Główny szlak dzielnicy Maji

[Kenshi]

Główny szlak dzielnicy Maji

Tak jak nazwa wskazuje, jest to główny szlak prowadzący do obszarów zamieszkiwanych przez przedstawicieli Szczepu Maji. Droga tak jak pozostałe trasy w osadzie, składa się z dobrze ubitego piaskowca po którym z powodzeniem przemieszczać się mogą nawet ciężkie kramy handlarzy, których wozy wyładowane towarami, również i w te okolice się zapuszczają, aby spieniężyć swój asortyment.
Szlak rozpoczyna się w centrum osady Kinkotsu i odbiegajac od głównego placu, prowadzi prosto na zachód, do nieco odseparowanej dzielnicy, ale wciąż jednak dostępnej dla wszystkich mieszkańców. Na szlaku oprócz wspomnianych wcześniej wozów i samych handlarzy, można spotkać przede wszystkim przedstawicieli żelaznego Szczepu, którzy używają tej drogi przede wszystkim po to, aby dotrzeć do swojej dzielnicy mieszkalnej, która znajduje się właśnie na końcu tej drogi.

*** Kenshi po opuszczeniu terenów pustynnych, kierował się wciąż na zachód, aż ostatecznie dotarł do Kinkotsu, stolicy prowincji Atsui. Wraz z przekroczeniem bram osady, słońce wkroczyło w kolejną sferę na nieboskłonie, pozwalając aby cienie zarówno ostatnich przechodnów jak i budynków, znacząco się wydłużyły. Mężczyzna swoje kroki kierował w wiadomym dla siebie celu - wprost na tereny mieszkalne, gdzie znajdowało się jego nędzne domostwo. Maji był już zmęczony podróżą i jedyne o czym teraz myślał, to jak najszybciej dotrzeć do mieszkania. Olał już nawet zakupy, uznając że jutro wybierze się do centrum. Teraz chciał jedynie znaleźć się w znajomym pomieszczeniu, gdzie stała drewniana bala i mógłby oddać się odprężajacej kąpieli.
Chłopak nie zwracał zbytniej uwagi na szwędajace się towarzystwo. Sporo osób kojarzył z widzenia - w końcu był już na głównym szlaku swojej dzielnicy - ale nie zatrzymywał się nigdzie po drodze, wiedząc że spora część tych osób była już dziabnięta po alkoholu. Szczerze mówiąc on sam miał ochotę czegoś mocniejszego załyczyć, jednakże uznał że i na to przyjdzie pora, a niekoniecznie szukał towarzystwa.
Będąc już prawie u zwieńczeniu szlaku, wspomnieniami wrócił do wydarzeń z dzisiejszego dnia - szczególnie do młódki którą poznał i która tak chętnie chciała się podzielić z nim nie tylko swoją wiedzą, ale równie chętnie uzyskać od samego Kenshiego nowe informacje. Ten stał dalej w przeświadczeniu, że owszem, głód wiedzy jest ważny, ale równie istotne jest to jak takie informacje zdobywasz oraz od kogo. To w każdym razie były jedynie tylko jego przemyślenia, które w tej chwili nie mogły niczego zmienić, zwłaszcza że na głównej ulicy pozostał już sam, wkraczając właśnie akurat w dzielnicę mieszkalną...

[Ero Sennin]

Im bliżej nocy, tym chłodniejszy był wiatr... Wkraczając w dzielnicę mieszkalną, Kenshi mógł poczuć dość nagły, chłodny podmuch wiatru. Nieco nienaturalnie silny, jak na tak nagłe pojawienie się. Ziarenka piachu na moment zastygły w powietrzy, by po chwili opaść na ziemię praktycznie bez żadnego dźwięku. I wtem, oczom młodego członka klanu Maji, ukazała się postać w szkarłatnym płaszczu. W tym świetle wyjątkowo ciemnym, ale dzięki temu bardziej odznaczał się biały pancerz, który znajdował się pod spodem. Materiał płaszcza zadygotał pod wpływem wiatru dość niespokojnie, by zaraz opatulić ciało właścicielki. I tak, to zdecydowanie była kobieta. Niewysoka i drobna. Prawą stronę jej twarzy zasłaniały czarne niczym węgiel włosy, które z drugiej strony splątane były w warkocz, blisko przylegający do głowy. Dzięki temu dało się dostrzec, jej równie ciemne oczy, w których nawet nie odznaczały się źrenice. Gdyby nie blizna, która ozdabiała jej dolną wagę i podbródek, wyglądałaby nieskazitelnie.
Kobieta z Shiro Ryu stała na wprost Kenshiego. Dzieliło ich jakieś pięć metrów. Nie za dużo, nie za mało. Nie zamierzała stwarzać mu żadnego zagrożenia, chociaz okazja ku temu byłaby niesamowita. Ulica była pusta, a i rozrywki ostatnio kobieta zbyt dużo nie miała, bo mimo niewinnego i spokojnego wrażenia, zdecydowanie przy bliższym poznaniu nie można było ją nazwać cichą wodą.
- Myślałam, że z tym kuglarzem powalczycie trochę dłużej. - zainicjowała rozmowę, nawiązując do walki, jaką jakiś czas temu Kenshi odbył. On tego nie wiedział, ale była wtedy kimś, w rodzaju widowni, chociaż tak po prawdzie nie miało to większego znaczenia w tym momencie. Młody mężczyzna już od pewnego czasu był na celowniku Shiro Ryu. I to wcale nie w negatywnym znaczeniu tego słowa. - Masz jakieś plany, cele? - zapytała i nie akceptowała w tym wypadku żadnych wymijających odpowiedzi. Z tego jednak, co zdążyła już zaobserwować, jakoś niespecjalnie Kenshi zdawał się podążać swoimi osobistymi celami. A to już dobrze zapowiadało, jeśli tylko dałby się namówić na dołączenie do nich. Bo chyba zdawał sobie sprawę, z kim rozmawia, czyż nie?

[Kenshi]

Kenshi, wracając do do siebie po tej dwudniowej podróży, z pewnością nie spodziewał się takiego zakończenia dnia, zwłaszcza będąc praktycznie u celu. Takie sytuacje mu się nie zdarzały, ludzie wiedzieli że nie ma większego sensu próbować z mężczyzną gadać, a to ze względu na jego mrukliwy, dość introwertyczny charakter, który skutecznie zniechęcał kogokolwiek do prób jego bliższego poznania. Stąd gdy w uliczce pojawiła się nieznajoma, a co więcej, odniosła się do walki Kenshiego z Masaru gdy przecież wtedy nie było poza sędzią innych widzów - wywołało tu o mężczyzny niepokój mimo tego, że kobieta która go zaczepiła była od niego znacznie drobniejsza. Przemawiająca przez nią pewność siebie, a także zbroja która odznaczała się na tle wszystkiego co do tej pory widział, ten wyraźny kontrast wszystkiego w jednej osobie, zdecydowanie nie było czymś co by kazało to zignorować.
- Pojedynek był dla nas, a nie dla widzów - Kenshi odparł, nie spuszczając przy tym spojrzenia ze swojej rozmówczyni - Nie przypuszczałem... że ktoś nas obserwuje - powoli dokończył wypowiedź, wyraźnie akcentując jej koniec. Wypowiadając to, równocześnie acz delikatnie przesunął do tyłu swoją prawą stopę, chcąc w sposób nierzucający się w oczy, przyjąc sylwetkę bojową. Taki ruch raczej nie powinien byś dostrzeżony, biorąc pod uwagę fakt, że robiło się co raz ciemniej, a cienie rozmówców tego szlaku stykały się już z cieniami budynków.
Nie czyniąc żadnych gwałtownych ruchów, Maji przy okazji omiótł powoli swoimi oczyma wokół nieznajomej, chcąc się upewnić czy ma do czynienia z jedną, czy z większą ilością osób. Kenshi spoglądając tak, nie zauważył jednak niczego więcej poza nią samą, a nie chciał się odwracać, szczególnie że nie wiedział jakie ta obca ma zamiary. Gdy jednak zapytała o to, czuł ma jakiś plan lub cel, nie omieszkał poruszyć ręką tak, że ta ostatecznie spoczęła na rękojeści katany, która luźno zwisała wzdłuż pasa.
- Żyć. To jest mój jedyny cel - odpowiedział, nie czyniąc jednak niczego więcej, tylko w dalszym ciągu wwiercając swoje spojrzenie w brunetkę - Skończmy to pierdolenie i mów czego chcesz. Widzę przecież, że nie jesteś chłopką. Maji zdecydowanie nie był typem człowieka, który bawił się grą słów. Lubił jasne sytuacje, a ta wlaśnie taką nie była i to go irytowało.

[Ero Sennin]

Im bliżej nocy, tym chłodniejszy był wiatr... Czarnowłosa niewiasta uśmiechnęła się lekko, najwidoczniej wyrażając w ten sposób aprobatę, co do tego, jak sytuację przedstawia Kenshi. Dość szybko nakreślił swoje stanowisko, jednakże miała wrażenie, jakby nie do końca rozumiał, co może oznaczać jej obecność. Członkini Shiro Ryu jednak nie chciała jakoś długo trzymać go w niepewności, bo i nie dla niej były gierki słowne. Co jak co, ale wolała jednak konkrety.
- A powinieneś oczekiwać nieoczekiwanego. - mruknęła, podnosząc jedną dłoń wyżej, ku swojej twarzy. Odgarnęła kosmyki włosów, które zasłaniały połowę jej twarzy, ujawniając całe swoje oblicze. Obraz dość niewinnej istoty gdzieś zniknął. W pełnej krasie prezentowała się dość niepokojąco. Szeroka blizna biegła od jej czoła, przerywając linię brwi i zapewne uszkadzając oko, które było całkowicie białe. W taki sposób, który sugerowałby ślepotę. Zupełnie puste, bez cienia wyrazu. Blizna ciągnęła się jeszcze przez cały policzek, zdecydowanie szpecąc obraz, który całkiem niedawno ukazał się ślepiom Kenshiego.
- Jestem Czerwonym Smokiem z Shiro Ryu. Mówi ci to coś? - zapytała nieśpiesznie, wręcz mozolnie, stawiając trzy kroki w przód i zbliżając się nieco do młodego członka klanu Maji. Szczerze powiedziawszy, chyba liczyła na to, że co nieco wie i nie będzie go musiała aż tak zagłębiać w ich świat. Ani za bardzo przekonywać, by do nich dołączył. Naprawdę nie chciało jej się w to bawić. - Nie da się ukryć, że jesteś utalentowany i przydałbyś się z naszych szeregach. Nie mam jednak zamiaru cię na siłę przekonywać, bo to nie leży w mojej naturze. - dodała, nie spuszczając wzroku z mężczyzny i czekając na jego reakcje. Wie coś czy jednak nie? - Chęć życia to ogromna motywacja, zdolna przyczynić się do osiągnięcia rzeczy niemożliwych. My oferujemy dostęp do wiedzy, do której normalnie dostępu byś nie miał. Mimo bycia członkiem Shiro Ryu, będziesz miał wolną wolę działania, oczywiście nie do przesady. Dostaniesz pensję, umundurowanie, a nawet i immunitet na terenie należącym do Rady, Kami no Hikage. Wymagamy jedynie lojalności, a tą raczej możesz się poszczycić. I przypuszczam, że od tego swojego życia chcesz czegoś więcej, niż jedynie wykonywanie poleceń Lidera. - dopowiedziała, bardzo spokojnym, acz stanowczym tonem. Nie naciskała, przedstawiała suche fakty, mając jednak cichą nadzieję, że przekona Kenshiego. Niektórzy wręcz pchaliby się w ich szeregi bez zadania zbędnych pytań. Z nim mogło być inaczej. Tak jak powiedziała, trzeba oczekiwać nieoczekiwanego. Wydawał się być jednak na tyle rozsądny, że korzyści z bycia członkiem Shiro Ryu powinny do niego przemówić.

[Kenshi]

Powinieneś oczekiwać nieoczekiwanego - słowa wypowiedziane przez nieznajomą, dźwięcznie odbijały się w głowie Kenshiego, szukając odpowiedzi na to co te słowa miały znaczyć - wobec jego osoby. Niewątpliwie obecność tej kobiety z czegoś wynikała, ale czego mogła chcieć? O takiej porze, w takim miejscu? Kenshi już jednak wiedział, że to nie przypadek, a zaplanowana akcja której potwierdzeniem była informacja, iż był już wcześniej poddany obserwacji. Chłopak przypuszczał, że pojedynek z Masaru był tylko jednym z takich epizodów, gdy nieświadomie był obserwowany przez kogoś jeszcze.
Kobieta po wypowiedzeniu tych słów w kierunku przedstawiciela szczepu Maji, uczyniła coś jeszcze - odgarnęła włosy z drugiej połowy swojej twarzy, ukazując widok z pewnością niesmakowity. Potężna zabliźniona szrama przebiegała po tej częsci jej oblicza, uszkadzając oko, któe w chwili obecnej było całkowicie białe, bez wyrazu życia. Cięcie które dotknęło jej twarzy kończyło się dopiero na policzku, po drodze naruszając również zapewne unerwienie twarzy. Kenshi mimo takiego widoku, nie skrzywił się bo sam był naznaczony przez los, choć zdecydowanie w mniej "imponujący" sposób. Codzienny widok jego własnej, szkaradnej mordy, skutecznie uodporniło go na takie widoki - jakby nie patrzeć, sam nie miał żadnych problemów z pozostawianiem takich rzeczy na ciałach innych ludzi...
- Szczerze mówiąc... Nie. Ani zajmowana przez Ciebie pozycja, ani miejsce które wymieniłaś. Tu, na pustyni żyjemy całkiem inaczej - odpowiedział młody mężczyzna, czując już pewne zmęczenie, bo niedawno jeszcze wyjaśniał Mairi jak wygląda nędzny żywot ludzi żyjących na tych ziemiach. Obawiał się, że drugi raz nie da rady przez to przejść i prędzej poderżnie sobie, albo jej gardło, oby tylko nie wyjaśniać tego ponownie. Nie powiedział jednak nic więcej, bo czarnowłosa rozpoczęła swoją mowę od wychwalenia zdolności Kenshiego, potwierdzając tym samym jego wcześniejsze przypuszczenia jakoby był już wcześniej obserwowany. Informacja jednak jaka zaraz za tym wypłynęła - że obecność szermierza w ich szeregach byłaby pożądana, spowodowała, że ten po chwili rozluźnił uchwyt swojej dłoni na rękojeści katany, w końcu rozumiejąc że jej obecność w tym miejscu nie musiało mieć wcale na celu ataku na jego osobę. Chodziło tutaj o rekrutację.
- Jak długo mnie obserwujecie... - cicho zapytał żelazny siewca, uważnie spoglądając na poczynania czarnowłosej, która wykonała kilka kroków w jego kierunku. - Skoro tyle wiesz, zapewne nie jest też tajemnicą moja przeszłość i to jak działałem - mężczyzna oczywiście nie miał zamiaru wyjawiać iż stoi za pewnymi incydentami które kończyły się rozlewem krwi jak i tym że ma zatargi z szczepem Kaguya, niemniej jednak sądził że to mogło również nie być dla nich tajemnicą, a gdyby tak było chyba faktycznie już na początku wolałby o tym wiedzieć. - Jeśli Wam to nie wadzi i nie będę słyszał na ten temat w przyszłości uwag... to chętnie wysłucham o czym tak w ogóle do mnie mówisz. Nie jest jednak to odpowiednim do tego miejscem, prawda? - Kenshi zauważył, znacząco przekręcając głowę na bok, wskazując tym samym okolicę w której się znajdowali.
- Niedaleko znajduje się moje mieszkanie. Mogłabyś mi tam przekazać wszystkie szczegóły i wtedy mógłbym podjać decyzję na co bym się pisał. Lojalność może się na wiele różnych sposobów objawiać, a ja wolę wiedzieć czego tak na prawdę będziecie ode mnie oczekiwali - mężczyzna jeszcze przekazał, nie wiedząc czy to się spotka z przychylną reakcją kobiety. Wolał jednak takie rzeczy załatwić poza spojrzeniami innych, a poza tym rozmawiając z kimś takim, wolał znajdowac się na własnym terenie, a mieszkanie zdecydowanie się do nich zaliczało. Tam, nie był narażony na zdradziecki atak z każdego kąta uliczki.

[Ero Sennin]

Im bliżej nocy, tym chłodniejszy był wiatr... Owszem, po słowach czarnowłosej to jasne było, że obserwowanie potyczki Kenshiego z Masaru to nie był pojedynczy wybryk. Jeśli już kimś Shiro Ryu się interesowało, to jednak na dłuższą metę. Musieli wiedzieć więcej, niż to, co przy jednym spotkaniu widać. Rzecz jasna kobieta nie przybyła tutaj tylko ze swojego polecenia, ale raczej zgadzała się z chęcią przygarnięcia w ich progi członka klanu Maji. A ten, chyba najwidoczniej naprawdę nie wiedział z kim ma styczność. Może niezbyt go to interesowało... nie oceniała tego jednak na minus, nawet jeśli by to ułatwiło sprawę. Nie był wścibski, robił to, co mu kazano i nie marudził pod nosem. Cechy niezwykle pożądane.
- Parę tygodni. - odpowiedź czarnowłosej była nieco wymijająca, ale jakiś kierunek nadawała. Uważała jednak, że była to w tym momencie zbędna informacja, która niczego nie zmieni. - Między innymi dlatego stoję przed tobą. - odparła beznamiętnie, stwierdzając jedynie suchy fakt. To nie było dla Shiro Ryu tajemnicą. Gdyby nie wiedzieli dość dużo o swoich przyszłych rekrutach, to raczej nie zabieraliby się za to. Poza tym, sam fakt, jak długo był obserwowany, musiał znaczyć o tym, że ich wiedza na temat jego osoby jest naprawdę spora. I najwidoczniej młody mężczyzna zaczynał to rozumieć, bo zaproponował nieco przystępniejsze miejsce do takich pogawędek. Cóż, po prawdzie, takiej opcji czarnowłosa nie brała pod uwagę, chyba nawet z początku myślała, że nieco szybciej jej to pójdzie, ale nie mogła się nie zgodzić. Cierpliwość bywała często wynagradzana, a ona jakoś nie czuła, że gdziekolwiek musi się śpieszyć. Poza tym, nie czuła się w żaden sposób zagrożona ze strony Kenshiego. Aż tak pewna siebie?
- Jak wolisz. To będzie również czas na twoje pytania. - powiedziała, momentalnie kierując powoli swoje kroki w stronę domostwa Kenshiego. Skoro wiedziała o nim dość dużo, to chyba jasne było, że znała usytuowanie jego mieszkania. To chyba i tak byłaby najprościej zdobyta informacja. Mieszkający w takich osadach, znacząco wyszkoleni ninja, nie pozostawali niezauważalni. Oczywiście przez takich jak ona, a nie zwykłych zjadaczy chleba, dopóki nie uratuje się ich przed marnym złodziejaszkiem. - A ja nie pogardzę zieloną herbatą. - dodała jakby na odchodne, nie czując żadnego skrępowania. Tak, ich rozmowa była poważna, miała taką wagę, ale czy to oznaczało, że ma się produkować bez zwilżenia gardła?

z/t z Kenshim