Brudna uliczka

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
13/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"

        Wszytko szło płynnie, sprawnie do przodu. Grupa przemieszczała się pod wskazany cel, zaś nasz główny bohater tej opowieści właśnie wydawał konkretne polecenia pozostałym. Chłopak mówiąc sprawiał pozór dość inteligentnej osoby, dzięki czemu grupa słuchała go dość dokładnie.
-Dobrze, świetny pomysł...-powiedział Goto na znak zgody kiedy Keion przestał tylko mówić...
-Również się zgadzam, trzeba tak zrobić...-dodał drugi mówiąc zaraz po Goto. Chwilę po tym grupa była już wystarczająco blisko miejsca by móc się rozdzielić i zająć dogodne pozycje. Keion wybrał typowo taktyczne miejsce, z którego mógł dobrze zarządzać wszytkim... Tak czy inaczej po niespełna minucie nasz młody bohater był już na miejscu. Chłopak wyraźnie widział Goto oraz Huo stojących przy końcach uliczki. Wszytko było już przygotowane i czekało na resztę swego rodzaju aktorów... Tak też się stało, minutę później przyszła dwójka, chwilę po tym kolejni dwaj dołączyli do grupy. Brakowało tylko jednego uczestnika... Tamci wyglądali dość schematycznie. Dwójka blond włosych bliźniaków, i dwójka łysych... Sposobem ubierania nie wyróżniali się spośród tłumu, zwykłe koszulki i spodnie... Wszyscy stali po środku ulicy, zdawali się czekać na ostatniego... W końcu po pewnym czasie przyszedł ostatni. Metr osiemdziesiąt wzrostu, brązowe włosy, lekka broda, ubrany w szare spodnie i długi brązowy płaszcz... Tylko co teraz? Zdaje się, że grupa rozpoczęła jakąś rozmowę. Nie było nic słychać bo mówili dość cichym tonem głosu...
             

  Ukryty tekst

[Keion]

Hayakawa był zmieszany i zaskoczony widząc jak Goto oraz Huo słuchając jego planu, a nawet bez zawahania zgadzają się do niego zastosować. -Przynajmniej kwestia planu została rozstrzygnięta na czas.-Keion był dobrej myśli, mieli jakiś plan i zdawało się że wszystkim on się w miarę podoba, a sama jego realizacja nie wydawała się być strasznie trudna.
Dlatego też Keion bez zwłoki zaczął realizować swoją część wchodząc na jeden z budynków, a później po dachach starał cicho przemieszczać do miejsca spotkania zbójów. W miarę szybko znalazł dogodne miejsce do obserwowania całej uliczki z którego bez problemu mógł dostrzec zarówno Goto, jak i Huo, którzy tak jak on czekali na rozwój wydarzeń.
Całe szczęście na pierwszych podejrzanych nie trzeba było czekać i niebawem pojawiło się dwóch blond bliźniaków, a następnie dwóch łysych gości. Czwórka zbójów wcale nie wyglądała strasznie i niczym się nie wyróżniała poza faktem ze stali pośrodku ulicy i wyraźnie oczekiwali, a Keion wraz z nimi. Mimo wszystko chłopak postanowił nieco uspokoić swoich towarzyszy i składając pieczęć barana zaczął emitować swój głos słyszany tylko przez Goto i Huo.
-Spokojnie czekamy, dajmy im się rozmówić, niech myślą że nic się nie dzieję i są bezpieczni, wkroczymy w ostatniej chwili jak będą chcieli się rozejść. Jak wyrzucę w ich kierunku kunaje to będzie dla was znak że możecie ruszać.-Chłopak skończył swój wywód, a chwilę później widząc że do grupki zbliża się piąta osoba, wiedział że moment działania zbliża się nieubłaganie. Ostatni przybysz wyróżniał się nieco na tle innych, wydawał się nieco wyższy, a jego płaszcz wskazywał na to że może ukrywać swoją tożsamość. Nie było pewności że zaraz nie pojawi się kolejna osoba, ale mimo wszystko Keion postanowił zacząć się już przygotowywać. W tym celu wyciągnął pięć shurikenów, po jednym na każdego przeciwnika i trzymając je w ukryciu za plecami zaczął ładować chakrą raitonu. Jego plan był prosty wbić ostrza w ziemię dookoła przeciwników i wysłać z nich wiązki raitonu mające na celu popieścić przeciwników, by on wraz z resztą mogli wkroczyć możliwie jak najszybciej. Nim to zrobił upewnił się że każde z ostrzy jest naładowane oraz że Huo oraz Goto są na pozycjach i wkroczą jak tylko zacznie się jatka. Powinno to zając chwilkę po której Keion rzucił shurikeny tak by utworzyć wokół bandziorów pięciokąt i porazić wszystkich w jednym momencie, po czym zrzucił na nich żyłkę i sam zeskoczył w ich okolicę. Oczywiście ujawniając się i zeskakując tuż obok przeciwników chłopak był gotowy podjąć walkę w każdej chwili i bronić się że wszystkich sił.

  Ukryty tekst

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
15/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"

           Chłopak posiadał konkretny plan i chciał go wcielić w życie. Tak też się stało, wszyscy byli za. W końcu nie było teraz już czasu na dłuższe przemyślenia, tym bardziej że za chwilę miało się wszytko zacząć. Będąc na swej pozycji Keion postanowił przekazać informację swoim towarzyszą. Chłopak powiedział im co wiedział, a ci wyraźnie zrozumieli, albo i nie... Tak czy inaczej przybył ostatni gość przedstawiania, wszyscy zaczeli rozmowy. Chłopak widział jak ten w płaszczu macha rękoma na wszytkie strony, chwilę po tym trzech ruszyło w jedym kierunku, a dwóch w drugim. Ten widząc całą sytuację rzucił przygotowaną wcześniej broń... W pewnym momencie nagle wszyscy się zerwali jak oparzeni, zupełnie tak jak by się spodziewali nadchodzącego ataku. Wiązki elektryczności w całości dosięgły dwóch z nich rażąc ich totalnie prądem i wykluczając z dalszej walki. Łysi mężczyźni leżeli na glebie nieruchomo, trójka została i odrazu przeszła do działania. Również grupa Keion'a wkroczyła do akcji, biegli wprost na nich jednocześnie składając pieczęci, gdzie po chwili jeden wypluł strumień ognia, a drugi wody. Tym samym atakiem odpowiedziała dwójka bliźniaków. Los chciał, że mieli identyczne żywioły co grupa Keion'a. Chłopak będąc na budynku widział jak ten w płaszczu stworzył trzy podobizny z dotonu, a chwilę po tym zapadł się pod ziemię... W tym samym czasie ten zdążył wylądować bezpiecznie tuż obok dwójki nie przytomnych, sparaliżowanych mężczyzn. Młodzieniec miał dwie strony do wyboru... Po prawej znajdował się bliźniak i blondyn z jego zespołu, a po lewej Goto i bliźniak oraz trójka klonów. Do prawej strony miał piętnaście metrów, a lewej pięć metrów do klonów i kolejne dziesięć metrów do Goto i bliźniaka. Keion właśnie wylądował, więc widzą go tylko trzy klony, chłopak posiadał swego rodzaju element zaskoczenia, ale tylko na chwilę... Tylko co teraz?
             

  Ukryty tekst

[Keion]

Keion cierpliwie wyczekiwał na odpowiedni moment do ataku i wtem zobaczył jak zamaskowany mężczyzna wymachuje rękoma na wszystkie strony. Chłopak szybko się domyślił że facet właśnie wydaje jakieś polecenia i że właśnie to jest najlepszy moment do działania. Mężczyźni zaczęli się rozchodzić gdy bronie Keiona poleciały ku ziemi, ku jego zaskoczeniu ich reakcja była bardzo szybka, ale mimo to udało mu się na starcie wyeliminować dwóch z pięciu przeciwników, a to już coś. Nieco martwił go czas ich reakcji i zastanawiał się czy przez cały ten czas nie byli na widoku i pod obserwacją, ale w tym momencie najważniejszym dla niego było zachować czujność doprowadzając do końca to starcie. Niestety jego główny cel szybko i skutecznie zniknął z zasięgu jego wzroku chowając się pod ziemię, ale wcześniej stworzył trzy swoje podobizny z dotonu. -Co? Teraz jest ich czterech? W ogólnym rozrachunku ich przewaga liczebna jeszcze się powiększyła. Nie miałem pojęcia że coś takiego jest możliwe.-chłopak nieco spanikował widząc ze jego wcześniejsze starania choć przyniosły efekty szybko zostały zniweczone. -Pytanie jak działa ta technika? Siła, wytrzymałość, szybkość, czy są na tym samym poziomie co autora?-zadawał sobie pytanie zeskakując z dachu wprost między przeciwników, ale póki co nie był w stanie na nie odpowiedzieć. Jednakże jedno wydawało się dla niego pewne, skoro przeciwnik użył tej techniki to nie zamierzał uciekać tylko chciał walczyć, a co do tego jak działa technika mógł się zaraz sam przekonać. Nie mając wiele czasu na zastanawianie się komu powinien pomóc postanowił spróbować pomóc wszystkim na raz i złożył dwie pieczęci po których obok niego pojawiło się sześć dysków raitonu. Zdawało się że dwójka bliźniaków wciąż go nie dostrzegła, wiec bez zastanowienia w bliźniaka po lewej posłał jeden dysk, a w bliźniaka po prawej posłał dwa dyski. Liczył że w ten sposób może chociaż jeden z nich zostanie wyeliminowany i otrzyma wsparcie. Pozostałe trzy dyski były zarezerwowane dla skalniaków po jednym na każdego. Keion nie miał pojęcia jak wytrzymałe są klony, ale wiedział że raiton dobrze sobie radzi sobie w walce z dotonem. Oczywiście chłopak cały czas pamiętał o ich liderze, który się zapadł pod ziemią, dla niego też miał coś przygotowanego, ale musiał poczekać, aż ten łaskawie wyjdzie spod ziemi. Wiedział jednak że równie dobrze to on może zostać wciągnięty pod ziemię, dlatego też zaraz po wystrzeleniu dysków złożył jeszcze pieczęć psa zabezpieczając się przed taką ewentualnością i przyjął pozycję gotowości do walki. Nie mógł na ślepo atakować kogo popadnie, więc musiał się przekonać jak efektywne okazały się jego działania i obronić się przed ewentualnymi atakami, bądź ich uniknąć.

  Ukryty tekst

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
17/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"

               Akcja trwała w najlepsze, nasz młody bohater widząc zaistniałą sytuację nie dość, że chciał pomóc swoim towarzyszą to jeszcze zamierzał rozprawić się z trójką klonów. Młodzieniec postanowił wykonać technikę Raitonu, dzięki której miał załatwić całą zaistniałą tutaj sytuację. Ale jak to bywa w każdej opowieści, nie wszytko poszło po jego myśli. Zaczynając od klonów z nich zostały tylko dwie sztuki trafione, z czego obydwie się pokruszyły i nie nadawały do dalszej walki, ostatni z nich uniknął ataku, chwilę po tym ruszył wprost na naszego młodego bohatera. Dodatkowo jeżeli chłopak obserwował by działanie pozostałych wiązek to widział by, że nie tylko to się nie udało. Dwójka walcząca po prawej stronie w ogóle nie widziała, że te lecą w ich kierunku i skończyło się tak że oboje zostali porażeni. Bardzo podobnie wyszło z Goto, tyle że tam to on został zupełnie przez przypadek trafiony, a niedługo po tym...sekundę może nie, wciągnięty pod ziemię... Wszytko wskazywało na to, że sytuacja bardzo się zepsuła. Dodatkowo chłopak widział jak przeciwnik zamierzał go wyeliminować z dalszej rozgrywki używając kunai... Tylko co teraz, kiedy to klon zmierzał wprost na chłopaka, dwójka po prawej była na chwilę wykluczona z walki, a po lewej Goto miał za chwilę pożegnać się z życiem... Tyle decyzji, tyle wyborów. Bronić siebie, czy ratować innych...
              

  Ukryty tekst

[Keion]

Sytuacja nie wyglądała najlepiej, w pewnym sensie udało się Keionowi wyeliminować z gry trzech przeciwników, ale udało się też wyeliminować dwóch sojuszników. Dodatkowo jeden z nich został właśnie wciągnięty pod ziemię co wcale dobrze nie wróżyło. -Skąd miałem wiedzieć że dadzą się trafić moją techniką, to nie oni byli celami, całe szczęście że to nie były prawdziwe shurikeny bo sytuacja mogła by być bardziej nieciekawa.-Keion czuł się że winny że trafił towarzyszy i wykluczył z walki, ale z drugiej strony uważał że jego plan był dobry. Niestety zabrakło trochę szczęścia i wszystko obróciło się w złym kierunku, ale chłopak wciąż wierzył że może to naprawić. W tym celu wyciągnął z torby na lewym pośladku bombkę dymną i rzucił tak by całkowicie siebie zasłonić, po czym pognał w kierunku dwójki walczącej po prawej stronie. -Ten drań nie zabije Goto, może jest zabójcą, ale z całą pewnością wie że to starcie wciąż można zakończyć bez przelewania krwi. Jednak gdy kogoś zabije jedynym możliwym rozwiązaniem będzie walka do ostatniego mogącego utrzymać się na nogach.-Hayakawa miał plan, a była nim dyplomacja i szczerze liczył że uda mu się zakończyć to że wszystkimi żywymi. Chłopak jak tylko wyrzucił bombkę pobiegł w prawą stronę i wyciągając kunaja z kabury zaczął podduszać blondyna starając się przy tym znaleźć jak najbliżej Huo. W ten sposób chciał osłonić towarzysza przed ewentualnymi broniami miotanymi i atakami. -Zakończmy to, nikt nie musi tu ginąć. Rozstrzygnijmy to ty i ja, jeden na jednego, jeśli wygram to się poddacie, jeśli przegram to was zostawimy to chyba uczciwy układ? No chyba że nie masz dość odwagi by stanąć że mną twarzą w twarz i wolisz chować się pod ziemią do usranej śmierci.-Krzyknął przyciskając ostrze do szyi blondyna, spoglądając czasem na Huo i bacznie obserwując ruchy swoich przeciwników, jak tylko dym opadnie i będzie coś widać.

  Ukryty tekst

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
19/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"

                  Walka trwała w najlepsze... W między czasie wydarzyły się pewne sytuację, na których wydarzenia nie można było mieć większego wpływu. Tak czy inaczej dwójka towarzyszy została porażona, również jeden z przeciwników tak skończył. Wszytko to sprawiło, że byli wykluczeni na chwilę z walki. Chłopak miał pewien pomysł, również żałował, że tak wyszło. Przecież nie chciał, aby wszytko potoczyło się w takim kierunku. Prawda? Tak czy inaczej chciał pomóc swojemu towarzyszowi. Keion rzucił pod siebie bombke dymną, która aktywowała się momentalnie zasłaniając całkiem sporych rozmiarów obszar. Chwilę po tym ruszył w prawo... Tylko zaraz... Przecież chciał pomóc Goto. Prawda? Być może mu się kierunki pomyliły... W każdym bądź razie Goto znajdował się po lewej stronie. Po prawej był porażony prądem Huo i blond włosy bliźniak, którego kilka sekund później chłopak złapał. Ten nie miał możliwości ucieczki, więc uchwycenie jego osoby nie stanowiło większego problemu. Stojąc wprost na przeciw chmurki dymu oddalonej o osiem metrów chłopak zaczął mówić. Chciał negocjować z napastnikami... Jego propozycja była dosyć ciekawa, ale na usłyszenie opowiedzi niestety nie doczekał się... Po kilku sekundach wzamian za to mógł słyszeć krzyk, a po chwili ciszę, której już nic więcej nie przerwało. Głos był bardzo charakterystyczny, należał do Goto... Również z kłębu dymu nikt nie wybiegł, dodatkowo chłopak widział jak towarzysz stojący obok niego zaczyna do siebie dochodzić, ale i tak nie zbyt ciekawie wyglądał, więc liczyć na niego też za bardzo nie można było. Prawda?
              

  Ukryty tekst

[Keion]

Keion wybrał sądząc że wybiera słusznie i przestępcza ma na tyle rozsądku by zakończyć to polubownie. Jednakże dosłownie po chwili Hayakawa przekonał się że popełnił błąd, a przynajmniej na to wskazywał krzyk Goto. W tym momencie krew w jego ciele zaczęła krążyć szybciej i ogarnęła go ogromna złość. -To był tonący okręt nie mogłem mu pomóc, musiałem wybierać między Goto, a Huo i wybrałem tego, który miał większe szansę na przeżycie.-Zaciskając żeby próbował doprowadzić się do ładu i uspokoić, ale poczucie winy tylko napędzało w nim gniew. Sytuacja w której się znalazł wcale w niczym nie pomagała, wciąż mógł ruszyć do Goto i może wciąż mógł uratować tego nie wiedział, ale oznaczało to zostawienie totalnie bezbronnego Huo. Jednakże stanie i czekanie przy Huo wcale nie wróżyło też niczego dobrego, gdyż mógł zostać otoczony, albo równie dobrze wszyscy poza bliźniakiem, którego trzymał mogli uciec. Keion aż za dobrze był świadom co się dzieję, ale musiał zaryzykować bo wiedział że samo nic się nie załatwi, a czas działa tylko i wyłącznie na jego niekorzyść. Widział że Huo zaczyna powoli dochodzić do siebie i choć nie miał co liczyć na jego wsparcie to mógł przynajmniej mieć nadzieję że choć trochę chłopak będzie w stanie zadbać o siebie.
-Postaraj się wejść na jakieś podwyższenie, ścianę, dach, cokolwiek dzięki czemu nie będzie mógł wciągnąć Cię pod ziemię i nie daj się zabić, a resztę zostaw mnie.-Powiedział na tyle głośno by nie usłyszał go nikt poza Huo i bliźniakiem, po czym odepchnął od siebie bliźniaka i dwoma szybkimi ruchami ciął mu nogi z tyłu kolan. Na tyle głęboko by ten nie mógł wstać i nigdzie uciec, a zarazem na tyle płytko by nie wykrwawił się w ciągu kilku minut. Następnie złożył pieczęć psa i skumulował chakrę raitonu w nogach by samemu sobie zapewnić minimum bezpieczeństwa. Nie miał konkretnego planu poza tym że musiał skończyć to co zaczął i tak właśnie zamierzał zrobić. Ruszył tam gdzie powinni znajdować się łysi mężczyźni zakładając przy tym swoje kastety i oczywiście starając się zachować przy tym maksimum ostrożności. Chłopak zwyczajnie zamierzał uziemić na dobre przeciwników łamiąc każdemu po jednym piszczelu i upewniając się ze nawet jeśli dojdą do siebie to nie wtrącą się do walki. -Nikt nie mówił że muszą być w jednym kawałku.-Tłumaczył się sam przed sobą, gdyż nie bardzo podobało mu się to co robił, szczególnie po jego słowach sprzed parunastu minut. Niestety na wojnie nie było czegoś takiego jak chwyty poniżej pasa i obie strony dobrze o tym wiedziały.

  Ukryty tekst

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
21/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"

                  Chłopak posiadał pewne przemyślenia co do swoich postępowań, decyzji. Keion uważał, że lepiej było wybrać kogoś kto miał większe szansę na przeżycie. Tak też chłopak uczynił. Uratował jednego ze swoich towarzyszy jednocześnie tracąc drugiego. Młodzieniec postanowił działać dalej. Puścił blonyna, następnie zadał mu rany za kolanami... Miał na celu wykluczenie go z dalszej walki. Ten upadł na ziemię nie władnie jednocześnie wyjąc z bólu. Wszystko wskazywało na to, że było kejnego przeciwnika mniej. W dalszym etapie Keion chciał zmierzyć się z grupą w staromodnym stylu. Walka na pięści była czymś zaiste ciekawym, tylko czy przeciwnik da mu tego typu możliwość, aby się wykazać...kto wie... Tak czy inaczej zdeterminowany do działania chłopak ruszył do przodu jednocześnie uprzednio aktywując swoje zabezpieczenie... Po wejściu w kłąb dymu stwierdził, że nikogo w nim nie było... Jednak wyczuł coś bardzo niepokojącego. Co? Takie dziwnie rosnące ciepło, jak by zbliżało się do niego z pewnej odległości... Dodatkowo dym zaczął się rozjaśniać od strony ulicy, gdzie znajdował się prawdopodobnie jego martwy przyjaciel. Tylko co to mogło oznaczać? Kto wie... Być może za chwilę nasz młody bohater się o tym przekona...
              

  Ukryty tekst

[Keion]

Keion bezwzględnie chciał wykonać swój plan i zaczął od bliźniaka, którego trzymała i odepchnął go podcinając mu ścięgna, a chłopak runął bezwładnie zupełnie tak jak chciał tego Hayakawa. Znikoma wiedza medyczna, którą posiadał pomogła mu w określeniu na ile głębokie musi być cięcie by rana nie zagroziła życiu. Od razu po tym aktywował swoją technikę i ruszył biegiem w miejsce w którym ostatnio widział leżących łysych. Ku jego zdziwieniu nie odnalazł ich we mgle i co więcej poczuł dziwne ciepło sugerujące że zbliża się ku niemu coś gorącego. Chłopak pamiętał że jeden z przeciwników korzystał z technik żywiołu katon więc nie miał wątpliwości co się właśnie dzieje. Pierwszą jego myślą było, czy Huo sobie z tym poradzi, ale szybko stwierdził że Huo musi sam o siebie zadbać i nie liczyć na Keiona. Hayakawa musiał przeć przed siebie i dopaść przeciwników za nim oni to zrobią. Dlatego też widząc co się dzieje nie myślał długo, od razu rzucił się na bok i przeturlał się dalej. O ile technika przeciwnika przeleci zamierzał od razu wstawać i biec dalej. W przypadku gdyby się palił i czuł palenie turla się nieco dłużej żeby ugasić ogień. Kolejne w jego planie było zaraz rzuczenie bombki oślepiającej w przeciwnika i frontalny atak korzystając z oślepienia. Hayakawa musiał się zbliżyć i miał nadzieję że uda mu się nie niszczyć okolicy. Oczywiście starał się nie biec jak głupi przed siebie tylko wybierać przeciwników którzy są najbardziej oszołomieni i w razie czego wykonać unik bądź się bronić.

  Ukryty tekst

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
23/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!" Nasz młody bohater postanowił przeć dalej do przodu. Chłopak wyraźnie nie odpuszczał w temacie i chciał jak najszybszej zakończyć te zabawę. Młodzieniec chcąc uniknąć ognia postanowił skierować się w kąt ulicy gdzie prawdopodobnie uniknął by tego ataku. Tak czy inaczej chłopak zaczął się turlać po ulicy w bok. Wykonując te czynność wyraźnie czuł gorąco przechodzące nie daleko swego ciała. Czy się palił? Nie, nie odczuwał ognia. Po prostu czuł wysoką temperaturę. Wszytko wskazywało na to, że udało mu się uniknąć lecącego ataku. Teraz wystarczyło tylko odpowiednio zaatakować by móc wygrać to starcie. Prawda? Tak czy inaczej kiedy to opuścił objęcia kłębu dymu widział nie jednego, a trzech przeciwników w różnych odległościach od siebie. Pierwszym był koln z ziemi, drugim ognisty chłopak, a trzecim był mężczyzna, który w szczególności doprowadził do śmierci Goto. Prawda? Tak czy inaczej chłopak zaatakował pierwszy swój cel. Pomimo trafień, które udało mu się kilka razy wykonać, klon nie zdawał się odczuwać swego rodzaju obrażeń. Najwyraźniej chłopak był za słaby na tego typu akcję. W każdym bądź razie Keion odczuwał wyraźną różnicę w prędkości swojej i klona, z czego oczywiście jego była większa... Prawda? Jeśli młodzieniec chciał by określić pewne odległości to do klona miał nie cały metr, do blondyna trzy, a mężczyzny w płaszczu siedem, gdzie nie daleko niego wystawała głowa martwego Goto z ziemi... Tylko co teraz? Zdaje się, że za chwilę miał się szykować jakiś atak...

                 

  Ukryty tekst

[Keion]

Keion czując powiew gorącego powietrza niemalże natychmiastowo skoczył na bok i zaczął się turlać. Całe szczęście odskok wykonał na tyle szybko że sama technika go nie dosięgnęła i poczuł tylko znaczny wzrost temperatury, gdy technika go mijała. Hayakawa nie czekając ani chwili podniósł się i ruszył dalej, a po chwili miał dość dokładny obraz tego co się działo. Trzech przeciwników stojących na nogach w tym klon, oraz głowa wyraźnie martwego Goto wystającego z ziemi. Na widok Goto emocje ponownie wzrosły w Keionie i rzucił się na najbliższego przeciwnika, którym był skalny klon. Czuł jak jego gniew nieco maleje, widząc że przewyższa przeciwnika szybkością i część jego ciosów dochodzi, jednakże dopiero po chwili zauważył że jego ataki tak naprawdę nie przynoszą żadnych efektów. Dlatego że dwa poprzednie klony rozsypały się tak szybko myślał że nie są dla niego żadną przeszkodą, a tu okazało się że ich wytrzymałość jest większa niż się spodziewał. Medyk już wiedział że by pozbyć się kopii musi użyć żywiołu raiton, który jest tak efektywny, ale nie wiedział czy ma na to czas bo przeczuwał że zaraz w jego kierunku poleci jakiś atak. Mimo wszystko chłopak postanowił zaryzykować i zamiast ciosów, które nie odnosiły żadnych efektów wykonał zwykły kopniak z pół obrotu. Był przekonany że skumulowana w nogach chakra raitonu w połączeniu z siłą uderzenia bez problemu zniszczy kopie z dotonu. Jednakże widząc że dwóch z przeciwników gdzieś zniknęło spodziewał się że Ci również chowają się pod ziemią, szykując coś bądź po prostu wciąż dochodząc do siebie po porażeniu doznanym na początku walki. Keion nie mógł dłużej zwlekać, nie miał wyboru i musiał się posunąć do ruchy, którego akurat chciał uniknąć, ze względu na ryzyko zabicia kogoś. Nie czekając więc skupił chakrę w mięśniach i skoczył w kierunku blondyna by z całym impetem uderzyć pięścią w ziemię możliwie jak najbliżej przeciwnika. Jeśli ktoś ukrywał się w pobliżu pod ziemią to niestety, ale mógł o tym zapomnieć.

  Ukryty tekst

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
25/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"          Walka trwała dalej... Chłopak atakował klona z każdej możliwej strony, jednak jego starania nie przynosiły większego efektu. Ten widząc zaistniałą sytuację postanowił nieco wzmocnić swój atak o element Raitonu oraz dodatkowy przelicznik. Wszytko to sprawiło, że atak powiódł się odrazu. Zaś w chwili uderzenia klon rozpadł się na małe kawałeczki. Cała ta sytuacja obserowana z boku wyglądała całkiem świetnie. Z pewnością widz nie miał by na co narzekać. Prawda? Tak czy inaczej chłopak nie chciał zwlekać i przeszedł dalej do ataku, gdzie chciał zaatakować przy użyciu pewnego jutsu... Tak czy inaczej pod ziemią nie było nikogo, wszyscy znajdowali się na powierzchni, zaś chłopak wykonując atak mógł spostrzec jak blondyn upada wpadając między odłamki skalne. Wyglądał na bardzo pokiereszowanego, w każdym bądź razie nie nadawał się na ten moment do walki... W tym samym czasie Keion widział jak jego przeciwnik odskakuje do tyłu unikając ataku. Chwilę po tym zobaczył jak mężczyzna w płaszczu tworzy coś na wzór podłużnego kija lub włóczni... Ten trzymając go w dłoni nie próżnował i chwilę po tym ruszył wprost na chłopaka jednocześnie skracając dystans między nimi, chwilę później chcąc go uderzyć końcem z góry na dół. Tylko co dalej?

                 

  Ukryty tekst

[Keion]

Keion czuł że się bardzo pewnie i z każdym kolejnym ciosem jego pewność siebie rosła. Co prawda na krótko przejął się twardością klona, ale gdy tylko dorzucił nieco raitonu ten się rozpadł. Oczywiście chłopak nie zamierzał na tym poprzestawać i dosłownie chwilę później leciał w kierunku blondyna. Zwiększając swoją siłę uderzył w ziemię tak, że ta dosłownie rozstąpiła się pod jego stopami. Widział jednak ze drugiemu przeciwnikowi udało się uniknąć ataku i teraz sam próbował zaatakować Keiona. -A więc w końcu zostaliśmy sami. -Pomyślał widząc szarżującego przeciwnika z czymś co przypominało włócznie. Hayakawa miał prosty plan, albo zamiar bo ciężko w takiej sytuacji mówić o planie. W każdym bądź razie zrezygnował z destrukcyjnej siły i ponownie zaczął kumulować chakre raitonu. Jak tylko przeciwnik się zbliży zamierzał wykonać kopnięcie z pół obrotu wycelowane na kostki oponenta dorzucając do tego elektryczność. Tak czy siak, gdyby mu się nie udało to stara zrobić unik bądź odeprzeć uderzenie przeciwnika i napiera na niego wkładając w uderzenia chakre raitonu. Taktyka prosta i skuteczna, a ciosy nie muszą być dobre, ale muszą być celne.

  Ukryty tekst

[Shi]

Keion Hayakawa
Misja rangi C
27/30
<Wiosna><389> rok
"Pościg!"          Ostatni przeciwnik i ostatnia walka. Prawda? Wszytko zdawało sie zupełnie tak wyglądać. Chłopak widział jak jego przeciwnik, z którym miał tyle problemów skraca dystans dzielący ich, a chwilę po tym atakuje długim przedmiotem z góry na dół. Keion postanowił wykonać jedną ze swoich technik, w której chciał powalić przeciwnika dodatkowo wzmacniając wszystko elementem elektryczności. Być może nie wszytko poszło po jego myśli, ale chociaż część, która sprawiła że przeciwnik upadł na ziemię pogrążony prądem. Tak czy inaczej chłopak został trafiony bronią w prawe ramię, które teraz bardzo go bolało. Ból przeszywał jego organizm, zaś przeciwnik leżał na ziemi lekko sparaliżowany... Być może gdyby chłopak wpierw uniknął jego ataku, a dopiero wyprowadził swój mógł by uniknąć takiego obrotu spraw... No ale nie wszystko się przewidzi. Prawda? Wszytko na tej moment wskazywało, że to był koniec walki. Tylko na jak długo? W każdym bądź razie młodzieniec zauważył jakąś grupkę ludzi na końcu uliczki, w ktorej się znajdował. Chłopak widział, że byli ubrani w jednakowe stroje i swym wyglądem przypominali strażników... Jednak nie mógł tego idealnie określić, ponieważ ramię go bardzo bolało... Jeżeli ten odwrócił by się lekko w bok widział by również swojego towarzysz. Huo miał się już całkiem dobrze stał nie daleko jednego z ostatnich żywych i patrzył się na naszego bohatera, niedługo po tym chłopak zobaczył jak ten idzie w jego kierunku. Najwyraźniej jego również zainteresowała grupa ludzi zmierzająca w ich kierunku. Prawda? Tylko co teraz? Co jeśli to kolejni przeciwnicy...
                 

  Ukryty tekst