Szpital

[Ryuujin Kodai]

Zdenerwowanie strażnika było dla mnie niezrozumiałe bo w końcu potwierdziło się tylko to co wcześniej zostało założone, mianowicie że facet miał co nieco za uszami. Z drugiej strony może było to jego pierwsze zatrzymanie? Ciężko było ocenić jednak teraz najważniejsze było zatrzymanie tego faceta. Podniosłem kobietę ponownie zarzucając sobie ją przez ramię i ruszyłem na spotkanie z przeznaczeniem. Moja mina nie wyrażała żadnych emocji. Zero złości, zero smutku czy radości. Wokół nas panowała niezwykła cisza przerywana tylko po przez dzwoneczki które wisiały przy moich kostkach.
Gdy przekroczyliśmy próg pomieszczenia w którym znajdował się Yamamoto wraz z doktorką strażnik ogłosił zatrzymanie mężczyzny choć nie wydawał się być specjalnie pewny siebie. W przeciwieństwie do mnie. Skierowałem swój wzrok prosto na podejrzanego i ostrożnie zdjąłem sobie z barku kobietę z jego laboratorium.
- Panie Yamamoto. Znalazłem w pańskim mieszkaniu ukryte laboratorium w którym znajdowały się podejrzane substancję, gotujące się ludzkie części jak i ta oto kobieta. Zakuta łańcuchami i traktowana jak zwierzę. Dowody są właśnie zabezpieczane przez lokalne siły straży miejskiej. Ponadto wraz z panem Takaro mamy tu parę pańskich notatek. Stawianie jakiegokolwiek oporu zakończy się zmuszeniem nas do użycia siły dlatego proszę aby odszedł pan od biurka i położył się na ziemi z rękoma za plecami i szeroko nogami. - mówiłem spokojnie jakbym powtarzał tą formułkę już tysiące razy jednak po tym delikatnie się uśmiechnąłem dodając - Oczywiście możesz mi zrobić tą przyjemność i nie zastosować się do poleceń.
Po tych słowach Taiyō szybko zeskoczył mi z głowy lądując obok i odsunął się na bok również spoglądając na medyka z niekrytą zwierzęcą złością i odsłaniając kły.
- Ryuu tylko go nie zabij przypadkiem. Musi odpowiedzieć za swoje czyny.
Jeśli jednak moje przemówienie nie zadziała i facet podejmie jakieś gwałtowniejsze ruchy w pierwszej kolejności staram się doskoczyć do pani doktor i z nią na rękach odskoczyć w tył wracając miej więcej w pozycję wyjściową żeby zapewnić jej bezpieczniejsze miejsce przy panu strażniku, a następnie próbuję korzystając z całej swojej szybkości okrążyć faceta tak by widział mnie w kilku miejscach na raz. Celem tego zagrania jest wyprowadzenie kilku ciosów z różnych stron. Celuje bardziej w ręce i nogi faceta nie żałując sobie siły nawet jeśli doprowadzi to do złamań.

  Ukryty tekst

[Masashi]

Misja C - Ryuujin Kodai
25/28 Sytuacja zrobiła się bardzo napięta. Kiedy związana łańcuchami kobieta pojawiła się w pomieszczeniu Yamamoto wziął głęboki wdech i się nie odezwał. Na jego twarzy natomiast pojawił się delikatny uśmieszek.
- Widzę że byłeś w moim domu. A ty… - spojrzał w stronę Takaro, który ewidentnie był zdenerwowany a kiedy Doktorek na niego spojrzał to chłopak aż dał krok do tyłu.
- Wywabiłeś mnie… Liścikiem od Ciebie! - warknął spoglądając na kobietę nieopodal. Teraz cały scenariusz układał się w jego głowie. Wszystkie puzzle zaczynały do siebie pasować. O dziwo nie zachowywał się agresywnie ani irracjonalnie. Nawet Pani Doktor w spokoju mogła wstać i przejść za plecy Olbrzyma aby nie być w zasięgu czegokolwiek co mogłoby się wydarzyć.
- Nawet nie wiecie z kim zadarliście. Myślicie że wróciłem do tej nory z własnej woli? Żeby mieszkać pośród was?! Potworów! - zaczął wyjaśniać ewidentnie emocjonując się coraz bardziej. Na jego cole nawet pojawiła się spora żyłka.
- W Shigashi doceniono mój kunszt medyczny oraz wiedzę. Ba! Zainteresowali się tematem waszego klanu. Baaardzo potężni ludzie. Ktoś tutaj się pojawi po mnie za tydzień jeśli się u nich nie stawię z raportem. Także… Zbyt długo nie zabawię w waszym więzieniu. - spoważniał i nieco się uspokoił po czym podniósł obie ręce na znak poddania się ale Takaro chyba był zbyt sparaliżowany strachem by to zrobić.

[Ryuujin Kodai]

Nieco się zawiodłem. W głębi mojego dużego serduszka liczyłem, że pan doktorek będzie próbował łapać się brzytwy byle tylko spróbować się uratować. Niestety nie do końca tego się spodziewałem choć ta przemowa którą walnął sama w sobie była nieco żałosna to jednak nie dawała mi powodu by skrzywdzić jego osobę. Aczkolwiek widząc kontem oka reakcję Takaro poczułem, że muszę przejąć inicjatywę żeby oskarżony nie zdominował mentalnie tej sytuacji.
Wykonałem więc zdecydowany i spokojny krok na przód by w oczach doktorka zrobić się jeszcze większy jednocześnie spoglądając na niego z góry wzrokiem pełnym wyższości, a twarz wróciła do beznamiętnego oblicza. Patrzyłem mu prosto w oczy.
- Chętnie poznam imiona twoich "przyjaciół", a potem osobiście złożę im wizytę z pozdrowieniami od ciebie i shinigami. Bo chyba sami nie do końca rozumiecie swoją pozycję. Nazywacie nas potworami tak? - zrobiłem kilka kolejnych kroków w stronę Yamamoto wciąż go obserwując. Wystarczy że zrobi jeden gwałtowny ruch abym doskoczył do niego aby wbić jego ciało w ziemię jeśli natomiast wciąż będzie grzecznie stał po zadaniu pytania daje mu półtorej sekundy na przemyślenie tego co właśnie usłyszał by zaraz znaleźć się za nim.
Kładę wtedy swoją dłoń na jego barku naciskając na niego tak by poczuł się mniej komfortowo jednocześnie nachylając się nad jego uchem by czuł również mój oddech na karku i szepcze mu czułe słówka.
- Więzienie mój uroczy kolego jest dla tych którzy mają jeszcze szansę, ty trafisz do prawdziwego piekła. - złapałem za nadgarstek dominującej ręki którą mogłem zauważyć na samym początku gdy weszliśmy do pomieszczenia i dość brutalnie wykręciłem ją za jego plecy odsuwając się by już nie wisieć dosłownie nad nim i po chwili zrobiłem to samo z drugą ręką. Nie byłem delikatny, nie bałem się też że uszkodzę mu bark, łokieć czy nadgarstki. A nawet jeśli coś mu przypadkiem strzeli w rękach to karze mu się przestać mazgaić i prowadzę przed sobą w stronę wyjścia zgiętego w pół.

  Ukryty tekst

[Masashi]

Misja C - Ryuujin Kodai
27/28 Pani Doktor pochyliła się nad nieprzytomną kobietą, która nadal przebywała w wyższym stadium przemiany. Zajrzała jej między wargi, przyglądając się zębom a później uniosła jedną powiekę. Niespecjalnie przejmowała się obecnością Yamamoto, który właśnie został zdemaskowany.
- To uda mi się cofnąć. Sensei przez te lata kiedy Cie nie było ja też nauczyłam się kilku rzeczy. - powiedziała po czym uśmiechnęła się delikatnie jednak można było wyczuć tutaj pewną dozę dumy.
- Macie klapki na oczach. Tym kontynentem rządzą organizacje o sile, z jaką nigdy nie przyszło wam się mierzyć. Nawet ten Wielkolud przy nich to robak. - powiedział profesorek jednak chwilę później został zgięty w pół niczym szmaciana lalka. Nawet nie zauważył kiedy Ryuujin pojawił się za nim. Coś chyba w jego barku przeskoczyło bo syknął pod nosem jednak starał się nie okazywać zbyt wielu emocji. Jego poziom spokoju i brak sprzeciwu był w pewien sposób przerażający. Mężczyzna był bardzo pewny siebie i swojego zdania.
Za drzwiami na korytarzu czekało już dwoje kolejnych strażników. Takaro również wyszedł kiedy Olbrzym wyprowadzał winnego.
- Ryuujin. W imieniu wioski jak i samego klanu Jugo serdecznie Ci dziękuję za pomoc. Myślę że sam bym nie był w stanie rozpracować tego Drania. Napisze o Tobie w raporcie zaś w przeciągu kilku dni Hino dostarczy ci wynagrodzenie za pomoc. Jeszcze raz dziękuję. - powiedział Takaro będąc już nieco bardziej spokojnym. Młody strażnik odwrócił się i wszedł ponownie do sali lekarskiej gdzię Pani Doktor klęczała nad kobietą w łańcuchach. W dłoni miała już strzykawkę, którą napełniała nieznanym specyfikiem. Dwójka obcych strażników przejęła Yamamoto i odprowadzili go do więzienia gdzie odpowiednie organy zadecydują o jego dalszym losie.

[Ryuujin Kodai]

Ludzie, a szczególnie kryminaliści nie raz miewali znacznie wyższe mniemanie o sobie jak i o swoich ugrupowaniach przez co może i faktycznie zachowanie doktorka mogło wydawać się straszne to jednak nie dla kogoś z moim doświadczeniem. Prawdopodobnie to właśnie z tego powodu w przeciwieństwie do młodego strażnika moje zachowanie było pewne siebie i zdecydowane. Nie zamierzałem okazywać najmniejszego współczucia czy wątpliwości takiemu popaprańcowi. Nie dawałem mu tej satysfakcji.
Gdy już zaczynałem wywlekać faceta na zewnątrz okazało się, że za drzwiami znajdowało się już wsparcie w ręce którego przekazałem doktora Yamamoto, a tym samym miałem jeszcze chwilę by zamienić dwa słowa z panią doktor oraz Takaro. Szczególnie z panią doktor na której skupiłem wzrok po tym jak strażnik obiecał napisać referencje mojej osobie jak i zapłacić... z opóźnieniem co prawda ale jednak.
- Sensei? - powtórzyłem wcześniej użyty zwrot którego użyła kobieta po czym splunąłem w bok schylając się przy tym by pomóc liskowi wgramolić się ponownie na mnie - Nawet w jednej drużynie nie potrafisz być szczera? Żałosne. Więcej komentarza dla kobiety nie miałem. Nie chciałem jakoś specjalnie jej wyzywać, a dalsza rozmowa najpewniej by do tego właśnie doprowadziła bo może choć nie skłamała wcześniej, że była jego uczennicą to jednak zataiła przede mną ten fakt co było dla mnie praktycznie jednoznaczne.
- Rozpracować? Mam dziwne wrażenie, że to już dawno mieliście ugrane tylko brakowało wam odwagi by zrobić to co należy Takaro. W każdym razie na przyszłych interwencjach lepiej żebyś się tak nie trząsł, oni wyczują twoją słabość. - to powiedziawszy klepnąłem gościa po plecach i skierowałem się do wyjścia mając zamiar już zostawić to wszystko za sobą.
- Myślisz, że ten facet miał rację?
- Hmm?
- No z tą organizacją i tak dalej? Że są dużo silniejsi niż ty? Ryuu przecież nie ma nikogo silniejszego niż ty prawda?
- Cóż... świat jest ogromny mój drogi koleżko i właściwie nie zdziwiłbym się gdyby krył istoty o wiele potężniejsze niż ja...
- W takim razie postanowione.
- Co postanowione?
- Jeśli napotkamy kogoś komu nie dasz rady wtedy ja cię obronię. To obietnica Ryuu. - po tych słowach kąciki moich ust delikatnie się uniosły - Taiyō... dziękuję. - pomyślałem
- Dobrze, niech będzie to naszą obietnicą ale póki ja dam radę ty się nie wtrącasz. - i tak na rozmowie minął nam czas gdy skierowaliśmy się do okolicznego parku aby odpocząć nieco od ludzi.

z/t

[Masashi]

Misja C - Ryuujin Kodai

Misja zakończona sukcesem