Dom Izanagi'ego

[Izanagi]

[Izanagi]

Zaraz po jednej z misji udałem się do swojego domu aby odpocząć, wziąć prysznic, zjeść coś płożyć się spać. Byłem strasznie wymęczony po ostatnich przejściach, dużo misji, walki, spania w lesie i jedzenia podrzędnych potraw, teraz wreszcie mogłem sobie w spokoju coś zjeść, porządnie się umyć i rozprostować kończyny. Po wydarzeniach na wyspach mam zamiar porządnie doszlifować swoje umiejętności, czuję że nie jestem odpowiednio silny aktualnie. Dużo się nauczyłem ale wiem że jeszcze w tym momencie nie jestem wstanie nauczyć się niczego wartościowego więc trzeba nabrać więcej doświadczenia wykonując kolejne misje, teraz czas się przespać i zregenerować swoje siły. Zmęczony tak bardzo byłem że usnąłem obok mając talerz z niedokończonymi kanapkami, które pięć minut temu sobie przygotowałem do zjedzenia.

[Ayatsuri Juranu]

"Poszukiwania"
Misja rangi D dla Izanagi
1/15? Ponoć shinobi powinien być zawsze czujny, ale ta czujność ominęła naszego osobnika, znanego jako Izanagi. Jak on mógł być Akoraito? Jak zasnął nad swoim posiłkiem. Na szczęście przemyślał kolejność działań i chociaż umył się wcześniej, więc teraz można było uznać, że normalnie się przygotował do snu, ale dla niektórych profesjonalistów takie zachowanie byłoby nie do pomyślenia. To jednak małe ma znaczenie, gdyż upadając nad niedokończonymi kanapkami, przespał noc. Nie ma to jak porządne zmęczenie, ale też porządny wypoczynek, który był wymuszony przez ciało, dzięki czemu dostało tyle, ile pragnęło i na ile zasłużyło. Jednak na pewno pomocne w budzeniu się było pukanie do drzwi. Cóż za sytuacja - człowiek już ubrany, gotowe śniadanie, przychodzący interesanci. A taki Izanagi tylko leniwie zdrzemnął się ze zmęczenia. Na jakieś dziesięć lub więcej godzin...

[Izanagi]

Dobry sen miałem, gdy usłyszałem pukanie. W pierwszej chwili nie chciałem słyszeć tego, tak dobrze mi się spało ale w drugim momencie sobie pomyślałem że to może być coś ważnego i trzeba wstać. Ciężko mi to przyszło ale podniosłem się i udałem do drzwi, po drodze założyłem swój zielony płaszcz, cały czas przecierając twarz. Po tylu godzinach dobrego snu, we własnym domu po tak długiej podróży z licznymi przygodami, musiałem się porządnie wyspać w wygodnym łóżku. Podszedłem do drzwi i otworzyłem je, spojrzałem na osobę lub to co było za drzwiami i zaspany zapytałem.
- Co tam?- przecierając oczy zaklejone. Miałem nadzieje że to jeszcze nic poważnego, może to listonosz przyniósł jakąś korespondencję, oby tylko nie rachunki, zresztą nie było mnie we wiosce dłuższy czas, może ktoś się za mną stęsknił na przykład jakaś ładna koleżanka.

[Ayatsuri Juranu]

"Poszukiwania"
Misja rangi D dla Izanagi
3/15? Bez śniadania, ale poprawiając swój ubiór o zielony płaszcz, przedstawiciel rodu Uchiha ruszył w kierunku drzwi, żeby skonfrontować się z przybyszem. Ktoś napastował go w domu, ale skoro ostatnio go w tym domu nie było, to raczej nie byłby to nikt znajomy, a pewnie jakieś sprawy służbowe. Co też mogłoby być dziwne, bo wieści o przybyciu do wioski chyba nie mogłyby się rozejść tak szybko? Przecież dopiero co odpoczywał po powrocie...

Kończąc już teoretyczne kwestie tego, kim mógłby być przybysz, przejdźmy w końcu do tego, kim przybysz właściwie jest! A przybysz okazał się nikim innym, jak około czterdziestoletnią kobietą, lekko pulchną, o spiętych brązowych włosach i odzianą w zieloną yukatę, przyozdobioną szyciem w niebieskie kwiaty. Wyglądała jak typowa pani domu i dobrze jej z oczu patrzyło, ale widać zmęczenie na jej twarzy było. Cóż ją tak zmęczyło? Może nawet nie tyle to, co po prostu zmartwiło?
- Dzień dobry, paniczu. - powiedziała skłaniając się w geście powitania. Może nie była młoda ani szczupła, ale miała pewną kobiecą grację w sobie i swoich ruchach, a także tym dziwnie drżącym głosem - Usłyszałam, że mieszka tu Akoraito wielce panującego nam tu rodu... To pan może? - zagadnęła, zaczynając od ogółów, nie zdradzając jeszcze sprawy szczegółów

[Izanagi]

Za drzwiami stała kobieta która miała do mnie jakąś sprawę, na początku wyglądałem tylko głową przez drzwi ale jak usłyszałem że ma do mnie jakaś sprawę postanowiłem otworzyć szerzej drzwi odkręcić się by zrobić sobie jakąś kanapkę i czegoś napić.
- Tak to ja, o co chodzi?- zostawiłem drzwi szeroko otwarte aby kobieta weszła do środka, przy okazji zawsze szybko się nieco przewietrzy a ja nie marnując w ogóle czasu coś zjem i napiję się. Zrobiłem jedną kanapkę z szynką i napiłem się wody, ruszyłem by usiąść przy stole, po drodze spoglądałem na kobietę i wskazałem ręką z kanapką w ręce aby wchodziła do środka.
- Wejdź i mów co się stało, co chcesz?- nie mogłem się doczekać czego ode mnie dzisiaj mogą chcieć, dopiero po chwili do mnie doszło że ktoś odezwał się paniczu w stosunku do mojej osoby, nie byłem do tego przyzwyczajony bo praktycznie wcale mi się do nie zdarzało. No ale niema co, niech wchodzi i mówi czego chce.

[Ayatsuri Juranu]

"Poszukiwania"
Misja rangi D dla Izanagi
5/15? Kobieta wykorzystała zaproszenie i weszła do środka, szykując się już do opowiedzenia tego, co miała. Wiadomo było, że będzie się to wiązało z zadaniem dla niego, skoro wybitnie szukała kogoś, kto jest shinobi, a nie prosiła o byle pomoc. Jakkolwiek nie musiało to być coś ciężkiego, po prostu Akoraito łatwiej znaleźć niż Doko, gdy już się szuka. W końcu jest ich mniej i mają oni już pewną renomę.
- Otóż potrzebuję pomocy w poszukiwaniu mojego syna. Wdał się ostatnio w nieciekawe towarzystwo i nie wraca do domu od kilku dni. - przedstawiła sytuację najprościej, jak umiała, licząc, że akoraito się zgodzi - Zawsze gdy wypływał na morze zostawiał mi przynajmniej list, a teraz od kilku dni nic... - potem się otrząsnęła, że w ogóle się nie przedstawiła, przedstawiając tę sytuację - Przepraszam za moje maniery, nazywam się Tsuchi Kin, a mój syn to Tsuchi Dosu...

[Izanagi]

Wysłuchałem spokojnie tego co miała do powiedzenia pani Kin, po czym oparłem rękę o kolano siedząc przy stole na podłodze i powiedziałem z uśmiechem na ustach.
- Jasne że pomogę, tylko teraz takie pytanie, gdzie powinienem zacząć szukać? Mam szukać igły w stogu siana? Morze jest dość rozległe objętościowo przez co są marne szanse że mógłbym go tam znaleźć.- w ostatnim zdaniu można było wyczuć nutkę sarkazmu, oczywiście wiedziałem że trzeba będzie przepytać ludzi w porcie gdzie albo coś w tym stylu. Wstałem od stołu, podałem rękę dając jej znać że chce aby wyszła bo mam zamiar ruszyć z misją.
- No, dobrze ruszam natychmiast, tylko proszę mi powiedzieć gdzie powinienem zacząć, może jakieś zdjęcie syna, no za nim zacznę poszukiwania chce posiadać jak najwięcej informacji, chyba pani to rozumie.- być może ona tego nie rozumie, kto wie. Mam tylko nadzieje że wszystko mi powie w skrócie telegraficznym za nim dojdziemy do drzwi i znajdziemy się na zewnątrz.

[Ayatsuri Juranu]

"Poszukiwania"
Misja rangi D dla Izanagi
7/15? Kobieta już się uśmiechnęła, gdy shinobi na pomoc się zgodził, zechciała więc opowiedzieć więcej szczegółów o celu poszukiwania, ale potem Uchiha ją jeszcze jedną rzeczą zaskoczył. Zdjęcie? Co to w ogóle jest? Widać było zmartwienie, bo przecież jeśli to "zdjęcie" będzie mu niezbędne, to przecież ona nic takiego nie ma...

- Zdjęcie? A cóż to takiego? - zapytała zdziwiona. No cóż, na poziomie technologicznym średniowiecznej Japonii fotografia chyba nie była zbyt popularna - Ale mogę opowiedzieć. Jest na pewno niższy od pana. Ma czarne włosy, takie w górę zaczesane. O. - zrobiła gest rękoma, żeby pokazać - I często chodzi na żółto ubrany. I szalik szaro-czarny. - opowiadała wygląd urywkowo - A znaleźć, to nie wiem. Często wypływał, ale zawsze dawał znać, więc może gdzieś w porcie... Może w jakiś lokalach, nie wiem... Widziałam go kiedyś z jakimiś ludźmi dziwnymi, ale nie pamiętam, jak wyglądali...

Tak oto dążyli do wyjścia, bo Izanagi chciał się zająć sprawą natychmiast, a ona rozumiała sytuację opowiadając i będąc jednocześnie krok w krok przy nim w stronę drzwi. Im szybciej wypuści swojego pomocnika na "łowy", tym szybciej może się znaleźć jej syn.

[z/t] -> http://shinobiwar.pl/viewtopic.p ... 15#p108215

[Izanagi]

Wróciłem do domu po udanej misji, można powiedzieć że ta misja za trudna nie była, dlatego też mógłbym szybko jeszcze jakąś wykonać. Wszedłem do środka zamykając drzwi za sobą, zaparzyłem herbatę, zrobiłem kanapki i usiadłem sobie przy stole. Siedziałem sobie spokojnie i relaksowałem się, popijałem herbatkę i myślałem sobie o głupotach. Trochę nudziłem się tutaj sam, ale co zrobić, po zjedzeniu wstałem ruszyłem do łazienki wziąć prysznic, przebrać się. Po szybkim pobycie w łaźni nadszedł czas aby położyć się spać, nic za bardzo innego w tym momencie mi nie zostało, a chciałbym sobie lekko baterie podładować, jutro poszukam sobie jakiegoś zlecenia. Za nim usnąłem poleżałem sobie jeszcze z trzydzieści minut, powyobrażałem sobie różne opcje walki, jakieś fajne jutsu, aż usnąłem.

[Ryou]

Pomyślicie sobie może co Ryou mógłby robić w pobliżu domu Izanagiego którego nawet nie zna. No rozkmina jest to nie lekkiej wagi, to jedno jest pewne. Jednak to czasem nawet najbardziej trywialne rzeczy są w stanie doprowadzić do spotkań losowych i na pierwsze oko nie związanych ze sobą shinobich. No to śpiesząc z wytłumaczeniem Ryou może i wypoczął już po treningu na ławeczce jednak nie zaspokoił swojego pragnienia a tak się składało że nie miał przy sobie drobnych na zakup oraz jego dom znajdował się dosyć daleko. Rozwiązanie proste, łatwe i nie za bardzo przyjemne dla chłopaka bo jakoś bardzo nie przepadał za interakcjami z nieznajomymi ludźmi, no ale skoro był już na miejscu... Zapukał pewnie trzy razy o losowe dla niego drzwi które należały do Izanagiego w celu zaczerpnięcia wody pitnej od dobrego obywatela.

[Ayatsuri Juranu]

„Robota”
Misja rangi C dla Izanagi i Ryou
1/45?

Minął na pewno więcej niż dzień, a mniej niż tydzień, zanim dwójka gości przychodzących zsynchronizowała się by przybyć do domu Izanagi’ego w tym samym czasie. Jednym z nich był Ryou, spragniony młodzieniec, który chciał poprosić o wodę gospodarza tego domu. Znalazł się tu zupełnie przypadkowo w akurat takim momencie. A co to za moment? Przyszła akurat kobieta, znana gospodarzowi jako Tsuchi Kin. Kobieta wyraźnie była zaniepokojona, co mógł dostrzec młodszy z Uchihów, stojący przed drzwiami.
- Przepraszam. Pan to kto? – pytanie było trochę niegrzeczne, ale przynajmniej wprost przedstawiła, co ma na myśli. Również stanęła przed drzwiami, ale zwrócona w stronę pukającego, a nie w stronę ewentualnego gospodarza, który miał ich przyjąć. Teraz tylko trzeba poczekać na rozpoczęcie dialogu trzech osób, jeśli Izanagi otworzy drzwi i ich powita…

Kolejność dowolna

[Ryou]

Widok kobiety nie zdziwił Ryou za bardzo, przecież w końcu kobiety stanowią w przybliżeniu jakieś 50% społeczeństwa, a na dodatek mają swoje prawa i mogą wychodzić na ulice kiedy tylko zechcą.
- Ryou Uchiha, a Pani? - Gardło było całe zaschnięte z powodu braku odpowiedniego nawodnienia więc całość mogła zabrzmieć nieco skrzecząco. - Nie ma pani może wody? - Dodał po chwili cicho aby zbytnio się nie nadwyrężać. Tak zapytawszy się o wodę nieznajomej praktycznie wyczerpał swoje możliwości ponieważ niezwykle dziwnym byłoby teraz dobijać się do nieznajomego domu, tym bardziej że zapewne ta kobieta przyszła tu w jakimś konkretnym celu a nie dzięki zrzędzeniu losu.

[Izanagi]

Mocno spałem, dobrze się wyspałem, leżałem i patrzyłem w sufit z założonymi rękoma pod głową. Nie wiem ile czasu tak leżałem, być może długo, ale co ważne w pewnym momencie usłyszałem jakieś pukanie, nic nie pozostało mi jak wstać ubrać się na szybko i podejść do drzwi by je otworzyć, oraz dowiedzieć się kto za nimi się znajduje. Długo nie czekałem bo za drzwiami była już wcześniej mi znajoma osoba z synem, czy coś.
- No witam, o co chodzi?- gdy otworzyłem drzwi wiedziałem że będzie się działo, nie spodziewałbym się aby ta kobieta miała dobre wieści mając syna z taką ilością problemów, prędzej czy później coś tam musiało się jeszcze wydarzyć, a może nie zjawił się? Obok stał jeszcze jakiś gość, natychmiast wyciągnąłem rękę w jego kierunku uśmiechając się.
- Cześć, Izanagi, Uchiha Izanagi, a Ty?- po czym spojrzałem na kobietę.
- Drugi syn??- nie miałem pojęcia kto to może jeszcze być.

[Ayatsuri Juranu]

„Robota”
Misja rangi C dla Izanagi i Ryou
4/45?

Gdy Ryou przedstawił się kobiecie, ta się wyraźnie zdziwiła. Widać było, jak przyglądała mu się od góry do dołu, po czym zadała kolejne pytanie, już trochę bardziej prywatne niż ogólne przedstawienie. Poza tym to pytanie o wodę...
- Pan jest bratem? - padły słowa, ale zostały szybko zwieńczone otwarciem drzwi, przez co nie zdążyła odpowiedzieć na pytanie o wodę.
Teraz sytuacja zrobiła się jeszcze dziwniejsza, bo gospodarz przedstawił się tym samym nazwiskiem co chłopak, a się nie znali. Gdyby nie to, że klan rządzi tą osadą, to kobieta mogłaby to wziąć za gorzki żart od losu.
- Co... wypowiedziała tylko zdziwiona całą tą sprawą, ale potem otrząsnęła się i przeszla do rzeczy - Panie Izanagi, mój syn prosił, żebym pana sprowadziła do nas. Podobno wie pan o co chodzi. - powiedziała enigmatycznie, żeby chłopak mógł zrozumieć, a obcy nie, ale w zasadzie to wiadomo, że chodzi o jakiś interes...