Przystań ukryta między klifami

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Hikaru, właściwie Edward Teach -
13/30

---

Zrezygnowałeś z szukania swojej przybocznej. To było dość logiczne, gdyż dziewczynka musiała już spać tej nocy. Płynąc morskim szlakiem miałeś okazję szkicować spokojne morze, marynarzy, wszystko wokoło. Niestety, byłoby zbyt spokojnie, gdyby nic się nie wydarzyło. A miało się dziać całkiem wiele, jednak nie teraz o tym. Prawdopodobnie po tym, jak zorientowałeś się, że nie ma w pobliżu żadnych innych statków, mogłeś spokojnie założyć, że zboczyliście z wyznaczonej trasy. Cóż, widać było pewną zależność, jednak nie chciałeś od razu panikować.
Obserwowałeś co się dzieje, a kapitan ruszył na dziób. Zdarzyło się wtedy coś nieoczekiwanego, szczególnie, że byłeś dość pasywny w poczynaniach. Nagle, gdy obserwowałeś kapitana, usłyszałeś dziewczęcy krzyk, gdy w objęciach jakiegoś zbira trzymana była Rin z szablą przy szyi i zasłoniętymi ustami. Gość trzymał ją mocno i kierował się ku krawędzi statku, z której mógłby uciec. Co więcej, kolejny krzyk reprezentowany był przez samego... Kapitana, który jakby spadł z dziobu. Na statku pojawiło się dwóch uzbrojonych oprychów. Obydwaj nadchodzili od steru (gdy Ty byłeś na jego centrum), więc około 15 metrów od Ciebie. Czyżby to była zaplanowana akcja?

[Hikaru]

W jednej chwili zrobiło się naprawdę gorąco. Zgodnie z przypuszczeniami młodzieńca, coś poszło nie tak. Spodziewał się tego, że zaraz mogą się zacząć kłopoty - ale mimo wszystko tempo zmian i szybkość akcji zaskoczyła go. Atak piracki nastąpił błyskawicznie - najwyraźniej była to starannie zaplanowana zasadzka. Nie było teraz jednak czasu na rozważania - musiał działać i to działać bardzo szybko.

Aktualnie sytuacja nie przedstawiała się ciekawie. Jeden z bandytów zdołał już porwać Rin (to znaczy skrępować ją - bo jeszcze nie zdążył opuścić statku), a dwóch kolejnych nadchodziło od strony steru. To oznaczało tylko jedno - konieczność użycia technik Chōjūjutsu. Bez chwili zastanowienia sięgnął więc już tradycyjnie za plecy po swój pędzel oraz pusty zwój, który rzucił na ziemię, jednocześnie rozwijając. Szybkimi, zamaszystymi ruchami narysował najpierw dwa węże, które powołał do życia, a później dwa lwy, którym również za pomocą swojej chakry nadał życie. Jeden z węży miał pomknąć w kierunku napastnika trzymającego biedną Rin i skrępować mu nogi, by nie mógł z nią uciec. Celem drugiego z kolei było to samo, nie mniej jednak ten po wpełznięciu na niego miał skrępować mu rękę, by nie zdołał zrobić dziewczynce nic złego swoją bronią.

Co do lwów z kolei, one miały prostsze zadanie - rozszarpać na kawałeczki gości, którzy zbliżali się od strony steru. Gdzie była jednak reszta załogi? No i być może trzeba się spodziewać większej liczby piratów? Ta myśl pojawiła się u Uchihy tylko na moment, bo cały czas był zajęty walką i obserwowaniem poczynań swoich atramentowych pupilów.

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Hikaru, właściwie Edward Teach -
15/30

---

Robiło się gorąco. Duszno, atmosfera była ciężka i niebezpieczna. Czy czułeś tę presję na sobie, będąc tu jedynym shinobi na statku? Bardzo możliwe. W końcu nie brałeś udziału w walkach na śmierć i życie, a obijanie mord na gołe piąchy to jeszcze nie to samo co szable w dłoni, dzierżone przez ów piratów. Śmiało można było ich tak nazwać ze względu na poczynania, które mieli dokonać. Jeden porywacz, spadający kapitan za burtę oraz dwóch oprychów, którzy kierowali się w Twoją stronę. Nie było kolorowo. Do tego ciemność, którą rozświetlał jednak skutecznie księżyc w pełni.
Taktyka była przygotowana, zacząłeś działać. Szybko rozłożyłeś zwój i zacząłeś rysować. Pojawiły się po aktywacji lwy i węże. Przeciwnicy nie byli bierni, jednak też nie spodziewali się takich szatańskich sztuczek. Węże idealnie zespoliły się z ciemnością, która panowała wszędzie, gdzie nie było dostępu od blasku księżyca, natomiast lwy, ruszając nie miały na pewno tyle gracji i możliwości ukrycia się w cieniu. Co ciekawe, uważałeś, że nie było tu reszty załogi, do tej pory nie. Byłeś praktycznie sam. Może to zdrada? Węże trafiły do celu i skutecznie powstrzymywały napastnika przed zabiciem dziewczyny, wierzgali się obydwoje. Lwy nie miały tyle szczęścia. Jeden z nich bardzo szybko zniknął, gdyż mężczyźni okazali się niezłymi kooperantami. Gdy jeden był atakowany, drugi ciachnął go precyzyjnie i rozwalił na atrament. Drugi lew natomiast walczył, odbijając swoje pazury od broniącego się szablą chłopa. Była to chwila na to by przemyśleć taktykę. Lew sobie prawdopodobnie poradzi, bo nie byli w stanie tak łatwo zaskoczyć drugiej zwierzyny jak pierwszą. Obchodzili go, ale nie mogli do Ciebie dotrzeć, skutecznie atramentowy stwór trzymał ich z daleka.

Proszę o umieszczenie

  Ukryty tekst

[Hikaru]

Poczynania i postępy szły różnie, najbliżej prawdy bylibyśmy chyba gdybyśmy określili, że połowa się udała, a połowa nie. Uchiha z ulgą przywitał widok bandyty trzymającego Rin, który sam był teraz przytrzymywany przez węże. Nie stanowił teraz większego zagrożenia, więc należało się skupić na innych. Tak więc jeden był z głowy, przynajmniej na chwilę. Pozostało jeszcze dwóch opryszków, którzy targnęli się na życie Hikaru i jego młodszej kompanki Rin.

Chłopak szybko zwrócił wzrok z powrotem na dwójkę siłującą się z lwem. Było dla niego oczywiste, co należało teraz zrobić. Kolejnymi, szybkimi pociągnięciami pędzla powołał do życia kolejnego lwa, który miał pomóc swojemu pobratymcowi w walce z rzezimieszkami. Sam Hikaru również nie zamierzał jednak próbować – w momencie zwinął i schował zwój z pędzlem i atramentem i ruszył na wroga. Lwy na razie miały trzymać ich na dystans, a shinobi zaczął obchodzić jednego z nich. Teraz byli w potrzasku: dwóch na trzech, zupełnie tak, jak sami chcieli przed chwilą wyeliminować lwa. Jeśli więc jeden z bandytów obróci się do Hikaru, lew skoczy mu na szyję i rozszarpie ją, jeśli odwrotnie – Uchiha zatopi swój Kunai po rękojeść w jego karku. Potem procedura zostanie powtórzona z kolejnym, tyle tylko że zadanie będzie jeszcze łatwiejsze – trzech na jednego nie pozostawia dla zwykłego pirata praktycznie żadnych szans na przeżycie.

Gdzie jednak była załoga? Co się dzieje z kapitanem? Czy przeciwników będzie więcej? Odpowiedzi na te pytania poznamy zapewne dopiero w kolejnym odcinku.

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Hikaru, właściwie Edward Teach -
17/30

---

Nie szło gładko, ale też nie jak po gruzie. Mogłeś powiedzieć, że życie nie było usłane różami, a Twoja taktyka nie przyniosła oczekiwanych efektów. To znaczy przyniosła, ale tylko po części, przez co mogłeś czuć się rozczarowany, ale wcale nie musiałeś. To w końcu dopiero Twoje pierwsze prawdziwe starcie, w którym zachowałeś spokój i koncentrację od początku - zobaczymy też czy do końca. Jak widać szybko oceniłeś sytuację, że węże poradzą sobie z tym chłopem, który mocno trzymał dziewczynkę, gołym okiem było widać, że nie radzi sobie najlepiej, gdy ma się obydwie ręce zajęte. Jednak tą, w której trzymał szablę zawsze mógł przypadkiem ją skrzywdzić.
Nie czekałeś dłużej i narysowałeś kolejnego lwa, który ruszył na pomóc swojej atramentowej kopii. Sam Hikaru w końcu wziął sprawy w swoje ręce chowając przybory ulicznego artysty. Lwy nie pozwalały rzeczywiście podejść bliżej rzezimieszkom, który mogli tylko odstraszać ostre kły i zębiska Twoich stworzeń. Widać było, że nie byli do końca pewni co się dzieje po ubiciu pierwszego z nich, ich kolor także nie pomagał w tych ciemnościach, które panowały na łajbie. Miałeś rzeczywiście zmysł do tego pojedynku, ponieważ uknułeś to dość ciekawie. Niestety, nie wszystko mogło pójść po twojemu. Obchodziłeś swoich przeciwników, w trakcie, widząc, że gość z Rin uwolnił się od węża przy ramieniu przetwarzając go na atrament. Dodatkowo, zranił Rin w ramię szablą, którą trzymał jej wcześniej przy szyi podczas próby oswobodzenia. To był kwestia czasu by uciekł przez burtę. Wtem, zauważyłeś, że za piratami otwiera się właz i z niej niemal wyskakuje zwerbowany przez Ciebie nożownik, który szybkim rzutem zaatakował pirata plecy, tego, do którego po chwili doskoczyłeś i ugodziłeś go w kark kunai. Lwy natychmiast przerzuciły się na ostatniego, a Ty miałeś dowolność dalszej pracy.
- Tam są kolejni! - powiedział Twój kompan, który zauważył dwóch kolejnych piratów wchodzących od strony dziobu, tam, gdzie wpadł do wody kapitan.

[Hikaru]

Udało się bardzo szybko spacyfikować dwóch rzezimieszków, którzy zagrażali bezpośrednio Hikaru. Dwa lwy, shinobi i zwerbowany w ulicznej knajpie nożownik zdecydowanie wystarczyło na dwóch gości, którzy pewnie co prawda jakąś tam wprawę w walce mieli, ale pewnie niewiele większą niż uliczny rozrabiaka. Tak w końcu było z większością piratów – byli oni na tyle silni, by bez problemu terroryzować załogi statków handlowych i pokonywać laików w starciach, ale gdy przychodziło im zmierzyć się z regularnymi siłami zbrojnymi bądź w ogóle shinobi, wypadali bardzo blado. Tak też się miała sytuacja z tą dwójką, która po interwencji Uchihy i jego kompanów wypadła z puli aktywnych przeciwników.

To jednak wcale nie oznaczało spokoju czy nawet krótkiej przerwy w walce. Tak jak spodziewał się nasz młodzieniec, siły pirackie były znacznie silniejsze niż poznane do tej pory trio. Kolejna para bandytów właśnie wchodziła na pokład od strony dziobu. Nie byli oni jednak wbrew pozorom głównym problemem, na który zwrócił uwagę Hikaru. Rin cały czas groziło niebezpieczeństwo. Chłopak nie docenił siły porywacza, który był w stanie uwolnić się od jednego z węży i – o zgrozo – zranić dziewczynkę. W takiej sytuacji konieczna była delikatność działania i dyskrecja, o ile było w ogóle możliwe. Miał do dyspozycji dwa lwy i jednego węża, który najwyraźniej nadal dzielnie siłował się z porywaczem. W jego głowie powstał już kolejny plan.

Schował kunai do pojemnika i znowu wyciągnął szybkim ruchem dłoni przybory malarskie. Wiedział, że i tym razem najskuteczniejsze będą węże, więc kolejne dwie oślizgłe bestie ruszyły w kierunku wroga. Ich zadanie było dokładnie takie samo, jak ich poprzedników – zbliżyć się pod osłoną ciemności, wejść po nogach do góry i skrępować ramiona i tors delikwenta. Tym razem jednak HIkaru nie miał zamiaru stać i czekać na efekt. Odczekał kilka sekund, by węże zrobiły swoje i pomknął w kierunku agresora. Lwom kazał osłaniać się przed atakami „nowej” dwójki, a najlepiej po prostu odciągnąć ich gdzieś na bok. Sam natomiast, gdy już znalazł się w bliskiej odległości od tego, który trzymał Rin, bezceremonialnie poderżnął mu gardło swoim kunaiem. Najpierw oczywiście upewnił się, że nie zrani przy tym swojej kompanki.

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Hikaru, właściwie Edward Teach -
19/30

---

Byłeś jak w transie. Pokonując dwóch, wiedziałeś, że sobie możesz poradzić. Zresztą, strach był Ci w owej sytuacji obcy. Dopóki miałeś swój pędzel, mogłeś namalować nim swój własny świat. Bagatelizowałeś możliwości rzezimieszków, jednocześnie zdając sobie sprawę, że jakoś to będzie. Widać było niedociągnięcia i braki w kunszcie piratów, którzy myśleli, że będzie to kolejny łatwy łup. Łatwy i przyjemny do pokonania statek, który odda swoje dobra bez kosztów życia. Może mieli także pomysł na to, by rozprawić się ze wszystkimi i go po prostu zatopić - tego się nie dowiemy, ponieważ pilnowałeś całego dobrobytu kapitana, który niestety nie miał tyle szczęścia, znikając już wcześniej z pokładu. Co jak co, nie był to czas na przemyślenia i oklaski. Walka trwała, a Ty musiałeś się skupić na wygranej i obronie swojej załogi, którą reprezentowałeś w boju. Nie martwiłeś się w tej chwili o siebie, a o małą Rin, która została potraktowana z nienależytą siłą. Zraniona, nie przestawała płakać, co mogło przyprawiać o ciarki nawet największego twardziela. Oceniłeś szybko sytuację, biorąc pod uwagę ilości bojowe, które posiadałeś na planszy.
Schowawszy kunai, kolejny raz sięgnąłeś po pędzel i atrament sympatyczny. Kolejne węże wypełzły ze zwoju, zasuwając w kierunku wroga. Jednoślady ruszył w cieniu, a Ty niedługo później wraz z nimi. Dobra reakcja, by zachować sobie swobodę, gdy lwy oddzieliły pozostałych wrogów od Ciebie, dając Ci więcej czasu. Podchodząc bliżej i bliżej, wiedziałeś jak węże znów spełniły swoją rolę, a Tobie udało się trafić w tętnicę szyjną, która podczas tej szarpaniny była na tyle widoczna, że nie miałeś z tym większych problemów. Nie widziałeś też kapitana, twój przyboczny nożownik walczył, a lwy jakoś sobie radziły odgradzając pozostałych. Krew sikała z szyi i pokrywała twoje ubrania, jednak Rin stała jak wryta obok, gdy już została wypuszczona z ramion porywacza...

[Hikaru]

Hikaru nie zwykł być mściwy – w ogóle starał się stronić od emocji na polu bitwy (i nie tylko zresztą), ale tym razem zatopienie chodnego kawałka stali w mięsistej szyi pirata sprawiło mu niebywałą satysfakcję. Gość otrzymał dokładnie to, co mu się należało. Napadanie i zabijanie dla pieniędzy innych ludzi to rzecz tak daleka od kanonów moralności, że każdy powinien ją potępić. Jeśli do tego dodamy porywanie, a nawet ranienie małych dzieci, otrzymamy odpowiedź na pytanie skąd wzięła się taka reakcja u naszego bohatera.

Do rzeczy jednak. Uchiha wyjął kunai z szyi rzezimieszka i odepchnął go gdzieś na bok, by zakończyć już ten prysznic w czerwonej substancji. Wycierając go o ubranie pirata, obserwował otoczenie, zastanawiając się co powinien zrobić dalej. Miał teraz do dyspozycji trzy węże i dwa lwy, a więc całkiem pokaźną gromadkę chowańców, dzięki którym mógł na wiele różnych sposobów wyeliminować z gry kolejnych napastników.

- Rin, schowaj się gdzieś w bezpiecznym miejscu! Najlepiej wróć do swojej kajuty – powiedział stanowczo do dziewczyny. Jego stanowczość wynikała z chęci pospieszenia jej – wszak nie wiadomo kiedy znowu na pokładzie znajdą się wrogowie, a następnym razem może nie pójść już tak łatwo jak do tej pory. Kiedy upewnił się, że dziecko zniknęło za drzwiami pomieszczenia, zwrócił wzrok ponownie na dwójkę na dziobie. Wybrał najprostsze rozwiązanie – pobiegł co sił w ich kierunku i tak jak poprzednio, korzystając z tego że byli oni zajęci lwami, zaszedł ich od tyłu. Tym razem jednak nie chciał ich zabijać, a ogłuszyć bardzo mocnym uderzeniem w potylicę. Dodatkową pomocą miały być węże, które mogły przecież krępować ruchy antagonistów. Liczyła się szybkość i skuteczne wykonanie!

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Hikaru, właściwie Edward Teach -
21/30

---

To już wiedzieliśmy - Hikaru sam siebie próbował pozbawiać emocji, które przeszkadzałyby w kontynuowaniu i wykonywaniu zadań zgodnie z jego przewidywaniami. Jednocześnie, podczas tego mordu nie mogłeś się opanować i wyglądałeś na zadowolonego z siebie, gdy pozbawiłeś jednego z mężczyzn życia. Było to na tyle nieprzewidywalne, że krew, która prysnęła Ci na twarz i policzki, wydawała się słodka. Do tego stopnia, że chciałoby się ją polizać i skosztować. Wykonując swoje zadanie, broniłeś dziecka, które tego potrzebowało jak nigdy wcześniej. Byłeś dla niej teraz bohaterem, jednym z niewielu w jej krótkim, ale jakże intensywnym życiu. Odepchnąłeś po chwili trupa, który jeszcze chwytał się za szyję, jednak był to dla niego już koniec. Korzystają z chwili, rozejrzałeś się co należy robić dalej. Twoje zwierzęta poruszały się sprawnie w osłonie nocy.
Poinstruowana dziewczynka niemal natychmiast ze strachu uciekła do kajuty, tuż po twoim wyraźnym i jednoznacznym rozkazie. Zdecydowanie nie miała ochoty przebywać tutaj dłużej. Przypilnowałeś by tak się stało, gdy po chwili już musiałeś reagować na dalsze wydarzenia. Ruszyłeś na przód, jednak nie spodziewałeś się, że po chwili Ci goście okażą się bardzo pomysłowi i oparli się o siebie plecami, dobywając noży i rzucając w twoje twory. Jeden lew zniknął, a Ty byłeś już dość blisko. Oparci o siebie nie mieli problemów z punktem, gdzie nie widzą. Tak też przygotowani na ataki z mieczami w ręku, obserwowali pole i co rusz rzucali kolejnymi nożami w twoje stwory, ciebie i Twojego towarzysza, który był tuż obok i celował w nich swoim nożem.

[Hikaru]

Tym razem niestety nie wszystko poszło tak, jak miał to w planach Hikaru. Tych dwóch okazało się twardymi sztukami i nie poddali się zmasowanemu atakowi zarówno węży, jak i lwów. Uchiha skrzywił się, sięgnął jednak po metalowe gwiazdeczki, które w żargonie shinobi nazywane były shurikenami. Korzystając z faktu, że wokół piratów wciąż znajdowały się zwierzęta i jego kompan, podszedł na odległość kilku metrów do dwóch jegomościów i z całej siły cisnął w ich kierunku gwiazdkami - w pierwszego trzema, w drugiego dwoma. Celował w szyję czy też bardziej ogólnie - w górną część torsu, czyli miejsce, które stanowiło jednocześnie dużą i niezbyt ruchliwą powierzchnię. Nie zbliżał się do nich jednak na bezpośrednią odległość, ponieważ walka wręcz kunaiem z ludźmi uzbrojonymi w szable - nawet jeśli byli to tylko piraci - mogła się dla niego skończyć bardzo źle. Swojego sukcesu upatrywał w niespodziewanym ataku i współpracy z lwami, wężami i współziomku rekrutowanym w portowej spelunie.

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Hikaru, właściwie Edward Teach -
23/30

---

Przeciwnikom na statku nie można było odmówić zawziętości i tego, że nie chcieli dać się pokonać, mimo nieudanego abordażu. W końcu prawdopodobnie planowali uprowadzenie dziewczynki, a przy okazji ograbienie statku, na który napadli. Niestety, był tu pewien młokos o umiejętnościach shinobi, które świetnie sprawdziły się w owej sytuacji, przytłaczając przeciwnika atramentowymi tworami, które spisały się na medal - mimo, że to wciąż nie był koniec akcji. Młody Uchiha miał jednak plan jak znów zadziałać, by rozwiązać ten problem. Pokonać lub przepędzić bandziorów ze statku. Nie zaskoczyłeś swoich przeciwników, ale nie mogli bronić się przed bronią miotaną, tak jak i Twój kompan, który rzucał nożem, jednocześnie samemu zostając trafionym w udo. Jeden z napastników dostał nożem w brzuch, a drugi został zasypany gwiazdkami przez Ciebie, przez co obydwaj upadli na ziemie, już dość bezbronnie, w dodatku obficie krwawiąc. Reszta należała już do węży i lwa, które pokieraszowały przy okazji Twoich gości.
To jednak nie był tak naprawdę koniec, ponieważ miałeś na głowie rannych jegomości, którzy dokonali abordażu - piratów, a także swojego kompana od noża, który teraz miał nóż wbity głęboko w udo. Cóż, oprócz niego na pewno spanikowana Rin w kajucie, a także... Gdzie podział się kapitan? Ostatnim co pamiętałeś to to, że był najbliżej dziobu łodzi, a później ten plusk. Czyżby był w wodzie? A może zwiał pozostawiając wszystkich?

[Hikaru]

Nóż i kilka shurikenów, które minęły się w powietrzu były wystarczające by rozstrzygnąć ten pojedynek. Dwóch piratów padło bezwładnie na deski pokładu. Niestety ucierpiał również kompan Hikaru, który został wzięty na cel przez jednego z rzezimieszków. Nóż wbity w udo zdecydowanie nie był przyjemną pamiątką po pojedynku.

Uchiha rozwiązał (przynajmniej na jakiś czas) najważniejszy problem w postaci atakujących bandytów morskich. Musiał jednak uporać się z kilkoma innymi, co prawda nieco mniejszymi, ale nadal palącymi. Użył ożywionych węży do tego, by skrępowali oni jeszcze na wszelki wypadek ręce i nogi rannych piratów. Lwy miały czekać w gotowości, w razie gdyby była potrzeba kontynuowania walki. Po drugie chciał pomóc kompanowi, który pomógł mu w walce jako jedyny z załogi (gdzie do cholery podziała się reszta?!), ale musiał najpierw upewnić się co do innych rzeczy. Podszedł więc do burty i użył swoich przyrządów rysowniczych, by narysować i wypuścić do wody trzy ryby, które miały natychmiast wskoczyć w morskie głębiny i odszukać kapitana, a później wrócić i zaraportować o tym, co się dzieje dookoła statku. Dokładnie to samo zadanie wyznaczył narysowanemu nietoperzowi, nie mniej jednak tutaj wątpił w dużą skuteczność zwierzaka z uwagi na panującą wokół mgłę. Cóż, nie zaszkodzi spróbować.

Kiedy tylko zwierzęta wyruszyły już na zwiad, schował przybory i ruszył szybko do rannego kompana.
- Nie możemy go wyjmować, bo możesz się wykrwawić. Nie wiemy czy nie trafił w żyłę albo tętnicę. No i… dzięki za pomoc. Widać, że znasz się na rzeczy – powiedział, biorąc mężczyznę pod bark i pomagając mu stawiać kroki w kierunku najbliższej kajuty, zapewne tej samej, w której przebywała teraz Rin. Priorytetem było znalezienie kogoś, kto mógłby pomóc w wyjęciu ostrza i opatrzeniu groźnej rany. Jeśli to się uda, Hikaru wraca na pokład – być może w międzyczasie wrócą już jego atramentowi towarzysze niedoli.

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Hikaru, właściwie Edward Teach -
25/30

---

Bezwzględny i bez sumienia, tak można śmiało podsumować poczynania Hikaru, który radził sobie całkiem nieźle w tejże batalii. Rozegrał ją na morzu, więc mógł stać się pogromcą piratów - nic więcej dodawać nie trzeba, gdyby samozwańczy korsarz przejął teraz łajbę i popłynął dalej, szarżując pośród mórz, wycinając kolejnych oprychów. Nic nie działo się jednak bez strat, ponieważ jego nożownik otrzymał cios... Nożem w udo. Można się było tego spodziewać, że nie każdy wyjdzie tu bez szwanku. Uchiha nadal działał, zaczynając od tego, że musi ubezwłasnowolnić piratów, którzy wciąż byli żywi. Wykorzystał do tego wcześniej przyzwane węże, które oplotły im ręce i nogi na tyle, na ile pozwalała ich siła. Pozostawiłeś w owej chwili swojego kompana, który usiadł na deskach, ściskając swoją ranę i blokując krwawienie, wciąż nie wyciągając noża z uda. Ty w tym czasie młody Sogeńczyku, polazłeś na burtę, a następnie narysowałeś i przyzwałeś trzy ryby, które wpadły do wody jak kamienie.
Popłynęły one w najbliżej skierowane miejsce, w którym prawdopodobnie znajdował się kapitan, który wypadł za burtę. Ruszył czym prędzej, gdy Ty zająłeś się rysowaniem kolejnego stworzenia, które miało pomóc Ci w szukaniu swojego pracodawcy. Nietoperz wiedział doskonale co ma robić i ruszył w poszukiwania wśród tej mgły. Tuż po tym wróciłeś do kompana, by go pocieszyć. Ten przymknął tylko oko nic nie mówiąc. Był pewny, z lekkim uśmieszkiem i tylko uciskał ranę, a na słowa o pomocy, delikatnie poklepał Cię po barku i dał się podnieść by przenieść się do kajuty dziewczynki, która leżała zawinięta w łóżku jak placek. Gdy wróciłeś na pokład, był już Twój nietoperz, który najwidoczniej widział gdzie jest kapitan, chciał Cię nawet tam zaprowadzić. Zależało teraz to czy chciałeś tam iść, płynąć etc. czy zając się kompanem z nożem w udzie.

[Hikaru]

Tym razem nie było żadnych nowych kłopotów. Dzięki temu, HIkaru mógł zająć się kłopotami starymi, a konkretnie towarzyszem broni, który odniósł bolesną i poważną ranę. Uchiha pomógł mu dostać się do kajuty, gdzie mógłby w miarę bezpiecznie poczekać na pomoc. Uwagę shinobiego zwróciło natomiast to, że nadal nigdzie nie było widać ani słychać reszty załogi. Co było przyczyną takiego stanu rzeczy - tego nie mógł wiedzieć.

Wyszedł znowu na pokład, pozostawiając Rin i rannego, by odszukać kogokolwiek, kto mógłby pomóc. Tymczasem nietoperz powrócił już ze zwiadu, nie mniej jednak stan współziomka był na tyle poważny, że zwierzę i kapitan tej łajby musieli poczekać - gdziekolwiek się znajdowali. Hikaru zlustrował więc wzrokiem pokład w poszukiwaniu zejścia pod pokład i gdy je znalazł, skierował się tam biegiem.

- HALO?! CZY JEST TU KTO? ZAATAKOWALI NAS PIRACI, POTRZEBUJĘ POMOCY DLA RANNEGO! - wrzasnął, nachylając się w głąb przestrzeni, w której spodziewał się znaleźć... kogokolwiek. Jeśli udało mu to załatwić, pokierował ludzi do pomocy rannemu, sam natomiast w końcu mógł się zająć tym, co miał dla niego przygotowane nietoperz. Jeśli nie... cóż, był zmuszony kontynuować poszukiwania.

[Kyoushi]

Misja rangi C
- Hikaru, właściwie Edward Teach -
27/30

---

Pierwszym pytanie, które się narodziło - gdzie był kapitan Teach? Gdzie był czarnobrody?Jak widać nie miałeś też czasu na zbyt wiele pytań, ponieważ twój kompan miał bolesną ranę, której nie mógł w łatwy sposób opatrzyć. Robiło się z minuty na minutę co raz niebezpieczniej, a dryfowanie po wzburzonym morzu w nocy też nie należało do najprzyjemniejszych - o to też tutaj się rozchodziło, a raczej miało rozejść. Gdy ty myślałeś o reszcie załogi, nikt nie chciał się pokazać, nikt nie chciał wyjść. Nie wiedziałeś dlaczego, ale wszyscy się tego bali. Wyszedłeś czym prędzej na pokład by kogoś odszukać. Nie miałeś czasu na kapitana, którego nietoperz w końcu odnalazł, jednocześnie musiałeś działać i ratować swojego pobratymca zwerbowanego jeszcze w porcie. Odnalazłeś w końcu zejście na dół, pod pokład, z którego wcześniej wyszedł nożownik. Tam wszyscy, jak jeden mąż skryci byli w kącie z nożami, patelniami i innymi przyborami w rękach, oczekując końca. Byli wystraszeni jak pozostawione szczenię samemu sobie.
Gdy z góry zszedłeś Ty, a nie ktoś inny kogo nie znali, wszyscy jakby odetchnęli, jednak nie było też tak kolorowo, ponieważ zastawili pułapkę, w którą wpadłeś. Była to linka na schodku, która spowodowała twój upadek na sam dół. Napięta była przez dwóch innych kucharzy, a zlatując uderzyłeś się mocno w głowę pobliskiej beczki. Niestety, utraciłeś na parę minut przytomność, by wybudzić się po chwili, gdy któryś z nich próbował Ci pomóc wstać. Co ciekawe, mogłeś poczuć na języku krew, która spływała Ci z okolicy brwi. Prawdopodobnie przy upadku rozciąłeś sobie łuk brwiowy. Nie ma to jak wpaść w pułapkę własnych ludzi ze statku. Mogłeś być jednak pewien, że było ich tutaj mniej, niż wcześniej, więc, gdy już mogłeś wstać, widziałeś, że ktoś zajął się tym nożem, który leżał już u stóp, a noga była zabandażowana. Najgorszym było to, że poczułeś iż... Stoicie. Statek musiał o coś zahaczyć, jednak bardzo blisko was widać było ten oświetlony port. Czyżbyście dobili na mieliznę?