Shinobi War PBF Naruto

O ile Shigashi no Kibu okazało się jednym wielkim, multikulturowym kotłem, Yusetsu przywitało podróżnych zdecydowanie bardziej jednolitą kulturą. Mijane osady wyglądały bardzo podobnie, ludzie także, ich stroje różniły się między sobą głównie tylko detalami. Wydawali się tacy... ułożeni i dokładni. Właśnie tak. W ich wyglądzie zdaniem dziewczyny brakowało elementu chaosu, naturalnie Suzu nadrabiała za nich. Jej czerwona spódnica wykończona ogromem frędzli sięgała prawego kolana, po czym schodziła w górę, odsłaniając praktycznie całą lewą nogę - czy raczej nogawkę, bo pod spodem nosiła bufiaste spodnie z leciutkiego, przewiewnego, białego materiału, obszyte przy krawędziach złotą nitką. Biała i luźna była również jej koszulka, skrywająca szczegóły jej ciała, o ile kunoichi nie postanowiła unieść rąk do góry, wówczas bowiem dało się zobaczyć kilka centymetrów opalonego brzucha aż do wcięcia w talii. Na nogach dziewczyna błyszczące złotą nitką sandały, na plecach wielką gurdę, w pasie zaś przewiązana była dodatkowo szarfą, do której przytwierdzonych było kilka charakterystycznych dla shinobi zwojów. Teoretycznie na czas podróży mogłaby założyć coś mniej rzucającego się w oczy, ale na samą sugestię przewracała oczami i szła dalej. Mało kto wiedział natomiast, że raz podjęła taką próbę, ale samodzielne ubranie się w kimono tak, by potem wszystko jej się nie poluzowało przy pierwszym ruchu, zwyczajnie ją przerosło.
- Dajcie mi znać, kiedy zauważycie budynek poczty. Za chwilę przesądzi się los jednego z moich kuzynów. - oznajmiła złowrogo, choć sama niespecjalnie była zaangażowana w poszukiwania, ogrom nowych widoków dookoła skutecznie rozpraszał jej próby.
Oczywiście nie przeszło jej do głowy, że mogliby tutaj spotkać kogoś znajomego. Otoczenie wyglądało tak obco, tak orientalnie, że miała trochę wrażenie przeniesienia do innego świata. Cała reszta została tam, gdzie piaskiem przesypuje się każdy dzień. Gdy Arashi niespodziewanie przejął prowadzenie i skierował kroki ich grupki ku nieznajomej parze, Suzka z ciekawością obadała jedno i drugie spojrzeniem. Chyba kuzynek nie planował tu walki? Wątpliwości szybko zostały rozwiane przez kolejny gest Zielonowłosego, najwyraźniej się znali i była to pozytywna relacja. Tyle wystarczyło. Sabaku podeszła śmiało, zapewne ciągnąc za rękaw Tetsu, który zwykle zdawał się ulegać skrępowaniu w obliczu nieznajomych osób. Buzia szeroko uśmiechnięta, włos rozwiany, pogoda ducha w zielonych oczach - oto cała Suzu. Obrazka dopełniła ruda wiewiórka, która przyjaźnie wyciągała łepek, siedząc na głowie Zielonowłosej.
- Nie spodziewałam się, że spotkamy tu kogoś znajomego. Jesteście tutejsi czy podróżujecie, jak i my? - zapytała, po czym zatrzymała na chwilę spojrzenie na niezwykłych oczach Hikariego.
Potem wzrok jej uciekł ku Tetsu. Dwie heterochromie w tak małym gronie, ciekawie. Tym bardziej, że ze zjawiskiem tym Suzia nie spotkała się nigdy wcześniej. Musiała jednak przyznać, że ten nowy miał fajniejsze oczy. A przynajmniej jedno - to zielone. Zmarszczyła brwi.
- Na pewno coś kiedyś słyszałam o osobie z takim ubarwieniem oczu... nie figurujesz chyba w Bingo, prawda? - zapytała trochę głupio, bo gdyby Hikari faktycznie był przestępcą, po takim stwierdzeniu mogłaby tylko napytać sobie biedy.
Oczywiście o Hikarim opowiadał jej Ichirou i to w zupełnie innym kontekście, było to jednak tak dawno temu, że zupełnie nie potrafiła teraz przywołać tej pogadanki. Dwukolorowe oczy jednak nie dawały jej spokoju, męczyły, jakby zapomniała o czymś ważnym i oczywistym. Zapewne tak właśnie było. A potem, powoli, odpowiednie zapadki zaczęły wskakiwać na swoje miejsca, kunoichi zaś połączyła to wszystko z osadą, w której się znaleźli. I otworzyła szeroko buzię, wytrzeszczając przy tym oczy.
- Wiem kim jesteś! - zawołała odkrywczo, po czym uśmiechnęła się radośnie. Ewidentnie było to pozytywne skojarzenie.

Złapana przed upadkiem dziewczyna można powiedzieć, że przeszła metamorfozę. W takiej sytuacji mogłaby być uznana za gejszę czy kurtyzanę zaproszoną do domu, ale na szczęście nie wydawało się aby ktoś to zauważył. Ostatecznie znajdowali się delikatnie za bramą będąc w pewnym stopniu zasłonięci. Nie zwrócił szczególnej uwagi na zapach dziewczyny, chociaż w tej odległości musiał go poczuć. Był zbyt czerwony od samej sytuacji, bo tutaj wywołał ją zupełny przypadek. Odwrócił się przecież najszybciej jak tylko to było możliwe, a także pomógł odzyskać równowagę także zasłaniając własnym ciałem przed niepotencjalnym wzrokiem obcych pewne miejsca. Ostatecznie słyszał jakieś kroki po ulicy, miał dość dobrze wyczulone zmysły, a takich teraz próbował wyłapać słuchem. Później stali przez chwilę dość blisko rozmawiając chwilę, nagle przerwane przez Arisę. Obcy będący poza murami byli już dość blisko, a po chwili stało się coś zaskakującego. Obcy głos zawołał jego tymczasową towarzyszkę, wraz z przytuleniem na pożegnanie. Poznali się w Shigashi, a także byli bardzo blisko. Zobaczenie ich w poprzedniej sytuacji mogłoby być to bardzo niefortunne, ostatecznie nie zna relacji tej dwójki. Nie chciałby mieszać się w nie swoje sprawy.
Na przywitanie ręką odpowiedział tym samym, najnormalniejsze męskie przywitanie stare jak kontynent. Chciałby się przedstawić, ale nie za bardzo mu było dane się wyrobić co spowodowało późniejsze lekkie zakłopotanie. Kobiet nie przekrzyczysz co? Taka chyba kolej rzeczy niestety. Przynajmniej mógł się ukłonić kuzynce Suzu, a także podać dłoń Tetsu. Wyglądało na to, że kolega też nie był w stanie w żaden sposób się przez moment przebić. Dobrze, że przynajmniej został wspomniany tak więc formalności stało się zadość. Niepokojące było tylko to wpatrywanie się zielonowłosej po wszystkim i zarzucenie widnienia na jakichś listach Bingo. Jeżeli to była prawda musiałby dowiedzieć się o tej sytuacji jak najszybciej, czyżby powiązano go z sprawą w Ryuzaku? Wątpliwe, z posiadłości praktycznie nic nie zostało. Przynajmniej nareszcie znalazł lukę w potoku zdań na swoje pięć groszy, szkoda, że z takimi tematami.
- Chętnie bym się dowiedział jeżeli gdzieś mnie wpisali, ale nic mi o tym nie wiadome.
Powiedział to z pełnym spokojem odpowiadając zielonowłosej z wiewiórką na głowie. Z wyglądu pierwszym podejrzeniem jakie posiadał to, że są z pustyni. Widział tamtejszych ludzi, a jej strój idealnie pasował. Czyżby była mieszkańcem Atsui, ktoś go z tłumu albo wojny by pamiętał? Patrząc na wiek wtedy raczej byłaby ukryta wśród cywili Atsui ewakuowanych za jego prośba. Niepokojące było to wpatrywanie się w oczy, Yogańczyk był bardzo do tego nie przyzwyczajony, szczególnie z obcymi. Aż nagle notka oślepiająca błysła w jej głowie, bo otworzyła szeroko buzię i niemalże wystawiła oczy na wierzch. Wie kim jest. Hoh.
- Mam nadzieję, że i ja się dowiem skoro jakieś paskudne plotki mogą o mnie być rozwieszone.
W dalszym ciągu zupełnie nie wiedział jak miałby się zachowywać. Z jednej strony dziwne poczucie winy za poprzednią sytuację z jego znajomą z wrogiej gałęzi, jej bliskość z zielonowłosym, oskarżenia przed jakimi został postawiony. Tego chyba było trochę za wiele dla ogarnięcia na ten moment, ale był przygotowany do jakiejkolwiek reakcji obronnej. Kto wie co się dalej mogło wydarzyć w takim wypadku.