Gdzieś w mieście

[Komatsu]

Misja C 16/45 Otoczeni: Jeden na dwóch. Niestety niespodziewanie mój rozmówca zmienił swój ton głosu i właściwie jasno powiedział żebym się nie interesował jego pobytem tutaj. Przekaz do mnie dotarł, zresztą musiał, gdyby tego nie zrobił to prawdopodobnie mój kompan Kari by zginął. Po udzieleniu odpowiedzi na moje pytania mój rozmówca zniknął, zapewne będzie nas śledził żeby uporać się z naszym celem. Tak, naszym ponieważ ja, jak i też Kari zostaliśmy w to wplątani. Misja to misja więc zaraz jak "potwór w ludzkiej skórze" odszedł od nas skierował się do czerwonowłosego i powiedziałem
- Więc, plan jest prosty jednak ma pewne wady, oczywiście jeśli to zauważyłeś - powiedziałem to jakby była to oczywistość - Jednak nie mamy innego a my sami celu nie znamy dość dobrze więc zdamy się na niego. Jako cel weźmiemy jakąś ulicę która znajduję się blisko centrum, więc chodź, Kari - przedstawiłem miejsce docelowe naszej podróży.
Oboje wyruszyliśmy wgłąb miasta które jak zawsze, we wszystkich godzinach dnia było zabiegane. A jaka była godzina? Dosyć późna, słońce już prawie zniknęło za horyzontem ale nadal jednak nieliczne promienie świetlne przebijały się przez budynki na ulice.
- Przepraszam że spotkaliśmy się w takich warunkach, w przeszłości wplątałem się w parę spraw. Niestety będziesz musiał wziąć udział w jednej z nich - zacząłem rozmowę na temat całej tej sytuacji aby podróż minęła nam szybciej a poza tym, Kari musiał się czegoś dowiedzieć - Mam nadzieje że zapamiętałeś ten znak, jeśli nie to ja będę go wyrywał a ty tylko pilnuj czy nikt do nas nie podchodzi. Może być ich wielu a człowiek który zlecił nam to zadanie, nie pomoże nam dopóki nie zjawi się jego cel - wyjaśniłem coś Kari'emu, jeśli oczywiście sam nie mógł domyślić się tak prostej rzeczy. Jednak na pewno go za to nie będę winił, był młody i po raz pierwszy, chyba po raz pierwszy, przeżył taki szok jak tam w parku. Kompletny paraliż, istne warzywo, zero ruchów. W końcu po chwili przybyliśmy na wyznaczoną ulicę. Wyjąłem z kabury kunai i zacząłem wycinać znaki tejże organizacji, kimkolwiek oni byli. Jednym ruchem głowy skinąłem na mojego małego kompana aby ten zaczął robić podobnie, ewentualnie aby pilnował mi pleców, obojętne i tak będzie mi pomagał.

[Kari]

Misja C 17(?)/45 Otoczeni: Jeden na dwóch. To może być ciekawy sprawdzian własnych możliwości. Kari nie zamierzał znów dać się sparaliżować. Z żadnej przyczyny. Musiał znaleźć jakiś sposób by nigdy więcej nie stać się na chwilę tak bezużyteczny. Co gdyby coś takiego stało się na przykład podczas walki? Mogłoby to się źle skończyć.

Kari wraz z Komatsu poszedł w głąb miasta. I tak nie miał na dzisiejszy dzień innych planów. A tak przynajmniej miło spędzi dzionek. I ciekawie. Kto wie, może dowie się czegoś o swoim chwilowym kompanie? Właściwie nic o sobie jeszcze nie wiedzieli.

- Oczywiście - odpowiedział chyba zbyt napastliwie na pytanie Komatsu. Towarzysz traktował go jak jakiegoś zwykłego bachora. A tego Kari nie lubił. Miał nadzieję, że zdoła w jakiś sposób zdobyć w oczach kompana. Tylko jak?

//Pogubiłem się w liczeniu postów. Czemu w pewnym momencie licznik cofnął się o 2?

[Defrevin]

Kari, zapraszam do tego tematu bo zarówno Kaien & Kommatsu zostali zbanowani.

[Yoichi]

Misja C 18/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Komatsu wziął się natychmiast do roboty. Podszedł do jednego z drewnianych ogrodzeń i wcześniej zabranym Kariemu kunaiem zaczął ryć w drewnie znak organizacji - identyczny jak ten, który znajdował się na zbroi tamtego giganta. Czerwonowłosy zajął się obserwacją. Shigashi no Kibu - jak to miasto kupieckie w godzinach szczytu - tętniło pełnią życia. Tłumy ludzi parły ulicami w tylko ich znanym celu. Co jakiś czas ktoś lekko trącał dziesięciolatka próbując przepchnąć się w tym całym tłoku. Mogło nasunąć się pytanie - w jaki sposób tamten mężczyzna będzie ich niezauważenie obserwował skoro było tutaj tyle osób oraz on wyglądał tak specyficznie? Odpowiedź mogła się pojawić w przyszłości lub nie. Oczywiście młody ninja mógł sam się domyślać pewnych rzeczy, jednak nic nie było pewne. Komatsu wyrył jeden znak, drugi na tablicy ogłoszeń, trzeci na ścianie budynku, aż zaczął kolejne swoje artystyczne dzieło ponownie na ogrodzeniu, lecz tym razem nieco na obrzeżach wioski kupieckiej. Znajdowało się tutaj znacznie mniej ludzi, a oni sami byli na zupełnie bocznej uliczce rozciągającej się na jakieś trzysta metrów mając z jednej strony nieprzerwanie płot wykonany z desek, a z drugiej strony budynki z mniejszymi uliczkami między nimi - na tyle małymi, że ledwo mieściła się w nich jedna osoba, a ktoś pokroju tamtego giganta z pewnością by się w niej nie zmieścił. Kari stał i obserwował otoczenie nieco znudzony całą sytuacją. Albo plan zawiódł, albo jeszcze nie zdecydowali się na atak, gdyż nic nie zwiastowało rychłej akcji. Komatsu w końcu westchnął odwracając się do swojego czerwonowłosego towarzysza.
- Łap, widziałeś jaki znak ryłem - wyryj taki sam jak możesz, mnie już ręka boli. Ah, i to i tak Twój kunai. - powiedział wystawiając dłoń z ostrzem w stronę dziesięciolatka. Czubek ostrza miał skierowany w swoją stronę, a rączka była w stronę młodego Ayatsuri, aby ten bezpiecznie chwycił. Czy chciał to zrobić, czy nie, to wydarzyło się coś zupełnie niespodziewanego. Za swoimi plecami Kari usłyszał stuknięcie stóp, jakby ktoś zeskoczył z czegoś i natychmiast się odbił. Nie zdążył nawet oglądnąć się przez ramię, gdyż nagle ujrzał, że kunai z ręki Komatsu zniknął, a trzymała go właśnie jakaś nieznana postać. Był to ktoś wysoki na około sto dziewięćdziesiąt cztery centymetry o posturze dosyć szczupłej, aczkolwiek nie dało się tego dokładnie określić. Stał plecami do Kariego i twarzą do Komatsu, więc czerwonowłosy nie mógł dostrzec nic więcej poza jego strojem oraz pewnym szczegółem. Napastnik był ubrany w czarne obuwie ninja, granatowe, długie spodnie oraz długi do połowy łydki cieniutki płaszcz o czarnej barwie i - co dziwne - rękawie 3/4 przez co przedramiona były niemalże całe odsłonięte. Owe nakrycie miało również kaptur, który był założony na głowę. Adrenalina zrobiła natychmiast swoje zadanie. Kari był przekonany, że każda sekunda trwa przynajmniej pięć przez co zauważał szczegóły niedostrzegalne wcześniej. Dostrzegł, że napastnik ma na lewym przedramieniu taki sam znak jak tamten potwór na zbroi oraz jaki rył wszędzie Komatsu. Oponent trzymał w lewej ręce odwrócone wstecz Tanto, a w prawej kunai, który swoją drogą ku zdziwieniu czerwonowłosego, a szczególnie Komatsu - utkwił w klatce piersiowej towarzysza misji młodego Ayatsuri. Nie zdążyli zareagować, a mrugnięcie oka później Tanto było już z lewej strony karku Komatsu, by szybkim ruchem oddzielić jego głowę od reszty ciała. Ta upadła ciężko na ziemię i poturlała się kawałek zanim to nos nie zatrzymał jej o podłoże wgapiając tępy, martwy i zdziwiony wzrok młodego Uchihy w grunt. Ślady krwi były zarówno na podłożu, ale również na ogrodzeniu, Tanto i zakapturzonej postaci, która po wykonaniu egzekucji zamarła w bezruchu na... no właśnie, na jak długo? Kari mógł zareagować, gdyż tamten gigant nie zdążył na czas. Co zrobi? Zaatakuje? Ucieknie? Znów stanie jak wryty opanowany strachem? Kto wie.

//Zmniejszamy ilość wymaganych postów, bo została nas dwójka.
Komatsu - śmierć postaci. Wszystko spowodowane zbanowaniem konta.
Kari - Podaj mi w uhide swoje statystyki oraz jeżeli wykorzystasz, to używane techniki. Tak, abym miał pełen wgląd w Twoje możliwości.

[Kari]

Misja C 19/30 Otoczeni: Jeden na dwóch.
Wszystko stało się tak szybko... przeciwnik wyskoczył jakby znikąd i na oczach czerwonowłosego oddzielił głowę jego towarzysza od ciała, zakańczając jego krótkie dość życie. Przez ułamek sekundy Kari znów poczuł się bezradny. Miał wrażenie, że wszystko to było jego winą. Gdyby tylko lepiej pilnował okolicy, nie doszłoby do tego. To jednak nie był dobry moment na zadręczanie się poczuciem winy. Już raz chłopak uległ dziś przerażeniu, więc nie zamierzał tego powtarzać. Odskoczył szybko do tyłu, zwiększając dystans od przeciwnika. Zamierzał zsunąć z pleców zwój na tyle, by móc go rozwinąć i odpieczętować marionetkę. Jako osoba walcząca z pewnej odległości, czuł się lepiej mając coś pomiędzy sobą a przeciwnikiem. Po odpieczętowaniu Sunō postanowił starać się wciąż zachować pewien dystans od wroga. Jednocześnie świdrował przeciwnika spojrzeniem, starając się znaleźć słabe punkty. Pierwszym, dość oczywistym, były jego przedramiona. Kari rozkazał więc marionetce wystrzelić ze swoich ust pierwszą salwę senbon'ów. Tylko czy zdąży zrobić to wszystko zanim wróg go dopadnie? Był szybki, ale nie znał jeszcze możliwości przeciwnika.

//Przepraszam za przerwę, jednak najpierw wylądowałem w szpitalu, a później komputer poszedł do naprawy i byłem na komórce. Teraz powinienem już normalnie odpisywać.

SIŁA 9
WYTRZYMAŁOŚĆ 3
SZYBKOŚĆ 30
PERCEPCJA 21 | 41 (styl)
PSYCHIKA 1
KONSEKWENCJA 6

Sunō

Nazwa

Kugutsu no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Specjalizacja

Walka za pomocą lalek

Opis Technika podstawowa klanu Ayatsuri, polegająca na kontroli nici chakry. Jest ona stylem walki, który nie korzysta z czynników fizycznych, a z marionetek. Dzięki niemu użytkownik jest w stanie lepiej kontrolować kukły. A jako że każdy Ayatsuri tak czy owak pojedynkuje się przy pomocy lalek, jest to technika absolutnie obowiązkowa dla każdego shinobi z tego klanu.

Właściwości Kugutsu no Jutsu daje nam bonus w postaci lepszego wykorzystania technik klanowych przez użytkownika i jego kukły. Styl walki daje także plus w postaci idealnej kontroli nad lalkami w walce fizycznej. Marionetki nie będą sobie nigdy zawadzać, lecz idealnie siebie wpierać.

Bonusy

+20 Percepcja na czas używania lalek

Nazwa

Chakura no Ito

Pieczęci

Brak

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2% (tylko wytworzenie)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Podstawowa technika kuglarzy, która pozwala na przekonwertowanie naszej chakry w cieńkie nitki, które wychodzą z naszych palców. Można je podłączyć do marionetki i tym samym w sposób kompletny kontrolować jej poczynaniami. Technika może zostać wykorzystana także do przesuwania bądź odpychania innych obiektów.

[Papyrus]

Misja C 20/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Fach Shinobi przynosił śmierć z najmniej oczekiwanych momentach i z całkowitego zaskoczenia. Przekonał się o tym Komatsu, a nie dane było sprawdzić jak to jest Kariemu, który został zignorowany przez zakapturzonego napastnika. Młody ninja jednak nie stał w miejscu niedowierzając własnym oczom, a zadziałał. Natychmiast zwiększył dystans odskakując i znajdując się jakieś sześć może siedem metrów od przeciwnika. Niepotrzebnie zadręczał się śmiercią towarzysza, gdyż w starciu z tak szybkim wrogiem nawet gdyby dostrzegł zagrożenie, to nie zdążyłby ostrzec czy zareagować. W trakcie odpieczętowania marionetki, zabójca zdążył się odwrócić w stronę dziesięciolatka. Twarz do samego nosa była zawinięta szarym bandażem, podobnie szyja. Jedynie nos, oczy i czoło były widoczne. Ciężko było określić kolor tęczówek, ani też nie były widoczne włosy. Postać ta nie śpieszyła się z atakiem na Kariego, którego możliwe, że uznała za niewielką przeszkodę do usunięcia. Chwilę przyglądnęła się co młodzieniec wyrabia, lecz ujrzawszy marionetkę przygotowała się do działania. Nogi zostały rozsunięte, a Tanto obrócone, by trzymać je normalnie, a nie wstecz. Nicie chakry natychmiast połączyły marionetkę z palcami młodego Ayatsuri, który natychmiast wystrzelił salwę senbonów. Pięć ostrych igieł ruszyło błyskawicznie w stronę napastnika, który zgrabnie odskoczył w bok unikając pocisków, a wtedy dosłownie znikąd pojawił się tamten zakuty w pancerz gigant z ogromnym mieczem mierzącym około dwa metry. Jakby z powietrza wyskoczył na plecy przeciwnika próbując horyzontalnie przeciąć go na wysokości pępka, lecz w ostatniej chwili zakapturzona postać rzuciła się w przód i uniknęła cięcia. A przynajmniej tak się początkowo wydawało, gdyż zaraz po przeturlaniu się i stanięciu na proste nogi na ziemi zaczęły się pojawiać szkarłatne plamki wiadomego pochodzenia. Dwóch na jednego, ale czy mieli przewagę? Każdy z nich wykorzystał już element zaskoczenia, teraz rozpoczęła się otwarta walka. Wróg powoli cofał się do tyłu. Był na godzinie pierwszej względem Kariego, jakieś dziewięć metrów od niego i wciąż się powoli oddalał. Olbrzym był na godzinie mniej-więcej drugiej, cztery metry od młodzieńca. Wróg nagle wykonał błyskawiczny ruch lewą ręką ciskając Tanto prosto w Kariego, celując obok marionetki. Broń leciała, a w tej samej chwili z szarżą ruszył potwór z mieczem, by zaatakować wroga. Co zrobi Kari? Zaledwie uniknie broni czy również ruszy do jakiegoś działania? Przeciwnik widocznie porusza się znacznie szybciej niż gigant.

  Ukryty tekst

[Kari]

Misja C 21/30 Otoczeni: Jeden na dwóch.
Ciało Kari'ego zdawało się reagować same. Czyżby to miało być zadośćuczynienie od losu za tamten wcześniejszy nagły paraliż? W każdym razie on sam prawie nie myślał o tym, co robi. Nie chodzi tu o to, że nie planował. Wręcz przeciwnie - cała jego uwaga była poświęcona wyszukiwaniu słabych luk i planowaniu swoich poczynać. Za to jego ciało samo wykonywało zaplanowane ułamki sekund wcześniej działania. Czerwonowłosy nie musiał kontrolować swoich mięśni - zdawały się poruszać same. A cóż on takiego robił?
Dostrzegł lecącą w jego stronę broń. I podziękował losowi za to, że był marionetkarzem. Normalny człowiek miałby dylemat - bronić się, czy atakować. Kari miał jednak jakby dwa ciała. Materialna powłoka nosząca jego duszę i umysł umknęła daleko w bok, starając się nie tracić wrogiej broni ze swojego pola widzenia. Drobne ruchy palców podczas tego uniku wprawiły jednak drugie ciało Kari'ego w ruch. Owe drugie ciało, sztuczna skorupa będąca marionetką, również zawierająca jednak duszę swojego użytkownika, pomknęło w górę. Plan był prosty - ustawić marionetkę kilka metrów nad ziemią, by zapewnić jej czysty strzał. A potem, póki odległość między zbrojnym a wrogiem była odpowiednio duża, wystrzelić senbony serią w stronę przeciwnika. Oczywiście przerwać, kiedy człowiek w zbroi podejdzie zbyt blisko celu.

//Senbony wystrzeliwane serią, z prędkością około 1 senbona na pół sekundy.

Maksymalnie 10 wystrzelonych senbonów, potem przerwać atak.
Chakra: 88%
Senbon: 85-95/100
Trucizny nie ma.
Wkradł Ci się błąd w liczniku postów

[Papyrus]

Misja C 22/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Broń świsnęła obok Kariego, który mimo, że dostrzegł ją, to unik zrobił ledwo na czas. To akurat nie było ważne, gdyż efekt był zamierzony i nie zakładał głębokiej rany, która zapewne mogłaby wyeliminować chłopaka na resztę walki. Przeciwnik w tym czasie zdążył już prawą ręką sięgnąć za płaszcz, zza którego wyciągnął Ninjato - proste ostrze mające coś między sześćdziesiąt, a siedemdziesiąt centymetrów. Widocznie nie spodziewał się, że mały Ayatsuri zdoła wykonać unik i atak jednocześnie. Może to brak wiedzy o klanie, a może brak doświadczenia w walkach z marionetkarzami, ale w ostatniej chwili gwałtowny ruch ręki poderwał ostrze, które w ostatniej chwili strąciło igłę wystrzeloną w niego. Niestety, nie spodziewał się, że za nią lecą kolejne, gdyż nie miał czasu dostrzec, a naprzeciwko był większy problem - dosłownie i w przenośni. Odsłonił się i wtedy oberwał trzema senbonami. Dwa trafiły w prawe ramię, a jeden w pierś, gdyż później seria została przerwana - wróg odskoczył, a w jego miejscu pojawił się tamten gigant, który wykonał potężne cięcie zza swojego prawego ramienia. Zakapturzona postać lekko odskoczyła do tyłu, lecz nie miała zbytnio miejsca, gdyż ograniczał ją wysoki na dwa metry płot. Opancerzony sprzymierzeniec zauważył to i wykonał szybkie pchnięcie swoją bronią. "Szybkie" to określenie względne, gdyż widocznie nie było na tyle błyskawiczne, aby akurat dosięgnąć tego przeciwnika. Kari ledwo je dostrzegł, aczkolwiek wróg ustawił się bokiem puszczając ogromne ostrze po swojej lewej stronie, a następnie szybko znalazł się obok giganta wykonując tym razem już naprawdę błyskawiczne cięcie w wewnętrzną stronę jego kolana - miejsce, w którym zbroja była znacznie słabsza, gdyż musiała umożliwiać ruch. Krew trysnęła, ale szybkie, lewe ramię kolosa puściło ostrze i pomknęło w bok uderzając z wielką siłą w oponenta, który spróbował chociaż częściowo je zablokować swoim lewym przedramieniem. Efekt? Trzask łamanej kości i odrzucenie w stronę Kariego. Zakapturzony morderca ustal jednak na nogach i uchronił swoje żebra od złamania poświęcając rękę i teraz stał jakieś ledwo cztery metry od młodego ninja. W tym momencie gigant upadł na lewe kolano - widocznie rana była poważniejsza niż wyglądało. Aktualnie mobilnymi jednostkami był jedynie wróg oraz Kari i jego marionetka. Przewaga była tym razem po stronie przeciwnika, który nieco zwolnił - już nie ruszał się, aż tak szybko i nawet niedoświadczony Ayatsuri zdołał to dostrzec.

  Ukryty tekst

[Kari]

Misja C 23/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Szlag... coś szybko strona Kari'ego traciła przewagę. Z pewnością lepiej dla młodego marionetkarza byłoby nie mieszać się w tą całą sprawę. Ale cóż - z drugiej strony nie spodziewał się, że Komatsu tak szybko... odejdzie. Przydałyby się jego umiejętności, jakiekolwiek by one nie były. Może gdyby Kari mimo wszystko lepiej pilnował otoczenia... może biedny chłopak nie leżałby wtedy z głową oderwaną od ciała i nie obserwowałby otoczenia niewidzącymi oczami, nie słuchałby tej walki niesłyszącymi uszami. 'Rety' - pomyślał Kari - 'czyżbym już pogrążył się w depresji?'. To nie był jednak czas na opłakiwanie sprzymierzeńców. Jedyną rzeczą, którą mógł zrobić dla Komatsu, była zemsta na jego mordercy. Marionetka rozpoczęła kolejny ostrzał wroga. Tym razem nie szczędziła senbonów. Co ćwierć sekundy w stronę przeciwnika pędziła kolejna pełna, licząca pięć pocisków salwa. Czy i teraz uda mu się odbić wszystkie pociski?
Należało jednak zabezpieczyć się również przed atakiem ze strony mordercy Komatsu. W przypadku, gdyby napastnik postanowił rzucić się w stronę marionetkarza, ten zamierzał opuścić na ziemię swoją marionetkę i nadziać przeciwnika na ostrze ukryte w dłoni Sunō.

Nazwa

Kugutsu no Jutsu

Pieczęci

Brak

Zasięg

Bezpośredni

Specjalizacja

Walka za pomocą lalek

Opis Technika podstawowa klanu Ayatsuri, polegająca na kontroli nici chakry. Jest ona stylem walki, który nie korzysta z czynników fizycznych, a z marionetek. Dzięki niemu użytkownik jest w stanie lepiej kontrolować kukły. A jako że każdy Ayatsuri tak czy owak pojedynkuje się przy pomocy lalek, jest to technika absolutnie obowiązkowa dla każdego shinobi z tego klanu.

Właściwości Kugutsu no Jutsu daje nam bonus w postaci lepszego wykorzystania technik klanowych przez użytkownika i jego kukły. Styl walki daje także plus w postaci idealnej kontroli nad lalkami w walce fizycznej. Marionetki nie będą sobie nigdy zawadzać, lecz idealnie siebie wpierać.

Bonusy

+20 Percepcja na czas używania lalek

Nazwa

Chakura no Ito

Pieczęci

Brak

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2% (tylko wytworzenie)

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Podstawowa technika kuglarzy, która pozwala na przekonwertowanie naszej chakry w cieńkie nitki, które wychodzą z naszych palców. Można je podłączyć do marionetki i tym samym w sposób kompletny kontrolować jej poczynaniami. Technika może zostać wykorzystana także do przesuwania bądź odpychania innych obiektów.

// Sorry za nieobecność, ostatnimi czasy miałem tylko odrobinę czasu na odpisy w kuźni i WT, a to zbyt mała ilość, by popisać coś fabularnie. Teraz jednak ogarnąłem swoje życie kappa , więc znów powinno być normalnie.

[Isei]

//To wciąż ja - Yoichi/Ray, chill. xD

Misja C 24/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Młody ninja został opuszczony przez swojego kompana, lecz mimo to nie zamierzał się poddać. Ba! Nawet ruszył do walki, w której dawał z siebie wszystko byleby pokonać przeciwnika, a przecież to nawet nie była jego sprawa, mógł nawet nie wiedzieć o co tutaj chodzi. Teraz jednak czas na rozmyślenie się minął, było już za późno na odwrót. Został wplątany w pojedynek z przeciwnikiem, który znacznie przekraczał możliwości Kariego, lecz marionetkarz nie był sam - miał przy sobie nieco agresywnego i bezpośredniego, aczkolwiek potężnego towarzysza oraz własną kukłę.
Kolejna salwa senbonów została wystrzelona z jeszcze większą prędkością. W tym momencie opancerzony mężczyzna zdążył wbić swoje ogromne ostrze w ziemię i podeprzeć się na nim, by wstać i zawiązać jedną pieczęć. Wróg wiedział, że musi jedynie dotkliwie zranić kuglarza, aby ta walka zakończyła się dla niego sukcesem, zatem ruszył z pełną prędkością na swojego młodzieńczego oponenta, który już wykonywał atak. Bystre oko zabójcy jednak zdołało dostrzec nagłą ofensywę co poskutkowało krokiem w bok, który miał umożliwić unik senbonów, lecz po oberwaniu i złamaniu ręki jego prędkość znacznie spadła. Pięć ostrych igieł wbiło się w prawy biceps, a ból sprawił, że trzymane ostrze nagle mu wypadło z ręki. Nie przeszkadzało mu to, gdyż kontynuował natarcie, będąc świadomym kolejnego ataku musiał nieco zmienić trasę. Wyciągnął kunai i zmierzał wprost na młodego Ayatsuri. Kari miał w zamiarze opuścić marionetkę i nadziać przeciwnika na ukryte ostrze, lecz ten był wciąż zbyt szybki, więc wyminął kukłę i nacierał wprost na chłopaka, lecz wtedy wprost przed zabójcą Komatsu wyrosły z ziemi kolce trafiając go w prawe udo oraz łydkę. Rany nie były płytkie, ale też nie na tyle głębokie, aby całkowicie zatrzymać napastnika, który błyskawicznie uskoczył na bok, lądując na zdrowej, lewej nodze, by z tej samej wybić się wprost na Kariego i wbić mu kunai prosto w prawe ramię. Cztery metry było zbyt małą odległością, by młody ninja wyprzedził swoimi zamiarami znacznie szybszego wroga. Ostrze natrafiło na kość i nie wbiło się zbyt głęboko, lecz utkwiło w ciele młodzieńca, zaś przeciwnik natychmiast odskoczył zauważając, że znów pod jego stopami zaczynają się wysuwać kolce. Wylądował niezgrabnie, co sprawiło, że upadł na kolano podobnie jak opancerzony gigant, który - swoją drogą - już szedł w jego stronę nieco kulejąc. Marionetka kuglarza uderzyła o ziemię w momencie trafienia Kariego, któremu ból przerwał skupienie, a zatem wykonywanie techniki. Można było zauważyć, że atak na chłopaka również nie był tak silny jak pierwszy na Komatsu, gdyż o ile pierwszy odciął bez problemu głowę, o tyle ten nie zdołał wbić się nazbyt głęboko. Powody mogły być różne, lecz najbardziej oczywistymi było oberwanie w prawe ramię oraz ogólny ból spowodowany licznymi obrażeniami. Trzeba było zakończyć ten pojedynek zanim zrobi to wróg, lecz kto będzie szybszy? Aktualnie oponent stał jakieś sześć lub siedem metrów od chłopaka spoglądając bardziej na powoli podchodzącego olbrzyma niż na rannego, pozbawionego kontroli nad kukłą młodzieńca.

Stan: W prawym barku tkwi kunai. Ból jest wyjątkowo mocny, lecz całkowicie nie zaćmiewa myśli. Rana nie krwawi zbyt mocno dzięki temu, że broń wciąż się w niej znajduje.

Wystrzeliłeś dwie serie po 5 senbonów - 5 trafiło idealnie w biceps przeciwnika, a pięć kolejnych już w ziemię.
Magazynek senbon: 81/100.
Technika od kontroli marionetki została przerwana.

[Kari]

Misja C 25/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Niestety (jak się okazało) przeciwnik był dla Kari'ego zbyt szybki. Zbyt szybki... i zbyt niebezpieczny. Możliwy do odczucia przez marionetkarza tego dnia strach już się wyczerpał, pozostawiając jedynie pustkę. Pustkę i kunai sterczący z ramienia. Ból był mocny, jednak dało się z nim żyć. Ale po co się wysilać, wystarczy się położyć, utracić wolę walki i w spokoju odejść z tego świata... nie, Kari nie należał do ludzi, którzy postąpiliby w taki sposób. Obserwował wciąż przeciwnika, czekając na choć chwilę nieuwagi z jego strony. Jeśli taka chwila się nadarzy, wystarczy nawet nie połowa wymaganych do kontroli marionetek nici, by wystrzelić parę pocisków w jego stronę. Ale dopiero, gdy zbliży się do sojusznika marionetkarza. W tym momencie wróg będzie miał dwie opcje. Osłonić się przed senbonami i najprawdopodobniej oberwać od olbrzyma, lub też nie oberwać od olbrzyma, lecz nie osłonić się przed senbonami. A przynajmniej taką miał Kari nadzieję.

Kugutsu i Chakra no Ito wrzuciłem już w poprzednim poście, nie chce mi się szukać kodu

[Isei]

Misja C 26/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Niezłomna wola Kariego wciąż utrzymywała go przy życiu. Tylko dzięki niej nie poddał się w starciu z przeciwnikiem, który znacznie, znacznie przekraczał jego możliwości. Po tym z jaką łatwością wyeliminował Komatsu dało się stwierdzić, że równie prostym celem mógłby być Ayatsuri, który jednak wciąż żył, chociaż ranny i obolały. Pojedynek nie mógł zakończyć się jego śmiercią - tak uważał i dążył do przeżycia, ale nie za wszelką cenę, gdyż wciąż istniało w nim tyle zaciekłości, by odwdzięczyć się przeciwnikowi pięknym za nadobne. Może i Kari był młodym, niedoświadczonym ninja, jednak nie dało mu się zarzucić braku bojowego ducha, ognia walki, który płonął w nim dając blask wspanialszy, niż u niejednego wyższego rangą shinobi.
Potężnie poraniony przeciwnik wciąż coś planował. Mimo bólu, mimo krwi, która ściekała z niego tworząc u jego stóp kałużę, nadal nie zamierzał odpuścić. Palce lewej ręki nie poruszały się, tak samo jak całe przedramię, które było nienaturalnie powyginane w miejscach, w których stawów ludzie nie mają. Zwisająca dłoń jednak wciąż mogła zostać wykorzystana do czegoś. Prawa była wolna, gdyż ostrze zostało wytrącone mu, a kunai, który trzymał znajdował się w ranie Kariego, więc miał swobodę wiązania pieczęci. Dało się zauważyć już przez całą walkę, że jego domeną była jednak walka w zwarciu, gdyż zastraszająca szybkość wyrabiała mu niebotyczną przewagę. Teraz jednak został zmuszony, by korzystać z jutsu. Prawa dłoń układała powoli palce lewej wiążąc kolejne znaki, które dało się łatwo rozczytać młodemu Ayatsuri, gdyż również znał tę technikę - Kawarimi no Jutsu. Podstawowa technika każdego ninja. Niestety ostatni znak został zawiązany w momencie, w którym i marionetka, i gigant zdążyli wykonać atak. Igły wbiły się w przeciwnika, a ostrze rozpłatało jego ciało potężnym cięciem od lewej, po ukosie, z góry. Puff - tak jak zdążył w ostatniej chwili zrozumieć Kari, ciało zabójcy zostało podmienione... z ciałem Komatsu, które aktualnie zostało potraktowane jak zwykła przeszkoda możliwa do wykorzystania. A może to była bardziej zaawansowana technika? Fakt faktem, że przeciwnik nie został ranny, a zwłoki towarzysza Ayatsuri właśnie stanowiły trzy części, dodatkowo z senbonami.
Na tym jednak nie zakończyła się cała akcja. Spodziewający się zamiany Kari, który pamiętał gdzie leżały zwłoki szybko powędrował w tamtą stronę wzrokiem, by dostrzec, że jego oponent z jękiem bólu właśnie rusza wprost na niego. Był to bardziej atak desperacji niż właściwe zagrożenie, gdyż wróg poruszał się już na poziomie, który bez problemu pozwalał młodemu ninja na instynktowny unik cofając się zaledwie o jeden długi krok, by wyciągnięty kunai minął jego grdykę, a sam napastnik z bólem upadł na ziemię między marionetką, a Karim. Niestety rana w kolanie giganta była poważniejsza niż się wydawało, gdyż znów klęczał na nim, a nawet starał się tego nie robić opierając się na wielkim, wbitym w ziemię ostrzu. Co dalej? Czy młody wojownik zakończy cierpienia mordercy jego chwilowego towarzysza?


Stan: W prawym barku tkwi kunai. Ból jest wyjątkowo mocny, lecz całkowicie nie zaćmiewa myśli. Rana nie krwawi zbyt mocno dzięki temu, że broń wciąż się w niej znajduje.

Luzik, luzik. Chakry nie liczyłem nawet, bo to już końcówka misji. Spokojnie Ci wystarczy.
Magazynek senbon: 76/100. - Wystrzeliłeś serię pięciu senbonów.

[Kari]

Misja C 27/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Nareszcie... ta walka się wreszcie skończyła. A przynajmniej taką nadzieję miał Kari. Ostatkiem sił posłał w stronę marionetki odpowiednią ilość nici chakry, by w pełni przejąć nad nią kontrolę. Posłał ją szybko w stronę wroga i kazał lalce przystawić ostrze do jego szyi, a drugą ręką marionetki unieść jego głowę do góry. Chciał widzieć śmierć przeciwnika, tak samo jak był zmuszony oglądać śmierć Komatsu. Chciał pozbawić mordercę życia, tego cennego daru, który odebrał wcześniej niewinnemu chłopakowi... musiał jednak wstrzymać się jeszcze na chwilę, choć ból w ręce popychał go do wymierzenia przeciwnikowi "sprawiedliwości".

- Ty - rzucił do swojego towarzysza - jest on po coś potrzebny? Chcesz coś z niego wyciągnąć? Bo to może być ostatnia szansa.

[Isei]

Misja C 28/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Dziesięć lat. Wiek bardzo młody, wiek w którym większość młodzieńców jeszcze biega niesfornie ulicami, by w razie zagrożenia pobiec szybko schować się za mamą. Samo zagrożenie również jest inaczej definiowane - zazwyczaj jest to sąsiad, któremu zrobiło się głupi żart albo jakiś przechodzień, którego się potrąciło ganiając kolegę. Niewielki odsetek z wszystkich mieszkańców to shinobi, a niektórzy z nich zaczynają swoje szkolenia wcześnie. Jednym z takich ninja był Kari, który pomimo niedojrzałości mierzył się z dojrzałym światem, aż zgniłym. Teraz należy policzyć ilu z tych dziesięcioletnich wojowników, to samodzielni, wyruszający sami lub z kolegami na misję śmiałkowie, by przekonać się jak wyjątkowym osobnikiem był Ayatsuri. Dziesięć lat, a nim targały emocje znane innym rówieśnikom, lecz ze znacznie innego kąta. Nienawiść, złość, zemsta. Nienawidziło się znajomego za jego głupawe zachowanie, denerwowało kiedy robił nam psikusy i chciało zemścić, by nie pozostać dłużnym. Nie, tutaj chodziło o śmierć, pozbawienie życia kogoś, kto sprawił, iż nasz kolega zginął. Zakończenie historii kolejnego osobnika. Rzecz tak powszechna w aktualnym świecie, że aż zwyczajna, a jednak pojawił się ktoś, kto uznał, że dziesięciolatek nie powinien dobijać swojego przeciwnika, nie powinien szukać ukojenia w krwawej zemście godnej plugawych bandytów.
- Czekaj chwilę. - z bólem podniósł się i ledwo stając na nodze podszedł pod leżącego zabójcę. Miecz, z którego korzystał jako podparcie nagle powędrował w górę, by z siłą opaść odłączając głowę od reszty ciała. Technika brutalna, jednak mniej niż rozpłatanie, a śmierć była pewna. - Taki gówniarz jak Ty nie powinien tego robić. - wycharczał patrząc na swoje dzieło. Cofnął się o krok i rzucił broń na bok, by z impetem usiąść na ziemi i zacząć zdejmować nagolennik rozpinając pasek po pasku, klamrę po klamerce.
- Przeszukaj go i spieprzaj do szpitala. Co przy nim znajdziesz, to jest Twoje. - powiedział, a sam sięgnął po leżące obok niego ostrze, by pomóc sobie nim w zdjęciu kawałka opancerzenia. Paski trzymały się zbyt mocno, a ból był nazbyt intensywny, by próbować je delikatnie rozpinać. Zaczął przecinać niektóre z nich.



//Napisz tego posta i w nim z/t. W ostatnim swoim poście napiszę Ci co znalazłeś przy ciele oraz ile spędzisz w szpitalu.

[Kari]

Misja C 29/30 Otoczeni: Jeden na dwóch. Phi. Znowu traktowali go jak jakieś dziecko. A przecież Kari nie był dzieckiem. Dobra, może i miał dziesięć lat, był też jednak shinobi. A bycie shinobi to nie zabawa jakiegoś bachora z podwórka. To poważny zawód, który muszą wykonywać poważni ludzie. Na misjach często nie ma miejsca na dziecięcą wersję świata - trzeba walczyć o przeżycie...

- Jak chcesz - zamamrotał Kari, patrząc, jak z mordercy uchodzi życie. Kari, choć temu zaprzeczał, był wciąż niedojrzały. Kto wie, normalnie pewnie płakałby w takim momencie. Ale śmierć Komatsu zostawiła po sobie coś więcej, niż tylko martwe ciało. Coś, czego może już nie dać się usunąć z serca młodego marionetkarza. Gorycz, żal? Nie, to coś gorszego. Pustkę. Choć nie znali się zbyt długo, byli w końcu towarzyszami. Choćby przez chwilę. Kari wziął, co było do wzięcia i odszedł w stronę szpitala.

Żadnej więcej poświęconej więzi...

[z/t] -> Szpital