Zachodnie wybrzeże

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, the babysitter -
5/15

---

Chłopak do tej pory nie zdawał sobie sprawy co się tu odkjoszowało. Przeszukiwanie na jego poziomie nie dawały absolutnie żadnych rezultatów przez co nie mógł w żaden sposób poradzić sobie z rozwiązaniem zagadki godnej najlepszych tropicieli na wyspie. Przez myśl przechodziły mu różne rzeczy - żarty, nudy lub najzwyczajniej w świecie przyśniło mu się to na jawie. A może to było genjutsu, którego nie potrafił zrewidować młody shinobi? Cóż, to wielce prawdopodobne, jeśli w ów chwili był w jakimś bliżej nieokreślonym niebezpieczeństwie. Jednak tak chyba nie było. No właśnie, chyba. Tego nie wiedział, więc na trzeźwo próbował określić co właśnie się wydarzyło.
Tetsu początkowo nie potrafił odpowiedzieć na żadne zadane sobie pytanie, stąd ta niepewność w jego poczynaniach. W końcu musiał przeanalizować sytuację i jak do tego doszło. Decyzją było wspięcie się po gładkiej skale, co nie było zbyt trudne dla shinobi, który po skumulowaniu chakry na powierzchni stóp, szybko przykleił się do jej powierzchni i poszedł na górę. Tam, zauważył coś nadzwyczaj ciekawego. Otóż na szycie, gdzie się znalazł rzeczywiście stało wiadro. Puste. Jednocześnie, gdy się rozglądał to nikogo nie było w pobliżu, jednocześnie coś mu błysnęło między skałami, a było to odbicie słońca od jakiejś błyszczącej rzeczy. Było to niedaleko, jakieś 10 metrów od niego, więc swobodnie go oślepiło. Z drugiej zaś strony, nieco wyżej, na wzniesieniu widział kobietę, która z przyłożoną dłonią jak daszkiem, który osłaniał jej oczy przed światłem jakby czegoś szukała.

[Tetsuo Morimashi]

Szybka akcja - niczym szturm kawalerii na sam szczyt góry okazała się być nie tylko brawurowym posunięciem, ale także opłacalnym, gdyż w ten oto sposób Tetsuo spostrzegł kolejny, być może przełomowy element układanki, jakim okazało się... wiadro. Puste wiadro! Białowłosy detektyw odnalazł tym samym prawdopodobnie dowód "zbrodni" i przyjrzał mu się uważnie. Hmm, gdzie jest ten śmieszek? - zaczął zastanawiać się, rozglądając dookoła. Przypuszczał wszak, że prawdopodobnie ktoś spróbował zrobić wybitnie śmieszny żart, a następnie schował się, aby uniknąć odpowiedzialności. Tylko jak to zrobił i gdzie teraz jest? Takie pytania dręczyły Tetsuo, lecz chwilę później oślepił go blask jakiegoś przedmiotu, natomiast trudno było białowłosemu odgadnąć z tej odległości, co to w rzeczywistości jest. Zwrócił natomiast uwagę na kobietę stojącą na wzniesieniu. Szuka czegoś? - pomyślał zdziwiony.
-Przepraaaaszam, widziała pani tutaj kogoś chwilę wcześniej?! Ktoś tu był? - zawołał dostatecznie głośno, aby zostać usłyszanym. Liczył, że dzięki temu dowie się nieco więcej na temat zaistniałem chwilę wcześniej sytuacji. Jeśli nie, to będzie musiał szukać dalej... Ewentualnie rozeznać się w sytuacji, za czym kobieta się tak rozgląda i być może jakoś jej pomóc.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, the babysitter -
7/15

---

Tetsuo udało się dostać na szczyt całkiem szybko i sprawnie, nie miał z tym żadnych problemów. Okazało się to najlepszym z posunięć, ze względu na to, że mogła to być tak naprawdę jedyna prawdopodobna opcja, z tych które rozważał co mogło się wydarzyć. To miejsce, było najbardziej prawdopodobne do znalezienia dowodów popełnionej zbrodni, którą ostatecznie trzeba zrewidować i dorwać tego, który ważył się spróbować zaatakować wielkoluda. Ten przecież nie odpuści takiego wykroczenia i szukał winowajcy, jednak póki co dość nieskutecznie.
Aż nadszedł przełom, który oznaczał odnalezienie wiaderka i czegoś połyskującego, a także osoby na skarpie - prawdopodobnie kobiety, niemal na sto procent, jednak to definiowała twoja percepcja, która bądź co bądź nie mogła być z byt imponująca. Zwróciłeś uwagę na ten błysk, jednocześnie zdecydowałeś się zwrócić do kobiety, która od razu ci odpowiedziała o co chodzi:
- Cholera! Nie widziałam, ale zgubił się mój syn, Toriyaki! Przed sekundą był obok nie, a teraz nie wiem gdzie może się znajdować, ale nie mógł uciec daleko... - powiedziała, gdy nie wyglądała na podłamaną. Raczej wydawała się wściekła na swoją pociechę.

[Tetsuo Morimashi]

Tetsuo coraz lepiej rozeznawał się w sytuacji i już po chwili kolejne elementy układanki konsolidowały się w całość, całość którą białowłosy miał zamia niedługo doprowadzić do końca. Na chwilę obecną jego wiedza wyglądała następująco - rozglądająca się kobieta zgubiła syna, syn zaś zapewne jako niewychowany bachor bądź też jakże oryginalny śmieszek, postanowił wykorzystać nadmiar wolnego czasu i bezstresowe wychowanie na wylewanie kubła wody na głowy nieznanych osób. Oczywiście była to jedynie wstępna teoria na podstawie dedukcji, być może fakty okażą się zgoła inne. Szczerze mówiąc białowłosy nie wiedział jeszcze, jak postąpi w przypadku odnalezienia chłopaka i hipotetycznego potwierdzenia jego winy, wszak był olbrzymem, ale o dość łagodnym usposobieniu...
- To może ja pomogę szukać, skoro zaginął, razem raźniej... - odpowiedział kobiecie, w tym samym czasie schodząc w kierunku przedmiotu, który uprzednio raził mężczyznę w oczy, aby przyjrzeć się z bliska, co to właściwie było. Któż wie? Może coś ważnego, może zaś coś cennego? Idąc w kierunku świecącego ustrojstwa, białowłosy spokojnie rozglądał się dookoła oraz w górę, szukając jakiegoś ruchu bądź poszlaki co do lokalizacji chłopaka. Może w końcu wpaść ponownie na pomysł, aby zesłać niespodziankę na głowę skupionego na czymś innym Tetsuo...

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, the babysitter -
9/15

---

Posiadając kolejne szczątkowe informacje o gałganie, który dopuścił się prawdopodobnie zbrodni oblania cię zimną wodą miał zostać niedługo odnaleziony. Kolejne puzzle dołączały do układanki. To wszystko łączyło się w całość, bardzo zgrabnie i szybko, w końcu miałeś odpowiednie umiejętności do tropienia - był nią sam status shinobi, który posiadałeś. Miałeś już jakąś hipotezę wydarzeń, która prawdopodobnie miała miejsce, gdzie niewychowany stosownie syn oblał cię wodą, a następnie spieprzył z miejsca zdarzenia. Korzystając z nadmiaru wolnego czasu, zwiał także matce, która nie była pocieszona tym faktem i szukała go na własną rękę, jednakowoż wydawała się zagubiona i potrzebowała pomocy.
Łagodny olbrzym nawiązał kontakt z kobietą, by po chwili dowiedzieć się nieco więcej:
- Poważnie? Dziękuję! Będę niezwykle wdzięczna! Jest niewielki, ale bardzo ruchliwy, czarna czupryna, niebieskie oczy... - powiedziała z góry, wciąż gdzieś chodząc i spoglądać dalej, gdzie mógłby znajdować się Toriyaki. Miałeś już jednak jakieś poszlaki więc ruszyłeś przed siebie w kierunku odbitego światła, które raziło twe ślepia. Poszedłeś w tę stronę, dostając się do labiryntu skał, takich pionowych, o szerokim spodzie, zwężające się ku górze. Tam też dojrzałeś co to było - był to jakiś odblaskowy materiał, który zerwał się na jednej z tych skał. Na pewno był to element ubrania. W tejże lokalizacji widziałeś także jakieś ślady w piasku, które były dość świeże, jednak szybko się zasypywały, a przechodząc przez labirynt, gdzieś 20 metrów od ciebie była jakaś jaskinia, do której wpływała woda. Do tego wykute schodki do góry, w stronę klifu tam gdzie była matka.

[Tetsuo Morimashi]

Białowłosy ruszył przed siebie, dość szybko znajdując się w labiryncie skał. Z nutką satysfakcji okazało się, że odbijający światło przedmiot to podarty kawałek czegoś w rodzaju kamizelki, który prawdopodobnie zostawił niebieskooki młodzieniec. Siłą rzeczy okazało się, że niestety nie jest to tym samym jakiś kosztowny, starodawny skarb, sztabka złota, ani nic z tych rzeczy. No ale trudno... Jak nie tym razem, to może kolejnym! Białowłosy nie tracił już czasu na odpowiedź kobiecie, a gdy tylko dotarł do fragmentu kamizelki, dojrzał dalsze poszlaki, jakimi były ślady na piasku oraz jaskinia. Instynktownie ruszył w kierunku pieczary, mając jakieś złe przeczucie. Wszak tego typu miejsca nie należały prawdopodobnie do miejsc najbezpieczniejszych, tym bardziej że wpływająca tam woda mogła hipotetycznie zalać wejście do jakichś głębszych grot, dlatego Tetsuo ruszył szybko w kierunku wejścia, a gdy tylko tam dotarł, nie wchodząc głębiej, próbował wnikliwie przyjrzeć się wnętrzu, tyle na ile pozwalały mu warunki, aby być może znaleźć kolejne poszlaki.
- Haaaalo, jest tu ktoś, haaaaaaaalo! - zaczął wołać co sił w płucach białowłosy, licząc że jeśli chłopak tam jest, to da jakiś znak, a tym samym shinobi Kirisame będzie musiał ruszyć chłopakowi na pomoc. Pytanie - co gdyby nikt się nie odezwał? Wbiegać ślepo czy szukać dalej? Takie pytania rodziły się w głowie mężczyzny, na szczęście pewnym komfortem było, że jeszcze ma parę chwil przed sobą, kiedy to nie musi podejmować tej trudnej decyzji.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, the babysitter -
11/15

---

Chłopak o najpiękniejszym kolorze włosów na kontynencie był z siebie bardzo zadowolony, że szybko zabrał się za robotę i odnalazł przedmiot, który zwiastował co raz szybsze rozwiązanie zagadki, które tak go trapiło. Był to kawałek materiału, który połyskiwał od światła, które padało nań w ten jesienny dzień na wyspach. To było więcej niż możliwe, że była to tkanina, którą stracił chłopiec w pośpiechu. Rozczarowany tą wieścią musiałeś iść dalej - znaleźć tego bachora, który tak cię urządził, a przy okazji oddalił od twojego treningu. Białowłosy ruszył jak szalony przed siebie. Już nie miał czasu na choćby odpowiedź.
Wszystkie ślady wskazywały na obecność jakiegoś gościa, tak, tutaj. Miałeś już napisany czarny scenariusz tego co mogło się wydarzyć, gdzie ta jaskinia podczas przypływu mogła zostać po prostu zalana, a ktoś to się tam ukrywał - o ile tak było, mógł utonąć. Nie miałeś czasu na to by nie zareagować. Szybko ruszyłeś i rzeczywiście zauważyłeś, że poziom wody był nieco wyższy niż mogłeś się spodziewać. Światło wpadało tam przy samym wejściu i naprawdę szczątkowo oświetlało resztę. Zacząłeś się drzeć w poszukiwaniu chłopaka. To był strzał w dziesiątkę. Słyszałeś coś jak się pluska i co jakiś czas krzyk, który się ucinał:
- Po... Po... Pomo... Pomocy! Pomo... Pomocy! - oczywiście echo niosło te dźwięki, a widoczność jak wspomniałem była tu bardzo ograniczona.

[Tetsuo Morimashi]

Akcja nabierała coraz większego tempa, a każde kolejne kroki Tetsuo wydawały się być bardziej niebezpieczne, przynajmniej patrząc przez pryzmat jego obecnego zaaawansowania w sztukach bitewnych. Obawy białowłosego potwierdziły się, gdyż na jego zawołanie odpowiedziało nie puste echo, lecz głos poszukiwanego chłopaka. Głos nie wskazujący niestety, jakoby żartowniś świetnie się bawił, a raczej podtapiał w jakiś zagłębieniu z wodą. Oczywiście istnieje szansa, że to kolejny, doskonale wyreżyserowany żart, aczkolwiek tego byłoby chyba już zbyt wiele, nawet jak na cierpliwość olbrzyma. Trudno stwierdził, czy cieszył się, że znalazł dzieciaka, czy być może wolałby usłyszeć głuchą ciszę i kontynuować poszukiwania na przyjemniejszym terenie, jednakże wyboru już nie było, a czas leciał, dlatego też shinobi wszedł ostrożnie do jaskini, aby spróbować udzielić pomocy.

  Ukryty tekst

  Ukryty tekst

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, the babysitter -
13/15

---

Białowłosy nie zamierzał się zatrzymywać. Mimo, że nie był zbyt doświadczonym wojownikiem, tutaj musiał się raczej wykazać w roli kogoś, kto miał zmierzyć się z różnymi przeciwnościami losu i natury. Słysząc echo i odgłosy chłopaka wiedziałeś, że coś jest nie tak. On musiał być w tej chwili w niebezpieczeństwie. Mógł także się wygłupiać, ale jak miał niby udawać takie dźwięki? Było to niemal niemożliwe. Wszedłeś powoli do jaskini by się rozejrzeć, by może tym razem zamiast odpłacić pięknym za nadobne, to miałeś okazję pokazać wyższość dobra nad wrednymi żartami, których miał się dopuścić chłopak.
Białowłosy wykorzystał pewnie sztuczki by znaleźć się w jaskini i nie potknąć o własne nogi. Dzięki temu widział dokładnie co działo się wewnątrz, a także co mogłoby się stać, gdyby wszedł tam i nie zważał na przeciwności. Woda wpływa z całkiem sporym impetem i rozbijała się o skały przy wejściu, co go od razu zmoczyło, jednak to tyle. Nie miała takiej siły by przewrócić wielkoluda. Mijając różne charakterystyczne dla jaskini nierówności, uważając na głowę w końcu dotarł do miejsca, gdzie był chłopak, który już praktycznie się utopił. Woda była tak wzburzona w tym miejscu, że odbijała nim jak piłką tenisową, która była uderzana co rusz w ścianę. Nie był w stanie utrzymać się na powierzchni. Jednak Tetsu miał pomysł, wlazł na wzburzoną wodę i jedną ręką chwycił chłopaka by go wyłonić nad wodę. Teraz trzymając go w dłoni trzeba było działać dalej. Chłopak widocznie ciężko oddychał, cały czas wypluwając wodę.

[Tetsuo Morimashi]

Białowłosy starał się jak mógł, aby nie spóźnić się z odsieczą chłopakowi i jak się okazało chwilę po wejściu do zalewanej jaskini, trafił chyba w ostatnim momencie, a przynajmniej taką miał nadzieję, że nie przybył za późno. Korzystając ze swych zdolności szybko skoczył na pomoc i złapał tonącego, aby przytrzymać go nad taflą wody. Z dużą dozą ulgi białowłosy zauważył, że ratowany młodzieniec próbuje wykasływać wodę, a to oznaczało, że przynajmniej nie stracił przytomności i wciąż jest duża szansa, że uda się zakończyć misję ratunkową bez większych i nieodwracalnych obrażeń, jednakże jedno było pewne - trzeba było działać szybko! Dlatego wielkolud wzmocnił siłę chwytu i koncentrując się na przepływie chakry, żeby niespodziewanie nie wpaść pod wodę, starał się z całych sił przeciągnąć sporo mniejszego chłopaka do brzegu, wciąż utrzymując przynajmniej jego głowę na powierzchni. Gdyby udało się wyciągnąć poszkodowanego na ląd, w zależności od stanu jego przytomności Tetsuo zamierzał albo dać chłopakowi możliwości wykrztuszenia wody z płuc, albo w przypadku utraty przytomności i zaprzestania oddechu, przystąpić do prowizorycznej sztucznej wentylacji podtopionego. Niestety białowłosy nie posiadał szerokich kompetencji w tej dziedzinie, dlatego działał bardzo instynktownie, mając nadzieję, że uda mu się wyprowadzić chłopaka z niebezpieczeństwa, aby niedługo później zaprowadzić go do przestraszonej matki. Wolał nawet nie myśleć, co by było i jak by się czuł, gdyby musiał przekazać najgorsze wiadomości...

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, the babysitter -
15/15

---

Tetsuo był bardzo zaangażowany w ratunek młodzieńca, który przecież od początku zalazł mu za skórę. Zmusił go do wysiłku umysłowego, odnalezienie winnego, a także przeprowadzenia szybkiego dochodzenia detektywistycznego, które zakończyło się tym, że chłopaka po poszlakach odnalazł w jaskini - topiącego się w niebezpiecznym miejscu. W końcu gdyby nie sam wielkolud nikt by tego dzieciaka tu nie znalazł i zostałby uznany za zaginionego. Cóż, nie stało się tak, bo jednak odsiecz nadeszła. Tetsu działał szybko. Gdy tylko chwycił chłopaka wiedział, że to dobry znak, odkasływanie dawało nadzieję, że do końca ratunku Toriyaki nawet nie zemdleje.
Wielkolud pociągnął dzieciaka w wodzie, który ledwo zipał, a woda wpływała mu co jakiś czas do ust i nosa, którą wykasływał, jednocześnie nie mówiąc niczego. Widocznie nie miał na to nawet sił. Gdy po małych perturbacjach wydostali się z jaskini, wielkolud położył dzieciaka na białopiaszczystej plaży. Tam chłopak mógł się już wykasłać porządnie, a Tetsuo instynktownie klepał go po plecach chcąc pomóc. Już po chwili pojawiła się matka, która zbiegła na złamanie karku z góry, gdy tylko was zobaczyła:
- Kurwa wiedziałam by cię nie puszczać nigdy! Co ty sobie wyobrażałeś głąbie! - zwyzywała dziecko, mocno jest przytulając. Gdy tylko się oswoił z oddechem, popatrzył na ciebie dużymi oczami i powiedział: - Przepraszam za tamto... - na tym zakończył swój dialog, wracając w objęcia matki.

Gratuluję ukończenia pierwszej misji rangi D! (bez wynagrodzenia w postaci pieniędzy)

[Tetsuo Morimashi]

Na szczęście wszystko dobrze się skończyło i Tetsuo z dumą mógł powiedzieć, że nawet dał radę. Uratował komuś życie, a wewnętrzna duma pewnie przez resztę dnia będzie towarzyszyła białowłosemu w jego obowiązkach. Właśnie... W końcu przez to wszystko zapomniał, po co tak naprawdę tutaj przyszedł, a były to cele treningowe. Niestety nie da się ukryć, że misja ratunkowa dość mocno nadszarpnęła jego siły, dlatego też powolnym krokiem ruszył do miejsca, gdzie ostatnio został oblany kubłem wody, aby pod jedną ze skał skorzystać w końcu z chwili spokoju i nieco odpocząć. Gdy tylko się położył na jasnym piasku, momentalnie ogarnęła go senność, z którą nie bardzo był w stanie walczyć, dlatego ostatecznie poddał się krótkiej drzemce, po której miał podjąć decyzję, czy wracać do wioski, czy być może kontynuować, a właściwie rozpocząć trening. Na chwile obecną jednak - odpoczywał.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, inaczej pinokio -
1/15

---

Szczęście dopisało w poprzedniej misji młodego Tetsuo, który teraz musiał jednak o tym zapomnieć. To, że udało mu się tego dnia uratować czyjeś życie to powinno być wpisane w zawód shinobi jako norma. Nie mógł przecież spocząć na laurach, szczególnie, że był to dopiero początek jego drogi ninja. Ruszyłeś więc w swoje miejsce, gdzie rozkładałeś swoje rzeczy. To było bardzo ciekawe, ze względu na to iż oddaliłeś się całkiem daleko od swojego miejsca docelowego. Postanowiłeś odpocząć pod skałą, więc przespałeś się na plaży.
Drzemka była całkiem długa, ponieważ obudził cię dopiero zachód słońca, który raził cię w oczy. Gdy tylko się obudziłeś, nie miałeś pojęcia ile czasu tak naprawdę minęło. Pewnie parę dobrych godzin. Cóż z tego, jeśli nawet nie miałeś chwili by o tym pomyśleć. Najgorszym było to, że obudziłeś się a po chwili było coś, czego kompletnie się nie spodziewałeś. Niedaleko ciebie widziałeś jakąś łódkę. Nie była ona jednak zwyczajna i jednoosobowa - bardziej taka na 2 góra 3 osoby i w dodatku... Była na plaży. Masztem w piasku. Została wyrzucona przez morze, a niedaleko niej leżała jedna osoba. Była to czarnowłosa kobieta, która leżała twarzą w piasku. Czy to normalny widok? Na razie ze swojej pozycji wiele więcej nie widziałeś niż ta przewrócona łódka i dziewczyna.

[Tetsuo Morimashi]

Tetsuo drzemał smacznie na piaszczystej plaży, śpiąc dłużej, aniżeli początkowo zakładał. Gdy tylko otworzył oczy, spostrzegł że zachód słońca jest znacznie bliżej, niż się tego spodziewał. W ten oto sposób, jego ambitny plan treningowy został już definitywnie przekreślony, lecz cóż poradzić? Najwidoczniej zmęczenie misją musiało wziąć górę, a organizm potrzebował okazji do regeneracji. I wszystko byłoby w porządku, gdy nie fakt, że chwile po otwarciu oczu białowłosy spostrzegł przed sobą jakiś dziwny kształt, którego uprzednio na pewno nie było. Potrzebował chwili na przetarcie oczu i rozbudzenie się, aby zorientować się, iż bliżej niezidentyfikowaną bryłą jest łódka. Warto sprecyzować - wywrócona łódka. I... ciało? Przez moment Tetsuo poczuł jak włosy stają mu dęba, a umysł miał wątpliwości, czy to aby na pewno nie jest jeszcze sen. W przypływie adrenaliny zerwał się na nogi i ruszył w kierunku rozbitka, natomiast z każdą chwilą zaczęło okazywać się, że prawdopodobnie nie jest to sen na jawie. Białowłosy ostrożnie zaczął podchodzić bliżej, obserwując miejsce zdarzenia, skupiąc się głównie na leżącej osobie, która wydawała się być kobietą.
- Halo, słyszysz mnie? Przepraszam! - zaczął nawoływać, mając nadzieję, że otrzyma jakąś informację zwrotną. W tym czasie obserwuje miejsce "wypadku" w poszukiwaniu niebezpieczeństw, zbierając się mentalnie, aby ostrożnie spróbować zbliżyć się do kobiety w celu udzielenia pomocy. Jednakże najpierw musiał upewnić się, czy aby na pewno jest w stanie wykonać to w sposób bezpieczny dla siebie.

[Kyoushi]

Misja rangi D
- Tetsuo, inaczej pinokio -
3/15

---

Nie wiedział jak szybko ten czas zleciał. Chyba jednak stres i wyzwanie przydusiło go, więc musiał odpocząć. Tak też spędził swoje popołudnie - na drzemce na plaży. Nie było najcieplej, jednak jego potężne cielsko grzało go znacznie bardziej niż mogłoby się wydawać. Tetuso do końca nie dowierzał w to co po chwili ujrzał, tuż po oglądnięciu całkiem ładnego zachodu na horyzoncie. Obecnie była to osoba oraz łódź, które wylądowały na plaży, a przecież woda wcale nie była tak agresywna by spowodować takie straty. A może była, jednak ty to przespałeś śpioszku. Miałeś wrażenie, że to sen, jednak snem to nie było. Na pewno nie.
Elegancko wstał, jednak niepewnie ruszył. Białowłosy z zachodniego wybrzeża musiał się rozejrzeć i przy okazji ogarnąć o co tutaj się rozchodzi. Dotarłeś do kobiety by ją ocucić. Przy okazji rzuciłeś okiem co się tu działo. Będąc bliżej spostrzegłeś jakąś przewróconą skrzynię w piasku, która była przysłonięta wcześniej łódką. Oczywiście jakieś bzdury, wiosła, a także to, że masz był złamany, a na dziobie spora dziura w łódce. Czyżby uderzyła w skały? Ona nie wyglądała na ranną, jednak wciąż była nieprzytomna mimo twoich na wołań. Wokoło ludzi - brak.