Główna droga

[Harikotto]

Tamaki Hyuga
Misja C
19/30
Nie znalazłaś żadnego łatwego wejścia do środka. Być może zbyt mocno opierałaś się słowom swojego zleceniodawcy, który mówił ci o ufności Saito do straży miejskiej. Najwidoczniej bogaty poborca podatkowy ufał organom władzy, ale nie na tyle, aby być naiwnym i pozostawiać drzwi, czy okna pootwierane na noc. Kto wie, może brak ochrony po prostu sprowadzał się do skąpstwa i oszczędności. W końcu każdy ochroniarz widząc wystawny dom i bogactwo wynajmującego go człowieka, srogo by sobie policzył za chronienie go.

Skoro nie znalazłaś żadnego otworu, przez który mogłabyś wejść, postanowiłaś zaczekać, aż młoda kobieta wyjdzie z budynku. Przecież po coś się w końcu zaczęła pakować. Przycupnęłaś więc w cieniu w kącie pod murkiem, gdzie miałaś dobry widok na drzwi wejściowe, a jednocześnie nie docierało tam praktycznie żadne światło, czy to lamp miejskich, czy to gwiazd i księżyca. Tak skryta czekałaś dosyć długo. Z pewnością mogła minąć godzina, albo dwie. Powoli zaczynałaś też wątpić, czy kobieta wyjdzie jeszcze tej nocy. W końcu mogła się pakować, aby wyjść dopiero nad ranem? Ty tymczasem czekałaś w mrozie nie mogąc nawet się rozruszać, w celu rozgrzania. W ten sposób przecież tylko zdradzałabyś swoją obecność.

Po paru godzinach czekania w końcu jednak drzwi się otworzyły i rzeczywiście, pojawiła się w nich kobieta, którą wcześniej obserwowałaś. Szybko wybiegłaś ze swojej kryjówki z pewnością zadowolona faktem, że będziesz mogła ruchem ogrzać nieco swoje ciało oraz zetrzeć się z kimś, kto prezentował podobne umiejętności, do osoby, która cię pokonała. Ruszyłaś więc biegiem wspomagając się swoimi technikami. Bardzo szybko dotarłaś więc do swojej przeciwniczki i nim ta zdążyła postawić gardę zaatakowałaś ją. Nie dostrzegałaś jednak na jej twarzy wyrazu zdziwienia. Shōtei Tantō bowiem nie sparaliżowało kobiety. Ba, wydawać by się mogło, że w żadnym stopniu jej nie dotknęło. Gdy natomiast przeszłaś do Hakke Rokujūyon Shō, to ta technika również nie odniosła spodziewanego efektu. W miejscach gdzie uderzałaś kruszyłaś jedynie odrobinę piachu i mimo, że uderzałaś celnie, nie byłaś w stanie zablokować żadnego tanketsu. Najwidoczniej kobieta zdążyła zastosować jakąś defensywę.

  Ukryty tekst

[Tamaki Hyūga]

Po dość długim oczekiwaniu, które zdecydowanie mi się nie podobało, dziewczyna nareszcie wyszła z willi. Plusem tego długiego oczekiwania było to że ulice miasta muszą być praktycznie puste o tej godzinie, więc nie będę musiała aż tak bardzo martwić się o ryzyko, jakim było zauważenie walki. Wyskoczyłam z mojej kryjówki i czym prędzej skróciłam dystans do dziewczyny, chcąc szybko skończyć walkę. Czułam jak tętno mi przyśpiesza ze względu na krążącą w moich żyłach adrenalinę, jednak wtedy wydarzyło się coś dość niespodziewanego. Pomimo iż pierwszy z moich ataków trafił bezbłędnie, dziewczyna wydawała nie być jakoś bardzo nim poruszona. Zdecydowałam się jednak iść za ciosem i przeszłam do kolejnego ataku, który miał na celu zablokowanie sporą część z jej tenketsu aby możliwie najbardziej uniemożliwić jej korzystanie z technik, jednak wykonując kolejne ataki skierowane w malutkie punkty w jej układzie chakry, zauważyłam coś niepokojącego. Pierwszą rzeczą było to że moje ataki nie miały wpływu na tenketsu dziewczyny. Kolejnym niepokojącym faktem były okruszki piasku usypujące się z ciała dziewczyny. Piasek? A więc nie była ona z klanu Maji tylko Sabaku! Szybko połączyłam kropki i wiedziałam że jednak będę musiała nieco zmienić moje podejście do walki, jednak będę musiała działać szybko i uważnie, nie chciałam przypłacić za taki błąd życiem.
Korzystając z tego że byłam blisko mojej przeciwniczki, co zdecydowanie było mi na rękę, kontynuowałam natarcie. Wykonałam silne uderzenie oboma otwartymi dłońmi jednocześnie w tym samym czasie wypuszczając silne podmuchy chakry aby odrzucić dziewczynę, prosto w ścianę budynku, licząc na to że wywrze to na niej większy efekt niż moje poprzednie techniki. Równocześnie uważałam także na piasek jakim mogłaby ona mnie zaatakować i korzystam z techniki Hakkeshō Kaiten aby obronić się przed jakimikolwiek atakami jakie próbowałaby ona na mnie przypuścić.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Tamaki Hyuga
Misja C
21/30
Jak się okazało, informacje podane przez twojego zleceniodawcę nie byłby do końca precyzyjne. Blondwłosy wąsacz zasugerował ci przeciwnika z klanu Maji, tymczasem ty właśnie widziałaś umiejętności innego pustynnego klanu - Sabaku. Doszłaś do tych wniosków zaskakująco szybko. Już po pierwszym ataku udało ci się rozpracować umiejętności posiadane przez twoją przeciwniczkę. Wiedziałaś, że tak szybkie wyciąganie wniosków i dzięki nim adaptowanie swojej taktyki w walce, cechuje najlepszych z shinobich.

Jak do tej pory nie musiałaś jednak wprowadzać zbyt wielu aktualizacji do swojego planu działania. Jako członkini klanu Hyuga specjalizowałaś się w walce na bliski dystans, który właśnie utrzymywałaś. Mogłaś wiec bez problemu robić to, w czym czułaś się najlepiej, czyli walczyć swoim stylem delikatnej pięści. Użyłaś więc Hakke Kūhekishō. Technika ta odniosła najwięcej skutku, tych użytych przez ciebie do tej pory. Twarda powłoka z piasku znacząco się ukruszyła i osypała, a przeciwniczka poleciała do tyłu. Piach, który wydobył się z plecaka kobiety jednak otoczył kobietę znacząco łagodząc jej uderzenie. Jednocześnie ukształtował się on w małą chmurkę, na której twoja przeciwniczka się unosiła do góry oddalając od ciebie i była już parę metrów nad ziemią. Szybko znalazła się poza twoim zasięgiem. Z pewnością za chwilę przystąpi do ataku.

  Ukryty tekst

[Tamaki Hyūga]

Dzięki mojej szybkiej reakcji a także dość sporemu doświadczeniu i wiedzy odnośnie umiejętności innych klanów, dość szybko połączyłam kropki i skojarzyłam piasek z klanem Sabaku. Korzystając z faktu że jestem w dalszym ciągu bardzo blisko, skorzystałam z kolejnej techniki z mojego repertuaru, mianowicie Hakke Kūhekishō, które na szczęście odniosło większy efekt niż dotychczasowo użyte przeze mnie techniki i pokrywająca ciało dziewczyny piaskowa skorupa mocno na tym ucierpiała, jednak niestety nim zdążyła ona przywalić w ścianę, została pochwycona przez piasek, który wydostał się z jej plecaka. Dość szybko po tym uformowała się pod nią piaskowa chmurka dzięki której zaczęła się ona unosić w powietrze. O nie, nie tym razem. Już raz dałam się zapędzić w kozi róg w ten sposób, ale nie tym razem. Kiedy tylko uświadomiłam sobie co się święci, czym prędzej wbiegłam po ścianie willi, wyciągając równocześnie mój sztylet. Jak tylko udało mi się zrównać wysokością z moją przeciwniczką to z całej siły odbiłam się od budynku, wyskakując w kierunku dziewczyny i wbijając ostrze głęboko w jej oko kiedy tylko znajdzie się w moim zasięgu, licząc na to że uda mi się pokonać młodą Sabaku, szybko i cicho a następnie będę mogła wrócić do mojego głównego zadania. Jeżeli jednak cokolwiek pójdzie nie tak jak chciałam i poczułam że jestem jakoś zagrożona to używam Hakkeshō Kaiten aby się ratować.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Tamaki Hyuga
Misja C
23/30
Byłaś bardzo zadowolona ze swoich umiejętności widząc, że udało ci się znacząco nadwyrężyć piaskową powłokę twojej przeciwniczki. Twoja dedukcja bowiem była słuszna, że to głównie klan Sabaku posługuje się kontrolą piachu. Owa kobieta, domniemana córka Saito, najprawdopodobniej odziedziczyła owe umiejętności po kądzieli. Nic w końcu nie wiedziałaś o jej matce. Niestety nie wiedziałaś też zbyt wiele o konkretnych technikach tego klanu. Widok naprawiającej i odbudowującej się zbroi bardzo cię więc negatywnie zaskoczył.

Nie miałaś jednak czasu na zaskoczenia. Musiałaś działać. Widziałaś bowiem, że leci już w twoją stronę spora chmura piachu. Wolałaś się nie zastanawiać, co wynikłoby, gdyby uderzyła ona w ciebie. Co prawda nie wiedziałaś, że popisową techniką Sabaku jest miażdżenie ofiar w piaskowej trumnie, ale z pewnością byłaś w stanie sobie wyobrazić to i podobne temu rzeczy. Pobiegłaś więc po ścianie budynku najszybciej jak mogłaś, byle tylko wyprzedzić ów piach. Zauważyłaś, że poruszasz się szybciej, niż twoja przeciwniczka na chmurce piachu. Poruszałaś się też jednak wolniej do tej chmury piachu, która leciała w twoją stronę. Gdy byłaś już na odpowiedniej wysokości odbiłaś się od budynku i zaatakowałaś. Uprzedziłaś atak kobiety o dosłownie ułamki sekund i celnie wbiłaś swój sztylet w jej oko. Krew która trysnęła z rany została wchłonięta przez piaskową zbroję i na ciebie dotarło jedynie kilka kropelek. W momencie jednak śmierci kobiety, wszelkie jej techniki przestały działać. Znalazłaś się więc na wysokości 5 metrów na chmarze piasku, która zaczęła spadać.

[Tamaki Hyūga]

Cała akcja toczyła się w szaleńczym tempie, wbiegłam po ścianie budynku i wyskoczyłam w kierunku przeciwniczki z zamiarem zakończenia tej potyczki. W miarę jak zbliżałam się do Sabaku, tak też zbliżał się mój sztylet w kierunku jej oka, równocześnie widziałam także zbliżający się piasek. Wyciągnęłam się do przodu najbardziej jak tylko byłam w stanie i... Ostrze mojej broni zagłębiło się w czaszce dziewczyny tuż przed tym jak piasek mnie dogonił, jednak nie był to koniec moich problemów. Znajdowałam się kilka metrów nad ziemią a cały piasek, teraz już poza kontrolą mojej przeciwniczki począł spadać w kierunku ziemi a ja wraz z nim. Musiałam szybko zareagować i przygotować się na lądowanie i możliwie najlepsze zamortyzowanie mojego upadku.
Kiedy znalazłam się już na ziemi i pozbierałam po gwałtownym spadku z wysokości od razu zabrałam się do działania. Szybko zataszczyłam ciało dziewczyny za murek, który służył wcześniej za moją kryjówkę aby nie rzucała się w oczy po czym starając się zachowywać jak najciszej, weszłam do willi, równocześnie rozglądając po okolicy za pomocą mojego klanowego Doujutsu. Czym prędzej udałam się do archiwum, które było w piwnicy i rozpoczęłam poszukiwania dokumentu który miałam znaleźć dla mojego zleceniodawcy.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Tamaki Hyuga
Misja C
25/30
Byłas kunoichi, a więc narzędziem, do zabijania i wykonywania niewygodnych i wątpliwych moralnie zadań. Bez wahania uśmierciłaś więc swoją przeciwniczkę. Nawet nie znałaś jej imienia. Nie mogłaś mieć pewności kim była, jakkolwiek co do tego, akurat miałaś bardzo przekonujące poszlaki. Nie znałaś jednak nawet imienia mężczyzny, który zlecił ci... No własnie, on nawet nie płaci ci za zabijanie. Przyniesienie śmierci tej kobiecie było wyłącznie twoją decyzją. To wyłącznie twoje ambicje i twoje ego zostały zaspokojone. Nikt inny nie chciał tutaj przelewu krwi. Tylko ty zaatakowałaś kogoś u progu jego własnego domu, aby sobie coś udowodnić i móc spać lepiej. Tylko, czy to rzeczywiście się udało? Na to pytanie sama będziesz musiała sobie odpowiedzieć.

Wiedząc co się szykuje mogłaś się do tego przygotować i zgrabnie wylądowałaś w tumanie piachu. ów piach oblepił całe twoje ubranie, włosy i odkrytą skórę. Ty jednak skupiłaś się ponownie na swoim zadaniu. W końcu nie powinno być już nikogo, kto pilnowałby tego domu i znajdujących się w nim ksiąg. Swoim Byakuganem widziałaś, że dom był pusty, z wyjątkiem otyłego mężczyzny leżącego w łóżku w pokoju na piętrze. Gdy weszłaś przez uchylone drzwi wejściowe ów mężczyzna słysząc skrzypienie podłogi zawołał:
- Arima?! To ty?! Zapomniałaś czegoś?! - dzięki swojemu doujutsu cały czas mogłaś go obserwować i widziałaś, że mężczyzna wciąż nie wstał z łóżka.

[Tamaki Hyūga]

Po szybkim wylądowaniu udało mi się wyjść z upadku bez szwanku, jedynie nieco oprószona piachem. Zastanowiłam się chwilę nad moimi czynami i czy rzeczywiście nie było innego wyjścia niż zabójstwo dziewczyny, jednak przecież wiedziałam że drzwi były zamknięte i Sabaku najpewniej zamknęłaby za sobą drzwi, ponownie na klucz. Otrząsnęłam się szybko z mojej chwilowej refleksji i ponownie skupiłam się w pełni na moim zadaniu. Mężczyzna na szczęście nic nie słyszał, więc w dalszym ciągu nie musiałam się go pozbywać. Otworzyłam drzwi i weszłam do willi jednak już po wykonaniu pierwszych kilku kroków zamarłam słysząc głośne skrzypienie desek podłogowych. Skrzywiłam się mocno w nadziei że w dalszym ciągu pozostanę niewykryta jednak usłyszałam wołanie mężczyzny, który najwyraźniej musiał sądzić że to dziewczyna wróciła po coś do willi. Szybko myślałam nad jakimś wyjściem z sytuacji i wpadłam na pomysł.
- YHYM! - odpowiedziałam głośno, jednak w taki sposób aby nie był on w stanie rozpoznać mnie po głosie. Saito na szczęście pozostawał w dalszym ciągu w łóżku, więc była możliwość że mój fortel się powiedzie i nie będę musiała pozbywać się również mężczyzny. Wiedząc również że im szybciej załatwię sprawę, tym będzie lepiej, od razu weszłam do archiwum i rozpoczęłam poszukiwania dokumentu oznaczonego "CMK-369p".

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Tamaki Hyuga
Misja C
27/30
Co prawda nie dostałaś w tym względzie żadnych konkretnych poleceń, jednak mogłaś się domyślać, że twój zleceniodawca wolałby, aby cała kradzież dokonała się po cichu, bez niepotrzebnych świadków. Jednego z takich świadków więc bezpardonowo zabiłaś. Pozostawał jednak drugi. Otyły mężczyzna, którego jak dotąd widziałaś tylko i wyłącznie swoim Byakuganem, jak nie ruszał się z łóżka. Teraz co prawda dowiedział się o twojej obecności, jednak brał cię za kogoś innego.

Twój zleceniodawca nie polecał ci zabijania Saito. Ba, mogłaś odnieść wrażenie, że wypowiada się o nim z szacunkiem i niejaką czcią. Owszem kłóciło się to z faktem, że kazał ci go okraś, jednak jednocześnie nie wypowiedział na jego temat złego słowa. Trudno więc było powiedzieć, czy śmierć Saito byłaby przez niego pożądana. O tym musiałaś już sama zadecydować. Z pewnością jednak miasto Ryuzaku wraz z nim straciłoby dobrego urzędnika z wieloletnim doświadczeniem, który z pewnością dołożył sporo swoich cegiełek do rozwoju miasta. Sam Saito tymczasem w reakcji na twoją odpowiedź zawołał:
- Dziwnie brzmisz. Może się przeziębiłaś? Może lepiej nie idź na żadną misję. Świat się z pewnością nie zawali przez to, że chociaż raz zadbasz o siebie, a nie o innych. Jeśli byłabyś tak dobra, dziecko, mogłabyś też przynieść mi kolejny kaganek? W poprzednim świeca wypaliła się już niemal do końca.

[Tamaki Hyūga]

Jak się okazało mój fortel w pewnym stopniu zadziałał, jednak zamiast kompletnie spławić mężczyznę to wyraził on jeszcze większe zainteresowanie. Przygryzłam wargę, zdecydowanie niezadowolona z obrotu sytuacji, jednak starałam się zachować spokój, jeszcze nie wszystko stracone.
- YHYM! - odpowiedziałam ponownie po czym udawałam kaszel w trakcie otwierania drzwi prowadzących do piwnicy, aby mężczyzna nie słyszał że tam wchodzę. Korzystając z mojego Byakugana zerkam czy mężczyzna wstał z łóżka, jednak skupiam się przede wszystkim na jak najszybszym odnalezieniu dokumentów. W pierwszej kolejności starałam się odnaleźć odpowiednią przegródkę bądź kategorię gdzie były dokumenty typu "CMK" a następnie jak już tą zlokalizowałam to przeszłam do szukania konkretnego numeru o który chodzi mojemu zleceniodawcy. Podczas szukania starałam się również nie hałasować, w razie jakby mężczyzna jednak w dalszym ciągu się interesował tym co się dzieje na dole.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Tamaki Hyuga
Misja C
29/30
Jako kunoichi, narzędzie w rękach innych, to od ciebie często zależało szafowanie życiem i śmiercią. To ty mogłaś wybierać kogo zabijesz, a kogo nie. Kobieta kontrolująca piasek w twoich białych oczach zasłużyła na śmierć. Otyły mężczyzna w łóżku już nie. Uśmiercenie ani jednego z nich nie było twoim obowiązkiem. To ty wybierałaś. Dokładnie tak, wybierałaś. Nie posiadałaś bowiem żadnych pewnych informacji na ich temat, więc nazywanie tego "sądem" byłoby przeogromnym nadużyciem. Arbitralnie postanowiłaś więc zabić jedną osobę, a drugiej nie. Biorąc pod uwagę, że najprawdopodobniej byłby one ze sobą związane, być może czyniło to wszystko tylko jeszcze bardziej okrutnym.

Wszelkie dylematy moralne nie przystają jednak do działającej kunoichi w trakcie misji. Miałaś zadanie do wykonania i rzeczywiście zabijanie jakiegoś tłuściocha się do niego nie zaliczało. Sprytnie więc zamaskowałaś odgłos otwierania drzwi do piwnicy tak, że mężczyzna w łóżku nie zorientował się co robisz. Słychać było tylko jego pełne niezadowolenia ni to chrząkniecie, ni to westchnięcie. Zapewne domyślił się, że nie zamierzasz przyjść mu z pomocą. Ty bowiem byłaś już w piwnicy i szybko dostałaś się do pomieszczenia pełnego ksiąg. Były one bardzo sumiennie posegregowane. Na jednej półce widniały oznaczenia "USW", tuż pod tymi z oznaczeniami "SW", które podzielone były na "SWs", "SWm", "SWk" i wiele innych. Księgi oznaczone symbolami "CMK" znalazłaś tuż obok oznaczeń "MKy", "MKh" etc. Po kilku minutach szukania odnalazłaś więc księgę oznaczoną "CMK-369p". Była całkiem nowa i gdy ją otwożyłas zobaczyłaś tylko całe strony wypełnione drobno zapisanymi kolumnami cyfr i nie łączących się w sensowne słowa liter. Mnóstwo tam było różnych działań matematycznych i jeszcze więcej cyferek. Nie byłaś w stanie nic z tego zrozumieć.

[Tamaki Hyūga]

Zadowolona z faktu że mężczyzna najwyraźniej odpuścił sobie zainteresowanie tym co się dzieje na dole przeszłam do mojego zadania. Zamaskowałam otwarcie drzwi do piwnicy udawanym kaszlem i zeszłam na dół, zerkając jedynie co chwilę aby upewnić się że gruby w dalszym ciągu pozostaje w łóżku. Kiedy byłam już w archiwum, czym prędzej wzięłam się za poszukiwania dokumentów, które interesowały mojego blondyna. Przeszukiwałam kolejne półki wertując pomiędzy różnorakimi papierami aż nareszcie znalazłam to po co przyszłam. Kierując się czystą ciekawością zajrzałam do dokumentów, jednak moje zainteresowanie niemal natychmiast zostało kompletnie rozwiane. W dokumencie znajdowało się istne krocie przeróżnych liczb oraz liter i stwierdziłam że bez wiedzy odnośnie znaczenia tego wszystkiego, nie było sensu abym się jakkolwiek zagłębiała w lekturę. schowałam dokumenty do mojej torby starając się ich zbytnio nie pogiąć. Teraz jak już miałam to po co przyszłam, chciałam czym prędzej opuścić willę i wrócić do karczmy aby mieć całe to zadanie daleko za sobą.
Wychodząc z willi starałam się ominąć skrzypiące deski przy wejściu i zamykając za sobą wszystkie drzwi wyszłam na zewnątrz. Stojąc przed willą spojrzałam na ciało Sabaku i rozejrzałam się za jakimś miejscem gdzie mogłabym je schować aby nie było ono znalezione tak szybko, pamiętając również o tym aby zatrzeć jakiekolwiek bardziej oczywiste ślady walki. Po zakończonych "porządkach" udałam się czym prędzej prosto do karczmy.

  Ukryty tekst

[Harikotto]

Tamaki Hyuga
Misja C
31/30
Byłaś prostą dziewczyną i narzędziem do zabijania. Wszelkie ciągi cyfr, czy liter nie składających się w sensowne słowa nie były dla ciebie. Tak naprawdę mogłaś nawet zacząć wątpić, czy ktokolwiek jest w stanie zrozumieć to, co jest zapisane w księdze, którą polecono ci wykraść. Na całe szczęście jednak odszyfrowywanie zapisów w księdze nie należało do twoich zadań. Niech inni się martwią, co tam jest napisane. Ty jedynie musisz zabrać stosunkowo niewielką rzecz z jednego miejsca, do drugiego.

Schowałaś więc księgę do torby i wyszłaś z piwnicy. Tym razem otyły mężczyzna nie zareagował na twoją obecność. Widziałaś jednak, jak wciąż leży w łóżku. Ty natomiast zajęłaś się zacieraniem śladów. Wychodząc z budynku, zamknęłaś za sobą drzwi, tak aby trudniej było się domyślić, że cokolwiek ukradłaś. Byłoby to sensowne posunięcie, gdyby nie fakt, że zabiłaś kobietę u progu tego samego budynku. Tym jednak też postanowiłaś się zająć, ukrywając ciało w krzakach i przysypując je dodatkowo zakrwawionym piachem, który i tak w większości przykleił się do ciała kobiety. Po tym wszystkim, na pierwszy rzut oka trudno było dostrzec, że kilka chwil wcześniej toczyła się tu walka na śmierć i życie.

Ruszyłaś więc do karczmy, w której otrzymałaś zlecenie. Ulice miasta były niemalże puste. Nic dziwnego, w końcu był środek nocy i wszyscy przyzwoici ludzie dawno spali już w swoich łóżkach. W dodatku zaczął padać deszcz ze śniegiem, sprawiając, że przebywanie na zewnątrz naprawdę nie sprawiało żadnej przyjemności. Mało kogo było też stać na świece, aby móc rozjaśnić sobie mroki nocy. Gdy dotarłaś do karczmy tam jednak świeciło się światło. W środku jednak było niemalże pusto. Poza karczmarzem, nie widziałaś nikogo znajomego wliczając w to twojego tajemniczego zleceniodawcę, którego też nigdzie nie widziałaś.

z/t

[Harikotto]

Tamaki Hyuga Misja D
11/15 Gdy tylko otrzymałaś polecenie od karczmarza, ruszyłaś dalej. Uznałaś, że najprawdopodobniej nikt nie uprzedzi cię w przejęciu drewna ze statku i postanowiłaś zawiadomić najpierw stolarza. Zakład stolarski znalazłaś bez problemu. Gdy weszłaś do środka, z miejsca zorientowałaś się, że rzemieślnik prawie na pewno przyjmie z radością zlecenie karczmarza. Starszy mężczyzna, w którym mogłaś rozpoznać właściciela zakładu pogwizdując ze znudzenia bujał się za ladą na krześle. Dwóch młodych mężczyzn, ewidentnie jego czeladników grało natomiast obok w kości. Gdy weszłaś wszyscy odwrócili się w twoją stronę, a Hiraga słysząc twoje słowa momentalnie się rozpromienił.
- Zgoda! Zgoda! Na wszystko zgoda. Karczma Onigiri? Spory budynek. Będzie trzeba dużo mebli. Świetnie! Dawaj mi drewno choćby teraz i od razu biorę się do roboty.

[Tamaki Hyūga]

Ku mojemu zadowoleniu, stolarz wraz ze swoimi uczniami nie miał na ten moment nic konkretnego do roboty, więc kiedy przyszłam do nich z takim dużym zadaniem jak robienie całego wyposażenia do karczmy, od razu wszyscy niemalże poderwali się podekscytowani. Kiedy wszystko zostało już ustalone i Hiraga zgodził się przyjąć zlecenie, ruszyłam w kierunku portu aby ponownie znaleźć Syreni Płacz i zorganizować transport drewna prosto do zakładu stolarskiego. Starałam się w miarę jak najszybciej dostać się do statku, tak aby zminimalizować szansę na to że ktoś wyprzedzi mnie i zgarnie mi sprzed nosa budulec do mebli w karczmie. W razie jakbym miała problem ze znalezieniem statku, ponownie pomagam sobie za pomocą Byakugana, zarówno w trybie wizji sferycznej tak samo jak w trybie wizji teleskopowej.

  Ukryty tekst