Shinobi War PBF Naruto

Wieczór poprzedniego dnia wreszcie przyniósł spodziewany deszcz. Na całe szczęście, wszyscy już praktycznie porozchodzili się do domów i zajazdów, więc nie musieli się tym specjalnie przejmować. Niestety jak to bywa, odrobina wody w Sogen przynosi to co nieuniknione. Błoto. Na ulicach było go mnóstwo, chociaż służby usilnie starały się zabezpieczyć przynajmniej główne miejskie arterie. Dzisiejszy dzień nie specjalnie odbiegał od poprzedniego. Nadal pochmurnie, nadal niezbyt ciepło. Kolejny raz opady deszczu wisiały w powietrzu. Arena była jednak przywrócona do stanu początkowego, nawet na tych sektorach, gdzie wszystko zostało zalane jeziorem wody, czy też gdzie zniszczona część konstrukcji.

Wczoraj przyszło jej sędziować bardzo... dziwny pojedynek. Dzisiaj kobieta będzie miała jednak przyjemność nadzorować bardzo ciekawy pojedynek. Dwójka niezwykle dojrzałych i doświadczonych wojowników wkrótce spotka się na arenie. Przedstawiciele dwóch potężnych rodów będą mieli okazji zaprezentować swoje umiejętności i pokazać całemu światu, które Uwolnienie jest potężniejsze.
-Pojedynkiem, który zostanie za chwilę tutaj rozegrany będzie walka Kana Senju oraz Akiyoko Maji. Zachęćmy ich wszyscy brawami!-

W tej kolejce uczestnicy stawiają się na arenę (w ciągu 24h). Pierwsza osoba, która odpisze, wybiera swoją pozycję startową (czerwona lub niebieska kropka). Walka rozpoczyna się w następnej kolejce.

Arena:
Opis areny:
Odległość pomiędzy pozycjami startowymi - 30 metrów
Odległość pomiędzy przeciwległymi ścianami areny - 45 metrów

A - Kamienny podest
Wysokość: 2 metry
Szerokość: 3 metry
Długość 5 metrów łącznie ze schodkami
Wytrzymałość: 500

B - Kamienna ściana
Wysokość: 2 metry
Szerokość: 2 metry
Wytrzymałość: 80

C - Kamienny murek
Wysokość: 1 metr
Szerokość: 6 metrów
Boczne ścianki długość: 1,5 metra
Wytrzymałość: 120

D - Zbiornik wodny
Długość 25 metrów
Szerokość 3 metry
Głębokość 5 metrów
Duże zasoby

Zasady:

Proszę zapoznać się z Regulaminem walki (w szczególności z tym co jest uznawane za Ukryte Ruchy).

Wszystkie zasady, które są tutaj przedstawione są jedynie uściśleniem lub wyeksponowanie konkretnych zapisów z wyż. wym. regulaminu. W przypadku konfliktu reguł, decydujące zdanie ma Administracja.

W każdym poście mają się znaleźć w uhide statystyki postaci.

Proszę o dokładne opisywanie ruchów i ataków (szczególnie wtedy, gdy nie są to techniki).

Od momentu pierwszego posta obowiązuje kategoryczny zakaz edytowanie czegokolwiek w KP (nawet jeśli wcześniej prosiłem o coś na PW)

Brak tabelki z techniką w uhide jest równoznaczne z NIEUDANYM wykonaniem techniki. To oznacza, że chakra zostanie zmarnowana.

Jeśli któryś z punktów planu jest niemożliwy do wykonania, realizujecie dalej kolejne jego punkty (o ile te są wykonalne).

Niedozwolone jest stosowanie wiedzy OOC/info od Boga/metagame'ingu. Zastosowanie czegoś takiego będzie powodowało bardzo poważne konsekwencje.

Kolejkę ustala sędzia w każdym swoim poście.

Czas na odpis: MG -> 24h dla pierwszej osoby -> 24h dla drugiej osoby. A więc każdy ma 24h na odpis po odpisie poprzedniej osoby. Przy braku odpisu na czas (spóźnienie nawet o minutę) bez wcześniejszego uzasadnienia będzie skutkować pełnym powodzeniem ataku przeciwnika.

Ewentualne pytania najlepiej słać na PW.

Zasady dodatkowe:

Kategoryczny zakaz atakowania widowni. Wycelowanie techniki w kogokolwiek na trybunach będzie wiązało się z dyskwalifikacją (i nie tylko).

Po każdej walce zasoby chakry odnawiają się do pełna.

Po każdej walce można uzupełnić ekwipunek w sklepie. Nie będzie możliwości dokupienia przedmiotów z Kuźni, a jedynie te dostępne na Stoisku Handlarza. Uzupełnienie oznacza, że można dokupić przedmioty, które już się miało i zużyło w walce, a także nowe, inne.

Sędzia zawsze zdąży uratować postać przed zgonem, co nie oznacza, że postać nie może zostać pokiereszowana i wymagać wizyty w szpitalu.

Każdy etap zmagań będzie się odbywać w innym dniu. Odstęp pomiędzy częściami danej rundy to 1 dzień. Odstęp pomiędzy rundami to 3 dni. Można użyć 1 Bojową pigułkę żywnościową na walkę.

Kan dzięki samotnemu szwendaniu się po mieście przyszedł z trochę chłodniejszą głową. Wchodząc na arenę od razu przypomniała mu się obietnica złożona Takane, w której miał dać pokaz godny Senju w związku z czym udało mu się pozbyć wszystkich myśli poza obecną walką. Wchodził tam pewny siebie po tym co zobaczył pierwszego dnia, jeżeli jego przeciwnik będzie na podobnym poziomie to powinien sobie poradzić. Będąc na dole rozejrzał się dookoła, zaczynając odczuwać lekką presję na swych barkach. Bardzo wiele ludzi obserwowało ten pojedynek, więc nie mógł zawieść. Zwarty oraz gotowy wybrał swoje miejsce przyglądając się sędzinie, która swoje najlepsze lata miała za sobą w związku z czym miał lekkie obawy czy zdąży zareagować zanim komuś stanie się krzywda. Miał nadzieję, że są one bezpodstawne, bo nie zamierzał się z tego powodu powstrzymywać. W oczach Senju było widać determinację oraz chęć wygranej kiedy spojrzał na swoją przeciwniczkę zajmując odpowiednie miejsce.

Wybieram niebieska kropkę

Ukryty tekst

Pogoda zapowiadała się niezwykle nieprzyjemna. Sogen z całą pewnością nie zostanie zapamiętany jako wakacyjny kurort, pełen słońca i ogromnych temperatur. Z drugiej strony, nie było się jednak co dziwić. Zorganizowano Turniej w zimę, czyli jedną z najgorszych pór roku. Władzom musiało bardzo mocno zależeć aby powiązać go z końcem walk i powoli odbudowywać tutejszy dobrobyt.

Jednak to nie pogoda miała tutaj stanowić widowisko, a dwójka ninja. Pochodzili z różnych regionów, mieli różne historie, różne zdolności, ale jedno ich łączyło. Stanęli teraz oboje na arenie. Gotowi wygrać walkę za wszelką cenę. On chciał udowodnić swoją siłę. Ostatnie wydarzenia tylko dodatkowo go motywowały, żeby się pokazać. Ona nie musiała nic udowadniać. Chciała sprawdzić co potrafią inni. Dumnym krokiem weszła na arenę, natychmiastowo skupiając na sobie wzrok męskiej części widowni. Wielu już nadawało jej pewien pseudonim, ściśle powiązany z jej ciałem. Nikt jednak nie miał odwagi jej powiedzieć tego w twarz. Nic dziwnego, sama jej obecność potrafiła zamknąć jadaczki największym gadułom. Jej wzrok potrafił sprawić, że wielu chciałoby zapaść się pod ziemię. W skutek czego nie każdy był w stanie prowadzić z nią normalną rozmowę.

-To ma być czysta walka. Zaprezentujcie się jak najlepiej przed tym tłumem najdzielniejszych i najważniejszych shinobi i kunoichi tego świata. Życzcie sobie powodzenia- Choć była starsza wiekiem i można było obawiać się tego, czy to odpowiednie przekazywać jej tak istotną walkę, to poruszała się dość żwawo. Zaprosiła zawodników na środek areny, tak aby stanęli po obu stronach tafli wody, zaś ona sama stanęła pomiędzy nimi.

-Pokaż na co cię stać, chłopczyku- Choć na jej twarzy obecny był nonszalancki uśmieszek, to jednak potrafiła zachowywać grę pozorów i zastosować się do przyjętych norm oraz zasad pojedynku. Mało było pozdrowień i życzenia powodzenia, ale przynajmniej nie olała go całkowicie. Po tej krótkiej i uroczej rozmowie, sędzina rozkazała zająć walczącym swoje miejsca.

-Gotowa?- Zapytała sędzia, spoglądając i wyciągając rękę w kierunku Maji.
Następnie wyciągnęła dłoń w stronę Senju.
-Gotowy?- Po zadaniu pytania, czekała na potwierdzenie.
Gdy oboje dali znać, walka mogła się rozpocząć.
-SENTO KAISHI!!!- Klasnęła w dłonie i wydarła się z całych sił. Pojedynek rozpoczęty.

Każda walka zaczynała się inaczej. Na niektórych zaczynało się z grubej rury. Zalanie wodą zapamiętają chyba wszyscy. Wybuchową walkę tak samo. Bywało jednak też całkowicie odwrotnie. O walce, gdzie jeden z uczestników po prostu czekał na ruchy drugiego zapewne nikt już nie będzie chciał pamiętać. W tym wypadku zaczęło się bardzo spokojnie. Chociaż trzeba było przyznać, że ruchy Maji były całkiem przyzwoite, to zdecydowała się ona w pierwszej kolejności na sięgnięcie do swojej kabury na udzie. Dobyła z niego pół tuzina shurikenów, które następnie parami wyrzuciła przed siebie. To co mogło być ciekawym w tym ruchu to kształt gwiazdek. Bo tak właściwie nie były to nawet gwiazdki, a kwadraty. Metalowe bronie do rzucania mknęły (bardzo sprawnie!) po nieco zaokrąglonych torach lotu. Drugą, wolną ręką, sięgnęła za plecy, gdzie przyczepione miała dwa zwoje. Rozwinęła je przed sobą na ziemi. I... To w sumie tyle. Co dalej się z nimi stało to już Kan nie widział, bo mu murek zasłonił. Nie miała żadnego większego planu? Zlekceważyła przeciwnika? A może po prostu sprawdzała co on zaprezentuje? Może się dowiemy. Któż to wie.

Mapka:
Czerwony - Akiyoko
Czerwone kwadraciki - pary shurikenów
Niebieski - Kan
Odległość pomiędzy zawodnikami - 30 metrów

Ukryty tekst

Zanim Kan zajął swoje miejsce został poproszony na środek areny. Mógł chcieć już zacząć walczyć, aczkolwiek cierpliwości nie można było mu odmówić więc bez problemu się do tego dostosował. Jego przeciwniczka postanowiła wykorzystać okazję, aby spróbować go poddenerwować, ale jej starania były daremne. W odpowiedzi na nonszalancki uśmiech słysząc tego chłopczyka sam uśmiechnął się serdecznie.
- Chyba po to bierzemy udział, aby pokazać na co nas stać.
Następnie wzruszył ramionami, bo wcale nie czuł się obrażony. Różnica wieku nimi była ewidentnie widoczna, tak więc podobne słowa wcale nie były niczym złym. Tym bardziej iż nie posiadał manii własnej wartości, dumy czy czegoś jeszcze innego równie durnego. Choć po wczorajszych walkach był pewny siebie, to bez przesady. Nie zamierzał też ignorować potencjału przeciwniczki, która może być silniejsza od widzianych wcześniej uczestników. Był zdeterminowany aby wygrać, ale nie pyszny. Po tej jednozdaniowej wymianie uprzejmości nakazano mu wrócić na miejsce co też natychmiast uczynił. Kilka chwil później został zapytany o bycie gotowym, co potwierdził, a gdy został wydany sygnał natychmiast składał kilka pieczęci. W momencie kiedy kobieta wyrzucała, albo może nawet wyrzuciła już schurikeny w jej okolicy z ziemi powstał drewniany smok z skrzydłami, który po stworzeniu natychmiast zamachnął się łapą w jej kierunku. To oczywiście nie był koniec, ponieważ Kan szybko złożył pieczęć węża aby obok niej z drugiej strony stworzyć drewnianą belkę w formie kwadratu z każdą ścianą o wielkości trzech metrów. Jej szczyt, którym miała oberwać był najeżony kolcami. Natomiast w ramach obrony pobiegł do kamiennego podestu po prawej stronie, za którym miał zamiar się skryć obserwując dalszą sytuację zza winkla. Spodziewał się, że broń może być na linkach, więc do ewentualnej ucieczki był gotowy szybko wbiec na podest, a następnie z niego zeskoczyć w kierunku swojego początkowego miejsca wymijając całą tą broń.

Ukryty tekst

Nie było czasu na powolne wprowadzenie, nie było czasu, żeby móc stopniowo zaskakiwać swojego przeciwnika. Po prostu postawiono na maksymalne widowisko od pierwszej sekundy. Kan złożył swoje pieczęci, a formujący się smok z drewna z całą pewnością zadziwił wszystkich swoim pięknem. Akiyoko jednak dostrzegła co się święci i musiała reagować. Z rozłożonych już zwojów odpieczętowała coś. Coś czego Kan w pierwszej chwili nie dostrzegł. Nie musiał tego jednak długo analizować. Bo gdy jego smok wykonał machnięcie łapą w powietrze uniosła się ogromna ilość czarnego pyłu, z wyglądu przypominającego piach. Atak zatrzymał się na wielkiej czarnej ścianie a piach nie miał z tym żadnego problemu. Chwilę później, zamiast zostać w takiej formie, pył zaczął oplatać smoka, stopniowo spowalniając jego ruchy.

W tym czasie przed Maji z ziemi wydobył się drewniany pal. Niezwykle szybki, niezwykle blisko. Bez przygotowania, gdyby była tylko zwykłą głupią i nadętą laską, to teraz leżałaby martwa na ziemi. Tak się jednak nie stało. Na dziewczyną utworzyła się kopuła, która przyjęła na siebie uderzenie.

W tym czasie Kan rozpoczął swój bieg, chcąc zejść z linii ataku nadlatujących shurikenów. Planował schować się za platformą. Wydawało się to jak najbardziej sensowne, choć nadal zwracał on uwagę na bronie przeciwniczki, które w tym momencie odbiły się od siebie w powietrzu. Każdy z shurikenów poleciał w zupełnie innym kierunku niż pierwotnie można było założyć na podstawie ich trajektorii. Jeden powędrował prosto w Kana, ten próbował uniknąć, ale wyrzucony kwadrat trafił go w ramię. Nie odczuł on jednak specjalnie tego ataku. Przeciwniczka nie popisała się siłą rzutu, a on był wytrzymałym shinobim.

Na tym się jednak akcja nie kończyła. Widowisko trwało nadal. Z czarnej kopuły wyskoczyła Akiyoko, kierując się (podobnie jak jej przeciwnik) do podestu. Zamiast jednak schować się za nim, wskoczyła na jego szczyt. Nie musiała się chować. Nie musiała się obawiać, bo tuż koło niej wirował piasek, który był zdolny do zablokowania zmierzających w jej stronę ataków. Posłała ona także jego część w formie walca, który miał metr promienia w podstawie i 3 metry długości). To już był moment, w którym musiał nastąpić pewien suspens. Jak na takie wydarzenia zareaguje członek klanu Senju?

Mapka:
Czerwony - Akiyoko
Czerwone kwadraciki - pary shurikenów
czarne chmury - czarny piach
Czarny prostokąt - walec
Brązowy prostokąt - pal
Brązowy motyl - drewniany smok
Niebieski - Kan
Odległość pomiędzy zawodnikami - 15 metrów

Ukryty tekst

Zaskakujące dla Kana było z jaką łatwością przeciwniczka sobie poradziła z jego zmasowanym atakiem, aż tak bardzo iż nie udało mu się uniknąć schurikenów choć usłyszał ich zderzenia kiedy zmieniały tor lotu i chciał zareagować niemal natychmiast. Przy następnych ruchach będzie musiał wziąć pod uwagę jej zdolności w posługiwaniu się broniami dalekodystansowymi. Szybko poruszył ramieniem, a ten samodzielnie odpadł, na szczęście nie uczynił mu zbytnio krzywdy. Widząc iż smok ma problemy z poruszaniem próbował go uwolnić, nie przerywał techniki, bo wciąż miał pełno chakry mogąc z niego korzystać. Najwięcej kosztowało jego stworzenie, więc szkoda mu było porzucać swoje narzędzie mogące się jeszcze przydać. Zresztą, ten zaiste interesujący czarny piach też musiał swoje kosztować. Spoglądając jak przeciwniczka wbiega na ten sam podest po drugiej stronie areny oraz uformowała walec posyłając w jego kierunku postanowił zwiększyć między nimi dystans jednocześnie uciekając przed wrogą techniką. Mógł walczyć z daleka, a skoro kobieta się zbliżała możliwe iż zasięg był jej słabym punktem, taką przynajmniej miał nadzieję.
Teraz wiedząc iż nie przebije się brutalną siłą przez jej ochronę, postanowił jeszcze bardziej podkręcić tempo. Już przed rozpoczęciem biegu złożył trzy pieczęci, zaczynając i kończąc na wężu aby pokryć całą arenę lasem. Oczywiście kontrolował swoje twory, aby w żadnym wypadku nie wyszły na trybuny mogąc komukolwiek zagrozić. Jako iż Akiyoko znajdowała się wewnątrz natychmiast zaczął sterować pnączami, a także krzewami aby ją notorycznie atakowały w każdy możliwy sposób. Ten ruch miał też oczywiście właściwości defensywne, na takim terenie ciężej będzie w niego wycelować oraz drzewa stanowiły zaporę przed wcześniej wypuszczonym walcem, który musiał je pokonać jeżeli chciałby miałby go dopaść, w co oczywiście wątpił patrząc iż najzwyczajniej w świecie uciekł z miejsca w które on leciał. Był ciekaw jak ona zareaguje na tego typu zagranie. Jego celem końcowym do którego chciał dobiec był podest u góry, po jego stronie areny, ale był również gotowy do wykonania uników jeżeli zostałby zmuszony.

Ukryty tekst

Poczatek był zaskakujący dla wszystkich. Dla widzów, bo walka zaczęła się toczyć na pełnych obrotach już od początku. Dla Maji, bo przeciwnik zademonstrował bardzo widowiskową i ładną technikę, o której wcześniej nie słyszała. A także dla samego Kana, bo Akiyoko skutecznie zablokowała jego pierwszą próbę. Gdyby było inaczej, to zdecydowanie wszyscy byliby zawiedzeni takim a nie innym obrotem spraw. Te pojedynki nie miały wyłonić najszybszego z zawodników. Oczywiście niektórzy tak traktowali te walki, jakby od tego czy zaatakują w ułamku sekundy miało zależeć ich życie, ale w gruncie rzeczy byli oni tutaj zabawkami, które obserwowały tłumy. Byli jak dwa tygrysy w klatce, które mają się pogryźć i stoczyć emocjonujący pojedynek o przetrwanie. Gdyby jeden tygrys po prosty zagryzł drugiego, gdy ten nie miał szans, to nikt więcej nie chciałby oglądać takich walk.

Na całe szczęście tak się tutaj nie stało. Walka szybko zyskała wielowymiarowy podział. Pierwszym z nich było ścieranie się piasku i potężnego smoka. Ogromna ilość czarnego pyłu przeważała jednak nad kolosem, odrzucając go wreszcie w tył, tak, że ten upadł tuż pod ścianą areny. Z racji jego rozmiarów, lepiej było nie rzucać nim o mur. Kto wie czy trybuny wytrzymałyby takie uderzenie. Smok wytrzymał, choć został poważnie uszkodzony. Zazwyczaj w takich sytuacjach oznacza to zniszczenie celu. Czy tym razem też tak było? Któż to wie.

Nie było czasu się temu przyglądać, bo na arenę właśnie wjeżdżała kolejna technika o sporym zasięgu. Całe pole bitwy zaczynało porastać lasem. NAPRAWDĘ SPORYM LASEM. Maji nie traciła ani chwili, przywołując do siebie piach. Cokolwiek Senju chciał zrobić, chciała być gotowa do obrony. I zdążyła w ostatnich chwili stworzyć wokół siebie tarczę. Tym razem piach pozostał w swojej nieskondensowanej formie luźnego pyłu, zamiast ponownie zmienić się w figurę geometryczną. Najwidoczniej w jakiś sposób obrona przy pomocy figury była słabsza. Tym razem jednak to nie wystarczyło. W kilku miejscach nastąpiło przebicie się, a pnącza zaczęły przedzierać się do środka, gotowe trafić Maji, która jednak skryta była pod metalowym okryciem.

Na samej obronie się jednak nie skupiała. Choć jej atak walcem nie przyniósł skutku, bo Kan (nie aż tak spokojnie) go uniknął, to się nie poddawała. Figura ponownie rozsypała się w piach, który zaczął unosić się nad ziemią, a jego część zamieniła się w kuliste pociski, które teraz mknęły za Senju. Ten zmienił już swoje położenie, chcąc znaleźć się jak najdalej i przemieścić się na drugi ze swoich podestów. Podobne kuliste pociski utworzyły się koło Maji i pomknęły w kierunku smoka.

Mapka:
Czerwony - Akiyoko
czarne chmury - czarny piach
Czarny prostokąt - rozsypany piach
czarne kuleczki - pociski
Brązowy prostokąt - pal
Brązowy motyl - drewniany smok
Niebieski - Kan
Odległość pomiędzy zawodnikami - 20 metrów
+ las na całym obszarze

Ukryty tekst

Kan podejmował różne próby ataków, ale tymczasowo nie wyglądało to dla niego pozytywnie. Mimowolnie słysząc doping najzwyczajniej w świecie się uśmiechnął dalej skupiając na walce. Jego drewniany twór w postaci smoka został odrzucony tak iż ten upadł pod ścianą areny mocno uszkodzony. Widząc jak jego ewentualna naprawa nie ma większego sensu, gdyż nie miał on szans w starciu z tym czarnym pyłem, piachem czy cokolwiek to było postanowił przestać przesyłać do niego chakrę. Było to nieopłacalne w tym momencie. Przebić powiodło się natomiast pnączom oraz krzewom utworzonym wraz z lasem co uznał za szansę. Nie ruszając się z obecnej pozycji natychmiast kazał im owinąć dziewczynę, a szczególnie jej ręce oraz dłonie aby uniemożliwić składanie pieczęci, a zarazem kontrolę reberu oraz utrzymać ją w miejscu. W międzyczasie złożył też pieczęć węża aby mimo dwukrotnego kosztu zaatakować ją identycznym reberu z dwóch stron jak na samym początku. Tym razem stworzone z ziemi belki po bokach podestu miały około 5 metrów wysokości oraz szerokości pokryte w miejscu gdzie miały się zderzyć mniejszymi drewnianymi kolcami, a powstawały z drzew, ziemi czy czegokolwiek mógł. Owe drewniane bele miały też kształt omijający sam podest, który mógłby je zatrzymać aby bezpośrednio zaatakować Akihiko jednocześnie blokując jej drogę ucieczki inną niżeli na boki jakby uwolniła się z pnączy. Dlaczego jednak nie uciekał przed tym czarnym piachem lecącym w jego stronę? Cóż z jego doświadczeń wynikało iż zablokowanie rąk wystarczy aby powstrzymać ją od kontynuowania ataku, aczkolwiek upewniał się spoglądając w tamtym kierunku będąc gotowy wycofać się na ścianę i po niej przebiec na drugą stronę areny. Gdyby walka nie została przerwana postanowił wziąć bojową pigułkę żywnościową, aby uzupełnić swoje zapasy chakry, które powoli zaczynały spadać do niebezpiecznych poziomów.

Ukryty tekst

Walka na pełnych obrotach od samego początku miała wiele zalet. Miała też jednak wiele minusów. Trzeba było uważać jak dysponuje się dostępnymi zasobami oraz kontrolować tempo walki, aby nie dać przeciwnikowi wyjść z miażdżącym kontratakiem. Kan to wiedział, dlatego przez cały czas starał się utrzymywać wypracowaną wcześniej przewagę. Potężny piach praktycznie samodzielnie ścierał się z jego wszystkimi jutsu, ale było widać, że Maji powoli przestaje sobie radzić w tej walce. Działo się dużo i nawet mimo częściowego zasłonięcia widoku, walka mogła się publiczności podobać.

Kopuła, choć lekko uszkodzona, ponownie zbiła się w solidniejszą formę, aby wytrzymać kolejne ataki, które były w nią skierowane. Przez kilka dziur, które powstał, było widać, że została ona złapana za nadgarstki oraz ramiona. W takiej pozycji zdecydowanie nie miała szansy składać pieczęci czy też wykonywać machnięć rękami aby kontrolować swój piach. Nic takiego nie było jej jednak potrzebne. Gdy kolejny atak został w nią wysłany, piach samodzielnie, bez jej udziału, owinął się wokół niej kolejny raz. Pierwszy bal natrafił na osłonę i nie był w stanie nic zrobić. Po prostu całkowicie rozsypał się w drzazgi. To jednak wymagało skoncentrowania się głównie na tym jednym ataku, podczas gdy w tym momencie wpadł drugi. Tym razem to kopuła musiała ustąpić. Piach rozsypał się i opadł na ziemię, a Akiyoko oberwała najeżonym kolcami kawałkiem drewna w bok. Pewnie by to ją odrzuciło daleko w tył. Siła uderzenia wydawała się wystarczająca, żeby przerzucić nią przez pół a reny. Była jednak trzymana pnączami, które wyhamowały początkowy impet, dlatego dziewczę jedynie spadło z podestu, uderzając o ziemię kilka metrów dalej.

W tym czasie Kan nie mógł jednak zapominać o własnej obronie. Jego smok po oberwaniu pociskami był już właściwie całkowicie nieprzydatny, a jego właściciel zdecydował się go więcej nie naprawiać. Próbował on wejść na podest, unikając nadlatująco prosto pocisków, ale te zdawały się być do niego przyciągane bez wiedzy i kontroli Maji (która teraz przecież była maltretowana kolejnymi balami drewna). Kulki trafił go w tors. Po tym co wcześniej zaprezentował piach można było się spodziewać, że z chłopaka niewiele zostanie. Ten jednak nadal stał na nogach. Odczuwał każde jedno uderzenie wyraźnie. Z całą pewnością siniaki zostaną mu do jutra. Nie był jednak przebity, a kulki nie spowodowały żadnego krwawienia zewnętrznego. Chociaż po trafieniu w klatkę piersiową kilka kolejnych wdechów było mu wziąć nieco ciężej.

Akiyoko nie poddawała się, ledwo będąc w stanie ponownie stanąć na nogi, kontynuowała swój atak. Była zamroczona, a las utrudniał celowanie. Nie przejmowała się tym jednak, tylko z każdej swojej chmurki piachu utworzyła kolejną serię kulek. Pierwsza z dawnego walca, koło podestu przy którym wcześniej był Kan. Kolejna z piasku przy smoku i kul, którymi on oberwał. Trzecia salwa poszła z piasku przy jej podeście. Czwarta podobnie, jednak ta trafiła w niezniszczony kawałek drewna, który zrzucił ją z podestu. Ta ostatnia swoje zadanie już spełniła. Poprzednie trzy były jednak bardzo kiepsko wycelowane. Było widać, że Maji wcale się na to nie sili. Po prostu chciała posłać jak najwięcej pocisków w przeciwnika. Wiedziała, że mimo wszystko i tak tym oberwie. Jeśli chciała wygrać (a poddać się raczej nie miała zamiaru), to musiała przeprowadzić ten jeden solidny atak. Kan odnowił swoje siły. Dobrze, że miał jeszcze jakiś plan, bo nadchodził decydujący moment. Następne sekundy zadecydują o wygranej.

Mapka:
Czerwony - Akiyoko
czarne chmury - czarny piach
Czarny prostokąt - rozsypany piach
czarne kuleczki - pociski
Brązowy prostokąt - pal
Brązowy motyl - drewniany smok
Niebieski - Kan
Odległość pomiędzy zawodnikami - 22 metry
+ las na całym obszarze

Ukryty tekst

Po wielu próbach Kanowi nareszcie udało się przełamać defensywę aby zadać porządny cios, choć samemu przy tym oberwał. Wedle jego wiedzy skrępowanie rąk powinno wystarczyć aby przeciwnik nie mógł kontrolować swoich zdolności, ale posiadał jej niewiele o świecie więc zaskoczony faktem zareagował zbyt późno aby uciec przed nimi na ścianę z trybunami i po niej przebiec na drugą stronę. Czarny pył, któremu mając okazję się przyjrzeć z bliska mógł określić jako metal zbity w kulki trafił go prosto w klatkę piersiową powodując przez chwilę problemy z płynnym oddychaniem. Mimo to zabolało mniej niżeli myślał, nie sprawiało mu to problemów w dalszej walce mogąc zignorować ból nawet jeśli to były praktycznie pierwsze obrażenia w życiu. Z tego najwyżej zostaną mu siniaki, których nabawiał się niejednokrotnie przy treningach. Instynktownie uśmiechnął się, bo nareszcie mógł przetestować swoje ciało, a także umiejętności i to już w pierwszej walce. Nareszcie zaczął odczuwać adrenalinę, która tylko sprawiła iż tym razem miał pójść na całość kończąc walkę. Przy tym wszystkim wystarczyło jedno spojrzenie aby zorientować się, że jego przeciwniczka oberwała dużo mocniej od niego samego. Musiał jednak pochwalić jej siłę woli. Przez te wszystkie powody postanowił dać z siebie w tym momencie wszystko kończąc tą walkę.
Senju wciąż mając las w swojej kontroli ponownie nakazał wszelakim pnączom oraz krzewom zaatakować swoją przeciwniczkę samemu postanawiając się wbiec na ścianę, aby oddalić od jej technik jeszcze bardziej. Miał zamiar najzwyczajniej w świecie wykorzystując swoją szybkość kupić sobie jak najwięcej czasu biegając po ścianie z trybunami zanim jutsu lecące w jego kierunku go dopadnie. W międzyczasie zaczynał składać kilka pieczęci, a gdy skończył w okolicy Akiyoko z ziemi zaczął powstawać olbrzymi smok, który natychmiast miał zamiar wokół niej się owinąć aby ją zmiażdżyć. W swojej długości twór mógł mieć nawet trzydzieści metrów, a szerokości oraz wysokości po pięć. Oczywiście uważał, aby poruszał się w sposób nie mogący zagrozić w żaden sposób bezpieczeństwu tych na trybunach. Gdyby tylko ten utrzymał kobietę w jednym miejscu złożył kolejną pieczęć, tym razem węża tworząc tuż pod nią drewniany kolec, który miał zamiar zatrzymać po przebiciu się jej defensywy zanim zadał obrażenia.
- Myślę, że to już koniec! Nie chcę Tobie zrobić więcej krzywdy więc poddaj się!
Krzyknął w jej kierunku, ale gdyby walka nie została przerwana, a jego rywalka nie chciała się poddać zaczął ponownie kontynuować atak drewnianym kolcem gdzie nie miała ucieczki owinięta smokiem. Zaczynał mieć niewiele chakry, ale dalej jeszcze mógł to kontynuować gdyby była takowa potrzeba istniała.

Mapka:
Niebieskie strzałki - bieg Kana
Zielona kropka - miejsce wytworzenie smoka

Ukryty tekst

Można było spodziewać się lekkie zwolnienia tempa. Każdy z walczących już oberwał. Każdy z nich popisał się wieloma bardzo potężnymi technikami, a każda z nich mogłaby zmieść całkiem dobry oddział shinobich. A jednak tych dwoje nadal stało na nogach i walczyło tak, jakby walka dopiero się rozpoczęła. Kule metalu mknęły przez las, prowadzone niewidzialną siłą, która przyciągała ich do Kana. Część wbiła się we wszechobecne drzewa, a pozostałe musiały gonić tego niezwykle sprawnego młodzieńca z klanu Senju.

Na dodatek on też coś przygotował. Poprzedni smok był bardzo majestatyczny i mógł zaimponować. Jednak ten był wyraźnie inny. Nie miał skrzydeł robionych z gałęzi, lecz był bardzo długi i przypominał nieco węża. Był jednak przy tym znacznie większy i szybko zajął sporą część areny, oplatając się swoim wielkim ciałem wokół Maji. Ta posłużyła się tym samym sposobem co wcześniej. Wykorzystała cały swój piach aby otoczyć się bardzo grubą kopułą, która przez wiele sekund wytrzymywała napór drewnianego kolosa. To jednak nie był koniec. Kan wykonał kolejny atak. Kolejny raz w ruch poszedł drewniany kolec. Kopuła w miejscu trafienia została przebita a pal wbił się głębiej. Przez chwilę jakby całość zatrzymała się w czasie. Nikt nie wiedział co stało się z Maji.

Wtedy górna część kopuły rozsypała się, a pozostała jedynie ta trzymająca smoka. Wtedy wszyscy dostrzegli ją. Stojącą na nogach. Z kolejną piaskową tarczą przed sobą. Pal zatrzymał się centymetry od jej ciała. Obecni na trybunach wstrzymali oddech po tym imponującym pokazie bloków. Dopiero po chwili spostrzegli jeszcze bardziej istotną, z punktu widzenia pojedynku, rzecz. Miała podniesioną rękę! To oznaczało tylko jedno.

-Wygrywa Kan Senju! Koniec pojedynku- Wygrzmiał głos sędziny, co natychmiast powinno zakończyć dalsze działania. Piach Maji, zarówno ten koło niej, jak i ten lecący w stronę Kana momentalnie się zatrzymały i zaczęły niespiesznie wracać do swojej właścicielki. Ta podeszła do swoich zwojów, zapieczętowała ponownie piach i po prostu odeszła. Bez słowa.

Zwycięzca: Kan Senju

Ukryty tekst

Kan chciał wygrać walkę, a zarazem uniknąć zadania bezsensownych obrażeń swojej przeciwniczce dlatego ucieszył się kiedy zostało ogłoszone jego zwycięstwo. Spełnił swój cel, pokazał na arenię siłę jego rodu jak zadeklarował dnia poprzedniego ich przełożonego, a także rówieśnikom z delegacji. Natychmiast przerwał również napór swoim smokiem, który poluźnił wręcz poluźnił swój uścisk, po czym bezpiecznie położył się na ziemi aby pozostać w stanie spoczynku. Patrząc na pole bitwy zaczął się zastanawiać jak organizatorzy to wszystko posprzątają przed kolejnymi pojedynkami. Na szczęście to nie był jego problem, więc rozejrzał się jeszcze po widowni biorąc kilka głębszych oddechów. Popatrzył w kierunku Akiyoko, która pozbierała swój sprzęt i odeszła bez słowa. Wcale nie próbował jej zatrzymać, rozumiał iż pewnie wcale nie jest chętna na rozmowy po porażce. Sam również w przypadku porażki chciałby uniknąć konfrontacji z swym rywalem, czułby jak zawiódł. Emocje wewnątrz młodego Senju powoli się uspokajały, ale wciąż czując dawkę adrenaliny skierował się do punktu medycznego aby odpowiednie służby oceniły jego stan zdrowia. Teoretycznie uderzenie, które otrzymał w klatkę piersiową powinno się wyleczyć dość szybko, tylko czy wystarczająco prędko aby nie doskwierały przy kolejnej walce bez niewielkiej pomocy wykwalifikowanych fachowców? Tego nie wiedział, bo miał zerowe pojęcie odnośnie leczenia czy ran. To był pierwszy raz kiedy otrzymał jakiekolwiek obrażenia w związku z czym czuł się rozdarty. Moment kiedy trafiły go kulki sprawiał mu problem, aczkolwiek po wyrównaniu swego oddechu mógł funkcjonować w pełni normalnie.

Z/T --> [EVENT] POMIESZCZENIA SŁUŻBY MEDYCZNEJ

Shinobi War PBF Naruto

[Runda 1] Kan vs Akiyoko [ZAKOŃCZONA]

[Runda 1] Kan vs Akiyoko [ZAKOŃCZONA]

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko

Re: [Runda 1] Kan vs Akiyoko [ZAKOŃCZONA]