[Event] Trybuny Południe

[Renkuro]

Jego rozwleczony wykład o tym i o niczym został przyjęty z zadowoleniem. Starał się skondensować informacje w prostej i krótkiej formie, ale niestety niezbyt mu to wychodziło. Tak samo zresztą było za każdym razem, gdy miał coś komukolwiek zaraportować. Krótkie rzeczy rozwlekał do okrutnych rozmiarów. Już raz dostał za to po uszach od Oka rodziny. Wręcz został przez nią wyśmiany za gadatliwość. Był nieśmiały, ale gdy nadarzała się okazja to gadał i gadał. Tak też było i teraz. Chociaż w tym wypadku nie wydawało się, aby komuś to specjalnie przeszkadzało. Liczył, że da radę przekonać medyka do przybycia na teren Unii. Był on na pewno bardzo wartościowym członkiem społeczeństwa i dobrze by samotnym wydmom zrobiło, gdyby przybyła do nich taka persona.
-Oh typowe Shigashi. Chyba nie da się tam funkcjonować przez dłuży czas i nie mieć mniejszej bądź większej styczności z rodzinami mafijnymi i ich mackami. Jeśli gdzieś na świecie jest raj dla przestępczości zorganizowanej to właśnie tam. Taki urok tego miasta kupieckiego. A ma pan jakiś konkretne miejsce gdzie pan pracuje? Czy podróżujesz od miasta do miasta jako wolny strzelec?
Zaśmiał się na wspomnienie jego miasta i opowiedzenie o zaczepkach ze strony obywateli oddanych jego mroczniejszej stronie. Skorumpowane władze, skorumpowane urzędy i organy porządkowe. Znieczulica ludzi i znormalizowanie działania rodzin przestępczych. Wszechobecna przestępczość jako odpowiedź na biedę i nierówności społeczne. Wielkie miasto będące sercem światowego handlu gdzie było wszystko. Od ludzi do wynajęcia przez zwykłe surowce i towary po cały rynek podziemny zwłok i narkotyków. To wszystko tworzyło doskonałe warunki do rozwijania się przestępczego procederu. To miasto było jak morze pełne możliwości, ale równocześnie niepodporządkowanie się mafiom mogło skończyć się śmiercią albo przynajmniej spaleniem dobytku po niezapłaceniu haraczu. Cudowna sprawa. Dlatego kuglarza niespecjalnie dziwiło, że ktoś mógł zapukać do medyka specjalizującego się między innymi we wspomaganiu zdolności organizmu. Właściwie to nawet zdziwiłby się, gdyby do czegoś takiego nie doszło.
Delikatne zapytanie o Senju nie przyniosło wielkich odpowiedzi. Potwierdziło jedynie jego przypuszczenia na temat tego, że manipulowali oni drewnem niczym Sabaku piaskiem. Ciekawa sprawa. Chuchnął w dłonie, żeby je rozgrzać. W głowie wirowało mu sporo myśli. Ah gdyby tak samemu umiał manipulować drewnem. Ile doskonałych rzeczy można byłoby w związku z tym zrobić. Jak mocno mógłby wzmocnić swoją flotę kukiełek mogąc traktować je jako nośniki nie tylko mechanizmów, ale też samego surowca którym mógł kierować.
-Ahh szkoda, że nie mogę się nauczyć takiej umiejętności. Ile dałoby to ciekawych rozwiązań. W ogóle Baji skąd pochodzisz? Powiedz coś ciekawego o swoich rodzinnych stronach.

[Baji]

Do tej pory wymiana zdań trwała głównie pomiędzy Renkuro, a Mujinem zaś ja sam jedynie siedziałem obok przysłuchując się co raz to nowym informacjom i skrupulatnie zapisywałem je w swojej pamięci. Oczywiście czasem wtrącałem jakieś zdania ale moja obecność mimo wszystko robiła tu jako mocne tło aż w końcu kuglarz zdecydował się na konkretny ruch mający na celu zmienienie tego stanu rzeczy. Z jednej strony było to miłe, że jednak białowłosy widział i pamiętał o nim chcąc nawiązać dialog jednak z drugiej mogła być to zwyczajnie podstępna próba wyciągnięcia informacji. Co na prawdę kierowało nim gdy kierował pytanie do mojej osoby było tajemnicą i jedynie On znał prawdę.
- Ja? Hmmmm... Pochodzę z prastarego lasu, ogólnie bardzo polecam jeśli nigdy nie byliście to odwiedzić. Ludzie są życzliwi, a sam las może okazać się dużo przyjemniejszym miejsce niż może się wydawać ale musicie pamiętać, że dużo tam robaków jak choćby komary. Nie cierpię ich... W sumie to nie wiem co jest ciekawego u nas. Dla mnie raczej to wszystko jest zwykłe.
Tak właśnie wyglądała sytuacja i to nie była kwestia próby ukrycia informacji, a zwyczajnie prawda. Gdy nie wysciubiasz nosa ze swojego lasu staje on się dla ciebie tak normalny jak normalne jest to że oddychasz. Mimo to starałem się przypomnieć sobie coś co może komuś z poza Shnirin mogło by się wydać atrakcyjne.
- A tak dokładnie mówiąc to mieszkam w Shinrin, w Hayashimurze moja rodzina prowadzi herbaciarnie więc jakbyście byli w okolicy pytajcie o Herbaciarnie Pani Rize.

[Mujin]

- Jeśli "urokiem" tego miasta ma być szalejąca przestępczość i żerowanie na słabych, to chyba wolę się trzymać z daleka. Profesjonaliści powinni mieć jakieś standardy życia. - tak, nie podobała mu się przestępczość zorganizowana będąca normą. Dziwne i absolutnie nietypowe podejście, prawda? Co prawda można się spierać, że kupcy w Ryuzaku robią to samo, tylko są przy tym mniej inwazyjni i łatwo się kryją, ale to obnoszenie się z tym i nie ukrywanie złego elementu... Ot po prostu sobie paraduje. I tak, skorzystał na współpracy z nimi. Co z tego? To nie czyniło jego niechęci do nich jakkolwiek nieodpowiedniej.
- Swoją drogą, co jest z władzą w tamtym miejscu? Przecież jest i powinna coś robić. Czy korupcja w tym mieście sięga aż tak głęboko? - zapytał Renkuro, bo tego akurat nie do końca rozumiał. Czy ludzie u władzy byli aż tak ślepi i chciwi? Każdy ma swoją cenę, jak się mawia, więc pewnie i oni mieli swoją. Ba, Mujin też miał swoją. Ale żeby przekupywać tak wiele ludzi, całe instytucje? Nie ciekawiło go to aż tak bardzo, ale też chciał podtrzymać rozmowę. Spróbować, przynajmniej.
- Mam klinikę w Ryuzaku. Zakład medycyny wszelakiej. Od leków, po zabiegi, po substancje innej natury... Param się praktycznie wszystkim powiązanym z medycyną. Zapraszam serdecznie, jeśli będziecie w okolicy Ryuzaku. Szczególnie ciebie, Renkuro-san, będę w stanie dostarczyć ci odpowiednią ilość trucizny. I coś pomyślimy o wzmocnieniu twoich kukieł, usiądę do tego po powrocie. - odpowiedział Renkuro na jego pytanie. Może zaoferowałby mu jakieś inne usługi? Może lalkarz potrzebował czegoś innego, co dobrze współgrałoby z jego umiejętnościami? Może pokrycie jego kukieł kryształem w celu zwiększenia ich wytrzymałości? Albo kryształowe pociski wystrzeliwane z lalek... W sumie? Drewno nie wydawało się wytrzymałym surowcem, więc pewnie cierpi na brak defensywnych możliwości. Zupełnie jak Mujin, który swoimi robakami nie mógł zaoferować sobie samemu sensownej ochrony. Może więc by spróbować? Co mogłoby pójść nie tak? Kolejna myśl, która ot tak pojawiła się w jego głowie. Przeszczep na kimś nie był ciężki, ale na samym sobie? Jak by to dokładnie wyglądało? Odkrywanie nieznanego i spędzanie życia na podążaniu za niemożliwym, tylko po to, by potem to złamać i zmienić stan rzeczy... No cóż, różne opinie i różne podejścia widział i oczywiście jego pozostawało najlepsze. A jednym z jego elementów było "Próbuj na sobie tylko w ostateczności".
- Tajemniczy Las. Też stamtąd pochodzę. I powiem że jest tam nieco więcej do oglądania, niż mówisz. Zwłaszcza dla kogoś z pustynnych prowincji. Ogromne lasy, chociażby. Zupełnie inna kultura. Jedzenie. I wszechobecne robactwo, a już zwłaszcza w Kaigan. Zdecydowanie warto poznać całość danego regionu, kiedy jest się z drugiego końca świata. On sam w sobie jest jedną wielką atrakcją. - odpowiedział. Nie zgadzał się, że nie było tam nic specjalnego. Dla człowiek przyzwyczajonego do jednej scenerii i jednej kultury, pojawienie się w środku całkowicie innego świata. Wśród innych ludzi, z innym podejściem. Małymi, lokalnymi różnicami. A przede wszystkim - całkowicie inną fauną i florą. Z dziesiątkami różnych zastosowań i możliwości wykorzystania w sztuce medycznej... Cóż, nawet prosta rada turystyczna wiązała się u medyka z głębokimi przemyśleniami na temat użyteczności lokalnej kultury do jego celów. Chyba faktycznie nie był przystosowany społecznie, nawet do prostej i niezobowiązującej rozmowy. Ale jeśli dzięki takiemu nieprzystosowaniu miał większe szanse na ruszenie do przodu... To czemu w zasadzie nie? Czemu traktować to jako wadę?

[Renkuro]

Kuglarz pokiwał ze zrozumieniem głową. Rozumiał, że dla lekarza, który przynajmniej teoretycznie stara się pomagać ludziom, wizja miasta pełnego krzywdzących innych przestępców może być niezbyt miła jego sercu. Tak jednak było i nie można było ukrywać faktów. To miasto kupieckie było sercem przestępczości całego świata i prawdopodobnie macki członków rodzin niczym żyły organizmu rozciągały się po całym kontynencie. Podejrzewał, że mafie mogły nie mieć swoich kontaktów jedynie w cesarstwie i ogólnie na wyspach. Zastanowił się chwilę jak powinien przedstawić sytuację polityczną w mieście. Chciał dosyć rzeczowo wyjaśnić, dlaczego w tym mieście wszystko wyglądało tak, a nie inaczej. Równocześnie starał się nie zabrzmieć jakby ich bronił. Nie wszyscy musieli wiedzieć, że lalkarz sympatyzował z przestępcami. Nie chciał jednak jakoś specjalnie oczerniać swoich chlebodawców. Dlatego zdecydował się to wyjaśnić jak najbardziej obiektywnie. Zresztą nie jego winą było to, że ktoś wymyślił taki system sprawowania władzy, który automatycznie uzależnia wszystkich od przestępców. Każdy kupiec był zależny od rodzin mafijnych więc siłą rzeczy zarząd miasta również był. Oczywiście pojawiały się jakieś pozorne próby walki z przestępczością, ale były bardziej wymierzone w uspokojenie cywilnej ludności miasta i kontrahentów spoza prowincji, a nie w celu faktycznego wyplenienia nielegalnej działalności. Zresztą, póki byli chętni do takiej zabawy to raczej nikomu nie zależało na zmianie takiego stanu rzeczy. A jednym z chętnych był oczywiście Renkuro, który za coś musiał utrzymywać rosnącą flotę kukiełek. Chociaż podejrzewał, że jeśli jakiś klan miał podchodzić z sympatią do mafii to był to właśnie jego. Ponieważ relacje pomiędzy Sabishi a miastem kupieckim wydawały się całkiem zażyłe.

-Nie wiem na ile jest to znany na kontynencie fakt, ale w Shigashi władzę na równi z Gildią Kupiecką trzymają także trzy rodziny mafijne, zwane Ekibyō, Yoshida i Akiyama. Wynika to z tego, że Gildia Kupiecka to zbiór najbogatszych kupców w prowincji. Dlatego jest ona otwarta dla każdego, kto ma po prostu pieniądze. Nie trzeba mieć żadnego rodowodu ani nic z tych rzeczy. Do tego oficjalny system rządzenia miastem zakłada, że rządzą nim bogaci z samego faktu, że są bogaci. I jeśli sam staniesz się bogaty to też możesz zasiąść za sterami. Rodziny mafijne to tak naprawdę wielkie przedsiębiorstwa zarządzane przez bogatych. Nie ma więc nic dziwnego w tym, że w takim systemie w dużej mierze mafie są nietykalne. Bo zwyczajnie mają pieniądze i spełniają jedyny wymóg potrzebny do sprawowania władzy. Oraz dodatkowo mają wpływ na to który kupiec również je ma. Co więcej, majątki możnych są uzależnione od zorganizowanej przestępczości, ponieważ przykładowo, gdyby nagle rodziny wyparowały to nikt nie kontrolowałby przestępczości. Co wyraźnie zaszkodziłoby chociażby handlowi. Zorganizowana przestępczość ma ten plus, że jest zorganizowana. Wystarczy więc odezwać się do danej rodziny, zapłacić odpowiednią kwotę i nagle mamy pewność, że nikt nie napadnie w obszarze miasta i jego okolic naszego ładunku z towarami. Czysty biznes.
Technicznie rzecz biorąc nie zdziwiłbym się, gdyby w samej Gildii Kupieckiej zasiadali otwarcie wysłannicy mafii jako przedstawicie obrzydliwie bogatych i wpływowych zarządów rodzin. Nie wiem nawet, czy można to zjawisko nazwać korupcją. Taki styl zarządzania miastem sam z siebie legalizuje w pewien sposób taki proceder. Jedyne co odróżnia głowy mafii od kupców jest to, że zwyczajnie większość ich działalności obejmuje rzeczy zakazane jak chociażby handel organami i zwłokami. Dlatego też wywierają wpływ na władzę z cienia, a nie oficjalnie. Ale wszystko dzieje się w granicach ustalonych norm, jeśli można tak powiedzieć. Mafie działają jak małe rządy. Tworzą prawa obowiązujące na ich terenie i ich członków. Nakładają na przykład podatki tylko nazywamy to haraczami dla niepoznaki. Mają również dosyć jasno wytyczone obszary działania i w większości nie wchodzą w paradę i pola innych rodzin. A to jak wiele osób do nich należy jedynie umacnia ich pozycję.

Z zainteresowaniem przyjął informację od medyka gdzie można go znaleźć i co oferował. Brzmiało to całkiem interesująco. Zawsze jest dobrze mieć gdzieś zaufanego medyka. Tak na przykład, gdyby zraniony musiał gdzieś uciekać. Nie żeby to planował, ale zawsze wypada mieć plan b. Nikt nie wiedział kiedy jakaś wojna wstrząśnie spokojnym dotąd regionem Shigashi no Kibu. Zresztą sama krucha równowaga pomiędzy rodzinami mafijnymi mogła kiedyś zostać zachwiana. Mogłoby dojść do wielkiej wojny mafii. I jeśli wygrają to super, ale w wypadku porażki nie pozostanie mu nic innego jak uciekać. I to jak najdalej. Podobne zresztą zagrożenie wisiało nad nim podczas walk o Sogen. Gdyby Uchiha i Gazo nie podołali to musiałby uciekać przed egzekucją. Zdawał sobie sprawę co cholerni Kaminarii zrobili z Uchiha, których pojmali. Przegranie wojny oznaczało, że jako najemnik musiałby natychmiast się ewakuować, ponieważ nikt by nie okazał mu ani współczucia, ani litości. Dlatego zawsze dobrze jest mieć miejsce do którego można uciec i wiedzieć, że za odpowiednia opłatą się człowiekiem zajmą. To były jednak odległe wizje dlatego skupił się na tu i teraz.
-A oferuje pan jakieś próbki trucizny czy substancji wspomagających? Bo po turnieju będę musiał wracać na drugi koniec kontynentu do Unii Samotnych Wydm. Miło by było wiedzieć po co dokładnie rozpoczynam podróż przez tak wiele prowincji. Jeśli dobrze liczę to podróż z Sabishi będzie trwać nawet 5 tygodni. I potem drugie tyle powrotu.
W żadnym razie nie chciał obrazić przedsiębiorcy z tak szerokim asortymentem usług i towarów, ale musiał się upewnić o czym w ogóle jest mowa. Jednak spędzenie dziesięciu tygodni w drodze było pewnego rodzaju obciążeniem i trudnością. To była długa podróż i chciał wiedzieć po co rusza. Nie żeby nie ufał znamienitemu lekarzowi, którego władze tak szanowały, że nawet zatrudniono go do leczenia poszkodowanych zawodników. Jednak wolał wszystko sprawdzić samodzielnie. Tak na własnej skórze. A nadchodząca walka była do tego doskonałą okazją. Trucizny i wspomagacze mogły zapewnić mu przewagę, której potrzebował. Przewagę za której pomocą zdeklasuje rywala.

Przyglądając się walce na arenie próbował wywnioskować kto wygrywa. Jego nowa chyba przyjaciółka czy nieznany nikomu zamaskowany mężczyzna. Jednak strasznie trudno było to określić. Nie działo się tam nic specjalnego. Najpierw mało precyzyjne rzucenie shurikenami, potem użycie pojedynczego katonu. Jej przeciwnik pokazał jeszcze mniej. Na razie dał tylko pokaz tego, że potrafił używać ninjutsu na najniższym z możliwych poziomów. Na tak niskim jak potrafią dzieci. Nie było w tej walce niczego co mogło przykuć spojrzenie. Na innych arenach sprawa miała się niewiele lepiej. Inny rodak z Unii dokładniej z rodu Dohido nie miał szczęścia co do przeciwnika, który dziurawił właśnie jego sowę. Ale przynajmniej coś się tam działo. Chociaż oczywiście nie za dużo. Pomijając to, że walka Azumy skończyła się przez poddanie się przeciwnika to w tej rundzie było jeszcze jedno starcie. Walka Inuzuki, oraz utalentowanego inżyniera dysponującego ciekawą bronią. Ten pojedynek wydawał się najciekawszy. Co więcej, wyglądało nawet, że inżynier dał radę zranić psiaka. Ale czy to, że tylko jedna ze wszystkich walk była ciekawa ratowało ten dzień? Chyba niezbyt. Trudno było powiedzieć, że zawodnicy się jakoś specjalnie popisują. Nie wyraził jednak głośno swojego niezadowolenia poziomem walk. Mimo wszystko był w pracy i jego obowiązkiem było poznanie dogłębnie stylu walki Inuzuka. Od urodzenia miał wiedzę o tym, że korzystają z pomocy psów, ale dopiero na tym turnieju zaczął rozumieć, że było to coś dużo bardziej złożonego niż zwykłe tresowanie pupila. Miotały one technikami i przybierały humanoidalne ciała. Zamiast tego zdecydował się na krótki doping dla swojej towarzyszki.
-DAWAJ SAYAKA ROZWAL MU MASKĘ TOPOREM !!! Wydarł się w kierunku nastolatki poznanej na delegacji.

Szybko jednak wrócił do rozmowy. Okazało się, że obydwoje rozmówcy pochodzili z lasu. Była to całkiem ciekawa sprawa, ponieważ nigdy wcześniej nie rozmawiał z kimś z tamtych regionów. A przynajmniej nie zdawał sobie z tego sprawy. Dlatego bardzo ciekawiło go co mogą mu o tym powiedzieć dwaj rodowici mieszkańcy lasów. Tym bardziej, że jeden z nich, lekarz, mieszkał w mieście kupieckim. Czyli zdawał sobie sprawę, jakie rzeczy był typowe dla wszystkich ludzi a jakie tylko dla mieszkańców pokrytego lasami regionu. Renkuro był bardzo ciekawy nowych informacji o świecie, które pomogłyby mu zrozumieć jak najwięcej. W końcu wiedza to potęga. Jakim cudem trafił do smoków, a nie do feniksów pozostawało dla niego zagadką. No i też była to jakaś rozrywka. Bo ciężko powiedzieć o tym, co działo się na arenie, że było jakoś specjalnie angażujące. Już więcej emocji było na wojnie. Troszkę tęsknił za tym dreszczem adrenaliny wynikającym z walki na śmierć i życie. Teraz jednak był pokój i musiał zadowolić się taką, a nie inną rozrywką.
-O bardzo chętnie odwiedzę taką kawiarnię. Nigdy nie byłem w Prastarym Lesie. Możecie mi coś o nim więcej powiedzieć? Jakie klany tam trzymają władzę, czy jakoś ze sobą współpracują jak te w Unii i Cesarstwie i w ogóle jak wygląda życie w takim wielkim lesie. I jaka panuje tam kultura. Prawdę powiedziawszy Sogen to najbardziej lesiste miejsce w jakim byłem. Nigdy nie odwiedziłem miejsc na południu ani na północy kontynentu. Troszkę obcym jest dla mnie koncept tego, że gdzieś może być masa drzew ustawionych koło siebie i rozpostartych na wielkich przestrzeniach. Jak byłem jeszcze mały to wspominano mi o Senju. Że manipulują drewnem i że mieszkają w Shirin. Ale to by było na tyle. Chyba największym szokiem kulturowym jaki mnie spotkał po wyprowadzeniu się z Unii było to, że kobiety poza wydmami nie zasłaniają sobie twarzy chustami. Dziwna sprawa, wydawało mi się to w pełni naturalne....

[Baji]

Renkuro bardzo obszernie zaczął opowiadać o polityce wewnętrznej Shigashi no Kibu, o świecie rządzonym przez zorganizowaną przestępczość. Jak dla mnie brzmiało to paskudnie jednak białowłosy mówił jakby starał się to wszystko usprawiedliwiać, co było dosyć dziwne tym bardziej skąd unijczyk tyle o tym wiedział? Choć istniała szansa że gdzieś czegoś nie wychwyciłem w tej rozmowie starając się tyle samo uwagi skupiać na rozmowie co na pojedynkach mających miejsce na arenie.
Uznałem więc, że nie będę tego komentował bo faktycznie coś mogło mi umknąć albo po prostu kłamał, a po co miałem mu zarzucać kłamstwo. Tym bardziej, że nie miałem żadnego dowodu na rozminięcie się z prawdą opowieści kuglarza.
Po moim dość niezbyt obszernych czy zachęcającym opisie Lasu głos zabrał Mujin, który jak się okazało sam pochodził z tamtej krainy rozbudowując to co ja sam spłyciłem. Słuchając jego wersji aż spojrzałem na medyka zaskoczony. Bo czy naprawdę to mogło być ciekawe? Czy Renkuro nie chciał po prostu być miły...
- Hmmm... Możeliwe, że masz rację Mujin-san, dla mnie to jest norma więc może dlatego ciężko mi uznać to za ciekawe tym bardziej że sam też nigdy specjalnie nie podróżowałem więc nie wiem na co się patrzy w nowym miejscu. Tutaj, to znaczy w Sogen też niby jestem pierwszy raz ale głównie siedzę u siebie albo tu na trybunie. - przyznałem się do swojego nudnego życia by po chwili zacząć się zastanawiać nad kolejną odpowiedzią - Cóż prastary las różni się od Unii czyy Cesarstwa. Nie ma oficjalnie zawiązanego sojuszu kilku rodów, w Shinrin zarządzają Senju, Kaigan Aburame, a Midori Nara. Rody żyją ze sobą we względnym spokoju choć nie wiem jak obecnie wygląda stosunek Aburame do Nara po tym jak parę lat temu toczyli wojnę.
Nie znałem się na polityce, bo skąd miałem się znać jako zwykły szeregowy shinobi i to jeszcze od nie tak dawaną. Umiałem się bić na pięści, strzelać z łuku i parzyć herbatę. A nie jakieś tam zagmatwane polityczne pierdu pierdu.
- Swoją drogą Renkuro, jak nastawienie twoich rodaków do turnieju? Wystawiliście chyba najwięcej walczących i w sumie wygrała tylko trójka od was? Z czego widzę że ten cały Shinsu średnio sobie radzi. To chyba nie specjalnie dobrze dla was. Zastanawiam się czy to właśnie nie takie grupowanie się nie osłabia shinobi. Jak sądzisz?

[Mujin]

Elaborat Renkuro ciągnął się i ciągnął i Mujin bardzo doceniał szczegółowość i wchodzenie w detale. To czyniło tą wypowiedź znośną pod względem merytorycznym. Im więcej informacji dostawał, tym bardziej się cieszył Mujin. Renkuro mówił i mówił, a medyk cierpliwie słuchał i mu nie przerywał. Co prawda jego wzrok głównie spoglądał na walczących, by obserwować jakieś ciekawe sztuczki i spisać je na łamach swojego notatnika, ale przykładał uwagę do słów Renkuro. Przede wszystkim uznał to za wyjątkowo oczywistą próbę wybielenia działalności mafii. I ogólnie całej działalności w tym mieście. Bogatych ludzi, którzy rządzą z samego faktu bycia bogatymi. To oczywiście przeszkadzało mu również w Ryuzaku, ale nie na tyle, by musieć robić z tego powodu manifesty i otwarcie protestować. Tak samo nie miał zamiaru pluć na Shigashi, ale tam system opierał się bardziej na cierpieniu jednostki niż w Ryuzaku.
- Ale minusem przestępczości zorganizowanej jest to, że nadal jest przestępczością. Owszem, nagła pustka powstała przez zlikwidowanie mafii zostanie zapełniona przez inną przestępczość, ale czy nie powinien być to proces rozłożony w czasie? Jak leczenie choroby? Straty w pływach jednej mafii powinny być zastępowane przez siłę władzy. Ale jeśli faktycznie jest tak, jak mówisz, że strona rządząca korzysta na istnieniu mafii i czerpie z niej profity, to raczej nie ma sensu próbować patrzeć na to z punktu widzenia moralnego. W takim razie pytanie, czemu ludzie po prostu nie opuszczą tego miejsca? Skoro jest ono obiektywnie gorsze od innych prowincji, gdzie nie rządzi zorganizowany element. - to było dla niego akurat bardzo dziwne. Jeśli człowiekowi jest źle i regularnie musi płacić "haracze" i innego rodzaju drakońskie podatki, to dlaczego nie pójdzie? Nie ucieknie, nie zmieni miejsca zamieszkania? Nie są tam przecież zamknięci, nie ma stanu wojennego. Można swobodnie przemieszczać się po większości świata. Dlaczego ludzie nie spojrzą na swoje dobro z obiektywnej strony? Jeśli to miejsce nie daje odpowiednich warunków do życia, to przecież jest cały inny świat na wyciągnięcie ręki. Ninja, którzy chętnie pomogą za garść Ryo.
- Po turnieju, jak już. A przynajmniej, gdy mój zawodnik odpadnie, ale to raczej mało prawdopodobna ewentualność. Albo ty, Renkuro-san. - uśmiechnął się, ale pod maską, więc nie było to aż tak widoczne, o ile wcale. Wpływ jego zawodnika i celnych uwag dotyczących ich współpracy. Jedną próbkę już dał. Jedną sprzedał. Jedna osoba nie przeszła dalej pomimo tego, pewnie przez taktykę wyczekania. Drugi po prostu sprawdził specyfik poza walką, co było znacznie lepszym rozwiązaniem dla niego. Bo zaufanie nieznanej substancji stworzonej przez nieznanego człowieka, że ten polepszy jego możliwości fizyczne PODCZAS WALKI, było skrajnym idiotyzmem.
- Dawno mnie tam nie było, więc ciężko powiedzieć. Odkąd skończyłem nauki medyczne zostałem w Ryuzaku i rozwijałem swoją klinikę. Będzie z kilka lat. Nie jestem więc dobrym źródlem aktualnych wieści z tego regionu. - odkąd uciekł stamtąd, nie miał kontaktu z tamtymi ziemiami, władzami ani właściwie kimkolwiek. Ot żył swoim życiem jako anonimowy medyk-Aburame. W miejscu słabo oddalonym od Tajemniczego lasu co prawda, ale wybierając pomiędzy Shigashi a Ryuzaku, zdecydowanie wolał to drugie.

[Renkuro]

Elaborat został wysłuchany i Renkuro mógł spokojnie kontynuować rozmowę. Wyrzucał z siebie całkiem sporo różnego rodzaju informacji. W swojej opinii nie czuł, żeby jakoś specjalnie wybielał mafie. Ale czy jego rozmówcy również odnieśli takie wrażenie? Z tego, co mówił lekarz wydawać by się mogło, że lalkarz nie dał rady ukryć swoich sympatii. Trzeba więc było to jakkolwiek sprostować, aby nie wzięli go za jakiegoś przestępcę.
-Znaczy technicznie mafia smoków jest dosyć mocno skonfliktowana z władzami i dochodzi do mocnych starć pomiędzy nimi z tego, co wiem. Więc być może można powiedzieć, że władze próbują coś robić. Ale raczej nie wieszczę temu sukcesów. Żeby wdrożyć idee walki z przestępcami potrzeba by najpierw było wznieść do władzy ludzi prawych. A skąd w takim mieście znaleźć prawego bogacza? Ciężka sprawa. Ale nie zgodzę się, że jest to niezbyt przyjazne do życia miejsce. Wręcz odwrotnie masa ludzi w tym młodych shinobich ciągnie z każdej strony świata by tylko móc tam zamieszkać. Miasto jest bardzo bogate i daje bardzo dużo perspektyw. To serce tamtej części kontynentu. Przestępczość to niedogodność, która jest rekompensowana pozostałymi urokami tego miejsca. Każdy może się tam dorobić a do tego jest tam mnóstwo zmieszanych razem kultur. Cudowna sprawa. Miejsce warte odwiedzenia w którym większości ludzi da radę się odnaleźć.
Oczywiście gdy Mujin odmówił dania mu próbki specyfiku przed walką zrobiło mu się strasznie przykro. Same utrudnienia w walce z Daisuke. No nic najwyraźniej strasznie cenił znajomość z tym prostakiem. Jednak nie martwił się jakoś strasznie. W końcu medyk nie zamykał tej możliwości. A był na tyle przekonujący, że kuglarz miał naprawdę wielką ochotę sprawdzić jak w rzeczywistości działają środki stworzone przez kogoś jego profesji. Jego informacje na temat tajemniczego lasu również niezbyt uchylały tajemnicy. Właściwie to nie powiedział niczego co mogłoby rzucić, chociaż troszkę światła na to co się tam działo. Tym jednak razem Baji pochwalił się szeroką wiedzą. Zarysował mu trzy klany, które trzymały tam władzę, a także powiedział jak wygląda sytuacja polityczna. Renkuro od razu został zaciekawiony. Zwłaszcza informacją o wydarzeniach pomiędzy Nara a Aburame. Oczy lalkarz rozszerzyły się jak u dziecka, które zaraz usłyszy ciekawą historię od rodzica. Chciał wiedzieć jak najwięcej o miejscu, które nawet swoją nazwę miało tajemniczą. W końcu Tajemniczy Las.
-O o co chodziło z tym konfliktem i jak się skończył? I czy w Tajemniczym Lesie są również szczepy podległe rodom? Tak jak ma to miejsce chociażby tutaj w Sogen? I czym zajmują się Nara i Aburame?
Oczywiście rozmowa musiała kiedyś zejść na mniej przyjemne tory. Musiało pojawić się pytanie na temat niezbyt dobrej passy zawodników Unii. Sytuacja nie wyglądała najlepiej. Trzeba było to przyznać otwarcie.
-Trudne pytanie. Musisz pamiętać, że Unia nie była zaangażowana w konflikt. Nie poparliśmy ani nikogo podczas walk o murze, ani podczas samej wojny. Ochotnicy byli faktycznie ochotnikami i walczyliśmy w imię naszym zdaniem słusznej sprawy co nie miało związku z Samotnymi Wydmami. Ci emigranci zza muru którzy mogliby się pojawić po jego obaleniu to prawdopodobnie nawet by do naszej Unii w życiu nie przyszli. W końcu to drugi koniec świata. Dlatego nie było presji, żebyśmy jakoś specjalnie dobrze wypadli. Nie ma tutaj też naszych liderów, mimo że mamy ich całkiem sporo. To pokazuje jak luźno traktujemy turniej. Delegacja została złożona z paru faktycznych dyplomatów jak Ichiro i Arian i grupy dzieciaków jak ja czy Sayaka którym pozwolono się zabawić. Nie naciskano na nas, żebyśmy walczyli i nikt nam tego nie zakazywał. W skrócie powiedziano nam, że kto chce się pobawić na arenie to może. Dlatego wiele niezbyt silnych osób z naszej strony się zapisało. Po prostu nie czujemy na sobie żadnej presji. Zawodnicy na których na pewno liczyliśmy to była Akiyoko i Taisho i faktycznie przegrali. Ale cała reszta walk to zabawa. Gdybyśmy naprawdę chcieli wygrać to wystawilibyśmy naszego czarnego konia Seinina Ichiro, jedną z najpotężniejszych istot z Wydm. No i oczywiście wydaje mi się, że mimo porażki wiele naszych walk było całkiem dobrych do oglądania. Shinsu czy Taisho dali pokaz wysokiego poziomu umiejętności. Więc tym bardziej nie ma się czym przejmować. Bardziej bym się przejmował tym, jak wypadają ludzie z Cesarstwa. Najpierw Uchiha wytarli nimi podłogę, a teraz wszyscy ich zawodnicy obskakują łomot. A dla nich po porażce w wojnie wyniki zawodników są już bardzo istotne. Muszą jakoś poprawić swój wizerunek. W ogóle też się wam wydaje, że jakoś strasznie sporo tych jego strażników wałęsa się po mieście?
Postarał się jak najbardziej dyplomatycznie przedstawić pasmo porażek Unijczyków. Szerokim łukiem ominął również temat zaginięcia szefowej delegacji. Mało mógł zrobić żeby poprawić wizerunek jego ojczyzny. Na pewno jednak nie chciał przy obcych z poza ich kółka wzajemnej adoracji wywlekać brudów. Po za tym nie uważał ich za głupich. Musieli się domyślać, że jeśli Unia kogoś wysłała na drugi koniec świata na jakiś głupawy turniej to wynika to tylko i wyłącznie z faktu, że chcą zebrać jakieś informacje o skrwawionych w wojnie klanach. Pod koniec przypomniał sobie o jednej obserwacji jaką poczynił i zagadnął o to rozmówców. Może mu się tylko wydawało. Ale miał wrażenie, że po mieście biega naprawdę sporo charakterystycznych żołnierzy w białych zbrojach.

[Baji]

My sobie gadu gadu, a na arenie... Cóż zerkając na pole walki człowiek miał wrażenie, że albo zawodnicy czekali aż wszyscy skupia oczy w stu procentach na nich albo może zapomnieli po co zeszli z trybun. Przez myśl przeszło mi nawet żeby strzelić ku któremuś tak żeby poczuł nieprzyjemne uczucie w pośladku...kto wie może wtedy by się obudzili. Z drugiej jednak strony nie chciałem naruszać zasad turnieju i dawać Uchihom powodu do gadania na Senju. Stosunki naszych rodów i tak nie były najkolorowsze. Dlaczego? Nie rozumiałem tego bo poznany przeze mnie Kyoushi choć sprawiał wrażenie szalonego to był wulkanem pozytowywnej energii.
- Cóż jak dobrze pamiętam wygrali wtedy przedstawiciele rodu Nara co wcale nie dziwi bo choć nie uchodzą za najsilniejszych wojowników to osobiście uważam, że są groźni. Cicha woda brzegi rwie jak to się mówi. A co do szczepów to chyba nie koniecznie. Przynajmniej nie kojarzę, rody z lasu były na tyle silne by nie pozwolić w dawnych czasach odebrać sobie ziem. Tak przynajmniej mnie uczono ale na ile w tym prawdy ciężko mi powiedzieć. Nie żyłem w tamtych czasach, nie widziałem na własne oczy więc równie dobrze może nikt więcej nie chciał tam mieszkać? - wzruszyłem ramionami w bezradności.
Nie chciałem powielać plotek, nie chciałem też żeby pustynny kolega odebrał to jak jakiś ukryty atak na jego nacje bo nie było to moim celem. Umyślnie też w natłoku informacji pominąłem odpowiedź na pytanie o zdolności pozostałych rodów. W końcu Unia przynajmniej moim zdaniem choć na turnieju się nie popisała to wciąż mogła stanowić zagrożenie, a każdy przyjaciel teraz jutro mógł wyciągnąć kunai przeciw tobie.
- Czym jest mafią smoków? Nigdy nie słyszałem o nich... Swoją drogą Renkuro-san muszę przyznać że naprawdę dużo wiesz o życiu w Shigashi i tamtejszych mafiach. Miałeś kiedyś z nimi do czynienia? - informacje od białowłosego były całkiem ciekawe ale naprawdę zaczęło mnie zastanawiać skąd może aż tyle wiedzieć, brzmiało jakby siedział tam całe życie a przecież był z pustyni - Ooo słyszałem plotki o Ichiou, naprawdę jest tak potężny jak mówią? Chociaż w sumie zastanawia mnie czy faktycznie wystawienie kogoś takiego dałoby Unii zwycięstwo w turnieju. Skoro i tak wielu faworyzowanych przez was walczących przegrało, kto wie może celowo nie wziął udział żeby nie ucierpiała jego legenda?
Końcówka była już lekką zaczepką, chciałem nieco sprawdzić jak zareaguje lalkarz na podważenie jego słów oraz zdania na temat legendy pustynnego chochlika czy jak go tam zwali.

[Mujin]

Czyli każdy może się tam dorobić ALE musi uważać na mafie czyhające na ich pieniądze i może na inne części ciała. Jeśli młodych ciągnie do takiego miejsca... Skoro system jest przegnity u samych podstaw, to jaki był sens go wspierać? Czy ci młodzi ludzie byli aż tak rządni perspektyw, że chcieli przebywać w miejscu zbudowanym na przestępczości i ludziom równie zepsutym, co sam system? Uważał się za człowieka o solidnych podstawach moralnych i mógł służyć jako pewnego rodzaju urządzenie nawigujące. Mógł mieć miejscami neutralny stosunek do przestępczości niskiej szkodliwości, ale pewne tematy i uczynki były już jawnie niewłaściwe i godne potępienia. Jak więc nazwać ludzi, którzy całkowicie świadomie decydują się na wsparcie szkodliwego systemu? Jak nazwać Renkuro, który stara się jak może, by przedstawić Shigashi jak najlepiej? Współwinnym może? Czy istniała szansa, że Renkuro jest powiązany z mafiami? Jak najbardziej istniała. Ale jakie miał dowocy? I czy faktycznie obchodziło go to na tyle, by na neutralnej ziemi dokonywać rękoczynów? Nie, raczej nie.
- Może ciągnie ich do źródeł wody w dużych ilościach i braku morderczego upału? Też opcja. - rzucił bez większego namysłu - rzecz wyjątkowa z jego strony - nie patrząc nawet na rozmówcę. Dłubał właśnie w notesie jedną z walk. I w momencie, gdy zorientował się że nie sprawdził jego reakcji na antypatriotyczne żarty, ani ogólnie na przejawy dobrego humoru. A może był jakiegoś rodzaju wielkim, chorobliwym i śmiertelnie poważnym w tej kwestii człowiekiem? Albo temat pustyni był dla niego na tyle poważny? Albo ktoś w jego rodzinie umarł z braku wody i ten temat jest wielkim tabu? Psucie sobie relacji z innymi przez nieprzemyślany żart było wyjątkowo niecharakterystyczne ze strony Mujina, ale nad tym pomyśli później. Nie miał pewności, jak zostanie to odebrane, ale na wszelki wypadek postanowił to wyjaśnić.
- To znaczy no... żartowałem. Ale musisz chyba rozważyć swoje słowa. Bo jeśli ludzi ciągnie do takiego miejsca z pełną świadomością, co się tam dzieje i jak bardzo zgniły system kontroluje ich życie, to raczej sytuacja w okolicznych prowincjach musi być jeszcze gorsza przez porównanie. - jeśli faktycznie Renkuro chciał bronić tego miejsca takimi słowami, że stwarza możliwości i jest dobrym rozwiązaniem dla ludzi z tamtego regionu... A już szczególnie młodych, łasych na zysk, rozwój i lepsze perspektywy... To chyba nie świadczy dobrze o tamtych terenach. Pustynię mógł jeszcze zrozumieć, bo klimat i surowość tamtejszych regionów faktycznie może nie sprzyjać rozwojowi czegokolwiek. Nigdy tam nie był co prawda, ale sporo czytał o tych regionach i miał pewne pojęcie o tak podstawowych kwestiach jak klimat czy brak wody.
- Nara są wyjątkowo groźni dla każdego, niezależnie od stylu walki. Głównie przez ogromną inteligencję. Wprawny Nara użyje twoich broni przeciwko tobie. Trzeba sporej przepaści pomiędzy umiejętnościami bojowymi, a i tak nie możesz być pewien, na co wpadnie Nara. - odpowiedział i potem temat zszedł na politykę. Ulubiony temat Mujina, a jakże. Na tyle, że praktycznie wyłączył się podczas litanii Renkuro. Chociaż może powinno zacząć go to interesować? Odpowiednia polityczna sytuacja i jego wejście w odpowiednim momencie? Może byłby w stanie coś z tego ugrać?
- Tak, zwróciłem uwagę. Jeśli wspomagają Uchiha w zapewnianiu ochrony, to nie dziwi mnie to ani trochę. A jeśli jest inny powód, to dopóki nie wpływa to na mnie i na postronnych, to nie mam czym się przejmować. - Cesarscy faktycznie byli liczni tego dnia. Potencjalnie, jak powiedział Mujin, mogli z Uchiha współpracować w ramach odświeżenia relacji. Albo narzucili im to. Było wiele opcji i wiele możliwości, nie wszystko mógł przewidzieć, ale rzucać możliwości mógł zawsze. Nie kosztowało go to nic, nie ucierpi na tym jego wizerunek, a może któryś z rozmówców podzieli się pod wpływem teorii Mujina dodatkowymi informacjami.
- Widziałem go w akcji. Współpracowałem z nim, chociaż to będzie niezbyt pasujące określenie. Podczas szeroko zakrojonej operacji z jego udziałem wydawał się współpracować bardziej ze swoimi ludźmi, aniżeli z resztą grupy. Ale jego umiejętności były, z tego co pamiętam, godne uznania. - ot któtka opinia Mujina. Nikt go co prawda nie pytał, ale ponieważ temat dotyczył osoby z którą miał pewną styczność i miał pewne pojęcie o niej - bo i kto mógł nie mieć pojęcia - to postanowił się włączyć.

[Renkuro]

Gdy na arenie dalej nic się nie działo Renkuro zdecydował się dalej prowadzić rozmowę z dwójką uprzejmych panów. Część historyczna była o tyle ciekawa, że dowiedział się o wojnie, o której wcześniej nie miał pojęcia. Nie wiedział co prawda kim byli Aburame i Nara, ale nadal była to ciekawa informacja. Nie taka, z którą można zrobić coś użytecznego, ale po prostu ciekawa. Fajnie dowiadywać się czegoś więcej o świecie. Oczywiście zaciekawił go również sam opis zwycięskiego klanu. Nie mógł się więc powstrzymać, żeby nie zadać tego pytania dwójce ludzi z Tajemniczego Lasu.
-Jak walczą ci Nara?

W dalszej części rozmowy kuglarz powoli zorientował się, że jego opowieści o mafii wzbudziły chyba pewne podejrzenia ze strony rozmówców. Nie pozostało mu nic innego jak oczywiście zdementować wszelkiej maści plotki, które mogły się później narodzić. Przecież był człowiekiem prawym! O kryształowym sercu! Nigdy by nikogo nie skrzywdził! Z pominięciem oczywiście wszystkich osób, które mniej bądź bardziej przypadkowo nawinęły mu się pod kukiełki. Albo z pominięciem zleceń od mafii. Ale to przecież nie była jego wina. To wszystko przypadek a teraz trudno się z tego wygrzebać. On wcale nie chciał krzywdzić niewinnych. Po prostu jakoś tak wyszło, że nim się obejrzał z bycia cieciem na usługach rodziny kazano mu zabijać niewinnych. Chociaż dla ścisłości to chyba nie zabił nikogo na zlecenie mafii bezpośrednio pomijając podpalenie jednego z budynków. Cała resztę egzekucji dokonali inni. Zwalczył wizję martwej koleżanki zabitej przez wrogą mafię, która ponownie go nawiedziła. Ah ta jego przeklęta gadatliwość. Wiedział, że czasem naprawdę musi ugryźć się w język. Najpierw odpowiedział Bajemu.
-Mafia smoków to Akiyame. Bardzo brutalna mafia, która wchodzi często w konflikty z pozostałymi oraz władzami. Wiem niewiele więcej niż się mówi na ulicy. W mieście kupieckim tylko sobie dorabiam jako pracownik fizyczny i mieszkam bardzo biednie w wynajmowanym pokoju. Gdzie mi tam do jakiś interesów wielkich rodzin. Nigdy nie spotkałem żadnego ich przedstawiciela. Zresztą gdybym był z nimi jakoś związany to przecież nie pozwoliliby mi bezkarnie opuścić miasta i iść na wojnę oraz walki na murze. Zwyczajnie w mieście informacje szybko się rozchodzą dzięki sieci palarni, burdeli, barów i innych przybytków w których ludzie bardzo dużo rozmawiają. Jestem obywatelem Unii, który sobie podróżuje po świecie i stara się dokształcić. Dlatego dzisiaj jestem w Sogen a wcześniej byłem w Shigashi. No i brzydzę się krzywdzeniem niewinnych. Dlatego stanąłem po stronie Uchiha podczas walki o mur. Bo chciałem ulżyć mieszkającym poza granicami naszego świata. A potem brałem udział w wojnie, żeby uratować Uchiha od przykrego losu jaki mógł ich spotkać. Kaminari i Inuzuka z zaskoczenia wypowiedzieli im wojnę i wyłapali wszystkich którzy byli na ich terytorium a potem wymordowali. Nawet jakieś dzieciaki będące jedynie Doko.

Licząc, że tym uspokoił łucznika musiał zająć się lekarzem. Musiał odpowiednio zareagować na jego dosyć wprost wyrażone potępienie dla całego systemu. Uśmiechnął się przepraszająco. W tym jednak wypadku nie musiał kłamać. Wystarczyło wyłożyć mu sytuację tak jak on ją widział. No może z pominięciem fragmentu o tym, że to on konkretnie czerpał korzyści z istnienia mafii. Nie dało się ukryć, że okolice były naprawdę ciężkie do życia. Cała lokalna sytuacja sprzyjała istnieniu zorganizowanej przestępczości.
-Tylko że masz poniekąd jak najbardziej rację. Faktycznie ludzi ciągnie do źródeł wody i przyjaznych warunków. Warunki są naprawdę ciężkie. Samo życie na pustyni też nie jest łatwe. Tam można umrzeć podczas poruszania się po traktach przez zdradliwe burze piaskowe i upały. Musisz też wiedzieć, że w Unii często kara się przestępców chłostą. Mamy tam powiedzenie, że prawy chodzi z odkrytym torsem. Bo zwyczajnie brak blizn na plecach pokazuje, że jesteśmy niekarani. Jednak osoba raz złapana na występku nawet niewielkim zostaje tak naprawdę do końca życia naznaczona piętnem przestępcy. Nie uważam tego za specjalnie dobrą część naszej kultury. Takiej osobie nie pozostaje więc nic więcej jak wrócić do przestępczości, bo nikt nie będzie chciał z nią współpracować legalnie.
Ponadto zaraz w naszej okolicy są Głęboki Odnogi. To miejsce, gdzie ludzie ścigani przez prawo uciekają, bo nikt tam niczego nie kontroluje. Więc w okolicy faktycznie jest sporo osób mocno delikatnie mówiąc dysfunkcyjnych. A mafie to takie oswojone organizacje przestępcze. Bo przez powiązania z rządem i mocną pozycję trzymają tych ludzi w ryzach, żeby poziom patologii nie był na tyle wysoki, że zabije to handel. Dzięki czemu, chociaż w tej prowincji jest względny spokój a ludzie z Odnóg masowo nie przybywają jako niezależni przestępcy, bo byliby potraktowani jak zagrożenie dla rodzin. Tutaj w Sogen przestępca zawsze może udać się na mur. W naszych okolicach zaś mamy gniazdo w którym się oni osiedlają.
Oczywiście fajnie by było gdyby jednak mafie nie istniały. Bardzo bym się cieszył gdyby można pracować bez strachu o to, że ktoś spali nam dom czy lokal. Jednak słabość rządu miasta kupieckiego, ciężkie do życia okolice oraz Odnogi będące ostoją najgorszych degeneratów ściganych po całym kontynencie sprawiają, że faktycznie istnienie rodzin jest dla wielu ludzi mniejszym złem. No i też dla społeczeństwa lepiej, że ktoś organizuje podziemne walki niż jakby te same osoby napadały karawany na trakcie prawda?

Renkuro uzyskał również potwierdzenie, że nie tylko on widzi nadmiar dziwnych białych wojowników w okolicy. Nie kontynuował jednak tematu. Wątpił aby akurat te dwie osoby miały jakąś specjalną wiedzę o tym co się dzieje tam u góry. Lalkarz wiedział tylko jedno. Jeśli dojdzie do rozróby to poza ratowaniem własnego tyłka chciał dorwać jakiegoś zbrojnego i wyrwać jego truchło z metalowej puszki. Piękna zbroja. Mógł albo sam się w nią odziać albo zwyczajnie ubrać którąś z lalek. Albo w ogóle zrobić osobną lalkę ze zbroi. Było tyle możliwości. Może dla innych wojna dobiegła końca. Nie dla marionetkarza. Był nadal wściekły i pełen infantylnej chęci do dalszej eskalacji walk. Oczywiście czuł niechęć do krzywdzenia cywili przez machinę wojenną to nie mógł oprzeć się chęci zawalczenia, chociaż ostatni raz z ludźmi z Cesarstwa. Mózg mówił stanowcze nie i tłamsił zapędy serca, które aż się wyrywało do bitki. Nie zamierzał wszczynać żadnych burd, nie był w końcu aż tak stuknięty. Ale gdyby jednak do czegoś doszło i cesarz spróbował dziwnego ruchu to lalkarz nie zamierzał biernie się przyglądać jak efekt miesięcy jego pracy na froncie był niweczony. A taka pamiątka jak zbroja była bardzo atrakcyjną rzeczą. O ile w stosunku do Kaminari i Inuzuka dalej czuł niechęć to jednak nie zamierzał rozdrapywać ran. Cesarstwo to jednak co innego. Czekał tylko na dzień, kiedy będzie mógł się im zrewanżować za zarysowanie jego Róży. Był też oczywiście żywo zainteresowany rewanżem z wieloma ich klanami.
A co do zaczepek łucznika to jedynie się zaśmiał. Oczywiście była możliwość, że miał rację. W końcu nigdy nie widział Ichiro w akcji. Może naprawdę był już za starym na takie zabawy jak walka w turnieju. Może jego legenda przerastała prawdziwą siłę. Nie jemu to oceniać. Musiał jednak bronić honoru krajan.
-Może masz rację. No Unia jakoś specjalnie się nie popisuje jak chodzi o bilans wygranych. Ale jeszcze nie wiesz kto stanie na podium. A tylko to się liczy reszta rzeczy pójdzie w zapomnienie. No i też to w końcu przecież zabawa. My jako Unia wygraliśmy już dawno temu pokazując światu, że potrafimy wiele skłóconych rodów zjednoczyć pod jednym sztandarem. Z tego, co słyszę nigdzie na świecie się to nie udało poza Cesarstwem. Cesarstwem, które zaatakowało osłabione Sogen z olbrzymią przewagą, a potem całe ich oddziały były niszczone bez żadnych strat obrońców. Unia jest najsilniejsza na świecie więc nie musimy się przejmować turniejami. Przodujemy technologicznie, militarnie a trudny klimat sprawia, że nasze państwo jest twierdzą nie do zdobycia.
Chociaż faktycznie zastanawiało go skąd takie słabe wyniki jego rodaków. Czyżby Unia wcale nie chciała wygrywać tylko celem władz było stworzenie delegacji, która będzie dobrze wyglądać? W sumie to właśnie tak wyglądało. Wzięto grupę szczeniaków i paru profesjonalistów od brylowania na salonach. Przynależność do rodów była bardzo zdywersyfikowana w tej grupie. Unia naprawdę mogła traktować jako priorytet pokazanie światu zjednoczenie swoich klanów.

[Baji]

No cóż pytanie padło dość otwarcie i ponownie wobec czego niekoniecznie miałem okazję do zignorowania go, a utrata takiej otwartej księgi jaką był marionetkarz nie było warte krycia informacji. Spojrzałem najpierw na Mujina po czym wróciłem wzrokiem do Renkuro łapiąc się za podbrudek żeby zastanowić się w jaki sposób odpowiedzieć.
- Cóż jak dobrze pamiętam Nara używają do walki własnego cienia, specjalizują się w technikach ninjutsu i raczej nie przepadają za walka kontaktową... Tak właściwie tyle jestem w stanie powiedzieć bo osobiście nie mierzyłem się z nikim z tego rodu i prawdę mówiąc po tym co słyszałem i co powiedział Mujin-san raczej bym nie próbował. - nie wiedziałem czy taka informacja wystarczy biało wlosemu jednak prawda była taka że musiało, w końcu nic więcej nie wiedziałem. Choć gdzieś w głębi obawiałem się, że ta informacja tylko rozpali jego rządzę wiedzy, a chyba nie byłem na to mentalnie gotowy.
Gdy przyszło jednak do odpowiedzi pustynnego wojownika w sprawie mafii nie bardzo wiedziałem jak mam zareagować. Zapytałem jedynie czy wpadł na jakąś mafie, czy może z nimi walczył i częściowo na taką historie w odpowiedzi liczyłem. Zamiast tego dostałem dość przydługą opowieść o biednym życiu lalkarza w mieście z perspektywami. Shinobiego który zamiast łapać się jakiś zleceń dla shinobich pracował fizycznie i AAABSOLUTNIE nie był powiązany z mafią. Ani nu nu. No i te zapewnienie o nie krzywdzeniu niewinnych.
Jest takie ludowe powiedzenie, że tłumaczy się tylko winny albo uderz w stół a nożyce się odezwą. Choć co prawda nie miałem żadnego dowodu ja powiązanie tego człowieka z półświatkiem w mieście kupieckim i w sumie nie interesowało mnie to jakoś wybitnie w tym momencie to jednak ta odpowiedź zadziałała raczej inaczej niż zapewne autor oczekiwał. W odpowiedzi jednak po nieukrywanym zaskoczeniu uśmiechnąłem się i skinąłem głową na znak, że przyjąłem te tłumaczenie do informacji.
Zaraz po tym zaczął się przydługa opowieść w odpowiedzi medykowi, której nie komentowałem w dalszym ciągu, a jedynie uważnie słuchałem by w końcu dotarło do odpowiedzi na moją małą, niewinną zaczepkę.
Oczywiście nie chciałem aby Renkuro się obraził czy żeby zaczął zachowywać się wulgarnie czy agresywnie jednak po cichu zaczynałem liczyć na nieco więcej emocji z jego strony. Choć odpowiedź która i tutaj padła nie należała chyba do najbardziej przemyślanych. Dlatego nie kryłem śmiechu słysząc te słowa. To nie był drwiący śmiech, a raczej przyjacielski. Jakby Renkuro-san właśnie opowiedział niesamowity dowcip.
- Myślę, że możesz mieć rację choć podkreślając swoje osiągnięcie zaczerpnięte od Cesarstwa, które ewidentnie je osłabło to patrząc po wynikach w turnieju chyba wzięliście z nich przykład nie tylko w jednoczeniu się. - byłem w tym momencie złośliwy i miał tego pełną świadomość lecz nie mogłem się powstrzymać, zaśmiałem się sam do siebie po czym uznałem że wypada mi mimo to szybko przeprosić - Bez urazy oczywiście przyjacielu, taki niewinny żarcik. Gdybym faktycznie tak sądził nie stawiałbym na Twoje zwycięstwo.
Tak zwana wojna podjazdowa. Taktyka pozwalająca znacznie mniejszym lecz mobilniejszym oddziałem dziesiątkować armię wroga sprawdzała się często w rozmowach. Zasada atakuj i uciekaj.

[Mujin]

Umiejętność - albo przyzwyczajenie, preferencja, upodobanie, cokolwiek było źródłem - generowania tak długich wypowiedzi na tematy pozornie bardzo proste była z jednej strony męcząca, ale z drugiej - bardzo porządana. Mógł dzięki temu wynieść z tego dodatkowe informacje. Mujin jednak nie widział w tym, przynajmniej teraz, chęci dania dodatkowych informacji rozmówcom, a... bronienie się? Nie był biegły w sztuce swobodnego kontaktu, więc mogła być to tylko jego prywatna obserwacja. Ale po słowach o brzydzeniu się przemocą i argumentowaniu tego... Renkuro mógl przypuszczać, że Baiji podejżewał go o wspólpracę z mafią. W sumie czy miał podstawy do tego? Bronienie mafii i wskazywanie na jasne strony Shigashi i zorganizowanej przestępczości było na pewno zachowaniem nietypowym. Podejrzenia o jego powiązania miały więc podstawy.
- Co to za problem znaleźć medyka zdolnego do zasklepiania blizn? Nie jest to szczególnie trudna sztuka i zakładam, że w Unii czy nawet Shigashi znalazłyby się osoby odpowiednio uzdolnione medycznie do tego typu zabiegu. Można też po prostu nie popełniać przestępstw? - to było dość oczywiste. Jęśli dana kultura bardzo mocno piętnuje przestępców to widział trzy wyjścia. Albo pogodzić się ze stanem faktycznym i, będąc przestępcą, próbować nie chodzić z gołym torsem. Nazywało się to "pogodzenie się z konsekwencjami własnych akcji". Albo poszukać medyka zdolnego do pozbywania się blizn i skorzystać z jego usług, czy to w Unii czy Shigashi. Albo prowadzić życie przestępcy, całkowicie wchodząc w nielegalne działalności. O, albo jeszcze jedna - zmienić miejsce zamieszkania i wyemigrować. Niekoniecznie do Shigashi, może być gdziekolwiek indziej. Wizja wchodzenia do organizacji przestępczej przez jeden błąd życiowy była więcej, niż irracjonalna. Ogólnie sporo rzeczy nie pasowało w narracji Renkuro, jak na to spojrzeć z logicznej strony. Poziom patologii który BYŁ i to był problemem, zamiast tego że był stosunkowo niski.
Czy dla społeczeństwa lepsze są podziemne walki od napadów na karawany? To były chyba całkowicie różne przypadki i na pewno miały szkodliwy wpływ na otoczenie z innych przyczyn. Coś mu się nie podobało w tym wszystkim. Oczywiście mógł mieć styczność z osobą powiązaną z organizacjami kryminalnymi, ale czy to cokolwiek by zmieniało? Nie, raczej nie. Na tej znajomości mógł jeszcze nieco ugrać, ale... A nuż to się uda? Pod tym względem tego jeszcze nie sprawdzał. Nie był pewien czy powinien, ale zawsze był gotowy na improwizowany eksperyment w warunkach polowych.
- Renkuro-san, nie ruszaj się przez chwilę. - poprosił mężczyznę. Na jego czole usiadł bowiem niewielki robaczek. Jednym, płynnym, całkiem szybkim ruchem, mężczyzna podstawił palec pod czoło Renkuro, lekko go dotykając. Czoła, znaczy się. Chwilę później niewielki robaczek usiadł na jego palcu i ręka wróciła do swojego właściciela. Mujin podstawił sobie palec bliżej twarzy, by móc go obserwować. Nic, że to on go tam wysłał. Kto zauważyłby jednego, małego robaczka lecącego z góry na czoło Renkuro? Nawet nie był w zasięgu jego wzroku. Nawet nie wiedział, że tam jest. Nawet nie było blisko.
- Przepraszam. Robaki mieszczą się w moim obszarze zainteresowań. - wyjaśnił swoim współrozmówcom, nieco przepraszającym tonem. Faktycznie po części się mieściły, ale tylko po części. W rzeczywistości bardziej darzył swoje klanowe dziedzictwo niechęcią zamiast szczeą sympatią, ale z czasem zdołał się przekonać, jak wiele zastosowań ma swobodna kontrola robaków. Na przykład zdejmowanie robactwa z czoła prawie nieznanego jegomościa.
- Renkuro-san, wiem że może wydawać się to nieeleganckie pytanie, ale czy jesteś członkiem jakiejś organizacji przestępczej w Shigashi? Wydajesz się dostrzegać znacznie więcej zalet niż wad zorganizowanej przestępczości, stąd też moja ciekawość. - Mujin po zabraniu robaka i wypuszczeniu go w powietrze nad nimi, gdzie też go pokierował, skonfrontował się bezpośrednio z Renkuro. Celem jego nie było rzecz jasna jego kompromitacja ani szantaż. Ot kierowała nim czysta ciekawość. Dwustopniowa - czy to faktycznie zadziała, jak powinno, i czy faktycznie był przedstawicielem jakiejś organizacji przestępczej.

  Ukryty tekst

[Renkuro]

Uwaga na temat znalezienia medyka do usuwania blizn była .... całkiem trafna. Kuglarz aż na chwilę zamilkł a na jego twarzy brwi wyraźne się zmarszczyły sugerujące postronnym, że zaczyna się nad czymś zastanawiać. Tak było też w istocie. Ta pozorna, acz jednak dosyć logiczna sugestia dosyć wyraźnie wybiła Renkuro z rytmu. Musiał przez kilka sekund przemyśleć co odpowie. Dopiero po tym czasie gadatliwy białowłosy ponownie zabrał głos. Tym jednak razem mówił bardzo powoli i ewidentnie niepewnie. Nie chciał wprowadzać swoich rozmówców w błąd jakimiś fałszywymi informacjami. Ostrożnie dobierając słowa wygłosił to co mu się wydawało, ale czego nie był niestety pewien.
-Nie jestem pewien, ale wydaje mi się, że to by było troszkę działaniem na krawędzi prawa. Po to ich się batoży, żeby mieli na plecach ślady. Usuwanie ich przez lekarzy wydaje mi się troszkę próbą uratowania ich od wyroku. Troszkę jakby pomagać komuś uciec z więzienia po tym jak dostał wyrok paru lat. Ale nie jestem pewien. Trudno mi powiedzieć coś na pewno.

Informacja o stylu walki Nara była bardzo ciekawa. Tym bardziej, że mówili o klanie żyjącym w wielkim lesie. W lesie chyba było dużo cienia rzucanego przez drzewa. To chyba mogła być dla nich pewna przewaga prawda? Biedni Aburame musieli być naprawdę gnębieni przez życie, jeśli w ich sąsiedztwie byli użytkownicy cienia oraz osoby manipulujące drewnem mimo życia w dosłownie lesie pełnym drewnianych drzew. Pokiwał głową. Informacja o Nara była bardzo precyzyjna i bardzo interesująca. Musiał jednak zapytać o jeszcze jedną nurtującą go rzecz. Tajemniczy Las miał naprawdę no ... tajemniczych mieszkańców.
-Skoro w Tajemniczym Lesie żyją Senju manipulujący drewnem, czyli też drzewami z lasu, a Nara są mądrzy i mają tak niesamowite techniki to, kim są Aburame i co potrafią? Wydaje mi się, że muszą mieć naprawdę ciężkie życie z tak mocnymi sąsiadami, którym warunki lokalne tak mocno sprzyjają. No chyba, że sami też mają jakieś niesamowite umiejętności.

Renkuro oczywiście w dużej mierze żartował mówiąc o Unii i jej zawodnikach czego nie ukrywał podważając chociażby siłę Ichiro. Dlatego też nie miał żadnych wyrzutów do swojego rozmówcy i nie traktował tego jak jakiegoś najazdu na jego rodzinne strony. Zaśmiał się na wspomnienie, że Unia może tak samo jak Cesarstwo podupadać na zdrowiu po zjednoczeniu. Była to oczywiście prawda i możliwy scenariusz. Jednak nie wierzył w niego za bardzo. Przecież parę klanów razem zawsze było silniejszych niż wiele pojedynczych. No i na pewno był to jakiś gwarant bezpieczeństwa na tej części kontynentu. Dlatego bardziej go ta sugestia bawiła niż brał ją na poważnie. Jego zdaniem rodziny shinobich na Samotnych Wydmach dawały z siebie sto procent w pracy na wspólne dobro. Tym bardziej, że od dawna w Unii nie dochodziło do jakiś większych konfliktów na tle etnicznym, a także państwo wydawało się dobrze funkcjonować. Oczywiście miały one momentami miejsce, ale nie były to wielkie pogromy. Przynajmniej nic mu o tym nie było wiadomo. Zaczął w swojej odpowiedzi żartobliwie, ale potem rzucił również mini monologiem bardziej na poważnie ponownie przedstawiając jego pogląd na daną sprawę. Chyba brak ojca w domu rodzinnym Renkuro i śmierć matki w połączeniu z jego samotniczym stylem życia i tylko jednym przyjacielem jakim był Sukuna było mieszanką, która sprawiała, że każdy napotkany przez niego człowiek, który tylko chciał słuchać był zalewany po prostu falami opowieści.
-A no może masz rację hah. Przyszedł dobrobyt to i się rozleniwiliśmy! Aczkolwiek mówiąc już teraz bez żartów wydaje mi się, że Unia ma jedną ogromną przewagę nad Cesarstwem. U nas władca jest wybieralny na pewien okres przez wszystkie rody gdzie każdy ma równy głos. W Cesarstwie jak rozumiem cesarz jest święty, nie do obalenia i najważniejszy. W Unii klany są równe a najwyższy lider Unii jest demokratycznie wybranym z perspektywą zmiany go na stanowisku co kilka lat. Dlatego niezadowolenie klanów będzie objawiało się jedynie zmienieniem władcy a w Cesarstwie w skrajnym wypadku wojną domową a w mniej istotnym makabrycznym sporym osłabieniem się motywacji podległych mu ludzi do osiągania sukcesów. U nas każdy klan stara się jak może dla dobra całej wspólnoty Unii, ponieważ dzięki temu nawet patrząc przez pryzmat bardzo egoistycznych pobudek, daje to perspektywy na wybranie akurat ich lidera na stanowisko dowodzącego całą Unią. W Cesarstwie zaś każdy bawi się na swoim podwórku i ma gdzieś pozostałych, bo przecież nic nie uzyskają pomagając innym klanom. Na Samotnych Wydmach nawet egoiści patrzący krzywo na innych mają motywację do tego, żeby działać dla dobra całości. No i oczywiście dziękuję za postawienie na mnie pieniędzy. Liczę, że cię nie zawiodę. Chociaż boję się, że ten mięśniak mnie zmasakruje! Dorzucił żartobliwą końcówkę, żeby nie brzmieć zbyt poważnie.

Gdy jakiś dziwny robaczek w środku zimy wylądował na jego czole a Mujin zdecydował się po niego sięgnąć zamarł grzecznie w bezruchu. Dobrze, że niektórzy mieli jakieś zainteresowania. Z jednej strony czuł się bardzo niekomfortowo gdy ktoś obcy pukał go w czoło ale z drugiej strony ciekawość oczywiście wygrała i przeważyła szalę zajmując cała jego uwagę. Robaczki to w końcu bardzo ciekawe zwierzaczki. Na pewno taka mądra osoba jak pan doktor mogła o nich dużo opowiedzieć i rozszerzyć wiedzę lalkarza, który nigdy specjalnie nie zwracał na nie uwagi.
-Oo powiesz coś więcej o tym hobby? Pewnie dogadałbyś się z moim kolegą z delegacji. Również lalkarz jak ja ale uwielbia stawonogi czyli też poniekąd owady.
Pytanie wprost o przynależność do zorganizowanej grupy przestępczej było faktycznie nieeleganckie. No ale co mógł zrobić. W końcu o ile kultura Samotnych Wydm faktycznie dosyć mocno piętnowała publiczne kontakty fizyczne tym bardziej z obcymi to była też miejscem, gdzie otwartość była czymś powszechnym. Więc lalkarz nie czuł się specjalnie urażony takimi pytaniami. On pewnie również by je zadał. Pewnie gdyby wpuścili go na lożę to prędzej czy później zapytałby Cesarza jak się czuje z tym, że przejebał prostą wojnę z taką przewagą. To raczej Sogeńczycy byli bardzo delikatni i ugrzecznieni w tym aspekcie. Było ono jednak troszkę zabawne. Kto normalny by powiedział obcym coś co by go obciążało.
-Hah no przecież nie ważne czy jestem czy nie. Tak czy siak odpowiedź byłaby negatywna prawda? Jeśli jednak to cię tylko zapewnić, że nigdy nie byłem przez nikogo karany w Unii. Mówiąc to obrócił się do niego plecami i podciągnął kurtkę oraz czarną koszulkę tak wysoko do góry by ten zobaczył jego plecy aż do łopatek. Czyste jak łza. Żadnych śladów batożenia. Mógł dumnie chodzić z gołą klatą.
- Nigdy nie podzielałem ideałów mafii chociażby dlatego, że mafia zabiła pewną znaną mi dziewczynę. Będąc na arenie miałem lekkie zwidy ze zmęczenia i bredziłem jej imię jeśli ktoś słyszał.
Dodał również zgodnie z prawdą Renkuro już dużo smutniejszym tonem. Miał na myśli oczywiście Junko. Czerwonooka dziewczyna z kruczoczarnymi włosami tak podobna do Nany używającej swojego sharingana. Na chwilę nawet popadł w jakby letarg przypominając sobie jej głos i twarz. Nie chciał rozdrapywać tego tematu dlatego dał w ten sposób subtelny znak, że może pora jednak zmienić troszkę temat.

[Baji]

Powiedzieć, że Renkuro jest gadatliwy to jakby stwierdzić że gówno jest niesmaczne. Niby prawda ale całości to to nie oddaje. Dlatego na moment nawet oderwałem się od rozmowy czując, że choćbym przestał słuchać na godzinę to i tak niewiele zmieni bo po drodze pojawi się i zakończy tyle w tematów, że finalnie i tak wrócę do rozmowy biegnącej niby dalej ale już po zupełnie innym torze.
Przyjrzałem się arenie i temu co się działo na polach bitwy i nawet nie próbowałem kryć zirytowania. Baba z pustyni z toporem w łapie, gania siekierką i kartonami uciekającego nom stop kolesia. Z początku było to nawet zabawne, przez chwilę sądziłem że może to jakiś większy plan lecz od dobrej chwili na tej arenie nie działo się praktycznie nic.
- ZŁAŹ Z ARENY! - wrzasnąłem w kierunku kolesia który chyba pomylił dyscypliny i zamiast na maraton to się na walki zapisał - Ile tam zamierzasz jeszcze biegać! BUUUUUUU!
Nie często dawałem się ponieść emocjom jednak tym razem po prostu nie miałem już sił, ręka przez chwilę sama mi się uniósł i miałem już sięgać po łuk żeby skoczyć tą grę w berka ale w ostatniej chwili się opanowałem. Obróciłem się do innych widzów aby zobaczyć czy ich również już irytuje to bieganie i łapiąc kontakt wzrokowy, z tymi którzy popierali moje zdanie zacząłem mówić do nich.
- Powinni gościa zdyskwalifikować! Ile można biegać to już nawet nie przypomina pojedynku. - ponownie obróciłem się w stronę areny i wrzasnąłem - Won do domu pajacu jeden!
Dopiero chwilę później gdy dałem upust emocjom spojrzałem na Renkuro który właśnie coś tam mówił o usuwaniu blizn po batach i że to działanie niezgodne z prawe czy coś tam. Co w sumie wydało mi się trochę dziwne, a może nawet nie trochę bo uznałem że aż muszę wtrącić swoje trzy grosze.
- A czy takie usuwanie nie dawałoby im szansy na życie zgodne z prawem? Skoro sam mówiłeś, że Ci którzy mają blizny przez to że są napiętnowani z reguły wracają na ścieżkę przestępczości? - nie do końca rozumiałem zwyczaje pustynnych ludków ale jeśli wszyscy myśleli tak jak zawieje wiatr to aż ciężko było mi zrozumieć jakim cudem się jeszcze nie pozabijali. No ale nie mi było oceniać ich kulturę, jakoś przetrwali więc kto wie mogło to mieć jakieś swoje plusy.
- Co do Aburame... - tu spojrzałem na medyka który no cóż był najlepszą skarbnicą wiedzy na ten temat - Ich zdolności nie odstają od pozostałych rodów.
Uznałem, że jeśli ktoś miałby dopowiedzieć coś więcej to tylko jedna osoba w tym towarzystwie. Ja z kolei skupiłem swoją uwagę na słowa lalkarza odnośnie przewagi Unii nad Cesarstwem. I choć właściwie mogłem się z tym zgodzić to również nie mogłem się z tym zgodzić.
- Czyli wybieracie przywódcę za sprawą głosowania. Skąd więc pewność, że kiedyś ktoś nie zacznie wykupować głosów? Ktoś wśród waszych rodów albo co gorsza dla Unii ktoś z zewnątrz? Demokracja ma swoje plusy i w sumie to podoba mi się nawet coś takiego jednak niesie ze sobą też sporo zagrożeń. Co do cesarstwa z kolei to ma tą przewagę że silny cesarz prowadząc stałą konkretną politykę może osiągnąć więcej niż u was gdy władza będzie się zmieniała, a co za tym idzie polityka Unii. - nasunęło mi się takie drobne spostrzeżenie którym uznałem, że podzielę się z rozmówcami i wcale nie dlatego, że zależało mi na Unii ale po prostu dlatego że wydało mi się to prowadzić do ciekawej wymiany zdań.
Gdy pojawił się robak, uśmiechnąłem się nieco pod nosem. Czy Mujin się przedstawiał z nazwiska? Nie byłem pewien. Jednak jego wygląd i zachowanie jak i sam robaczek nasowały mi pewną odpowiedź, której choć nie otrzymałem potwierdzenia u źródła byłem niemal pewien. A gdy medyk zabrał paskudzctwo z czoła białowłosego padło najciekawsze pytanie tego dnia. Dość bezpośrednie jednak sam również byłem tego ciekaw.
Ciekaw byłem czy jeśli tak to czy był tu sam czy może ktoś jeszcze z mafii Shigashi znajdował się na arenie bądź jak Renkuro brał nawet udział w pojedynkach. Oczywiście jeśli był on jednym z nich. Dlatego na moment odpowiedzi cała moja uwaga skupiła się właśnie na nim i na słowach które miał właśnie wypowiedzieć.
Jednak to co usłyszałem i zobaczyłem nie było do końca tym czego się spodziewałem. Rozbierający się lalkarz zdecydowanie nie trafiał w mój gust i chyba już wolałbym oglądać rybią kobietę z cesarstwa. Mimo to gdy zakończył obnażanie się skinąłem głową na znak, że rozumiem.
- Cóż w sumie to faktycznie, pewnie gdybyś był i tak byś się nie przyznał, a jeśli nie jesteś to również zaprzeczysz ale przykro mi z powodu dziewczyny. - przeniosłem wzrok na Mujina chcąc w ten sposób też pokazać lekarzowi, że chyba nie ma co wiercić.
Utrata bliskich zawsze jest bolesna i nawet jeśli było to dawno, a rany zdają się zabliźnić to naciskanie mogło by je otworzyć, a ostatnie czego chciałem to pocieszanie płaczącego faceta z pustyni.

[Mujin]

- Jeśli najbardziej oczywistym sposobem na powrót na ścieżkę uczciwego obywatela jest zejście z niej jeszcze bardziej, to sam koncept kar cielesnych bez możliwości pozbycia się ran jest wątpliwy. Nie każdy powinien mieć możliwość resocjalizacji, ale prawo powinno takie przypadki uwzględniać. - kwestia tworzenia prawa nigdy nie była ważna dla Mujina ani też nie zajmował się logistycznymi problemami takiego, a nie innego prawa. Ot wynikło to podczas rozmowy i mówił jako osoba absolutnie niedoświadczona w tej kwestii. Zdanie jego mogło więc być uznane za marginalne, ale patrząc z innej perspektywy raczej nie było to w tej rozmowie ważne, by być autorytetem w każdej dziedzinie, w której się wypowiadało.
- Ja osobiście widziałbym cielesne rany jako jakąś formę kary ograniczonej czasowo. Po której blizny byłyby usuwane, jeśli osobnik "nawróciłby się" na drogę posłusznego obywatela. Ale może byłoby w tym jakaś luka, której nie widzę. - podążył dalej za tą myślą i ciągnąc temat zwyczajów Unii jako problemu. Bo z jego perspektywy jak najbardziej problem to był.
Dalej temat przeszedł na Aburame. Temat, w którym miał oczywistą przewagę jako władający robactwem. Wydawało mu się, że Aburame mają znacznie więcej małych, acz skutecznych sekretów w formie broni przeciwko innym. Jak wysysanie chakry. Albo możliwość kontroli większej puli gatunkowej. Albo nawet uodparnianie na konkretne umiejętności. I te sekrety jak najbardziej powinien bronić. Swoboda wymiany informacji swobodą wymiany informacji, ale pewnie i Renkuro nie podał mu całego spektrum możliwości kuglarzy, tylko podstawy/ Czemu on miałby oddawać swoje sekrety dla faktycznie obcych?
- Aburame są bardzo niebezpieczni. - odpowiedział na Bajiego, ciągnąc poruszony wątek. - Ich robactwo jest problematyczne, delikatnie mówiąc. Jest szybkie, zwinne i może się rozpraszać, utrudniając reakcję. Aburame sprawuje nad nim pełną kontrolę. Mogą na przykład wejść ci do układu oddechowego przez nos i usta, dusząc żywcem. Mogą atakować oczy. Gryźć z ogromną precyzją w inne wrażliwe miejsca. Nawet, jeśli obrażenia pojedynczego insekta są marginalne, to tysiąc takich osobników. Albo kilka tysięcy na raz. Ilości, które pokryją twoje ciało na całej powierzchni. Uniemożliwiając ci ruch. Nie ma innego takiego klanu. Jest przerażający. W teorii i praktyce. - odpowiedział. I faktycznie nie był w stanie podać żadnego takiego klanu, którego umiejętności byłyby równie traumatyczne i konceptualnie przerażające. Nawet Jugo i ich transformacje w potwory nie były niepokojące w tym stopniu.
Ponieważ już powiedział, że jest fanatykiem robactwa, to musiał tego stanowiska obronić. Jako osoba przeprowadzająca niezliczone ilości sekcji na wielu trupach wielu organizmów żywych, miał potrzebne doświadczenie i wiedzę do poparcia tego dokładnie przemyślanego powodu kontaktu fizycznego z Renkuro. Wystarczyło więc powiedzieć to i owo.
- Insekty to wyjątkowy rodzaj stworzeń. Prawdopodobnie najbardziej, ze wszystkich istot. Mogą mieć dziesiątki odnóży, mogą nie mieć ich wcale. Mogą przeżyć dekapitację, całkowite zdeptanie, niektóre możesz wrzucić do ogniska i z niego wypełzną. Ich układy, nerwowy i mięśniowy, dla przykładu, są tak różne od innych bytów, że nawet silne trucizny mogą nie mieć na nich efektów. Robactwo to eksperci w przeżywaniu, dostosowywaniu się. Adaptacja tych stworzeń i szeroki wachlarz ewolucyjny są, z punktu widzenia medycyny i ogólnie nauk o naturze, fascynujące. - czy faktycznie tak uważał? Jak najbardziej, z punktu widzenia czysto biologicznego, różnorodność gatunków i mechanizmów obronno-ofensywnych była niedościgniona przez inne rodzaje zwierząt. A jednak było w nich coś równie nietypowego. Coś, przez co nawet Mujin jako użytkownik robaków, czasami wolał ich nie używać. Ich stadność? Nie, nie to. Nie był w stanie tego dokładnie określić. Jasno powiedzieć, co było nie tak z niektórymi z insektów. Ale ewidentnie były odpychające. I dla wielu zwykłych ludzi, i dla samego Aburame.
Ale to nie miało znaczenia. Znaczenie miało to, że doprowadził do kontaktu i był w stanie stwierdzić, że jego plan faktycznie został wprowadzony w życie. I wystarczyło zadać odpowiednie pytanie. Renkuro faktycznie udzielił odpowiedzi. Sam sposób jej sformułowania był już podejrzany i nie dawał jasnej odpowiedzi. To z jednej strony była porażka, bo chciał zobaczyć efekt w wypadku powodzenia, ale z drugiej strony dało mu tylko jedną opcję - raczej był częścią jakiejś organizacji przestępczej w Shgiashi. Dlaczego nie udzieliłby odpowiedzi zaprzeczającej? Może domyślił się, że kontakt z czołem może oznaczać próbę wpłynięcia na jego mózg? Wtedy domyśliłby się całkowicie źle, ale dzięki tej interakcji Aburame utwierdził się w przekonaniu, że tak w istocie było. Mujin złapał kontakt wzrokowy z Bajim, całkowicie przypadkowo i niezamierzenie, ale nie połączył tego z przekazem o zaprzestaniu pytania. Zrobił to z własnej woli. Na razie.
- Zatem pozostaje mi ci uwierzyć, Renkuro-san. Od mojej wizyty w Shigashi staram się unikać kontaktów z osobami stojącymi w konflikcie z prawem i ludzkimi podstawami moralnymi. Muszę dbać o reputację swoją i kliniki. Nigdy nie wiadomo, kiedy trafi się okazja i ogólna opinia o mnie będzie decydowała o jej wdrążeniu. - odpowiedział i w tym też było sporo prawdy. Bo jeśli faktycznie trafi się więskza okazja, to będzie potrzebował dobrych rekomendacji. Te miał już zapewnione od swojego pracodawcy, ale czemu miałby podkopywać opinię publiczną otwartą współpracą z podejrzanym elementem?
- A co do twojego towarzysza z delegacji, bardzo chętnie go poznam. Zawsze miło poznać innego ninja o podobnych zainteresowaniach. Szczególnie kuglarza.