Główny port na wyspie Kantai

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Seinaru, wydobyć potencjał -
17/30

---

Cóż, ciężko było stawić Ci czoła z tak wyszkolonym ciałem i wzmocnieniem umiejętności, które posiadałeś. Niestety, nie mogłeś winić pozostałych zbójów, mogłeś jedynie liczyć na to, że w przyszłości stanie na twojej drodze ktoś znacznie lepszy od Ciebie i wtedy poczujesz co to jest porażka. Nie był to jednak dzień dzisiejszy. Nie przejąłeś się ich stanem zdrowia czy czymkolwiek innym i wróciłeś na łódź kapitana, dopływając w końcu do głównego portu Kantai, który pod osłoną mgły nie reprezentował się jakoś nie wiadomo jak obficie. Może to i dobrze, bo nie zależało Ci raczej na zwiedzaniu krajobrazu, a odnalezieniu kowala, który pomoże Ci z kosą. Zapłaciłeś kapitanowi, który nie chciał tych pieniędzy:
- Poradziłeś sobie z piratami, niech będzie połowa za wszystko, a to zostaw dla siebie jako... Podziękowania ode mnie. - rzekłszy już na lądzie, uśmiechnął się nieznacznie nie przyjmując twoich klepaków. - Kiedyś takowy ze mną podróżował. Nie pamiętam jego imienia, ale mówił o swojej kuźni gdzieś głęboko w osadzie jednego z klanów... Hozuki? Chyba tak... - tylko tyle Ci powiedział, bo tylko tyle wiedział. Mając te informacje mogłeś ruszyć w stronę wskazaną przez kapitana lub do Hanamury. Wszystko zależało od Twojej decyzji, jednocześnie nie miałeś za wiele do roboty w porcie, w którym nie było żadnych znaków kowalstwa, kuźni czy czegokolwiek co mogłoby Ci pomóc. Wyglądało na to jednak, że zdecydowałeś się ruszyć w stronę kowala, którego wskazał Ci kapitan. Byłą to osada rodu Hozuki.

Post tutaj

Jednak nim dotarłeś do osady, musiałeś przeprawić się przez drogę, która była aktualnie strzeżona przez dwóch strażników, w pełnej zbroi i z halabardami, których napotkałeś na swojej drodze. Ni cholery nie chcieli Cię przepuścić, jednocześnie jeden z nich był mocno zainteresowany twoją kosą, a drugi mierzył Cię wzrokiem. Nie wiadomo czemu, ale zatrzymali Cię kompletnie bez podstaw - no może poza kosą - w szczerym polu, twierdząc, że są na patrolu prosto z osady Hozuki.

[Yuji Saga]

Przybyłem. Koniec, tyle w temacie powinno być ode mnie, ale jeżeli chcecie coś więcej to niech wam będzie. Będę opowiadał dalej o moich wspaniałych przygodach. Chyba zacznę pisać książkę o mojej krucjacie do jednego wspaniałej wiary, opartej o mnie.
Podróż na wyspy była dość ciężkim orzechem do zgryzienia. Dlaczego? No wiecie kim jestem, celebrytą, bogiem i przystojną bestią która wszyscy nie mogą się oprzeć, aż nawet przez ten mój zwierzęcy magnetyzm wypuścili listy gończe w większej części świata by mnie znaleźć. Najpewniej chcą mój autograf, ale jeżeli chcą to niech się postarają i mnie złapią. Oczywiście na tym papierku za moją osobą wypisali jakieś głupotki, bo jakby napisali że jestem poszukiwany za moją boskość to by się pewnie spalili ze wstydu, że mnie tak uwielbiają aż chcą dać dużo pieniędzy. Jak nie kochać tych ludzi?
Wracając, była to ciężka przeprawa, aż musiałem unikać większych miast, nawet niekiedy szlaków, a najbardziej ukrywać swoją boskość pod ubraniami by móc coś zjeść, kupić, a nawet przypłynąć tutaj. Jak wspominałem, ciężkie jest życie celebryty,
No ale to już przeszłość! Już tutaj dotarłem!
Zszedłem z łodzi na pomost. Przystanąłem na chwilę, wziąłem głęboki wdech, pokręciłem ramionami dookoła by się rozluźnić, wydech i rzuciłem do siebie na głos.
-No tutaj mogę mieć więcej luzu! Chyba mnie tutaj fani nie szukają~- Na słowo fani uśmiechnąłem się szeroko i ruszyłem przed siebie. Byłem ciekawy ile osób zobaczy moją boskość oraz jakie dziwy pokaże mi ta wyspa i jej ludzie.

[Harisham]

Yuji Saga Misja C
1/30
Była przyjemna wiosenna pogoda. Słońce raźno świeciło wysoko na niebie oznajmiając światu, że niedawno wybiło południe, próbując jednocześnie ogrzać zmarzniętą ziemię i jej mieszkańców, jednak skutecznie jej w tym przeszkadzał ciągnący od strony morza chodny wiatr, który momentami bywał naprawdę porywisty. Delektując się pogodą oraz swoim własnym towarzystwem stałeś obok jednej z dróg, po której co chwila jeździły wozy pełne towaru, i zacząłeś mówić do siebie. Wszyscy dookoła zajęci byli swoimi własnymi sprawami, w związku z czym nikt raczej nie zwracał na ciebie uwagi. Po chwili jednak drzwi tawerny, przy której stałeś, otworzyły się i z środka budynku wyszli, czy raczej wykołysali się wzajemnie się obejmując i sobie pomagając czterej mężczyźni. Byli dosyć młodzi, mieli zapewne około dwudziestu lat. Ich twarze były mocno zaczerwienione. Gdy udało im się wyjść z tawerny ruszyli w twoją stronę. Najwidoczniej nie najlepiej reagowali na obecną aurę, ponieważ mocno chwiali się mocno wiał wiatr. W końcu podeszli do ciebie i jeden z nich mocno mrużąc oczy powiedział mocno bełkocząc w twoją stronę:
- Eee tego, paniczu złoty. Mu tutaj tego spór mamy i ktoś taki jak ty musi nam pomóc w rozsplal... rozsulupl... No w rozwiązaniu go. Bo tego... No. Która jest teraz godzina? Bo cosik mi się chyba oczy popsuły i słońca nie widzę. Yamagi ten tam tutaj. No chodź Yamagi. No Yamagi mówi, że już rano dawno jest. Soma natomiast, ten tam, co rozgląda się za krawężnikiem, żeby sobie ulżyć, plecie bzdury, że już jest jutro, czy pojutrze, czy cholera wie kiedy. Zdecydować się nie może i cholernik co parę flaszek, he he, zdanie zmienia. To jak to w końcu jest paniczu złoty? Która jest godzina i czy jutro, czy dzisiaj jeszcze jest?

[Yuji Saga]

Wszyscy zajmowali się swoimi sprawami, nikt nie zwracał na mnie uwagę. Z jednej strony poczułem się urażony, nikt nie zainteresował się moją osobą, byłem przecież gwiazdą, która lśni na tej ziemi, ale z drugiej strony cieszyłem się z takiego obrotu. Nikt mnie nie poszukiwał, miałem chwilę spokoju by móc zaznajomić się z wyspą o której nie mam zupełnie bladego pojęcia, tylko to że podburzałem ludzi z Kami no Hikage przeciwko nim. To jest dobry start by pokazać się z swojej najlepszej strony. Chociaż każda z moich stron jest najlepsza, nie mam złych.
Czerpałem ze słońca, które mnie rozgrzewało niczym miłość mojej kochanej zmarłej Mamy, aż nagle coś się wydarzyło. Drzwi obok mnie otworzyły się z ogromnym hukiem. Nie powiem, to moja działka by robić wielki hałas, więc odrazu mnie zaciekawiło to zjawisko.
Drzwi które trzasnęły należały do tawerny obok. Przyjemne miejsce, by sie upic, może tutaj wpadnę. No ale wracając, to nie był koniec ciekawych rzeczy. Z tych drzwi wytoczyło się czterech mężczyzn? Tak. Wytoczyło się to dobre słowo na to co robiło czwórka pijaków. Menele są ciekawymi osobami, lubią się najebać i odstawiają ciekawe scenki. Tylko musze na początku wskazać, że nie mam nic do picia, sam lubię dać sobie w gardziołko nektar bogów, lecz ci tutaj to był najpewniej gatunek menelusa plastusa, czyli tych co chyba lubią ciągle pic bez przerwy, bez większych celów.
Oczywiście postanowili do mnie zagadać. Jak widać nawet zamglone oczy alkoholem potrafią zobaczyć kogoś specjalnego. No jestem niczym światło na ćmy, uwielbiają mnie, ale jak dotkną to umrą. Na samo to skojarzenie uśmiechnąłem się szeroko i zacząłem słuchać co mają mi do powiedzenia mości Panowie.
-Złoty Paniczu, uwielbiam to, dziękuje~- Rzuciłem zadowolony z nazwania mojej osoby wspaniałą rudą.
-Rozumiem, to trzeba wam odrazu rozstrzygnąć. Jest już dawno po południu.- Wziąłem mojego paluszka, przystawiłem przed oczami pijaka i pokazałem w górę na słońce. Trzeba było go naprowadzić na kulkę, które świeciła na niebie.
-A co do dnia... to już jest popojutrze, które skończyło się wczoraj, ale dziś jest już dziś, chociaż dla was może już być wczorajsze dziś, więc lepiej spojrzeć na to ile macie lat, wtedy dowiecie się ile dni minęło od waszych narodzin i tak dotrzecie do dnia które chcecie dostrzec swoimi zamglonymi oczkami. Mam nadzieje, że pomogłem.- Uśmiechnąłem się, poklepałem go po ramieniu.

[Harisham]

Yuji Saga Misja C
3/30
Na pierwszy rzut oka pijani młodzi mężczyźni wydali ci się być zwykłymi podrzędnymi, rynsztokowymi alkoholikami. Gdy jednak im się chwilę przyjrzałeś, dostrzegłeś, że owszem ich ubrania w wielu miejscach są zaplamione, jednak w żadnym wypadku nie są zniszczone, a sami mężczyźni wydzielają jedynie mocny zapach alkoholu, a nie potu, czy innych przykrych rzeczy, które można znaleźć w rynsztoku. Poza znacznym upojeniem alkoholowym wyglądali po prostu na zwykłych, uczciwych facetów, którzy przesadzili z ilością trunku. Na twoje słowa, ten, który się odzywał patrzył się na ciebie otępiałym wzrokiem. Gdy jego wzrok podążył za twoim palcem jego wyraz twarzy nie zmienił się.
- Po południu? Dziwne, nie widać. Słońce mi się gdzieś schowało, przeklęte jedno... Eeee tam, dobre żarty. Nie ma słońca, więc jeszcze nie ma jutro. Chłopaki! Źle gadaliście, możemy jeszcze wracać porobić jakąś flaszeczkę.
- We łbie ci się chyba poprzewracało Ise. Przecież jasno jest i słońce wali po oczach, aż źle patrzeć. Jakąś butelkę możemy porobić, ale ty nie pijesz. Obiecałem Nishidzie, że cię dostarczę do domu w dobrym stanie. Przecież ty jutr... Co żeś powiedział olbrzymie? Jest jutro przed pojutrzem od wczora... - odezwał się mężczyzna zwany wcześniej Yamagim, po czym zwymiotował w twoim kierunku, co wyglądało na reakcję na zbyt intensywne myślenie na temat linearności czasu.

[Yuji Saga]

No niby byli ładnie ubrani, ale co ja będę się przejmował. Już ich ochrzciłem Menelusami, to co ja będę poprawiał i wpędzał w błąd resztę widowni, jak już mają jedno to niech tak zostanie. Meneluse śmierdzące i tyle, ledwo ogarniają co się do nich mówi. Sam widziałem ten wyraz twarzy tego co gadał, jak szedł wzrokiem za moim palcem. Wyglądał jak by nie łączył kropek w jednej linii prostej. No ale nadal mnie rozbawiali tym ich stanem i sytuacją, była dość niecodzienna oraz głupia.
-Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli~- Uniosłem dłonie do góry w geście jakbym modlił się, kiedy usłyszałem, że jegomość nie widzi dalej słońca, albo może nie chce po prostu zobaczyć bo się dobrze bawi.
Posłuchałem resztę, gdzie było jakieś obiecanie żonie, by wrócić do domu, po prostu nudy które nie są dla mnie jakoś przydatne. Jedynie to jego główkowanie nad moim dalszym monologiem mnie rozbawił, ale kiedy zobaczyłem, że zaczął strzelać do mnie techniką Suitona w postaci rzygów już nie było do uśmiechu. Postanowiłem jak najszybciej odskoczyć od miejsca w którym powinny wylądować rzygowiny. Raczej nikt nie chce być opryskany czymś co znajdowało się w brzuchu innego człowieka, to jest obrzydliwe.
-Nie w moją stronę robaku....-. Jeżeli by mnie to trafiło to myślę że ta sytuacje by się nie skończyło dobrze dla tych pijaków, ale miałem ogromną nadzieje, że uda mi się to uniknąć, a potem wejść do tawerny by skosztować alkoholu. Nic tu po mnie.

[Harisham]

Yuji Saga Misja C
5/30
Organizm często wybiera zaskakujące momenty i drogi do pozbycia się nadmiernej ilości spożytego alkoholu. Wytężony wysiłek umysłowy spowodowany twoją zagadką o czasie i obecnej dacie z pewnością nie pomógł w uniknięciu ponownego ujrzenia przez światło dzienne ostatniego posiłku Yamagiego. Byłeś jednak wyćwiczonym shinobim, a Yamagi zwykłym, w dodatku mocno pijanym, mężczyzną, więc uniknięcie lecącego pawia nie sprawiło ci żadnego problemu, ku uciesze i wiwatom pozostałych pijanych mężczyzn. Wylądował on z cichym pluskiem na ziemi. Sam wymiotujący po chwili uniósł twarz, obtarł się z pozostałości wymiocin i zaczął mówić:
- Najmocniej przepraszam. To naprawdę nie tyczyło się niczego co powiedziałeś, ani nie miało cię w żaden sposób urazić. To po prostu był zwykły rzyg. Czasem się trafi, he, he. Ja jednak naprawdę muszę wiedzieć jaki jest dzisiaj dzień. Widzisz, ten śmiejący się ze mnie kretyn ma wziąć ślub i właśnie jesteśmy w trakcie jego wieczoru kawalerskiego. Czy może byliśmy? Nie wiem. Strasznie dużo wypiliśmy. Strasznie długo piliśmy... i tego... Kurde naprawdę nie wiemy jaki jest dzień i dlaczego Ise cały czas twierdzi, że jest jeszcze noc. Tak czy siak muszę go jednak odprowadzić do jego narzeczonej, bo idiota jeszcze spóźni się na własny ślub. Problem tylko w tym, że zostaliśmy wyrzuceni z tawerny gdzieśmy pili i nie mamy jak się dowiedzieć ile czasu minęło. - w trakcie mówienia mężczyzna mocno się chwiał i miał problem z utrzymaniem równowagi, jeśli akurat nie opierał się o ścianę. Ty natomiast zauważyłeś, że przez okno tawerny przygląda wam się jakaś kobieca twarz, jednak gdy tylko dostrzegła, że patrzysz w jej stronę, schowała się.

[Yuji Saga]

Ich to bawiło! Bawiło to, że mogę zostać trafiony rzygowinami! No co za tupet! By tak reagować na ubrudzenie Boga we własnej osobie! No tak myślę, że ich to bawiło, bo wiwatowali przy tym. Gdybym nie był w nowym miejscu, które mnie nie poszukuje za moje występki to bym już tutaj zrobił z nimi porządek. Nędzne robaki. Zirytowałem się tym wszystkim!
Spojrzałem na nich marszcząc brwi, słuchając przeprosin i tego co oni tam gadają. W którymś momencie spojrzałem w niebo, a potem pomyślałem, że moja zabawa już przerodziła się w pewną katorgę. Czas to kończyć, bo nie wytrzymam z nimi.... Chociaż fajnie by było może ich jakoś wpuścić w maliny, albo po prostu w rzygowiny, jak chcemy by to był ich równy poziom w tym momencie. Tylko nie wiem co im zrobić? Znokautować? To by było dobre jakby się spóźnili na wesele, dramat by był, niczym na wspaniałych scenach w Shigashi no kibu. Tam to były dramaty!
-Nie obchodzi mnie co robiliście czy do kogo macie go zaprowadzić. Powiem wam tak, kawalerski pewnie jest zawsze wieczorem, albo w nocy. Teraz macie popołudnie, wiec proponuje poruszyć jeszcze jakieś szare komórki, które powinny być na posterunku....- Tutaj skończyłem, ponieważ zauważyłem że w oknie tawerny przyglądała mi się jakaś dziewczyna. Zobaczyła, że ją widzę to odrazu się schowała. Chyba zaciekawiło ją to co się tutaj dzieje.
Uśmiechnąłem się szeroko, spojrzałem na całą grupkę i pokazałem by podeszła do mnie. Kiedy tylko byli przy mnie, to złapałem jedną ręką głowę najbliższego mężczyzny, a drugą kolejnego faceta i postanowiłem uderzyć nimi w głowy pozostałej dwójki. Taką siłą by ich znokautować i odrazu puścić, by padli na ziemie. Ale tutaj to nie koniec, trzeba było rozegrać odpowiedni teatrzyk.
-Pijusy jedne! Rzygacie gdzie popadnie! Jeszcze mnie obrażacie! Co za chamstwo!- Podniosłem podbródek do góry, tak by wyglądało jakbym był obrażony, oraz wykrzywiłem moją minę jakbym się zdenerwował. Nie czekałem, aż ktoś tutaj przybiegnie postanowiłem wejść do tawerny. Generalnie przechodnie powinni widzieć, że pijaki się do mnie przyczepiły i coś odwaliły, więc im się należało.
Wchodząc do tawerny miałem trzy zadania. Zlokalizować kobietę z okna, jakiś ciekawych jegomości z którymi mógłbym się zabawić, no i odnaleźć alkohol, co nie powinno być trudne.

[Harisham]

Yuji Saga Misja C
7/30
Początkowo uznałeś pijanych mężczyzn za zabawnych. Chodzili i mówili w śmieszny sposób, więc było to zrozumiałe. Po kilku chwilach jednak znudziłeś się nimi i postanowiłeś nieco się zemścić za próbę, jakkolwiek nieintencjonalną, zwymiotowania na ciebie. Zadałeś więc parę szybkich ciosów i nim pijani mężczyźni zdążyli zareagować i podnieść się z ziemi, wchodziłeś już do tawerny.
Wnętrze tawerny było zadymione i przyciemnione. Okien było niewiele i były mocno pozasłaniane różnymi firanami, przez co w środku panował stały półmrok rozświetlany sztucznymi źródłami światła. Ludzi w środku było niewielu. Przynajmniej połowa stolików była wolna. Zdecydowaną większość klienteli stanowili marynarze oraz nieco rzadziej kurtyzany. Za barem starszy, ale postawny mężczyzna z siwą brodą ze znudzoną miną wycierał szklanki. Gdy wszedłeś zdążyłeś dostrzec, że ktoś wstał od jednego ze stolików przy jednym z okien i szybko zniknął w drzwiach, które jak się mogłeś domyślić, prowadziły do drugiej sali tawerny.

[Yuji Saga]

Spojrzałem na nich kątem oka na odchodne. A tak by zobaczyć czy udało mi się to co planowałem. No nie udało mi się, chciałem użyć tyle siły by ich znokautować poprzez cios, głowa menela uderza w głowę drugiego menela. Chyba za mało jej użyłem. Chociaż to dobrze, bo jakbym użył za dużo to bym pewnie ich zamordował, a tego teraz nie chce, chociaż zabawnie by było. Widzę sytuację Panny Młodej, jak dowiaduje sie, że jej mąż umarł pod tawerną w dzień ich ślubu. To by była rozpacz! HAH!
Wszedłem do tawerny. No muszę powiedzieć, że to niezły burdel. Mało okien, ciemnica, dużo dymu i wygląda tak sobie słabo. No ale nie dziwie się, jak tylko marynarze są jakimkolwiek źródłem zarobku dla nich. No nic, trzeba korzystać z wszystkiego co dają, nawet jeżeli jest to tak niskiego poziomu dla mojej osoby.
-Ale dziura...Już w Kami no Hikage było ładniej po całej tej zadymie.- Rzuciłem do siebie mimowolnie, nawet jeżeli starałem się powstrzymać i być jakoś miły. Wszystkim coś może się nie udać, nawet takiego wspaniałej istocie jak ja!
Nagle coś bądź nawet ktoś się poruszył z stolika przy oknie i zniknął bardzo szybko w drzwiach do dalszej części tawerny. Wiecie jak mi to śmierdziało poza zwykłym zbiegiem okoliczności? Jakby ktoś chciał mnie wprowadzić w pułapkę, zapędzić w kozi róg! A ja nie odmawiam takich zabaw! Czemu nie pójść tam i być zaatakowany przez kilku oprychów? Albo kogoś gorszego? No to jest jakieś zajęcie!
Nie czekałem. Ruszyłem przed siebie do tych drzwi, które prowadziły do drugiej sali tawerny. Piwo zamówię sobie później, tawerna nie ucieknie przede mną, co nie? No mam taką nadzieje. Teraz idę zadowolony tam gdzie prowadzi mnie ciekawość, mając nadzieje, że zdarzy się coś lepszego niż czwórka pijanych ludzi na kawalerskim.

[Harisham]

Yuji Saga Misja C
9/30
Mimo iż przeczuwałeś pułapkę ruszyłeś w stronę drzwi do drugiej sali. Nikt nie zwracał na ciebie, ani na twoje słowa uwagi. Dla wszystkich byłeś tylko kolejnym klientem, który przyszedł napić się alkoholu i szuka odpowiadającego jego gustom stolika. Szybko dotarłeś więc do drzwi i je przekroczyłeś. Sala do której wszedłeś była mniejsza od poprzedniej, znajdowało sie w niej jedynie parę stolików. Było w niej też mniej ludzi. Jeden stolik był zajęty przez grupę czterech wąsatych i rosłych mężczyzn, którzy wyglądali na marynarzy i zachowywali się dosyć głośno. Przy drugim zajętym stoliku siedział starszy zgarbiony mężczyzna z długą, siwa brodą.

[Yuji Saga]

Powtórzę to jeszcze raz, jakby ktoś nie usłyszał. Matko co za dziura. Nic tutaj ciekawego nie ma w tej tawernie o tej porze. Wszedłem do mniejszego pomieszczenia i nie ma tutaj nikogo ciekawego. Jest staruszek oraz czterech rosłych marynarzy, chyba to ludzie morza, ale nie mogę być całkowicie pewny, nie można od tak komuś przypisywać czym się zajmuje po wyglądzie, to może być niegrzeczne. No dobra, ja mogę, wy nie możecie tak robić. Bogowi wszystko wolno, pamiętajcie o tym. Wracając, nie ma tutaj osoby która przemieściła się do tego pokoju, albo może to po prostu ten staruszek. No nic, nuda. A jak nie ma niczego ciekawego to trzeba to samemu stworzyć. Co przez to mam na myśli? Dziękuje za zapytaliście, ja jako skarbnica mojej wiedzy powiem wam jedno. BÓJKA! Dokładnie, chce zrobić burdę w tawernie. Mam do tego dobrą okazje, czterech rosłych Chłopa rzuci się na jednego też wielkoluda. Są dość głośno, widać że mogą być silni, więc jak ich sprowokuje to może wystartują do mnie dość agresywnie, a oto mi chodzi.
Zadowolony spojrzałem na nich mrużąc czerwone oczy. To były moje ofiary do dobrej zabawy. Ruszyłem w ich stronę, jak gdyby nigdy nic. Po prostu szukam miejsca by sobie usiąść. Nawet ktoś tak boski jak ja musi gdzieś usadowić przepiękne cztery litery. Kiedy będę przechodził bardzo blisko jednego z tych mężczyzn to chciałem szybko oraz z całej mocy uderzyć łokciem i iść dalej. To może spowodować zaczepkę słowną z ich strony.

[Harisham]

Yuji Saga Misja C
11/30
Nieobecność osoby, którą śledziłeś w żadnym stopniu nie wydawała ci się podejrzana. Twój czas atencji był na tyle niski, że najwidoczniej zdążyłeś się nią już znudzić, podobnie jak było z pijanymi mężczyznami z wieczora kawalerskiego. Znudziwszy się więc szukałeś nowej rozrywki i uznałeś, że małe mordobicie powinno przynajmniej na chwilę wystarczyć. Ambitnie uznałeś, że czterech sporych rozmiarów dojrzałych mężczyzn jest w zasięgu twoich możliwości i to ich wybrałeś na ofiary. Z drugiej strony alternatywą był tylko garbaty staruszek, który zapewne nie byłby żadnym wyzwaniem. Przechodząc obok trąciłeś więc jednego z mężczyzn. Akurat odkładał on na stół swój kubek z winem i przez twoje uderzenie odrobina czerwonego trunku wylała się na stół.
- Ostrożnie chłopcze. Chodząc w ten sposób, możesz napytać sobie biedy. - rzucił ci z uprzejmym uśmiechem trącony mężczyzna, po czy wrócił do rozmowy ze swoimi towarzyszami.

///Wrzuć pod postem swoje kp

[Yuji Saga]

Udało mi się! Szturchnąłem nawet sprawnie, tak by wyglądało to jak wypadek. Aktor ze mnie jak ta lala. Tylko był mały problem. To nie podziałało. Został poruszony, że trochę jego wina wylało się na stół. To już powinno być odpowiednim powodem by się zdenerwować. No ja bym tak zrobił. Tylko jegomość, którego popchnąłem łokciem był jakby małą oazą spokoju, bądź po prostu był w takim przyjemnym stanie, że takie zaczepki na niego nie działały. Dziwne, nie spodziewałem się tego. Chyba muszę dowiedzieć się więcej o ludności tej wyspy, bo chyba trafiłem na kulturalna wyspę. To już kolejna różnica między moim miejscem urodzenia a Kantai. W Shibashi no Kibu jak byłem mały to nawet za wylanie kropelkę piwa byłem miotany po podłodze niczym mop, a siniaki po tym miałem ogromne, a tutaj jak już jestem ogromny, silny to po prostu miła uwaga, że tak mogę sobie napytać biedy. Ogromna różnica.
Zrobiło mi się głupio z mojego zachowania. Chciałem zacząć bójkę, a tutaj miły Pan mi wybaczył coś takiego i nie zrobił większego problemu. Powinienem zmienić swoje zachowanie... Pierdolenie. To dobra szansa by dalej się zabawić i zmieść tych debili z planszy! Za bycie miłym można dobrze oberwać! Takie jest życie! Taka jest zasada, która stworzyło życie oraz JA!
Wykonałem moją najbardziej wkurzona minę. Zrobiłem solidny zamach moją prawą ręką i wykonałem z całej mocy uderzenie w bok tego mężczyzny, któremu wylałem Wino. W taki oto sposób wykonałem technikę Taijutsu "Gangeki".
-NIE ZASTRASZAJ MNIE DZIADZIE!- Ryknąłem głośno z złości w trakcie wykonywania techniki. Muszę powiedzieć, że powinni mi dać nobla za aktorstwo, bo umiem odegrać zdenerwowanie. Nic mi nie zrobił ten "miły" marynarz, ale trzeba było się jakoś zabawić i odegrać, że to on mnie sprowokował. Niech rozpoczną się igrzyska!

  Ukryty tekst

[Harisham]

Yuji Saga Misja C
13/30
Nie rozumiałeś kompletnie, jak ktoś może być wobec ciebie miły. Było to dziwne biorąc pod uwagę twoją chęć szukania poklasku i wielbicieli. Tak czy siak, szukając powodu do wszczęcia bójki z jakiegoś powodu nie chciałeś wyjść na agresora, mimo iż nim ewidentnie byłeś. Udałeś więc swoją złość i zaatakowałeś mężczyznę, którego szturchnąłeś. Trudno było powiedzieć, czy twoje próby aktorskie były przekonywujące, ponieważ towarzysze zaatakowanego mężczyzny bardziej byli przejęci twoimi czynami, a twarz staruszka przy drugim stoliku skryta była w cieniu i spod brody trudno było dostrzec jego mimikę. Zaatakowany przez ciebie mężczyzna runął jak długi przez stół, tracąc przytomność. Jego towarzysze natomiast natychmiast wstali i ruszyli na ciebie z zaciśniętymi pięściami.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst