Shinobi War PBF Naruto

Bycie nielubianym lichwiarzem jest idealną drogą do tego, aby stracić cały majątek. Albo ten facet wyjątkowo zbyt zapatrzył się w swoje bogactwo i nie zauważył zbliżającego się końca interesów, albo opowiastki tworzone przez Kaede są jedynie stekiem bzdur mających przekonać kobietę do siebie. Ech, praca to praca, przekona się na własnej skórze kto ją w końcu okłamuje i chyba trzeba poprzestać myślenie nad tym, kto jest tą złą osobą całego tego przedstawienia. Dostała pieniądze, to może robić. Nie zwracając uwagi na zachowanie swojej rozmówczyni, od razu próbowała dostać się do wnętrza sakiewki, aby zobaczyć czy gra jest warta świeczki. Cóż... na oko ponad 200 ryo. Za dużo za to nie kupi, ale przecież jej zadaniem jest zdobycie pewnie mało wartej spinki, którą równie dobrze mogłaby kupić na bazarze.

– Zawieść? Cóż, mogłabym, jestem w tym dobra jak widzisz. – Uśmiechnęła się szyderczo w kierunku odchodzącej już dziewczyny. Gdy ta odeszła, znikając za rogiem jednego z budynków, dopiero po kilku sekundach dotarło do dziewczyny wszystko to co się tutaj wydarzyło i mogła odetchnąć z ulgą. Było to dla niej dość przejmujące wydarzenie, nie za często mogła spotkać się z kimś takim. Raczej była uznawana za margines społeczny, a teraz! Teraz to prawdziwa szycha wśród zabójców Kantai. A raczej zwykła dziewczyna do wykonywania brudnej roboty. Miała dość spory zapas czasu, lecz wolała nie trwać w tym zawieszeniu między "czy mi się uda i ujdę z życiem" a "jak długo spędzę swojego życia w więzieniu lub na szubienicy zanim mnie zakopią pod byle jakim krzakiem". Ta druga opcja wydawała się być lekko bardziej realna, ale... czas się wziąć do pracy!

Dlatego ruszyła czym prędzej do domu swojej opiekunki, której w sumie mogło jeszcze nie być w domu. Wciąż pomaga w szpitalu jak jej potrzebują i właściwie Minami żyje sama ze sobą w średniej wielkości mieszkaniu. Zaplanowane miała, aby udać się do lichwiarza już tego samego wieczoru, lecz biały strój, który obecnie na sobie nosi, byłby raczej przeszkodzą w misji nocnej. Toteż biorąc swój shamisen w rękę, wolnym krokiem przemierzała uliczki Tenkyu rozglądając się wokół szukając jakiejś inspiracji. Napadnie dom z notkami wybuchowymi? Co za idiotyczny pomysł. Raczej ścian też nie wyburzy wielką maczugą z kolcami. Tak naprawdę nie miała nic innego poza własną zręcznością i resztkami inteligencji.

Będąc w domu przebrała się w pierwszy lepszy czarny strój składający się z bluzki i krótkich spodenek, pod którymi wciąż miała założone rajstopy. Narzucając na siebie swój szarawy płaszcz, nałożyła go na siebie tak, aby w razie czego móc zasłonić nim twarz. Włosy zawinięte w kok przekuła kilkoma szpilkami, aby ta bajeczna fryzura się dłużej trzymała. Jeżeli będzie gotowa i nic jej nie przeszkodzi, pod osłoną wieczornego księżyca, wolnym krokiem rusza do domu swojego celu.

Głos Kaede
Dom lichwiarza:

W końcu dotarła do domu swojej ofiary i to wcale nie była dobra wiadoość. Dalej nie miała dobrego planu jak się dostać i zabrać tę spinkę. Przecież to niewielka rzecz, więc gdzie w ogóle taka się może podziać? Równie dobrze mogłaby być wrzucona do byle jakiego pojemnika pod byle jaką szafką w byle jakim pokoju. Gdyby jeszcze kogoś znała, to może grzecznie mogłaby poprosić o pomoc... Ech. Minami rozejrzała się dookoła zastanawiając się jak wielka jest szansa, że ktoś tutaj będzie przechodził i ją zauważy. Światła w większości domów były już zgaszone, a sama okolica nie wydawała się, aby była tętniąca życiem. Patrząc na budowę domu, nieodbiegającą od reszty budynków, najłatwiej byłoby po prostu zapukać i grzecznie poprosić o oddanie spinki. Z pewnością ten plan by sie udał, a sam właściciel nie miałby nic przeciwko. I choć grzeczne wejście od frontu pozostawało w głowie kobiety, ta jednak musiała udać się wyżej. Nie znała wszak żadnych wyburzających technik, a jej arsenał nie zawierał notek wybuchowych.

Podeszła bliżej ściany budynku od prawej strony. Nie chciała, aby ktoś ją zauważył, dlatego rozejrzała się dookoła i gdy w końcu uliczka opustoszała, westchnęła ciężko i swoimi lekko trzęsącymi się dłońmi poprawiła płaszcz na usta i jeszcze raz sprawdziła trwałość swej fryzury. Dalej nie wiedziała czemu to robi, ale może tylko tak się w tym mieście zarabia? Podstępkiem i siłą. Ten kto jest słabszy od razu odpada z gry i ląduje w oceanie. Najpewniej na kontynencie było bardzo podobnie, ale Minami jakoś to uniknęło i do tej pory jeszcze nie musiała brać udziału w tak wielkiej akcji jak okradanie staruszków w ich własnym domu.

Słowo się rzekło. Mina dotknęła lekko ściany, jakby chcąc sprawdzić czy ta nie zawali się pod jej ciężarem i postawiła lewą stopę na niej. Skupiając nieco chakry w swoich stopach, po chwili przyłożyła drugą z nich, starając się utrzymać równowagę w lini poziomej. Ygh, nie było to zbyt przyjemne i w większości jej obecnym problemem było przezwyciężenie siły grawitacji, która ciągnęła większosć jej ciała w dół. Nie chcąc być dłużej w tej pozycji, powoli ruszyła najpierw w kierunku otwartego okna poruszając się po zewnętrznej krawędzi budynku, aż do przerwy między otwartym oknem, a niewielkim otworem (o tutaj). Niczym pająk powoli wychylała głowę w kierunku otwartego okna na tyle, aby tylko jej oczy (i naturalnie włosy) były do zauważenia przez mieszkające tam osoby. Może ta osoba sobie smacznie śpi i po prostu Minami grzecznie wejdzie i zabierze co jej? Po krótkiej, trwającej kilka sekund interwencji, obróciła się i podeszła kilka kroków do okienka na poddasze, aby i je przejrzeć dokładnie. W razie jakby ktoś się pojawił, stara się niepostrzeżenie czmychnąć na dach budynku.

Nazwa

Kinobori no Waza

Ranga

E

Pieczęci

Brak

Zasięg

Na ciało

Koszt

Minimalny, nieodczuwalny

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis <span style="display: block; margin: 0; padding: 0; text-align: justify;">Kolejna z podstawowych jutsu, które potrafią wykorzystać nawet największe świeżaki spomiędzy ninja. Technika ta pozwala na odpowiednią kontrolę i kumulację chakry w z góry określonym miejscu - tu są to stopy. Dzięki temu shinobi jest w stanie poruszać się po powierzchniach pionowych, a nawet poziomych (tylko w sprzeczności z grawitacją), czyli prościej - po ścianach i sufitach, drzewach, gałęziach, i po czym tylko nam przyjdzie ochota - nie wliczając wody.
Uwaga: Odpowiednio skumulowana chakra w stopach nie wyklucza korzystania z innych technik w trakcie jej używania.</span>

Głos Kaede
Dom lichwiarza:

Przeszukiwanie domostwa z zewnątrz szło po myśli Minami, która nawet się już aż tak nie stresowała, ale to wszystko przez to, że kompletnie zapomniała o swoich słabych umiejętnościach skrytobójczych i skupiła się, aby odnaleźć wejście do lichwiarza. Nikt jeszcze nie wszczął alarmu, więc chyba po ulicach nie przechadzał się nikt ważny, kogo zainteresowałaby zwisająca ze ściany budynku kobieta. Poddasze odpadało. Jak dla Miny było zbyt zagracone, aby ktoś trzymał tam cenne sobie rzeczy, które łatwo mogłyby się zgubić. Może jakby chociaż podłoga była w miarę czysta, aby można było się poruszać między wielkimi stertami mebli... nie, to odpadało. Pomieszczenie znajdujące się na parterze również nie było zbyt prawdopodobne. No bo co jakby ktoś przyszedł wziąć pożyczkę z odsetkami jeszcze większymi niż sama pożyczka i przez chwilę poczekałby na dolnym piętrze? Przecież z łatwością mógłby zabrać niewielką spinkę czy inne podebrane ludziom przedmioty.

Pozostawał główny pokój znajdujący się na pierwszym piętrze budynku. Gdy Mina spojrzała na lichwiarza po raz pierwszy, przez chwilę miała nadzieję, że ten już nie żyje. Wtedy sprawa byłaby załatwiona. Wchodzi, zabiera i wychodzi, a trupem zajmą się jakieś służby gdy zapach będzie już nie do zniesienia, lecz ten niestety się poruszył. Mina jeszcze nigdy nie była aż tak zasmucona, że ktoś żyje. Cóż, trzeba działać. Rozejrzała się dookoła, aby w razie czego upewnić się czy nikt nie idzie, a następnie chwyciła do torby i skonstruowała podręczne urządzenie do budzenia staruszków - senbon z dzwoneczkiem.

Będąc przy dolnej framudze okna, gdzie ręce mogłaby nawet o nią swobodnie oprzeć, chwyciła senbon w prawej ręce i cisnęła w nim w jakąkolwiek drewnianą rzecz, najlepiej obraz wiszący na ścianie, a jeżeli takowej nie było, to w ziemię niedaleko łóżka. To powinno go wybudzić, a przynajmniej na jakiś czas wyrwać ze snu. Wtedy, po wykonaniu dwóch szybkich pieczęci Mina próbowała wykreować w lichwiarzu wizję płonącego mieszkania. Jak świeczka, która jeszcze sobie przed chwilą stała spokojnie zapalona, spowodowała niemały pożar z unoszącymi się kłębami dymu, docierającymi powoli nad łóżko lichwiarza. Chciała, aby w wizji pożarem zajął się cały stolik bądź inna szafka ze świeczką tak, aby zgaszenie nie należało do najprostszych. Jakieś pożary w swoim życiu widziała, więc odwzorowanie tego nie powinno być problemem. A co jak ten wybiegnie w popłochu? Cóż, Mina liczyła, że mało kto mu pomoże, a raczej będą się cieszyć z tego, że jego dom powoli płonie, a raczej z tego, że stary dziadyga wariuje.

Gdyby plan się powiódł Mina wskakuje przez okno i próbuje rozejrzeć się w poszukiwaniu skrytek na cenne przedmioty. Głównie szufladki czy inne woreczki rozrzucone w pokoju. Jeżeli czas by pozwolił, stara się byle jakim krzesłem zabarykadować choć na chwilę wejście do pomieszczenia.

Nazwa

Magen: Narakumi no Jutsu

Ranga

D

Pieczęci

Wąż → Szczur

Zasięg

Dowolny

Koszt

E: 14% | D: 12% | C: 10% | B: 8% | A: 6% | S: 4% | S+: 2%

Dodatkowe

Brak dodatkowych wymagań

Opis Jedna z podstawowych technik genjutsu. Technika wpływa na zmysł wzroku celu, zmieniając widziane przez niego obrazy, co w ostateczności skutkuje pokazaniem mu jego własnych, najbardziej skrytych lęków. Wizja jest bardzo realistyczna i łatwo się pomylić, lecz technikę można bez problemu rozproszyć za pomocą Kai. Dodatkowo, przedstawiona wizja zależy od użytkownika, więc trzeba dobrze znać cel ataku - im lepiej znamy oponenta, tym skuteczniejsze jest jutsu, a jeśli go nie znamy, wtedy niestety technika po prostu nie zadziała.

Głos Kaede