[RUNDA 2]Renkuro vs Daisuke [ZAKOŃCZONA]

[Sans]

Opis pogody:
Jeśli do tej pory wszystko toczyło się względnie spokojnie, z całkiem dobrą pogodą (jak na zimowe Sogen to wręcz idealną), tak teraz przyszedł czas lekkiego załamania się warunków atmosferycznych. Wszystkich przybyszów jak i mieszkańców Sogen "zaskoczył" padający z nieba śnieg. Na całe szczęście temperatura oscylowała w granicach dodatnich, stąd przy kontakcie z ziemią płatki śniegu natychmiast się roztapiały. Taki dzień nikogo jednak nie zrażał, podobnie jak przedziwne wydarzenia z poprzedniego dnia, które wielu męczyły. Wciąż byli tacy, którzy chcieli przyjść oglądać walki i liczyli na to, że przynajmniej tego dnia będą one ciekawsze niż te z dnia poprzedniego.

Kolejny pojedynek dawał o sobie we znaki już od samego początku. Na środku areny pojawił się ten sam sędzia, który był dosyć rozpoznawalny wśród ludności zamieszającej obszary turnieju. To właśnie on był głównym strażnikiem bramy, co sprawiło, że każdy niemalże kto wchodził i wychodził z osady, musiał przynajmniej raz spotkać się z owym jegomościem. Darzony dosyć dużym szacunkiem, wyszedł z głową do góry, zajmując miejsce by obwieścić nadchodzący pojedynek. Kim byli kolejni uczestnicy? Co potrafili? To były pytania, które napewno zastanawiały większość przybyłych. Mimo, że turniej był rozpowiadany i promowany jako turniej pokoju, już w tym etapie przytrafiły się pierwsze oznaki zatruć i innych podstępnych akcji, mających na celu wyłączyć potencjalne zagrożenia. Kto stał za tym wszystkim? Tego mieliśmy się dopiero dowiedzieć, jak tego, kto zawalczy w nadchodzącym starciu.
- W pierwszej walce zmierzą się Rankuro i Daisuke. Zapraszam na arenę. - to powiedziawszy zapowiedział starcie i w oczekiwaniu na przyjście obu zawodników, spojrzał na chwilę w górę i cicho westchnął. Najwyraźniej miał nadzieję na przeprowadzenie tego pojedynku w spokoju.

W tej kolejce uczestnicy stawiają się na arenę (w ciągu 24h). Pierwsza osoba, która odpisze, wybiera swoją pozycję startową (czerwona lub niebieska kropka). Walka rozpoczyna się w następnej kolejce.
Zmiana zasad: Usunięcie limitu używanych pigułek żywniościowych na walkę

Arena:

Opis areny:

Odległość pomiędzy pozycjami startowymi - 30 metrów
Odległość pomiędzy przeciwległymi ścianami areny - 45 metrów

A - Kamienny podest
Wysokość: 2 metry
Szerokość: 3 metry
Długość 5 metrów łącznie ze schodkami
Wytrzymałość: 500

B - Kamienna ściana
Wysokość: 2 metry
Szerokość: 2 metry
Wytrzymałość: 80

C - Kamienny murek
Wysokość: 1 metr
Szerokość: 6 metrów
Boczne ścianki długość: 1,5 metra
Wytrzymałość: 120

D - Zbiornik wodny
Długość 25 metrów
Szerokość 3 metry
Głębokość 5 metrów
Duże zasoby

Zasady:

1. Proszę zapoznać się z Regulaminem walki (w szczególności z tym co jest uznawane za Ukryte Ruchy).
2. Wszystkie zasady, które są tutaj przedstawione są jedynie uściśleniem lub wyeksponowanie konkretnych zapisów z wyż. wym. regulaminu. W przypadku konfliktu reguł, decydujące zdanie ma Administracja.
3. W każdym poście mają się znaleźć w uhide statystyki postaci.
4. Proszę o dokładne opisywanie ruchów i ataków (szczególnie wtedy, gdy nie są to techniki).
5. Od momentu pierwszego posta obowiązuje kategoryczny zakaz edytowanie czegokolwiek w KP (nawet jeśli wcześniej prosiłem o coś na PW)
6. Brak tabelki z techniką w uhide jest równoznaczne z NIEUDANYM wykonaniem techniki. To oznacza, że chakra zostanie zmarnowana.
7. Jeśli któryś z punktów planu jest niemożliwy do wykonania, realizujecie dalej kolejne jego punkty (o ile te są wykonalne).
8. Niedozwolone jest stosowanie wiedzy OOC/info od Boga/metagame'ingu. Zastosowanie czegoś takiego będzie powodowało bardzo poważne konsekwencje.
9. Kolejkę ustala sędzia w każdym swoim poście.
10. Czas na odpis: MG -> 24h dla pierwszej osoby -> 24h dla drugiej osoby. A więc każdy ma 24h na odpis po odpisie poprzedniej osoby. Przy braku odpisu na czas (spóźnienie nawet o minutę) bez wcześniejszego uzasadnienia będzie skutkować pełnym powodzeniem ataku przeciwnika.
11. Ewentualne pytania najlepiej słać na PW.

Zasady dodatkowe:

• Kategoryczny zakaz atakowania widowni. Wycelowanie techniki w kogokolwiek na trybunach będzie wiązało się z dyskwalifikacją (i nie tylko).
• Po każdej walce zasoby chakry odnawiają się do pełna.
• Po każdej walce można uzupełnić ekwipunek w sklepie. Nie będzie możliwości dokupienia przedmiotów z Kuźni, a jedynie te dostępne na Stoisku Handlarza. Uzupełnienie oznacza, że można dokupić przedmioty, które już się miało i zużyło w walce, a także nowe, inne.
• Sędzia zawsze zdąży uratować postać przed zgonem, co nie oznacza, że postać nie może zostać pokiereszowana i wymagać wizyty w szpitalu.
• Każdy etap zmagań będzie się odbywać w innym dniu. Odstęp pomiędzy częściami danej rundy to 1 dzień. Odstęp pomiędzy rundami to 3 dni. Można użyć 1 Bojową pigułkę żywnościową na walkę.

[Daisuke]

w pierwszej walce coś tam pokazał, problem w tym, że działo się to we mgle i ludzie nie bardzo mogli podziwiać jego starania. Zamiast tego lepiej wbiło im się w pamięć małe wydarzenie tuż sprzed walki. To jak nasrała na niego mewa odbiło się gromkim śmiechem, niszcząc cały występ, który sobie zaplanował. Tym razem nie chciał powtórzyć tego błędu, dlatego zamiast skupiać się na swoim nunchaku, pozostawił je w torbie, a zamiast tego uważniej spoglądał w niebo. Nawet uważniej niż na przeciwną stronę areny, wyczekując pojawienia się przeciwnika.

Jego dzisiejszy stan był względnie dobry, zwłaszcza jak na niego. Nie zataczał się, nie dokuczał mu mocny kac, chociaż lekko suszyło go o wczorajszym piciu. Musiał zapić zażenowanie po wczorajszych pojedynkach. Dzisiaj nie mógł dopuścić by coś takiego się powtórzyło, dlatego musiał się pokazać z jak najlepszej strony. Ta jego najlepsza strona nie była jakoś specjalnie dobra, bo jak ktoś przeszedł obok niego, to natychmiast wyczuł zapach wypoconego alkoholu. Organizm na wszystkie sposoby próbował pozbyć się tej procentowej substancji. Na całe szczęście biologia tutaj działała, a on sam nie musiał się przejmować i raczej nie czeka go wymuszone poddanie walki już na samym starcie. W ogóle nie zakładał możliwości uniesienia ręki, wolał już tutaj zginąć (co i tak było mało prawdopodobne z uwagi na poczynania sędziów) niż się poddać.

Czerwona kropka

  Ukryty tekst

[Renkuro]

Kolejny dzień walk. Renkuro zaczął go od porannej higieny. Był strasznie zestresowany. Znowu miał dać z siebie wszystko i ryzykować swoim zdrowiem. Znowu mógł być doprowadzony do skrajnego wycieńczenia w walce o kilkaset ryo. W kuchni zadowolił się chlebem i serem uznając, że i tak nie byłby w stanie wcisnąć w siebie bardziej złożonej potrawy. Pamiętając skutek ostatniej z walk bez entuzjazmu powlókł się w kierunku areny. Z zimna zapiął kurtkę i schował swoje cenne dłonie do kieszeni. Tym razem spodziewał się srogiego oklepu. Jak pokonać kogoś od kogo skóry odbijały się senbony? Czy to było w ogóle wykonalne?
Nerwowo pocierał nadgarstki w oczekiwaniu aż go wywołają. Był kłębkiem nerwów. Walcząc z Naną najbardziej stresowało go zmierzenie się z tłumem gapiów. Samej dziewczyny oczywiście nie docenił co odbiło mu się czkawką. Tym jednak razem poza masą ludzką wpatrzoną w każdy jego ruch miał jeszcze przed sobą przeciwnika, który samą swoją osobą był stresogenny. Co więcej, miał w pamięci nieprzyjemny stan w którym się znalazł po zeszłym pojedynku. Nigdy nie był ranny a tutaj padł na kolana plując krwią. No i oczywiście z tyłu głowy cały czas pamiętał, że jego lalki nie są niezniszczalne. Nikt wcześniej przed turniejem ich nie zniszczył. A tutaj już w pierwszej turze część została przerobiona na żyletki a część bardzo mocno strzaskana. Nie pomagały również takie fakty jak chociażby słaba kondycja członków unijnej delegacji. Poza nim tylko Sayaka przeszła dalej. Jeśli polegnie to będzie ona sama w 3 turze. No chyba, że liczyć Shinsu. Wtedy dwóch. Wszystkie te rzeczy nie pomagały w rozluźnieniu się przed pojedynkiem.
Nie mając zbytnio innego wyjścia stał sobie w kącie wyczekując rozpoczęcia swojego pogrzebu. Jeśli przegra na arenie to Unia straci w oczach naprawdę wielu. Już zresztą traciła jak wynikało z rozmowy z Bajem. Gdy usłyszał głos wzywający go do stanięcia na pozycji posłusznie ze spuszczoną głową podreptał na arenę. Miał na sobie taką odpowiedzialność, a nie miał nawet pomysłu jak się za to zabrać. Jego oponent był jak słoń w którego miotano najróżniejszymi rzeczami i nadal szarżował. Został zbombardowany notkami i górami żelastwa a mimo to nadal biegał. Jak można w ogóle go zranić w inny sposób niż przyczepiając stos notek do twarzy. Podchodząc do swojego przeciwnika jedynie lekko uniósł głowę, żeby go zobaczyć i wystękał coś na przywitanie.
Dzień dobry liczę na dobrą walkę.
W międzyczasie z ciekawości zerknął na osobę mającą sędziować jego starcie i ewentualnie uratować go przed dekapitacją. Próbując odciągnąć swoją uwagę od wizji klęski spróbował sobie przypomnieć jakie walki poprzednio sędziowała. Po batach jakie zebrał od Nany nie czuł się psychicznie na siłach do kolejnych szarpanin do ostatniej kropli krwi. Utracił również wiarę w swój niepokonany dotąd arsenał kukiełek. Rzeczywistość zweryfikowała również kompozycję jego drużyny. Utracił również nadzieję w to, że bóstwo artystów nad nim czuwało. Hotei nie wsłuchał się w jego modły na arenie pozwalając by prawie każda lalka poza Liskiem odniosła obrażenia. Pozbawiony wiary w swój drewniano metalowy zespół oraz bóstwo kopnął jakiś leżący na ziemi kamień. Ledwo wygrał pierwszą turę mimo wielu ewidentnych niedopatrzeń z jego strony. Brakowało mu posiadanego wcześniej przekonania o własnej wyjątkowości, które broniło go przed odnoszeniem jakichkolwiek obrażeń. Faktycznie technicznie nikt jeszcze go fizycznie nie zranił, ale Nana wymusiła na nim taki wysiłek, że był skrajnie wyczerpany. To jasno wskazywało, że nie ciążył nad nim żaden magiczny ochronny płaszcz. W mocno depresyjnym stanie nie nastawiał się na sukces. Podejrzewał, że to będzie krótka walka podczas której pierwszy raz w życiu zostanie poraniony i połamany. Tak więc zdemoralizowany stał i czekał na rozpoczęcie krwawej łaźni.

Niebieska kropka

[Boyos]

Renkuro "Waifu Lover" Ayatsuri vs Daisuke "Półczłowiek-Półlitra" Nakasada Kategoria: Lekka

Walka zakontraktowana na nieograniczoną liczbę tur.
Warunki zwycięstwa:

• Jeden z zawodników jest niezdolny do dalszej walki (nieprzytomny, nieżywy, wyczerpany)
• Jeden z zawodników się podda (uniesienie ręki, odklepanie, słowne przyznanie się do porażki)
• Jeden z przeciwników odniesie uraz wykluczający go z dalszej walki (złamanie, oderwanie kończyny lub głowy)

Arena:

Opis areny:

Odległość pomiędzy pozycjami startowymi - 30 metrów
Odległość pomiędzy przeciwległymi ścianami areny - 45 metrów

A - Kamienny podest
Wysokość: 2 metry
Szerokość: 3 metry
Długość 5 metrów łącznie ze schodkami
Wytrzymałość: 500

B - Kamienna ściana
Wysokość: 2 metry
Szerokość: 2 metry
Wytrzymałość: 80

C - Kamienny murek
Wysokość: 1 metr
Szerokość: 6 metrów
Boczne ścianki długość: 1,5 metra
Wytrzymałość: 120

D - Zbiornik wodny
Długość 25 metrów
Szerokość 3 metry
Głębokość 5 metrów
Duże zasoby

Gdy tylko dwójka zawodników pojawiła się na swoich miejscach, znany wszystkim sędzia zajął miejsce na środku i upewnił się, że dwójka z zawodników przekaże jakikolwiek gest, by zadeklarować gotowość do walki. Mężczyzna przyjrzał się twarzom dwóch wojowników, by upewnić się, czy nikt ich nie otruł, albo nie zrobił im czegoś, co mogłoby ich wykluczyć z potyczki. Turniej był mianowany Turniejem Pokoju więc niby nic miało się nie dziać, jednak wiadomo - trzeba było pilnować się na każdym kroku.

Nie przedłużając, chłop machnął dłonią na rozpoczęcie walki.
- SentoOOOO KAISHIII!!!!

Odpisy: A-B-C-B-A (naprzemiennie) - Zaczyna Renkuro, potem Daisuke, ja podsumowanie kolejki, potem Daisuke, potem Renkuro i ja - no i tak do wyczerpania

[Renkuro]

Renkuro stał na swoim miejscu oczekując na wyrok. Nerwowo się kołysał przestępując z nogi na nogę. Powoli nawet się zastanawiał czy przypadkiem nikt go nie struł. Czuł w końcu wyraźną woń alkoholu. Coś, czego nie powinien. Zmysły płatały mu figle. Chyba że ..... Przez moment zdawało mu się, że woń ta dochodzi od Daisuke. Poczuł ją wyraźniej, gdy go mijał. A co jeśli jego przeciwnik przyszedł faktycznie napruty? Lalkarz poczuł wracającą do niego nadzieję. Upity przeciwnik może być łatwiejszy do powalenia niż trzeźwy. Czyżby bóstwa jednak wysłuchały jego modłów i postanowiły mu chociaż troszkę dopomóc? Jeśli nie to przecież Hotei musiał być wściekły, że ten menel swoim zachowaniem bruka takie piękne widowisko. Tym razem popatrzył na swojego przeciwnika już z podniesioną głową. Strażnik wioski, którego nie raz mijał dał w końcu polecenie by rozpoczęli walkę. Trzeba było działać.
Odskoczył do tyłu równocześnie pociągając za krawędź zwoju i przesyłając do niego czakrę. Niebieska energia trafiła prosto do pieczęci uwalniając zapieczętowaną drużynę. Dzięki posiadanej przez Renkuro klanowej technice na światło dzienne wyleciało sześć różnych kukieł wcześniej grzecznie śniących w pieczęci. Wszystkie te które widzowie mogli obserwować podczas jego ostatniej walki oraz jedna więcej. Nowym nabytkiem był pozyskany prosto od handlarza Shiriaru. Jego maska była różowawa i przypominała człowieka. Z palców srebrnej łuski wystrzeliły niewidzialne nici przylepiając się do drewniano metalowych tworów nadając im życie. Każdy z nich wykonał inny manewr.
Gdy kuglarz przemieszczał się w tył towarzyszył mu tylko po jego lewicy Bordowy Lisek. Biały Pająk, sklepowa lalka i Złoty Generał wzbiły się na wysokość 15 metrów nad ziemią i gotowe do uników w różne strony przemieściły się w kierunku środka areny. Niżej przy ziemi pozostała znana wszystkim para, czyli Srebrna Szermierz i Niebieska Róża. Te dwie damy od razu po rozpieczętowaniu wystrzeliły jak strzały do przodu w kierunku przeciwnika. Pierwszy atak w tej walce miał należeć do Szermierz która po znalezieniu się w odpowiedniej odległości ostrzelała Daisuke za pomocą piętnastu prawie pół metrowych kul ognia.
Renkuro zrobił tak naprawdę niewiele. Rozpakował zabawki odskakując do tyłu i od razu skierował szermierkę w przeciwnym kierunku by stworzyła ognisty deszcz. Pozostałe figury były dopiero rozkładane. Zamierzał jednak już na starcie pokazać przeciwnikowi, że nie będzie miał łatwiej przeprawy. Uśmiechnął się z zadowoleniem. Ognista burza, która miała rozpętać się na połowie przeciwnika mogła być naprawdę fajnym znakiem rozpoznawczym dla wojowników z gorącej pustyni gdzie każdego dnia żar się lał z nieba.

DZIAŁANIA

  Ukryty tekst

CZAKRA I TECHNIKI

  Ukryty tekst

STATY

  Ukryty tekst

EKWIPUNEK

  Ukryty tekst

WYPOSAŻENIE LALEK

  Ukryty tekst

[Daisuke]

Jedni lubowali się w tym zapachu. Innych odrzucał. Niektórzy sądzili, że w takim stanie Daisuke będzie mniejszym zagrożeniem. Nic bardziej mylnego. Dopóki we krwi krążył alkohol, a głowy nie męczył kac był on w swoim żywiole. Pełen energii i pełen złości. Nosiło go żeby tylko coś rozwalić. Było to widać jeszcze zanim sędzia wydał komendę rozpoczynającą pojedynek. Daisuke nerwowo przeskakiwał z nogi na nogę. Ręce drżały mu z podniecenia. Ostatnio przeszarżował na początku i końcówka byłą dla niego bardzo trudna. Czy to czegoś go nauczyło? Każdy normalny wyciągnąłby wnioski. Ale Nakasada nie był normalny. Dla niego liczyło się tylko to, żeby komuś dokopać.

Nie było co czekać na pierwsze ruchy przeciwnika, tylko natychmiastowo ruszył do przodu w lewo w kierunku podestu ze schodami, przeskakując nad murkiem, który stał na jego drodze. Skrócenie dystansu było kluczowe. Widział co ten Renkuro potrafi robić w walce i dostanie się w jego pobliże nie będzie zadaniem prostym. Już w pierwszej walce lalkarz zademonstrował, że nawet w starciu z ogniem jego kukiełki potrafią sporo wytrzymać. Problem był taki, że wtedy mu wystarczyło dostanie się bliżej do przeciwniczki i bez żadnego problemu ją docisnął do końca. Tym razem nie będzie tak prosto. Włócznik był mistrzem walki na bliskim kontakcie, co udowodnił w poprzednim starciu, gdy wreszcie po długiej bieganinie udało mu się dorwać przeciwnika w swoje łapska.

Zgodnie z przewidywaniami, Renkuro postawił na podobną taktykę, zalanie przeciwnika olbrzymią ilością tworów z drewna. Ciężko było je zliczać i porównywać z poprzednią walką, ale Daisuke i tak się tym nie przejmował. Bieg w kierunku podestu miał też jedną dodatkową zaletę. Blisko siebie miał osłonę, którą mógł wykorzystać, gdy tego potrzebował. I właśnie ten moment nadszedł. Ofensywę przeciwnika postanowił stopować pole bitwy. Ktoś mu to chyba musiał podpowiedzieć, bo to mało prawdopodobne, że w tym jego zapijaczonym mózgu doszło do takich procesów myślowych. Możliwe, że po prostu kopiował taktyki innych z poprzednich walk. To także bardzo cenna umiejętność, która jak widać może zastępować myślenie.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Boyos]

Walka zaczęła się równie szybko co machnięcie ręką sędziego. Pierwszy co ciekawe wystrzelił Daisuke, mknąc w kierunku podestu jakby zamierzał jak najbardziej skrócić dystans do swojego rywala. Renkuro zaś sięgnął po duży zwój i machnął się, rozwijając go i odpieczętując sześć z marionetek, które pojawiły się odrazu na placu bitwy. Tym samym lalkarz podłączył do nich nici chakry i momentalnie posłał część z nich w kierunku Daisuke, samemu cofając się do tyłu.

Do przodu pomknęły Biały Pająk, sklepowa lalka i Złoty Generał unosząc się na wysokości około 15 metrów, zaś dołem po ziemi biegły Srebrna Szermierz i Niebieska Róża. Do tyłu zaś odskoczył sam Renkuro z Bordowym liskiem, zyskując kolejne metry przewagi.

Daisuke zaś dobiegwszy do murku...schował się za nim i czekał.

  Ukryty tekst

MAPKA

Odwrócenie kolejki: zaczyna Daisuke

[Daisuke]

Jeśli atak w niego miał lecieć, no to zablokowanie go ścianami podestu było bardziej niż wskazane. Ale Daisuke nie planował się na długo zatrzymywać. Jak najszybciej chciał obiec podest, przerywając kontakt wzrokowy pomiędzy zawodnikami, aby po chwili wyskoczyć z drugiej strony. Nadal w pełnym biegu, jednak tym razem już delikatniej uzbrojony. W ręku trzymał kunaia, którego natychmiast miotnął w kierunku centrum areny i znajdujących się tam lalek. Gdy kunai znajdzie się wystarczająco blisko lalek, notka ma zrobić swoje.

Nakasada ma zamiar jak najprędzej dobiec do kolejnego podestu, który ma po drodze do Renkuro, a który ponownie ma zostać wykorzystany w razie potrzeby na osłonięcie się przed atakiem. Oczywiście liczył się z tym, że czeka go walka z lalkami, dlatego był do tego przygotowany. Jeden z klasycznych i bardzo podstawowych ciosów. Uderzenie dwoma rękami w korpusy lalek, gdy tylko te się zbliżą na wystarczającą odległość. Liczył się z konsekwencjami walki gdy przeciwnik ma przewagę liczebną, ale przede wszystkim, chciał je ponownie odrzucić jak najdalej od siebie i kontynuować swój bieg. Oczywiście nie samymi atakami człowiek się obroni, dlatego w repertuarze nadal miał zaplanowane uniki, aby mimo wszystko przeć dalej na przód. Blokowanie ciosów swoimi rękawicami także chciał uskutecnzić, gdy już nic innego mu nie pomoże.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Renkuro]

Zdenerwowanie powoli ustępowało pewnej tlącej się lekko nadziei. Nadziei na zwycięstwo. Białowłosy zdecydował się nie poddawać i spróbować jednak nauczyć swojego przeciwnika pokory. A przynajmniej tego, że nie wypada się zachlewać przed bitką. Bał się jednak jego dziwacznych zdolności i twardej, trudnej do przebicia skóry. Musiał go utrzymać na dystans. To było podstawowym założeniem w taktyce, którą zdecydował się przyjąć. Renkuro wypróżnił zwój i wstępnie ustawił zabawki na polu bitwy. Planował go zniszczyć jednym atakiem. Daisuke jednak zbyt szybko ewakuował się z pola, które zamierzał ostrzelać swoją artylerią. Nie pozostało mu więc nic innego jak dalej porządkować rozłożenie własnych zasobów na arenie. Jego przeciwnik zaczynał dyktować mu warunki na których miał się odbyć pojedynek. Oczywiście nie było to pozytywną informacją, ale cóż mógł innego zrobić jak nie odpowiedzieć na jego działania. Walka dopiero się rozpoczęła a on już był stroną pasywną i zdominowaną przez przeciwnika. Ciężki początek.
Trzyosobowy zespół jego marionetek na wysokości 15 metrów przemieścił się w kierunku północnym. Korzystając z chwili wolnego nakazał im się podczas przelotu odsunąć od siebie o kilka metrów. Nie było sensu koncentrować lalek w jednym miejscu. Poniżej na ziemi Niebieska Róża również przeniosła się odrobinę w kierunku północnym zdejmując z pleców swoje dwa ogromne shurikeny. Srebrna Szermierz za to wyskoczyła do przodu podchodząc pod linię rzeki przecinającej arenę.
Gdy przeciwnik wyskoczył zza osłony zdecydował się rozpocząć od jakże oklepanej rzeczy czyli notki. Lalka w którą skierował atak miała oczywiście włączyć wykonanie uniku do swojego wykonywanego właśnie manewru. Co do samego rzucającego to po przejściu paru kroków uniemożliwiających szybki powrót za platformę Srebrna Szermierz wykonała wcześniej niewykonany atak. Otworzyła usta i opluła obszar przez który przemieszczał się właśnie włócznik ognistą falą złożoną z sporawych 15 kul ognia. Kuglarz nauczony poprzednim pojedynkiem oraz licznymi wcześniej obserwowanymi walkami podejrzewał, że pijany oponent być może zdecyduje się na skorzystanie z notki świetlnej by uniemożliwić mu kontratak. Dlatego też zamierzał porazić obszar pomiędzy platformami nawet na ślepo i mentalnie przygotował się na takie wydarzenie. Aczkolwiek miał szczerą nadzieję, że jego ściana ognia zmiecie atak notką nim ta zostanie zdetonowana. Co zaś tyczyło się jego samej pozycji to pozostał w towarzystwie Liska będąc gotowy się nim w razie czego zasłonić niczym tarczą.

DZIAŁANIA

  Ukryty tekst

CZAKRA I TECHNIKI

  Ukryty tekst

STATY

  Ukryty tekst

EKWIPUNEK

  Ukryty tekst

WYPOSAŻENIE LALEK

  Ukryty tekst

LALECZKI

  Ukryty tekst

[Boyos]

Walka trwała dalej i wojownicy na arenie ruszyli niemalże naprzeciw siebie. Z jednej strony nieustraszony kravjutsu specialist, zadymiarz, a także łowca damskich serc, zaś z drugiej Daisuke. Obaj wiedzieli, że trzeba działać by można było jak najszybciej oddalić się z areny i udać do strefy relaksu.

  Ukryty tekst

Najszybsze na placu bitwy były zdecydowanie marionetki, które zaczęły poruszać się w kierunku wyznaczonym przez Renkuro. Daisuke nie czekał jednak na żadne zaproszenie do bitki, ponieważ momentalnie wyskoczył zza kamiennego murku i ruszył w kierunku wody, by skrócic dystans. Publiczność ucieszyła się, gdyż mało kto decydował się na tak odważną, ale jakże widowiskową strategię.

Daisuke przelał chakrę i zrobił "trrr" jednakże...nic się nie wydarzyło. Renkuro mógł poczuć szarpnięcie jednej z jego marionetek po nici chakry, ale stawiony odruchowy opór sprawił, że dziwna siła momentalnie zniknęła. To jednak nie przeszkodziło w żaden sposób Renkuro, by jedna z jego marionetek otworzyła klapy w ustach i zaczęła wypuszczać ogniste kule w kierunku biegnącego Daisuke. Ten sięgnął po kunai i rzucił w kierunku strzelającej w niego lalki.

Mnogość kul była zatrważająca dla Daisuke, ponieważ już pierwsza trafiła go w nogę, a każda kolejna tylko z większą łatwością uderzała w shinobi, przynajmniej do momentu rzutu kunaiem, który rozbłysł jasnym światłem oślepiając Renkuro, zaś Nakasada zamknął na chwilę oczy, trzymając cały czas gardę przed sobą i prąc do przodu.

Lalkarz przewidywał jednak, że tak się stanie i tym samym ostrzeliwywał dalej mniej więcej pozycję Daisuke. Po 10 otrzymanej kuli na przysłowiową klatę, chłop wiedział, że musi zrobić coś więcej, bo inaczej zostanie spalony żywcem. Zrobił więc dwie kiwki w stylu dwutaktu na boki, unikając aż trzech kul, jednak znowu ostatnie 2 w niego trafiły.

  Ukryty tekst

Mimo, że salwa wydawała się być groźnym zagrożeniem, najwyżej znieczulony od alkoholu Daisuke się tym nie przejmował, bo właśnie doskoczył do jednej z marionetek - konkretnie tej, która sypała w niego z kul i jednym mocnym uderzeniem, strzelił jej sierpem w głowę. Głowa lalki wraz z całym tułowiem zachwiały się...jednak nie wyrządziło to większej krzywdy. No, można Daisuke, którego zapiekła ręka.

  Ukryty tekst

MAPKA

Odwrócenie kolejki: zaczyna Renkuro

[Renkuro]

Renkuro przemieszczał swoje lalki po polu bitwy, podczas gdy Srebrna Szermierz zajmowała przeciwnika potężnym ostrzałem. Zgodnie z przewidywaniami lalkarza wróg zdecydował się na korzystanie z prostackich notek świetlnych w celu utrudnienia mu kontrolowania jego świty. Na szczęście otrzymał za to odpowiednią karę. Daisuke dostawał kule za kulą. Płonące efekty paru dni współpracy lalkarza z Sayaką sięgały celu. Niestety nie tylko nie zranił w znaczący sposób rozpędzonego pijaka, ale nawet nie był w stanie go przygwoździć na otwartej przestrzeni. Ludzki czołg dał radę dobiec do zgrupowania lalek, mimo otrzymywania pokaźnej porcji ognia w twarz. Przerażające. Tym bardziej, że łuska ostrzelała go równowartością trzech technik średniej rangi. Nie był to zwykły płomień, a taki, który powinien obalać kamienne ściany. Cóż mógł zrobić białowłosy w takiej sytuacji? Jak miał wywrócić szarżującego nosorożca? Od depresyjnego nastroju uwolnił go jeden detal. Włócznik mimo zadania ciosu lalce nic jej nie zrobił. Oznaczało to, że był co prawda niezniszczalny, ale miał dużo niższe możliwości ofensywne niż podejrzewał. Światełko w tunelu powoli zamieniało się w płonące ognisko. Nie mógł się przyrównać do mężczyzny występującego w poprzedniej rundzie, który jednym ciosem pięści posłał turlającego się grubasa prosto w ścianę nokautując go na miejscu.
Szermierz jako poważna zawodniczka wytrzymała uderzenie w twarz i natychmiast odpowiedziała serią ciosów w ramach których próbowała sieknąć lub przebić swojego przeciwnika kataną. Na szczęście była tylko drewnianą lalką więc w przeciwieństwie do człowieka nie musiała ulegać prawą grawitacji. Dlatego też atak został wzbogacony o serię kopnięć. W końcu był jakiś pożytek z zastosowania w dolnych kończynach stawów kulistych pozwalających na zadawanie kopniaków w sposób niemożliwy do powtórzenia przez ludzką istotę.
W międzyczasie od razu po tym jak została uderzona wystrzeliła w Daisuke kunai. Spomiędzy jej piersi wyleciał pojedynczy nóż na którego rękojeści znajdowała się notka świetlna. Lalkarz oczywiście zdetonował ją dosyć szybko w końcu jego dama walczyła w bardzo bliskim kontakcie. Autor liczył, że połączenie oślepienia wroga z serią trudnych do przewidzenia cięć, kopnięć i dźgnięć zapewni mu odpowiednią przewagę. Srebrna Szermierz była zawodniczką stworzoną do konfrontacji w bliskim dystansie na co zresztą wskazywała jej nazwa. Artysta nie mógł dopuścić by ktokolwiek na widowni uznał, że nazwa ta była tylko na pokaz. Liczył również na to, że przewaga szybkości i krótki dystans nie pozwolą temu dziwakowi sięgać po broń.
Tymczasem pozostałe lalki również nie pozostawały bezczynnie. Trijo z powietrza opadło troszkę niżej na wysokość około 10 metrów i okrążało przeciwnika niczym stado wilków utrzymując pewien dystans. W końcu przynajmniej w początkowej fazie to była walka ich Srebrnej towarzyszki. Niebieska Róża zaś wycofywała się do tyłu nadal dzierżąc w dłoniach wielkie shruikeny. Sam czerwonooki o dziewczyńskim wyglądzie wraz ze swoim wielgaśnym gorylem ochroniarzem rozpoczęli proces wycofywania się do tyłu.

DZIAŁANIA

  Ukryty tekst

CZAKRA I TECHNIKI

  Ukryty tekst

STATY

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

EKWIPUNEK

  Ukryty tekst

WYPOSAŻENIE LALEK

  Ukryty tekst

LALECZKI

  Ukryty tekst

[Daisuke]

Cokolwiek podpatrzył w poprzednich walkach i teraz próbował powtórzyć, całkowicie mu nie wyszło. Kolejny raz przeklął swoje głupie próby i tą cholerną chakrę, którą najchętniej wywaliłby na zbity pysk. Kolejny raz się na niej zawiódł, bo nie potrafiła mu się ona przydać do niczego dobrego. Jak zwykle musiał postawić na możliwości własnego ciała. Coś jednak poszło nie tak. Planował szybko dobiec do kolejnego podestu, aby z niego zrobić sobie tarczę, a tymczasem w swoim alkoholowym szale znalazł się na samym środku areny, po drodze przyjmując na klatę jeszcze ataki lalek przeciwnika. Cholernych kul ognia z tych drewnianych zabawek się nie spodziewał. Nie były one jednak czymś na tyle potężnym, aby go zastopować. Wprost przeciwnie. Jego szał osiągnął punkt krytyczny. Koniec podchodów, koniec bieganiny bokami, koniec głupich zagrywek, koniec wspierania się idiotyczną chakrą.

Chakra uwolniła się wokół niego, zapewne jakieś pomniejsze kamyczki zadrżały. Nie było jednak czasu się tym przejmować. Przeciwnik nadal mógł być jeszcze oślepiony notką świetlną, którą dopiero co wykorzystał Daisuke. Dlatego też, gdy Nakasada przybrał swój czerwony kolor, tym razem nie ukryty we mgle, ale gotowy aby pokazać całym trybunom swój prawdziwy gniew, wykonał wyskok, aby uniknąć ewentualnego ataku w niego wymierzonego i wykonując natychmiastowo swój własny. Cios pięścią od góry powinien sprawić, że lalka poleci wbita prosto w ziemię. Takiego ciosu nie przeżyłoby wielu ninja, więc i po drewniano-szmacianej zabawce nie można było oczekiwać czegoś więcej. Przy lądowaniu wykonał jeszcze kopnięcie nogą, aby kolejny raz potraktować lalkę jeszcze raz podobnym uderzeniem, a potem pomknął, znacznie szybszy w kierunku swojego przeciwnika. Jeśli coś stanęło mu na drodze, natychmiastowo sprezentować miał tą samą kombinację dwóch podobnych ciosów co chwilę wcześniej.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Boyos]

Powiedzieć, że dużo wydarzyło się podczas walki, to jak nie powiedzieć nic. Pojedynki lalkarzy zawsze oglądało się z dużym zainteresowaniem, a motywem przewodnim głównie byli ich przeciwnicy, mający stawiać opór przed śmiercionośnymi mechanizmami zawartymi w marionetkach. Tak samo wyglądało to teraz.

Marionetka, którą uderzył Daisuke nie odniosła obrażeń, zaś Renkuro mógł poczuć to bardziej przez szarpnięcie nici chakry, gdyż sam był ciągle oślepiony jeszcze przez efekt notki. Wkurzony niepowodzeniem Daisuke, mimo tego, że jego atakowi brakowało czystej siły, stwierdził, że siłę tę zdobędzie. Chłop przelał chakrę w kierunku konkretnych punktów na ciele i wyzwolił moc, której jeszcze nie widziano na arenie. Jego twarz stała się czerwona, jak i reszta skóry, a podmuch powietrza sprawił, że marionetki w górze zafalowały. Dodatkowo kamienie, będące na ziemi rozleciały się na boki. Kimkolwiek był ten chlejus, do walki podchodził dość poważnie i pacynkarz miał się zaraz o tym przekonać.

Gdy tylko efekt oślepienia minął, Renkuro zdecydował się na bezpośredni atak marionetką stojącą naprzeciwko Daisuke. Srebrna Szermierz, która oberwała mocnego sierpa, zamachnęła się kataną i cięła w kierunku Daisuke, który przyjął uderzenie na metalową rękawicę i strząchnął je, jakby lalka nie miała w ogóle siły. Nakasada spojrzał złowrogo i złapał marionetkę oburącz, po czym z całej siły wypalił jej z dyńki, a gdy ta się zachwiała to zrobił salto, momentalnie uderzając od góry i wbijając ją w ziemię.

  Ukryty tekst

Następnie Renkuro zamachnął się ręką, a lalka, którą przygwoździł Daisuke, próbowała ponownie zaatakować, tym razem kopnięciem, lecz jej przeciwnik uchylił się kucając na lalce w bok, a noga świstnęła mu obok ucha. Dodatkowo marionetka w próbach wyzwolenia się otworzyła klapę i rozsypała 20 mabishi dookoła swojej pozycji. Daisuke jednak najwidoczniej miał w dupie dobijanie marionetki i zerwał się do dalszego biegu w kierunku pozycji pacynkarza, namierzając następny cel - lalkę, która się cofała. Daisuke wyskoczył w górę, a Srebrna Szermierz podniosła się z ziemi, ukazując kolejne narzędzie, które miała przygotowane. W jednym momencie Daisuke opadł na Niebieską Różę, ponownie uderzając marionetkę tym samym atakiem od góry. Niebieska Róża najwidoczniej była nieprzygotowana na to, ponieważ Nakasada wpadł na nią centralnie na murku, w taki sposób, że lalka była plecami na kamiennej przeszkodzie, zaś Daisuke przygniatał ją centralnie w tej pozycji, że raczej nie miała jak się ruszyć, dopóki nie strąci wroga z swojego marionetkowego ciała. Była to dość dwuznaczna pozycja, co bardzo spodobało się publice, która zaczęła skandować imię Daisuke.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Musiało to mocno zirytować Renkuro, ponieważ Srebrna Szermierz, przestrzeliła kołowrotkiem i ten poleciał nad uchem Daisuke.

  Ukryty tekst

Marionetki ponownie otoczyły Daisuke, jednak ten był już tuż tuż od samego pacynkarza. Afera miała się dopiero zacząć.


MAPKA

Odwrócenie kolejki: zaczyna Daisuke

[Daisuke]

Tym razem wszyscy widzieli co Daisuke wyczynia i publiczność chyba to uwielbiała. Dokładnie po to tutaj przyszedł. Chciał się popisywać. Chciał być w centrum uwagi. Chciał bym chwalony. Chciał w ten sposób pokazać, że jest w stanie walczyć na równi z użytkownikami chakry. On sam się za takowego nie uważał, a przecież wszyscy na świecie wiedzieli, że "zwykły" człowiek nie jest w stanie konkurować z ninja. Daisuke nie był jednak zwykłym prostym pijaczkiem, bo miał swoje ukryte talenty. I właśnie te talenty właśnie wszystkim zaprezentował. Energia uwolniła się z jego ciała, wzmacniając jego mięśnie. Wszelkie efekty wizualne tylko podkręcały atmosferę. Gniew Daisuke przemienił się w siłę. Jeden blok, lalka nie była w stanie przełamać jego gardy. Chwilę później lalka leżała już wbita w ziemię, a on ruszył dalej, nie przejmując się tymi małymi zabawkami. Zgodnie z przewidywaniami, przeciwnik miał spore problemy, żeby nadążyć za odpalonym Daisuke.

Teraz stał, niemalże przytulony do tej, jakże urodziwej lalki. Pewnie chętnie by się nią odpowiednio zajął, gdyby była żywa, ale to była jedynie imitacja prawdziwej kobiety. Najwidoczniej jej twórca potrzebował sobie coś zastąpić, bo brakowało mu niektórych przyjemności prawdziwego świata i uciekł w swoje zabaweczki. Trzeba mu było przyznać, że mieli jednak podobne gust. Ostre babki to coś co Daisuke szczególnie lubił, choć te klasyczne, niewinne było znaczniej prościej zbajerować w trakcie biesiadnych uczt, które Włócznik otrzymywał w ramach podziękowań. Zamiast się z nią dalej obściskiwać, po prostu sprzedał jej uderzenie oboma dłońmi w korpus. Lalka natychmiast powinna uderzyć w mur za jej plecami i osunąć się na ziemię, ale Nakasada nie czekał na to. Ponownie to był tylko przystanek na jego drodze, a jego stacją docelową było zupełnie co innego.

Przeskoczył przez murek i ruszył pełnym biegiem w kierunku swojego rywala. Oczywiście w trakcie samego biegu, nadal trzeba było uważać na ataki z tyłu, bądź z przodu. Proste uniki przez przeskok w bok, gdyby to było coś bardziej obszarowego albo ponowna próba zablokowania ciosu rękawicami, gdyby to był atak, który bardziej by się nadawał do takich bloków albo nie było już wyjścia. Gdyby doszło do starcia w bliskim kontakcie z lalką, ma dla niej prosty cios przebijający jedną dłonią, którą zamierza zaatakować korpus. Nieco dalej Lalkarz musiał już na niego czekać, a alko-czołg miał też coś dla niego w prezencie. Przeskakując przez murek, sięgnął do kabury po kolejnego kunaia. Zamiast jednak zrobić zamach, którego zapewne każdy by się spodziewał, po prostu zdetonował notkę, oślepiając swojego przeciwnika, a sam przymknął na ten moment oczy i odwrócił głowę w przeciwną stronę.

Potem został mu już tylko ostatni etap planu. Dobiec wreszcie do przeciwnika, po czym wykonać jeden ze swoich popisowych ataków. Jego niezwykły styl walki, niezbyt rozpowszechniony w świecie nie tylko pozwalał mu na ataki niedostępne dla zwyczajnego wojownika, ale także czynił z nich iście zabójcze ciosy. Wykonał wyskok, w powietrzu fikołka, co dodatkowo utrudniało nadążanie unikiem za jego ruchami, po czym zakończył ten ruch kopniakiem w głowę przeciwnika. Chwilę później, opadając na ziemię, wykonał kolejny, znany już wszystkim atak, z powietrza. Kolejny raz równie proste uderzenie jedną ręką, ale biorąc pod uwagę jego wcześniejsze wyczyny i jego obecny wygląd, mógł to być cios zabójczy. Czy tak rzeczywiście będzie? Mało go to obchodziło. Sędzia może zareaguje, może nie. Daisuke chciał po prostu pokazać swoje możliwości, bez względu na możliwe konsekwencje.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Renkuro]

Renkuro zaatakował swojego przeciwnika lalką stworzoną do starć w bliskim kontakcie. Jakże ogromne było jego zdziwienie, gdy przeciwnik bez żadnego problemu przyjął jego zdaniem całkiem silne cięcie. Wyminął również kopniaki mimo ogromnej szybkości marionetki. Wisienką na torcie czy raczej w tej sytuacji cebulą na gównie było odpowiedzenie atakiem. Lalkarz spodziewał się raczej, że jego przeciwnik umknie z podkulonym ogonem do wody bądź za nią na swoją połowę. Był nawet przygotowany na taką sytuację planując nabić swojego wroga na harpun i z powrotem przyciągnąć w pole rażenia Srebrnej Szermierz. Jak się okazuje białowłosy jeszcze nie odczytywał dobrze Daisuke. Ten zamiast się wycofać najpierw przywalił jej z główki a potem wykonał bardzo dziwną technikę. Sytuacja była tym dziwniejsza, że przecież przed chwilą jego sierp nic nie zrobił lalce. A teraz powstrzymał jej natarcie. Czy coś się w nim zmieniło? No tak głupie pytanie. Poczerwieniał i pokazał białka oczu. Ale dlaczego nagle stał się silniejszy? Pan lekarz mówił, że czerwony kolor skóry wynika z zwiększonego przepływu krwi, ale dlaczego miałoby to nagle znacząco poprawić osiągi fizyczne włócznika?
W ciągu sekund Renkuro zaczął przegrywać walkę. Był w tragicznej sytuacji. O ile mógł znieść porażkę w pojedynku jednej z jego sześciu lalek o tyle fakt, że pijus doskoczył do Róży był nie do zniesienia i nie do odkręcenia. We wściekłości wymierzył w jego plecy i odpalił harpun z brzucha Srebrnej Szermierz. Atak jednak się nie powiódł. Prawdopodobnie szok i wściekłość nie pozwoliły lalkarzowi prawidłowo wycelować atakiem, który powinien był przynajmniej w teoretycznych założeniach przebić na wylot przeciwnika. Pomijając już bezczeszczenie honoru i godności jego ukochanej miał ja jako zakładniczkę. Teoretycznie mógł rozwalić tego dupka kolejną porcją ognistych technik i żelastwa. Zważywszy na odległości i rozłożenie jego lalek powinien dać radę trafić go bez większych problemów. Ale nie mógł przecież zaatakować jego pozycji skoro przed nim była Róża. Łusce napłynęły do oczu łzy. Bezradność sytuacji w której się znalazł była dla delikatnego chłopca dobijająca. Nie mógł zalać go falą pocisków, bo zniszczyłby swoją towarzyszkę. Miał ochotę się popłakać i natychmiast przerwać pojedynek. Oznaczało to jednak przyniesienie hańby Unii i klanowi. Czy warto ranić kogoś bliskiego dla honoru rodziny? Jak niby miał podjąć decyzję o tym, co zrobić. Mógł decydować czy wysłać dziecko na śmierć na zlecenie mafii albo czy wysadzić dom z cywilami w środku podczas wojny, ale nie mógł wybierać między zranieniem ukochanej a przyniesieniem hańby rodakom. W tej sytuacji mógł zrobić tylko jedno. Walczyć dalej, ale w taki sposób by ją uchronić. I jeśli jebani bogowie istnieją to mu w tym pomogą, albo lalkarz samodzielnie spali wszystkie kapliczki i wymorduje wszystkich duchownych na kontynencie.
Błyskawicznie od razu po tym jak Daisuke dopadł do jego baby, nakazał jej wystrzelić mu prosto w twarz shurikeny. Z miotacza ukrytego w ustach nie było daleko do głowy tego cholernego demona. Chciał mu wybić oczy by do końca życia cierpiał za swoje czyny. A przynajmniej go zdezorientować i wybić z rytmu. W tym samym czasie wszystkie lalki za jego plecami skoczyły w jego kierunku próbując go unieruchomić. Sklepowa lalka, Biały Pająk, Srebrna Szermierz i Złoty Generał zaatakowali równocześnie próbując unieruchomić przeciwnika i obalić go na ziemię. Nie chciał zadać mu ran a skrępować ruchy. Celem ataku nie był punkt na ciele a całe ciało równocześnie. Chciał, by wszystkie pięć lalek, bo przecież Róża miała im w tym pomóc również chwytając przeciwnika, wspólnymi siłami obaliło ten ludzki czołg. Ich połączona siła miała przełamać jego opór unieruchamiając go i obalając.
Niebieska Róża, mając za plecami murek o który się zaparła próbowała go złapać i przytrzymać korpus , a następnie przy okazji ciągnąć w dół. Sklepowa lalka opadła na jeden bark a Pająk na drugi. Obydwie spróbowały pochwycić po kończynie, z jednej strony je przytrzymując a z drugiej napierając ku ziemi. Szermierz asystowała pozostałej trójce zajmując pozycję za jego plecami. Lalki próbowały opleść jak najbardziej ciało swojego przeciwnika korzystając między innymi z ulubionych stawów kulistych lalkarza. Miało to w jego mniemaniu ułatwić zapasy. Złoty Generał zaś wycelował w nogi. A dokładnie swoimi długimi pazurami będącymi również jego mechanizmem podziemnym miał szybkim ruchem podebrać ziemi spod stóp Daisuke, tak by stracił on równowagę lecąc na ziemię. Oczywiście sama lalka miała ciałem napierać na jego nogi a później próbować je dodatkowo przytrzymywać. Chciał go obalić na ziemie i unieruchomić. Pomysł ten zaświtał mu głowie dzięki wczorajszej rozmowie z lekarzem, który z pasją opowiadał o owadach. Pszczółki swoją chmarą pokonywały dużo silniejsze owady. Obsiadały owada, który wleciał do ulu i go w ten sposób neutralizowały. Miał szczerą nadzieję, że tego się jego przeciwnik nie spodziewał. Jeśli nie mógł pokonać jego wytrzymałości, to musiał pokonać go w siłowych zapasach. A bez dobrego podłoża to i Achilles dupa czy jakoś tak. Nie można przecież siłować się w powietrzu. Liczył też na wspominane wytrącenie osiłka z rytmu ostrzeliwując mu oczy.
Zaś sam Renkuro wycofał się ponownie do tyłu wraz z Liskiem. Przelał czakrę w jego pieczęć i odpieczętował znany już widzom Lisi ogon zaprezentowany podczas walki z Naną. Zamierzał się podnieść nim do góry dokładnie tak jak podczas poprzedniej walki, by móc lepiej obserwować zapasy. W innym przypadku gdyby coś poszło nie tak i musiał przejść do defensywny to zwyczajnie się nim owinął i zasłaniał lalką.

DZIAŁANIA

  Ukryty tekst

CZAKRA I TECHNIKI

  Ukryty tekst

STATY

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

EKWIPUNEK

  Ukryty tekst

WYPOSAŻENIE LALEK

  Ukryty tekst

LALECZKI

  Ukryty tekst