Zachodnie wybrzeże

[Tetsuo Morimashi]

Oj działo się dość dużo, bo jednak rozbity statek i rozbitkowie na brzegu to nie koniecznie chleb powszedni, a zarazem nic się nie działo - bo kobieta nie odpowiadała na słowa olbrzyma. Ten zaś nie zauważył zbyt wielu wskazówek wokół rozbitego kadłuba, a w każdym razie nic będącego oczywistą podpowiedzią. Jedno było pewne - intuicja i zdrowy rozsądek nakazywały zająć się jak najszybciej poszkodowaną, dlatego też białowłosy wciąż nie przestając nawoływać w kierunku kobiety, ostrożnie przykucnął przy nie na jednym kolanie. Starał się być gotowy do odskoczenia, gdyby kobieta oprzytomniała i w szoku zamierzała się bronić przed hipotetyczną grabieżą. Shinobi delikatnie chwycił za barki kobiety delikatnie potrząsnął nimi, licząc na powrót świadomości. Następnie powoli obrócił ją na plecy, aby przyjrzeć się twarzy i ewentualnym obrażeniom, a gdyby kobieta nie odzyskała przytomności, wielkolud pochyla policzek nad ustami osoby poszkodowanej, obserwując przy tym ruchy klatki piersiowej, aby upewnić się, czy w ogóle oddycha i wtedy podjąć kolejne kroki.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, inaczej pinokio -
5/15

---

Nie było to takie łatwe. Wszystko co się dzieje, było szybkie, a ty przecież dopiero się przebudziłeś. To było najtrudniejsze do uwierzenia, że jeszcze przed sekundą przecież spałeś, a teraz - takie rzeczy. Sytuacja była dość patowa, nie mogłeś dobudzić kobiety w sposób klasyczny, czyli przez potrząsanie i mówienie. Niedobrze i niebezpiecznie. Wciąż jednak nawoływałeś kobietę i próbowałeś ją ocucić. Coś musiałeś zrobić żeby się poruszyła. Robiłeś coś dalej. Musiałeś, w końcu byłeś jedynym świadkiem, który mógł coś tutaj zdziałać. Spróbowałeś improwizować, potrząsać także barkami i spoglądając na nią. Przyjrzał się także twarzy, przyłożył policzek do ust by szukać oddechu. Był bardzo płytki. Widziałeś także, że naprawdę delikatnie klatka się porusza. Prawdopodobnie była podtopiona, w końcu na to wyglądało. Nikt się nie zbliżał, a było jeszcze widno. W około niczego szczególnego, a trzeba będzie pewnie przejść do jakiejś resuscytacji. A może wystarczy jej dać w twarz i dziewczyna się obudzi? Pewnym było, że żyje i trzeba jej pomóc, a że byłeś najbliżej, musiałeś coś wymyślić. Może nie znałeś się na medycynie, ale takie podstawy jak ratowanie nieprzytomnego to kaszka z mleczkiem i każdy shinobi powinien znać tę podstawę.
Ciążyła teraz na tobie spora odpowiedzialność, jednocześnie mogłeś przecież wykonać coś zupełnie odwrotnego. Okraść, dobić, uciec. Wszystko zależało teraz tylko od Ciebie.

[Tetsuo Morimashi]

Szlag by to! - rzucił w myślach białowłosy, zastanawiając się nad dalszymi krokami. Nie da się ukryć, że stres i niewiedza mocno dawały się we znaki, tym bardziej że dotychczas nic nie poskutkowało obudzeniem się poszkodowanej osoby. Tetsuo szybko zaczął analizować kolejne możliwości, które należałoby jak najszybciej przedsięwziąć. Na szczęście był jeden duży plus - kobieta oddychała, z trudem, ale jednak tak i shinobi miał nadzieję, że stan ten nie zdoła się pogorszyć. Skoro zaś oddech był, mieszkaniec Kirisame według intuicji nie bardzo mógł ingerować sztucznym oddychaniem, dlatego za najbardziej racjonalne uznał przewrócenie kobiety na lewy bok tak, że zgięta prawa noga blokowały jakby kolanem możliwość przewrócenie się na brzuch, a dłonie spoczywały pod głową poszkodowanej. Białowłosy jako shinobi znał jakieś tam podstawy pomocy medycznej, choć w żadnym wypadku nie czuł się ani ekspertem, ani komfortowo. Odchylił on jeszcze głowę kobiety lekko do tyłu, aby udrożnić drogi oddechowe iiii..... tutaj pomysłów nie było już za wiele. Na chwilę obecną pozostało mu jedynie ciągłe monitorowanie oddechu kobiety poprzez umieszczenie swojego nadgarstka przy jej ustach i wyczuwanie ciepłego oddechu. Białowłosy liczył, że póki kobieta oddycha i została ułożona w taką pozycję, która umożliwia zachowanie takiego stanu, to jest duża szansa, iż za jakiś czas odzyska świadomość. On sam zaś nie posiadał niestety żadnego sprzętu, który mógłbym raczej pomóc w takiej sytuacji...

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, inaczej pinokio -
7/15

---

Białowłosy był pod wielką presją i stresem związanym z pokrzywdzoną, którą spotkał na plaży. Bądź co bądź mógł czuć się za nią w tej chwili odpowiedzialny. Tetsu jednak nie wymiękał, a to był dobry znak. Nie pozwolił kobiecie pozostać w takim stanie i zaczął uruchamiać dalsze procesy myślowe i próbował skupić się na tym co miało nadejść w kolejnych etapach. Wykonał prosty manewr ustawienia kobiety w pozycji bezpiecznej, która dawała jej możliwość nie tylko łatwości w dalszym niezakrztuszeniu się, ale i wypłynięciu zawartości z żołądka, która prawdopodobnie była woda.
Nie był to cud, ale z jej ust wylało się trochę wody, a w pewnym momencie, gdy Tetsu miał przyłożoną dłoń do jej ust poczuł jak uderza w nią czołem i bardzo mocno wierzga. Zaczęła odkrztuszać wszystko, i otworzyła oczy. Była przytomna, by po chwili uruchomić się i zacząć mówić. Wszystko co zrobił było jak na jego możliwości i wiedzę dobrze rozegrane, dzięki temu ona mogła się obudzić.
- Gdzie.. Gdzie ja... Jestem? - zapytała, spoglądając dookoła i na białowłosego wielkoluda. - Moja.. Moja łódź, zniszczona. Ten sztorm, co to było. Gdzie? - trochę bełkotała, przecierając usta z wody, której nałykała się całkiem sporo. Teraz wszystko wyglądało nieco lepiej jednocześnie nie do końca wiadomym było co się z nią działo, ale jej życiu nie zagrażało już niebezpieczeństwo. Widocznie udało się ją uratować.

[Tetsuo Morimashi]

Białowłosy z wielką nadzieją czekał, aż poszkodowana kobieta odzyska przytomność i da jakieś dodatkowe oznaki życia. Na szczęście przewrócenie jej na bok okazało się być strzałem w dziesiątkę i już po chwili białowłosy poczuł wyraźny ruch podtopionej. Wielkie było zdziwienie wielkoluda, ale i ulga, gdy tylko zdał sobie sprawę z faktu, że prawdopodobnie już po wszystkim pod względem zagrożenia jej zdrowia lub życia. Zdezorientowanie kobiety było jak najbardziej zrozumiałe, gdyż wyglądało na to, że nie pamiętała jak doszło do rozbicia.
-Spokojnie... Najlepiej nie podnoś się gwałtownie i posłuchaj. Nazywam się Tetsuo i znalazłem Cię tutaj na plaży, jesteśmy na zachodnim wybrzeżu Kirisame. Jak widać twoja łódka się rozbiła, a parę rzeczy jest porozrzucanych wokół niej. Najważniejsze jednak, że się obudziłaś i jest szansa, że obyło się bez poważnych obrażeń. Pamiętasz coś więcej oprócz sztormu? Dokąd płynęłaś i czy płynęłaś sama? - pytał białowłosy, starając się poszerzyć nieco ogląd sytuacji i dowiedzieć się, czy przypadkiem nie grozi niebezpieczeństwo jeszcze inyym hipotetycznym pasażerom.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, inaczej pinokio -
9/15

---

Miałeś prawo być zmartwionym, jednak mogłeś być później z siebie dumny, ponieważ to ty wytrzymałeś w tej sytuacji i wyczekałeś jej obudzenia. Nie minęło dużo czasu, ale pomogłeś jej jak najlepiej potrafiłeś. Dzięki temu wróciła do przytomności, a ty mogłeś odetchnąć z ulgą. Była w miarę bezpieczna, a przynajmniej tak się wydawało. Noc się zbliżała co raz szybciej, więc miałeś odrobinę szczęścia, szczególnie z tego powodu, że nocowanie na zewnątrz nie byłoby na pewno zbyt przyjemne, nawet dla takiego olbrzyma, nocami przecież robi się o wiele zimniej. Postanowiłeś ją uspokoić, przez co przestała się odzywać i chwyciła się dłonią za głowę i zaczęła myśleć.
Wysłuchawszy cię w końcu się odezwała: - Dziękuję Tetsuo... Nie mam pojęcia gdzie jest Kirisame, ale cieszę się, że trafiłam na ciebie. Nie, nie byłam sama. Płynęłam z jeszcze jedną dziewczyną, a płynęłyśmy... Teraz już nie pamiętam i nie wiem co myśleć. Ona wypadła podczas sztormu do wody i zostałam sama... Biedna Kina... Ehh... Nie wiem czy morze by ją wyrzuciło. Ja pamiętam, że przywiązałam się do masztu, na tyle by mnie nie porwało, ale ze sznurkiem w dłoni jakby łajba się obróciła i tak... Trafiłam tutaj... Czy mógłbyś mnie zaprowadzić do jakiegoś przybytku? W skrzyni są pieniądze, pomożesz mi? - zapytała całkowicie rozbita. To była idealna chwila by ją utłuc i okraść. Brak świadków, nikogo na plaży. Tylko wy we dwoje, a ona nawet nie może za bardzo chodzić.

[Tetsuo Morimashi]

Białowłosy wysłuchiwał opowiadania kobiety, zerkając na rozbity statek i coraz bardziej zachodzące już słońce. Robiło się ciemno, dlatego wypadałoby już zmierzać powoli w stronę osady, aby nie maszerować w całkowitym mroku i mrozie. Okazało się, że kobieta nie podróżowała sama, aczkolwiek w obecnej sytuacji szansa na znalezienie drugiej podróżniczki była niemal zerowa. W końcu po zmroku i tak nie zauważą nikogo, o ile się o niego nie potkną.
- Przykro mi... Myślę, że najlepiej będzie, jeśli od razu udamy się w kierunku osady zanim nastanie całkowita ciemność. Jesteś w stanie sama chodzić? Bo nie sądzę, aby udźwignął i Ciebie i bagaże. Tylko ostrożnie, bo nie wiadomo, w jakim stanie jest Twoje ciało - powiedział białowłosy, po czym zaproponował swoje ramię, aby jakoś pomóc wstać kobiecie. Obserwował jej zachowanie, w razie potrzeby będąc gotowym do jej złapania w przypadku omdlenia. Ponadto zaproponował jej swój czarny płaszcz z kapturem na czas powrotu, aby biedna nie wychłodziła się na amen. Jeśli zaś wszystko było względnie dobrze, Tetsuo ruszył w kierunku skrzyń, aby przejrzeć jej zawartość i uzgodnić z kobietą, co należy wziąć ze sobą.
- Powiedz, co mam pomóc Ci wziąć. Całą skrzynię czy upychamy zawartość po kieszeniach? - zapytał zaciekawiony, zastanawiając się, jaka będzie odpowiedź i jak temu zadaniu podołać.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, inaczej pinokio -
11/15

---

Białowłosy czekał cierpliwie słuchając co kobieta ma do powiedzenia. W końcu musiał się skupić by wyłapać wszystkie szczegóły. Spostrzegłeś, że za chwile może zastać cię noc, więc musiałeś się spieszyć. Należało zabrać kobietę w bezpieczne miejsce, w końcu o tej porze na plaży może się wyziębić i umrzeć choćby od tego. Sumienie shinobi nie pozwoliło ci na to, a raczej nie pozwalało. Nie oszukiwałeś ani siebie ani jej, wiedząc, że druga dziewucha jest niemal niemożliwa do odnalezienia. To było więcej niż pewne. Przedstawiłeś swoje zdanie i to, że powinniście ruszać do osady. W końcu sama to zaproponowała, ty dodałeś swoje trzy grosze. Była pewna, że tu umrze, gdy spoglądałeś na jej zmęczoną twarz.
- Nie dam rady... - powiedziała, nie mogąc nawet wstać. Więc albo albo. - Zostaw je, weź pieniądze.. - dodała, wiedząc, że tylko to jest cenne, a pozostałe bzdury nie. Nie zależało jej na nich. Prawdopodobnie po paru krokach upadłaby z wycieńczenia. Podałeś jej swój płaszcz, niemal przykrywając ją całą, ze względu na to, że była niemal dwa razy mniejsza (około 150 cm wzrostu). Podszedłeś w tym czasie do skrzyni, w której rzeczywiście były dwa mieszki gotówki. Całkiem sporo jak na taki bagaż, jednocześnie mogłeś to spokojnie schować. Kobieta pozostała w miejscu na kolanach, nie mogła się ruszyć sama.

Jeśli zabierasz dziewczynę, kolejny post tutaj lub tutaj. Zależy od ciebie co wolisz, spełnić jej życzenie pójścia do baru przez centrum wioski lub kierować się do szpitala. Nie miała obrażeń zewnętrznych.

[Tetsuo Morimashi]

Najedzony, wypoczęty i szczuplejszy o parę ryo białowłosy zadeklarował się, iż samotnie ruszy na poszukiwanie szkutnika, a dziewczyna pozostanie tutaj na miejscu. Cóż... to oznaczało, że będzie musiał udać się na plażę, następnie wrócić, a potem ponownie wyruszyć na plażę. Oczywiście, o ile nic do tego czasu nie ulegnie zmianie. No ale trudno, zaproponował pomoc, to teraz czas doprowadzić to do końca. Dlatego ruszył przed siebie, zmierzając do.... No właśnie, dokąd? Szkutnika miał szukać w okolicy plaż, natomiast jako że byli na wyspie, możliwości nadal było co nie miara. O ile dobrze pamiętał, nigdy nie słyszał o żadnym na wschodnim wybrzeżu. Na zachodnim zaś wiedział, że znajduje się port i chyba najrozsądniej byłoby tam rozpocząć poszukiwania. Jeśli się pomyli - trudno. Będzie zasuwał z buta na drugi koniec wyspy...

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, inaczej pinokio #2 -
9/15

---

Białowłosy ruszył w poszukiwaniu szczęścia. Wydał jakieś grosze na obiad i miał przy okazji niewiele więcej do roboty niż wykonanie polecenia od dziewczyny, która rzeczywiście potrzebowała pomocy. Miałeś pojęcie co się dzieje i gdzie mógłbyś czegoś szukać. Twoim tropem było posiadanie portu po zachodniej stronie wyspy co było wystarczającym powodem do sprawdzenia tego, a przy okazji oceny czy rzeczywiście znajduje się tam jakaś stocznia. To było pytanie najważniejsze i jedyne. Na wstępnie łatwo potwierdzić - gdzie jest port, tam musi być stocznia i to się zgadzało. Wybór był trafny, więc nie nadrabiałeś drogi ze wschodu by znów wrócić na zachód, a przy okazji miałeś okazję spojrzeć na rozbity stateczek. Twoją decyzją było co zrobisz najpierw. Czy sprawdzisz stan statku czy ruszysz do pobliskiego portu w poszukiwaniu stoczni oraz szkutnika, który podejmie się tej naprawy. Czy jest jakiś sens naprawiać czegoś, czego nie ma? To było dobre pytanie.
Twoim zadaniem było udać się na którąś ze stron, ponieważ w jedną było miejsce, gdzie rozbiła się kobieta, a w drugą port i to oddalony o dobre dwa kilometry. Czas cię może nie naglił, ale to marnotrawstwo sił. Mimo, że najedzony to jednak na pewno nie chciało ci się tyle łazić, to w końcu dość upierdliwe.

- 25 ryo (zostanie odjęte w nagrodzie)

[Tetsuo Morimashi]

Białowłosy maszerował żwawo i z pełnym brzuchem wzdłuż plaży, nucąc sobie pod nosem bliżej nieokreśloną melodię. Być może nawet właśnie tworzył swoją własną, podgwizdując dla zabicia czasu. Z każdym stawianym krokiem był bliżej portu, jednakże w trakcie drogi postanowił jednak zajrzeć jeszcze w miejsce, gdzie rozbiła się łódką, gdyż w sumie nie było wiadomo, czy od rozbicia wciąż tam leżała. Teoretycznie wątpił, aby ktoś się połasił na rozbitą łajbę, czasu niby też niem minęło aż tak dużo, dlatego Tetsuo miał nadzieję, że jednak jeszcze nikt nie miał okazji ukraść, co on chciał naprawić. Jeśli jednak by się tak wydarzyło... byłoby nieciekawie. Co prawda shinobi nie wiedział, ile kosztuje taki sprzęt, ale pewnie nie była to najtańsza z możliwych rzeczy. W każdym razie najpierw za cel podróży ustawił miejsce rozbicia łódki, a czy ona tam była, czy też nie - i tak musiał się udać do portu w poszukiwaniu kogoś kto pomoże w naprawie, załatwieniu zastępczego transportu lub po prostu tanio sprzeda jakąś łódkę.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, inaczej pinokio #2 -
11/15

---

Byłeś pełen życia. Nie czekałeś i nie zamierzałeś się zatrzymywać. Mając na uwadze zdrowie, a także samopoczucie kobiety wykonałeś co najważniejsze. Twoja podróż i poszukiwanie szkutnika były skazane niemal na sukces. Zdecydowałeś poświęcić trochę czasu i po pierwsze zorientować się co z łodzią. Ruszyłeś więc w stronę, pierwotnego spotkania. Miałeś szczęście, łódka jak leżała tak leżała dalej. Nic się nie zmieniło. Nawet nie ruszyli tej skrzyni, w zasadzie nikt niczego nie ruszył. Możliwe, że od wczoraj nikogo tutaj jeszcze nie było, więc wszystko było w jak najlepszym porządku. Mając świadomość, że łódka jest, mogłeś ruszyć w końcu do portu, gdzie zamierzałeś odnaleźć szkutnika.
Byłoby najciekawiej, gdyby go tam po prostu nie było, jednak to niemożliwe. Na takiej wyspie musiało być ich co najmniej kilku, w końcu kto naprawiałby uszkodzone statki i łajby. To zarobek, który uciekałby przez palce. Docierając widziałeś ludzi z większymi wózkami na mniejsze łajby, może by się zmieściła. Widziałeś sprzedaż łódek, wszystko tu było, cenom się jednak jeszcze nie przyglądałeś. Był także i szkutnik! Jak to poznałeś? Otóż z pewnej szopy wychodził tory, które prowadziły do morza. To ewidentnie miejsce gdzie były tworzone i naprawiane łodzie.

- 25 ryo (zostanie odjęte w nagrodzie)

[Tetsuo Morimashi]

Uffff, udało się - taka myśl przeszła przez głowę Tetsuo, gdy tylko okazało się, iż łódka jak była, tak została. Ułatwiało to znacznie jego zadanie, bo na logikę białowłosego, naprawa nie mogła być droższa niż zakup całkowicie nowej łajby. Zdziwiłbym się, gdyby tak faktycznie było i wtedy miały spory problem. W każdym razie ruszył w miarę zadowolony do portu, mijając tam kilka osób wyglądajacych na kogoś, kto zna się na swojej robocie. Mijał też jakieś wózki na łodzie, lecz ostatecznie w końcu dotarł do budynku, z którego wychodziły dziwne tory - najprawdopodobniej dla łodzi. Przeanalizował w głowie, co powiedzieć właścicielowi, po czym nieśmiało wszedł do środka, szukając kogoś, kto tam pracował.
Przeeeeepraszam, szukam pomocy z naprawą łódki. Rozbiła się trochę przez sztorm i leży całkiem niedaleko stąd na plaży. - poinformował głośno białowłosy, mając nadzieję, że ktoś się pojawi i zaproponuje jakieś rozwiązanie. Zaś zadaniem shinobi było udzielenie wszelkich niezbędnych informacji, które pewnie chciałby uzyskać szkutnik przed wyruszeniem w drogę.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, inaczej pinokio #2 -
13/15

---

Łódka była, twoje szczęście też było. Dopisywało, mimo że przecież nie musiałeś się o nie prosić. Wszystko szło gładko, ponieważ nie dopuściłeś do odstępstw w swoich działaniach. Stąd wynik tego co zostało przedstawione. Miałeś świadomość posiadania łódki, która nadal miała dziurę w dziobie i złamany maszt, ale to nie byłby taki koszt jak zakup nowej łodzi - to się zgadzało. Świadomy wszystkiego ruszyłeś niezwłocznie do portu.
O tym o czym myślałeś wcześniej poszło do lamusa. Zapomniałeś o przewożeniu, zapomniałeś także o tym by kupić całkiem nową łódź. Byłeś zdecydowany by odwiedzić szkutnika. Dotarłeś bez problemów do budynku, wchodząc przedstawiłeś sprawę. Siedział tam dziadzio, który miał niezwykle potężne łapy. W ogóle jego body fat był bardzo niski, a on wyglądał na prawdziwego rzemieślnika, który uderzeniem młotkiem mógłby zmieść stolicę z powierzchni ziemi.
- Leży? Nie może być. Nie. Nie może tak być. Ruszajmy więc czym prędzej. Jako, że nie miał roboty, zabrał ze sobą młot, parę gwoździ, wziął pilnik szlifierski, czyli po prostu całą drewnianą skrzynkę z różnymi narzędziami. - Co się dokładnie stało? Powiedz to zabierzemy wszystko od razu i zrobimy na miejscu. Mam nadzieję, że coś z niej zostało po sztormie. Najczęściej to złamany maszt, a to zrobię od ręki, tylko czy coś jeszcze? Wziąć deski? - zapytał śmiało. Po udzieleniu mu odpowiedzi ruszyliście na miejsce i tam miała dokonać się cała reszta. W zasadzie musiałeś udzielić odpowiedzi i pewnie pomóc z czymkolwiek co miały przenieść. To był pewniaczek.

- 25 ryo (zostanie odjęte w nagrodzie)

[Tetsuo Morimashi]

Białowłosy starał się jak najlepiej zwizualizować sobie w wyobraźni rozbitą łódkę, aby przypomnieć wszelkie uszkodzenia i ubytki. Co do masztu był pewien, co do dziury prawie pewien, a szkoda byłoby latać bez sensu do portu i z powrotem, a skoro było ich dwóch, mogli też hipotetycznie zabrać trochę więcej materiału.
- Maszt ułamany jest na pewno, bo łódka leży masztem w piasku, co do jakiejś dziury, te weźmy jakieś deski na wszelki wypadek, ja pomogę je wziąć i możemy chyba ruszać. - zaproponował, aby po chwili wyruszyć ze szkutnikiem w kierunku "wraku", aby tam w miarę swych skromnych możliwości pomóc rzemieślnikowi w pracy, chociaż nie da się ukryć, iż umiejętności Tetsuo opierają się raczej na tym, aby coś przytrzymać lub coś podać. Gdyby zaś mężczyzna stwierdził, że dalsza pomoc nie jest już potrzebna, to może shinobi pobiegłby wtedy po właścicielkę łajby, żeby nie tracić czasu? Wtedy ona mogłaby się rozliczyć z fachowcem, a całą sytuację udałoby się doprowadzić do końca. Jakby ostatecznie będzie? Zapewne czas pokaże...