Szlak wschodni - ku Szerszeniom!

[Kyoushi]

Misja C
12/15 Wcieliłeś swój plan w życie. Nie czekałeś na oponenta aż ten ruszy w Twoją stronę. Wykorzystałeś swoją nadludzką szybkość i refleks do uniku ataku maczetą, przeskakując pod przeciwnikiem i delikatnie rozcinając mu tętnicę szyjną co spowodowało jego natychmiastowy upadek i rozlew krwi godny tanich horrorów z lat dziewięćdziesiątych. Kolejny z rywali nie zasypywał gruszek w popiele i planował zaatakować Cię rzucając swoją bronią. Miałeś jednak czas by sparować ją kataną nieco i odskoczyć co dało Ci trochę więcej czasu, a ten planował wziąć broń swojego kamrata. Gdy już chciałeś go zaatakować zorientowałeś się, gdyż byłeś dość czujny, że z góry, z drzewa zeskakuje... Tak! Ten uciekinier trzeci. Jak się tam znalazł? Bóg jeden wie. Jednak leciał na Ciebie z maczetą z ruchem pionowym z góry. Miałeś jakieś półtorej sekundy na reakcję. Twój drugi przeciwnik sięgał po swoją maczetę. Działaj!

[Raito]

Kolejny trup na koncie Raito. Zbiry nie mogły się z nim równać szybkością, a nawet jeśli, brakowało im rozumu. Nie potrafili wymyśleć niczego więcej poza prosty cios, szarża, czy jak ten najnowszy zeskok z góry. Jeszcze się nie nauczyli, jaka dzieli ich przepaść w poziomie zwinności?
Mijając stygnącego trupa, ninja zwinnie uskoczył na bok, mijając wyrzucone ostrze drugiego w kolejce. W dalszym ciągu niedowierzał, że można być takim bałwanem. Po chwili kątem oka dostrzegł lecącą z góry znajdę. Więc to tutaj się podziewał! No kto by przypuszczał... Było zbyt ciemno, aby dostrzec jak wysoka była roślina, z której zeskakiwał, lecz by utrzymać dorosłego, musiała być dość potężna. Biorąc pod uwagę prosty zamiar zwalenia się na Niebieskowłosego, nawet jeżeli dobrze by wycelował, sam byłby już nieźle poturbowany. Grawitacja robi swoje. Dlatego też trzeciego shinobi zostawi sobie na deser, a zajmie się tym, który próbuje odzyskać oręż. Widząc, w którą stronę biegnie, wykona w tą stronę skok, starając się uciec spod lądującego orzełka i tym samym przecinając drugiemu drogę, ale nie do końca. Pozwoli mu schylić się po broń, bo wtedy odsłoni się na krótkie cięcie w szyję. Gdyby jednak zdołał pierwszy odzyskać maczetę i wybronić się, za pomocą akrobacji znowu postara się uniknąć jego ciosów i spuścić mu nieco krwii. Kiedy już z nim skończy, podbiegnie do zbierającego się z ziemii tchórza i nie pozwalając mu na podniesienie tyłka, przetnie najbardziej odsłoniętą tętnicę.
Jak już zbierze dostateczne żniwa, będzie chciał jak najszybciej odnaleźć zakopaną porcelanę i w końcu ukończyć bieg do mety, w dalszym ciągu wypatrując kolejnych zastępów ludzi z maczetami.

[Kyoushi]

Misja C
13/15 Akcja była dość sprawna i szybka. Uskoczyłeś w bok by uniknąć ciosu i zatrzymałeś się obok drzewa. Wtedy też zorientowałeś się, że nadlatuje jakiś kotleś z góry, który planował Cię zabić jednym uderzeniem. Dzięki temu jednak zorientowałeś się, odbijając delikatnie od drzewa uniknąłeś ataku, ten podczas obrotu próbował jeszcze zaatakować po lądowaniu, ale Ty byłeś już przy facecie, który podnosił maczetę. Atakowałeś w kark, jednak ten już był w połowie skulony i mógł zablokować uderzenie. Do akcji nadbiegał z tyłu przeciwnik, a ten jak widziałeś trzymając Twój miecz w klinczu, jakby nie chciał Ci pozwolić się uwolnić. Mogłeś łatwo zauważyć, że planuje kopnięcie, a jego kompan nadbiega od tyłu. Prawdopodobnie jakaś prosta kombinacja, gdzie kopiący wysuwa biodro tak, by uderzyć nogą z tyłu. Nadbiegający jest może 4 metry od Ciebie, z klinczu raczej ciężko w tej chwili wyjść, bo mógłbyś zostać boleśnie skaleczony maczetą. Twój miecz jest od lewej zablokowany w rączce maczety.

[Raito]

Ta walka była wyjątkowa, bo nieco się przedłużała. Raito nie docenił refleksu rywala i kiedy celował w kark, tamten się zasłonił, stawiając ninję w patowej sytuacji. Całe życie Niebieskowłosy szkolił się pod szybkie wykańczanie wrogów, dlatego siła i wytrzymałość były jego achillesową piętą. Nie wiedział jak długo zdoła wytrzymać w zwarciu, lecz czuł jak ręce zaczynają się męczyć. Zdecydowanie za wcześnie, jak na shinobi.
Młodzieniec dostrzegał także, iż latający tchórz wcale dobrze zniósł spotkanie z glebą i właśnie się przygotowywał, aby pomścić zmarłych kolegów.
Szybkonogi zamierzał wykorzystać obu mężczyzn i upiec dwie pieczenie na jednym ogniu. Miał nadzieję, że wystarczy mu zwinności, by wykonać sztuczkę. Polegał on na niespodziewanym wysunięciu się z blokady i cięciu poziomo, w kole, odskakując do tyłu. W ten sposób podczas wirowania ciąłby nisko nadciągającego, a następnie odbił się i zakończył wreszcie sprawę ze skulonym.
Udany manewr pozwoliłby na jednoczesne załatwienie dwóch wrogów, uniknięcie kopniaka, a w końcu kontynuowanie właściwej części misji - odniesienia porcelany do Baru pod Szerszeniem.

[Kyoushi]

Misja C
14/15 Wpadłeś na zaiste ciekawe zagranie. Było ono trochę skomplikowane jednak Twoja szybkość i refleks pozwoliły Ci wykorzystać cały drzemiący w tej zagrywce potencjał. Genialnie uwolniłeś się z klinczu delikatnie odskakując wraz z obrotem, gdzie przeciąłeś brzuch przeciwnika, który jedynie padł na twarz. Miecz zatopił się na tyle głęboko i przy tej szybkości porozrywał jelita przeciwnika. Momentalnie po chwili doskoczyłeś atakując skulonego przeciwnika, któremu ulałeś sporo krwi, gdy trafiłeś centralnie, między klatką piersiową, maczetą chroniącą twarz... W miejsce, gdzie jest centralna tchawica. Stamtąd i z ust wylały się litry krwi, a Ty mogłeś w końcu zając się porcelaną, która leżała w odległości bodaj dziesięciu metrów od Ciebie. Gdy tylko ruszysz, zobaczysz, że leży w krzakach nietknięta i wszystko z nią w porządku. Po chwili, możesz ruszać, gdzie przy końcu lasu, który był naprawdę już niedaleko, mogłeś spojrzeć, że rzeczywiście pociemniało. Jednak nie było na tyle ciemno jak w lesie.. W oddali, jakieś 200 metrów za lasem zlokalizowałeś swoje miejsce docelowe.. Bar pod Szerszeniem!

[Raito]

Kocie ruchy pozwoliły w mgnieniu oka wybrnąć z niewygodnej sytuacji i posłać dwójkę przeciwników do piachu. Pierwszy po rozpłataniu brzucha zwyczajnie wysypał się na zewnątrz i padł jak długi, natomiast ten, który jeszcze niedawno trzymał Akolitę w klinczu, pożył nieco dłużej. Próbując zaliczyć przygodę bez jakichkolwiek obrażeń, ninja musiał uniknąć jego kopniaka. Jednak już niedługo drugi dostał to, co mu się należało, czyli stal w tchawicę.
Gdy emocje już opadły, Raito rozejrzał się dookoła. Jeszcze nigdy nie był uczestnikiem takiej rzezi. Zapewne szybko się to nie powtórzy. Dumny, iż sprostał zadaniu, postanowił zbytnio się tym nie chwalić. Ludzie nie lubią śmierci, nawet jeżeli jej ofiarą padają źli. Dlatego dłużej nie napawając się metalicznym zapachem krwii oraz zwycięstwa, chłopak ruszył na poszukiwania porcelany.
W momencie, kiedy odnalazł zawiniątko nie tyle ucieszył się z nietkniętego ładunku, co z odzyskania płaszcza. Była noc, a chłód lasu dawał porządnie w kość. Nie szukając więcej guzów wśród owej niebezpiecznej natury postanowił jak najszybciej opuścić kompleks.
Już po paru chwilach marszu odnalazł Bar pod Szerszeniem. Wściekł się, przypominając sobie jak zleceniodawca zapewniał go o bezpiecznym szlaku, więc wleciał do środka niczym burza, oddał zapakowany skarb i natychmiast zarządał zapłaty za fatygę, a także dodatkowe nieprzyjemności, nie wyjaśniając na czym polegały.
Gdy dostanie pieniądze, jak najszybciej wróci do domu, czując jak opadająca adrenalina odkrywa zmęczenie. Jeżeli po złocisze zostałby odesłany do kupca, zbeształby barmana i po wynagrodzenie wybrał się dopiero następnego dnia.
Teraz liczył się tylko odpoczynek...

z/t

[Kyoushi]

Misja C
15/15+ W końcu po całej zabawie udało Ci się dotrzeć do baru. Bar jak bar - całkiem tradycyjny. Nic nowego w nim nie mogłeś zauważyć. W ogóle Twoje wejście było bardzo.. Że tak kolokwialnie powiem - olane. Nikt nie przejął się Twoją tajemniczą niebieską czupryną, a samego Ciebie zignorowały nawet największe leszcze, które piły czystą przy stoliku obok.
Barman jednak dobrze wiedział i znał sytuację. Gdy tylko dostrzegł Twoją osobę z jakąś 'paczką' zlecił Ci ruchem ręki byś podszedł. Jednak nie kwapiłeś się na to, więc on zdecydował się zrobić to pierwszy. Gdy był już koło Ciebie wystawił ręce i zabrał od Ciebie pakunek, zostawiając Cię na środku, a sam poszedł na zaplecze. Wtem po chwili wrócił z kopertą i uśmiechnięty od ucha do ucha.
- Dzięki chłopcze! Doskonała robota, porcelana cała! Oby więcej takich poczciwych kurierów! - mówił to wręczając Ci kopertę i odchodząc za bar. To chyba byłoby na tyle Twojej pracy? Czyż nie?

Misja zakończona!