[Event] ???

[Papyrus]

To, co się zdarzyło, zdarzyło się bardzo szybko. Baji nie miał zamiaru czekać, aż zostanie mu pobrany szpik, więc jak tylko nadarzyła się okazja, postanowił się uwolnić.

Nara został zaskoczony. Baji dał radę zrobić to, co z nim chciał, sam przetaczając się po stole. Głąb wykopyrtnął się, zaskoczony mocno przywalając głową w podłogę.

- Jebana suka… - powiedział, chociaż nie było wiadomo do kogo wypowiada te słowa.

Kobieta jednak była szybsza i bardziej spostrzegawcza - były to ułamki sekund, kiedy wzięła swoją dłoń i odskoczyła lekko na bok, unikając tego, co chciał zrobić Baji. Bardzo szybko też zwróciła się do miejsca, żeby złapać katanę i ruszyć do ataku trąc Baji'ego, który radośnie kopnął Narę twarz. Nara jęknął, próbował się podnieść, ale kopniak był całkiem mocny.
Kobieta cięła Baji'ego… a ten zniknął w dymku, a zamiast niego rozpadło się krzesło, z którym się podmienił. Ten już rzucał się do ucieczki, dopadał do drzwi, już je otwierał - widząc przed sobą schody prowadzące w górę, już myślał o tym, żeby zawalić za sobą tunel, kiedy dopadł do niego medyk, który sprawnie zaciągnął go z powrotem do pokoju i zamknął drzwi.

Baji miał dużą szansę ucieczki - gdyby nie to, że było ich troje.

- Zapraszam na stół - warknął medyk, kiedy kobieta już przykładała Bajiemu do gardła katanę.

- To ci uciekinier - mruknęła.

- Jebana suka pisze nas zupełnie inaczej - jęknął Nara, powoli siadając i plując krwią. Jego twarz była lekko zmasakrowana, a nos złamany.

- Cicho siedź, niepotrzebne sam są twoje paranoje, Nes - odpowiedziała mu kobieta, zachęcając - za pomocą ostrza - Bajiego, żeby ten już był grzeczny.

Iwaru
Tajemniczy Mężczyzna
Tajemniczy Medyk

[Baji]

Plan był dobry, wykonanie fantastyczne, tylko ludzie to kurwy. Nooo... a przynajmniej taki jeden przystojniacha, pan doktorek. Jakby nie mógł stać i nie przeszkadzać to nie, okazało się że skubaniec jest całkiem silny. Gdy wykonywałem swój plan nie myślałem wiele, byłem skupiony na doprowadzeniu go do końca jednak gdy ten mnie złapał pojawiła się jedna myśl. Kurwa mać. Te dwa piękne słowa tak wiele wyrażały.
- Jeejuuu, dobra już. Spokojnie. Toż ja tylko żartowałem. Możemy zabrać ten kawałek żelastwa nieco dalej? Jeszcze komuś może stać się krzywda. - nie sądziłem że ich tym uspokoję ale cóż i tak już nie zostało mi wiele do stracenia. Mogłem tylko próbować odwlekać to kiedy mnie pokroją wezmą co chcą i na tym się skończy rumakowanie. Więc skoro i tak miałem już przejebane to cóż. Choć z drugiej strony przeszło mi przez myśl żeby ich szantażować, że skoro chcą mnie żywcem to jak nie puszczą mnie wolno to odgryzę se język i się wykrwawie ale teraz to chyba piękna pani by po prostu chlasnęła mnie mieczem. Więc wolałem nie prowokować, przynajmniej nie tak bardzo.
- Dobra, dobra już spokojnie, już jestem grzeczny. Po prostu panicznie boję się igieł, okej? - westchnąłem zastanawiając się co więcej mógłbym potencjalnie zrobić. Czy znał jeszcze jakąś magiczną sztuczkę do drugiego podejścia? Nie za bardzo. No i teraz dochodził problem, że czujność moich opiekunek będzie wzmożona.

[Papyrus]

Baji po chwili został rzucony na stół i przywiązany, leżąc na brzuchu. Iwaru już go pilnowała, żeby nie odwalił nic głupiego i pozostał w pozycji leżącej, tam, gdzie go chcieli. Nes cały czas klął pod nosem i wyciągnął z kieszeni chustkę, żeby jakoś się ogarnąć, jeżeli chodziło o krwawienie z nosa. Próbował go sobie też nastawić, ale zrezygnował, kiedy jęknął głośno z powodu bólu.

- Jebany - powiedział jeszcze raz, odgrażając się… komuś. Wyraźnie był to dziwny mężczyzna, niespełna rozumu.

- Jak uśpimy go, to ci ten nos naprawię - powiedział medyk, wyciągając dużą igłę i strzykawkę. Igłę włożył do jakiejś fiolki, skąd pobrał płyn, następnie uniósł ją do góry, popukał lekko w strzykawkę i pozbył się z niej bąbelków. Podszedł do Bajiego. - To dla twojego dobra. Będzie bardzo bolało, więc lepiej, jak będziesz spał. Niedługo. Wybudzimy cię po zabiegu - wyjaśnił medyk i bez dalszych słów wstrzyknął Bajiemu zawartość fiolki w szyję. Baji poczuł ukłucie i lekkie rozpieranie, kiedy zimny płyn wlewał się w jego ciało.

Strzykawka została odjęta, a medyk odszedł na bok, przygotowując inne instrumenty medyczne - prawdopodobnie potrzebne do pobrania tkanek do przeszczepu. Baji nie był medykiem, więc się nie znał na tym, co było przygotowywanie. Gdzieś usłyszał, jak medyk tłumaczy, że chodzi o krew i szpik, ale powoli robił się senny i może mu się przesłyszało. Ledwo kontaktował, kiedy poczuł, że w jego ramię wbija się kolejna igła, tym razem kradnąc jego krew. Pobierania szpiku już nie pamiętał, bo był pozbawiony przytomności.

Iwaru
Tajemniczy Mężczyzna
Tajemniczy Medyk

[Baji]

No to ten, w życiu każdego mężczyzny przychodzi ten moment gdy mimo dobrej zabawy ktoś inny każe ci iść spać. Całkowicie ignoruje wtedy, że Ty czujesz się spoko i jest git. Nie. On wtedy jest królem wszechświata i okolic. Więc nie mając innego wyjścia idziesz spać.
Jednak gdy idziesz spać ale wiesz, że tam obok jest co najmniej dwóch gości z których co najmniej jeden cie nie lubi z niewiadomego powodu, ot przyłazi taki i chuj nie lubi cie, bo tak, to wtedy musisz się jakoś zabezpieczyć prawda? Umówmy się, że musisz. Nie wiadomo co debilowi przyjdzie do głowy jak ty będziesz na nieświadomce. Dlatego nie myślałem długo i gdy udawałem się w objęcia Morfeusza-sana zaciskałem zwieracze najmocniej jak potrafiłem.
W tamtej chwili chciałem również uprzedzić, że nie byłem jeszcze tego dnia w wychodku. Niestety nie udało mi się, powieki jakoś raptem zaczęły ważyć z tysiąc kilogramów. Na ekranie jakieś ściemnienie zaczęło wchodzić więc jedyne co zdążyłem powiedzieć.
- Pierdol się. - te dwa słowa wyrażały wtedy więcej niż jakiekolwiek inne. Wyrażały moje emocje, plany i marzenia. Wszystko to co siedziało mi w głowie, bo jakoś tak nie wiele wtedy w głowie miałem no ale mimo to mówiąc te dwa magiczne słowa uśmiechnąłem się i walnąłem w kimę.

[Papyrus]

Baji trochę pospał, chociaz jego sen nie należał do najspokojniejszych. Czuł, że coś mu się działo, że ktoś naruszał integralność jego ciała i pobierał coś, co do niego nie należało. Nie wiadomo do czego. Niestety, Baji nie mógł nic zrobić.

Dopóki się nie obudził.

W pokoju była cisza, kiedy Baji otworzył w końcu oczy, po śnie. Nadal był związany - i to dość ciasno. Czuł nieprzyjemny ból w biodrze - i mógł dojrzeć bandaż na nim, tak samo jak na przed ramieniu. Tutaj też go polało i tutaj miał całkiem sporego siniak. Czuł się też osłabiony, jakby stracił krew.

Kilka chwil zajęło mu dojście do siebie i zorientowanie się, że był sam - pół-nagi, bez swojego ekwipunku, ale jednak porzucony przez całą tę grupę ludzi, która wcześniej go tutaj przetrzymywała. Wyglądało jednak, jakby mieli tutaj wrócić - ten cały doktor zostawił swój sprzęt lekarski (cokolwiek to było) na stole. O sam był na łóżku - tym samym, obok którego był postawiony kufer. [/uhide]

[Baji]

Sen przychodził nie ubłaganie choć czy naprawdę był to sen? Dlaczego miałem wierzyć w słowa moich "przyjaciół". Równie dobrze mogła być to nadciągająca śmierć, ostatnie chwile mojego życia pod czas których już nic nie mogłem zrobić. Najpierw otoczyła mnie ciemność, a już kilka sekund później przestały do mnie docierać dźwięki by na końcu zniknęły również myśli... zniknąłem ją sam.
Gdy otworzyłem oczy znalazłem się w dziwnym miejscu. Ciemność nie zniknęła, wciąż była obecna. Nie umiałem tego wyjaśnić ale widziałem ją wyraźnie. Nieskończona i nieprzenikniona ciemność w której dopiero po chwili gdy wzrok się zaczął przyzwyczajać zobaczyłem jakąś postać. Nagie ciało unosiło się pośród tej ciemności.
- Gdzie... Gdzie ja jestem? - uniosłem ręce aby przyjrzeć się swoim dłoniom ale ich nie zobaczyłem. Choć byłem pewny, że je uniosłem! Poczułem niepokój. Nieprzyjemne wrażenie jakbym...
- Czy ja... Umarłem? - po tych słowach zamilkłem wbijając wzrok przed siebie w lewitujące w ciemności ciało, które choć z początku nie wyglądało znajomo teraz zaczynało nabierać co raz więcej szczegółów. Z chwili na chwilę co raz wyraźniej widziałem swoje ciało aż poczułem nieprzyjemy chłód i ból..
- Czyli jednak mnie zabili, cholera, kurwa... Tak wygląda śmierć? Cholera i co teraz z moją wygraną za dobrze obstawione walki. Ciekawe czy zgnije w tajemnicy czy ktoś choć pochowa moje ciało...ehhh...No dobra to co teraz powinienem zrobić?
Nie byłem pewny co robią zmarli bo ewidentnie nie zostałem święty, żadnego balu nie było. Nie było też kotła ze smołą do którego mógłbym wskoczyć. Właściwie to nie było nic poza mną i moim ciałem więc z braku lepszego pomysłu skierowałem się w stronę samego siebie i raptem gdy byłem już na wyciągnięcie ręki zacząłem świecić. Cholernie oślepiającym światłem. Próbowałem zasłonić wzrok lecz nie mogłem i wtedy ponownie otworzyłem oczy.
Byłem w dobrze już znanym mi "hotelu", półnagi i związany. Bolało mnie biodro i ramię ale nigdzie nie widziałem tej ślicznej pani więc chyba działo się coś innego niż bym chciał. Wykrzywiłem twarz w grymasie bólu próbując się wydostać z więzów ale te okazały się ciaśniejsze i chyba mocniejsze niż poprzednio.
Długo nie myśląc postanowiłem użyć sztuczki, której powinienem użyć dużo wcześniej by poluzować węzły. Teraz byłem sam więc lepszej okazji nie będzie bo jak się okazuje z całą trójka sobie nie poradzę. Tym bardziej teraz gdy wszystko mnie boli jak jasny penis.
Jeśli uda mi się wydostać z więzów najszybciej jak potrafię jednak na tyle spokojnie by się nie wywalić przez zbyt gwałtowny ruch schodzę że stołu od strony kufra licząc że nie będzie zamknięty i uda mi się odzyskać swoje rzeczy. Jeśli to się uda i nie usłyszę zbliżających się kroków podchodzę do rzeczy doktorka w poszukiwaniu jakiś ostrych przedmiotów, może też być katana pani wojny jeśli gdzieś leży. Wszystkie skalpele i tego typu duperele wywalam do skrzyni, a to co jest na stole Pana doktora przeglądam. Czego szukam? Sam nie wiem. Jakiś odpowiedzi. Jeśli jednak nic takiego nie zobaczę to robię taką sztuczkę że łapie za blat stołu i cały ekwipunek gnoja hyc o o podłogę! Menzurki i probówki kurde benc, a następnie dobywam łuku i kieruje się w stronę wyjścia.
Już za długo zabawiłem w tym lochu niestety nie rozkoszy. Musiałem jak najszybciej przekazać informację lokalnej władzy o tym co tu się dzieje. W końcu ci idioci chcieli skrzywdzić Kyoushi-sana.

  Ukryty tekst

[Papyrus]

Baji, w końcu zostawiony sam (być może miał spać dłużej, być może przypadkiem go zostawiono, być może jego rany miały go spowolnić i nie pozwolić uciec… ale zaraz… głowa nie bolała już tak bardzo. Kiedy Baji dotknął swojego czoła - chociaż była na nim krew, rana była zasklepiona). Dzięki temu, że został sam, był w stanie się uwolnić i wstać ze stołu. Z łatwością był w stanie ocenić, że wszystko, co przeżył, nie wyczerpało mu ani chakry ani nie zmniejszyło możliwości walki.

Dlatego sprawnie dopadł do kufra i… tak, znalazł tam absolutnie wszystkie swoje rzeczy, łącznie z łukiem, strzałami i całym innym sprzętem, który miał przy sobie. Wydawało się, że wychodzi z tego wszystkiego bez większych strat. Nie licząc tego, że honorowo wsparł Uchihę swoimi genami.

Baji ruszył w stronę wyjścia. Natknął się na schody, które prowadziły na górę. Ruszył nimi i otworzył drzwi…

Z/T