Stary magazyn

[Ame Uchiha]

Jest to duży budynek w okolicach portu. Dawniej był używany jako magazyn, ale teraz popada w co raz większą ruinę, gdyż nikt się do niego nie przyznaje. Nie posiada żadnych okien, więc w środku panuje półmrok. Jak to półmrok? Przecież nie ma okien. Ano tak, że w dachu są dziury, przez które na spokojnie można wpaść do środka, ale nikt nie poleciłby tej drogi ze względu na znaczną wysokość budynku. Przeważnie jest omijany przez uczciwych ludzi, takich zdrowych na umyśle, gdyż stał się siedliskiem nieciekawych środowisk. Jak na magazyn portowy, to znajduje się on mimo wszystko dość daleko od niego, więc można tu upatrywać powodu jego porzucenia.

[Anzou]

Los chciał, że stary magazyn znajdował się w osadzie w Raigeki, prawdopodobnie w okolicach Portu. Młodzieniec nie miał pojęcia, że takie budynki są w tym miejscu. Jest jeszcze tak wiele nieodkrytych budynków w osadzie, że to jest przerażające. Białowłosy rozumiał obawy dwójki Strażników, nawet jeśli zrobili wszystko jak trzeba - skradziony towar prawdopodobnie opuścił osadę. To już ich obciąża.
- Dziękuję za pomoc. Odnajdę złodzieja, odnajdę towar. Dobrego dnia, Panowie!
Chłopak nie chciał tracić już czasu na rozmowy. Po konwersacji udał się prosto w miejsce, które wskazali mu jego rozmówcy. Anzou szedł dość szybko, jednak nie biegł, by za bardzo się nie zmęczyć. Już niedługo akcja się zacznie. Gdy spotka człowieka o specyficznej fryzurze będzie musiał działać konkretnie i rzeczowo. Nie dopuścić go do siebie za wszelką cenę. To był moment, w którym Białowłosy postanowił się skupić, by nie dopuścić się do żadnego większego błędu. Gdy Doko dotrze pod Magazyn na początku obejdzie go dookoła, by znaleźć jakiś charakterystyczny punkt, jakieś miejsce zaczepienia, główne wejście, cokolwiek... Nie będzie wchodził do środka, na pewno jest na to za wcześnie. Przed wejściem, jak nauczyła go poprzednia misja lepiej zbadać otoczenia, kto wie, czy nie ma tutaj żadnej pułapki? Wszystkie misje, które wykonywał Anzou nauczyły go jednego - ostrożności nigdy za wiele. Sam budynek był w okropnym stanie i dziwne, że w tak wspaniałej osadzie jak Raigeki on nadal stał. Nieprzyjemne miejsce, które odpycha i nie zachęca do oględzin. Co gorsza, w środku młody Kaminari ubrudzi zapewne swoje ubrania, ubrudzi się jakimś kurzem, albo co gorsza - moczem, albo jeszcze czymś innym. Na samą myśl Anzou ma dreszcze... Chciało się jednak zostać Shinobi, to trzeba pokonywać swoje bariery i czasem popaplać w niezbyt przyjemnych okolicznościach...

[Ame Uchiha]

Misja rangi C dla Anzou
17/30 Po co miał wiedzieć o istnieniu rozpadającego się magazynu, w którym nocują bezdomni? Chyba w każdym miejscu jest właśnie taki budynek, który nikogo nie obchodzi i przeważnie właśnie pada łupem takich środowisk. Strażnicy patrzyli na oddalającego się chłopaka.
- Powodzenia. - krzyknął ten młodszy. Starszy zachowywał milczenie. Jego los był w rękach Anzou, a z kolei los drugiego złodzieja był w rękach strażników. To trudna decyzja, którą będzie musiał podjąć sam chłopak w odpowiednim czasie.
Nie tracąc już więcej czasu ruszył w kierunku starego magazynu. W sercu miał obawy, żeby nie skończyć akcji tak jak na poprzedniej misji, kiedy wszystko działo się dość szybko, a większości zagrożeń mógł uniknąć, gdyby tylko był bardziej uważny i spostrzegawczy. Błądził przez jakiś czas w okolicach portu. Przeczesywał ulicę po ulicy, zaułek po zaułku. Zataczał co raz większe kręgi, aż znalazł budynek, który odpowiadał opisowi strażników. Nie mógł się mylić. Przywitał go wielkie, drewniane, dwuskrzydłowe drzwi. Nie miały żadnej klamki, więc najprawdopodobniej trzeba było je po prostu pchnąć, żeby je otworzyć. W całości składał się z drewna i był dosyć wysoki. Upadek z dachu mógłby boleć. Sam dach był dziurawy. Chodzenie po nim samo w sobie było już hazardem. Gdzieniegdzie pojawiły się małe dziurki, które pod wpływem niewielkiego nacisku mogły ewoluować do postaci swoich większych kuzynek, przez które na spokojnie przeszedłby dorosły mężczyzna. Nie przylegały do niego inne budynki, ale okolica wyglądała na tą biedniejszą dzielnice. Przechodnie byli ubrani w podniszczone ubrania, a niektórzy wyglądali wprost jakby niedojadali. O ściany okolicznych budynków opierali się bezdomni, a można ich było poznać po tym, że mieli przy sobie cały swój dobytek w postaci koców, tobołków i tak dalej. Żaden jednak nie zbliżał się do magazynu, wbrew temu co mówili strażnicy. Gdyby Kaminari obszedł magazyn dookoła, to widziałby tylko te same drewniane ściany, tylko tym razem po drugiej stronie nie ma drzwi w przeciwieństwie do chaty rybaka. No i dowiedziałby się, że budynek jest na planie prostokąta. Wyglądało na to, że jedyne pewne drogi to przez dach albo przez drzwi. No i nikt nie gwarantował, że w środku jest podłoga, więc mógł spróbować podkopu, ale to chyba trochę zajmie i zwróci uwagę całej okolicy.

[Anzou]

Odpowiednie rozeznanie w temacie to gwarancja sukcesu. Kaminari, który jak każdy człowiek popełnia błędy chciał zminimalizować możliwe ryzyko do minimum. Budynek sam w sobie nie przekonywał go do wejścia do środka. Zapewne - nikt nie chciał tam wchodzić, bo to po prostu niepotrzebne nikomu ryzyko. Młodzieniec zlokalizował drzwi i wiedział, którędy jak zajdzie potrzeba wejść do środka. Anzou jako przedstawiciel rodu Kaminari mógł wejść frontalnie lub od góry. Zanim jednak to zrobi, warto porozmawiać z lokalną ludnością. W trakcie oględzin Białowłosy dostrzegł grupkę bezdomnych. To właśnie z nimi postanowił zamienić kilka słów na temat budynku i tego, czy ktoś go odwiedza. Czy to odpowiednia decyzja? Kto wie, czasu może nie być za wiele, jednak sama próba wyciągnięcia informacji od nich może przynieść całkiem dobry efekt w postaci informacji, czy specyficzny mężczyzna odwiedza to miejsce. W ten sposób chłopak postanowił podejść do ludzi pokrzywdzonych przez los.
- Przepraszam Panowie, mam sprawę. Jestem Kaminari Anzou. Powiedzcie mi, czy w pobliżu starego magazynu nie kręcił się wysoki, umięśniony mężczyzna z włosami spiętymi w koński ogon? Bez brody. Bardzo charakterystyczny typ. Pomożecie? Na pewno Wam to wynagrodzę.
Anzou postanowił spróbować. Nic go to nie kosztuje. Przynajmniej na razie. Pieniądze to bardzo mocna karta przetargowa. Zwłaszcza, jeżeli chodzi o ludzi biednych. Oni nie mają praktycznie nic, a podając odpowiednią informację mogą otrzymać nieco pieniędzy, które mogą wykorzystać w sposób jaki sobie zażyczą. Nic do tego Białowłosemu. Anzou kończąc swoją wypowiedź poruszył palcami chcąc dać im do zrozumienia, że za współpracę wynagrodzi ich w odpowiedni sposób. Jeżeli próba nie przyniesie odpowiedniego efektu - młodzieniec będzie musiał po prostu tam wejść. Czy drzwiami frontowymi? Raczej nie. Próba od góry i spojrzenie na cały budynek z lotu ptaka wydaje się być optymalnym i rozsądnym rozwiązaniem. Kto wie, może gość jest w środku, a sam Białowłosy będzie mógł go zaskoczyć w ten sposób. Wciąż ma tą przewagę - umięśniony gość może nie być świadomy tego, że go ktoś szuka. I to należy wykorzystać!

[Ame Uchiha]

Misja rangi C dla Anzou
19/30 Tak to bywa ze starymi i zrujnowanymi budynkami. Pewnie w jakiś bardziej zaawansowanych czasach przed wejściem byłaby ustawiona tabliczka ostrzegawcza o treści "nie wchodzić, budynek grozi zwaleniem". No cóż, po zlokalizowaniu drzwi chyba już każdy wie jak można dostać się do środka. Wiedział już też, że dach jest dziurawy i nalot z powietrza też jest możliwy. Mimo wszystko Kaminari nie zdecydował się na tę chwilę na skorzystanie z żadnej z tych opcji. Wolał udać się na małą pogawędkę do grupki bezdomnych, którzy podobno mieli zasiedlać magazyn, a tymczasem okupują ulicę.
Anzou zagadał do nich, a oni patrzyli się na niego jak na wariata.
- Hę?! Zgubiłeś się chłopaczku?! - warknął ten najbardziej zaniedbany ze wszystkich. Widać było, że jest pod wpływem.
- Czekaj, sensownie gada. Do tego to shinobi. - wtrąciła się kobieta nosząca najnowszy krzyk mody - łachmany. Widocznie zaobserwowała odznakę Anzou.
- Zwłaszcza o wynagrodzeniu. - dorzucił kolejny, którego włosy były tak poklejone, że wyglądały jak dredy. A może to były dredy? Nastąpiła chwila ciszy. Menele mierzyli się wzrokiem jakby posługiwali się jakimś językiem polegającym na spojrzeniach i mrugnięciach.
- Ta, przepędził nas z magazynu z jakimś swoim kolesiem i nikogo nie wpuszczają. Wczoraj w nocy wbiegł z pełnymi torbami do środka budzący wszystkich dookoła i nikt stamtąd nie wyszedł od tamtej pory. Jego ziomek od dawna się nie pojawiał od kiedy wyjechali na wozie. - odpowiedział chyba wszystko co wiedział.
- Teraz nasza nagroda. 100 Ryo! - warknął ten najbardziej agresywny z początku.
- Targuj się! - rzuciła kobieta.
- Racja! 75 Ryo! - krzyknął triumfalnie lekko się zataczając.
- Debil. - podsumowała. Ten w dredach tylko przewrócił oczami i wyciągnął rękę po pieniążki. Drugą rękę schował za plecami, co mogło się wydawać bardzo zawoalowaną groźbą.
- Jeśli ich przepędzisz to nie raportuj stanu tego magazynu. To nasz dom. Jeżeli obiecasz, że pozostanie opuszczony i władza się nim nie zainteresuje, to możesz dać 75. Powiedz, że jest nie warty uwagi. - ten agresywny był z siebie dumny, a tym razem kobieta przewróciła oczami. Może faktycznie nie warto psuć im życia? Może należy złożyć raport w taki sposób, żeby budynkiem nikt się nie zainteresował? A może właśnie trzeba zająć się tym i sprawić, żeby magazyn znów służył całemu społeczeństwu? Być może istnieją sposoby, żeby wszyscy byli zadowoleni? Białowłosy będzie musiał się nad tym zastanowić.
Chyba trzeba będzie im zapłacić i udać się do magazynu. Nic więcej z tego nie będzie, bowiem bezdomni nie wydawali się już chętni do rozmowy. Bardziej byli chętni na pieniążki Anzou i na alkohol, który ich za to czekał.

[Anzou]

Bezdomni, ludzie, którzy nie mają nic, poza kilkoma kocami, jedzeniem są skłonni do współpracy. To bardzo dobra wiadomość. Kaminari z uwagą słuchał tego, co mają do powiedzenia. A mieli bardzo wiele! Młodzieniec utwierdził się tylko w fakcie, że podejrzany wciąż jest w środku. Z ich zeznań wynika również, że nadal nie opuścił magazynu. Podwójna wygrana!
- Bardzo mi pomogliście. Macie tutaj 100 Ryo. Wydajcie je w mądry sposób. Bądźcie spokojni. Postaram się, żeby nikt nie zniszczył magazynu.
Anzou sięgnął do swojej sakiewki i po prostu wyjął z niej odpowiednią liczbę gotówki, który wręczył bezdomnym. Chciał, żeby poczuli to, że chłopak ich nie oszukał. Może go zapamiętają? Nigdy nie wiadomo, w jaki sposób potoczy się życie i jak potoczą się ich losy. Młody Kaminari wiedział już, co należy zrobić. Podszedł na spokojnie do budynku, jednak stanął dokładnie z drugiej strony jak są drzwi frontowe i tam skupił Chakrę do swoich stóp i powolnym krokiem wszedł na dach, by tam odnaleźć jakąś dziurę i zerknąć do środka. Młodzieniec chce zrobić wszystko bardzo powoli, po cichu, by nie zwracać na siebie uwagi. Nie może popełnić błędu. W trakcie poruszania Anzou stara się oddychać spokojnie, by uspokoić cały swój organizm. Napięcie rośnie, już niedługo coś się wydarzy...

  Ukryty tekst

[Ame Uchiha]

Misja rangi C dla Anzou
21/30 Mapka:

Tak to bywało, że bezdomnych łatwo przekonać byle czym. Kamniari uzyskał potwierdzenie, że w magazynie znajduję się mężczyzna, którego szuka. Tymczasem menel w dredach chciwie sięgnął po 100 ryo.
- Dzięki kierowniku! - krzyknęła za nim kobieta. Dzisiaj będą mieli bal i to na koszt białowłosego. Bezdomni oddalili się najprawdopodobniej w kierunku sklepu albo baru. Chłopak zaś rozpoczął wejście na magazyn za pomocą podstawowego ninjutsu. Starał się nie narobić przy tym zbędnego hałasu i mu się to udało. Dobrze, że wchodził od tyłu budynku, dzięki temu nie zaczęli gromadzić się gapie, ani nikt nie krzyczał, że podczas wspinaczki Anzou urwie na przykład jakiś wiatromierz albo inne ustrojstwo, które ktoś mógł umieścić na dachu i się o nie troszczyć. No i nie musiał się tłumaczyć, że jest kaskaderem albo kimś w tym rodzaju. Po prostu mądra decyzja. Nikt nie zwrócił na niego uwagi.
Gdy już był na dachu to zdecydował się zrobić oczywistą rzecz. Zajrzeć przez jedną z dziur. Poniżej mógł zauważyć mężczyznę pasującego do opisu. W zasadzie miał pewność, że to ten, którego szukał. Właśnie pakował na wóz skrzynki i worki ustawione na kupie. Nie widział zbyt wiele jeśli chodzi o wnętrze. Widział wóz. Widział stos worków i skrzynek. Widział, że nie ma podłogi i funkcje tę pełni ziemiste podłoże. Nie widział niczego, co kryło się przy ścianach, ze względu na brak oświetlenia. Anzou wydawało się, że jest sprytny i właśnie zdobył element zaskoczenia. Nie przemyślał tylko jednej rzeczy. W magazynie nie było żadnego źródła światła i jedyne co oświetlało wnętrze były właśnie te dziury w dachu. To znaczy słońce oświetlało, a nie dziury, ale dziury to umożliwiały. Kaminari wyglądając przez jedną z nich odciął dopływ fotonów i wewnątrz jakby zniknęła jedna lampka. Złodziej od razu zauważył, że coś jest nie tak, bo nagle pociemniało. Chyba nie pił ostatnio metanolu, nie? Oczywiście, że nie! Popatrzył w górę i zauważył ciekawskie oczy.
- Co jest kurwa?! - krzyknął sam do siebie. Chyba nie sądził, że ktoś może go namierzyć i nie było mu to na rękę. Zwłaszcza, że jak ktoś był w stanie cicho wejść na dach to prawie na pewno shinobi. Bandyta niewiele myśląc wyciągnął kunai i rzucił w obiekt, który tak się składało - był właśnie białowłosym chłopakiem. Wprost w dziurę, przez którą wyglądał Anzou leciał nóż, a sam bandyta wycofał się w kierunku ciemności i tak się składało - bliżej drzwi magazynu. Czyżby próbował ucieczki? Wysokość magazynu to około 12m.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Anzou]

Kaminari w swoim postępowaniu był bardzo ostrożny. Uważał, gdzie stawia stopę i po cichu zakradł się na dach bez wzbudzania podejrzeń. Doświadczenia zdobywane w trakcie poprzednich misji procentują, a nauka nie idzie w las. To bardzo istotne. Anzou może udowodnić swoją przydatność i wartość dla rodu. To jego cel. Cel, który zostanie zrealizowany w najbliższej przyszłości. Wszystko poszłoby idealnie, gdyby nie fakt, że Białowłosy nie zapomniał o tym, że przez dziury wpada światło, które on przysłonił. Wtedy się zdemaskował! W środku dostrzegł wiele rzeczy, jednak najważniejszy był on. Mężczyzna ze specyficzną fryzurą. Kaminari widząc lecący Kunai i fakt, że jego poszukiwany ucieka automatycznie odchylił się i ruszył w pościg. W jaki sposób? Bardzo prosty. Młodzieniec ruszy w kierunku drzwi po dachu sięgając do Kabury po jeden z Shurikenów. Wtedy w trakcie biegu zerknie przez kolejną dziurę (centralnie na południe od tej, przez którą zerkał Białowłosy), gdyby udało się przez nią dostrzec podejrzanego - Kaminari postara się cisnąć w jego stronę Shuriken, w dowolną część ciała. Następnie - niezależnie od rzutu bronią Kaminari pobiegnie dalej na koniec budynku by obserwować wyjście z niego, Anzou biegnie w linii prostej po dachu, nie chce znaleźć się centralnie nad drzwiami, tylko delikatnie pod skosem. Oględziny budynku były wystarczające, Władca Piorunów wie, że to jedyne wyjście poza dziurami w dachu. Stąd Kaminari gdy dostrzeże tylko wybiegającego złodzieja - z góry ponownie ciśnie w niego Shurikenem. Spokojne rozwiązania - bez używania technik, zwłaszcza wśród cywili. Gdyby rzuty były nietrafne, a podejrzany dalej ucieka, Anzou utrzymując technikę pobiegnie za nim.

  Ukryty tekst

[Ame Uchiha]

Misja rangi C dla Anzou
23/30 Mapka: (nie chciało mi się zmieniać - nie widzisz przeciwnika, wiesz że jest gdzieś w południowej części magazynu.)

Anzou zdradziło światło. Nic więcej, nic mniej. Skradanie się za to mu wyszło. To znaczyło, że faktycznie czegoś się tam nauczył. Teraz musiał popracować nad równowagą miedzy ostrożnością i brawurą. Wyglądało na to, że chłopak nie znalazł jeszcze złotego środka, tak potrzebnego w życiu shinobi. Zabawne, że ostatnio to chłopak był pod presją i nie wiedział, z której strony domku wyjść. Teraz jest w dokładnie odwrotnej sytuacji. On zajął wysoką pozycję i liczy na błąd przeciwnika. Czy w tamtym wypadku Kaminari ten błąd popełnił? Nie, gdyż stoi tu w przeciwieństwie do bandytów, którzy siedzą. Czy złodziej ten błąd popełni? Białowłosy widział tylko jedne drzwi, a przecież dokładnie zbadał magazyn przed ruszeniem do akcji.
Chłopak uniknął rzuconego weń noża. Nie było to zadanie zbyt trudne. Bandyta zniknął jednak gdzieś w mroku magazynu. Anzou nie był w stanie go zauważyć przez wymienioną dziurę. Przystąpił więc do realizacji swojego planu jakim jest stanie nad drzwiami i oczekiwaniem na wychodzącego. Dokładnie tak samo jak bandyta, który jakiś czas temu polował na niego. Niezły chichot losu. Póki co dosłownie nic nie było słychać. Czyżby złodziej uznał, że może sobie siedzieć w magazynie? W zasadzie to czemu nie? W przypadku, gdy to Anzou siedział w budynku, bandyta cały czas stanowił zagrożenie, gdyż mógł podpalić dach i zmusić ich to ucieczki z rannymi. Anzou chyba nie miał takiego straszaka, który pozwoli mu na zmuszenie przeciwnika do wejścia w pułapkę.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Anzou]

Anzou Kaminari, Samozwańczy Władca Piorunów stał na dachu i czekał na ofiarę. Podobieństwo do sytuacji, w której znalazł się poprzednim razem było bardzo duże, jednak role się odwróciły. W tym przypadku jednak młodzieniec nie zamierzał dopuścić do tego, by rywal zaatakował go z zaskoczenia. Bandyta mógł być Shinobim. Mógł znać podstawowe techniki. Mógł wejść po ścianie i wyjść przez dziurę na dach. Dodatkowo - jaki miał powód by opuszczać magazyn? Zapewne domyśla się, że został zdemaskowany, więc opuścić osadę będzie piekielnie ciężko. Jego problemem był Anzou, więc powinien zrobić wszystko, by go wyeliminować. Takie przemyślenia zmusiły Anzou do działania. Białowłosy złożył pieczęci do techniki i po cichu, bardzo spokojnym krokiem skierował się do dziury w dachu, która powinna znajdować się najbliżej miejsca, w którym zniknął mu z oczu podejrzany (chodzi mi o dziurę z lewej strony). Kaminari delikatnie zerknie i od razu, bez zastanowienia strzeli z góry jedną wiązką pionowo w dół. Musi w jakiś sposób zmusić bandytę do ruchu, by wtedy spróbować dorwać go kolejną wiązką. Po wystrzeleniu pierwszą pionowo w dół młodzieniec zaatakuje drugą - tym razem zakręci nią na południe. Kto wie, może uda się trafić! Władca Piorunów oczywiście uważa na każdy przedmiot, który może polecieć w jego stronę i postara się zareagować uchyleniem. Dodatkowo użyte Reberu powinno nieco oświetlić magazyn, a w konsekwencji ułatwić zlokalizowanie rywala. Schodzenie na dół, a tym bardziej skakanie w chwili obecnej jest zbyt ryzykowne. Po ataku Anzou podtrzymuje pieczęć, by wystrzelić ponownie, gdyby zauważył cel. Młodzieniec stara się zachować skupienie i nie dać zaskoczyć.

  Ukryty tekst

[Ame Uchiha]

Misja rangi C dla Anzou
25/30 Mapka:

Mógł tak sobie czekać jeszcze długo. Jak widać przestępca nie zamierzał wychodzić z magazynu, a jak sam chłopak zauważył ciężko będzie mu opuścić miasto. A może miał jakieś sztuczki, które mu to ułatwią? Mógł po prostu olać Anzou i uciec w każdej chwili i to dosłownie. Kwestią podstawową był towar ukryty w magazynie. Chciwość albo poczucie jakiegoś wyższego celu kazało mu go zabezpieczyć i przerzucić przez bramy miasta.
Kaminari postanowił zatem działać. Po cichu podszedł do dziury w dachu składając pieczęcie. Wystrzelił wiązką pionowo w dół. Nie słyszał krzyków, w zasadzie słyszał tylko wyładowanie elektryczne uderzające w ziemie. Ponownie po pierwszej wiązce, nie składając pieczęci skierował drugą wiązek w dół magazynu, jednak tym razem skierował ją na południe. Efektem był piorun rozdzierający głuchą ciszę w magazynie i nic więcej. Pocieszające jest to, ze nic z tej dziury go nie zaatakowało. Gdy błyskawica skierowana na południe rozświetliła przestrzeń, mógł dostrzec kątem oka jakiś ledwo widoczny ruch pod ścianą, który zaraz potem zniknął. Tak jakby po magazynie przemieścił się szczur albo podobne zwierzątko. Jednak nie koniecznie musiało to być to. Po prostu zaobserwował ruch, który chwilę później zniknął. Chłopak stał nad dziurą i dalej trzymał pieczęć. Nic się nie działo.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Anzou]

Anzou działał. Ku jego zdziwieniu, tym razem w jego stronę nie zmierzał żaden Kunai. Chłopak podtrzymując pieczęć mógł zrobić tylko jedno - kontynuować atak z powietrza. Coś mu śmignęło pod koniec magazynu, jednak ciężko określić co to w zasadzie jest. Białowłosy wystrzelił ponownie dwie wiązki pod kątem w stronę miejsca, w którym widział ruch. Kolejne cztery wystrzelił w kierunku dziur, przy których nie stał. Po co? Po to, by zabezpieczyć się przed potencjalnym atakiem zaskoczenia. Młodzieniec mógł nimi sterować, więc cel był jeden - atak w kierunku pozostałych dziur, a potem zakręcenie wiązką w dół. Gdyby przeciwnik skradał się tamtędy - zostałby skarcony. To jedyne działanie przeprowadzone przez Władcę Piorunów. Nie spieszył się. Wiedział, że prędzej czy później dorwie bandytę i go trafi. Nawet jeśli wiązki nikogo nie dotkną, może wytworzyć ich sześć, więc należy wykorzystać cały potencjał. Pieczęć nadal podtrzymywana. Kaminari postara się również reagować odpowiednio na ewentualny atak - odskokiem, uchyleniem...

  Ukryty tekst

[Ame Uchiha]

Misja rangi C dla Anzou
27/30 Mapka: (nie chciało mi się zmieniać - cytując końcówkę posta - "Anzou leży zaraz pod dziurą znajdującą się nad wozem. Przeciwnik został przy dziurze, przy której wcześniej buszował chłopak. Dzieli ich jakieś 4 metry. "

Anzou dziwił się, że w jego stronę nie nadchodziły żadne ataki. Zupełnie jakby przeciwnik zwinął się pod wozem i z trudem powstrzymywał się przed popłakaniem nad swoim marnym losem. Niestety tak nie było. Przeciwnik nie tylko wcale nie zamierzał rozpaczać, ale mimo niewiedzy Władcy piorunów, aktywnie działał nad swoim planem ewakuacyjno-zaczepnym. Zgadza się. Nie bez powodu pierwszą decyzją gangu złodziei było wymontowanie podłogi z magazynu i pozostawienie w nim samej ziemi. Profesjonalista nigdy nie da się zamknąć w pułapce na własne życzenie. Tak też było tym razem, wbrew fałszywym założeniom jakie postawił białowłosy.
Anzou kontynuował ataki za pomocą błyskawic. Uderzył w miejsce przy ścianie, w którym dostrzegł ruch. Atak. Grzmot. Cisza. Nic. Ściana magazynu zaczęła się lekko żarzyć. Następnie zaczął atakować inne dziury w dachu. Odwrócił się jeszcze przy tym plecami do krawędzi dachu. Błyskawice poszybowały w dół. Uderzyły kolejno w wóz, towary i w tą niesławną ziemię na dole magazynu. Wóz i towary podpaliły się. Coś na dolę wybuchło. Zupełnie jakby wśród nich były wybuchowe notki. Chyba sklepikarz nie odzyska swoich dóbr. Być może też bezdomni stracą dom, gdyż po wybuchu notek pożar przeszedł na wóz, który i tak już zaczynał się palić. Z drugiej strony sam wóz nie był już otoczony przez nic łatwopalnego. W czasie, gdy chłopak bawił się swoimi błyskawicami i tworzenie zbędnych zniszczeń, nie słyszał jak jego przeciwnik biegnie po ścianie. Zgadza się. Kaminari swoim działaniem ułatwił mu całą akcję. Zorientował się, że ktoś wszedł na dach... no cóż. W momencie gdy złodziej już był na dachu. Zanim się odwrócił, tamten szybko zauważył chłopaka i kontynuował swoją szarżę. To chyba jest jeden z takich momentów, kiedy całe życie przelatuje przed oczami. Kaminari cały czas miał złożoną pieczęć i był gotowy do ataku. Tylko to uratowało go przed murowanym zgonem. Przeciwnik miał przewagę zaskoczenia i był szybszy niż chłopak. Odwrócił się w ostatniej chwili, żeby zobaczyć shinobi o brązowych włosach wraz z jego przeskakującym na prawo i lewo kucem. Próbował jednocześnie ataku oraz odskoku, ale różnica dystansu była zbyt mała. W momencie gdy chłopak wystrzelił błyskawice, z wyciągniętej dłoni przeciwnika wystrzeliło coś na bardzo podobnym poziomie. Ktoś złośliwy powiedziałby, że nawet lepszego, bo mogło to wyrządzić dużo więcej obrażeń, w krótszym czasie. Przechodnie usłyszeli odruchowy wrzask obu shinobi. Złodziej oberwał błyskawicą i chociaż nie był narażony na atak przez taki czas jak bandyta w chatce rybaka, to mimo wszystko upadł na jedno kolano. Wiązki elektryczności przeskakiwały po jego ciele. Przyłożył dłoń do czoła. Był zamroczony i potrzebował kilku sekund, żeby się otrząsnąć. Sprawa u Anzou miała się dokładnie odwrotnie. Eksplozja odrzuciła go do tyłu. W zasadzie nigdy nie był tak świadomy. Zarejestrował w jakim stanie są jego dłonie, które były najdalej wysuniętym punktem jego ciała. Przyjęły na siebie atak wykonany z odległości pół metra. Prawdopodobnie gdyby przeciwnik był odrobinę szybszy, Kaminari nie miałby już dłoni. Białowłosy upadł na plecy. Ból był tak duży, że paradoksalnie go nie czuł. Adrenalina robiła swoje. Trzymała go przy życiu, zmuszała do ucieczki lub walki, ale na to pierwsze nie miał zbyt dużych szans. Powinien być boleśnie świadomy, że to ostatnie sekundy w jakich jest w stanie pozostać przy zmysłach. Za chwilę mózg go odetnie, żeby oszczędzić mu cierpienia. Jeżeli chciał jakoś przesunąć szalę na swoją korzyść to miał dosłownie ostatni moment. Anzou leży zaraz pod dziurą znajdującą się nad wozem. Przeciwnik został przy dziurze, przy której wcześniej buszował chłopak. Dzieli ich jakieś 4 metry.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Anzou]

Słabo. Idealne słowo by określić sytuację, w której znalazł się teraz przedstawiciel rodu Kaminari. Wszystko potoczyło się tak szybko. Młodzieniec miotał piorunami na lewo i prawo i to się na nim zemściło. Wywołał pożar na dole, który odwrócił jego uwagę i uśpił jego czujność... Anzou wiedział, że atak w końcu nadejdzie, ba, sam zaatakował w podobny sposób na ostatniej misji i... i to na nic. Bandyta o specyficznej fryzurze pojawił się na dachu i zaatakował Białowłosego. Szczęście w nieszczęściu, że sam chłopak trafił go swoim Reberu. I to by było na tyle z pozytywnych informacji. Kaminari znalazł się na plecach. Czuł ogromny ból, jednak musiał starać się go zignorować. Musiał walczyć o swoje przetrwanie. Nie mógł się poddawać. Miał jeszcze tak wiele do zrobienia! Tym razem sytuacja była dużo gorsza niż za Murem, gdy Białowłosy stanął oko w oko z potworem. Anzou nie może zginąć. On musi jeszcze spotkać się z Azumą, wytargać go za te słodkie pucki! To nie może się skończyć. Nie w ten sposób. Władca Piorunów w sytuacji zagrożenia życia za Murem użył jednej techniki. Tym razem zrobi tak samo. Ręce są niesprawne, ale dopóki Anzou może kopać i gryźć nie można go skreślać! W głębi czuje, że niedługo odetnie mu prąd, jednak musi zrobić wszystko, by wyprowadzić ostatni atak. Kaminari postanowił wstać jak najszybciej to możliwe i naładować swoje nogi Raitonem. Anzou ma zamiar zrobić to w trakcie biegu do swojego rywala, którego zamierza kopnąć tak, by ten najzwyczajniej w świecie spadł do dziury. Wszystko albo nic. Jeżeli nie uda się naładować nogi chakrą Raitonu, Kaminari również kopnie rywala w twarz. To jedyne, co przyszło mu do głowy, jeżeli ma zginąć, to ze świadomością, że spróbował wszystkiego. Niech się dzieje, co ma się dziać!

  Ukryty tekst

[Ame Uchiha]

Misja rangi C dla Anzou
29/30
Słabo to dużo za mało na określenie tej sytuacji. Dosłownie mikro-czynniki wpłynęły na fakt, że jeszcze poruszał się ścieżkami żywych. Metr w tę czy we w tę. Gdyby miał odrobinę mniej ostre zmysły. Gdyby odrobinę wolniej się ruszał. To wszystko skreśliłoby jego plany na przyszłość. Chłopak nie spodziewał się, ze wróg może zwyczajnie poruszać się pod ziemią. Poczynił złe założenia i popełnił błędy, które wybitnie się na nim zemściły. Zrobiły to na tyle skutecznie, że niezależnie od wyniku starcia, będzie nosił pamiątki po nim do końca życia, a żeby mieć szanse na podryw w knajpie będzie musiał zakładać rękawiczki. Tymczasem ten, który wyrządził mu tak poważne szkody klęczał obok dziury i próbował pozbierać się po uderzeniu błyskawicy. Siły ich technik były na podobnym poziomie, ale jednak brak możliwości ataku na dystans w przypadku Haretsu został wynagrodzony o wiele większymi obrażeniami. Gdyby Anzou był w stanie zareagować odrobinę wcześniej, to pewnie usmażyłby go tak jak bandytę w chacie rybaka i żyłby długo i szczęśliwie. Teraz oba przymiotniki stoją pod znakiem zapytania.
Chłopak próbował zebrać się w sobie. W przeciwieństwie do złodzieja nie był sparaliżowany. Ciążyło tylko nad nim widmo omdlenia i niechybnej śmierci. Miał wąskie okienko, w którym mógł odwrócić sytuacje. Adrenalina rozwalała się po jego organizmie, jak heroina w żyłach Ryśka. Używając całego ciała odbił się od dachu i wstał na nogi. W międzyczasie zgromadził czakrę raitonu w nogach. Dodatkowo pobudził swoje słabnące ciało. Prawdopodobnie nie wykrzesałby z siebie nic więcej niż na technikę rangi D. Ruszył na przeciwnika z całą prędkością na jaką było go stać. Pokiereszowane ręce wlekły się za nim bezwładnie. Krwawienie nie było spektakularne ze względu na wysoką temperaturę wybuchu. Spora część jego tkanek zwyczajnie się upiekła. Brązowowłosy zabrał właśnie rękę z czoła. Dystans ich dzielący nie był zbyt duży. Zobaczył białowłosego, który wykonywał efektowne kopnięcie z półobrotu. Milisekundy później już nic nie widział, gdyż noga Kaminari dosięgnęła jego ucha i tych okolic głowy. Został sparaliżowany przez uderzenie wzmocnione błyskawicą. Cios od lewej sprawił, że ten przechylił się na prawo i spadł w dół przez dziurę. Sam Anzou nie mógł długo cieszyć się triumfem. W zasadzie nie widział nawet jak tamten spada. Zanim jego noga zdążyła opaść, jego ciało zareagowało pierwsze i pociągnęło ją za sobą.

Obudził się w szpitalu. Obok łóżka stał znajomy sentoki, który zlecił mu misję. Miał zatroskaną minę.
- Anzou, żyjesz? - zapytał?
- Co się wydarzyło? - widocznie nie przejmował się tym, że chłopak ledwo się wybudził. Chciał wiedzieć wszystko. Chyba coś musiał napisać w raporcie, prawda? Nie to, że się o niego troszczył czy coś. Sam Kaminari miał ręce owinięte bandażami. Cholernie bolało, a mógł podejrzewać, że dostał jakieś leki.

z/t tutaj http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=94&t=51