Ulice

[Tensa]

Tak więc praca dobiegła końca, a dziewczyna mogła odpocząć czekając na swego pracodawce. Mimo pewnej odległości od wozu zapach roślin wciąż do niej docierał, jednak z czasem przyzwyczajała się do niego dzięki czemu stał on się już znośny. Siedząc spokojnie nagle usłyszała dźwięk. Jakby pocierania o siebie drewna. No cóż wóz wyglądał na sprawny. Postanowiła obejść go dookoła w poszukiwaniu źródła dźwięku. W końcu i tak nie miała nic lepszego do roboty. Pojawił się jednak jeszcze jeden problem. Mężczyzna który ją wynajął wciąż nie wracał. Minęło już w końcu 10 minut, i to minimalnie. Dziewczynę niepokoił ten fakt w końcu, jeśli jej pracodawca nie wróci to i za prace nie otrzyma wynagrodzenia. Najpierw jednak wolała upewnić się, że z wozem wszystko w porządku. Liczyła, iż nie jest to znak obecności jakiegoś złodzieja, nie chciała, aby dosięgła ją jakaś konfrontacja.

[Kurusu]

Silni i Bogaci 9/15 - Misja D I cóż. Kunoichi postanowiła zorientować się skąd dobiega wyjątkowo nieprzyjemny odgłos. Obchodząc go jedna rzecz na pewno się potwierdziła, nie ma żadnego złodzieja... To było pewne. Za to jednak źródłem odgłosu najwyraźniej było koło, przy którym pracował handlarz. Cały czas drgało, było ustawione dość krzywo w porównaniu do reszty kół a co gorsza dalej się obsuwało, co generowało cały ten dźwięk.
Wniosek był taki, że jej pracodawca najwyraźniej nie był orłem jeśli chodzi o zdolności naprawiania takich rzeczy... Świadczyły o tym niestarannie wbite gwoździe oraz fakt, że użyło zbyt krótkich... Tuż obok stała skrzynka z narzędziami, a konkretniej młotkiem i sporą ilością gwoździ, a te długie, które nadawały się idealnie do montowania koła tam leżały. Choć z drugiej strony, jak koło odpadnie i wóz się przychyli to raczej nic się nie stanie... Za naprawdę żadnego bonusu nie dostanie, prawda?

[Tensa]

Dźwięki i trzaski i inne przyjemności okazały się mieć źródło nie będące czymś czego należało się obawiać. Przynajmniej Tensa nie musiała. Handlarz to inna sprawa, on mógł ponieść spore straty z powodu uszkodzonego koła. W końcu opóźnienia i tak dalej. -Mogę jakoś pomóc?- zapytała uśmiechająca się dziewczyna. Jeśli jej pracodawca wykazałby chęć współpracy dziewczyna spojrzała by swym nie fachowym okiem na wóz. No i na skrzynkę. Chciała pomóc, ale kompletnie nie znała się na naprawach. No może po za tym, że kilka razy widziała jak jej ojciec naprawiał coś w domu. Jedno jednak udało jej się zauważyć. -Wie pan nie znam się na tym kompletnie, ale może chodzi o to, że te gwoździe są tak krzywo wbite, albo coś.- powiedziała, zastanawiając się nad sensem swoich słów.

[Kurusu]

Silni i Bogaci 11/15 - Misja D Handlarz... To był szybki skurczybyk. Niedawno odszedł po konia i wrócił niezauważalnie nawet. Problem jest taki, że nie wrócił z koniem ale to raczej nie powinno obchodzić kunoichi. Jednak wracając... Widać było, że jest czerwony na twarzy i wszelkie możliwe bluzgi już mu dochodzą do myśli, mimo wszystko wyglądał na osobę, która miała duży spis "nieodpowiednich słów".
- Hę? A to ty! - rzucił do Ciebie od niechcenia. - Ja się znam na tym panienko! Każdy mężczyzna się na tym zna! - odpowiedział zwiększając tempo i siłę uderzeń młotkiem. - Zrób coś dla mnie i zobacz czy idzie ten przeklęty koń. - dodał, może nie chciał, aby kobieta mu wytykała jego nieumiejętność naprawy pojazdów? Kto wie. Ale stajnia była na pierwszym zakręcie w lewo, więc stamtąd powinien iść koń. Co oznacza, że to nie jest duży wysiłek, by tam dojść.

[Tensa]

Tak więc okazało się, iż męska duma pracodawcy nie pozwalała mu na przyznanie się do braku jakichkolwiek kwalifikacji związanych z naprawą złożonego mechanizmu jakim było koło. Jego czerwona twarz przywodziła jej na myśl buraka, takiego klnącego na lewo i prawo, na pewno nie cukrowego. Tak więc jej pomoc została odrzucona, ale za to otrzymała inne zadanie. Co prawda nie musiała go wykonać, nie za to jej płacili, lecz jednak chęć pomocy przeważyła. -Skoro tak, to pójdę sprawdzić.- odpowiedziała krótko. Ruszyła w stronę stajni, miała do przejścia dosłownie kilkanaście, no może kilkadziesiąt metrów. Sądząc jednak po efektach pracy handlarza spodziewała się, iż czas nie jest czynnikiem który grał jakąś większą role. Nie powiedziała tego na głos nie chcąc urazić wąsacza. Tak więc nasza srebrnowłosa protagonistka ruszyła w drogę której efektem miało być odnalezienie konia.

[Kurusu]

Silni i Bogaci 13/15 - Misja D Tensa była pewna właśnie jednego... To było najbardziej zbędne przejście kilkudziesięciu metrów w życiu. Gdy tylko ruszyła drogą w kierunku stajni, zauważyła niemal od razu brązowego, masywnego konia a obok nijakiego chłopaczynę, który wygląda jakby wkładał całą swoją energię w prowadzenie tego zwierzęcia, a raczej machiny oblężniczej, bo na takie bydle wyglądał ten koń. Musiał to być osobnik przystosowany do wożenia cięższych towarów...
- Przepraszam, gdzie pan... - zagadał mężczyzna, jednak przerwał widząc twego pracodawce, który właśnie wstawał od wozu i był doskonale widoczny z tego miejsca. Nie mówiąc nic więcej ruszył w kierunku handlarza. Wygląda na to, że sprawa z koniem rozwiązała się natychmiastowo. A więc prośba wykonana perfekcyjnie jak widzimy. Przy okazji wszystko wyglądało na gotowe do wyjechania, więc otrzymanie zapłaty było już bardziej niż prawdopodobne.

[Tensa]

Tak więc i o to koń został odnaleziony. I to nawet nie bez problemu. Dziewczyna mogłaby zostać przy wozie, a zwierzę i tak zostałoby przyprowadzone po krótkiej chwili. Gdy Tensa ujrzała zwierzę jego postura wywołała u niej znaczne zdziwienie malujące się na twarzy które zostało jedynie potwierdzone przez jej słowa. -Ale duży.- powiedziała. Brakło jej innych słów, aby skomentować masywność istoty którą widziała. Zwierze prowadził dość mizernie wyglądający chłopak którego towarzystwo tylko podkreślało potężną budowę konia. Tak to już bywa z przeciwieństwami. Chłopak chciał zapytać gdzie znajduje się jej pracodawca. Tensa niemalże poznała już imię kupca. Jednak zawczasu chłopak zorientował się gdzie znajduje się handlarz i tam postanowił zaprowadzić zwierzę. Młodej Uchiha nie pozostało już nic innego jak udać się do pracodawcy. -Wszystko gotowe?- zapytała wąsacza, licząc na potwierdzenie i odbiór zapłaty.

[Kurusu]

Silni i Bogaci 15/15 - Misja D - Oczywiście! - rzucił zadowolony z siebie handlarz rzucając Tensie mieszek, po złapaniu było czuć jego wagę i to, że niemal pewne jest to, że w środku znajdzie obiecane 100 ryo. Chłopaczynie obok rzucił mniejszy, jednak dalej sporawy mieszek. Widać, że pracodawca miał pieniędzy pod dostatkiem. Jednak nie skomentował opóźnienia dotarcia konia, gdy tylko uporał się z przygotowaniem się do jazdy. Machnął ręką do waszej dwójki i ruszył powoli do przodu.
Gdy już ruszyłaś, by zająć się swoimi sprawami usłyszałaś huk dobiegający od strony w którą odjechał pracodawca, cóż, niemal pewne było to, że koło wypadło. Ale tak bywa. Tensa nie miała interesu w pomocy handlarzowi, zresztą nie pozwoli sobie pomóc przy czymś takim jak naprawa mechanizmu. Ostatecznie kunoichi jest teraz 100 ryo do przodu.
The End

[Tensa]

Tak więc praca dziewczyny dobiegła końca. Zadowolony handlarz rzucił jej jak i chłopakowi który przyprowadził konia mieszki. Waga tego złapanego przez dziewczynę była na tyle duża, iż nie musiała przeliczać zawartości. Koń został "przypięty" do wozu, a ten ruszył. Tensa postanowiła przenieść się w inne miejsce, gdzie nikt nie będzie jej przeszkadzał. Idąc jednak usłyszała za plecami huk. Gdy odwróciła się, aby zobaczyć co to okazało się, że koło które to z takim zapałem naprawiał handlarz odpadło. No cóż zdarza się. Dziewczyna wiedziała, że nawet gdyby zaproponowała handlarzowi pomoc ten nie przyjąłby jej. Dziewczynie nie pozostało już nic innego jak odejść w swoją stronę i zająć się swoimi sprawami. Tak więc zrobiła zmieniając swoje położenie.

[z/t]

[Yamiyo]

Dostawa
Uchiha Matsu - ranga D - 11/15 cd.

Ludzi rzeczywiście było sporo i Matsu mógł śmiało skorzystać z tej samej sztuczki co za pierwszym razem. Czy jednak musiał się spieszyć? Mógł ten kawałek przejść spacerkiem. W końcu na targowisku pewnie i tak będzie tłok jak cholera, a po straganach nie wypada skakać, bo przecież towar można zniszczyć. To jaką strategię przyjmie młody Uchiha zależy tylko od niego. Na pewno jednak postara się, by wszystko było załatwione tak jak trzeba. Na tip top. Przecież na nim niejako spoczywała przyszłość tego klanu i powinien starać się jak należy ... czy coś.

[Uchiha Matsu]

Droga powrotna była już duzo trudniejsza, bo młody Uchiha nie był zbyt muskularny, często zmieniał rękę trzymającą wiadro. Gdy dotarł na miejsce otworzył szybko szopę i wsadził wiadro tak, by nie padały na niego promienie słoneczne. Zamknął szopę i wyciągnął listę zakupów. Kierunek- targ- powiedział i ruszył przed siebie z werwą, gdyż miał niewiele czasu do powrotu starszej pani. Musiał kupić odpowiednie ilości warzyw i owoców dla babci, zarówno tuzin jajek jak i 30 deko trzech rodzajów wędlin i 40 deko sera. Do tego pół kilo schabu i pani zaproponowała mu również piersi z kurczaka w niesamowicie niskiej cenie. Posprawdzał wyliczenia i zostało mu jeszcze trochę reszty. Gdy już dogadał się ze sprzedawcą i towary były już zapakowane ruszył w drogę powrotną. Uginał się lekko pod naporem siatek i ciężko mu było pokonać drogę ze sklepu z którego to akurat babcia zażyczyła sobie zakupy. Jego dom był już jednak blisko, a tam na niego czekał upragniony odpoczynek, albowiem był zmordowany po dzisiejszych wyczynach. Zastanawiał się jak starsza pani mogła to wcześniej robić wszystko samodzielnie.

[Yamiyo]

Dostawa
Uchiha Matsu - ranga D - 13/15

Wracając z zakupami Matsu zastanawiał się jak ta kobieta sobie z tym radziła. Być może kiedyś była shinobi i już jej tak zostało na starość? To było dobre wytłumaczenie tego fenomenu, prawda? W każdym bądź razie ... szedł tak i zobaczył nagle stoisko z jajkami i chlebem. Obok też była czekolada w proszku i mąka. Matsu przypomniał sobie. To były te produkty, które kobieta poradziła mu kupić.
- Składniki na ciasto! - krzyczał sprzedawca. Oczywiście Matsu jajka już miał, ale mógł mieć ich jeszcze więcej, prawda? Chleb też by się przydał, nie? W końcu na coś trzeba położyć te wędliny i sery. Mąka i czekolada w proszku ... wiadomo po co, nie? Być może właśnie to chciała zrobić staruszka? Mięso na zupę. Warzywa i przyprawy także do zupy. Część warzyw na sałatkę do ziemniaków i mięso jako drugie danie. Do tego deser w postaci ciasta. Gdzieś tam jeszcze Matsu zauważył stragan z sokami, a jak się okazało pieniędzy starczyłoby mu na wszystko. Mógł sobie to na spokojnie przemyśleć, bowiem w przeciwieństwie do tego co twierdził ... czasu miał jeszcze dosyć sporo. Odkąd staruszka wyruszyła minęły jakieś 3 godziny, a słońce świeciło wysoko na niebie, oznaczając tym samym południe. Co więc postanowi Matsu?

[Uchiha Matsu]

Lista była długa i Matsu krzątał się po sklepie i szukał wszystkich składników. To co będzie pichić staruszka będzie chyba dla całej wioski albo dla rodziny na cały tydzień, bo rachunek był dość konkretny. Miał jeszcze sporo czasu do powrotu babci, więc postanowił pokręcić się po ulicach miasta obserwując ludzi na ulicach. Potrzebował ich do zdrowego funkcjonowania. Kontakt z realną rzeczywistością pozwalał mu rozwijać się i uczyć dalej z każdym dniem. Mijały go tłumy ludzi, każdy z nich miał swoją historię, bliskie osoby i cele w życiu. Młody Uchiha uwielbiał histore. Wymyślał w głowie scenariusze dla poszczególnych przechodniów czy grupek mijających się na głównym skrzyżowaniu miasteczka. Tak spędzał popołudnie młody ninja. Nic specjalnie szczególnego, ale zawsze kilka godzin zleci. Czekał z niecierpliwością na poczciwą babuleńke, aż ta wróci ze swojej podróży po ziółka.

[Yamiyo]

Dostawa
Uchiha Matsu - ranga D - 15/15

Ciężko było stwierdzić czy chodzenie z siatkami pełnymi zakupów po mieście i przyglądanie się ludziom to był dobry pomysł. Nie lepiej było to zostawić w domu? W ten jednak sposób Matsu miał pewność, że nikt mu tego nie zarąbie. Chyba. A temperatura panująca w osadzie nie była jakaś zbyt niebezpieczna nawet dla tych najdelikatniejszych składników w "kolekcji" Matsu. Popołudnie spędzał więc na wymyślaniu jakichś historii. Ciężko stwierdzić dlaczego to lubił. Ludzie byli jednak różni i lubili różne rzeczy, więc nie ma tutaj miejsca na narratorską ocenę. Czas jednak mijał i nagle stało się coś nieoczekiwanego. Staruszka zjawiła się na ulicy. Prawdopodobnie wracała do domu i szła przez opustoszały już targ. Zauważyła młodego Matsu w oddali z siatkami pełnymi zakupów.
- Hoho. Widzę, że nie próżnowałeś - powiedziała i podeszła do chłopaka, by jakoś go wspomóc - Może zjesz ze mną kolację?
Ostatnia propozycja mogła trochę Matsu zdziwić, niemniej jednak w gruncie rzeczy nie było to nic dziwnego. Starsza kobieta, która wysłała młodzieniaszka do sklepu po zakupy, czasem też mogła czuć się samotna, nie? No i pieniądze, które mu wcisnęła za dobrą pracę były chyba niezbyt wystarczającą nagrodą, nie? Oczywiście, że zaproponowała wspólną kolację. Tak by sobie umilić czas i odwdzięczyć się Matsu. Ale co on na to?

MISJA NIEWYKONANA
Powód:

Żartowałem
MISJA WYKONANA
Wynagrodzenie: 20 PH, 100 Ryo

Jeśli się zdecydujesz dołączyć do kobiety to czeka Cię druga misja rangi D - wtedy zrób z/t: do swojego domu

Jeśli nie chcesz do niej dołączać - rób co chcesz

[Uchiha Matsu]

Matsu wiedział, że dobrze się spisał. Dzień był jeszcze młody, a staruszka jak to staruszka zaproponowała mu również w ramach podziękowań wspólną kolację. Obiecał jednak sobie, że musi wykonać jedną rzecz, która jest bardzo ważna i oznajmił jej w następujący sposób swój problem.
- Droga pani, na kolację przyjdę jutro, o 7 może być? Dzisiaj muszę jeszcze udać się na pola treningowe, by poznać nowe zagadnienia odnośnie moich treningów. Przygotowywałem się do tego dość długo, a dzisiaj jest tak wyjątkowo dobra pogoda i będę mógł bez stresu oddać się szkoleniu moich umiejętności. Jest to dla mnie bardzo ważne i zaplanowałem to już wcześniej, przepraszam bardzo.
Gdy skończył długie przemówienie i jeszcze raz przeprosił, kłaniając się nisko i żegnając kulturalnie. Miał nadzieje, że babcia nie była zbyt skonfundowana jego zachowaniem i zrozumie młodzieńca. Na pewno wiedziała co się święci poza granicami miast dla młodych ninja takich jak on. Świat już nie był spokojnym miejscem, a zwłaszcza teraz, gdy wojna domowa wisiała na włosku.

z/t
pola treningowe