy był wysyłany po zaopatrzenie - nie wiemy jednak, kto był jego kontaktem. Ty sama jesteś nieznana jeszcze w wiosce, także nie zwrócisz na siebie uwagi aż tak, jak ktoś z posterunku, kogo bym inaczej musiała wysłać. Twoim zadaniem będzie ustalić, kto spośród mieszkańców jest kontaktem i - co istotne - nie zabijać go, ale przekonać, że Rintaro został wysłany do Atarashi, ale zrekrutował kolejną osobę do przekazywania informacji. Wtedy, jak się domyślasz, moglibyśmy odwrócić sytuację... i zastawić pułapkę na czerwonookich. Podołasz temu? -

Akame

Skłoniłam się lekko na pochwalenie przez kobietę mojego podejścia do sytuacji po czym posłusznie zbliżyłam się do mapy przedstawiającej część frontu, starając się zapamiętać z niej najwięcej jak to możliwe, jednocześnie przysłuchując się przedstawianemu przez dowódczynię zadaniu. Przeczesałam ręką włosy, wpatrując się we wskazaną przez kobietę wioskę i trawiąc otrzymane informacje.
- Hmmm, rozumiem... Jedynym problemem może się okazać sam kontakt ze współpracownikiem Rintaro, ponieważ jeżeli nie są głupcami to możliwe że nie ujawni się nikomu, dopóki nie otrzyma jakiegoś określonego hasła, czy czegoś co pozwala im zakomunikować sobie nawzajem że są bezpieczni aby rozmawiać o sabotażu i zdradzie. - powiedziałam, ważąc każde słowo a w moich oczach płonęła żądza zemsty na czerwonookich diabłach w taki czy jakikolwiek inny sposób.

Zlecenie specjalne - "Wojna Światów" - Ranga D - "Za nitką do kłębka"
2/7
Risu

- To prawda. Dlatego obserwowaliśmy Rintaro już jakiś czas i zauważyliśmy, że niemal za każdym razem kiedy tam ruszał, przyczepiał do swojego kimona to. - Akame skinęła głową, po czym wyciągnęła z jednej z szuflad dwie niewielkie brosze: jedną w kształcie kolorowego, zielono-niebieskiego płomienia, drugą czerwono-pomarańczową, obie - z pojedynczą, czerwoną kropką na centralnym płomieniu. Niejasno kojarzyłaś, że widywałaś takie brosze już kiedyś, nawet na piersiach niektórych osób w Atarashi. Akame wskazała na zielonkawą ozdobę.

- Być może się z tym spotkałaś. Takie brosze zazwyczaj noszą kawalerowie lub panny na wydaniu w niektórych wioskach Kujaku, natomiast zwyczaj zaczął przechodzić też poza ich krąg. Mężczyźni noszą zielonkawą, natomiast kobiety czerwonawą wersję. Ich wersje jednak nie posiadają tego szczegółu. - wskazała na kropki. - Podejrzewamy, że to jest sygnał, z pomocą którego się identyfikują. Jeśli to jednak nie podziała i nikt do ciebie nie podejdzie, będziesz musiała improwizować. -

Akame

Shinobi War PBF Naruto

Posterunek Tsuma - Południowy Front

Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front

Re: Posterunek Tsuma - Południowy Front