Shinobi War PBF Naruto

Naprzód! Nadszedł czas by cienie zaczęły się bać...
DANE PERSONALNE
IMIĘ: Jun
NAZWISKO: Tamori
KLAN: Ryū
WIEK [Data urodzenia]: 22 [368]
20 lat - 31.05.2020
21 lat - 16.06.2020
22 lata - 16.12.2020
23 lata - 16.06.2021
PRZYNALEŻNOŚĆ: Yinzin i Teiz | Kenseikai | Shigashi no Kibu
PŁEĆ: Samotny wędrowiec
WZROST | WAGA: 178/73
RANGA:
Samuraj | Doko - 31.05.2020

Samuraj | Kenshi | Doko - 05.12.2020

Samuraj | Kenshi | Akoraito - 16.01.2021
NINDO: " Są gorsi ludzie którymi można być... "
GŁOS:

APARYCJA
WYGLĄD:Ciemny brąz jest kolorem jaki noszą jego średniej długości, zostawione w nieładzie włosy, zwykle układają się w grzywkę z jednej strony, choć tą skrywa pod słomianym kapeluszem. Są idealnie dopełniane przez, pasujące do tej układanki oczy o szaro-piwnej barwie, rozstawione nieznacznie ciut bliżej środka twarzy. Prosty i ostro zakończony nos. Z ogółu twarzy przywodzi na myśl bardziej swoją matkę niżeli ojca, stąd też jej kształt przypominający bardziej serce, daleko mu do kwadratowej szczęki jaką posiadali jego pozostali męscy krewni. Choć, by to dobrze ocenić należałoby się przyjrzeć. Niech jednak nie zwodzi nikogo łagodne oblicze bo wszystko to zwieńczone jest zwyczajną - jak na Teiz i Yinzin ostrą urodą.

Mężczyzna nie wystaje dużo ponad normę tutejszego społeczeństwa, ani wzrostem ani przesadną budową ciała. On, tak jak i każdy inny obeznany z bronią i tym czego można na świecie doświadczyć, doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że wielkie wystające mięśnie są problemem i to wcale nie małym, przynoszącym znacznie więcej wad niż korzyści, dlatego można stwierdzić, ze jest wdzięczny za pozbawioną przesady fizjonomię którą zawdzięcza swojemu rodowodowi.

Osoba która wda się z nim w dyskusje dość szybko dostrzeże zmiany w mimice spowodowane brakiem zgody, tudzież zachwianie spowodowane otrzymaniem złej informacji. Nie wpada w złość z błahych, lub niewielkich powodów. Objawy wyprowadzenia z równowagi zaczynają się delikatnie, bo od kilku zmarszczek na brodzie zwiastujących złość która dopiero nadejdzie za chwilę. Gdy się rzeczywiście zdenerwuje, ciężko jest mu zawalczyć z samym sobą o opanowanie. Zazwyczaj potrzebuje bodźca z zewnątrz by dojść do spokoju ze sobą i swoim duchem. Wyjątkiem od tej sytuacji jest usunięcie prowodyra złości z zasięgu jego spojrzenia - na różne możliwe sposoby.
UBIÓR:
Sposób w jaki się ubierał nie uległ dużej zmianie od czasów gdy opuścił rodzinną posiadłość. Zawsze lubił proste podejście do garderoby, to jak rzeczywiście się ubiera zależne jest od regionu po którym obecnie podróżuje, lub pracuje wykonując zlecenia. Nie jest osobą która udawałaby się na uroczystości z własnej nieprzymuszonej woli, dlatego też nie czuje żadnego powodu by nosić ubranie bogatsze, bardziej przyzwoite - które krępuje nie tylko ruchy, ale i swoiste poczucie wolności które bardzo sobie ceni.

Na chłodnych ziemiach stosuje ubiór na cebulkę, gdzie zakłada na siebie kilka warstw prostej tkaniny, począwszy od prostej koszulki i spodni z grubszych materiałów - co wcale nie oznacza, że ładniejszych. Dosyć cienkie poncho, a pod tym druga koszula z długimi rękawami przewiązywana bawełnianym pasem. Tym co może zwracać uwagę w tym ubiorze na pewno są skórzane buty, wyraźnie przystosowane do podróżowania, oraz nieodłączny cześć każdego z jego strojów - słomiany kapelusz z notkami które przyczepione do jego krańców mogą swobodnie powiewać na wietrze.

W cieplejszych porach roku, lub na terenach w którym to gorąc jest problemem zwykle rezygnuje z dodatkowych warstw odzienia zadowalając się zwyczajnie spodniami przewiązanymi bawełnianym pasem i koszulą na krótki rękaw, dosyć luźną. Buty podróżnicze i słomiany kapelusz pozostają bez zmian.

Nieodłącznym wyposażeniem każdego podróżnika są plecaki czy torby, tak samo i Jun o tym nie zapomina bo dzięki nim jest w stanie przenosić nie tylko swój ekwipunek bojowy, ale i ten który pozwala mu przetrwać poza cywilizacją. Miecz nosi zaszczytne miejsce wciśnięty pomiędzy materiał śpiwora, ułożony w odpowiednio przygotowaną przerwę podczas składania, przez co materiał nie ulega uszkodzeniu przy wyciąganiu i chowaniu ostrza w wypadku braku sayi.
Ubiór Juna wiele się nie zmienił. Wciąż preferuje ten sam styl z przed lat. W niektórych przypadkach Kapelusz został wymieniony na metalowy rogaty hełm. Teraz jednak zwykle nosi stalową zbroję z monem Smoka, a na jego plecach spoczywa ogromny łuk.

ZNAKI SZCZEGÓLNE:
Nierozłączność z różnego rodzaju nakryciami głowy - głównie kapeluszami, rzadziej czapkami i hełmami

Chód i sposób poruszania się należący do Samuraja

Znudzony głos - Gdy nie jest zdenerwowany, albo przesadnie przejęty

Zajadły ton - Tylko gdy jest porządnie zdenerwowany

Częściowa małomówność - Woli konkrety

Szczerość i obowiązkowość

OSOBOWOŚĆ
CHARAKTER:
Jun jako drugi syn swojego ojca nie nastawiał się na zostanie głową swojej rodziny, ta rola miała spaść na jego starszego brata. Stąd też zawsze pozwalał sobie na więcej, czy to w kwestii dyskusji i sprzeciwianiu się woli ojca, czy utrzymywaniu przyjaznych stosunków z ludźmi o wątpliwym tle moralnym. W przeciwieństwie do brata miał swoją własną odwagę, nie chował się pod skrzydłem ojca przyklaskując mu na wszystko co tamten robił.

Nie tworzył problemów dopóki nie uważał, że jest on ważny (a często tak uważał) i powinien zostać poruszony. Kodeks bushido, cała droga wojownika była zawsze trudna, każdy wybierał inny punkt tego kodeksu który uważał za najważniejszy co nie raz doprowadzało do sytuacji kuriozalnych. Słowo opisujące istotę doskonałą, tym bardziej człowieka nie istniało w jego słowniku - określał to jako pychę. Nie mniej dążenie za doskonałością było w jego mniemaniu jak najbardziej właściwe.

Kontakty z prostym ludem zamieszkującym wyspy i sytuacja domowa utwierdziły go w przekonaniu, że wiele z rzeczy jakie robi jego ojciec są zupełnie na pokaz i nie są prawdziwe, co uważał za haniebne i nie stronił od wyrażania swojej opinii w tym temacie. W związku z tym nie raz udowodnił, że czasem wystarczy iskra by zapalić cały ocean ognia słów, po tym gdy zarówno on jak i ojciec stracą swój spokój i dojdzie do ostrej wymiany zdań, z której rzecz jasna starszy i tak wyjdzie zwycięsko, ze względu na pozycję i wiek. Mimo, że kłócił się z nim ogniście, to wedle swoich przekonań - w dobrym celu. Mimo, że nie cenił i uważał niektóre czyny i zachowania ojca za haniebne, to na swój sposób dalej go szanował. Nawet mimo tego, że nie zgadzał się z bratem i rzadko mógł zapracować sobie na szacunek jakim to właśnie jego darzono to stanąłby w jego obronie.

Jun potrafi docenić proste rzeczy, takie jak alkohol, dobre jedzenie i praca, czy inne drobne używki, nigdy nie potrzebował szczególnie wymyślnych rozrywek, choć tym co szanuje najbardziej jest szczerość z napotkanymi ludźmi. Nie miał nigdy potrzeby by pozować za kogoś kim nie jest - niech każdy ocenia go takiego jakiego widzi. Jeśli oceni go jako pijaka po zobaczeniu go z butelką - niech tak będzie. Jeśli stwierdzi, że jest niebezpieczny po zobaczeniu go w złości - również niech tak będzie. Każda z tych ocen ma jakieś podstawy i jest półprawdą, lecz szczerą, która złożona do kupy da cały obraz osoby którą jest. Sam też nie uważa się za najgorszego, ma swoją dumę i szacunek do siebie, ale przede wszystkim uważa, że zawsze można być kimś znacznie gorszym
Charakter Juna nie uległ większym zmianom od czasów lat wcześniejszych. Nabrał w sobie jednak chciwości, która w pewien sposób usprawiedliwiona jest jego wielkimi wydatkami. Wciąż ma marzenia o zmianach na lepsze na Yinzin i Teiz. Podobnie nie zmieniły się jego plany co do mafii. Utwierdził się natomiast w przekonaniu, że Asagi jest jedynym samurajem którego słowo jest warte cokolwiek. Nie jest szalony, nie boi się podejmować ryzyka. Jest skłonny popełnić okropieństwa w słusznej sprawie. I doskonale wie, że żaden cnotliwy człowiek jego poczynań nie pochwali. Wciąż jest szczery i ceni sobie prawdę.

HISTORIA
Przed 389 Jun od zawsze mieszkał na wyspie Yinzin zamieszkiwanej przez stosunkowo prosty lud który nie zamierzał włączać się w światową politykę. Rządzili tutaj samurajowie których zasady rezonowały z wartościami zamieszkujących te tereny ludzi. Jun był drugim synem Hideo Tamori, jednego z samurajów którzy posiadali własną posiadłość z niewielkimi ziemiami pod swoją pieczą. Ze względu na temperament pierwszych i dawnych członków tej rodziny nosili oni przydomek Ryū. Było tak dlatego, że wykazywali się ognistym temperamentem i stanowczością w podejmowaniu decyzji. Ostro, szybko i surowo. Z czasem jednak wszystko to skończyło w recesji biorąc pod uwagę dość fałszywe nastawienie Hideo, oraz naturę tchórza jaką posiadał Daiki będący pierwszym synem Hideo, oraz starszym bratem Jun'a.

Będąc drugim w linii i tym który sprawiał ojcu najwięcej problemów - choćby przez brak chęci do reprezentacji ojca w jak najlepszym świetle - głównie przez zadawanie się z ludźmi poniżej swojego statusu, oraz traktowanie ich na zupełnej równi, a na okazywaniu braku szacunku przy służących i prostych ludziach kończąc. Przez liczne kłótnie, sprzeczki i starcia słowne które pozostawiały moralność i prawdomówność Hideo pod znakiem zapytania nadano mu przydomek Suzaku odpowiadający ognistemu strażnikowi południa. Był to raczej tytuł nadany w kpinie i na przekór obecnemu statusowi rodziny. Chłopakowi on jednak odpowiadał bo stawiał go w idealnej opozycji co do słów i wymagań ojca, zwłaszcza, że bliżej mu było charakterem do poprzednich pokoleń, jeszcze przed nadejściem jego ojca, tak przynajmniej twierdzili służący którzy służyli rodzinie od pokoleń i mogli podeprzeć te słowa świadectwami o poprzednich nosicielach miana tej Ryū. Tym który nadawał prawdziwe dowody był dziadek, a właściwie to brat ojca Hideo. Mężczyzna żył z dala od samej posiadłości rodziny i kultywował samodoskonalenie które sam odziedziczył po swoich przodkach, a które gałąź rodzinna ze strony Hideo odrzuciła, poza Jun'em który utrzymywał z dziadkiem dobre relacje. Zarówno brat jak i ojciec uważali szkolenia które serwował dziadek Tatsuo za stratę czasu.

Jako syn samuraja musiał się szkolić w obyciu z mieczem i technikami walki - mimo niezgody z ojcem, obaj uważali to za dość ważne, bardzo często stawał do walki i ćwiczył z bratem i ich wspólnymi instruktorami. Nigdy nie szanował tego, że jego brat stosuje w trakcie walki brudne sztuczki które skupiają się na oszukiwaniu zmysłów oponenta - nie widział chwały w zwycięstwie opartym na oszustwie. Dla jego tchórzliwego brata zwycięstwo było zwycięstwem i nie miało to znaczenia jak zostało osiągnięte, ani jakie poniosło się w przy okazji koszta. To była retoryka która najbardziej rozwścieczała Jun'a, a tchórzliwy Daiki uwielbiał to wykorzystywać by później udawać ofiarę która została niesprawiedliwie i niehonorowo potraktowana. Nie musiał jednak niczego udowadniać w walce z Jun'em, zwycięstwa z nim przychodziły mu niezwykle łatwo, możliwe, że za sprawą tego, że zwyczajnie mu się podkładał, choć nie było tego aż tak widać. O sukcesach Daikiego mówiono często i krótko, gdy jednak pojawiał się problem w którym to Daiki miał kłopoty i Jun go z nich wyciągnął mówiło się o tym dłużej i wynioślej. To było drobne, osobiste zwycięstwo którym Jun nie zamierzał się nigdy chełpić.

Technika walki jaką prezentował Daiki była przeciwko niemu niezwykle skuteczna, nawet dodając do tego fakt, że Jun był bardzo wytrzymały, co mogło mieć związek z kultywowaniem tradycji dziadka, mógł ćwiczyć dłużej i więcej, ciężej - o ile w ćwiczeniach i sparingach przy użyciu kija nie było to aż tak niebezpieczne jak mogło w chwili prawdziwego starcia, czy użycia ostrych przedmiotów. Dziadek Tatsuo przekazał chłopakowi wiele podstaw na temat właściwych treningów i samodoskonalenia, twierdził, że pomoże mu to nie tylko fizycznie, lecz i pozwoli zaprowadzić równowagę w duszy. Nie nauczył korzystać go ze wszystkiego od razu lecz przekazał mu wystarczającą bazę do kontynuowania nauki samotnie w przyszłości - prawdziwa siła i znaczenie technik ciała przyszła z czasem i doświadczeniem którego nabrał w przeciągu swojej podróży która dopiero miała nastąpić. W okolicy piętnastych urodzin Jun'a, a siedemnastych Daikiego doszło do pewnego rodzaju sporu pomiędzy jednym z samurajów, a ich ojcem. Sprzeczka na przestrzeni dni urosła do rozmiarów znacznie większych niż ktokolwiek mógł oczekiwać, nikt z rodziny nie spał najlepiej od czasu pojawienia się zalążka problemu. Doszło nawet do kwestionowania zasad i wartości mężczyzn. Zaistniała sprawa była dla Jun'a jedynie kolejnym powodem do dyskusji i próby przekonania ojca do zmiany swoich wartości na te które powinien wyznawać. Obaj byli wtedy w nastroju który nie byłby skory do jakichkolwiek oznak zabawy, czy żartu. Kłótnia która pomiędzy nimi rozgorzała była słyszana również przez służbę i gdyby ich zapytać o to co tam zaszło, każdy potwierdziłby, że jeszcze nigdy nie spierali się tak mocno. Tym co zwróciło uwagę wszystkich było sapnięcie które można było przyrównać do powiewu wiatru - lecz noc była wtedy bezwietrzna. Co jednak całkowicie zwróciło uwagę osób stojących przy drzwiach był odgłos jakby chlapnięcia, zupełnie nie pasujący do obrazu który malował się w ich głowach.
Weszli do środka
W pomieszczeniu zobaczyli Jun'a ściskającego mocno rękojeść miecza w trzęsącej się ręce. Krew spływała sobie swobodnie po ostrzu na na drewnianą podłogę, tuż obok ciała Hideo, ugodzonego sześć, czy siedem razy. Wszyscy zastygli na chwilę w tej pozycji, na ten widok. Jun doskonale wiedział co każdy zamierza zrobić gdy tylko odzyska władzę nad sobą. Mimo szoku musiał działać. Posiadał już instynkt " imitujący ten bitewny" zyskany w czasie szkoleń, nauki, oraz wypraw w te mniej przyjemne okoliczne zakątki. Nawet przed tą sytuacją część osób lojalnych i służących ojcu patrzyło na niego z góry, jakby tylko czekali aż zrobi coś złego. Nie miał złudzeń - wiedział, że zabiją go na miejscu. Skoczył do jednej z cienkich ścian i przeciął ją, wyskoczył znikając w mroku nocy, podczas gdy w powietrzu grzmiały głosy strażników nawołujących go do zatrzymania się...

Pościg trwał w najlepsze jednak Jun nie zamierzał dać się pochwycić, sam nie wiedział co się stało, lecz miał pewność, że nie posunął by się do takiego kroku jak brutalne morderstwo, nie w taki sposób, nie w takim miejscu, nawet nie wobec człowieka jakim był jego ojciec. Gdy uciekał spostrzegł cień który mignął mu kilkukrotnie w trakcie ucieczki, nie mógł jednak dokładnie odtworzyć tych obrazów w swojej głowie póki wciąż go szukali. Pierwszym co zrobił to przebrał się za zwyczajnego wieśniaka. Udało mu się zaszyć w domu jakiegoś kłusownika który nie zadawał zbyt wiele pytań. Tak minął mu tydzień w trakcie którego był już pewien, jak nigdy przedtem, że coś zmusiło go do dokonania tego czynu, odtworzył całe zdarzenie, widział wyraźnie, ktoś czaił się w pobliżu, była to obecność której przedtem nie zauważyli, ani on, ani jego ojciec. Nie dostrzegł twarzy rzeczonego osobnika. Widział tylko jego cień który utkwił mu w pamięci i rozpoznałby tą posturę, oraz ranę idącą wzdłuż lewej ręki. Nie mógł jednak spędzić reszty życia w chatce kłusownika, dlatego gdy tylko nadarzyła się okazja wyruszył do wybrzeża, gdzie zaciągnął się na jedną z łodzi płynącą na kontynent. Na kontynencie wszystko było zupełnie inne, ale musiał sobie jakoś poradzić. Podróżował, a w trakcie tych podróży widział nie jedno, zatrzymał się w nie jednej wiosce i od czasu do czasu parał się zadaniami godnymi najemnika. Jego wędrówka po kontynencie trwała całe pięć lat nim ostatecznie osiadł w jednym miejscu. Zatrzymał się w Shigashi no Kibu gdzie wstąpił na służbę do tamtejszej straży. Podróż ta nie była jednak czasem zmarnowanym, to była nauka o ludności kontynentu, ich stylu bycia i przekonaniach jakie wyznawali, całkiem różnych od tych jakie górowały w krainie Samurajów. Była to pewnego rodzaju szkoła życia i szkoła która zmieniła do pewnego stopnia i jego samego, poprzez wystawienie na powtarzające się zachowania i interakcje którym daleko było do tych znanych mu z Yinzin. Wciąż nie odnalazł prawdziwego mordercy, brakowało mu dowodów i pewności, lecz liczył, że pewnego dnia otrzyma szansę na wyprostowanie tej sprawy i uratowania reputacji swojej i rodzinnej, jak i o wiedzy przekazanej mu przez Tatsuo której owoce zbiera do dzisiaj, wciąż trenując tak jak robili to jego dawni krewniacy.
389 Dla Kapelusznika był to długi rok. W trakcie jego trwania zjednał sobie na Yinzin mieszkańców osady której został zarządcą. Wciąż dba o rozbudowę swoich włości i utrzymanie ich poza okiem Samurajów, czyli tak samo jak było gdy odebrał ją Mafi Akiyama z Shigashi no Kibu. W trakcie Roku 389 Jun rozpoczął budowę palisady i kilku mniejszych inwestycji na terenie swojej wioski. Zjednał sobie członków Watarimońskich gangów jako współpracowników i opór przeciwko wpływom mafijnym z Shgiashi no Kibu na prowincje Samurajskie. Jako wojownik zwiedził fragment Głębokich Odnóg. Miejsca do którego inni bali się zapuszczać. Poznał tamtejszą florę i faunę, walczył z gigantycznym tygrysem szablozębnym i zgłębił kulturę barbarzyńców z tamtego rejonu poznajac ich zdolności. Był uczestnikiem wydarzeń w ogrodzie diabła - Oniniwie. Stanął twarz w twarz do samotnej walki z wrogiem całej ludzkości. Suzumurą Hanjim, zwanym Han'em. Brał udział w pokonaniu Rokubiego. Pokonał wielu przemionionych Jugo, a nawet jednego na krótki czas oswoił. Na progu Oniniwy stanął w szranki z jednym z najlepszych szermierzy wysp samurajskich - Kakitą Asagim i pokonał go w równej walce. Niedługo potem miał również okazje stanąć naprzeciw drugiej gwieździe wysp - Seinaru. Ten jednak został ścięty przez Kakitę, wciąż jednak powstrzymanie tego złoczyńcy mógł sobie przypisać. Był w końcu jednym ze świadków i sędziów tego zdarzenia. Zwiedził nieco Daishi aż w końcu powrócił do Shigashi no Kibu.

SŁAWA:
Globalna:
-

-

Prowincjonalna:
-

-

Lokalna:
-

-

WIEDZA

Ukryty tekst

ZDOLNOŚCI

Ukryty tekst

EKWIPUNEK
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
Duża torba

Miecz i śpiwór

Manierka

Bandaż na rękach, tyle by do technik starczyło

Kunai z notką świetlną za pasem

Zbroja

Łuk i kołczan

Ukryty tekst

ROZLICZENIA
Ryo: - Studnia Życzeń -
PH: - Zen Punkty -

MISJE (dla Shigashi / Yinzin i Teiz / inne):
D - 0/1,2/0

C - 1,/1, 2,/0

B - 0/0/0

A - 0/0/0

S - 0/0/0

WYPRAWY:
C - -/-/0

B - -/-/1

A - -/-/0

S - -/-/0
[/list]
EVENTY:
{S} Zdrajca

-
PREZENT OD ADMINISTRACJI:
Poprzednia Postać

~~Skrócenie misji~~

Początek 2021 - Gałązka

Mayu

Ukryty tekst

Akcept. Miłej gry życzę. Ranga Doko.

Ukryty tekst

Postać porzucona

Shinobi War PBF Naruto

Suzaku

Suzaku

Re: Suzaku

Re: Suzaku

Re: Suzaku [Dodam, że gotowe bo pewnie nikt nie spojrzy]

Re: Suzaku