[RUNDA 2] Orochi vs Chiro [ZAKOŃCZONA]

[Sugiyama Orochi]

Ufff! Ostatni gambit - choć całkiem uzasadniony doświadczeniem uzyskanym w trakcie walki i faktem, że ewidentnie Sugiyama miał dość energii aby brutalną siłą przełamać piaskową obronę oraz atak - opłacił się. Wygrał, nawet pomimo bycia zepchniętym przez nagły podmuch wiatru. Co więcej, dzieciak mu zaimponował po raz kolejny - pomimo urażonej dumy, wiedział, kiedy się wycofać. Orochi nie miał przekonania, czy on sam byłby na tyle ogarnięty, co zapewne tylko świadczyło lepiej o jego pokonanym oponencie, a gorzej o nim samym. No cóż. Tak czy inaczej, kiedy tylko zostało ogłoszone jego zwycięstwo, rozwinął nieco łańcuch, łapiąc go w drugą dłoń i unosząc zaraz po tym ramiona do góry w geście triumfu, obracając się tak, aby ta publika, która akurat była zainteresowana mogła go sobie oglądnąć i pooklaskiwać. A co tam, koniec końców nie miał wyrzutów, że walczył z dzieciakiem - okazał się on być bowiem naprawdę kompetentnym shinobi.

Dlatego też zaraz po tym podszedł, odrobinę jedynie kuśtykając, do niedawnego przeciwnika, uśmiechając się do niego serdecznie i wyciągając do niego prawicę... po czym sobie przypomniał, że ma na niej rękawicę, więc czym prędzej zdjął ją i ubrał na lewą rękę, by móc normalnie się pogratulować przeciwnikowi.

- Gratulacje, młody! Naprawdę dobra walka, przegoniłeś mnie, cholera, jak stado wołów! Ten twój piach jest niesamowity, ZUPEŁNIE się tego nie spodziewałem. Patrzę za jakimiś cieniami, a ty mi nagle lewitującym piaskiem w twarz sypiesz, genialne! Shichifukujin chyba mi sprzyjali, że ci brakło z pół roku treningu chyba, bo byś mnie rozniósł. Strach się bać, co osiągniesz w moim wieku, skoro już teraz tyle potrafisz. - rzucił do Chirou, wyraźnie rozentuzjazmowany i pełen podziwu dla jego umiejętności. - W ogóle, dawaj, pomożemy sobie nawzajem dotrzeć do medycznego, a potem skoczymy może na lożę? Ja swojego ojca co prawda nie mam ochoty oglądać, ale widać po twoim, że jest dumny - i słusznie - z tego co pokazałeś. A, i dawaj, jeszcze raz się pokażemy publice, jeśli tylko jesteś w stanie podnieść rękę? - spytał, a jeśli dostał odpowiedź twierdzącą - objął Chirou ręką tak, by ten mógł się na nim wesprzeć i razem podnieśli ręce, pozdrawiając i machając do publiczności, po czym podreptali ku pomieszczeniom medycznym. Na odchodnym Orochi jeszcze skłonił się uprzejmie w stronę sędziny, dziękując tym samym za pilnowanie ich starcia.
[Z/T]