Dom Ojca i Córki

[Narubi]

Pomóc Nozomi!

Ranga C - 15/30+
Masaru

Masaru targały wewnętrzne przemyślenia. Myślał o tych dziewczynach, które tam pracowały. Martwił się o ich przyszłość. Robił właśnie coś o czym Nozomi zdawała się w ogóle nie myśleć. Ale czy tak było w rzeczywistości? Nie było wątpliwości, że dziewczynom prawdopodobnie praca była bardzo potrzebna, ale co innego pracować jako kelnerka i roznosić ludziom jedzenie i napoje, a co innego dawać dupy, bo tak sobie jakiś idiota zażyczył i zagroził, że przestanie płacić, jeśli ta nie będzie go zadowalać seksualnie. Go i jego znajomych. To było podłe z jego strony i musiało zostać zakończone. Pomijając fakt, że nieletnie dziewczyny w ogóle nie powinny pracować, a o pieniądze musieli troszczyć się ich rodzice, te dziewczyny pracowały i wyzbywały się swojego człowieczeństwa i całej godności, wylewając hektolitry łez. Czy nie lepiej by było jakby rzeczywiście umarły? W każdym bądź razie Nozomi zdawała się wiedzieć dużo na temat tego procederu i była przekonana o tym, że gdy tylko ten bydlak zginie to dziewczynom będzie lepiej. Przecież był właścicielem restauracji. Restauracji, w której pracowały. Nowy właściciel przecież mógłby być lepszy i rzeczywiście płacić im za bycie kelnerkami. Masaru był jednak do tego sceptycznie nastawiony. Dyskusja na ten temat jednak nie rozpoczęła się w ogóle. Chłopak stwierdził, że zrobi to, nawet jeśli według niego mogło to spowodować nieszczęście tych niewinnych dziewczyn. To po prostu trzeba było zrobić, chociażby po to, żeby otrzymać jakieś wynagrodzenie. Pozostało dogadać odpowiednie szczegóły.
- Czarna róża, hmm ... - zamyśliła się Nozomi - Dam radę. Poczekaj z godzinę. Później Ci ją przyniosę.
Następnie spojrzała na sprzęt, który nosił ze sobą Masaru. Jakaś kukła. Shurikeny. Czy rezygnowanie z tego było dobrym pomysłem? Ewidentnie widać było, że to śmiercionośny arsenał, który może przydać się w walce.
- Możesz zostawić u mnie co chcesz, ale musisz się liczyć z tym, że możesz nie wrócić i to przepadnie. A z drugiej strony ... czy to Cię nie osłabi?

[Masaru]

Masaru miał co prawda wewnętrzne rozterki dotyczące słuszności jego przyszłych poczynań ale się uspokoił. Co prawda nie potrzebował pieniędzy aż tak bardzo. Poza tym mimo że nie podobało mu się do końca zadanie, a przynajmniej to że nikt nie wziął pod uwagę jego konsekwencji. Zgadzał się na to tylko dlatego że blondyna byłą zdesperowana i jak nie on to zaraz znajdzie kogoś innego kto nie będzie mieć takich rozmyślań jak on. Tak kuglarz przynajmniej w teorii miał wpływ na to co się stanie. Wracając do zadania przyjął z spokojem informację że ma poczekać godzinę na otrzymanie róży. Przynajmniej nie musi jej samemu załatwiać. Pytanie czy to go nie osłabi lekko go zdziwiło. O ile kwestia ze jak tu nie wróci i jego sprzęt zostanie to trudno, musiał się z tym liczyć była oczywista to to pytanie go rozbroiło. Zabrzmiało to jak by dziewczyna sądziła że jest jakiś upośledzony. Westchnął. Nazomi, mam na plecach 2 wielkie shurikeny i sporą 2,5m kukłę. Uwierz wejście z nimi do lokalu raczej nie jest na pewno pomocne jeśli chodzi o wtapianie się w tłum. Liczę się z tym że jak nie będę mógł tutaj wrócić to przepadnie, a przynajmniej do czasu aż uda mi się tutaj dostać. Bo liczę że w razie jak bym musiał się wynieść z miasta na jakiś czas to moja kukła będzie bezpieczna u ciebie w domu i nie skończy jako podpałka. Cały czas się uśmiechał, do niej. Pierwszy raz zwrócił się do niej po imieniu. Usiadł i oświadczył- Ja pomedytuję chwilę i przemyślę jeszcze kilka opcji a ty w tym czasie jak możesz to załatw mi jakiś worek, objętości no nie wiem jak na 5 ziemniaków, oraz ta czarną różę. Będę ci wdzięczny bo wolałbym raczej nie być widzianym jak kupuje ten kwiatek.

[Narubi]

Pomóc Nozomi!

Ranga C - 17/30+
Masaru

Nozomi pokiwała tylko przecząco głową. Pewien pomysł chłopaka niezbyt jej się podobał. Masaru jednak nie domyśliłby się sam o co konkretnie chodziło. Dziewczyna jednak oznajmiła mu krótko, wyjaśniając całą sprawę:
- Niestety nie możesz u mnie zostać pod moją nieobecność.
Była to oczywista oczywistość. Chociaż Masaru właśnie został wynajęty przez dziewczynę do popełnienia jednej z najgorszych możliwych zbrodni, czyli zamordowania jakiejś osoby, to jednak ona postanowiła zachować zdrowy dla tej nowej relacji dystans. On był pracownikiem, a ona pracodawcą. Pracownik nie powinien siedzieć w domu pracodawcy pod jego nieobecność. Oczywiście mógł to robić, gdyby znali się już od dłuższego czasu i byli w pewnym sensie przyjaciółmi. Jednak Nozomi znała Masaru od jakichś 20 minut może nawet krócej. Nie było szansy, żeby zostawiła go w domu. To było w pewien sposób dziwne. Bała się, że Masaru ją okradnie, a nie bała się, że ją zabije. Cóż ... może po prostu dobrze potrafiła oceniać ludzi? W każdym razie taka właśnie była jej decyzja i ciężko byłoby chłopakowi ją jakoś kwestionować.
- Przyniosę to o co prosisz. Idź sobie ... gdzie chcesz. Do jakiejś kawiarni czy gdzieś. Spotkamy się za godzinę u mnie, ok? - zapytała i gdy tylko Masaru nie zgłaszał żadnych obiekcji, dała znak do wyjścia, ubrawszy uprzednio kozaki i kurtkę obszytą futrem. Na dworze było bowiem zimno. Masaru mógł oczywiście zostawić niepotrzebny sprzęt w jej domu. Nie było potrzeby, by to taszczyć ze sobą. Gdy tylko dziewczyna i jej płatny zabójca opuścili lokal, blondynka zamknęła drzwi na klucz i schowała go do kieszeni kurtki.
- Zajebmy gnoja! - wykrzyczała, a następnie dorzuciła tylko krótkie - Do widzenia.
Następnie ruszyła w swoją stronę, a Masaru został sam.

Wypracowanie z j. polskiego: Opisz co Twoja postać robiła przez godzinę. Pracę umieść w tym temacie. Zrobimy mały timeskip.

[Masaru]

Shinobi całkiem zadowolony z przebiegu rozmowy i tego że dziewczyna załatwi mu czarną różę oraz mały worek w którym schowa coś niezbędnego do tej operacji. Dziewczyna wykopała go na dwór na mróz i kazała coś ze sobą zrobić przez godzinę, oczywiście pozwoliła zostawić ekwipunek i dobrze bo nie miał ochoty paradować po mieście z kukła i shurikenami dużymi. Pozostawił je u niej w pokoju, a torba zakryta była kimonem oraz płaszczem. Wyglądał całkiem jak normalny obywatel, nie licząc oczywiście protezy z łańcuchem. Gdy wychodzili blondynka rzuciła tekstem zajebiemy gnoja, kuglarz aż się rozejrzał po podwórku. Uważał że raczej jak ktoś planuje morderstwo szanowanej osoby to nie powinno się o tym krzyczeć na dworze. Ale nie skomentował ani nie upomniał swojej pracodawczyni. W końcu ona dowodziła. Gdy ta wyszła z posesji zamykając uprzednio dom na klucz Masaru począł się zastanawiać co zrobić w tą godzinę. Nie chodziło bynajmniej o to że miał dla siebie zajęcia. Raczej o to że miał ich aż za dużo, pierwsze co zrobił to wyjął kunaia i zaczął schludnie obcinać brodę przeglądając się w jeziorku, po uprzednim roztrzaskaniu lodu łańcuchem. Wpuścił do niego chakre i rypnął nim w lód, który z trzaskiem pękł. Po zgoleniu się i przestaniu wyglądać jak jakiś beduin z pustyni był gotowy do dalszej drogi. Wiedział bowiem że broda która jest normalna w prowincji z której wracał to w mieście kupieckim może być postrzegana jako coś co jest jedną z cech osoby która nie dba o swój wygląd. Wyszedł zza teren ogrodu i począł szwendać się po mieście, zrobił to oczywiście tak aby nikt nie widział skąd wyszedł, żeby nikt nie zarzucił mu potem że ma jakieś głębsze relacje z Nozomi, a 20 latek nie powinien mieć raczej takich relacji z 15 latkom. Chodził spacerując po ulicach miasta i szukał burdelu, lub jak kto woli przybytku w którym głównie starsi kawalerowie załatwiają swoje potrzeby. Lalkarz nie szedł tak bynajmniej w tym samym celu co większość klientów. A przynajmniej nie był to jego główny cel. Ale na razie skupił się na szukaniu jakiegoś. Jak znajdzie to poczyni dalsze kroki, w celu dokonania zabójstwa. Ale powoli, najpierw miał godzinę na własne przygotowania.

[Narubi]

Pomóc Nozomi!

Ranga C - 19/30+
Masaru

Na szczęście nikt nie usłyszał Nozomi. W pobliżu nie było dużej ilości domów, a ich mieszkańcom zwyczajnie nie chciało się w taką pogodę stać na dworze i podsłuchiwać sąsiadów. Nozomi jednak nie rozwaliła misji już na samym początku. Masaru natomiast w czasie gdy dziewczyna udała się załatwić odpowiednie przedmioty, zaczął czynić własne przygotowania. Zgolił brodę i być może nawet tak wyglądał bardziej przystojnie. To jednak musiały ocenić dopiero kobiety. Później udał się na poszukiwania. Po jakiś czasie znalazł to czego szukał (napisz czego szukałeś, byleby to było coś co rzeczywiście możesz znaleźć, a nie jakieś OP artefakty czy coś w ten deseń) i mógł wrócić po około godzinie do domu dziewczyny.
- Jesteś - powiedziała Nozomi, która czekała tam już od jakiegoś czasu - 10 minut spóźnienia. Ja zdążyłam już otworzyć ponownie dom i napalić w piecu. Gotowy?
Ostatnie pytanie oczywiście dotyczyło misji. Blondynka rzuciła Masaru worek. Stosunkowo nieduży. Szmaciany. Nieprzeźroczysty. W środku była czarna róża i ciemnoniebieski flakonik.
- Może być?
Jeśli chłopak potwierdził, dziewczyna skinęła głowa, życzyła powodzenia i weszła do domu. Następnie zamknęła drzwi i Masaru ponownie został sam. Mógł więc działać i zabić tego skurwysyna, tak jak tego sobie Nozomi życzyła. Musiał jednak wybrać dogodną porę ataku (popołudnie/wieczór lub noc - popołudniu i wieczorem widoczność będzie pełna, a w nocy ograniczona do 5 metrów - w następnym poście napisz którą porę dnia wybrałeś).

z/t: tutaj