Gdzieś w mieście

[Rokudo Gaika]

Rokudo, niczym drapieżnik, niemal do perfekcji opanował kierowanie się swoim instynktem. Gdyby jednak oceniać jego zdolności wtapiania się w otoczenie przy czekaniu na pierwszy odruch słabości potencjalne ofiary, to oblałby ten test z kretesem. Ot siedział normalnie obserwując kierunek z którego przyszedł. To jednak wystarczyło, by przypałętał się jakiś typ i zaczął wysnuwać swoje wnioski i niewydarzone historie.

Pierwsze pytania zdecydował się przemilczeć, bo po co mówić nieznajomym więcej, niż jest to absolutnie konieczne? Zaintrygowała go zaś pozostała część wypowiedzi mężczyzny. Nie było co go wyprowadzać z błędu zatem, niech w jego umyśle tkwi jako ten niezadowolony klient.

- Mianowicie? – Odezwał się krótko biorąc ciężki wdech, jakby cały ciężar życia przygniótł go w jednym momencie. Tak chyba wygląda człowiek, który przegrał w loterii życia i wybrał jakiś towar, który mu nie pasował. Typ wydawał się być gadatliwy, więc może wyleje na niego nową porcje informacji.

[Jun]

Misja Rangi - D - 11/15

---

- Rok 390 - Wiosna -
- Rokudo Gaika -
- Shigashi -
- Wyzysk -

---

"Promocja" [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=qFoSl1a ... U&index=18[/youtube] Gaika może i nie był najbardziej przebiegłym z predatorów w miejskiej dziczy, to raczej z odnajdywaniem panienek... Znaczy się ofiar, radził sobie doskonale, tutaj jednak wymagano większej subtelności i znajomości tematu. Możliwe, że to wykraczało poza jego kompetencje, tutaj należało zadziałać inaczej. Słuchać i wyciągać wnioski. Możliwe jak najtrafniejsze. Trudno było o wyciąganie wniosków w chwili nieznajomości sprawy, a co dopiero w chwili gdy nie znałeś tak naprawdę żadnej ze stron faktycznie.

Oczywiście, mówienie nieznajomym wszystkiego było głupotą, ten nieznajomy jednak nie wydawał się być tak całkiem nieznajomy, jeśliby się mu uważniej przyjrzeć. Gdzieś już go widziałeś, choć nie potrafiłeś za cholerę skojarzyć, skąd go znasz, na pewno to znajomość bardziej z widzenia niżeli faktycznie ktoś z kim już rozmawiałeś. Zresztą, nawet gdybyś z nim rozmawiał, to pewnie byś nie skojarzył. Wyglądał jak wszyscy i nikt. – Mianowicie? Czyś ty z konia spadł? Jestem przedstawicielem gildii, w której większość z tutejszych jest, ten dziad też powinien — Wyraźnie nie wypowiadał się o staruszku pochlebnie, jednak dało się bez problemu wyczuć, że nie jest jakaś długotrwała niechęć, a bardziej efekt zdenerwowania, pod jakiego wpływem mężczyzna był. Zmarszczył mocno brwi, po chwili jednak się uspokoił – On też jest, reguł nie przestrzega. Rujnuje nas, miasto i wszystkich pozostałych tymi cenami. Nie bez powodu wszyscy godzimy się na kupowanie od tutejszych dostawców. To tworzy nam krąg handlu. Wiesz, jak duża jest ta różnica cenowa? To prawie czterdzieści procent. Nikomu się nie opłaca. Jeszcze miesiąc i będzie katastrofa. — To chyba wystarczająco wyjaśniało kwestię cen, nie mniej z jakiegoś powodu starzec obniżał ceny, mimo że mógł sprzedawać drożej, w cenach zgodnych z marżą gildii i innymi, jakie panowały w okolicy. Ten jednak sprzedawał taniej i wyglądało na to, że nie zamierzał tego zmieniać, zresztą - cieszył się powodzeniem i tego mu nie było można odmówić.

Przedstawiciel Gildii
Pan Yagami

[Rokudo Gaika]

Rozmowy takie jak ta determinują przynależność jednostki do grupy czy organizacji. Z jednej strony był niemal stałym klientem zakładu Yagami, ale z drugiej przez rodzinę był powiązany z radą kupiecką, a przez to z gildią. Było to dla chłopaka wystarczającym sygnałem, aby zadeklarować po czyjej stronie zamierza stanąć.

- Cóż, mówił faktycznie coś o nowym dostawcy. Kobiecie, co przyjeżdża z daleka. – Zwrócił się do mężczyzny. – To wygląda na sprawę, którą można przekazać Radzie. Z jej pomocą gildia może na tą kobietę nałożyć odpowiedni podatek, by nie mogła sprzedawać swoich produktów tak tanio… - Pogładził się po podbródku, jakby faktycznie wiedział co mówi. Trochę faktycznie tak było, ale głównie powtarzał zasłyszane słowa dziadka, które zasłyszał jeszcze jakiś czas temu, gdy mieszkał w głównej posiadłości. Wtedy wydawały mu się sensowne i logiczne, ale co takiego mógł wiedzieć na tematy handlowe?

- Oczywiście jeśli masz inny pomysł, to zamieniam się w słuch. – Złożył ręce na piersi i patrzył wyczekująco na podirytowanego mężczyznę.

[Jun]

Misja Rangi - D - 13/15

---

- Rok 390 - Wiosna -
- Rokudo Gaika -
- Shigashi -
- Wyzysk -

---

"Promocja" [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=qFoSl1a ... U&index=18[/youtube] – Podatek? Pewnie, już go nałożyli, jej to się też nie opłaca, dopłacają do interesu, by nas zrujnować, jak zaczniemy nakładać inne rzeczy, to inni kupcy pójdą z torbami, hodowcy też. Zgrozo. Gorzej! Prawa i tak obowiązują tylko w Shigashi. Będzie mogła prowadzić tę wymianę poza miastem i co wtedy? — Westchnął ciężko. Chwilę myślał, choć miałeś pewność, że to jego myślenie najlepiej nie szło naprzód – Trzeba będzie kogoś wynająć, by ją przepędził z traktu. Innej drogi nie widzę, jak ona zniknie, na starego nałoży się dodatkowe podatki, by nieco stracił, to pójdzie po rozum do głowy, a naprawdę nie chciałem, by tak się musiało stać. Lepsze to niż zakazać mu sprzedaży. Jesteśmy przecież cywilizowani. Zresztą. Sam zobacz, jakie ma kolejki! — Trzęsącą się wręcz ręką z nerwów wskazał na drzwi do lokalu dziadka Yagamiego. Co chwila ktoś wchodził i wychodził. Normalnie dwójkami, raz, dwa, trzy, raz, dwa, trzy. Ciągle ktoś robił wejście, wyjście... Ruch przeogromny. Aż dziwne, że staruszek sam wyrabiał przy tylu klientach na raz. Patrząc jednak na ilość ludzi, musiał naprawdę zarabiać na tym niemałą fortunę w krótkim okresie czasu. Czy naprawdę chodziło tutaj tylko o pieniądze i zysk, czy może sam Yagami prowadził jakąś ukrytą grę, z konkretną agendą mającą na celu zrujnować innych handlarzy w okolicy? Tego nie wiedziałeś, ale może należało się dowiedzieć... Pytanie tylko jak i czy w ogóle warto się w to mieszać.

Przedstawiciel Gildii
Pan Yagami

[Rokudo Gaika]

Jego żywe zainteresowanie tematem uniemożliwiło mu odwrócenie się plecami od tej sprawy. Z jednej strony był związany z Radą, z drugiej zaś był stałym klientem zakładu i w związku z tym z jego punktu widzenia najlepsze byłoby wypracowanie kompromisu pomiędzy dwoma.

Im głębiej w las tym ciemniej. Kolejne słowa mężczyzny zasiały ziarno nieufności w umyśle Gaiki. Działania gildii i rady zawsze miały charakter jawny i oficjalny. Tego typu praktyki, które proponował pasowały raczej do tej ciemniejszej strony miasta. Rokudo starał się niezauważenie zlustrować wzrokiem swojego rozmówcę, w poszukiwaniu symboli świadczącym o przynależności do tychże organizacji.

- Nawet jeśli nabędzie surowiec poza jego granicami, to przecież cło przy wjeździe dalej obowiązuje. – Przymrużył oczy i zerknął z powrotem na zakład Yagamiego. – Czyli jego działania są legalne czy też nielegalne, biorąc pod uwagę prawo miasta? – W końcu w mieście handlowym takim jak Shigashi istniały odpowiednie instrumenty, które regulowały samowolkę kupców. Między innymi wojny cenowe, o które został oskarżony znajomy mu staruszek.

[Jun]

Misja Rangi - D->C - 15/30

---

- Rok 390 - Wiosna -
- Rokudo Gaika -
- Shigashi -
- Wyzysk -

---

"Promocja" [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=qFoSl1a ... U&index=18[/youtube] Wypracowanie kompromisu rzeczywiście byłoby jakimś rozwiązaniem, lecz jak doprowadzić do kompromisu, w chwili gdy jedna osoba jawnie łamie ustalenia gildii, czy większa niestabilność i niechęć innych kupców względem gildijnych zasad jest warta takiego postępowania? Choć, należało zwrócić uwagę, że w obu przypadkach będzie po prostu źle, bo reputacja i nastawienie do gildii zostanie tak czy inaczej, nadszarpnięte, pytanie kiedy mniej, a kiedy bardziej ucierpi na tym ta cała gildyjna reputacja. I oczywiście, symboli takich nie dostrzegłeś, mężczyzna na pewno nie był tutaj oficjalnie, to było pewne. Z drugiej strony... Może i gildia starała się być oficjalna to nie raz i nie dwa zdarzały się sytuacje w których, niektóre zbiegi okoliczności były nazbyt korzystne dla Gildii, zbyt bardzo by nazwać je czystym fartem, do którego nikt nie przykładał ręki. Teraz wyraźnie było na odwrót, co z kolei szkodziło miastu. Mogłoby się wydawać, ze to tylko kwestia czasu aż ktoś rozwiąże ten problem w mniej cywilizowany sposób, gdzie spośród wielu, nawet ten niegodziwy wspomniany przez mężczyznę, wydawał się jeszcze "znośnym" jeśli pasowało tutaj jakiekolwiek słowo.

Cło - no właśnie, dalej obowiązywało, mężczyzna spojrzał na ciebie jednak i pokręcił głową przecząco – Ah, musiało ci umknąć, ona je opłaca, ale wszystko idzie po takich cenach, że to nie jest opłacalne, ona traci na tej sprzedaży, a Yagami sprzedaje taniej, bo i tak na tym zarabia — Przyłożył palce do oczu, masując sobie delikatnie okolice oczodołów – Uparł się. Zgodne? Z zasadami gildii na pewno nie. Nie bez powodu ustalamy konkurencyjne ceny, by uniknąć monopolu i wspierać okolicznych wytwórców. — To było jasne, wspomniał o tym wcześniej, w tej chwili zaczął ci się jednak przyglądać nieco dokładniej, zmrużył oczy, przekręcił głowę to na jedną, to na drugą stronę – Chłopcze. Może zacznijmy od początku, ja jestem Daiki i na sercu leży mi dobro tego miasta, a ty? — Ostatecznie nadeszła ta chwila, że wypadało się przedstawić, choć, tak naprawdę mogłeś uchodzić, za kogo tylko chciałeś, to nie tak, że ktoś tutaj chodził z przenośnym wykrywaczem kłamstw w postaci zdolności ninja. Zapewne nie robiło ci to wielkiej różnicy. Temat chwilowo się wyczerpał i najpewniej można by poruszyć w nim kolejne opcje... A jak sam sklep? Wiele się nie zmieniło, klienteli masa.

Przedstawiciel Gildii - Daiki
Pan Yagami

[Rokudo Gaika]

Pierwszą rzeczą po usłyszeniu jego imienia była próba przywołania sobie z pamięci, czy kiedykolwiek je słyszał w konfiguracji z jego twarzą. W końcu mężczyzna nie był mu całkowicie obcy. Nie było to zaskakujące szczególnie, że Rada współpracowała z poszczególnymi gildiami, aby doprowadzić do dobrobytu w Shigashi. A przynajmniej takie było jej oficjalne stanowisko. Wszystko to opierało się raczej o podatki, kontrolę oraz zapewnienie bezpieczeństwa poszczególnym podmiotom. Problemem zaś była tak zwana szara strefa, która nie respektowała praw gildii, a przez to i najwyższej oficjalnej władzy w mieście.

Wraz z kolejnymi słowami, nietypowa sytuacja zakładu kuśnierza zaczynała być coraz bardziej jasna. Ostatecznie osobą, która ponosiła największe straty była kobieta, która dostarczała mu materiałów, poniżej kosztów wyrobu. Tym bardziej nie pasował mu fakt, że Daiki chciał „przepędzić” ją z traktu, aby odciąć dostawy do swojego konkurenta. W tym momencie to ona wydawała się być brakującym elementem układanki poprawnego kompromisu. Najłatwiej było ją przekonać do podniesienia cen lub rozszerzenia swojego kręgu dostawców. Przez to nie tylko ona zarobi, ale też wojna cenowa prowadzona przez Pana Yagamiego będzie musiała ustać, bowiem przestanie być opłacalnym interesem.

- Jestem Gaika, miło mi. – Rzucił w odpowiedzi mężczyźnie. Lepiej nie było tytułować się z nazwiska, aby nie skierować na siebie niepotrzebnych oczekiwań ze strony rozmówcy. – Myślę, że można spróbować rozwiązać tą sytuacje. Wiesz może jak się nazywa ta kobieta, która mu dostarcza materiałów? I gdzie ją można znaleźć? – Wszystko wskazywało, że młodzik zgodzi się na proponowaną metodę siłową rozwiązania problemu. W końcu przecież nie wygłaszał swoich przemyśleń na głos.

[Jun]

Misja Rangi - C - 17/30

---

- Rok 390 - Wiosna -
- Rokudo Gaika -
- Shigashi -
- Wyzysk -

---

"Promocja" [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=qFoSl1a ... U&index=18[/youtube] To, kto faktycznie sprawował wiedzę w Shigashi no kibu mogło zostać bardzo łatwo zakwestionowane przez te siły, które rządziły z ukrycia tym miastem i wszystkimi innymi, którzy tutaj mieszkali, będący idealnymi pionkami na szachownicy. Tych faktycznych rządzących było wielu, a rządy te sprawowane były twardą ręką. Nie mniej sama gildia i rada, miały coś do powiedzenia. Należało sobie jednak zadać pytanie jak wiele z tego było ich wkładem, a jak wiele przymusem, lub poleceniem, albo manipulacją ze strony mroczniejszego brata u władzy.

No właśnie. Jednym z brakujących elementów całej tej układanki była ta, która dostarczała towarów po zaskakująco niskich cenach do zakładu Yagamiego. Nijak się to nie zgrywało i nie opłacało. Musiała to robić z jakiegoś powodu, albo kierując się jakimś przyszłym zyskiem, albo jej motywacja była po prostu większa niż jakiekolwiek koszta. Pozostawało dowiedzieć się - dlaczego. Samo przekonanie jej, w teorii wydawało się być tym, co rozwiązałoby wszelkie problemy, lecz no właśnie. Czy przekonanie jej będzie proste i czy w ogóle możliwe? Zresztą... Kim ona właściwie jest? Tego wciąż nie wiedziałeś.

Wymieniliście się uprzejmościami, a ty zataiłeś nazwisko, nie miało to większego znaczenia, bo i on swojego nie wyjawiał, a wszelkie grzeczności opierały się tutaj o zaufaniu. Równie dobrze Daiki mógł być przedstawicielem kogoś zupełnie innego. Ostatecznie nie miałeś jak faktycznie potwierdzić jego tożsamości. Nie tutaj. Miałeś wiele pytań, jakie należało zadać, ale nawet i Daiki nie znał na nie odpowiedzi. Możliwe, że gdyby sam je znał - rozwiązałby problem jak najszybciej i zrobiłby to pierwszy już dawno. – Nie wiem. Wiem tylko, że to jakaś pannica. Nie widziałem jej nigdy na bramie, możliwe, że zawsze ktoś załatwia interesy za nią. Yagami nie chce o niej za dużo mówić. Wiem, że to ona właściwie tylko od niego... — Westchnął ciężko, zdając sobie sprawę z własnej niewiedzy i tego, że nie ma zbyt dużo informacji, jakie mógłby ci udzielić. – Chcesz coś z tym zrobić? Musiałbym o tym wiedzieć, Gaika. Gildia na pewno chętnemu to wynagrodzi. — Przynajmniej wiedziałeś, że w teorii nie zostaniesz wystrychnięty na dudka, jeśli zdecydujesz się wsadzić swój nos w tę sprawę. Do zbadania było wiele, a czasu... Na pewno nie mało. Pozostawała kwestia tego, za co weźmiesz się najpierw i do czego rzeczywiście przyłożysz rękę. Sam Daiki sprawiał wrażenie osoby, która wiedząc, że ktoś działa w tym temacie, to sam nie podejmie działań, po co przeszkadzać wspólnikowi i dodatkowo go narażać. – Masz jakieś miejsce, w którym chciałbyś rozmawiać o postępach? — Czyż nie pierwszym krokiem ku okazaniu zaufania było właśnie zezwolenie ci na wyznaczenie miejsca spotkania? W końcu nie byłeś pierwszym lepszym zbirem, choć, ufanie tobie też było pewnego rodzaju naiwnością. Strach i okoliczności jednakże czasem doprowadzają i do takich dziwnych sytuacji

  Ukryty tekst

Przedstawiciel Gildii - Daiki
Pan Yagami

[Rokudo Gaika]

Mogło się wydawać, że wieki minęły zanim się zdecydował. Ostatecznie sposób podejdzie do tego problemu i jakie wnioski z niego wyciągnie zależały tylko i wyłącznie od niego i musiał w jakiś sposób opracować plan działania. Swoją decyzje podejmie po otrzymaniu dość informacji z obu stron konfliktu.

- Spotkajmy się za dwa dni przy Kryształowym Jeziorku. Najpierw muszę namierzyć odpowiednią osobę, ale nie wiem ile mi zajmie obserwacja. – Po głębszej chwili odpowiedział na słowa mężczyzny. – Wtedy porozmawiamy. – Skinął głową mężczyźnie dając do zrozumienia, że na dziś już skończyli i wkładając ręce w kieszenie spodni oddalił się od miejsca ich rozmowy.

Dalej sytuacja była podobna jak poprzednio. Trzeba było sobie znaleźć dogodny punkt do obserwacji, ale nie ma co próbować w takich oczywistych miejscach, gdzie będzie widać jak na gołej dłoni co próbuje zrobić i się przypierdzielić do jego osoby. Nowo zakupiony pasek przepasał spodnie i przewiązał żółtą szarfą, tak aby go zasłaniała. W końcu z jego powodu ktoś w ogóle zwrócił na niego uwagę, więc był on elementem rzucającym się na tyle w oczy, by był wart ukrycia.

Po znalezieniu dogodnego punktu, gdzie nie zwracając na siebie uwagi był w stanie obserwować wejście do zakładu przyglądał się ludziom wchodzącym do środka. Szczególną uwagę chciał zwrócić na bardziej obładowane osoby wchodzące do środeczka, pana Yagamiego oraz wielką nieobecną, Arami.

[Jun]

Misja Rangi - C - 19/30

---

- Rok 390 - Wiosna -
- Rokudo Gaika -
- Shigashi -
- Wyzysk -

---

"Promocja" [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=qFoSl1a ... U&index=18[/youtube] Jeziorko, o którym wspominałeś, było miejscem co najmniej pięknym, wartym odwiedzenia przez każdego, kto kroczył ulicami Shigashi no Kibu. Daleko mu było jednak do rzeczywiście kryształowego widoku. Możliwe, że ktoś kiedyś określił tak gwiazdy odbijające się na tafli jeziora... Można się było tam zatracić. Ty zrobiłeś to na moment tutaj. Nie mniej równocześnie, określiłeś się bardzo jasno, odnośnie tego co zamierzasz i podałeś miejsce potencjalnego spotkania, co mogło oznaczać tylko jedno. Zakasywałeś rękawy do pracy. Facet zgodził się z tobą, skinął głową kilka razy bez dalszego marudzenia. Dużo lepsze było to niż jedno wielkie nic z którym obcował do tej pory. Zresztą - on był tylko wysłannikiem, też nikim ważnym, a jednak zależało mu na spokoju na mieście i tym by nie trawiły go plotki i inne nieprzyjemności.

Oddaliłeś się od miejsca, w którym rozmawialiście. On również zniknął. Miał twoje imię, więc mogłeś być pewien, że nie zapomni, zwłaszcza że już się gdzieś umówiliście, a dla gildii znaleźć kogoś... To ostatecznie nie tak wielki problem. Nie było sensu stać w okolicy sklepu. Postanowiłeś jednak znaleźć sobie punkt obserwacyjny, a i też nie czułeś się komfortowo z nowym paskiem, wiedząc, że zostałeś dzięki niemu rozpoznany... Choć, w rzeczywistości to mógł być jedynie szczęśliwy traf, a sam Daiki również obserwował przedtem wchodzącą klientelę, w tym i ciebie. Rozglądałeś się za miejscem dobrym do obserwacji. Tak się składało, że był w okolicy jeden bar, można było usiąść, zamówić coś do jedzenia i nikt nie zaprzątał sobie tobą głowy, ot. Widziałeś drzwi dosyć dokładnie. Z ludzi, którzy byli bardziej "obładowani" to można było rozróżnić jedynie tych, którzy wpadli w straszliwy szał zakupowy, raczej na pewno nic nie dostarczali, bo z torbami wychodzili jedynie większymi. Natomiast to, co mogło cię zainteresować, to to, że wieczorem, gdy sklep już zamknął, to pan Yagami zdecydował się wyjść i go opuścić. Skierował się w stronę dosłownego centrum Shigashi no Kibu, szedł powoli, minę miał... Zaskakująco zwyczajną, taką niezdradzającą jakiś dodatkowych trosk, lub strachów. Minął twoje stanowisko obserwacyjne, a w końcu miał ci już znikać pomiędzy - o tej godzinie, stosunkowo pustymi ulicami. Pewien jednak byłeś, że nie wszystkie sklepy były pozamykane, niektóre czynne były dłużej, a faktem, jaki zaobserwowałeś, było to, że Yagami wcześniej nie wychodził, w trakcie swojej pracy. Tak samo zresztą jak i Arami.

  Ukryty tekst

[Rokudo Gaika]

Wszystko jednak nie było takie proste. On do końca wolał posługiwać się półsłówkami, aby jednoznacznie nie wyrazić swoich zamiarów. Jedyne zobowiązanie jakiego się podjął była rozmowa za te dwa dni. Ten czas musiał mu wystarczyć, by określić w jaki sposób może podejść do tego problemu i po której stronie się odpowiedzieć. W tym momencie jednak problematyczny był brak informacji dotyczących drugiej stronie konfliktu. Pan Yagami sam zdawał się być całkowicie nieświadomy jego istnienia. Nic przynajmniej na to nie wskazywało, kiedy wcześniej kupował u niego produkty, jak i teraz gdy spacerował sobie beztrosko po pracy. Jedynym nietypowym zachowaniem było wyjście z zakładu, co w przypadku pracusia, jakim był starszy mężczyzna mogło być nietypowe. Z drugiej strony jak dobrze tak naprawdę znał staruszka? Może prowadził podwójne życie i przywdziewał obcisły strój jakiegoś latającego ssaka, aby wymierzać sprawiedliwość przez łamanie kończyn niczego się nie spodziewającym złodupcom z Shigashi? Raczej było to mało prawdopodobne, gdyż większość miasta chodziłaby z połamanymi rękoma, a ostatnie kilka dni wszyscy wyglądali raczej zdrowo, z tego co zaobserwował Rokudo. Inną możliwością było to, że to nie był pan Yagami, tylko ktoś podszył się pod jego osobę. Wszak shinobi znają techniki zmiany wyglądu. Są dość proste i niektórzy potrafią utrzymywać je przez bardzo długi czas. Albo też został jakoś zmanipulowany…

Wszystkie jednak te, mniej lub bardziej fantastyczne teorie musiały ustąpić najprostszej, a zarazem najskuteczniejszej metodzie weryfikacji faktów. Gaika musiał zobaczyć co robi właściciel zakładu, by zrozumieć o co chodzi właściwie w tym problemie. Ale pomimo tego wszystkiego wciąż ciążyła mu myśl. Gdzie do diaska jest Arami? Przecież nie w zakładzie, skoro jej ojciec go opuścił. Opuszczając wygodny bar starał się utrzymać stosowny dystans do swojego celu, ale tez nie stracić go zupełnie z oczu. Tylko wyrok przez nie postawiony mógł zadecydować o jego dalszych poczynaniach.

[Jun]

Misja Rangi - C - 21/30

---

- Rok 390 - Wiosna -
- Rokudo Gaika -
- Shigashi -
- Wyzysk -

---

"Nocne wycieczki" [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=qFoSl1a ... U&index=18[/youtube] Pan Yagami ruszył niczego niespodziewany. Zaskakujące jak beztrosko staruszek sobie kicał po ulicach miasta, biorąc pod uwagę, w jak wielkim niebezpieczeństwie był, a raczej - w jak wielkich problemach się znalazł, z których wygrzebać się może być spory problem. Oczywiście mógł być zupełnie świadomy i robić dobrą minę do złej gry, to się zdarzało. Wątpliwe by został bohaterem dziecięcych opowiastek. Wiek nie ten, zdrowie pewnie również nie takie. Jedno było pewne. Zakład zamknął i poszedł.

Jego zachowanie uznałeś za nietypowe, no bo w końcu, jaki pracuś opuściłby miejsce pracy, zamknął je i w ogóle przestał pracować. Wręcz niebywałe. Czyż nie? Zresztą, obawa, że dokonało się coś bardzo niedobrego i ktoś podszywa się pod pana Yagamiego była bardzo możliwa. Któż to wie jak wielu shinobi skrywało się w mieście kupieckim, albo lepiej. Ludzi po prostu potrafiących ninjutsu. Sprawa mogła być niezwykle poważna, dlatego gdy dostrzegłeś, że się oddala, ruszyłeś za nim, utrzymując odpowiedni dystans niczym prawdziwy mistrz kamuflażu. I tak oto wędrowaliście sobie wspólnie ulicami miasta, jeden, nieco dalej od drugiego. Co prawda było jeszcze trochę za wcześnie na dodatkowe patrole straży, to jednak zdarzali się strażnicy na ulicach w nieco większej ilości niż zwykle, ot, taka godzina. Nie przejmowali się jednak ani tobą, ani starcem, bo w końcu czy ktoś zabrania obywatelom Shigashi poruszać się po ulicach miasta? Wydawałoby się, że tak, w końcu bardzo późno w nocy łapie się tych wszystkich złodziei i cwaniaków. Na szczęście - nie było późno w nocy, a raczej wieczór w swojej pełni. (co nie oznacza, że jest pełnia, albo godzina 0:00)

Jedna przecznica, drugi zakręt, ostatecznie nie zawędrowaliście bardzo daleko, bo może kilka ulic od pracowni. Yagami zastukał w drzwi zwyczajnego budynku, który nijak nie wyróżniał się na tle innych - no, chyba że szyldem. Był to budynek będący zwyczajną apteką, serwującą preparaty na ból gardła albo i większe bolączki o różnorakim skomplikowaniu i koszcie też. Minęła minuta, może dwie. Zamienił z wychylającym się mężczyzną dwa słowa. Drzwi zostały zamknięte. Kolejna chwila i otrzymał jakąś torbę, wyglądała na zupełnie zwyczajną. Pożegnali się i poszedł dalej. Tym razem na kolejną stronę ulicy i dalej prosto. Znów podszedł do jakiegoś sklepu. Po szyldzie szło wywnioskować, że ten był z różnego rodzaju jadłem, ot owoce, warzywa i inne przysmaki. Znów dostał paczkę i po uścisku dłoni odwrócił się i wyglądało na to, że zaczyna wracać w stronę zakładu.

Przedstawiciel Gildii - Daiki
Pan Yagami

  Ukryty tekst

[Rokudo Gaika]

Nie ma nic łatwiejszego, niż podążanie za celem, który niczego się nie spodziewa. Tym łatwiejsze było zadanie Gaiki i jego szeroko zakrojone śledztwo nad nietypowym zachowaniem mężczyzny. Podchody prowadzone przez chłopaka zaczęły przynosić jakieś owoce, gdy starszy mężczyzna zaczynał się zaopatrywać w otwartych jeszcze sklepach w potrzebne mu produkty. Jakieś lekarstwa i jakieś owoce. Nic co mogłoby przykuć jego uwagę. Były to jednak kolejne elementy układanki, które być może były w stanie mu zbudować pełniejszy obraz sytuacji konfliktu.

Całą wędrówkę starał się trzymać z dala. W końcu, gdyby trzymał się blisko, to pewnie ciężko byłoby to nazwać śledzeniem. Raczej byłby to prosty spacer dwóch znajomych. Ale w świecie shinobi, albo też po prostu ludzi potrafiących ninjutsu, nic nie mogło być takie proste. Musiały być jakieś trudności do pokonywania, zadania do wykonania, granice do przekroczenia… Póki co nie zanosiło się na jakieś niedogodności, ale trzeba było być zawsze świadomy, że niebezpieczeństwo rzadko kiedy puka i anonsuje swoje nadejście. Dlatego właśnie Rokudo pozostawał czujny na to co działo się dookoła oraz z jego celem. Gdy ten zaczął wracać w stronę swego zakładu wszystko wskazywało, że młodzik uczyni dokładnie to samo. No bo raczej chyba nie podejdzie i się przywita, ot tak po prostu.

[Jun]

Misja Rangi - C - 23/30

---

- Rok 390 - Wiosna -
- Rokudo Gaika -
- Shigashi -
- Wyzysk I -

---

"Nocne wycieczki" [youtube]https://www.youtube.com/watch?v=qFoSl1a ... U&index=18[/youtube] Niczego niespodziewający się cel, jest łatwym celem, tak było zawsze i nie da się tego zmienić. Jedyną opcją byłoby posiadanie specjalnych umiejętności, czego na pierwszy rzut oka pan Yagami nie posiadał, choć możliwe, że jego zdolności szycia były kiedyś ponad przeciętne. Owoców, jakie te podchody zapewniły, było wiele. Nie tylko informacje świadczące o tym gdzie i o której godzinie Yagami chodził, ale też sporo owoców w jednej z jego toreb.

Nie chciałeś dać się odkryć, nie było nic złego w utrzymaniu twojego małego śledztwa w tajemnicy. Bardzo słusznie twierdziłeś, że należało być świadomym niebezpieczeństwa, nawet i w godzinach wieczornych. Tym razem jednak cos przykuło twoją uwagę. Pamiętasz strażników na patrolu? No to już ich nie było, tak jakby ucięli sobie drobną przerwę, albo skończyli swój patrol wcześniej. Tak czy inaczej, Yagami wracał do domu, nie przejmował się zbytnio i szedł jednym ze skrajów ulicy. Nie musiałeś długo czekać, bo gdy mijał jeden z zaułków, nim jeszcze dotarł do swoich drzwi, z cienia wyłonił się jeden facet, a zaraz za nim drugi. Rzucili się na staruszka i zaczęli go ciągnąć w alejkę. Nie zdążył nawet krzyknąć, a torbom padającym na ziemie towarzyszył odgłos stukotu szkła i upadających na ziemię owoców...

Ty znajdowałeś się kawałek dalej, bo może pięćdziesiąt metrów od całego zajścia...

Przedstawiciel Gildii - Daiki
Pan Yagami

  Ukryty tekst

[Rokudo Gaika]

No, staruszek stanowczo nie walczył z przestępczością w mieście. Natomiast sama przestępczość najwyraźniej miała wielką ochotę powalczyć ze starcem. Na dodatek układ sił rozkładał się dość dysproporcjonalnie do liczby kombatantów. Najbardziej odpowiedzialnym zajęciem byłoby teraz wezwanie na pomoc straży czy jakiejś samopomocy sąsiedzkiej. Nieobecność tej pierwszej raczej nie była dziełem przypadku, a celowym działaniem. On znając fragment całej historii mógł tylko przypuszczać kim była para złodupców, która połasiła się na JEGO cel.

Ale jest czas na myślenie i na działanie. Teraz stanowczo nastąpił ten drugi okres w życiu Rokudo. Staruszek zaatakowany przez dwóch zakapiorów nie miał najmniejszych szans, gdy został wciągnięty w ciemną uliczkę. Następne wydarzenia potoczyły się bardzo szybko. Wpierw młodzieniec złożył rękoma kilka pieczęci kończąc baranem. Po chwili w małej eksplozji dymu jego postać przypominała niezbyt charakterystyczny wygląd Momokiego, którego niektórzy niezbyt uprzejmi bywalcy „Czarnej Perły” mogli kojarzyć z obijania ich głów o ściany, tuż przed przymusowym opuszczeniem lokalu. Następnie z dzikim wyrazem twarzy, zaczął biec w kierunku całego zajścia. Wyciągnął dwa shurikeny i gotowy do ich wyrzutu przygotował kolejną technikę. Ta, która była w sumie dość nowa w asortymencie chłopaka.

  Ukryty tekst