droga na szczęście minęła im bezpiecznie i w miarę szybko. Mimo, że dziewczyna wyczuła wcześniej, że zbliżają się do sporego skupiska chakry, dopiero wtedy kiedy dotarli do obozu mogła się nieco bardziej rozluźnić - ciągłe poczucie niepokoju z tyłu łowy nie dawał jej ani na chwilę opuścić gardy. Z jednej strony wiedziała, że nie ma nikogo obcego w okolicy, a mimo to widmo wojny, w której coraz bardziej zaczynała uczestniczyć coraz bardziej zaczynała ją dopadać. Dziewczyna odetchnęła z niemałą ulgą kiedy wreszcie wiedziała, że są bezpieczni. Uśmiechnęła się delikatnie do towarzysza, który zadał jej dość istotne pytanie. W sumie lepiej by wiedział, a skoro i tak teraz mężczyzna, który do tej pory im wszystko wyjaśniaj wyjaśniał zaistniała sytuację ludziom w obozie.
-Jedni z bardziej charakterystycznych wojowników mają białe oczy bez źrenic... charakteryzują się w taijutsu... kiedy używają swojego kekkei genkai na ich skroniach widać żyłki... to bardzo silni shinobi - odpowiedziała mając nadzieję, że brzmi sensownie, a przynajmniej na tyle by chłopak ją zrozumiał. Niestety nie miała czasu wchodzić w szczegóły ponieważ zaraz strażnik poprowadził ich prawdopodobnie do osoby, która dowodziła tym miejsce. Jako przedstawicielka ich wspólnej rodziny zdecydowała się jko pierwsze zabrać głos. -Yamanaka Misae, a to Sumairu Abe... niestety nie możemy powiedzieć zbyt dużo, byliśmy w okolicy kiedy zobaczyliśmy dym. Ruszyliśmy pomóc, kiedy tylko dowiedzieliśmy się, że doszło do ataku od razu postanowiliśmy asekurować ich do obozu. - wyjaśniła i zostawiła czas by osoba znająca najwięcej szczegółów wyjaśniła wszystko.