[Runda 2] Souha Shenzhen vs Uchiha Sagisa [ZAKOŃCZONA]

[Sans]

Kolejny dzień, kolejne zmagania. Pogoda dopisywała równie dobrze co wczoraj, gdy miejsce miały pierwsze walki w drabince. Słońce świeciło na błękitnym niebie, po którym leniwie od czasu do czasu przesuwały się pojedyncze chmurki, lecz choć było lato – temperatura na Yinzin nadal nie rozpieszczała. Nigdy tego nie robiła.
Każdy mógł zapoznać się z tym, kto walczył w pierwszej rundzie i kto przeszedł dalej, przesuwając się po drabince. Dzisiaj jednak walki nie miały trwać tak długo, skoro połowa zawodników zdążyła już odpaść.
- Witam w kolejnym dniu turnieju! Do dzisiejszej walki przystąpi dwójka wygranych z wczoraj! Staną przeciwko sobie Souha Shenzhen oraz Uchiha Sagisa, zapraszam na arenę! – sędzia wyszedł na środek swojej części stadionu i wywołał dwójkę przeciwników.
Sagisa już miała okazję oglądać go wczoraj, ale Shenzen co najwyżej z trybun. Dobrze zbudowany, wysoki samuraj o brązowych włosach, modnie ubrany w rozchełstane kimonowe wzorki dzisiaj też miał na ramionach kwiecistą narzutę – inną jednak niż dnia poprzedniego, bo tamtą wręczył młodemu Jun’ichiemu. Wachlował się właśnie materiałowym wachlarzem, czekając aż dwójka rywali stanie na arenie, zajmując odpowiednie miejsca.

W tej kolejce uczestnicy stawiają się na arenę (w ciągu 24h). Pierwsza osoba, która odpisze, wybiera swoją pozycję startową (czerwona lub niebieska kropka). Walka rozpoczyna się w następnej kolejce.

Uczulam, by zapoznać się zwłaszcza z tym co uznajemy za Ukryty Ruch, żeby nie było później zaskoczenia!

Arena:

Opis areny:

20x15 kratek
Startowa odległość: 24m
1 kratka: 3m -> 60x45m
Kolumny: średnica 2m, wysokość 8m, zbudowane z kamienia
Ułamana kolumna: średnica 2m, wysokość 2m, na ziemi leży 4m
Woda: 1 zbiornik odpowiada średnim zasobom wody
Łuczki: usypana ziemia wysoka na 1m
Ściany wokół areny: kamienne, wysokie na 10m
Podłoże: zwykła ziemia

Pełna lista zasad:

1. Proszę zapoznać się z Regulaminem walki (w szczególności z tym co jest uznawane za Ukryte Ruchy).
2. Jeśli nie ufacie, że członek administracji biorący udział w turnieju, nie przeczyta Ukrytego Ruchu, możecie go sędziemu wysłać na PW.
3. Od momentu rozpoczęcia walk jest kategoryczny zakaz edytowania czegokolwiek w KP.
4. W każdym poście mają się znaleźć w uhide: statystyki postaci, znane dziedziny, znane techniki, wiedza postaci, ekwipunek.
5. Proszę o dokładne opisywanie ruchów i ataków (szczególnie wtedy, gdy nie są to techniki).
6. Brak tabelki z techniką w uhide jest równoznaczne z brakiem wykonania techniki.
7. Jeśli któryś z punktów planu jest niemożliwy do wykonania, realizujecie dalej kolejne jego punkty (o ile te są wykonalne).
8. Niedozwolone jest stosowanie wiedzy OOC/info od Boga/metagame'ingu. Zastosowanie czegoś takiego będzie powodowało pełne powodzenie ataku przeciwnika, przy zerowym wykonaniu własnych zamiarów.
9. Kolejkę ustala sędzia w każdym swoim poście.
10. Czas na odpis: MG -> 24h dla pierwszej osoby -> 24h dla drugiej osoby. A więc każdy ma 24h na odpis po odpisie poprzedniej osoby. Przy braku odpisu na czas (spóźnienie nawet o minutę) bez wcześniejszego uzasadnienia będzie skutkować pełnym powodzeniem ataku przeciwnika.
11. Ewentualne pytania najlepiej słać na PW sędziego.

Zasady dodatkowe:

• Kategoryczny zakaz atakowania widowni. Wycelowanie techniki w kogokolwiek na trybunach będzie wiązało się z dyskwalifikacją (i nie tylko).
• Po każdej walce zasoby chakry odnawiają się do pełna.
• Po każdej walce można uzupełnić ekwipunek w sklepie. Nie będzie możliwości dokupienia przedmiotów z Kuźni, a jedynie ogólnodostępne z działu z Wyposażeniem. Uzupełnienie oznacza, że można dokupić przedmioty, które już się miało i zużyło w walce, a także nowe, inne.
• Sędzia zawsze zdąży uratować postać przed zgonem, co nie oznacza, że postać nie może zostać pokiereszowana i wymagać wizyty w szpitalu.
• Każdy etap zmagań będzie się odbywać w innym dniu. Odstęp pomiędzy etapami to 1 dzień. Można użyć 1 Bojową pigułkę żywnościową na walkę.

[Shenzhen]

Kolejny dzień starć sprowadził kolejny raz, na ten sam piach, przed tą samą publikę, chłopaka z Atsui. Shenzhen wkraczał na arenę powolnym krokiem, rozglądajac się po trybunach i obserwując reakcję tłumu. Jakież to wszystko było płytkie i przyziemne. Tłum ludzi, który pokonał szlaki, przemierzał krainy, tylko po to by zobaczyć zmagania tych, którzy postanowili sobie lub komuś coś udowodnić. Czy jednak na pewno można było to sprowadzić do zwykłego gapiostwa? Czy nie te płytkie aspekty u każdego z uczestników powodowały przyływ adrenaliny? Nawet sam Shenzhen czuł się inaczej kiedy stawał na srodku areny i oczekiwał swego oponenta. Czy Ci wszyscy ludzie na trybunach przepełnieni są euforią, ponieważ dane jest im zobaczyć widowisko tak zgołą odmienne od tego co przychodzi im obserwować na co dzień? Czy tak jak młody Sabaku, również nie nawidzą szarej codziennośći i tego życiowego chodu bez konkretnego kierunku? Czy może bawi ich to, że na szali swoje zdrowie stawia ktoś inny i każde z tych zaskakujących wydarzeń jakie mają miejsce na arenie, nie dotyczy bezpośrednio ich samych? Shenzhen sam się wahał, sam nie wiedział czy jego cel wyprawy tutaj i uczestnictwo jest próbą wytłumaczenia się przed samym sobą czy tez najzwyczajniej w świecie nie umiał się pogodzić, że w tym przypadku pobudza go i motywuje to samo co każdego innego, przeciętnego uczestnika tej maskarady?
Skoro już bieże udział w tym cyrku to w myśl zasady "przedstawienie musi trwać!" zamierzał wyczekać swojej przeciwniczki i być częscią tego show.

A skoro o niej mowa to niejaka Sagisa, płomiennowłosa dziewczyna, która z wielką pieczołowitością podeszłą do swego pierwszego starcia była kimś kto zaczął intrygować Shenzhena w momencie kiedy odnalazł jej "drugą" połowę na tej samej trybunie,z któej przysżło mu obserwować starcie. SPojrzał tym samym w kierunku trybuny zachodneij by spróbowac dojrzeć grupkę dzieciaków w jakiej obracał się ten malec. Czy patrzy? Z cała pewnościa... Mam andzieję, ze będzie też okazja do tego by przypomnieć o tym samej Sagisie.....

Gdy tylko Sagisa się miałą zjawić na arenie, Shenzhen postanowił przed samą walka podjąć z nią następujący dialog:
- Panienko Sagisa! - dzieląca ich odległosć wymusząła lekki krzyk na chłopaku, który normalnie nie posługiwałs ię tym tonem, lecz cel uświęca środki. upewnił się, ze dziewczyan usłyszała i poświęciłą uwagę jego słowom by kontynuować:
- Widziałem Twoje poprzednie starcie i chcę Ci dać szansę!
- W mojej poprzedniej walce, sędzia zdążył zareagować, ja zdążyłęm się powstrzymać ale teraz... teraz nie mogę Ci tego obiecać! Wiem, ze nie jesteś tu sama! Proszę Cię, nie każ mi osierocić tego, który patrzy z góry na Ciebie! NIe każ mi powodować smutku w tak młodej istocie, nie skazuj mnie na piętno tego, który pozbawił go bliskiej osoby! Nie każ mu patrzeć na swój ból!
Tutaj chłopak zrobił krótką pauzę byy jednak dokończyć sój monolog:
- Ten chłopak już dzisiaj uważa Cię za najsilniejsza kobietę i on już dzisiaj wie, że jestes gotowa zrobić wszystko dla niego! NIe pozwól by przez swój egoizm, który próbujesz anjpewniej tłumaczyć tym, ze to wszystko dla niego, podejmujesz kolejne ryzyko. Nie ryzykujesz tylko swojego zdrowia ale ryzykujesz tez jego przyszłosć. Czy on poradzi sobie bez Ciebie, czy chcesz zafundować mu przyszłośc jakiej nikomu nie życzysz?
- Pokaż mu, że prawdziwą odwagą można wykazać się unikajac walki! Pokaż mu czym jest przemyślana i rozsądna decyzja! Sagisa-san! Podnieś rękę i poddaj się nim przyjdzie nam wymienić pierwsze ciosy, zrób to dla niego!

Ten czas spędzony na trybunie z malutkim Kamiyo, spowodował, ze Shenzhen był bardziej wrażliwy na to z czym przychodzi meirzyć się tym wszystkim małym istotą, często będącymi tylko z pozoru świadkami anszych poczynań. Wszystko co robimy ma na nich wpływ a tylko do nas zalezy coz tym zrobimy. Liczył an to, ze kobieta wykaże się zdrowym rozsądkiem i odpuści walkę....Shenzhen nie miał zamiaru się powstrzymywać lecz miał cichą andzieję, ze do walki najzwyczajniej w świecie nie dojdzie...

Po tych słowach z gurdy chłopaka wypadł korek a piach zaczął się wysypywać powoli na podłoże a po częsci oplatać jego ciało....



*wybór kropki zostawiam Sagisie

  Ukryty tekst

[Sagisa]

Skoczyła. Ot tak, dla skrócenia sobie drogi na arenę. A może też trochę dla rozrywki? Żeby już teraz poczuć ten dreszcz emocji, nim walka właściwie się zacznie? A może po prostu uciekła przed reakcją Akaruiego? Sama już nie wiedziała. Wiedziała za to, że Shenzen będzie ciężkim przeciwnikiem i najpewniej z nią wygra, mimo wszystko wciąż chciała wziąć w tym udział. Bez presji, bez zmartwień, dla czystej przyjemności starcia z kimś, kogo nie przeskoczy. W tym starciu będzie mogła wyznaczyć własne granice, sprawdzić się w ekstremalnych warunkach, a przecież od początku właśnie o to jej chodziło.
Wylądowała gładko w lekkim przyklęku, zaraz też się wyprostowała i poprawiła wiązanie na włosach. Lepiej żeby niesforna fryzura nie przeszkadzała jej w pojedynku, prawda? Już właściwie kierowała się na swoją pozycję, widząc przeciwnika po drugiej stronie mostu, kiedy ten zaczął ją wołać. Przystanęła na moment, wsłuchując się pierwsze słowa Shenzena, i uśmiechnęła się pod nosem. On mówił dalej, ona zaś zmieniła kierunek marszu i zamiast zająć swoją pozycję, ruszyła w jego stronę. Wiedziała, że pojedynek nie zacznie się bez przypomnienia zasad i wyraźnego sygnału samuraja w kwiecistym haori. Mijając mężczyznę, skinęła mu porozumiewawczo głową, ostatecznie zaś stanęła przed piaskowym chłopcem w odległości jakichś pięciu metrów.
- Dziękuję za zrozumienie i troskę, Shenzen-san, muszę jednak odmówić - odezwała się w końcu, patrząc chłopakowi prosto w oczy. - Rozumiem, co starasz mi się przekazać, ale jestem tu z innych pobudek, niż sądzisz. Zdaję sobie sprawę, że każde starcie to ryzyko, ale bardziej ryzykuję, walcząc poza tą areną, niż na niej samej. Nie musisz się martwić o mojego syna, w tej chwili słodko śpi i nie będzie musiał na to patrzeć. Zdążyłam już zapoznać się z twoimi umiejętnościami i skalkulować własne szanse na zwycięstwo, a są one niewielkie.
Zaśmiała się cicho pod nosem. Taka była prawda. Ona walczyła bardziej w zwarciu, on na dystans, do tego jego piasek był cholernie szybki. Czy to jednak znaczyło, że ma się poddać? Oczywiście, że nie.
- Tu nie chodzi o zwycięstwo, o jakiś tam puchar, czy sławę - kontynuowała, robiąc krok do przodu. - To kwestia sprawdzenia własnych limitów w kontrolowanych warunkach. Na arenie nie zginę, mogę co najwyżej wylądować w szpitalu. Chcę się sprawdzić, tak po prostu. Czy więc uczynisz mi ten zaszczyt i będziesz ze mną walczył, Shenzen-san? Nie na śmierć i życie, a w formie sparingu? Nie wygram z tobą, wiem to, ale chcę chociaż spróbować, zobaczyć, jak daleko dojdę.
Na tym zakończyła swój wywód. Odczekała jeszcze chwilę, chcąc wysłuchać ewentualnych słów przeciwnika, po czym skinęła mu głową, wyciągając do niego rękę, by uścisnąć jego dłoń. Zaraz potem obróciła się na pięcie i poszła zająć swoje miejsce. Stanęła prosto, z dumnie uniesioną głową, gotując się na to, co miało nastąpić. Samurajowi zaś dała znak, że jest gotowa. Pojedynek można zaczynać.

red spot please

Wiedza:

  Ukryty tekst

Ekwipunek:
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Kabura na lewym udzie
- Dwie kabury na prawym udzie
- Torba na biodro - po prawej stronie
- Wakizashi - zazwyczaj przy pasie, bardziej na plecach, rękojeść z prawej strony
- Manierka z wodą – przyczepiona luźno do paska
- Rękawiczki z blaszkami na dłoniach

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Sans]

Zawodnicy ustawili się na arenie naprzeciwko siebie, zająwszy odpowiednie miejsca, w ściśle wyznaczonej od siebie odległości. Samuraj czekał na nich spokojnie zerkając to na jedno to na drugie, by móc ogłosić start walki. Nie było przecież sensu tego przeciągać, skoro oboje brali udział w walkach poprzedniego dnia i przeszli dalej – znali więc zasady. A przynajmniej tak mu się wydawało, że znali…
Sagisa usłyszała co krzyknął do niej Shenzhen i sędzia również usłyszał. Nie spodobało mu się to, co było mówione.
- Jestem tutaj, by zapobiec takim incydentom. Jeśli jednak zakładasz, że nie zdołasz się powstrzymać, że w ogóle bierzesz to pod uwagę, to uwierz mi, dyskwalifikacja będzie najmniejszym z twoich problemów – jeden uczestnik już został wyrzucony z turnieju za to, że jego technika dotknęła publiczność. Tyle, że nie zrobił nikomu krzywdy, piórka tylko wszystkich uśpiły. Ciemnowłosy nie był tutaj po to, by tylko klepać ich po główkach. Tak, mogli zostać mocno pokiereszowani, była o tym mowa od samego początku, ale przewidywanie, że pozbawi się tutaj kogoś życia… Sagisa jednak się nie zlękła i podeszła do chłopaka, by mu odpowiedzieć. I uścisnąć dłoń. Po wszystkim zajęła swoją pozycję.
- Oboje znacie już zasady, ale dla pewności przypomnę jeszcze, że nie wolno atakować publiczności ani innych walczących. Niby wszystko jasne, ale i tak wczoraj ktoś się zapomniał – westchnął. - Przypominam też, że nie jest to walka na śmierć i życie, a ja przerwę walkę, jeśli z którymś z was będzie źle. Celowe śmiertelne ciosy… Chyba nie muszę mówić. Pamiętajcie też, że w dowolnym momencie walki możecie się poddać. Słownie i gestem – uniósł dla pewności dłoń, by im to zakomunikować. Po wczoraj wolał, by wszystko było jasne i wyraźne. - Gotowi? ZACZYNAJCIE! – krzyknął i wycofał się o kilka kroków, czekając na rozwój sytuacji.

Kolejka: Shenzhen → Sagisa → ja.
Zgodnie z zasadami w pierwszym poście macie po 24h na swój odpis.
Czerwona kropka: Sagisa, niebieska kropka: Shenzhen.

Arena:

Opis areny:

20x15 kratek
Startowa odległość: 24m
1 kratka: 3m -> 60x45m
Kolumny: średnica 2m, wysokość 8m, zbudowane z kamienia
Ułamana kolumna: średnica 2m, wysokość 2m, na ziemi leży 4m
Woda: 1 zbiornik odpowiada średnim zasobom wody
Łuczki: usypana ziemia wysoka na 1m
Ściany wokół areny: kamienne, wysokie na 10m
Podłoże: zwykła ziemia

[Shenzhen]

W momencie kiedy Sagisa skierowałą swe kroki w stronę chłopaka, ten miał cały czas nadzieję, że słowa jakie skierował w jej stronę odniosą pożądany efekt. Dziewczyna jednak zdecydowałą się mimo ostrzeżeń podjąc walkę i przykryć to pierzynką ułudy dla wyższych, nieznanych do tej pory Shenzhenowi celów. Po usłyszanych słowach, na jego twarzy pojawił się wymowny grymas a gdy dziewczyna wysunęła ręke w jego stronę, ten zdecydował odwrócić się, dając do zrozumeinia, że samą siebie może oszukiwać ale dla kogoś kto nie baczy na dobro mniejszych i bezbronnych, nie potrafi znaleźć ani krzty uznania bez względu na to czym by się zasłaniała. On wiedział, zę skoro obiecał małemu Kamiyo, że wróci do niego ze zwycięstwem to zawieźć tego malucha nie może. A jeśłi Sagisa ma stanąć mu dradzo to nie cofnie się przed niczym by to osiągnąć, chociaż łudził się do ostatniej chwili, ze uda się to bez powodowania żalu u innej małęj istoty.
W tym mało honorowym stylu chciał się już oddalić, lecz do swej kwestii doszedł również sędzia, który to młodego Sabaku przestrzegł przed tego typu uczynkami... Kolejny raz Shenzhen zacietrzewił się dając znak, że przyjął te słowa do świadomośći oraz wysłuchał dalszych kwestii, które już dobrze znał po swym pierwszym pojedynku.
Gdy zajął swoje stanowisko i padło gromkie "Zaczynajcie" redukujące przestrzeń na słowa do minimum na rzecz czynów, nic innego nie miało znaczenia jak każdy ruch jego oponentki....

Po rozpoczęciu pojedynku piach wysypujący się z gurdy wezbrał na intensywnosći i ten pod stopami chłopaka, przyjął formę dysku,który to wzniósł się w górę razem z Shenzhenem w celu zachowanai stałego dystansu pomiędzy nim a dziewczyną. W tym samym czasie reszta piachu zaczęłą spowijać chłopaka niczym masywny piaskowy wąż od stóp, po biodra i kończąc na jego ramionach i dłoniach w największej ilości zakrywajać ich ruchy by po chwili uformować się w 3 strugi piasku, kierujące się w stronę dziewczyny( jedna z lewej strony po łuku, druga środkiem i trzecia z prawej strony po łuku). MIały one za zadanie dopaś Sagisę by zakończyć pojedynek szybko i bezboleśnie. Reszta piachu nadal wydobywałą się z gurdy i pozostawałą dookołą chłopaka w powietrzu, będąc gotowa do dalszego zastosowania.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Sagisa]

Nie podobało mu się to, co powiedziała. Naprawdę mu się nie podobało, co zresztą widać było w tym grymasie na twarzy. Ale serio... naprawdę myślał, że się podda? Że wejdzie na tę arenę tylko po to, żeby unieść rękę i ogłosić własną kapitulację? Już lepiej by było, gdyby nie przychodziła wcale i oddała zwycięstwo walkowerem. Tego jednak robić nie zamierzała, oj nie...
Próbowała mu wytłumaczyć, naprawdę, on jednak zdawał się nie rozumieć. Chciał oszczędzić dzieciakom widoku przemocy, w porządku, ale uniknięcie walki na tym skrawku ziemi nie sprawi, że nagle wszyscy uczestnicy zaprzestaną swych działań. To był turniej, większości uczestników zależało na zwycięstwie i każdy chciał je sobie wywalczyć. Podejście Shenzena było... dziwne. Nie uścisnął jej dłoni, w porządku, jego wola. Odwróciła się zatem, wracając na swoje miejsce, gdzie w skupieniu oczekiwała sygnału sędziego. Samuraj oczywiście wyraził własne zdanie na temat wypowiedzi piaskowego chłopca, a później raz jeszcze przypomniał zasady. Zero atakowania widowni i uczestników poza tą częścią areny, zero ciosów śmiertelnych. Saga tylko przytaknęła, powolnym ruchem wyciągając z sayi ostrze wakizashi, które spoczęło luźno w jej prawej dłoni. Zaś w chwili, w której mężczyzna ogłosił początek pojedynku, w jej oczach błysnęła czerwień.
Czekała. Patrzyła, jak przeciwnik unosi się na piasku, oblekając się nim, ale nie ruszyła się z miejsca. To nie miałoby sensu. O ile w pierwszej walce zaatakowała, chcąc dowiedzieć się czegokolwiek o swoim przeciwniku i jego możliwościach, tak tutaj nie musiała tego robić. Dobrze wiedziała, że Shenzen będzie trzymał się z dala i tylko atakował piachem, by jak najszybciej zakończyć starcie. Ona musiała mu to tylko utrudnić, ile się dało. Robić wszystko, by piaskowe macki chłopaka jej nie dopadły. Bo jeśli ją złapie... to będzie koniec.
Ugięła lekko kolana, przekładając miecz do drugiej ręki, prawą zaś sięgnęła do torby na biodrze. W momencie, gdy Shenzen wystrzelił w jej stronę trzy wiązki piasku, ona wyrzuciła im naprzeciw kunai z notką, na szybko kalkulując prędkość piachu. Sama odbiła w prawo, w stronę hałdy ziemi nieopodal, szykując kolejnego kunai'a. Gdy pierwsze ostrze niemal zetknęło się z piaskiem, aktywowała notkę, by zaraz wyrzucić drugi nóż pod kątem względem lecącej po łuku wiązki. Docelowo miał on przefrunąć pod piachem przeciwnika.
Ruszyła do przodu, cały czas obserwowując wszystkie trzy piaskowe macki, gotowa w razie potrzeby wykonać unik, byle nie dać się złapać.

Rozliczenia:

  Ukryty tekst

Wiedza:

  Ukryty tekst

Ekwipunek:
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Kabura na lewym udzie
- Dwie kabury na prawym udzie
- Torba na biodro - po prawej stronie
- Wakizashi - zazwyczaj przy pasie, bardziej na plecach, rękojeść z prawej strony
- Manierka z wodą – przyczepiona luźno do paska
- Rękawiczki z blaszkami na dłoniach

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Sans]

Shenzhen nie czekał na pierwszy ruch swojej przeciwniczki i postanowił wykonać go sam. Piach zaczął sypać się z gurdy, by zebrać się pod chłopakiem i unieść wraz z nim w miejscu. Sabaku stał ciągle wyprostowany patrząc na Sagisę, a reszta piachu owinęła się wokół niego na krótki moment, nim rozdzieliła się na trzy grupki, które pomknęły w kierunku Sagisy. Trochę piachu jednak zostało przy czarnowłosym.
W tym czasie Sagisa stała i patrzyła czerwonymi oczami, w których Shenzhen mógł dostrzec po dwie czarne łzy, jak przeciwnik unosi się w górę na kilka metrów. Przerzuciła wakizashi do drugiej lewej ręki, uginając się lekko na nogach, jakby była gotowa do startu. Wolną dłonią sięgnęła do torby na prawym biodrze, by wyrzucić w stronę Shenzhena kunai z nalepioną na niego notką. Chciała dorzucić na tyle mocno, by ostrze zetknęło się z piachem Shenzhena, jednak piach nie poruszał się na tyle szybko, by kunai zdążył go dosięgnąć na sensownej wysokości i po prostu przeleciał pod nim. Piach natomiast zakręcił łagodnie, ciągle kierując się w stronę Sagisy, która miała już przygotowany drugi kunai. Rzuciła i nim po skosie, celując w Shenzhena i sama puściła się biegiem do przodu, najkrótszą drogą w stronę Shenzhena, samej wskakując na zbiornik wodny, chcąc uciec od piaskowych strug.
Żaden z kunai nie opadł jeszcze na ziemię. Shenzhen natomiast ze swojej pozycji widział tylko jeden – drugi przysłonięty był jego własnym piaskiem.

Kolejka: Shenzhen → Sagisa → ja.
Zgodnie z zasadami w pierwszym poście macie po 24h na swój odpis.

Arena:

Czerwona kropka: Sagisa, niebieska kropka: Shenzhen.
Odległość między walczącymi w poziomie: 12,8m
Rzeczywista odległość między walczącymi (uwzględniając, że Shenzhen jest 8m w powietrzu): 15m
Różowa kropka to kunai z notką Sagisy
Żółte kreski to piaskowe strugi Shenzhena

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Shenzhen]

Dziewczyna postanowiłą nie ruszać z pełnym impetem w celu skracania dystansu, tylko przyjąć pierwszy atak chłopaka i oddać mu trochę pola. Shenzhen nie miał z tym większego problemu, ponieważ jego założeniem było ciągłe wywieranie presji by nie dać dziewczynie sposobnośći do zaplanowania dwojej ofensywy. W końcu potrzeba dzielenia uwagi na uniki i by chociaż po części dać odpwoiedź swojemu oponentowi, wymuszałą na niej mniejszą rozwagę niż by można było przypuszczać. Shenzhen jednak wyczekał aż dziewczyna wykona pierwszy ruch i tak też się stało kiedy postanowiłą cisnąć pierwszego kunai'a w stronę nadlatujących połaci piasku młodego Sabaku. Początkowa części wiązek minęły kunai z notką lecz ich druga częśc już miała za zadanie się oddzielić i przed kunaiem uformować w szeroką połąć piachu zatrzymujac oba potencjalnie nadlatujące pociski nim te zdąża się zblizyć na jakąś sensowna odległość.
Shenzhen widząc ruch dziewczyny, postanowił reagować również z punktu zachowania własnej pozycji i uniósł się jeszcze wyżej o 2 metry w górę i po skosie do tyłu odleciał na swym piaskowym dysku by nadal zachować dystans minimum 20 metrów. i uniknąc drugiego ciśniętego w niego kunaia.
Wiązka znajdująca się z lewej miała w tym momencie gwałtownie przyspieszyć by znaleźć się jeszcze bliżej dziewczyny a dokładniej ją wyprzedzić . W tym momencie Shenzhen złożył jedną pieczęć mówiąc cicho:
- Mam Cię.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Sagisa]

Piasek Shenzena był wolniejszy, niż przypuszczała. Racja, był szybki, nawet bardzo, ale pamiętała walkę z Shinsem. To nie była maksymalna prędkość tego piachu, musiała więc uważać na moment, w którym nagle przyspieszy. A moment ten miał nastąpić zapewne już niedługo...
Pierwszy kunai poszybował do przodu, nim jednak zetknął się z piaskiem, zaczął nieznacznie tracić na wysokości, leciał więc dalej. Ona tymczasem odbiła w bok, wyrzucając drugie ostrze, jednocześnie biegnąc w kierunku zbiornika wodnego. Widziała wyraźnie, jak piaskowe macki skręcają, korygując kurs na jej osobę, to jednak nie mogło jej powstrzymać. Zeskoczyła na wodę, cały czas obserwując piasek, gotowa zareagować. Oba noże wciąż leciały przed siebie, ale stanowiły mniejszy priorytet. Znów sięgnęła do torby biodrowej, wyjmując z niej coś małego. Zauważywszy, że jedna z piaskowych strug przyspiesza, zamachnęła się w jej stronę mieczem, wypuszczając zeń strumień ognia mający zahamować piach. Zaraz potem podrzuciła małą kuleczkę trzymaną w prawej dłoni i ciachnęła ją gorejącym ostrzem, w tej samej sekundzie... dając nura.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

Wiedza:

  Ukryty tekst

Ekwipunek:
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Kabura na lewym udzie
- Dwie kabury na prawym udzie
- Torba na biodro - po prawej stronie
- Wakizashi - zazwyczaj przy pasie, bardziej na plecach, rękojeść z prawej strony
- Manierka z wodą – przyczepiona luźno do paska
- Rękawiczki z blaszkami na dłoniach

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Sans]

Nad areną zaczęły się rozciągać czarne, burzowe chumury. Strugi piasku Shenzhena oddzieliły się na długości – ich początek nadal znajdował się przy Sagisie tworząc presję, jednak skróciły się dość pokaźnie. Ich reszta zbiła się w jedną masę i zaczęła kształtować w grubszą ścianę pomiędzy zbiornikami z wodą, mając za zadanie zablokować lecące kunaie. Jednego jednak nie zdążyły, co Shenzhen mógł zobaczyć dopiero w momencie, gdy piasek przestał mu przeszkadzać.
Piach przyspieszył gwałtownie – w momencie, w którym strugi się skróciły, jedna z nich, ta najbliżej Sagisy pomknęła do niej, wyprzedzając ją. Dziewczyna już brała zamach lewą ręką, w której trzymała miecz, lecz... Błysk. Nie było czasu by zamknąć oczy. Nagły rozbłysk światła oślepił wrażliwe oczy czerwonowłosej.

  Ukryty tekst

Drugi kunai wbił się w piaskową zasłonę. Ostrze wykonało pełen zamach, posyłając przed siebie falę ognia w tym samym czasie, w którym wolna dłoń Sagisy powędrowała raz jeszcze do torby, w końcu do tego nie potrzebowała widzieć co robi. Ale do tego by biec przed siebie już tak.

  Ukryty tekst

Kolejka: Shenzhen → Sagisa → ja.
Zgodnie z zasadami w pierwszym poście macie po 24h na swój odpis.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Shenzhen]

Walka nadal trwała a zwierzyna jaką okazałą się płomienno włosa Sagisa wcale nie chciałą dać się pochwycić. Taki jest już chyba ich instynkt, że nieważne jak szanse by sie klarowały to instykt przymusza Cię żebyś walczył, żebyś zawsze uciekał lub parł do przodu, nawet wtedy kiedy jest to z góry skazane na porażkę.
NIe mógł Shenzhen dopuścić by ta walka trwałą zbyt długo, tak też po jego słowach rozległ się błysk, któy skutecznie pozbawił dziewczynę widzenia. To nie oznaczało, że którakolwiek ze strug podążajacych za nią miała zwolnić lub się zatrzymać.

  Ukryty tekst

Trzeba przyznać, ze mimo swych szumnych zapowiedzi Shenzhen powstrzymał się od planów, które miał pierwotnie. Świadomosć tego, ze na trybunach jest ktoś kto czeka na nią i dla kogo jest opiekunem i kimś idealnym sprawiła, ze nie był w stanie uszkodzić dziewczyny. Przecież kimś takim samym dla niego był jego malec Kamiyo Ori, któy tam gdzieś na trybunach pewnie zaciskach swoje małe piąstki ze zdenerwowania. Jeżeli coś ma dla niej zrobić to zapewnić jej powrót w jednym kawałku na trybuny. Najważniejsze to to, że myśl ta pozostanie tylko dla Shenzhena i miał nadzieje, że tej chwili słabości nie przypłaci przegraną. Przesunął się też tym samym na swym paiskowym dysku lekko w dolną część areny by mieć lepsze pole widoku.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Sagisa]

Ryzyko było wpisane w jej życiorys. I tu nie chodzi tylko o ryzyko zawodowe, w końcu była shinobi, a jako shinobi nieraz musiała zaryzykować wiele. Sagisa wiele również ryzykowała w życiu codziennym, od najmłodszych lat. Uroki łobuzerskiego usposobienia i jej wszędobylskich żartów za młodu. Pomijając jednak życie kunoichi a także szczenięce figle, ostatni raz ryzykowała tak wiele pewnego letniego dnia pięć lat wstecz. Wtedy walczyła o przetrwanie i przegrała. Dziś też miała przegrać, choć nigdy nie spodziewałaby się sposobu, w jaki dosięgnie ją porażka. I nigdy nie przewidziałaby kolejnych ogniw łańcucha zdarzeń. Dopiero miała się przekonać...
Wszystko właściwie szło całkiem dobrze. Może nie idealnie, bo od ideału sytuacja była wielce daleka, ale stosunkowo dobrze. Musiała tylko w odpowiednim momencie zareagować na atak i pociągnąć swój plan dalej. Niestety, nie zdążyła. Owszem, zauważyła przyspieszający piach. Zauważyła, jak wiązki rozdzielają się, a większa tworzy mur blokujący drugi z wyrzuconych przez nią kunaiów. Widziała ten pierwszy wciąż szybujący w kierunku jej przeciwnika. Dostrzegła również wyprzedzającą ją wiązkę piasku, na którą zamachnęła się mieczem, z którego to wypłynęła fala płomieni. Chwilę wcześniej jednak w jej oczy uderzyła biel, wbijając w nie igły bólu. Z jej gardła wyrwał się krótki okrzyk, gdy stawiała kolejny krok, odruchowo odwracając głowę od źródła rozbłysku. Rozproszenie, ten ułamek sekundy wystarczył, by tym jednym kroku stopa nie znalazła oparcia na powierzchni wody, zanurzając się weń. A za nogą poszła cała reszta...
Uderzyła z pluskiem w wodę, moment później znajdując się pod powierzchnią. Toń pochłaniała ją coraz bardziej, ona jednak czuła tylko palący ból pod zaciśniętymi teraz powiekami. I ulatniające się z płuc w stłumionym okrzyku powietrze. Próbowała złapać oddech, jej usta jednak wypełniły się cieczą, przechodzącą dalej swymi duszącymi mackami. Szła na dno, ale wbijające się w jej oczy igły rozbijały każdy zalążek większej myśli. Szarpnęła się w panicznym odruchu, nie dało to jednak żadnego efektu, albo po prostu nie była w stanie go zarejestrować. Brakowało jej powietrza, płuca protestowały, ale nie mogła nic na to poradzić. Topiła się. Odpływając w niebyt, jej umysł zdołał wykrzesać jeszcze tylko jedną myśl...
Ryujin.

  Ukryty tekst

Wiedza:

  Ukryty tekst

Ekwipunek:
PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE):
- Kabura na lewym udzie
- Dwie kabury na prawym udzie
- Torba na biodro - po prawej stronie
- Wakizashi - zazwyczaj przy pasie, bardziej na plecach, rękojeść z prawej strony
- Manierka z wodą – przyczepiona luźno do paska
- Rękawiczki z blaszkami na dłoniach

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Sans]

Krople deszczu zaczęły zraszać suchą ziemię areny, najpierw pojedynczo w małej ilości, by za chwilę każdy centymetr podłoża (i wszystkiego właściwie) był mokry. Piorun strzelił w jedną ze ścian oddzielającą wyznaczony teren od reszty walczących, na szczęście nie zakłócając walki na placu.
Sagisa krzyknęła, krótko, urywanie – odwróciła głowę w odruchu, ale było już za późno na to, by uniknąć oślepienia. Zrobiła kolejny krok, rozpraszając się całkowicie i runęła do wody gwałtownie, bez planu. Piach Shenzhena, ten najbliżej dziewczyny wystrzelił w jej kierunku, pikując niemalże, by pochwycić nogi dziewczyny, żeby nie mogła schować się pod wodę, ale nie zdążył. To były dosłownie ułamki sekund i struga piachu złapała rękę dziewczyny, mimowolnie uniesioną do góry w momencie, w którym w panice wpadała do wody. Miecz z jej lewej dłoni wypadł jej z uścisku, z cichym plaskiem uderzając w taflę basenu i zaczął opadać powoli. A Sagisa? Cała była pod wodą, jednak piach Shenzhena utrzymywał ją tak, że nie zapadała się głębiej. Woda naleciała do jej buzi, a stamtąd do płuc.
Piaskowa macka pociągnęła ją w górę, wyciągając, a pozostałe trzy już miały opleść resztę jej ciała, by uniemożliwić jakikolwiek ruch: ucieczkę, czy wykonanie techniki. Jednak od razu było widać, że dziewczyna nie jest zdolna do dalszej walki. Nie straciła przytomności, jednak mocno zachłysnęła się wodą i wyglądała na zupełnie wybitą z rytmu walki. Wyglądała na przerażoną.
Sędzia czaił się ciągle gdzieś w pobliżu i gdy zobaczył jak wygląda dziewczyna – zawahał się tylko na chwilę.
- Sagisa nie jest zdolna do dalszej walki. Kończymy to. WYGRYWA SHENZHEN! – krzyknął, po czym sam wskoczył na wodę, utrzymując się na jej powierzchni, by odebrać dziewczynę z uścisku piasku. Walka była skończona. Mężczyzna znowu ściągnął swoją narzutkę, którą trzymał na ramionach i narzucił na przemoczoną, trzęsącą się czerwonowłosą. - Niech obejrzy cię jakiś medyk. Mieczem się nie przejmuj, ktoś ci go później przyniesie – dodał jeszcze, czekając aż walczący się rozejdą.

Wygrana: Souha Shenzhen

Sagisa może w dowolnym momencie później założyć, że jakiś NPC przyszedł oddać jej wakizashi, które wpadło do basenu.
Nikt nie wymaga wizyty w szpitalu.

Napiszcie swoje posty z z/t w dowolnej kolejności

[Sagisa]

Pochłonęła ją toń. Oczy wciąż paliły blaskiem, który tak gwałtownie się w nie wdarł. Nie mogła oddychać, usta miała pełne wody, która pchała się coraz dalej, zalewając protestujące płuca. Tonęła. A przynajmniej tak myślała.
Szarpnęła się w panicznym odruchu, choć to nijak miało jej pomóc. Nie potrafiła zebrać myśli, zareagować odpowiednio do sytuacji. Miała wrażenie, że oczy jej wręcz płoną, choć przecież była pod powierzchnią i ewentualny ogień powinien zgasnąć. Z tym że to nie ogień tak palił, choć efekt był podobnie odczuwany. Już nie mogła oddychać, płuca wyraźnie i boleśnie protestowały przeciw braku powietrza, wtedy jednak coś szarpnęło ją za rękę. Wciąż była oślepiona i zdezorientowana, a zalewająca ją zewsząd woda tylko wzmagała paniczne odruchy. Szarpnęła się, ale tylko raz, bo zaraz jej ciało zostało czymś oblepione i unieruchomione. Jedno w tym jednak było dobre - nie była już pod powierzchnią.
Wypluła zgromadzoną w ustach wodę, krztusząc się i próbując wykaszleć całą resztę, co nie było wcale łatwe. W uszach nieprzyjemnie jej szumiało, kiedy nagle to, co ją trzymało, uwolniło ją, a ona opadła w czyjeś ramiona. Trzęsła się, trzęsła jak cholera. Gdy tylko poczuła ziemię pod stopami, osunęła się na kolana, nie potrafiąc ustać w pionie. Wciąż kaszlała, oddech miała niespokojny, urywany, niekiedy świszczący. Czuła drżenie każdego mięśnia w ciele i wcale nie było ono spowodowane wdzierającym się pod skórę zimnem. To był lęk, czysta, niczym nie zmącona trwoga. Gdyby to było prawdziwe starcie, to byłby jej koniec, skończyłaby na dnie, a Ryujin zostałby bez matki. Ta świadomość ją przerażała.
Sędzia narzucił jej na plecy swoje kwieciste haori, podobnie jak uczynił to w jej poprzednim starciu z Jun'ichim. O ile jednak chłopak odrzucił ten dar, mając pretensje do samuraja za przerwanie pojedynku, o tyle ona zdawała się nie reagować. Klęczała tylko podpierając się na drążcych ramionach. Po dłuższej chwili spróbowała wstać, mimo wszystko wciąż drżała, a mięśie odmawiały jej posłuszeństwa. Co powiedział sędzia? Żeby obejrzał ją jakiś medyk? Medyk nie pozbawi jej tego strachu...
Nie pokazuj, że się boisz - rozbrzmiało w jej głowie znajomym głosem i aż się zaśmiała. Wzięła głębszy oddech, potem drugi i jeszcze jeden, starając się unormować bicie tego rozszalałego w panice serca. Musiała się uspokoić, koniecznie. Znów spróbowała się podnieść, stawiając powoli stopę na ziemi. Zachwiała się, zdołała jednak złapać równowagę. Zamrugała kilka razy, wciąż mając przed oczami plamę, choć już tak nie paliło. Ruszyła powoli przed siebie, nie wiedząc właściwie, dokąd się kieruje, ale może znajdzie się tu jakaś dobra duszyczka, która przynajmniej poprowadzi ją do tunelu. Stamtąd jakoś trafi na trybuny... chyba.
Krok za krokiem, w dalszym ciągu drżąca i lekko skulona, przesuwała się naprzód. Starała się jednak nie myśleć, jak marnie wygląda teraz w oczach widzów.
Na szczęście Ryujin tego nie widział...

[z/t] -> trybuny

[Shenzhen]

Zdążył w ostatniej chwili pochwycić dziewczynę nim ta miałą zanurzyć się w wodzie. Czy to jej pomogło? Czy potrafiłą pływać? Czy umiałąby opanować się wtej sytuacji i nie zachłystnąć się wodą? Tego nei wiedział ale też nie chciał sprawdzać. Wystarczy już tego. Nie trzeba dalej udowadniać swej wyższosći nad przeciwnikiem, nie kiedy panują ogólno przyjęte zasady, z resztą ściśle respektowane w pojedynku,w którym istotną rolę sprawuje sędzia.
Zdecydowanym pociągnięciem wydobył Sagisę z wody i ułożył na dłoniach interwej=niujacego sędziego, który dosyć mocno przejął się stanem dziewczyny. Shenzhen myślał, że ten teraz pomoże dziewczynie wstać i odprowadzi ją do wyjścia, gdzie odbirą ją sanitariusze z oddziału medycznego. Tak się ejdnak nie stało. Nie stało się tak za sprawą samej płomienno włosej, któa chciała pokazać, że to jej nie złąmało, ze wystarczy jej sił by wstać i iść przed siebie. Czy miało to pomóc jej samej, czy też bardziej zatrzeć obraz jaki mógł się teraz malować w głowach publiczności? Chyba sama też Sagisa nie dopuszczałą do siebie myśli by ta dumna i zadziorna dziewczyna, która zjawiłą się tu na arenie, odeszłą w niepamięć....
Shenzhen jeszcze przez chwilę obserwował ten upór maniaka, który prezentowałą i właściwie chciał ja zostawić z tym samą. Przecież nic nie był jej winny, przecież nikt od niego nie oczekiwał pomocy, lecz to co wzieło górę, to kolejna wizja małęgo Kamiyo, który tam an trybunach pewnie o mało co nie posiada się z radości. Jak też dumny musi teraz być ze swojego Shenzhena, z jaką ogromną niecierpliwością wyczekuję aż ten zjawi się na trybunie zachodnie by mogli rzucić się sobie w ramiona i nie zwalniać tego uścisku przez długie minuty a nawet i godziny....
Zestawił ten obraz z tym co widzi teraz ten malec,z tej samej trybuny. Nie wiedział kim dla niego do końca byłą Sagisa ale z całą pewnością byłą kimś ważnym. Nie powinien tego robić kiedy wszystkie spojrzenia są zwrócone w jego stronę, nie powinien okazywać tego co inni mogliby nazwać słąbością, nie powinien,,,
- Niech to szlag - wypluł pod nosem młody Sabaku.
Poczynił kilka krokó w stronę Sagisy, doganiajac ją bez problemu ze względu na to jak jeszcze pokracznie i niepewnie stawiała swoje kroki. Następnie wzniósł lekko prawą dłoń a połać piachu podfrunęła pod ramiona dziewczyny unosząc ją lekko w górę, następnie, druga porcja kruczcu utworzyął coś w rodzaju siedziska by mogła się na niej oprzeć swymi lędźwiami i dolna częścią pleców. Następnie pchnął piach na przód by tym sposobem doprowadzić Sagisę do tunelu. Ruch ten był powolny, a tempo nadawał sam Shenzhen kroczący z boku. Nawet przez chwilę nie spojrzał an dziewczynę, był na nią wściekły. Chciał tego uniknąc nim walka się rozpoczęłą, dał dziewczynie szansę, którą ta odrzuciła przysłąniając ją wyższymi celami. NIe posłuchałą i teraz to tylko i wyłacznie z jej winy, Shenzhen został zmuszony do tego by pokazać słąbość, przed wszystkimi tu zgromadzonymi. Jeszcze chyba nigdy nie czuł w sobie takiej goryczy...To wszystko nie musiało by mieć miejsca gdyby go tylko posłuchałą, gdyby tylko nie miał świadomości o tym kto na tą zbyt pewną siebie dziewczynę lecz jakże piękną, czeka na zachodniej trybunie. To wtedy z całą pewnościa zmierząłby w innym kierunku.
Mimo całej tej złości raz zdażyło się chłopakowi spojrzeć na doszczetnie przemoczoną dziewczynę i dopiero teraz ujżał, zę płomienne włosy, które do tej pory były tak bujne, teraz przylegały do reszty jej mokrego ciała, lecz nic nie straciły na swej barwie. Można powiedzieć, ze teraz będąc całą przemoczona i bezbronna, wyglądałą na sój sposób uroczo. Wyglądałą tak, że można byłoby....
-Przestań, to przez nią i tego dzieciaka teraz wiedzą, ze jesteś słaby - odezwał się głoś w głowie chłopaka. Miał rację i tym samy przywrócił uczucie gniewu jakie mu towarzyszyło. Najgorsi przecież są Ci, którzy są nieświadomie słabi.....

z/t

  Ukryty tekst