[Runda 1] Sayaka vs Misaki [ZAKOŃCZONE]

[Sans]

Sayaka jako pierwsza zadała obrażenia, aczkolwiek widząc lecący w jej kierunku kunai z notką wybuchową postanowiła uciec z zasięgu wybuchu wbiegając na ścianę co też się jej udało. W trakcie swego biegu wyrzuciła też broń, jedną sztukę w postaci kunai'a skierowaną w przeciwniczkę, a pozostałe trzy schurikeny w ewentualne miejsca jej ucieczki. W międzyczasie obolała Misaki powoli się podnosiła z ziemi, choć mimo ran mogła to zrobić zdecydowanie szybciej, a następnie odpaliła wyższy poziom kekkei genkai sprawiając iż jej ciało pokryło jeszcze więcej pionowych czarnych linii, a do tego doszły również poziome. Widząc jak zbliżają się w jej kierunku pociski biegnąc w kierunku przeciwniczki aby zmniejszyć między nimi dystans zmieniła dłoń w tarczę, którą bez problemu zablokowała zbliżające się w jej kierunku zagrożenie. W międzyczasie też mogła zamienić drugą w topór sięgając po broń, ale też może w każdej chwili obecnie zmienić koncepcję w następnym poście gdyż dalsze działania na ten moment przerywam dając drugiej stronie jakąś szansę na odpowiedź.

Mapa:

Niebieska kropka - Sayaka
Czerwona kropka - Misaki

Kolejność: Misaki, potem Sayaka

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Tanaka Misaki]

Misaki postanowiła delikatnie zmienić swoją koncepcję na tak. Powstrzymała się od przemiany dłoni w topór, jednak sięgnęla po wcześniej wspominaną broń miotaną i rzuciła nią w Sayake. Nie spodziewała się, że zada jej jakieś znaczące obrażenia ale przynajmniej zmusi ją do jakiegoś ruchu. Młoda Jugo biegła dalej, jednak zamiast topora powiększyła rozmiary swojej ręki i zacisnęła pięść. Z rzucaniem pewnie teraz będzie już gorzej ale dystans nie był już taki wielki. Nadal osłaniając się tarczą, Doko biegła by doprowadzić do zwarcia i zaatakować powiększoną ręką. Nie zamierzała mierzyć w żadną konkretną część ciała oponentki. Miała nadzieję, że siła zaciśniętej pięści w zupełności wystarczy.

  Ukryty tekst

[Ashizawa Sayaka]

Wyrzucenie przez Sayakę broni w kierunku Misaki było dosyć przemyślaną dywersją. Wiedziała, że pozwoli im to skrócić do siebie dystans, przy okazji ośmielając dziewczynę do szarzy w jej kierunku. To było coś, na co pracowała przez kilka ostatnich chwil. Jak widać, opłaciło się, bo znalazła się w sytuacji, w której miała przewagę wysokości nad przeciwniczką a odległość, jaka je dzieliła nie była zbyt duża i zmniejszała się z każdą chwilą. Nie mogła wymarzyć sobie lepszej sytuacji niż obecna. Jedyne co ją martwiło to tarcza, która nagle wyrosła na jednej z rąk Misaki. Twarda ręka również wydawała się sprawiać spore zagrożenie. Mimo to nie miała zamiaru całkiem się tym zamartwiać, bo mogło być znacznie gorzej.

Broń rzucana, która była odpowiedzią na jej własne shurikenjutsu była może nie tyle spodziewana, ile nie była zaskoczeniem. Na szczęście przewaga wysokości i pozycji, jaką miała Sayaka pozwalała jej na uniki w większej ilości płaszczyzn niż tylko dwie. Zamierzała to wykorzystać, od razu również składając pieczęć i gromadząc chakrę do kolejnej techniki. Nie potrzebowała ich wielu, wystarczyła jedna, znacznie większym problemem było odpowiednio szybkie zgromadzenie potrzebnej energii, lecz i to starała się zrobić najszybciej, jak tylko potrafiła. Nie mniej wracając do uników, które zamierzała wykonywać równocześnie ze złożoną pieczęcią, to połasiła się najpierw na kilka kroków w górę, a potem na ukos w prawą stronę, starając się uniknąć metalowych broni, które śmigały w jej stronę. Unikanie na więcej kierunków niż dwa mogło ją tylko spowolnić, dlatego skupiła się na unikaniu poprzez ruch w górę i jednocześnie w prawo po ścianie. (na mapie w prawą stronę)

Gdy tylko mogła zamierzała skierować wydobywający się z ust promień w kierunku Misaki. Na szczęście nie potrzebowała kontrolować go przy pomocy dłoni. Były blisko siebie więc to powinno wystarczyć. W trakcie tego ruchu, jakby spostrzegła, że mimo szalejącego ognia Misaki dalej się zbliża, dalej przemieszczałaby się w prawą stronę z głową i promieniem obróconym w jej kierunku. Była celem, którego nie miała zamiaru odpuścić. Przy okazji, mając na szczęście wolne ręce, sięgnęła jedną z rąk do swojej torby po bombkę świetlną. Jeśli Misaka zbliżyła się na bliżej niż 5 metrów i tylko wtedy, to rzuciłaby bombką świetlną przed siebie i posłała w jej kierunku impuls chakry by wybuchła światłem między nimi. Sama zamknęła oczy w chwili wybuchu, była wszak na niego gotowa i zaraz potem je otworzyła. Nie chciała sama zostać oślepiona swoją bombką. A co potem? Chwyt za topór i miało się zacząć toporowanie.


- Myśl -
- Dialog -

  Ukryty tekst

[Tanaka Misaki]

//za pozwoleniem sędziego, piszę jeszcze odp

Misaki po użyciu drugiego poziomu Senninki miała tylko jedną możliwość - pokonać przeciwnika jak najszybciej się dało. NIe chciała stracić nad sobą kontroli, a powrót do Klątwy oznaczał pewną przegraną. Tanaka zagrała swoją ostatnią kartą i biegła na złamanie karku. Dostrzegła jednak, że przeciwniczka przygotowywuje kolejną technikę i ma jeszcze dość chakry na walkę na dystans. A to oznaczało najpewniej koniec dla Misaki. Dziewczyna jednak zacisnęła zęby i nie zatrzymywała się. Przedłużyła wcześnej powiększoną rękę i wyciągnęła ją nieco w lewo, a później gwałtownie nią skręciła i posłała prosto w Sayakę. Sama również biegła w dalej, starając sięw miarę płynnie zaatakować Sayakę z prawej strony. Chodziło tutaj o stworzenie przynajmniej chwili zawahania dla Sayaki. Jeśli wyceluje katonem w zasłaniającą się tarczą Misaki, ta spróbuje uderzyć w nią lewą ręką, która to leciała teraz w jej stronę, nabierając długości. Jeśli uderzy w rękę, sama Tanaka, zaatakuje w zwarciu. Nie trafi jednak ogniem obu celów. Miała nadzieję, że w najgroszym wypadku zdąrzy ją dosięgnąć przed utratą przytomności.

  Ukryty tekst

[Sans]

Walka zaczynała się rozkręcać, a dystans między dziewczynami szybko się kurczył. Sayaka przeszła do składania pieczęci bez problemu się lekko przemieszczają w celu uniknięcia rzuconej wcześniej broni. Dystans między zawodniczkami zmniejszył się do 5,5 metra kiedy zaczęła wypluwać swój płomień, a niedługo później wyrzuciła bombkę świetlną pod siebie samemu zamykając oczy. W międzyczasie Misaki ciągle kontynuowała szarżę, ale widząc jak przeciwnik zbiera się do techniki postanowiła położyć wszystko na jedną kartę. Wciąż zmniejszała dystans w linii prostej mając jedną rękę zamienioną w tarczę, a drugą wydłużała mając zamienioną w szarawą pięść. Jej celem było uderzenie swojej przeciwniczki starając się zasłonić przed ogniem, ale niestety jej defensywa była zbyt mała aby się zasłonić w całości. Mogła uchronić twarz, a także górą część tułowia. Niestety dolna połowa ciała oberwała, przez co niemożliwe było się utrzymanie na nogach i upadła twarzą na ziemię. Mimo wszystko poświęcenie nie było nadaremne. Mimo bycia pozbawioną wzroku dzięki słuchowi mogła zlokalizować przeciwniczkę, a następnie wcześniej przygotowany cios zadać prosto w brzuch tuż przed oberwaniem wrogim jutsu. Sayaka odczuła to uderzenie, ale wytrzymała je utrzymując się na ścianie tuż nad przeciwniczką i teraz posiadała sporą przewagę.

4 metry między zawodniczkami, Misaki leży twarzą do ziemi, Sayaka stoi na murze 3metry nad nią.
Kolejność: Sayaka, potem Misaki

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Ashizawa Sayaka]

– Ouch... — Mruknęła w chwili dostania wielką łapą od Misaki. Na szczęście jej atak sięgnął przeciwniczki, co znowu przechyliło szalę na jej stronę. Wyrzucona bombka wciąż powinno wpływać na jedno z nich chociaż odrobinę, dlatego nie mogła się wstrzymywać, ból w boku był do zniesienia, ale powinna była lepiej przewidzieć możliwość nadejścia tego ataku. Wiedziała, że wciąż ma dużo do zrozumienia jeśli chodzi o prawdziwą naturę walki, to sytuacje taka jak ta były dobrym tego świadectwem. Wzięła głębszy wdech – Może nam już wystarczy!? — Widziała jak jej przeciwniczka leży a sama Sayaka utrzymywała się wciąż na ścianie, dlatego szybkim ruchem ściągnęła z pleców topór i wykonała szybki krok w przód. Dzieliło ich niewiele odległości, dlatego musiała jak najszybciej przystąpić do wykonywania ataku. Na szczęście, jej topór również nie należał do broni krótkich i zamierzała wykorzystać jego długość w trakcie ataków. Sayaka zamierzała przelać chakrę na swoją broń i spowić jej ostrze w ogniu, nie wcześniej niż niewiele przed przygotowaniem do zadania samego ciosu. Trzymała topór oburącz i przyjęła pozycję do wykonania szerokiego ataku, z której postanowiła się wybić w przód od ściany. Szybko potem wykonała kolejny krok w przód, dalej skracając między nimi dystans i miała zamiar wykonać szerokie cięcie w kierunku Misaki, która chyba nie zamierzała się jeszcze poddawać. Jeśli dziewczyna dalej leżała i nie udało się wstać, to miała zamiar zaatakować ją bezpośrednio. Jeśli natomiast wstała, to zdecydowała się na fortel i wymach toporem w nieco inny sposób, również korzystając z możliwości swojej postawy. Chciała zamachnąć się wtedy i obrócić w trakcie zamachu, by przyśpieszyć nadejście samego ataku w kierunku Misaki. Zadanie ciosu palącym się ostrzem topora powinno zakończyć to starcie. Na to liczyła.

- Myśl -
- Dialog -

  Ukryty tekst

[Tanaka Misaki]

Misaki była gotowa na przyjęcie kolejnego ataku, na tyle na ile mogła. Nie mogła przecież nagle przestać odczuwać bólu. Uderzenie katonem posłało ją ponownie, tym razem już przy akompaniamencie krzyku, na podłoże. Zdołała jednak wyprowadzić cios w swoją oponentkę. Co prawda było to niewiele, ale cieszyło. Jej lewa ręką wróciła do normalnych rozmiarów, podobnie jak zresztą prawa. NIestety pojawił się inny problem, Misaki zaczęła bowiem odczuwać, że jest coraz bliżej utraty kontroli nad sobą. Zacisnęła zęby, zamierzając wytrzymać jeszcze chwillę, szczególnie, że Sayaka przystąpiła do kolejnego ataku.
Różowowłosa jednak nie wstała, zamiast tego sięgnęła obiema rękoma do skrytek. Najpierw, za pomocą lewej ręki wyciągnęa i od razu rzuciła bombę dymną, w miejsuc w którym leżała. Gdy tylko dym zasłonił jej pozycję, za pomocą prawej ręki dobyła kunaia z notką wybuchową, drugiego, którego miałą od Sasame i pozostawiła go w miejscu, w którym leżała, sama zaś zaczęła tulać się w kierunku środka areny. Plan był taki, by zdetonować notkę gdy tylko Sayaka znajdzie się blisko ziemi, nawet jeśli sama Tanaka miałaby oberwać przy okazji.
Młoda Doko musiała jednak wyłączyć swoją Przemianę, by nie utracić kontroli nad sobą. Nie chciała zamienić się w dziką bestię, szczególnie nie teraz.

  Ukryty tekst

[Sans]

Sayaka spróbowała wykorzystać nadarzającą się okazję wyciągając topór jednocześnie zmniejszając między nimi odległość. Była ona bardzo niewielka, szczególnie iż rozkładała się zarówno w pionie jak i poziomie więc broń mogła dosięgnąć rywalki bardzo szybko. W międzyczasie Misaki nie próżnowała, sięgnęła do swoich kieszeni sięgając po bombkę dymną, rzuciła nią, a kiedy dym wypełnił podłoże postanowiła wyciągnąć kunai, który położyła pod sobą aby następnie zacząć w tych kłębach turlanie na bok. Chwilę później usłyszała jak tuż obok niej w ziemię wbił się topór, co było sygnałem do aktywowania notki wybuchowej. Chwilę później miejsce to wybuchło posyłając ją w dal odbijającą się od ziemi na której wylądowała plecami. Pechowo nie zdążyła wyjść nawet z centrum wybuchu przyjmując jego pełną moc podobnie jak przedstawicielka pustyni, która niczego się nie spodziewając wyleciała w powietrze na wysokość trzech metrów po czym upadła plackiem, a obok niej jej broń przed chwilą trzymana w rękach. Po dopiero co wytworzonym dymie ostatecznie nie zostało ani śladu, wszystko za sprawą eksplozji.

Mapa:

Niebieska kropka - Sayaka
Czerwona kropka - Misaki

Kolejność: Misaki, potem Sayaka

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Tanaka Misaki]

Plan niestety nie powiódł się w stu procentach i różowowłosa nie zdołała uciec spoza epicentrum wybuchu, przez co odniosła takie same rany co Sayaka i tak jak ona uczyła się latać. Oczy Doko zaszkliły się łzami, gdy ponownie jej ciało zostało rzucone o ziemię. Rozważałą już nawet poddanie się, albowiem miała coraz mniej możliwości. Od podjęcia tej decyzji powstrzymał ją jednak krzyk Sasame, który przebił się do uszu Misaki z trybun. Dziewczyna zacisnęła zęby, starając się ignorować palący ból i podniosła się z ziemi tak szybko jak tylko mogła. Niestety, Sayaka była dość daleka, na tyle by zdążyć wypalić kolejnym katonem zanim znów dojdzie do zwarcia. Dlatego też młoda Tanaka skierowała się w przeciwnym kierunku, na drugą stronę areny. Przebiegła po wodzie, pomagając sobie chakrą i ruszyła na poszukiwania swojego kunaia z wybuchową notką, który chciała odzyskać. Sięgnęła także "po drodze" po trzy shurikeny by rzucić nimi, gdy oponentka zacznie ją doganiać.
Jeśli jednak dostrzegła, że Sayaka zamierza ponownie zaatakować techniką ognia, Misaki porzuciłaby wszystkie plany i próbowała się schować w wodzie, lub za podestem, zależnie od tego co byłoby bliżej.

  Ukryty tekst

[Ashizawa Sayaka]

Pojawiający się dym od razu wzbudził podejrzenie Sayaki, było już jednak za późno by zareagować i znalazła się w epicentrum wybuchu, który nie tylko ją zaskoczył, pozbawił równowagi, ale również i odrzucił na kilka metrów, nie szczędząc przy okazji na nabijanych siniakach i kto wie czym jeszcze. Czuła się źle, ta walka miała wyglądać zupełnie inaczej a Misaki, zamiast wykorzystywać swoje atuty, wykorzystuje metody podstępu i samobójcze. Dziwiła się, że walka nie została jeszcze przerwana. Ta notka mogła zabić je obie.

Gdy tylko doszła do siebie, szybko rozejrzała się po arenie i widowni, by ocenić sytuacje. Zaczęła szukać wzrokiem Misaki w okolicy punktu, z którego wcześniej ją odrzuciło. Spojrzała mimochodem na ułamek sekundy w kierunku swojego topora, który leżał na ziemi. Chciałoby się powiedzieć, że miały walczyć, jak należy, chociaż w tej ostatniej chwili, ale to Misaki zdecydowała się na podstęp, zupełnie odrzucając możliwość normalnej walki. Częściowo nie wiedziała, co przez to myśleć o swojej przeciwniczce. Czy była odważna? To już była czysta głupota, zwłaszcza że z jakiegoś powodu nawet jej nie odpowiedziała poprzednim razem. Sayaka szybko się podniosła i wraz z tym ruchem pochwyciła swój topór. Była wściekła. Nie chciała uczestniczyć w takiej walce. Miały sprawdzić swoje umiejętności, a ta druga jest gotowa wysadzić siebie i przeciwnika na drobne kawałeczki, byle tylko wygrać. Zagotowała się porządnie, gdy jeszcze usłyszała okrzyki wspierające Misaki. Zrobiła się chorobliwie zazdrosna, bo jej właściwie to nie miał kto wspierać. Nie czuła się już dobrze, ale nie mogła dopuścić, by przegrać to starcie w takim momencie. Musiała działać dalej, dlatego mimo wszechobecnego bólu, zacisnęła mocny zęby i kontynuowała. Wtedy też ruszyła prędko za jugoską, po swojej stronie areny, nawet wchodząc na wodę i utrzymując się na niej. Nie chciała jej pozwolić, by ta przeszła na jej stronę areny – Chciałaś starcia, a ciągle uciekasz! I w dodatku próbujesz nas obie zabić, byle wygrać bez względu na koszt! Głupia jesteś! Głupia! — Wydarła się w stronę swojej oponentki. Również nie rozumiała, jak jej przeciwniczka może być aż tak twarda. Wydawało się to jej wręcz nieprawdopodobne. Jeśli do tego czasu poleciały w jej kierunku shurikeny, miała zamiar zasłonić się przed nimi ostrzem topora oraz susem w lewo albo w prawo w zależności jak leciały. Dopiero wtedy miała zamiar złożyć pieczęć po szybkim odrzuceniu topora i biegnąć dalej w kierunku Misaki, miała zamiar potraktować ją ogniem jeszcze raz, starając się wpierw trafić, tak by utrudnić jej podejście do wody, czyli celowała przed nią. Jeśli natomiast próbowała się jej schować za murkiem czy inną przeszkodą, to analogicznie chciała ją od tej możliwości odciąć i potraktować promieniem. Jeśli się schowała, to starała się zmienić swoją pozycję, cały czas się zbliżając na tyle, by ją trafić ogniem. Jeśli trafiła... Nie miała zamiaru kończyć, dalej się zbliżała. Jej finalnym celem było dopaść do Misaki i stłuc ją na kwaśne jabłko, była zaskakująco twarda, więc spodziewała się, że i ten ognisty promień przetrwa.



- Myśl -
- Dialog -

  Ukryty tekst

[Sans]

Ciężko ranna Misaki próbowała obmyślić kolejny plan, a będąc dosłownie pod ścianą jedyny na jaki wpadła to przedostanie się na drugą stronę. Jedynym problemem była stojąca po drodze przeciwniczka, więc wpierw skierowała się w dół areny. Niestety obrażenia dawały o sobie znać, jej szybkość, percepcja była dużo gorsza niżeli na początku walki. Mogli to zauważyć wszyscy, że walczyła dosłownie ostatkami sił, ale nie zamierzała się poddać. Posiadała wewnątrz determinację, aby wygrać pojedynek. W międzyczasie Sayaka nie pozostała w miejscu, wstała łapiąc przy okazji swoją broń i biegła po rzece bez problemu doganiając swoją rywalkę. Czekała wybierając odpowiedni moment do ataku, a następnie złożyła pieczęci kiedy reprezentantka Karmazynowych Szczytów nie mogła się schować za niczym. Nie przed jej płomieniem, który w oczach rywalki przez rany leciał z zawrotną prędkością. Przed tym nie było ucieczki. Gdyby te jutsu trafiło w tym momencie zabiłoby na miejscu, ale oczywiście wszystko to przerwała nasza niezawodna sędzina. Widząc jak Sayaka składa pieczęci wskoczyła na arenę, a następnie zaczęła składać swoje aby wypluć wodę pod wielkim ciśnieniem. Dwie techniki zderzyły się cztery metry przez Misako tworząc parę w tej okolicy. Następnie szybko przemieściła się do przedstawicielki Samotnych Wydm, aby złapać ją za prawą rękę.
- A zwyciężczynią tej walki jest...
Na chwilę się wstrzymała podgrzewając atmosferę na trybunach, co w żadnym wypadku wcale nie było konieczne. Wraz z wymówieniem imienia i nazwiska podniosła rękę wygranej dziewczyny.
- Ashizawa Sayaka!!!! Wielkie brawa dla obu zawodniczek!!!!
Następnie znikła z areny, a dziewczyny są proszone do udania się do punktu medycznego aby ich rany zostały opatrzone.

  Ukryty tekst

[Tanaka Misaki]

Niestety, walka została zakończona i to w momencie, w którym Misaki widziała już przysłowiowe światło, które prowadziło na drugą stronę. Odetchnęła z ulgą i zaskoczeniem, gdy niespodziewanie pojawiła się na arenie trzecia osoba i kolejna technika. Misaki doskonale wiedziała co to znaczy. Koniec walki dla niej. Zatrzymała się na moment, czując jak uchodzi z niej całe napięcie, wraz z częścią sił jakie jej pozostały. Swój poprzedni plan jednak zrealizowała i zabrała tego kunaia, żeby oddać później notkę Sasame. Następnie zaś podeszła do swojej przeciwniczki by odpowiedź na wcześniej usłyszane zarzuty... i pstryknąć ją w nos.
-Za to ty próbowałaś mnie usmażyć żywcem i pokroić na sztuki jak pracownik rzeźni Baka.
Odpowiedziała bez cienia wrogości, z charakterystycznym dla siebie spokojem, przez które przebijało się jednak zmęczenie. Następnie zaś położyła dłoń na ramieniu oponentki, czy to dla dodania jej otuchy czy też dla podtrzymania się przez moment na nogach.
-Powodzenia w dalszych walkach
Powiedziała cicho i opuściła arenę by oddać się pod opiekę medykom.

//zt

[Ashizawa Sayaka]

Pojawiająca się sędzina przerwała jej jutsu, mogła odetchnąć, bo to oznaczało, że ktoś już wygrał, a ktoś przegrał. To był koniec walki, nie mniej Sayaka nie była gotowa przerwać walkę. Sędzina natomiast zdawała się zniknąć po określeniu zwycięzcy. To jej wystarczyło, by zupełnie się rozluźnić. Nie miała natomiast zamiaru zupełnie bez tyrady odpuścić Misace tego starcia. Również zamierzała się do niej zbliżyć. – Przynajmniej nie zatraciłam się podstępnych i samobójczych taktykach. Ta arena niewarta jest śmierci. Życie ci niemiłe? Czy tak zależało ci na wygranej? — Mówiła, wciąż nie do końca panując nad tonem swojego głosu. Myślała, że zawodnicy będą chcieli zaprezentować sobą cokolwiek ponad szaleńczą determinację. Miał to być turniej pokoju, a nie turniej kto pierwszy wysadzi się notką. – To nie zawody w kto pierwszy się wysadzi! — Nie czuła się dobrze, bo mimo wszystko oczekiwała czegoś innego. Jeśli Misaki tak podchodziła do tych starć, to jak podchodzili inni? Mniej narwanie? Bardziej narwanie? Nie wiedziała tego i nie była pewna czy chce wiedzieć. Była wręcz gotowa w tej chwili próbować wybić Misace z głowy takie zachowanie... Ostatecznie jak ją minęła, o dziwo radziła sobie całkiem nieźle, to pięści się jej rozluźniły.... Przez moment wciąż stała z zaciśniętymi zębami. – Ale boli... — Wymamrotała i rozejrzała się po arenie za swoimi rzeczami nim z niekończącym się na twarzy grymasem, wyszła z areny w kierunku skrzydła medycznego.

z/t
- Myśl -
- Dialog -