Osada Portowa Shinkai

[Arii]

Mizami bardzo dobrze starał mu się wyjaśnić, jak wygląda tutaj sytuacja na szlaku ku osadzie. Ale nie poprawiło mu to humoru. Jeżeli nie każdy klan był w dobrych stosunkach to nawet Fukuhira mogła nic nie znaczyć... Ba! Mogła zostać wykorzystana przez nich do ich sposobu zdobycia władzy. Czyli Dzicy mieli podobne problemy polityczne, co oni po drugiej stronie granicy. A to nie napawało nadzieją na bezpieczne przejście przez tą drogę. -Jeżeli ludy tych terenów i Ryuzaku się ostatecznie nie dogadali... Nie brzmi to dobrze.- skwitował całą sytuację do Mizamiego, kątem oka obserwując Minoru przy wozie. Kobieta za bardzo chciała się z nim spoufalić od samego początku.

Nie zdziwił się, że kupiec w żaden sposób nie przejął się tymi informacjami o yokai. Coś o nich słyszał skoro mial takie zdanie na ten temat, ale nie doświadczył. Czy kobieta chciała z nim pogrywać i z całą jego ekipą. Ale... gdzieś w środku chłopak czuł, że w każdej historii istnieje ziarnko prawdy, dlatego wolał nie bagatelizować takiego tematu, który mógł im zagrozić i przyda się również w późniejszym etapie tej podróży. Kiwnął do mężczyzny głową i wrócił do tajemniczej księżniczki obserwując, co dzieje się wokół nich. Byli bezpieczni, jak narazie, więc podróż szła dobrym tempem.

Kiedy kobieta otrzymała od niego wymijającą odpowiedź przyjęła ją z godnością i nawet w jakimś stopniu była zadowolona. -Masahiro? Ten od Uchihów? Nigdy nie miałem okazji go spotkać, ale jeżeli uznajemy to, że zabił sporą ilość osób w bitwie jako bohaterstwo... To nasze światy są dokładnie tak samo brutalne i nie różnimy się, aż tak od siebie niż jakimiś dziwnymi tytułami.- uśmiechnął się krzywo. W dodatku to przecież temu człowiekowi Minoru doniósł na niego przez co opóźniło się ich wysłanie na misję. Mężczyzna, który lubił wsadzać nos w najmniejsze szpary. -Jeżeli ufać również informacją na kontynencie to w roli głowy pozostałości Uchihów nie idzie mu, aż tak dobrze... Ale chyba lepsze to niż starzy ludzie próbujący załatwiać wszystko przelewaniem krwi niczego niewinnych podwładnych.- pomyślał tutaj o swoim sądzie, gdzie miał okazję zobaczyć samego Waneko, który chciał po prostu rozlewu czyjejś krwi. Czyja to będzie? Ważne, że nie jego, resztę można uklepać. Tak samo trochę to wyglądało w każdym możliwym klanie, który poznał bliżej lub dalej. -A jeżeli chodzi o coś w zamian... Doszły mnie słuchy, że po waszej stronie macie sami sporo legend... Król Dzikich? O nie... Jinchuuriki Kyuubiego!!! O tym słyszy się u nas najwięcej na kontynencie. Czasami żałuję, że nie urodziłem się wojownikiem, zobaczyć kogoś takiego na polu walki to albo śmierć na miejscu lub szczęście, że na ciebie się nie spojrzał.- uśmiechnął się delikatnie odgrywając swoją rolę. -Ale wśród różnych karczm i innych roznoszą się też plotki o waszych geniuszach, jak jakiś... Bu...Ba.. jak to było... mogłem nie pić wtedy tyle sake...- przyłożył palce do skroni starając się sobie coś przypomnieć głęboko w myślach. -Bulbasaur? Nie... Bubaig...- ryzykował, ale miał nadzieję, że jego scenka aktorska wyjdzie i kobieta sama będzie wiedziała o kogo chodzi, skoro była tak wysoko ustawioną kobietą na dworze.

Kiedy został zarządzony postój odetchnął. Mieli w końcu czas na odpoczynek. Ukłonił się księżniczce za kratami. -Fukuhira-hime, mam nadzieję, że umililiśmy ci trochę podróż w tych niewygodnych warunkach. Teraz pozwolimy sobie odejść.- kiwnął do Minoru i przywołał palcami do siebie Osamu i Shinsu. -Dobrze. Wartę rozpoczniesz w tym momencie ty, Ishida. Zaoszczędziłeś z nas najwięcej chakry podczas podróży. Następny będę ja. Fuma. I na końcu Naraku. Nadużyłeś trochę swoich umiejętności, więc musisz z nas najwięcej odpocząć przed wyruszeniem w dalszą drogę. Warty wymieniamy co dwie godziny, stoimy przed tym wejściem do tej dziwnej zatoczki. Ostatnie dwie spędzimy na przygotowaniu karawan z innymi, aby ruszyć od razu o szesnastej dalej. Narazie udało nam się jakoś przejść przez Dzikich, ale może być w dalszej perspektywie to mniej lub bardziej utrudniane.- rozejrzał się po obozie. -Fuma pójdź coś upolować. Naraku zbierzesz opał. Ja przygotuję nam nasz mały nocleg.- uśmiechnął się. Kiedy wszyscy się podzielili i ruszyli, medyk wyciągnął dwa zwoje, z których odpieczętował na ziemi namiot i zestaw do gotowania z krzesiwem i hubką. Od razu zabrał się do roboty z ustawieniem namiotu tak, aby wszystko było widoczne. Kiedy mieli już opał to zebrał kamienie, które odgrodziłyby palenisko i ustawił nad tym sprzęt do gotowania, aby usmażyć to co przyniesie dla nich Osamu. W trakcie poprosił też Mizamiego o trochę wody dla chłopaków i siebie, aby nawodnić się odpowiednio. Kiedy wszystko było gotowe mogli przejść od razu do upichcenia jedzenia i rozpoczęcia odpoczynku, zebrania sił. Po zjedzeniu udostępnił namiot białowłosemu i Samuraiowi, samemu przysypiając trochę pod drzewem.

Kiedy przyszła jego kolei na wartę wstał i ruszył do Shinsu, aby go wymienić i stanąć na wejściu. Interesowały go wszystkie dziwne dźwięki, ruchy w powietrzu. Nie szukał tylko ludzkich sylwetek, ale doglądał czy coś zupełnie innego, czego sobie nie mógł wyobrazić też nie jest zagrożeniem dla niego. Czy uwierzył Fukuhirze? Nie do końca, ale wolał być w pełni przygotowanym na to, co może się tutaj wydarzyć. W trakcie nawet nie zauważył, że na jego czole pojawił się fioletowy romb, skutek jego w pełni skumulowanej chakry po treningu Infuin:Kai. Czuł się lżej i przyjemniej, jakby wracały do niego siły.

  Ukryty tekst

[Shins Hyo]

Dwójka kolegów zajęta była rozmową z więźniarką na różne tematy, a Shins i Osamu odwalali robotę za całą piątkę czwórkę. Tak już bywało, ale czemu pod koniec podróży to właśnie Hyo dostała się pierwsza warta? To nie on przecież ostatnie kilka godzin przejechał wygodnie na wozie i paplał radośnie o pierdołach. Ale trudno, lekka irytacja taką jawną niesprawiedliwością nie była powodem do wszczynania kłótni, więc jedynie kiwną głową i poszedł pełnić zleconą wartę. Przynajmniej ominie go rozkładanie obozu, może to i nawet lepiej. Chwilę postoi, powartuje, a potem pójdzie w kimę, podczas gdy inni po swojej robocie będą mieli swoją kolejkę do odbębnienia.

  Ukryty tekst

Ksywki:
Gosei -> Roi
Shins -> Ishida
Minoru -> Naraku
Osamu -> Fuma
Arii -> Nishinoya

---

  Ukryty tekst

[Osamu]

Osamu podróżował z karawaną ale zupełnie jakby był sam z Shinsem, z którym wcale nie miał okazji porozmawiać o tej sytuacji z golemem. Był zadowolony, że nie musi udawać czy rozmawiać tysiąc razy o tym samym. Sam już nie był pewien co oni tutaj robią. Rzeźnik zamiast dowodzić albo wylegiwał się w powozie z dziką "księżniczką" albo spędzał miło czas na rozmowie z Nią. No cóż, Uesugi przyjmował to ze spokojem bo doskonale znał hierarchię i to w jaki sposób ona wywierała wpływ na świat rzeczywisty.
Kiedy zarządzono przerwę i zaczęli rozbijać obozy to ciężko było mu się powstrzymać przez zanegowaniem tego pomysłu. Powinni wyciskać jak najwięcej ze zwykłych ludzi i zwierząt kiedy są na terenie wroga. Jeśli ktoś jest zmęczony to niech się uwali na wozie, a nie ostatni pełni wartę. Było to totalnie głupie. Osamu już był za liniami wroga podczas bitwy i tutaj ryzyko było znacznie wyższe niż wcześniej. Podszedł blisko Ariiego żeby mu przedstawić swoje zdanie. -Wodzu. Ten postój to błąd. Powinniśmy za wszelką cenę iść dalej. Powiedział cicho i spokojnie, miał nadzieje, że nikt go nie usłyszy.
Wiedział jednak, że sprawa jest przesądzona więc dopasował się i ruszył w kierunku Mizamiego. -Macie prowiant? Nie chcę ściągnąć kogoś do Naszego... Tu urwał przez chwilę i wziął głębszy oddech. -Obozu. Jeśli nie to będę musiał polować ale lepszym pomysłem byłoby tego uniknąć. Zakończył i oczekiwał tego co Mizami mu odpowie. Jeśli jednak nie będą mieli prowiantu dla shinobich to Osamu z niesmakiem uda się w miejsce gdzie będzie nieco ciszej żeby móc ustalić gdzie mogą znajdować się potencjalne ofiary. Też pomysł... Wysłać pustynniaka na polowanie w starym Sogen... Jak mus to mus będzie próbował znaleźć jakiegoś zwierza, którego mógłby zabić i przynieść innym żeby mogli zjeść.



Chakra:

  Ukryty tekst

Jutsu:


Zdolności:

  Ukryty tekst

Ekwipunek:

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):

ZNISZCZONA

, Ochraniacz na czoło z symbolem "Zjednoczonych sił Sogen".

  Ukryty tekst