Kinoko no rakuen

[Yami]

Misja rangi D - Zlecenie "Wojna Światów"
2/7
Kujaku Haruka

Słysząc pytanie o rękę Kai zacisnął dłoń na lewym barku. Rozmasował go. Ból wciąż musiał mu towarzyszyć jednak próbował zachować pozory, że wszystko jej już w porządku.
- Dałem się zaskoczył jak głupi. Walczyliśmy na północy. Jeden z sługusów tych Raitonowców rzucił w moją stronę kamienny oszczepem. Hanako zdążyła mnie pchnąć. Dostałem tylko w rękę zamiast w głowę. W dwójkę nie dalibyśmy rady ale zjawiło się wsparcie w ostatniej chwili. Miejmy nadzieję, że teraz nie będzie potrzebne.

Powrót do domu. Po drodze udało się również złożyć oczekiwany raport dotyczący zabezpieczania lasów spornych terenów. Szybka kąpiel w bali wody. Czasu starczyło aby ją podgrzać, jednak o gorącej kąpieli mogła Haruka zapomnieć. Liczba zleceń dawała się we znaki. Pozostały jej dwa komplety czystych ubrań. Brakowało czasu na większe pranie.
Gdy wróciła pod bramę wjazdową do tej prowizorycznej bazy wypadowej dostrzegła, że wśród piątki towarzyszy pojawiła się jeszcze jedna, starsza rangą i doświadczeniem osoba. Yakuchi był starszy od Kaia i Haruki o dwa lata. Znałaś go gdyż wielokrotnie kopał cię w zad podczas licznych treningów. Był wyższy od Kunoichi o prawie pół głowy. Kasztanowe krótkie włosy i brzydka blizna na prawym poliku. Pamiątka z Bitwy o Kotei.
- Kai wspominał, że będzie towarzyszyć nam jeszcze jedna persona, nie spodziewałem się jednak Ciebie. Słyszałem, że dopiero co wyruszyłaś na misję.
- Właśnie dopiero co wróciła...
Yakuchi spojrzał gniewnie w stronę Kaia. Widać było zniesmaczenie na jego twarzy.
- Jeśli tak to powinna przynajmniej mieć czas na odpoczynek. Brakuje nam ludzi. Nie powód to aby tyrać ich na śmierć. Nie chciałbym aby ktoś z członków tej wyprawy stracił przytomność z wycieńczenia.
Następnie wzrok skierował ku Tobie, wciąż minę miał poważną jednak w oczach odczułaś ciepło.
- Nie musisz z nami iść jeśli potrzebujesz odpoczynku. Preferowałbym nawet abyś została. Przeciążyć organizm teraz bardzo łatwo ale powrót do pełni sił zajmie znacznie więcej. Nie bądź zobowiązana tylko i wyłącznie dlatego, że Kai poprosił Ciebie o pomoc.

Kai Kujaku
Yakuchi Kujaku

[Kujaku Haruka]

- Cóż, lepsze ramię, niż głowa, prawda? - klepnęła go delikatnie w drugie, zdrowe ramię z uśmiechem. Widziała, że był na siebie zły, ale jednak walka zawsze wiąże się z ryzykiem i tak naprawdę czasami po prostu chaos jest tak duży, że nie wiadomo, skąd padnie cios. Najważniejsze, że przeżył - rana się w końcu całkiem zagoi.


Kiedy wróciła z domu, ujrzała wśród grupy jeszcze Yakuchiego, starszego od niej i bardziej doświadczonego. Ucieszyła się, że traktuje ją z taką troską, jednak pokręciła głową na propozycję zostania w Kinoko.

- Spokojnie, nie musisz strofować Kaia. Jakbym naprawdę była wykończona, to bym zrezygnowała, ale ostatnia misja była bardziej intensywna psychicznie raczej, aniżeli fizycznie... Nawet jeśli jestem trochę zmęczona, to najwyżej odpocznę nieco w siodle lub na wozie pierwsze dwie-trzy godziny i tyle, powinnam szybko dojść do siebie. Zresztą obserwowanie okolicy dobrze mi zrobi, do tego w miłym towarzystwie. Ostatnio nie zawsze miałam do niego szczęście. - odparła pewnym siebie tonem, wspominając nieokrzesanego młodego żołnierza z posterunku na zachodzie, który był wobec niej... nachalny, powiedzmy. I którego musiała osadzić w miejscu ogonami, a ich nie spodziewała się użyć nigdy na kimkolwiek z jej klanu. Przynajmniej teraz powinno być inaczej - ze zgromadzonymi do tej pory miała dobry kontakt. Spojrzała po reszcie, czekając na sygnał wymarszu, dość naturalnie zakładając, że to Yakuchi będzie prowadzić.