[Event] Karczma "Ō no Shi"

[Baji]

Zasady dobrego wychowania nakazują wysłuchać drugiej osoby nim się podejmie dalsze działania jednak ja jakoś nie specjalnie miałem zamiar bawić się w dobrego chłopca. Tym bardziej gdy ktoś tak perfidnie przerywa mi to co ja chciałem zrobić. Na szczęście Seno stojąc pod lepszym kątem niż ja by dojrzeć niebezpieczeństwo zareagowała błyskawicznie i tak jak należało ratując tyłek nam wszystkim łącznie ze mną po raz kolejny.
Właściwie to w planie miałem postrzelenie jej w trakcie tej małej wymiany zdań jednak była ona na tyle krótka bym zdążył wyłapać z niej bardzo istotną puentę, a mianowicie fakt że ta chora suka która pojawiła się na planie chciała zabić dzieci. Jakim zwyrolem trzeba być by nawet pomyśleć o czymś takim. Serce załomotało mi w piersi przepełnione gniewem do nowej aktorki w tym spektaklu pod tytułem "Jak coś ma się spierdolić to od razu wszystko na raz".
- Seno... zabiorę dzieciaki w bezpieczne miejsce ty postaraj się utrzymać tu tą sukę wesprę cię z odległości. - rzuciłem do swojej kompanki tak aby tylko ona mogła to usłyszeć łapiąc dwójkę rodzeństwa na ręce ustawiając się przy tym w taki sposób by jak najszybciej móc ruszyć do tyłu skoro z jednej strony wyłoniła się kunoichi, a przed nami walczyli cesarska bojówka. Po tych słowach nie czekając na cud ruszyłem przygotowany na potencjalne uniki.
Z pozoru mogło to wyglądać na ucieczkę i porzucenie towarzyszki jednak tak naprawdę miałem zamiar zniknąć za najbliższym zakrętem aby następnie skryć się w jednym z budynków wraz z gówniakami. Oczywiście budynek który chce wybrać na kryjówkę powinien mieć okno wychodzące na pole walki dwóch shinobich z którego będę mógł oddać strzał, a najlepiej znajdujący się za plecami tej lodowej małpy. Po znalezieniu takiego kryję się w oknie tak długo aż doczekam momentu w którym ta się odsłoni bądź znajdę się w jej martwej strefie. Wówczas posyłam w nią dwie wzmocnione strzały które mają jedno proste zadanie. Przebić jej głowę, a druga puszczona dosłownie ułamek sekundy później tułów. Gdyby się nie udało i zostałbym wypatrzony najszybciej jak to możliwe zabieram dzieciaki i uciekamy z budynku aby zająć inną pozycję starając się zajmować ją tak aby cesarska musiała walczyć na dwa fronty.

  Ukryty tekst

[Shinsu]

Poprzedni post: viewtopic.php?p=200766#p200766

Drogi Shinsu'a i Kazumy rozeszły się, a szczęśliwie temu wydarzeniu nie towarzyszył żadne perturbacje. Mężczyzna zaskakująco zgodził się na rozdzielenie bez większych zastrzeżeń. I dobrze, Shinsu zastanawiał się, czy jego przeciwnik z ostatniej rundy Turnieju Pokoju (jakże ironiczna nazwa zwarzywszy na to, co się tutaj dzieje) będzie próbował wpłynąć na jego postępowanie przy pomocy swoich umiejętności (W końcu latanie to dosyć pomocna umiejętność). Te obawy okazały się jednak nieuzasadnione i Douhito mógł bez większych problemów podążać we własnym kierunku.

Praktycznie od początku, gdy zaczął się ten chaos, Shinsu'owi towarzyszyły dwa sześcioskrzydłe kolibry. Jego autorskie figury będące chyba jego najskuteczniejszą bronią nie miały jeszcze testu w praktyce. Co prawda użył ich w czasie turnieju, ale jego przeciwniczka zaskakująco dobrze odpierała ataki przy ich pomocy. Teraz jednak można było spróbować zastosować je w sposób bardziej odpowiadający stylowi walki jego klanu - uderzając z powietrza na niespodziewającego się tego wroga. I eliminując go (przy pewnej dozie szczęścia) jednym uderzeniem.

Okazja nadarzyła się całkiem szybko. Na nieszczęście, szczerze mówiąc. Na ulicach miasta doszło do potyczki między dwoma uczestniczkami turnieju. Obu za bardzo nie znał, ale szybko mógł zauważyć, że jedna z nich, w towarzystwie jakiegoś mężczyzny, ewakuowała dwójkę dzieci. Tymczasem napastniczka zdawała się dobrze wiedzieć o tym, a mimo wszystko postanowiła przypuścić atak. Wybór, po której stronie stanąć był więc prosty. Jeden z kolibrów poleciał po okręgu, by nie rzucać się za bardzo w oczy atakowanej dziewczynie, po czym - gdy znalazł się za jej plecami - zapikował w jej kierunku. Uderzenie od tyłu, gdy używająca lodowych technik kunoichi zajęta jest swoją oponentką powinno zakończyć tę walkę błyskawicznie.

Jeśli tak się stanie, Shinsu wyląduje by porozmawiać z blondynem i dziewczyną, której pomógł. Jeśli atak się nie powiedzie, Shinsu postara się tak manewrować, by jego nowa przeciwniczka miała z jednej strony jego, a z drugiej zaatakowaną oponentkę.

C1: Yusō

Nazwa

C1: Yusō

Ranga

C

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (1/2 na turę)

Siła Wybuchu

Siła Wybuchu

30

Statystyki

Siła

20

Szybkość

80

Wytrzymałość

20

Statystyki A

Siła

20

Szybkość

140

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

200g gliny za twór

Opis Użytkownik przy pomocy tej techniki tworzy dużą figurę o mobilności zgodnej z kategoriami figur z techniki C1: Shi Wan. Jest ona przystosowana do przewozu nie więcej niż trzech osób. Twór sam w sobie jest niegroźny. Umożliwia przyspieszenie podróży oraz zapewnienia użytkownikowi bezpieczny dystans między nim, a przeciwnikiem. Twór może być wyposażony w kończyny przystosowane do pochwycenia nieświadomej ofiary, jeśli zwierzę, jakie przedstawia, takowe posiada (na przykład duży ptak posiada szpony). Tak jak inne twory Douhito może zostać zdetonowany przez twórcę, jednak siła eksplozji jest znacznie mniejsza, niż tworów w technice C1: Shi Wan.

Uwaga Od rangi A możliwe jest stworzenie figury, której prędkość tworu wynosi 140. Twór można wykorzystać do darmowych podróży między prowincjami w zastępstwie za konia, podróż morska jest jednak niemożliwa.

C2: Shī Wan Dekkai

Nazwa

C2: Shī Wan Dekkai

Ranga

A

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt

D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5% (za 1 duży)

Siła Wybuchu

Duży

180

Statystyki

Siła

20

Szybkość

140

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

240g za dużego

Opis Autorskie rozwinięcie techniki C2: Shī Wan. Twory stworzone przy pomocy tej techniki są jeszcze silniejsze od oryginalnych, ale mogą być jedynie dużych rozmiarów.

Od dziedziny klanowej rozwiniętej na rangę S oraz Kontroli Chakry rozwiniętej na dziedzinę S można stworzyć kolibry z 6 skrzydłami.

Koszt Kolibra

C: 50% | B: 40% | A: 30% | S: 20% | S+: 10% (za 1 kolibra)

Siła Wybuchu

Koliber

200

Statystyki

Siła

20

Szybkość

240

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

115g za kolibra

Link do tematu

http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?p=113787#p113787

  Ukryty tekst

[Jawa]

Baji i Shinsu

Pomimo zaskoczenia jakim musiało być pojawienie się Wagami, zarówno Seno jak i Baji zdawali sobie że działać trzeba szybko i każde z nich miało swoje zadania do wykonania, w zasadzie nawet bez większej potrzeby aby się komunikować.
- Ruszaj Baji-san, postaram się zrobić co będę w stanie. - odpowiedziała kunoichi i stanęła pomiędzy Nową trzeciwniczką a Bajim i dzieciakami - Zawalczę z tobą, tylko zostw ich w spokoju! -
- Nawet nie wyobrażasz sobie jak bardzo mi właśnie poprawiłaś nastrój. Widzisz? Chcieć to móc. - odpowiedziała Wagami i już chciała przejść do akcji kiedy usłyszała za sobą świst spowodowany dwoma glinianymi figurkami, które z ogromną prędkością przecięły powietrze i znalazły się tuż za kunoichi nim znajdujący się sporo nad ziemią Shinsu detonował je. Wagami ledwie zdążyła osłonić się przed eksplozją co mogła zawdzięczać tylko latom morderczych treningów, jednak mimo tego wybuch musiał ją mocno poturbować, ponieważ podtrzymywane do tej pory lodowe konstrukty spadły z trzaskiem na ziemię, rozpadając się na setki drobnych kawałeczków. Kurz i dym nie zdążyły jednak jeszcze nawet opaść na ziemię, kiedy z jego epicentrum zaczęło dochodzić dosyć głośne syczenie a chwilę później ogromne kłęby czarego dymu, całkowicie zasłaniając widok wnętrza alejki.

Yami

Po wyłonieniu się z okowów swojego mentalnego wymiarów, Yami szybko połapał się w rzeczywistości a także połączył kropki, które pozwoliły mu dojść do paru mniej lub bardziej interesujących wniosków, między innymi również to że jego rozmowa i potyczka z Uchihą renegatem trwała o wiele o wiele dłużej niż można by wywnioskować po tym jak budynek Karczmy "Ō no Shi" dopiero kończył się rozpadać a kurz i pył wywołane tym w dalszym ciągu unosiły się w powietrzu. Martwiącym dla czarnowłosego było natomiast to że po przeciwniku nie został ani ślad.
- Niestety nie mam jak ci pomóc w tej walce. - dobiegł spokojny głos z wnętrza,
Kiedy Yami znalazł się na dachu pobliskiego budynku, zauważył on w końcu wroga. Wbrew temu co Yumichika widział w swoim umyśle, Uchiha był w jednym kawałku i nawet nie brakowało mu żadnej z kończyn, jednak patrząc na to jak opornie szło mu wstawanie z ziemi, otrzymanie kilku bardzo poważnych ciosów w czyjejś podświadomości może mieć dość negatywny wpływ na człowieka.
- Zajebię... Zapierdolę tego gówniarza a później rozpierdolę całe to miasto w proch. Nie zostanie choćby kamień na kamieniu... - mówił zbolałym głosem mężczyzna powoli wstając na nogi.

[Yami]

Westchnąłem słysząc głos Kokuou. Wypowiedziane przez nią słowa skuły mnie kajdanami. Brak informacji był jednym z aspektów, drugim było wspomnienie o braku możliwości pomocy w walce. Czyżby więc rzeczywiście mężczyzna chciał doprowadzić do tego abym wpadł w szał aby łatwiej mną kontrolować? Dokładnie tak jak Uchiha zrobił to w Midori? Co jeśli całe to Genjutsu było tylko i wyłącznie po to abym zyskał pewność siebie? Pewność siebie, która tak łatwo odbiera zdrowy rozsądek doprowadzając do przeliczenia się co do własnych umiejętności? Widziałem do czego jest dolny mężczyzna i co potrafi zrobić... coś jeśli udawany gniew ma mi dać to poczucie złudnego bezpieczeństwa? Wziąłem głęboki wdech i wypuściłem powietrze ustami. Poczułem się za bardzo w iluzji i łatwo trwoniłem chakrę. Jeśli postawię na tę samą kartę teraz... wszystko może zostać odwrócone przeciwko mnie.
W dłoniach wciąż trzymałem kunaie z notkami wybuchowymi. Nim zdołałem wypuścić je w stronę terrorysty ten złapał mnie w swej iluzji. Nie udało mi się wykonać ruchu, który z pozycji ulicy był dość trudny ale teraz kiedy miałem "higher ground" zdawało się wykonać ją łatwiej. To pozwoli mi oszacować czy rzeczywiście mężczyzna udaje czy może rzeczywiście starcie w mojej jaźni miało realne konsekwencje.
No i pierdolnęło. Coś od strony areny, miejsca w którym doszło do największych eksplozji. To był dźwięk zbliżony do tego, które usłyszałem w Midori. Momentalnie się odwróciłem obawiając pojawienia się kolejnej bestii jednak nic takiego mnie nie zastało dlatego jedyne co pozostawało to skupić się na przeciwniku, który był naprzeciw mnie. Nie miałem czasu aby się dłużej zastanawiać. Na Arenie znajdują się same znakomitości, Shirei-kanowie wielu regionów, moja obecność tam nic nie zmieni... tutaj sprawa się miała ździebko inaczej.
Cisnąłem trzy kunaie, tak aby po zderzeniu otoczyły mężczyznę z 3 różnych stron. Pozostawała jeszcze jedna rzecz. Kiedy "Kobieta Samuraj" rzuciła się na mnie, paczka fałszywych notek wybuchowych z jedną prawdziwą przykleiła się do ściany karczmy, karczmy z których gruzów wychodził właśnie jegomość. Krótka analiza pozwalała ocenić pod którymi gruzami znajduje się właśnie ta notka. Stanowiła ona element o którym zamachowiec wiedzieć nie powinien i postanowiłem wykorzystać ją. Jeśli tylko zbliży się w miejscu gdzie powinna się znajdować notka wówczas pozostawało złożyć pieczęć i ją detonować. A co do detonacji złożyłem pieczęć aby detonować notki na trzech kunaiach, które właśnie cisnąłem w stronę złego Uchiha.

  Ukryty tekst

[Baji]

Kto by się spodziewał że po rozpętaniu się tego całego syfu w Sogen stanę się aż tak popularny?! No na pewno nie ja ale jednak. Dosłownie co chwilę na mojej drodze pojawiały się kolejne osoby. Część z nich co prawda chciała zabić mnie, część chciałem zabić ja, a jeszcze inna część miała ewidentnie niedokończone spory między sobą. W dużym skrócie w Kōtei panował taki burdel że jeszcze tylko nasrać na środku brakowało.
Oczywiście to nie był szczyt tego co się odstawiało w tej krainie mlekiem i miodem płynącej, bo jak się obróciłem żeby dać dyla... to znaczy aby zrobić taktyczne repozycjonowanie to na krótką chwilę zobaczyłem jakiegoś gigantycznego stwora przypominającego samuraja. Co prawda nie było czasu by mu się przyglądać bo zaraz zniknął ale nie miałem wątpliwości że tam był. Tam to znaczy gdzieś w okolicy areny.
Co tu się odpierdala... Przeszło mi przez myśl gdy uskuteczniałem swój wcześniejszy plan ignorując fakt że coś tam za mną zrobiło bum. W końcu najważniejsze teraz było zabranie gówniaków w miejsce w którym nic im nie groziło, a w którym ja będę w stanie wesprzeć rybią babe.

[Shinsu]

Plan szybkiego zakończenia walki nie poszedł w stu procentach zgodnie z planem. Choć figury trafiły w cel, to ewidentnie brakło im mocy, by zabić przeciwniczkę. Gdyby żyła, raczej nie słyszeliby dziwnego syczenia i rozpościerającej się mgły. Dobre chociaż tyle, że jej dotychczasowe twory się rozpadły, może to chociaż odrobinę ułatwi walkę przeciw niej. A było teraz dwóch na jednego (czy tam jedną), więc istnieje szansa, że uda się ją pokonać, zanim obojgu braknie chakry.

Shinsu zdał sobie sprawę z poważnych ograniczeń jego jutsu. Nie było tutaj zbyt wiele finezji - mógł generalnie spamować jak najsilniejszymi tworami wysadzając je raz za razem mając nadzieję, że przeciwnik przestanie się ruszać. I nie wejdzie na tyle blisko, że ich wysadzanie będzie zbyt niebezpieczne dla niego. Brakowało mu czegoś, co pozwoliłoby atakować z zaskoczenia, czegoś, co umożliwiłoby walkę przeciw komuś, kto umie bronić się przed wybuchami. Niestety, jest to poważny defekt w tym, jak rozwinął swoje umiejętności. Będzie musiał jakoś to zmienić w przyszłości.

Shinsu przypomniał sobie, w zasadzie w ostatniej chwili, że Yami dał mu trochę sprzętu, który może być całkiem pomocny w obecnej sytuacji. Aby zaskoczyć przeciwniczkę wyciągnął podarowany wachlarz, w którym zapieczętowana była technika. Może być to dosyć przydatne, jeśli będzie musiał się bronić, dobrze więc mieć ją w zanadrzu. Jeśli zostanie bezpośrednio zaatakowany i nie będzie w stanie uniknąć ciosu, albo będzie miał przeciwniczkę w zasięgu użyje wachlarza w ramach obrony.

Równocześnie Shinsu stworzy jednego kolibra, który będzie czekał na odpowiednią okazję do ataku, sam Shinsu wzleci jak najwyżej się da, by wyjść z zasięgu przeciwniczki (taką ma przynajmniej nadzieję).

Fūton: Kamaitachi

Nazwa

Fūton: Kamaitachi

Ranga

C

Pieczęci

Brak

Zasięg Max.

15 metrów

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3%

Dodatkowe

Do wykonania techniki potrzebny jest wachlarz

Opis Silna technika jak na tę rangę, wymagająca jednak wykorzystania wachlarza w pojedynku. Shinobi przesyła swoją chakrę do wachlarza, po czym wykonuje nim silny zamach. Wytwarza to spore tornado, które zgarnia przeciwnika i wyrzuca wysoko w powietrze. Gdy tam już się znajduje, wykonuje się kolejny zamach, który zamyka przeciwnika wewnątrz tornada. Wiatr ten jest na tyle ostry, że jest w stanie dosyć mocno pociąć ciało przeciwnika.

C1: Yusō

Nazwa

C1: Yusō

Ranga

C

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (1/2 na turę)

Siła Wybuchu

Siła Wybuchu

30

Statystyki

Siła

20

Szybkość

80

Wytrzymałość

20

Statystyki A

Siła

20

Szybkość

140

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

200g gliny za twór

Opis Użytkownik przy pomocy tej techniki tworzy dużą figurę o mobilności zgodnej z kategoriami figur z techniki C1: Shi Wan. Jest ona przystosowana do przewozu nie więcej niż trzech osób. Twór sam w sobie jest niegroźny. Umożliwia przyspieszenie podróży oraz zapewnienia użytkownikowi bezpieczny dystans między nim, a przeciwnikiem. Twór może być wyposażony w kończyny przystosowane do pochwycenia nieświadomej ofiary, jeśli zwierzę, jakie przedstawia, takowe posiada (na przykład duży ptak posiada szpony). Tak jak inne twory Douhito może zostać zdetonowany przez twórcę, jednak siła eksplozji jest znacznie mniejsza, niż tworów w technice C1: Shi Wan.

Uwaga Od rangi A możliwe jest stworzenie figury, której prędkość tworu wynosi 140. Twór można wykorzystać do darmowych podróży między prowincjami w zastępstwie za konia, podróż morska jest jednak niemożliwa.

C2: Shī Wan Dekkai

Nazwa

C2: Shī Wan Dekkai

Ranga

A

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt

D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5% (za 1 duży)

Siła Wybuchu

Duży

180

Statystyki

Siła

20

Szybkość

140

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

240g za dużego

Opis Autorskie rozwinięcie techniki C2: Shī Wan. Twory stworzone przy pomocy tej techniki są jeszcze silniejsze od oryginalnych, ale mogą być jedynie dużych rozmiarów.

Od dziedziny klanowej rozwiniętej na rangę S oraz Kontroli Chakry rozwiniętej na dziedzinę S można stworzyć kolibry z 6 skrzydłami.

Koszt Kolibra

C: 50% | B: 40% | A: 30% | S: 20% | S+: 10% (za 1 kolibra)

Siła Wybuchu

Koliber

200

Statystyki

Siła

20

Szybkość

240

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

115g za kolibra

Link do tematu

http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?p=113787#p113787

  Ukryty tekst

[Jawa]

Baji i Shinsu

- NAWET NIE BĘDĘ MIAŁA OKAZJI ŻEBY ZAWALCZYĆ Z TOBĄ SAM NA SAM, NA PRAWDĘ?! - zawołała rozwścieczona Nikeno z wnętrza chmury. Zaraz po tym dało się usłyszeć szczęk metalu a chmura szybko rozprzestrzeniła się do przodu, w kierunku Seno. Hoshigaki była zwarta i gotowa, jednak póki co jedynie odskoczyła w bok, z dala od dymu. Shinsu, który miał dobry wgląd w sytuację z góry, widział że Nikeno nie opuściła jeszcze chmury dymu, jednak już po chwili z jego wnętrza wystrzeliło kilka lodowych sopli, skierowanych mniej lub bardziej w jego stronę, jednak żaden nie przeleciał na tyle blisko aby mu jakkolwiek zagrozić. Baji w tym czasie ruszył z dala od walki aby zabezpieczyć dzieci, więc wbiegł do jednego z niewielu nienaruszonych budynków w pobliżu a następnie na piętro gdzie z okna miał dobry widok na ulicę i zarówno Seno jak i walczących żołnierzy Cesarstwa i strażników Uchiha, jednak ci drudzy już zdecydowanie słabo sobie radzili i ponosili co raz to większe straty.

Yami

Yami widząc że jego przeciwnik jest już w bardzo złych humorze, zdecydował się na jedyne wyjście z sytuacji jakie przychodziło mu do głowy. Stanąć do walki. Plan był jasny a wcześniejsze przygotowania nie pójdą na marne. Kiedy tylko renegat Uchiha ruszył w stronę Yumichiki, ten zabrał się za skrupulatne próby aby uszczknąć nieco swojego przeciwnika. Uchiha szedł powoli w kierunku Yamiego. Notki wybuchały, odłamki latały wszędzie wokoło mężczyzny. Jednakże on szedł praktycznie niewzruszony. Szkarłatne oczy przyszpilone do Yamiego. W pewnym momencie zniknął on z oczu Jinchuurikiego, tylko po to aby pojawić się tuż przed nim. Potężny cios w splot słoneczny kompletnie sparaliżował Yamiego. Yumichika upadłby na ziemię, jednak jego przeciwnik złapał go za gardło i przytrzymał w powietrzu a w jego drugiej ręce pojawiło się podłużne proste ostrze.
- Chociaż próbowałeś, dzieciaku. - powiedział nieco rozbawionym głosem po czym wbił ostrze w brzuch Yamiego po czym rzucił czarnowłosego na ziemię. - Niestety wygląda na to że nie będę mógł zostać tutaj zbyt długo żeby sobie pooglądać. - zarechotał renegat po czym rozpłynął się w powietrzu, zostawiając swojego przeciwnika sparaliżowanego i dość szybko wykrwawiającego się...

[Baji]

Po zajęciu odpowiedniej pozycji została mi do zrobienia już tylko jedna rzecz... no może dwie. Zdjąć zagrożenie i odstawić dzieciaki w bezpieczne miejsce. Chociaż prawdę mówiąc obserwując strażników z Sogen w konfrontacji z cesarstwem zaczynały nachodzić mnie wątpliwości czy z nimi ta dwójka będzie bezpieczna...
Po wcześniejszym ulokowaniu dzieci w bezpiecznej odległości od okna by w razie ataku na moją pozycję móc łatwo je zabrać ze strefy potencjalnego rażenia zdjąłem z pleców łuk, a drugą ręką sięgałem po dwie specjalne strzały. Skryty za ścianą przy samym oknie dyskretnie spoglądałem w kierunku pola walki. Ta pozycja była o tyle dobra, że pozwalała mi obserwować starcie pań jak i sił sogen z cesarskimi przez co miałem nadzieję że za pomocą odrobiny ostrożności nikt mnie nie wykryje tak łatwo.
Najciszej jak potrafiłem nabrałem powietrza w płuca jednocześnie wykorzystując nieświadomość mojej przeciwniczki zacząłem naciągać strzałę. Chwilę wcześniej analizowałem jej twory i pole walki czy przypadkiem nie była by w stanie wykorzystać lodowych tworów by zauważyć w nich nadciągające zagrożenie. Czekałem na moment i gdy ten tylko się nadarzyl pocisk rozpoczął swoją podróż.
Jego celem jest głowa. Nie zamierzam niepotrzebnie przedłużać tej farsy, chce to zrobić jak najszybciej. Jednak gdyby jakoś dojrzała pocisk i obróciła się w jego stronę chcąc postawić lodową barierę czy coś impulsem chakry detonuje doczepioną bombkę świetlną samemu szybko wyskakując przez okno z zamkniętymi oczami. Po detonacji zakładam że chcąc się obronić stworzy barierę do okola siebie. W końcu to byłby naturalny odruch. Dodatkowo eksplozja bombki powinna ją mocno zdekoncentrować więc powstała bariera najmocniejsza będzie od strony z której spodziewa się ataku. Dlatego ją biegnę "za jej plecy" by tam posłać kolejną strzałę wzmocnioną chakrą dotonu. Ponownie celując w głowę.

  Ukryty tekst

[Yami]

Kunaie z notkami zostały wyrzucone. Czerwonooki mężczyzna nie zważał jednak na nie bądź eksplozje tuż przed nim. Nie zważał na odłamki, które leciały ku niemu. Kroczył powoli przed siebie. Coś w tym wszystkim było nie tak. Coś z tyłu głowy próbowało mnie ostrzec i nakierować. Czy wcześniej nie spalał wybuchowych notek czarnymi płomieniami? Czy wcześniej nie stworzył klatki z kości aby zniwelować obrażenia? Były one zbliżone względem tego co mu teraz zaserwowałem. Dlaczego więc wtedy musiał ich uniknąć, musiał się ratować, zaś teraz całkowicie z tego zrezygnował? Musiał istnieć powód, musiałem go znaleźć. I wtedy... zrozumiałem. Szkarłatne oczy Uchiha, Uchiha znanych z ponadprzeciętnych... nie... mistrzowskich zdolności w posługiwaniu się iluzją. Jeśli przeciwnik, który stał w zgliszczach karczmy był iluzją... tłumaczyłoby to wszystko. Nie musiał się bronić jeśli nie istniał w rzeczywistości!
Moje źrenice się powiększyły. Musiałem rozpracować ułudę, zniszczyć ją, powrócić do rzeczywistości. Złożyłem pieczęć Kai, zacząłem zatrzymywać przebieg chakry aby dostrzec gdzie znajduje się ten prawdziwy. Byłem tak blisko... tak blisko... jednak czasem ułamek sekundy potrafi zaważyć na wszystkim. Pojawił się naprzeciw mnie. Widziałem jak jego pięść wbija się w klatkę piersiową wybijając całe powietrze z płuc. Próbowałem je ponownie złapać jednak nie byłem w stanie. Przeraźliwy ból uniemożliwiający rozszerzenie przepony nie był jedynym powodem. Miażdżący gardło uścisk zablokował tchawicę. Nie mogłem nic zrobić jak tylko patrzeć bezsilnie jak katana przeszywa mój brzuch. Chciałem krzyknąć z bólu jednak nie byłem w stanie. Nie miałem siły. Ból był na tyle przeraźliwy, że nie mogłem ruszyć palcem. Widziałem jedynie jak zaczyna rozpływać się w powietrzu śmiejąc się ze mnie.
Zniknął. Przepadł. Pozostawił mnie samego na śmierć. Pozostawił mnie tutaj aby po śmierci, Kokuou się uwolniła. Chciał aby bestia zaczęła siać chaos po mieście. Prosiłem już wcześniej piątkę aby w razie co pomogła reszcie zwalczyć zarazę Antykreatora. Doskonale wiedziała, że póki wciąż chodzi po ziemi nigdy nie zazna spokoju, że będzie wiecznie ścigana. Nigdy mnie tak naprawdę o nic nie prosiła. Zrobiła to raz. Dlatego udałem się do Oniniwy gdzie skrywane były jego tajemnice. Ufałem jej, że pomoże.

Wciąż pozostawała jedna kwestia. Nawet jeśli ranny, nawet jeśli nie mogłem się ruszać, nawet jeśli za chwilę nadejdzie koniec. Nadzieja umiera ostatnia. Zacisnąłem zęby. Obiecałem jej, że nie będę używał jej mocy, aczkolwiek teraz jest moment, w którym powinienem to zrobić, aby ochronić siebie i ją. Nawet jeśli zyska wolność, tego samego dnia zostanie pojmana. Nie mogłem na to pozwolić. Wycierpiała dostatecznie dużo, nie powinna ponownie przeżywać utraty wolności. Poza tym... naprzeciw mnie stał mężczyzna, który doskonale władał technikami iluzji. Raz w życiu doświadczyłem iluzji, która zadawała cierpienie i ból. Rozum i intuicja mówiły mi, że wciąż znajdowałem się w świecie ułudy, kłamstwa wykreowanego przez Uchiha. Wystarczyło spojrzenie aby wszedł do jaźni, w której znajdowała się Kokuou. Również teraz jego spojrzenie spotkało się z moim. W tym stanie nie miałem możliwości złożenia Kai. Jednak... Chakra Kokuou nie była moją... chakra innej osoby zakłóca twój przebieg. Teoretycznie jeśli jej chakra wypełni moje ciało... powinienem wyjść z iluzji, wówczas... będzie czekała na mnie runda druga, którą zacznę od ciśnięcia w stronę Uchihy powietrznej łapy. Najważniejsze było jednak to aby nie patrzeć mu w oczy, będę musiał przewidywać jego ruchy, co będzie trudne... aczkolwiek wydaje mi się, że w miarę dobrze rozpracowałem jego styl walki, miałem taką nadzieję.
W tym wszystkim istniała jednak druga strona medalu. Co jeśli moja pewność dotycząca iluzji odbiegła od prawdy, co jeśli to nie była iluzja? Wówczas siła, jaką napełni mnie Kokuou powinna być wystarczająca aby przeciwstawić się bólowi. Dzięki temu będę mógł wyciągnąć bandaże i zatamować krwawienie. Będę mógł zażyć schowaną w Torbie pigułkę ze skrzepniętą krwią i mieć nadzieję, że szybko zjawi się pomoc. Wszak kilkukrotnie słyszałem, że mam Farta. To był moment, w którym rzeczywiście by się przydał, to był moment, w którym tak naprawdę będę mógł powiedzieć o sobie jako fartownym, w przeciwnym wypadku... całe życie byłem przez wszystkich okłamywany...
To co okaże się prawdą, poznam już niedługo. Biała powłoka zaczęła wydobywać się z mojego ciała napełniając siłą. Teraz albo nigdy. Wierzyłem, że się uda!

  Ukryty tekst

[Shinsu]

Shinsu znalazł się poza zasięgiem swojej przeciwniczki, co dawało mu pewną przewagę, gdyż ta nie mogła mu specjalnie zagrozić, on sam jednak miał pole manewru, by walczyć przeciw niej. Dystansowy charakter jego zdolności klanowych dawał mu obecnie pewną przewagę, którą jednak tracił ze względu na konieczność ciągłego podtrzymywania latającej figury. Aby uniknąć przegrania z powodu zmęczenia chłopak zjadł jedną ze swoich pigułek żywnościowych. Teraz musiał przede wszystkim rozeznać się w sytuacji.

Dym, jaki wywołała przeciwniczka był sporą niedogodnością, dlatego Douhito uznał, że dobrym wyjściem pozbycia się go będzie skorzystanie z zapieczętowanej w niewielkim wachlarzu techniki Fūton: Kamaitachi, która - jak miał nadzieję - powinna pozwolić mu na oczyszczenie przedpola z zasłony, jaka się pojawiła.

Shinsu postanowił nie robić nic więcej, a skupić się na obserwacji. Jeśli przeciwniczka się odsłoni, wtedy w jej kierunku ruszy koliber, który będzie miał poruszać się tak, by w miarę możliwości cały czas znajdować się za jej plecami, by nie mogła go zauważyć.

Następny post: viewtopic.php?p=203734#p203734

Fūton: Kamaitachi

Nazwa

Fūton: Kamaitachi

Ranga

C

Pieczęci

Brak

Zasięg Max.

15 metrów

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3%

Dodatkowe

Do wykonania techniki potrzebny jest wachlarz

Opis Silna technika jak na tę rangę, wymagająca jednak wykorzystania wachlarza w pojedynku. Shinobi przesyła swoją chakrę do wachlarza, po czym wykonuje nim silny zamach. Wytwarza to spore tornado, które zgarnia przeciwnika i wyrzuca wysoko w powietrze. Gdy tam już się znajduje, wykonuje się kolejny zamach, który zamyka przeciwnika wewnątrz tornada. Wiatr ten jest na tyle ostry, że jest w stanie dosyć mocno pociąć ciało przeciwnika.

C1: Yusō

Nazwa

C1: Yusō

Ranga

C

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Koszt

E: 24% | D: 18% | C: 15% | B: 12% | A: 9% | S: 6% | S+: 3% (1/2 na turę)

Siła Wybuchu

Siła Wybuchu

30

Statystyki

Siła

20

Szybkość

80

Wytrzymałość

20

Statystyki A

Siła

20

Szybkość

140

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

200g gliny za twór

Opis Użytkownik przy pomocy tej techniki tworzy dużą figurę o mobilności zgodnej z kategoriami figur z techniki C1: Shi Wan. Jest ona przystosowana do przewozu nie więcej niż trzech osób. Twór sam w sobie jest niegroźny. Umożliwia przyspieszenie podróży oraz zapewnienia użytkownikowi bezpieczny dystans między nim, a przeciwnikiem. Twór może być wyposażony w kończyny przystosowane do pochwycenia nieświadomej ofiary, jeśli zwierzę, jakie przedstawia, takowe posiada (na przykład duży ptak posiada szpony). Tak jak inne twory Douhito może zostać zdetonowany przez twórcę, jednak siła eksplozji jest znacznie mniejsza, niż tworów w technice C1: Shi Wan.

Uwaga Od rangi A możliwe jest stworzenie figury, której prędkość tworu wynosi 140. Twór można wykorzystać do darmowych podróży między prowincjami w zastępstwie za konia, podróż morska jest jednak niemożliwa.

C2: Shī Wan Dekkai

Nazwa

C2: Shī Wan Dekkai

Ranga

A

Pieczęci

Połowa Barana (detonacja)

Zasięg

Zależny od opanowania dziedziny klanowej (detonacja)

Koszt

D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 15% | S: 10% | S+: 5% (za 1 duży)

Siła Wybuchu

Duży

180

Statystyki

Siła

20

Szybkość

140

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

240g za dużego

Opis Autorskie rozwinięcie techniki C2: Shī Wan. Twory stworzone przy pomocy tej techniki są jeszcze silniejsze od oryginalnych, ale mogą być jedynie dużych rozmiarów.

Od dziedziny klanowej rozwiniętej na rangę S oraz Kontroli Chakry rozwiniętej na dziedzinę S można stworzyć kolibry z 6 skrzydłami.

Koszt Kolibra

C: 50% | B: 40% | A: 30% | S: 20% | S+: 10% (za 1 kolibra)

Siła Wybuchu

Koliber

200

Statystyki

Siła

20

Szybkość

240

Wytrzymałość

20

Dodatkowe

115g za kolibra

Link do tematu

http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?p=113787#p113787

  Ukryty tekst

[Jawa]

Baji i Shinsu

Sytuacja z początku wydawała się zatrzymać w impasie, Seno stała przyczajona za beczką, gotowa aby unikać ataków z chmury, Shinsu krążył w powietrzu niczym sęp, czekając aż jego ofiara wyłoni się z okowów dymu a Baji przygotował dwie strzały, również przygotowany aż Nikeno się ujawni.
- No cóż, trudno. - dobiegł z dymu głos kunoichi.
Wtedy jednak wydarzyło się coś dość mocno niespodziewanego, przynajmniej dla większości obecnych w starciu. Shinsu wyciągnął mały wachlarz i machnięciem przywołał potężny podmuch wiatru. Fuutonowe ostrza wbiły się w w kłęby dymu, momentalnie je rozwiewając. Wtedy również wszyscy ujrzeli Nikeno, która wydawała się niezmiernie tym zaskoczona. Koliber pomknął w jej kierunku, w tym samym czasie Baji posłał prosto w nią pierwszą strzałę a Seno błyskawicznie złożyła pieczęci do techniki. Chwilę później w nieprzygotowaną kunoichi z Cesarstwa uderzyły trzy silne ataki. Strzała przebiła na wylot jej bark, struga wody pod ciśnieniem od razu ucięła ramię i nogę kobiety a następnie gliniany koliber wleciał prosto w jej klatkę piersiową i eksplodował, posyłając jej kawałki wszędzie naokoło i kończąc szybko walkę. Kiedy Baji spojrzał w stronę walczących strażników Uchiha i żołnierzy Cesarstwa, mógł zobaczyć że ci pierwsi dostali spore wsparcie w postaci drugiego oddziału strażników, co sprawiło że walka bardzo szybko obróciła się przeciwko najeźdźcom, którzy złapani w kleszcze z dwóch stron, nie byli w stanie odpierać ataków obrońców Kotei, również natchniętych chęcią obrony swojej ojczyzny.

Koniec wątku, jesteście już wolni.
Przepraszam za wszelkie opóźnienia.

[Jawa]

Yami

Yami pomimo prób, skończył w dosyć nieciekawej sytuacji. Czuł jak krew szybko opuszczała jego ciało a nieprzyjemny chłód powoli opanowywał jego kończyny, również odrętwiałe od pierwszego ciosu przeciwnika. Czując że nie miał zbyt wielu opcji aby się uratować, shinobi zdecydował się sięgnąć po swoją ostatnią deskę ratunku. Ostatkiem świadomości, Yumichika sięgnął w głąb, prosząc o pomoc swoją cichą przyjaciółkę. Później jednak była już tylko ciemność... Aż w pewnym momencie poczuł on wszechogarniające go ciepło a siła miarowo wracała do kończyn. Jednakże w dalszym ciągu znajdował się on w błogiej nieświadomości tego co się dzieje wszędzie naokoło. Chwilę później jednak poczuł on mrowienie w miejscu gdzie wcześniej trafił go swoim ostrzem renegat Uchiha. Kiedy wreszcie otworzył on oczy, ujrzał że znajdował się w kompletnie innym miejscu, stosunkowo blisko areny. Nad czarnowłosym klęczała pochylona kobieta o brązowych włosach i trzymała ręce przyłożone do jego rany. Wokół jej dłoni widniała delikatna, zielonkawa poświata, która wskazywała na wykorzystanie techniki Iryojutsu.
- Chyba jeszcze nie jestem gotowa aby się z tobą rozstawać. - usłyszał echo dobiegające z jego wnętrza Yami.
- Och, znowu jesteś przytomny. Nie wiem co się stało ale pojawiłeś się tutaj dosłownie znikąd i kazałeś wyleczyć tą ranę a po chwili zemdlałeś. Nie byłam pewna o co w ogóle chodzi ale nie wyglądałeś jak którykolwiek z tych najeźdźców. Wszystko w porządku? Kto cię tak urządził? - zapytała kobieta, najwyraźniej w dalszym ciągu zmieszana całą sytuacją.

[Yami]

Miałem pomysły, jak wyjść z tej sytuacji. Wiedziałem co zrobić aby przeżyć. Moja świadomość podpowiadała kolejne kroki ratowania własnej skóry. Myśli stawały się jednak zamroczone. Powoli zanurzałem się w coraz większym letargu. Kończyny odmawiały posłuszeństwa, mięśnie nie chciały się naprężyć abym mógł sięgnąć po bandaże czy pigułkę ze skrzepniętą krwią. Dałyby mu chwilę, dałyby czas aby wyjść z tej tragicznej sytuacji. Tak się jednak nie działo. Jedyne co zostało to złamać przysięgę daną Kokuou, jednak kiedy sięgnąłem wgłęb siebie, otaczała mnie ciemność. Kiedy stajesz na przeciw własnej zguby przelatuje przed Tobą całe życie. Miałem dokładnie tak samo. Każdy najmniejszy element przeżywałem na nowo. Każdy kolejny fragment pokazywał mi, jak wiele mogłoby się zmienić, gdybym ciężko pracował zamiast obijać się jak do tej pory. Byczenie się, zrzucanie obowiązków na kogoś innego, wygodnictwo sprawiło, że byłem słaby, a kiedy potrzebowałem rosnąć w sile... było już za późno. W Midori, nie byłem w stanie działać. Mogłem jedynie doradzać i rzucać swoimi propozycjami, ściągać walkę na ostatnie możliwe tory lecz kiedy przychodziło co do czego byłem osłaniany przez innych. W Prastarym Lesie, gdyby nie Kyoushi, nie wiem czy zdołałbym powstrzymać furię, nie wiem czy udałoby mi się stać sobą na nowo. Czy w Oniniwie nie było tak samo? Puszyłem się, że jestem silniejszy, wydawało mi się, że poczyniłem postępy. Tak, poczyniłem jednak wzrost osoby słabszej jest silniejszy, nie natrafia na kolejne mury, które są niemożliwe do przeskoczenia. Byłem dużą rybą w małym oczku wodnym jednak kiedy zostałem z niego wyciągnięty, stałem się celem drapieżników. Gdyby nie Asaka, jeden z promieni zdezintegrowałby mnie bez problemu, gdyby nie Ichirou i klepsydra, zatrzymanie bestii nie byłoby możliwe. Stałem z boku i obserwowałem myśląc, że wykonałem swoje zadanie. Myślałem, że głowa wystarczy aby nadrobić braki przeszkolenia, że jako zwiadowca walka nie była dla mnie celem tylko pozyskaniem informacji. Jednak również i wtedy zawiodłem. W grupie znajdowały się osoby, które były wstanie i bez tego znaleźć potrzebne wskazówki, dostrzec gdzie znajduje się zagrożenie z wielu kilometrów. A ja? Wmawiałem sobie, że jestem w stanie coś zrobić, łudziłem się, że mój udział rzeczywiście miał pozytywny wpływ na przebieg wyprawy. Nie miał. Tak jak i teraz, kiedy terroryści przypuścili atak na Kotei. Co zrobiłem aby powstrzymać to nieszczęście? Co zrobiłem aby zażegnać ten konflikt. Przecież byłem świadomy tego co się dzieje. Przez cały czas mówiłem, że coś się wydarzy i dojdzie do ataku. Dlaczego nic nie zrobiłem? Dlaczego zrzuciłem obowiązki na kogoś innego? Bo bałem się, że dowiedzą się, że znajduje się we mnie bestia? Nawet jeśli ukrywałem się w górach i tak zostałem rozpoznany. Czemu więc to wszystko miało służyć? Chcąc pozostać w cieniu przyniosłem ze sobą nieszczęście wielu a i tak blask eksplozji oświetlił miejsce w którym się chowałem. Każda moja decyzja była błędna, prowadziła mnie do tego momentu, kiedy w końcu chciałem coś udowodnić, naprawić błędy. Jednak nie istnieje szansa naprawić swoich win, przy takim bagażu grzechów. Byłem głupcem udającym mędrca. Żałowałem, że nie pracowałem ciężej, byłem wściekły na siebie, na swoją tchórzliwą naturę. Żal odtrącenia bliskich myśląc, że tym samym ich chronię, bądź nie ufając ludziom sprawił, że teraz, w mych ostatnich chwilach byłem sam... nie... była tylko jedna osoba przy mnie. Jedyna kwestia, której nie żałowałem to zaufanie Kokuou i próba jej zrozumienia. Nawet teraz myślałem, że jeśli wypali się to moje życie, pomoże reszcie.

Pomimo otoczony ciemnością, poczułem ciepło, które rozlewało się po całym ciele. Pojawiło się również światło, które napawało nadzieją. Czy tak właśnie wygląda śmierć? Czyli to naprawdę był koniec. Uśmiechnąłem się na duchu. Pełen żalu i wściekłości na samego siebie poczułem ulgę. Przecież nie trzeba będzie już się męczyć. W końcu zaznam spokoju, którego tak wyczekiwałem. Usłyszałem jednak znajomy głos, ciepły niczym gorące źródła, które oczyszczały ciało ze zmęczenia. Światło stawało się coraz jaśniejsze aż w końcu zastąpiło w całości ciemność.

Rozwarłem powieki. Dostrzegłem niebo oraz kobietę, która klęczała nade mną. Opuściłem wzrok aby dostrzec jak zielona chakra zamyka ranę zadaną przez renegata. Wciąż żyłem? Kobieta chyba widziała, że wróciłem do siebie albowiem zaczęła coś mówić w moją stronę. Pojawiłem się? Kazałem zaleczyć ranę? Ten ciepły głos... Przedramieniem zasłoniłem oczy.
"Dziękuję".
Ciche słowo wypowiedziane w myślach. Słowo na tyle silne aby doprowadzić do pojawienia się strużek łez w oczach. Nie pamiętam kiedy ostatnio płakałem. Za dziecka, kiedy uderzyłem się w mały palec u nogi? Może jeszcze wcześniej. Nigdy jednak nie płakałem z powodu żalu czy wdzięczności. Zupełnie jakbym przestał być sobą i narodził się na nowo. Dostałem szansę na naprawę swoich błędów. W oczach Kokuou byłem kimś, w kogo warto wierzyć i nie chciałem aby ta wiara została zaburzona.
Minęło kilka chwil zanim mogłem dojść do siebie. Wziąłem głęboki wdech i odpowiedziałem medyczce.
- Ledwo co pamiętam... Renegat Uchiha, odpowiedzialny za eksplozje w mieście... Sharingan miały inny kształt niż czarne łezki jakie kiedyś widziałem. Chce dorwać Kyoushiego... Jak długo byłem nieprzytomny? Czy wiadomo coś więcej o najeźdźcach?
Syknąłem z bólu kiedy tylko próbowałem się podnieść. Nie wiem czy będę w stanie coś zrobić ale... muszę ostrzec Kyoushiego przed tym Uchiha. Chciał uwolnienia dwóch bestii, a więc to właśnie on będzie kolejnym jego celem... nie... wróci po mnie. Skoro Kokuou się nie pojawiła w mieście, będzie wiedział, że coś jest nie tak i wróci. Muszę się przenieść w bezpieczniejsze miejsce tylko gdzie? Uciekać? Jeśli to zrobię, Kyoushi będzie w niebezpieczeństwie... lecz jeśli będziemy razem... Dwie osoby mają większą szansę na walkę z Uchiha. Nasze Kai zawsze będzie działało. Pytanie czy nie będę mu kulą u nogi. Cholera.

  Ukryty tekst

[Baji]

Walka zakoczyła się równie niespodziewanie jak się zaczęła ale nie można było się temu dziwić. Biedulka z cesarstwa raczej nie spodziewała się ataku z trzech stron w niemalże tym samym czasie. Ciało kunoichi zostało dosłownie zmasakrowane. Nie było mi żal. No może trochę... W końcu była kobietą. W myślach jednak powtarzałem sobie, że to zła kobieta była.
Pozostal jeszcze tylko jeden problem, cesarskie psy atakujące oddział uchiha. Obróciłem wzrok w kierunku grupki walczącej napinając cięciwę chcącą ponownie zaśpiewać tango gdy raptem na mojej twarzy pojawił się delikatny uśmiech. Zdjąłem strzałę i schowałem ponownie do kołczanu wychodząc z mojej kryjówki wraz z kaszojadami i skierowałem się do Seno i oddziałów Uchiha.
Wychodząc na plac boju zerknąłem jeszcze za osobą odpowiadającą za kolibry i rozwianie dymu. Domyślałem się kim mógł być nasz niespodziewany sojusznik. Widziałem już na arenie ten rodzaj technik.
- Seno nic ci nie jest? - spojrzałem na kobietę trzymając najmniejsze dziecko na rękach zaś drugie prowadząc za rączkę i gdy widział że wyszła z tego bez większego szwanku zwróciłem się do sił uchiha - Panowie Uchiha, pomocy. Mamy tu dwie uratowane sieroty i ranną. Odeskortujcie ich do lekarza w bezpieczne miejsce.
Jeśli strażnicy robili by jakiś problem, że Seno jest z cesarstwa wykrzywiamy twarz w grymasie niezadowolenia. W końcu gdyby nie ona pewnie zostali by zmasakrowanie od tyłu przez wroga kunoichi.
- Czy ty dostałeś za mocno w głowę gościu? Gdyby nie Seno wszyscy najpewniej zostali byście zamordowani przez tamtą kunoichi. Możesz jej nie lubić ale warto by było wykazać się honorem i wdzięcznością za uratowanie dupska.
Po tych słowach zostawiam dzieci i kobietę w rękach mam nadzieję wystarczająco wyjaśnionego strażnika, a sam kieruje się do Shinsu jeśli wylądował.
- Dzięki za ratunek. Gdyby nie ty, nie wiem czy udało by nam się wyjść z tego cało. - jeśli jednak nie wyląduje to unoszę w jego stronę dłoń w geście podziękowania.

[Jawa]

Yami

Skołowany i ranny Yami powoli zaczynał łączyć w głowie kropki i rozumieć co właściwie miało tutaj miejsce. Kobieta obserwowała go cały czas bardzo uważnie a kiedy shinobi próbował się podnieść, delikatnie acz stanowczo go zatrzymała w miejscu.
- Rozumiem że nie chcesz teraz leżeć bezczynnie ale musisz. Nie wiem jak to się stało że przeżyłeś otrzymanie takich ran ale z medycznego punktu widzenia wygląda to jak nie lada cud. Kiedy to wszystko się skończy, zdecydowanie pójdź i ofiaruj modlitwę Shichi-fukujin, bo dosłownie, gdyby ostrze było wbite w nieco innym miejscu albo pod minimalnie innym kątem to już dawno byś nie żył. - powiedziała kobieta, kręcąc głową z niedowierzaniem kiedy wypowiedziała na głos swoje obserwacje. - Renegat Uchiha o jakichś dziwnych oczach? Jesteś pewien że to był Sharingan? Byłeś nieprzytomny ledwie parę minut, ale na pewno przyda ci się jeszcze dużo odpoczynku. Najeźdźcy podobno przybyli z Cesarstwa, jednak to tylko pogłoski jakie usłyszałam, większość czasu podczas ataku spędziłam na ewakuowaniu ludzi ze szpitala. - odpowiedziała kobieta, w dalszym ciągu wlewając leczniczą chakrę w Yamiego.