Dom rodziny Urumi

[Sasame]

Dom rodziny Urumi nie jest jakichś pokaźnych rozmiarów, został zbudowany przez samą głowę rodziny Morikiego Urumi. Budynek był jednak bardzo solidny i dzięki codziennemu pilnowaniu porządku oraz ogólnym dbaniu o niego, był on bardzo przytulny, idealny wręcz dla małej kochającej się rodziny jaką byli państwo Urumi oraz ich córka Sasame. W miarę jak dorosła ona nieco, ojciec wybudował jej również oddzielny pokój, w którym jednak teraz już nie spędza tyle czasu co kiedyś, ponieważ jest ona bardzo często na różnych misjach bądź po prostu kręci się po Nawabari, pilnując porządku jak na przykładną kunoichi jej szczepu przystało.

[Sasame]

Kolejny dzień wiosny zapowiadał się dość ciepło i przyjemnie, więc po wstaniu z lóżka, poszłam się szybko oporządzić a następnie skierowałam do kuchni gdzie mama przygotowywała właśnie śniadanie.
- Ohayou. - powiedziałam przeciągając się mocno kiedy weszłam do pomieszczenia.
- Ohayou, Sasame. - odpowiedziała mi matka podając pakuneczek - Proszę bardzo, to twoje bentou. Idziesz ćwiczyć? - zapytała się mnie, sama wracając do przygotowania drugiego pakunku dla mojego ojca.
- Chyba tak zrobię, trochę poćwiczę a później pójdę do siedziby żeby sprawdzić czy może przypadkiem nie ma jakiejś misji do wykonania czy coś. - odpowiedziałam wzruszając ramionami po krótkiej chwili namysłu po czym pożegnałam się z matką i wyszłam żwawym krokiem z domu aby skierować się nieco głębiej pomiędzy iglaki w kierunku mojego własnego zakątka treningowego. Kiedy weszłam na polanę, ukazał mi się znajomy widok w postaci masywnego drewnianego słupa, który służył mi już od dłuższego czasu za worek treningowy do ćwiczenia na nim różnorakich technik.
Wykorzystując fakt że było właściwie jeszcze dość wcześnie i generalnie nic nie stało na przeszkodzie zrobić sobie krótkiej przerwy przed zabraniem się pełną parą za trening, więc odstawiłam pakunek na szczyt słupa a sama położyłam się na gęstej trawie, która pokrywała polanę. Założyłam ręce za głowę i przymknęłam oczy, wsłuchując się w śpiew ptaków i pozwalając aby ogrzewały mnie przyjemne promienie słońca. Bardzo lubiłam uczucie ciepła słonecznego na mojej skórze, więc aż szkoda było mi nie wykorzystać takiej okazji, uchyliłam jedynie nieco oczy aby patrzeć na leniwie sunące po nieboskłonie chmurki, napawając się wspaniałą pogodą.

[Sasame]

Po spędzeniu jakoś mniej więcej połowy godziny na sielankowym leniuchowaniu, stwierdziłam że wystarczy tego dobrego i podniosłam się na nogi. Przeciągnęłam się mocno i skierowałam moją uwagę na duży, drewniany słup, który za chwilę miał się stać moim przeciwnikiem.

  Ukryty tekst

Po skończeniu treningu, zdecydowanie zadowolona, ruszyłam w drogę, kierując się w stronę centrum Nawabari w celu wykonania obchodu oraz sprawdzenia czy może nie ma jakiegoś oczekującego zlecenia, którym mogłabym się zająć.

[z/t]

[Sasame]

Po dotarciu na polankę zaczęłam od powbijania w ziemię palików, tak aby były stabilne i w odpowiednio dużych odstępach od siebie po czym brałam zawinięte ciasno maty i nabijałam na paliki, tak aby ich wysokość była mniej więcej na poziomie tułowia dorosłego człowieka. Mat było odpowiednio więcej abym mogła podczas treningu wymienić je na nowe bez potrzeby każdorazowego chodzenia do sklepu. Kiedy wszystko było już odpowiednio przygotowane, odsunęłam się aby krytycznym okiem ocenić wszystkie cele i skinęłam głową usatysfakcjonowana i zdecydowałam się zrobić sobie krótką przerwę, którą spędziłam pod drzewem, obserwując chmury a nawet ucinając sobie krótką acz zdecydowanie regenerującą drzemkę. Kiedy wybudziłam się z niej, podniosłam się z werwą i optymistycznie zabrałam się do treningu.

  Ukryty tekst

[Sasame]

Zadowolona z faktu że trening techniki okazał się być jak najbardziej owocny, wróciłam do domu aby zjeść posiłek z moją matką. Ojciec był poza domem na misji, więc nie było sensu na niego czekać. Opowiedziałam mamie zarówno o misjach, które ostatnio wykonałam a także o technice, którą udało mi się opracować. Pomimo iż ona sama nie była kunoichi to już wystarczająco się nasłuchała o tym wszystkim i pochwaliła moją pomysłowość i zaproponowała abym później jakoś przy okazji podzieliła się moimi osiągnięciami z ojcem jak ten już wróci ze swojej misji. Dalsza część posiłku minęła na rozmowie o jakichś mało znaczących duperelach a później poszłam do mojego pokoju gdzie mimo dość wczesnej godziny ułożyłam się do snu, trochę jednak wycieńczona ostatnimi paroma dniami.

Następnego ranka wstałam wcześnie z łóżka, zjadłam szybkie śniadanie i zostawiłam matce karteczkę że idę do miasta i możliwe że mnie trochę nie będzie w domu. Jak napisałam, tak też zrobiłam, kierując moje kroki do siedziby władzy, w nadziei że możliwe że będzie cokolwiek więcej wiadomo odnośnie Doktorka oraz werdyktu na temat całej sprawy i może wyślą mnie już z zadaniem odnalezienia tego gościa.

[z/t]

[Sasame]

Po dotarciu do domu, zauważyłam że w środku było jeszcze zapalone jakieś światło. Zadowolona z faktu że ktoś jeszcze jest na chodzie weszłam do środka.
- Tadaimaa! - powiedziałam radosnym tonem po wejściu przez próg po czym odwiesiłam płaszcz na jeden z wolnych haczyków przy wejściu i zdjęłam obuwie przed wejściem do dalszej części domu.
- Okairi, Sasame-chan! - usłyszałam głos matki z kuchni gdzie od razu skierowałam moje kroki.
- Jest coś do jedzenia? - zapytałam się po wejściu do pomieszczenia. Moja matka siedziała przy stole a przed nią jakaś książka, którą oświetlało parę wysokich świec, które również rzucały miły blask wszędzie naokoło, dzięki czemu można było bez problemu poruszać się po kuchni.
- Tak, sprawdź tam powinna być miseczka z onigiri, zrobiłam je niedawno, więc powinny jeszcze być ciepłe. - powiedziała kobieta nie odrywając wzroku od lektury.
- Oki, dziękuję. - odpowiedziałam i wzięłam miseczkę z kanapkami ryżowymi i przysiadłam się do stołu aby na spokojnie je skonsumować. - Co tam czytasz? - zapytałam się z zaciekawieniem.
- A nic specjalnego, jakaś tam nowelka. - odpowiedziała nieco zrezygnowanym głosem i przełożyła na następną stronę. Nie do końca rozumiałam dlaczego matka nie była w humorze, jednak wiedziałam że czasami trzeba dać ludziom czas żeby dojrzeli do tego aby podzielić się z kimś innym tym co nas dręczy, więc nie naciskałam już więcej i zabrałam się za pałaszowanie onigiri nadziewanych smażoną wołowiną z dodatkiem jakichś lekko pikantnych przypraw.
- Mmm, bardzo dobre. - skomentowałam pomiędzy kolejnymi kęsami, jednak reakcja matki ograniczona była jedynie do mruknięcia i lekkiego skinienia głową. Westchnęłam więc cicho i dojadłam tylko kanapki ryżowe po czym odniosłam miskę. - No dobra, ja idę spać. Dobranoc. - powiedziałam po czym zgodnie z moimi słowami, oddaliłam się do mojego pokoju gdzie się rozebrałam i poszłam się umyć po ciężkim dniu. Po zakończonej kąpieli poszłam prosto do pokoju i ułożyłam się do snu.

[Sasame]

Następnego ranka obudziłam się dosyć wcześnie a Słońce jeszcze samo nie do końca wychyliło się zza horyzontu. Nie chcąc marnować czasu, wstałam z łóżka, ubrałam się i po cichutku aby nie obudzić matki, wyszłam z domu i skierowałam się prosto na moją ulubioną polankę, gdzie na ogół trenowałam.

Po dotarciu na polankę zrobiłam szybką rozgrzewkę po czym rozpoczęłam właściwy trening. Gruby drewniany słup na samym środku służył mi za "worek" treningowy, który okładałam kolejnymi uderzeniami oraz kopnięciami. Po skończeniu kilkunastu serii uderzeń i kilkunastu serii kopnięć zabrałam się za trening siłowo-kondycyjny podczas którego przeplatałam robienie prostych ćwiczeń takich jak pompki, brzuszki i przysiady wraz z truchtaniem po obwodzie polany. Po mniej więcej połowie godziny, kiedy czułam już mocne zmęczenie, zdecydowałam się zrobić sobie przerwę podczas której trochę się porozciągałam. Po przerwie jeszcze wykonałam kilka cykli ćwiczeń po czym usiadłam pod drzewem aby zająć się duchowym aspektem treningu, który miał na celu pomóc mi w kontrolowaniu przepływu chakry natury dzięki czemu liczyłam że będę w stanie dłużej zachować pełną kontrolę w trybie Przemiany oraz Przeobrażenia. Po skończonym treningu spędziłam na polance jeszcze trochę czasu aby odzyskać więcej sił, leżąc pod drzewem i obserwując leniwie sunące po nieboskłonie chmurki.

Kiedy poczułam się już nieco wypoczęta, wstałam spod drzewa i wróciłam do domu aby wziąć kąpiel i zjeść śniadanie. Jak się szybko okazało, matka wybyła do Nawabari na zakupy, jednak zostawiła dla mnie parę kanapek onigiri, czajnik z herbatą wiśniową oraz udon, które nie zdążyły jeszcze nawet wystygnąć, więc mogłam spokojnie założyć że praktycznie wyminęłam się z rodzicielką. Nie przeciągając więc spałaszowałam pyszny posiłek i wypiłam napar po czym szybko się wykąpałam i po ponownym ubraniu się, również wyruszyłam do Nawabari na mój rutynowy patrol okolicy.

[z/t]

[Sasame]

Po szybkiej kąpieli ułożyłam się do snu i zasnęłam praktycznie w tym samym momencie co moja głowa dotknęła poduszki. Sen miałam głęboki i chyba bez żadnych snów a po przebudzeniu byłam wyspana i nie czułam żadnych efektów ubocznych związanych z wczorajszymi alkoholowymi przygodami, nie licząc może nieco wzmożonego pragnienia, które szybko ugasiłam chłodną wodą. Zgodnie z moją niemal codzienną rutyną, udałam się po wstaniu na trening, jednak ten był w miarę spokojny, nie chciałam się zbytnio przemęczać, więc po około godzinie, wróciłam już z powrotem do domu aby ponownie się wykąpać i zjeść treściwe śniadanie. Niestety nie zastałam ani ojca ani matki, więc jedynie zjadłam przygotowany wcześniej przez rodzicielkę posiłek i ubrałam się w czyste ubrania aby móc ponownie wyjść do Nawabari.

Zgodnie z moim upodobaniem, przed udaniem się do siedziby władzy poszłam jeszcze na rutynowy patrol okolicy, jednak ku mojemu zadowoleniu, nic złego się nie działo, więc po paru rundkach po osadzie skierowałam się już do głównego budynku administracyjnego.

[z/t]

[Sasame]

Po ukończonym zadaniu oraz "oddaniu" go w siedzibie władzy, wróciłam bezpośrednio do mojego domu, chcąc szybko się wykąpać i położyć po prostu do łóżka. Całe zadanie wymęczyło mnie bardziej psychicznie niż fizycznie ale wiedziałam że długi sen zdecydowanie pomoże mi wrócić do odpowiedniej formy aby dobrze funkcjonować następnego dnia.
Kiedy zbliżałam się do domu, zobaczyłam że nie paliły się w środku żadne światła, mimo że godzina była już dość późna i Słońce już wisiała dość nisko nad horyzontem i niebawem pewnie będzie już ciemno. Po wejściu do środka, okazało się że zarówno moja matka jak i ojciec dokądś wybyli, więc jedynie zjadłam małą kolację i zgodnie z planem szybko się oporządziłam a następnie ułożyłam się do snu.
Następnego dnia przebudziłam się w zdecydowanie lepszym humorze a także w pełni wypoczęta. Wstałam od razu i nie czekając ani chwili, ubrałam się i po wyjściu poszłam prosto na polankę, którą upodobałam sobie do regularnych ćwiczeń i treningów. Przeprowadziłam na niej prosty trening wytrzymałościowy, połączony z powtórzeniami sekwencji różnych ciosów taijutsu, którymi okładałam masywny kawał drewna na samym środku polanki.

[Kisuke]

Sasame
Misja rangi C
1/30

Nie samymi misjami kunoichi żyje. Trzeba też czasami wrócić do swojego domu, aby tam właśnie wypocząć. Zdrowie psychiczne było równie ważne co fizyczne, a wielu ninja o tym tak łatwo zapominało, całkowicie dając się pochłonąć służbie dla klanu. Sasame potrzebowała jednak solidnej dawki snu. Następnego dnia była ponownie wypoczęta i gotowa na nadchodzące wydarzenia. Po ogarnięciu się rano natychmiast poszła ćwiczyć. Była idealnym przykładem, że systematyczność oraz odpowiednie nastawienie umożliwia osiągnięcia wspaniałych rezultatów.

Pewnie mogłaby tak spędzić i resztę dnia, choć zapewne miała w planach sprawdzić, jaki porządek panuje na mieście, a docelowym punktem jej spaceru byłaby siedziba, gdzie odebrałaby kolejną misję, którą wykonałaby dla dobra klanu. Okazało się jednak, że tym razem musiała zweryfikować te plany. Pukanie do drzwi oznaczało, że będzie miała nietypowego gościa. Ciekawe, któż to mógł coś od niej chcieć o tak wczesnej porze.

[Sasame]

Krótki, rutynowy trening dobiegł dość szybko końca i przygotowana na wszelkie przeciwności jakie może nieść ze sobą dzisiejszy dzień, wróciłam do domu aby się odświeżyć i zjeść coś przed wyjściem na patrol bądź wyruszeniem do siedziby władzy po jakieś nowe zadanie. Liczyłam również że dzisiaj nie dostanę żadnego zadania polegającego na polowaniu na własnych rodaków, zdecydowanie nie podobała mi się taka robota i niosła za sobą ogrom ciężaru psychicznego na który najnormalniej nie byłam gotowa. Po sprawnej kąpieli udałam się do kuchni gdzie przygotowałam sobie posiłek na drogę a także zostawiłam na stole karteczkę z nagryzmoloną dla matki wiadomością aby wiedziała że znowu wybyłam z domu. Już ruszałam w kierunku wyjścia, kiedy usłyszałam pukanie do drzwi. Szybko zastanowiłam się czy przypadkiem nie powinnam się spodziewać jakiegoś gościa, jednak nic takiego nie przychodziło mi do głowy. Zaciekawiona powodem takiej niezapowiedzianej wizyty o wczesnej godzinie, podeszłam do drzwi i przygotowana na jakieś ewentualne niemiłe niespodzianki, otworzyłam je na oścież aby sprawdzić kto taki się za nimi czai.

[Kisuke]

Sasame
Misja rangi C
3/30

Mimo ogólnego wypoczęcia i nowych sił, Sasame wciąż pamiętała przygody z poprzednich dni. Polowanie na ludzi, którzy podobnie jak ona posiadali zdolności klanowe, nie było zadaniem, które w jej ocenie było robotą dla niej. Wymagało to przyjęcia na siebie ogromnego ciężaru. Nadal jednak była posłuszna klanowi. Musiała jednak sobie już zadawać pytania. Gdzie jest jej granica? Jakie zadanie byłoby dla niej niewłaściwe do tego stopnia, że zwróciłaby się przeciwko swoim ludziom? Czy istnieje taka szansa, że nie wypełni ona tego zadania? To były nieoczywiste pytania, często pozostające wyłącznie w sferze rozważań. Trzeba było jednak mieć świadomość, że mogło to się okazać rzeczywistością, a wybór będzie jak najbardziej prawdziwy.

-Sasame Urumi? Przybywam z rozkazu władz Nawabari. Jesteś potrzebna w siedzibie. Jugo Moritaka czeka na Ciebie. Zgłoś się do niego w niedługim czasie- Za drzwiami stał mężczyzna nieco wyższy od Sasame, o dłuższych czarnych włosach oraz twarzy zakrytej maską. Nie zapowiadało się na to, by był agresywny, aczkolwiek jego ubiór jasno wskazywał, że jest to ninja. Kilka kabur, torba przy pasie, z tyłu tanto, do tego strój bezrękawów przylegający do ciała. Posłaniec, który skrywa swoją tożsamość. Jak na wiadomość, którą miał przekazać, to chyba aż nazbyt ważnego człowieka wysłano. Nie marnował on tutaj jednak zbyt dużo czasu. Przekazał wiadomość, kiwnął głowę na pożegnanie, po czym ulotnił się, kilkoma susami doskakując do dachu okolicznego budynku i tak przeskakując na kolejne z nich, oddalił się pospiesznie. Sasame została sama, nawet nie mając okazji nic z nim porozmawiać. Chyba więcej informacji uzyska w Siedzibie, gdzie będzie musiała popytać o tego Moritakę, kimkolwiek on był.

[z/t]

[Sasame]

Po powrocie z siedziby władzy szybko przeszłam przez Nawabari, kierując się już prosto do mojego domu. Kiedy tam dotarłam okazało się że ojciec też właśnie przed chwilą wrócił z jakiegoś swojego zadania, więc mogliśmy wreszcie wszyscy razem usiąść wspólnie do obiadu. Atmosfera była wręcz sielankowa, każde z nas opowiadało o swoich ostatnich misjach a czasami mama również wtrąciła się z jakimiś swoimi "przygodami" jakie się jej przydarzyły podczas wyjść na rynek czy chociażby jakichś innych zadań domowych które robiła na codzień. Ojciec kiedy mu opowiedziałam o moim aktualnym zadaniu, powiedział że bardzo się cieszy z mojego zaangażowania i ma nadzieję że wszystko pójdzie zgodnie z planem i już jutro będzie nieco więcej informacji z którymi będzie można działać. Po obiedzie jeszcze posiedzieliśmy razem aż do kolacji a po kolacji każdy zajął się jakimiś swoimi sprawami. Ja poszłam się wykąpać i położyłam się już do snu aby móc następnego dnia rano już od razu udać się do siedziby władzy.

[z/t]

[Sasame]

Po skończonej misji i odebraniu za nią wynagrodzenia, ruszyłam do domu aby wypocząć i posilić się. Kiedy tam dotarłam, okazało się że moja matka właśnie wracała z zakupów na rynku, więc razem weszłyśmy do środka i pomogłam jej z rozpakowaniem rzeczy. Chwilę porozmawiałyśmy i poopowiadałyśmy sobie jak minął każdej z nas dzień do tej pory po czym mama zabrała się za przygotowywanie obiadu a ja poszłam się wykąpać i odświeżyć po dość męczącym zleceniu.
Kiedy już udało mi się oporządzić, wróciłam do kuchni i zobaczyłam że prace kuchenne były już na dość zaawansowanym etapie, więc zdecydowałam się pomóc w dokończeniu wszystkiego i niewiele później zasiadłyśmy wspólnie do stołu aby zjeść świeżo zrobiony posiłek składający się z miseczki ramenu (dla mnie z podwójną porcją mięsa) oraz kilku kanapek onikiri, które jak później się dowiedziałam, były nadziewane pieczonym łososiem z dodatkiem jakichś dziwnych przypraw, których nie potrafiłam zidentyfikować. Po posiłku jeszcze chwilę posiedziałam z matką i wypiłyśmy wspólnymi siłami dzbanek herbaty wiśniowej po czym przeprosiłam ją i udałam się do mojego pokoju gdzie chciałam porządnie się wyspać aby jak najbardziej zregenerować moje siły.

[Sasame]

Następnego ranka, wstałam wcześnie rano z łóżka i zjadłam lekkie śniadanie aby mieć siłę do działania po czym ubrałam się i ruszyłam na polankę gdzie na ogół trenowałam, okrążona łonem natury i spokojem.

  Ukryty tekst

Po udanym treningu, zadowolona z osiągniętego przeze mnie sukcesu, udałam się prosto do domu, do mojego pokoju gdzie padłam jak nieżywa, prosto na moje łóżko, zasypiając niemalże w tym samym momencie w którym moja głowa dotknęła poduszki.