[Event] Pył wojny

Legendarna pustynna arena.
Yoichi

Re: [Event] Pył wojny

Post autor: Yoichi »

Nawet ktoś pokroju Yoichiego mógł zauważyć, że aktualni przeciwnicy nie byli na tym samym poziomie co poprzedni. Yuriko znikła z obietnicą, że wróci z kimś do pomocy, lecz jak przepadła, tak jej nie było. Jak tak dalej, to o ile wróci, to oponenci albo będą martwi, albo drużyna będzie martwa. Ewentualnie jedno i drugie lub trochę z tego, trochę z tego. Ciężko było stwierdzić kto zwycięży, bo o ile rudzielec z dzielny Ninken wystartowali względnie dobrze, eliminując i raniąc, tak teraz nie mogli się nawet skutecznie zbliżyć. Z pewnością było to na rękę wrogom, gdyż posługiwali się w głównej mierze Ninjutsu, chociaż jeden z nich zdjął z pleców ogromne ostrze. To wskazywało, że ma też siły w ramionach na tyle, aby rozpłatać człowieka od czubka łba, aż do samego kroku. Inuzuka jedynie potrafił wszerz, ale zawsze to coś. Miernotą nie był.
Potężna, napierająca fala wody przejęła cały impet Gatsuugi, aż dwójka przestała wirować, wtedy też z całej zawartości wodospadu został wytworzony... smok. Ogromny, majestatyczny stwór, a przede wszystkim groźny. Ruszył bez większych ceregieli na waleczny duet, a wtedy Yoichi zdał sobie sprawę z własnych braków. Potrzebował technik skracających dystans między nim, a przeciwnikiem albo chociaż takich, które zajmą oponenta z odległości i może zranią go lub nawet zabiją. Ogólnie miał wiele rzeczy do poćwiczenia i nauczenia się, a każda sekunda dłużej w tym chaosie utwierdzała go w tym oraz dopisywała do listy kolejne pozycje.
Ułamek sekundy, a wszelkie techniki i możliwości zastosowania ich przemknęły przez myśl rudowłosego. Mógł ryzykować, ale nie do końca chciał - już raz to zrobił, wyszło, ale nie chciał testować swojego szczęścia po raz drugi szczególnie kiedy Akira również był zagrożony. Jak wykonywać szalony plan, to samotnie, bo chociaż tylko on oberwie. Do jego rudego łba przyszło coś wyjątkowo dziwnego, ale może skutecznego właśnie w swojej ekstrawagancji.
- Akira! - krzyknął, a biegnący obok towarzysz już wiedział co się szykuje. Zatrzymali się przed samą krawędzią i... czekali na smoka. By ich zranić, musiał uderzyć z całej siły w nich, a więc też w ścianę. Przyglądając się mu uważnie ocenili kiedy mają zrobić unik. Dłonie Yoichiego zniknęły w kieszeniach, wyciągając z nich ekwipunek. Dosłownie ułamek sekundy przed odpowiednim momentem Akira odskoczył. Biegli po pionowej ścianie, więc zwyczajnie rzucił się w tył i nieco w górę, a zaraz za nim młodzieniec, który wykorzystał kompana jako... schodek. Skoczył jakby w niego, stając na jego złożonych dłoniach, które szybko, korzystając ze znacznej siły Ninkena, wyrzuciły rudzielca wysoko i w stronę przeciwników. Wtedy to, podczas lotu młody Inuzuka rzucił bombką dymną pod nogi Suitonowca, a drugą ręką cisnął dwa kunaie zaraz po tym jak bomba eksplodowała lub nie. Zapamiętał pozycję gościa z ogromnym ostrzem, więc tam celował. Sam również leciał w tamtą stronę, więc zdjął kosę, wykonując zamach jakby chciał w powietrzu przeciąć oponenta. O ile zdążył oczywiście, bo jak nie, to zwyczajnie ją zdjął, tnąc nisko na wysokości kolan.
Akira powinien zwyczajnie upaść na dół, wylądować tam i znów zacząć wbiegać na górę, by szybko dołączyć do Yoichiego i swoimi długimi szponami zadać trochę obrażeń. Jeżeli mu się udało, to nawet znów wylądował na ścianie wodospadu, a jak nie to może dał radę wylądować na jakimś budynku obok i wtedy dopiero doskoczyć znów do pionowej powierzchni, by w nią wbiec? Musiał jednak mieć na oku smoka, którego unikanie było najważniejsze. Rudowłosy chwilowo nie martwił się stworzeniem, gdyż po braku trafienia ich akcja była na tyle szybka, że zanim nawróciłby, to on już stałby na szczycie, a tam wodny twór nie mógł uderzać, gdyż trafiłby również swoich.
Chakra Yoichiego: 46% (-2% za Shikyaku, które wciąż jest)

AKCJA I UŻYTE/PRZYGOTOWANE JUTSU:
Wyjaśnienie:
1. W skrócie - sprawdzają szybkość smoka, Akira chwilę przed idealnym momentem na unik odskakuje i robi "stopkę", na którą wskakuje Yoichi, trzymając już w dłoniach ekwipunek. Wtedy Akira wyrzuca go w powietrze w stronę przeciwników (smok prawdopodobnie uderza w ścianę lub nawraca), a rudzielec rzuca najpierw bombką dymną pod nogi Suitonowca. Kiedy bombka wybucha (albo nie) rzuca dwoma kunaiami w niego i drugą ręką już zdejmuje kosę, robiąc technikę Fūton: Gōkūhō, o ile zdąży. Jak nie, to zwyczajnie ląduje i korzysta błyskawicznie z ataku Yosakugiri (o ile nie musi się bronić). Nawet w dymie jest skuteczny przez swój węch. Jeżeli Fuutonem/Yosakugiri obali przeciwnika, to zwyczajnie go dobija kosą tnąc przez kark albo wbija czubek w serce.
2. Akira po wylądowaniu rusza natychmiast na szczyt do Yoichiego, by wspomóc go atakowaniem w wewnętrzną część kolan swoimi ostrymi jak brzytwa szponami lub jak może to wykańcza/dobija przeciwnika atakiem w krtań.
3. Akira jest też przygotowany na blokowanie ostrzy/kunai/shurikenów swoimi szponami - są twarde niczym stal, a Akira silny, więc dadzą radę raczej.
4. Yoichi w powietrzu jest gotowy użyć Ensho no Kaze, aby odbić cokolwiek w niego leci. Akira zwyczajnie unika z całych sił wszystkiego co może go zranić.
5. W razie ostateczności może skorzystać z kosy - blok, odbicie broni, zasłonienie lub zwyczajnie dobicie/atak.
6. Pasywnie działa podstyl Mokuzaia - Ogama, który sprawia, że Yoichi jest znacznie lepszy w posługiwaniu się kosami.
7. Nos wciąż sprawny - zarówno on jak i Akira starają się wyczuć cokolwiek co może im pomóc w przeżyciu/ataku. Dodatkowo jest wzmocniony Shikyaku.
8. Yoichi jest szybszy i silniejszy dzięki Shikyaku no Jutsu. Dodatkowo też potrafi poruszać się jak zwierzę co może zaskoczyć przeciwników lub dać mu lepszą szansę na atak/obronę/unik.
9. Nie wrzucam Suimen Hoko no Waza i Kinobori no Waza, bo to oczywiste, że z tego korzystają.
Nazwa
Fūton: Gōkūhō
Pieczęci
Brak
Zasięg Max.
15
Koszt
E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2%
Dodatkowe
Do wykonania potrzebna jest długa broń, np. miecz, kij, długi kunai
Opis Specyficzna technika, wymagająca użycia broni o długim ostrzu (najlepiej miecz, ale w ostateczności wielki kunai też się nada). Użytkownik przesyła do ostrza chakrę wiatru, a następnie wykonuje silny zamach mieczem. Chakra zostaje wtedy wyzwolona pod postacią ostrego podmuchu wiatru, który jest w stanie odrzucić przeciwnika do tyłu, lub zadać mu niewielkie, bardzo płytkie rany cięte. Technika przydatna dla szermierzy, jako że mogą oni dzięki temu obalić przeciwnika na odległość.
Nazwa
Yosakugiri
Pieczęci
Brak
Zasięg
Bezpośredni, na długość broni
Koszt
Brak
Dodatkowe
Brak dodatkowych wymagań
Opis Yosakugiri jest silnym uderzeniem wyprowadzanym za pomocą dowolnej broni drzewcowej. Użytkownik wykonuje krótki zamach swym narzędziem mordu, po czym wyprowadza szybki i silny cios na niższe sektory ciała przeciwnika - najlepszym celem są nogi. Jeżeli broń użytkownika ma ostrze, może ono uniemożliwić przeciwnikowi jakiekolwiek uniki później. Jeśli nie ma ostrza, nie szkodzi - jest ona w stanie bez problemu obalić wroga na ziemię.
Nazwa
Fūton: Enshō No Kaze
Pieczęci
Połowa pieczęci Barana
Zasięg Max.
25 metrów
Koszt
E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2%
Dodatkowe
Brak dodatkowych wymagań
Opis Jutsu defensywno-ofensywne, najbardziej podstawowa technika Uwolnienia Wiatru. Shinobi składa połowę pieczęci Barana, a następnie wyzwala z swojego ciała silny podmuch wiatru, rozchodzący się na wszystkie jego strony. Uderzenie wiatru jest na tyle silne, że jest w stanie zdmuchnąć lżejszych oponentów, a tych którzy stracili równowagę - po prostu obalić. Dodatkowo w pełni chroni przed wszystkimi pociskami (strzały, bełty) i bronią miotaną.
Nazwa Jutsu: Dōbutsume
Pieczęcie: Brak
Dziedzina: Klanowe
Ranga Jutsu: D
Zasięg Jutsu: Na ciało - od 5 do 10 centymetrów
Koszt chakry: E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2%
Opis: Prosta i przydatna technika, gdy pod ręką nie ma ostrej broni. Jutsu polega na utwardzeniu i wydłużeniu swoich paznokci do rozmiarów szponów przypominających kształtem te psie, lecz znacznie dłuższe. Minimalnie wydłużają się do dodatkowych pięciu centymetrów, lecz w dowolniej chwili mogą jeszcze wydłużyć się o kolejne pięć, lecz już nie skrócić. Aby je skrócić należy zaprzestać używania techniki, wtedy wracają do normalnej długości. Szpony są znacznie lepsze niż te podczas Shikyaku no Jutsu (klanowa), gdyż są ostre jak brzytwa i wytrzymałe niczym stal oraz dłuższe. Utrzymanie tej techniki zużywa tyle chakry, że nie jest to zupełnie odczuwalne.


Nazwa
Shikyaku no Jutsu
Pieczęci
Brak
Zasięg
Na ciało
Koszt
E: 12% | D: 10% | C: 6% | B: 3% | A: 2% | S: 2% | S+: 2% (2% utrzymanie)
Specjalizacja
Walka wręcz w zwierzęcym stylu
Opis Proste jutsu, dostępne tylko dla klanu Inuzuka. Technika ta pozwala na wyostrzenie użytkownikowi zmysłów do poziomu, który standardowo osiągnąć mogą tylko zwierzęta. Tym jednak, co poprawia się najbardziej, jest węch - staje się on niezwykle wyczulony, co pomaga np. w tropieniu. Technika pozwala również wydłużyć sobie pazury i biegać na czworaka, przy zwiększeniu siły i szybkości. Sygnałem aktywacji jest otoczka chakry.
Bonusy
Wzmocniony węch, +10 Szybkość, +10 Siła na czas aktywacji
Nazwa
Ōgama
Zasięg
Zależny od długości broni
Specjalizacja
Kosy
Opis Odmiana Mokuzai'a, polegająca na walce kosą. Ōgama idealnie komponuje się z KusariJutsu, dlatego większość użytkowników tego stylu walki rozwija tą drugą dziedzinę, dla możliwości lepszej kontroli łańcuchów/lin/żyłek w kosie.
Właściwości Użytkownicy szkoły Ōgama potrafią sprawniej korzystać z kos, zaś używanie takowej broni daje u nich lepsze skutki niż u osób bez wyuczonych umiejętności.
STATY I EQ:
YOICHI - Zasięg węchu: 1200m

KEKKEI GENKAI: Inushiro
NATURA CHAKRY: Fuuton
STYLE WALKI: Mokuzai (KiJutsu)
UMIEJĘTNOŚCI: Brak
PAKT: Brak
ATRYBUTY PODSTAWOWE:
  • SIŁA 50 + 10 (Shikyaku) = 60
    WYTRZYMAŁOŚĆ 33
    SZYBKOŚĆ 50 | 60 + 10 (Shikyaku) = 70 (-10 z ran) = 60
    PERCEPCJA 45 | 55
    PSYCHIKA 1
    KONSEKWENCJA 1

KONTROLA CHAKRY D
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: Mokuzai (+10 Szybkość, +10 Percepcja)
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:
  • NINJUTSU E
    FUUTON C
    KIJUTSU D
    KLANOWE B
EKWIPUNEK

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Wielka, czarna kosa - Zetsumei (na plecach)

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE):
Lewa kieszeń - 2x Kunai, 5x Shuriken, 2x Bomba Dymna, 1x Notka Świetlna
Prawa kieszeń - 1x Kunai, 7x Shuriken, 1x Bomba Dymna, 1x Kunai z przyklejoną Notką Świetlną

AKIRA - Zasięg węchu: 1600m - Aktualnie forma ludzka.
CHAKRA AKIRY: 88%

ATRYBUTY PODSTAWOWE:
  • SIŁA 75 | 94
    WYTRZYMAŁOŚĆ 75
    SZYBKOŚĆ 65
    PERCEPCJA 65
    KONSEKWENCJA 45
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: Hardość (+25% siła)
Akira ma przy sobie: 1 kunai.
0 x
Yoshimitsu

Re: [Event] Pył wojny

Post autor: Yoshimitsu »

Był wściekły, a zarazem ogarniała go coraz to bardziej przyjemność czerpana z pojedynku, który wbrew temu co myślał, stawał się być coraz to bardziej przegrany. No właśnie, a po tej stronie stał nie kto inny jak Uchiha wraz z Rudowłosą. Tym samym nie mogło ostatecznie dojść do przegranej walki, w której to umiera Inu, a następnie on sam. Co prawda znajdował się teraz w lekko niekorzystnej sytuacji, bowiem dosłownie stał przy ścianie, w którą to został przed momentem wbity. Krew trysnęła mu z ust, a grymas bólu pojawił się wraz z tym, choć to była tylko chwila... Bowiem zaraz znów wrócił ten dziwny uśmiech. Czerwony Król czerpiący radość, zaspokojenie, niemal porównywalne ze wszystkim co ma, sprawiało że chciał więcej i więcej, mimo drażniącej go sytuacji, gdzie to on jest cały czas popychadłem. Co było zupełnie dziwne, bowiem jego ciało zachowywało się tak jakby chcąc przyjąć atak? Tak mógł stwierdzić ktoś kto oglądał walkę z innego punktu widzenia. Widział każdy szczegół tego pojedynku. Co działo się z ciałem Uchihy, kiedy wpatrywał się jak idiota w nadciągający prosto na niego atak, nie mógł sobie tego wyjaśnić cały czas inaczej niż efekt pozostawiony po walce z Hisato... Wszystkie myśli musiały mu się zebrać w jedną całość, odrzucając zbędne odciągające go od celu informacje napływające raz po raz do jego łba. Dostrzegł jak to ślepa obrała sobie za cel Inu, natomiast człek z irokezem był jego. Wtem w łbie wymalował mu się etap pojedynku, w którym to teraz powinno się wszystko skończyć, a efektem tego będą dwa trupy, na których triumfalnie stać będzie Yoshi wraz z Inu.
-Inu!-krzyknął dając jej znak by przestała się bawić, bowiem nie będą popychani przez tak słabych przeciwników. Ona dobrze wiedziała co oznacza ten wydobyty z jego gardła ton. Zakończony cichym krótkim śmiechem. Prostym gestem sięgając po kunai, miał zamiar aktywować iluzję (Kagenoyoshi) na oponencie, by ten wbił się w tego klona, a on tym samym odsunąłby się od ataku w lewą stronę, dobywając ów ostrze do ręki, zaciskając je z całej siły w swojej dłoni, tak by opuszki palców wbiły mu się w dłoń. By to zaraz wbić przeciwnikowi w łeb kunai w łeb kończąc natychmiast jego żywot.
Jeśli zakończy się pojedynek tych dwóch, a Inu dalej będzie walczyć, wtem postara się cisnąć wyciągniętym z łba przeciwnika kunaiem w przeciwniczkę Rudowłosej, by być może dać szansę na powodzenie się ataku lubej. Nie miał zamiaru podbiegać do niej, bowiem ta mogłaby jednym uderzeniem sprawić by nie był zdolny do walki... Więc odpowiednim przeciwnikiem dla niej pozostaje tylko Inu. Również wie, że jego ukochana zdjęła łańcuchy bestii na rozkaz Yoshiego, to też trzyma na uwadze, bowiem może zostać zaatakowany, jednak nim to się stanie aktywuje Genjutsu: Hizamazuku, paraliżując ją na moment by ta uspokoiła się... Choć może również i sama będzie zdolna dezaktywować ostatni poziom...
Poza tym dochodzi oczywiście Sharingan, który kontroluje pole pojedynku, dający mu możliwość na unik, skontrowanie ataku czy ocenienie najlepszego wyjścia z sytuacji i wybraniu ów najlepszej możliwości, nawet jeśli będzie to wykonanie Kawarimi. Dodatkowo pamięta by ewentualnie ostrzec Inu, prostym wykrzyknięciem jej imienia, ta znając jego zachowanie wie czego może się spodziewać czyli nadchodzącego ataku.


Sharingan aktywowany

Chakra 62% - 12% = 50%
Nazwa
Sharingan: San Tomoe
Środkowy i ostatni powszechnie znany poziom Sharingana - powyżej niego sięgają już bardzo nieliczni. Na tej randze Uchiha staje się niezwykle niebezpiecznym przeciwnikiem. Po pierwsze, znacząco rośnie jego możliwość kopiowania jutsu. Nie tylko może on kopiować praktycznie wszystkie jutsu i wykonywać je jednocześnie z wrogiem - wygląda to tak, jakby czytał on w jego myślach. Miażdżąco rośnie jego percepcja, a talent w kontrolowaniu Bijuu staje się już zadowalający.
Możliwości
  • Widzenie chakry przeciwnika
  • Rozpoznawanie genjutsu
  • Odróżnianie klonów od oryginału - Klony rangi B w dół
  • Wejście do umysłu Jinchuuriki - Shinobi zyskuje możliwość uspokojenia Demona, a także zdarcia trzech pierwszych ogonów z Jinchuuriki. Koszt: 6% chakry.
  • Bonus atrybutów - percepcja użytkownika rośnie o 40 punktów
  • Kopiowanie technik - Można kopiować wszystkie widziane techniki (oprócz innych KG i Hijutsu, rzecz jasna) i wykonywać je w tym samym momencie co przeciwnik. Koszt: 4% od techniki.
Wymagania
Dziedzina klanowa na B, misja rangi A z zagrożeniem życia.
Koszt
2% za turę
Nazwa Jutsu: Kagenoyoshi
Dziedzina: Genjutsu
Ranga Jutsu: B
Pieczęci: Wąż -> Smok -> Baran
Zasięg Jutsu: 40 metrów (pieczęci) 25 metrów (gest)
Koszt chakry: E: 35% | D: 30% | C: 20% | B: 15% | A: 10% | S: 4% | S+: 4% (3% za turę)
Opis: Po złożeniu odpowiedniej ilości pieczęci użytkownik wysyła do oponenta impuls chakry, mający na celu stworzenie w jego głowie iluzji naszej osoby. Iluzja może mówić, poruszać się, rzuca cień itp... Zachowuje się jak prawdziwy człowiek. Może wyciągnąć kunai, shurikeny czy też wybuchową notkę. A także cisnąć tym wszystkim w przeciwnika! Co jednak po przez trafienie nie wywołuje bólu czy też obrażeń. Kunai mogą wbić się w ciało, tak jakby. Lecz nie spowodują krwawienia czy też wspomnianego bólu, co zaalarmować może przeciwnika o iluzji. Sam użytkownik techniki staje się niewidzialny, choć jeśli wykona jakiś "głośny ruch" czyli przykładowo krzyk ofiara techniki może go po prostu usłyszeć, lecz to samo w sobie nie niweluje techniki.

Wady:
-Wyjście za pomocą Kai
-Przeciwnik może nas usłyszeć, gdyż iluzja nie niweluje dźwięku otoczenia
-Iluzja nie zadaje obrażeń czy też bólu
-CS/Bijuu po przez wejście w jakikolwiek tryb anulują genjutsu

Zalety:
-Jesteśmy niewidzialni
-Możliwość rzucenia genjutsu za pomocą gestu (jakiegokolwiek)

Link do tematu postaci: http://shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=102&t=363
[img]http://i.imgur.com/cEV0Izz.gif[/img]
Nazwa
Genjutsu: Hizamazuku
Ranga
B
Pieczęci
Brak
Zasięg
Promień 10 metrów
Koszt
E: 35% | D: 30% | C: 20% | B: 15% | A: 10% | S: 5% | S+: 4% (Za jedną osobę)
Dodatkowe
Paraliż przeciwnika tylko przy kontakcie wzrokowym
Wychodzenie z Gen
Ból, Kai, Kai od innej osoby [wszystko]
Opis Technika oparta na Killing Intent (tylko dlatego że przeciwnika odczuwa strach), użytkownik techniki wysyła impuls chakry na wybrany cel czyli na przeciwnika (jednego = jedno użycie), a następnie oponenci znajdujący się w zasięgu po prostu padają na kolana ze strachu. Jutsu mechanicznie zahacza o Genjutsu Shibari (nie jest takie samo, jedynie zahacza o tą technikę). Ofiara tej sztuczki doznaje totalnego szoku, który zwala go z nóg, a także uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Ofierze wydaje się, iż użytkownik to swego rodzaju krwiożerczy potwór lub coś w tym stylu... Dany oponent widzi jedną z dwóch rzeczy. Pierwszym efektem jest jego strach [działanie jak w Narakumi no Jutsu]. Drugim to paraliż ciała, jednakże wymagany jest tutaj kontakt wzrokowy [5m].
Link do tematu postaci
http://www.shinobiwar.pl/viewtopic.php?f=102&t=363

ATRYBUTY PODSTAWOWE:
  • SIŁA1 (+10 Styl) = 11
    WYTRZYMAŁOŚĆ 20
    SZYBKOŚĆ 84 (+10 Styl) = 94
    PERCEPCJA 32 + 40 (shar) = 72
    PSYCHIKA 100
    KONSEKWENCJA1
KONTROLA CHAKRY B
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: +10 Siła i Szybkość ze stylu
0 x
Ryūji

Re: [Event] Pył wojny

Post autor: Ryūji »

Gdy tylko kuzyni dotarli do celu czyli stanowiska z balistą, mając już doświadczenie przeładowali ją niczym zawodowcy, niestety dopiero po tym zorientowali się, iż mają mały problem. Pod murami pałacu trwała bitwa lecz zupełnie inna niż do tej pory mieli okazję zobaczyć, wśród walczących dało się rozpoznać dwa rodzaje wojowników, jedni posługiwali się sprawnie żywiołem ognia i posiadali niesamowitą sprawność natomiast drudzy potrafili władać roślinami. Niesamowite umiejętności aż zaczarowały Ryujiego, patrzył z podziwem na walczących wojowników, na ich siłę, determinacje oraz zajadłość. Blondyn przypomniał sobie, że podczas ataku na stadionie już widział barierę wzmacnianą drewnem więc ktoś od nich musiał tam być, czy w takim razie wybuch spowodowali Ci drudzy? Podobnie zagubiony był Ichirou, który wyraził swoją opinię.
-Nie mam pojęcia, nigdy wcześniej nie widziałem takich technik ani znaków. Jestem za, lepiej pomyśleć dwa razy niż zwalać gniew którejś ze stron prosto na siebie. Sytuacja była zbyt poważna a odpowiedzialność zbyt duża aby decydował tutaj zwykły uczeń jak Ryuji, a Ichirou? Właściwie nic więcej o nim nie wiedział, nawet jak wysoko w hierarchii stoi, tyle że środek bitwy to nie czas na pogawędki, co innego jak sytuacja nieco się uspokoi. Kuzyn zaproponował szybki powrót do lidera szczepu i odebranie konkretniejszych rozkazów, schemat pozostał ten sam, piaskowa platforma uformowana przez starszego a blondyn chętnie skorzystał z zaproszenie, musiał przyznać iż jest to jedna z najpraktyczniejszych technik w jego własnym arsenale choć ten jest bardzo ubogi. Gdy tylko wznieśli się w powietrze Ryuji był gotowy do obrony przed jakimś zbłąkanym bądź celowym atakiem, postawił na swój piasek którym miał zamiar się osłaniać w najróżniejsze sposoby od ścian po tarcze. Po wylądowaniu także był w stałej gotowości, gdyż nie wiadomo co mogło się przydarzyć na przodzie pałacu gdzie atak kościanych był najmocniejszy. Ichirou, chciał przekazać wszystko czego dowiedzieli młodzi Sabaku ich przywódcy a następnie w zależności od rozkazu wrócić do walki, by jeszcze trochę się odegrać na kościanych durniach, którzy ośmielili zakatować władców piasku. Ryuji widząc wszystkich dzielnych pobratymców walczących ramię w ramię by odeprzeć atak wroga, umierających za siebie nawzajem, chroniąc to co jest dla nich ważne poczuł niesamowitą dumę że jest jednym z nich, jednym z Sabaku.
SIŁA 14|14
WYTRZYMAŁOŚĆ 1|1
SZYBKOŚĆ 20|30
PERCEPCJA 20|30
PSYCHIKA 14|14
KONSEKWENCJA 1|1

Chakra: 56%
0 x
Inoue

Re: [Event] Pył wojny

Post autor: Inoue »

Wściekłość w jej ciele przybierała ogromnych rozmiarów, nienawidziła swoich przeciwników za to, że chcą wyeliminować Yoshiego z walki jakby był jakimś parszywym pionkiem. Nie, on nie był zwykłym żołnierzem w tej grze, on był potężnym królem, który nie zasłania się marnymi robakami, sam wkracza do walki by wyeliminować przeciwnika w jak najbardziej brutalny sposób. Jednakże on był cichym zabójcą lubującym niszczyć swoje ofiary od wewnątrz, sprawiać żeby oni sami pragnęli swojej śmierci. Podobnymi wartościami kierowała się Inu, lecz na szachownicy to ona była niepowstrzymaną damą, która potrafiła wpaść w sam środek walki i zmieść każdego w polu rażenia. Ruda warknęła z głębi swoich płuc słysząc wzmiankę o wyeliminowaniu Uchihy. Rozerwę was! Zaszarżowała korzystając ze wszystkich swoich atutów by pokonać wroga wszelkimi metodami, jednakże ten zdołał uniknąć jej ciosu. Mało tego, zdążyła błyskawicznie kontratakować. Inu oberwała i to solidnie. Ponownie została posłana do tyłu jak nieużywana zabawka, na dodatek poczuła przeszywający ból z głębin jej ciała. Jakieś kości zostały złamane! W pierwszej chwili dziewczyna była w niemałym szoku, gdyż nie pamiętała tak silnego ciosu, którym by oberwała, jej zmutowane ciało zawsze dawało jej ogromną ochronę przed takimi uderzeniami. Przycupnęła, złapała się za bolące miejsce lekko dygocąc. Spoglądała z lekką dozą zdezorientowania na swoich wrogów. Kobieta aktywowała pieczęć, na jej gębie pojawiły się charakterystyczne znaki, które Inu dobrze znała. Jednakże one były tylko wstępem do prawdziwej siły i mocy. Drugi przeciwnik oswobodził się z genjutsu, Yoshi został chwilowo sam na polu bitwy. Dwójka oponentów oczywiście obrała go sobie za cel, Czerwonowłosym zajął się mężczyzna, który zaatakował z byka. Niestety nie skończyło się to dobrze gdyż luby został posłany na ścianę, tam niemalże wbił się w nią jak gwóźdź w ścianę. Krew trysnęła z jego ust brudząc twarz i ubranie, lecz z jego lica nie niknął demoniczny uśmiech. Zdołał nawet krzyknąć w jej stronę coś w rodzaju komendy, która oznaczała tylko jedno: musieli dać z siebie wszystko. Najwidoczniej Yoshi czuł ogromną radość mimo przeszywającego go bólu, był jak masochista który radował bardziej, im trudniej było mu walczyć. Inu uśmiechnęła się w jego stronę choć jej wzrok padał nieprzerwanie na kobietę, która najwidoczniej chciała się zmierzyć właśnie z rudą. Ta prychnęła, spojrzała na nią spod byka wściekłym spojrzeniem czując wibrującą agresję niczym wzburzony ocean. W tym oto momencie uwolniła się, zniszczyła wszystkie ograniczenia aktywując 3 stopień, przemieniając się całkowicie w potwora który momentalnie ryknął pełną mocą na zbliżającego się wroga. Jej skóra została pokryta twardą skorupą, zarazem zniknęły z niej poprzednio używane techniki. W tej samej sekundzie jej ramię zaczęło się przepoczwarzać, powstało wybrzuszenie z którego buchnęła niebieska moc energia. Było to Kassokuken: Ichishiki - technika za pomocą której chciała się czym prędzej dostać do nadciągającego przeciwnika. Bądź też wzmocnić swoje uderzenie jeśli wróg byłby już blisko. Generalnie chodziło o wzmocnienie ataku Inu, chciała ona wyprowadzić proste jak i miażdżące uderzenie swoją zmienioną ręką by pogruchotać wszystkie możliwe kości w ciele kobiety i posłać ją w najbliższy mur by go przebić siłą ciosu. Celowała by trafić w sam środek, aby zabić i wyeliminować kolejnego pionka w tej grze. Co po tym? Się zobaczy. Jeśli jej przeciwnik będzie żył dalej - wtedy Inu dalej szarżuje, do momentu aż nie zabije w najbardziej brutalny sposób.

Staty:
ATRYBUTY PODSTAWOWE:
  • SIŁA 40 + 60
    WYTRZYMAŁOŚĆ 50 + 80
    SZYBKOŚĆ 100 (+10 ze stylu) = 110
    PERCEPCJA 10 (+10 ze stylu) = 20
    PSYCHIKA 1
    KONSEKWENCJA 1
    KONTROLA CHAKRY B

    Chakra: 135 - 7 = 128
    128 + 25 = 153
Techniki:
Poziom
Przeobrażenie
Opis Ostatni stopień przemiany w której kolor ciała użytkownika zmienia się na czarny. Następuje gwałtowny przyrost siły oraz wytrzymałości. Członek szczepu Jūgo staje się prawdziwą maszyną do zabijania, która nie rozróżnia przeciwników od sojuszników. Na tym poziomie użytkownik może również dowolnie manipulować swoim ciałem, tworząc ze swoich kończyn śmiercionośne bronie.
Wymagania
Dziedzina klanowa na randze A
Bonusy
Inne Brak kontroli nad swoim zachowaniem. Użytkownik wpada w prawdziwą furię i myśli jedynie o zniszczeniu każdej żyjącej istoty w pobliżu niego.
Nazwa
Kassokuken: Ichishiki
Pieczęci
Brak
Zasięg
Dowolny
Koszt
E: 55% | D: 45% | C: 35% | B: 25% | A: 17% | S: 15% | S+: 5% (3% za turę)
Dodatkowe
Wymaga dziedziny klanowej rangi A
Opis Jest to jedna z technik dostępnych dla tych członków klanu Jūgo, którzy osiągnęli najwyższy stopień wtajemniczenia w sztuce swego szczepu - transformacji natury poziomu trzeciego. Jest to też wzmocniona wersja Būsutā - Aktywujący tę sztukę przesyła chakrę natury do swojego przedramienia, wytwarzając z niego wzmacniacz odrzutowy. Jak to działa? Po zadaniu ciosu, wzmacniacz ten pozwala dodatkowo napędzić swoją rękę chakrą, sprawiając że uderzenie staje się dosłownie miażdżące. W ramach bonusu można użyć tego jako jetpacka, pokonując szybko dosyć długie odległości.
0 x
Awatar użytkownika
Nikusui
Gracz nieobecny
Posty: 1030
Rejestracja: 17 kwie 2015, o 12:58
Wiek postaci: 29
Ranga: Sentoki
Krótki wygląd: Białe, długie włosy, część z nich zapleciona w cztery warkocze - https://i.imgur.com/W0LDdj1.jpg; żółto-zielone oczy; jasna cera
Widoczny ekwipunek: Bicz przymocowany przy prawym biodrze; torba nad lewym pośladkiem; kabura na broń na prawym udzie
Multikonta: Sayuri

Re: [Event] Pył wojny

Post autor: Nikusui »

Pech chciał, że w miejscu, w którym się znajdowali, nie znajdowało się nic, z czym mogłaby się podmienić. To znacząco psuło jej plany, ale coś zrobić musiała, stąd też plan awaryjny, zapewne mniej skuteczny, ale przynajmniej był. I tak jakby się można było tego spodziewać, nie udało jej się w ogóle nie oberwać. Kiedy udała się w nieco bezpieczniejsze miejsce, zauważyła, że praktycznie całe jej ciało pokryte jest krwią. Pokryta była licznymi, aczkolwiek w miarę płytkimi ranami, z którym popłynęło trochę krwi. Przez to jej ubranie już niekoniecznie było niebieskie, a większość materiału przyozdabiała w tym połączeniu ciemna czerwień. Nie wspominając o tym, że było niemalże całe poszarpane przez tą wietrzną technikę. W jej życiu była tylko jedna sytuacja, gdzie wyglądała gorzej, niż teraz, ale później odpłaciła swojemu przyrodniemu braciszkowi pięknym za nadobne. Nie dało się jednak ukryć, że jej obecny stan przypomniał jej tamtejsze dość niechciane wspomnienia.
Syknęła cicho pod nosem, bo właśnie zamierzała złożyć pieczęci do kolejnej techniki, ale uświadomiła sobie, że na jej ramieniu powstała znacznie większa i głębsza rana. Może i nie przeszkadzała tak bardzo w funkcjonowaniu, ale zdecydowanie nie należało to do najprzyjemniejszych uczuć na świecie.
- Sukinsyn. - warknęła zaciskając zęby, kiedy kolejny raz stało się coś, czego się nie spodziewała. Odruchowo jej powieki zamknęły się pod wpływem jasnego błysku, ale chyba nie znajdowała się zbyt blisko epicentrum tego zdarzenia, bo nie oślepiło ją całkowicie, ale za to osłabiło jej wzrok, przez co wszystko zdawało się być niewyraźne, rozmazane, jakby za mgłą. To znacznie psuło jej kolejne plany, ale dalsza zwłoka tylko pogorszyłaby sytuację, więc postanowiła działać instynktownie, kontynuując swoje wcześniejsze plany. Doświadczając kolejnego bólu przy ruchu prawą ręką i czując spływającą po jej ciele gorącą krew, wykonała dwie potrzebne jej pieczęci, mając w pamięci ostatnią lokalizacje faceta, który posługiwał się dotonem. Chciała, żeby jej burzowa chmura zajmowała jak największy obszar i całkowicie wykorzystała swoje umiejętności, wykorzystując maksymalny zasięg wyładowań, które miały celować w przeciwników. Dlaczego chciała ją stworzyć za gościem, który tak umiejętnie posługiwał się dotonem? To proste. Dzięki temu chmurka mogła być tymczasowo niezauważona i mogła zaatakować też napastnika, który traktował ją fuutonem. Był aktualnie jej największym zagrożeniem, bo jej błyskawice z starciu z tym żywiołem nie miały łatwego dostępu do oponenta. Nie wiedziała zresztą, co innego mogłaby w tej sytuacji zrobić, więc trzeba było działać. Nawet na oślep.
  Ukryty tekst
0 x
Obrazek
"W życiu licz na najlepsze, ale przygotuj się na najgorsze."
Awatar użytkownika
Rokuramen Sennin
Support
Posty: 1033
Rejestracja: 12 lut 2015, o 13:07
Multikonta: Akihiko Maji i Jugo Misaki

Re: [Event] Pył wojny

Post autor: Rokuramen Sennin »

Mapka
Obrazek

Biała kropka - grupa główna
Bordowa kropka - Ichirou i Ryuji
Limonkowa kropka - Toshio i Shigeru
0 x
Support i twórca najlepszego ramen w świecie shinobi
Shigeru

Re: [Event] Pył wojny

Post autor: Shigeru »

Od samego początku zdawałem sobie sprawę z tego, że pojedynek między mną, a Uchihą będzie toczył się o nasze życia. Każda ze stron zamierzała unicestwić oponenta, więc nie zamierzałem w żaden sposób się hamować, ani tym bardziej tracić cenne sekundy na wypowiadanie jakichkolwiek słów w stronę wroga. Gniew i żądza odwetu za śmierć Isoshiego Senju tylko potęgowało każdy mój ruch, uderzenie, dobicie, tak że zdominowany żelazną determinacją, nie miałem nawet czasu dokładnie zastanowić się nad kolejnym ruchem. Walczyłem jak zaprogramowany, płynnie przechodząc od jednego działania do drugiego.
Wykorzystana technika Suitonu pozwoliła skutecznie odepchnąć atak Uchihy, i wyprowadzić własny kontratak, który powiódł się połowicznie. Rzucone w trakcie biegu shurikeny, skutecznie uniemożliwiły przeciwnikowi wykonanie jakiejkolwiek techniki co skrzętnie postarałem się wykorzystać zadając potężny cios, zwłaszcza w takiej formie jakiej się obecnie znajdowałem. Niestety, tak jak można było przypuszczać, Uchiha dzięki swojemu Sharinganowi, umiejętnie odbił wszystkie nadlatujące pociski, a także dostrzegając co się święci, wykonał unik odskakując do tyłu i w porę wyjmując tanto, w celu zablokowania, a może nawet ugodzenia mnie. Na szczęście jednak kamienna forma, którą przybrałem, skutecznie odparła ten ruch, dzięki czemu mogłem wyprowadzić swoje uderzenie, które w swojej sile odrzuciła czerwookiego kilka metrów w tył.
Przeciwnik mimo tak potężnego uderzenia pozbierał się jednak błyskawicznie co pozwalało przypuszczać, że nasłany na nas oponent nie był pierwszym, lepszym, szeregowym wojownikiem, a wręcz przeciwnie - znał się na sztuce Shinobich. Co więcej, jakby nie zrażony ciosem, wykonał kilka pieczęci, a następnie wypuścił z swoich ust jakiś półprzezroczysty dym, którego pochodzenia ani znaczenia nie byłem pewny. Nie przerywając swojego działania wyskoczyłem do przodu niemalże natychmiast, na wszelki wypadek zaczerpawszy powietrza by przez pewien czas walczyć nie oddychając tym co zostało przez niego "stworzone", aby przypadkiem nie zatruć własnego organizmu toksynami, którego mogłyby okazać się zgubne dla mnie w działaniu.
Na wszelki wypadek zakryłem kamiennym ramieniem połowe twarzy, w dalszym ciągu utrzymując linie wzroku poniżej twarzy oponenta, tak by nie dać mu szansy na złapanie w jego przeklęte Genjutsu, którego sprawcą były jego oczy. Wiedząc, że posłane wcześniej shurikeny, świetnie spełniły swoją rolę, w tym też momencie dłonią sięgnąłem do drugiej kabury i poczuwszy na palcach kółka rękojeści kunaiów, posłałem w jednym rzucie trzy z czterech kunaiów, każdy lecący w inną część wroga, zostawiając w dłoni jeden. Po posłaniu ich z całą siłą rzutu, nie czekając, a zbliżywszy się wystarczająco do wroga postanowiłem wykonać znowu coś, czego Uchiha mógł się nie spodziewać. Wykonałem skok do przodu i zamiast wyprowadzić jakiś cios, stanąłem... na dłoniach, odwracając tym samym całkowicie koncepcję walki. Nie przejmowałem się w tym momencie trzymanym w dłoni kunai'em skoro miałem przeobrażoną formę cielesną, ostrze żelastwa nic mi nie mogło zrobić. Znajdując się też w tej pozycji rozpocząłem kanonadę ciosów kamiennymi stopami wymierzonymi w stronę oponenta. Pozycja ta miała jeszcze jeden plus - wróg nie mógł złapać mnie w Genjutsu przy pomocy wzroku. Jego kopnięcia wymierzone w moją głowę - również nie mogły mi niczego zrobić. W przypadku gdyby z kolei zamierzał odskoczyć bądź dał mi poczuć w jakikolwiek sposób, że nie jest w stanie dalej się efektywnie bronić - posyłam trzymany kunai wprost w jego tors, z ukierunkowaniem w stronę serca, choć zdaje sobie sprawę z tego, że w takiej sytuacji może to być wyjątkowo ciężkie.
  1. Chciałbym wiedzieć ile shurikenów powinienem odliczyć z KP?
  2. Ilość chakry: 52% - 4% (podtrzymanie Doton: Domu) = 48%
ATRYBUTY PODSTAWOWE:
SIŁA 60 + 50% = 90
WYTRZYMAŁOŚĆ 70 + 50% = 105
SZYBKOŚĆ 100 | 110 - 50% = 55
PERCEPCJA 50 | 60
PSYCHIKA 40
KONSEKWENCJA 50
KONTROLA CHAKRY: B
MNOŻNIKI: Gōken (+10 Szybkości, +10 Percepcji)
Nazwa
Doton: Domu
Pieczęci
Wąż
Zasięg
Na całe ciało
Koszt
E: 35% | D: 30% | C: 20% | B: 15% | A: 10% | S: 5% | S+: 4% (4% co turę)
Dodatkowe
Brak dodatkowych wymagań
Opis Bardzo przydatna technika Dotonu, polegająca na zamianie własnego ciała w kamień. Tracimy w ten sposób na szybkości i zręczności, ale zyskujemy za to na wytrzymałości i sile ciosów. Doskonała technika, jeśli widzimy, np. lecący w naszym kierunku grad pocisków. Nie trzeba wykonywać uników, wystarczy być twardym jak skała. W tym przypadku twór(ciało) jest odporne na wszelakie ciosy bronią, większość technik do rangi B. Dodatkowo Szybkość i Zręczność maleją o 50%, ale Siła i Wytrzymałość rosną o 50%, na czas korzystania z Jutsu.
Nazwa
Ushiro Hi-Ru
Pieczęci
Brak
Zasięg
Bezpośredni
Koszt
Brak
Dodatkowe
Brak dodatkowych wymagań
Opis Technika cokolwiek specyficzna, lecz zarazem skuteczna. Użytkowik szybko pochyla się i staje na rękach, a następnie, będąc w tej pozycji, zaczyna wyprowadzać kopniaki w okolice głowy przeciwnika. Może nie wygląda niebezpiecznie, ale jeżeli taki cios dotrze do celu, może ogłuszyć oponenta i dać szansę na mocniejsze uderzenie. Idealne do dezorientowania przeciwnika. Technika ma jednak swoją wadę - kopniaki można wyprowadzać tylko przed siebie.
0 x
Senju Toshio

Re: [Event] Pył wojny

Post autor: Senju Toshio »

Już sam fakt rozpoczęcia walki powinien zmrozić nerwy chłopca o niewinnym spojrzeniu ciemnych oczu. Gdzieś tam w głębi odczuwał zatrważający ból paniki. Nie wiedziałby, czym się przysłużyć, kiedy miejsce to ledwo pozwalało na zmieszczenie się Uchihy i Shigeru. Dla Toshio pozostało zatem przeciśnięcie się przez wąskie szczeliny i umknięcie dalej. Swoisty zwiad okazał się mieć jakikolwiek pożytek. Musiał być uważny, lecz samymi myślami nie zdoła ustrzec się przed żadnym zagrożeniem. Gdyby istniała szansa, że przewidziałby rezultat walki starszego kuzyna, wtedy niezwłocznie wróciłby na miejsce za jego plecami. Serce jednak dyktowało mu, żeby pozostać w cieniu i jak na dzieciaka przystało poszukać pomocnej opcji.
Poprzez uchylone drzwi dojrzał wspomniane pomieszczenie rzemieślnicze. Kuźnia i jej asortyment były nadszarpnięte. Trzynastolatek podejrzewał, że już żadne miejsce nie jest bezpieczne. Cała osada Sachū no Senjō parała się z dewastacją. Wielkie pole bitwy, z którego ucieczka wymagała wielkiego poświęcenia. I tuż po wejściu do ów przystani nie musiał długo czekać na pojawienie się oznak bitwy. W całym tym rozgardiaszu brakowało ściany. Wyburzona kondygnacja odsłoniła brutalny obraz śmierci i pokazała w czyim koszmarze się znalazł. Strach przeszył Toshio na widok odciętej głowy. Tętno i bicie serca znowu podskoczyło i teraz mógł obserwować znajome twarze. Trudy walki były widoczne przede wszystkim na rudym nastolatku z psim towarzyszem u boku. Musiał napiąć każdy mięsień, żeby nie zostać zaskoczonym, kiedy ktoś postanowi włączyć go do walki. Tutaj nie było zasad, które wymagały czyjejś zgody. Zabij albo zostać zabity. Niestety u małego chłopaka nie była to łatwa do zrealizowania filozofia. Ciężkie powietrze w pomieszczeniu nie ułatwiało sprawy. Nie wiedząc, co dalej zrobić: wrócić do Shigeru czy rozpocząć coś tutaj. Słusznym wnioskiem było zwrócenie uwagi zebranych. W końcu dotarli tutaj, aby im pomóc i dowiedzieć się, kto kieruje tym zamieszaniem. Najbardziej przyzwyczaił się do Nikusui, lecz nie było mu dane jej zobaczyć. Z dziewczyną zmieniającą kształt niestety nie rozmawiał nigdy, więc czuł się trochę niezręcznie.
- Yoichi-san - wychrypiał niewyraźnie i odkaszlnął z powodu wszędobylskiej sadzy.
Zaraz potem ponowił wołanie.
- Yoichi-san!? - krzyknął nie zważając na zaburzenie skupienia znajomego. Tak właściwie to jedyne, co przychodziło mu do głowy to poinformowanie o walczącym na dole Shigeru. Z pewnością nie mogła to być honorowa walka jeden na jednego. Senju kontra wrogi mu Uchiha - pojedynek na śmierć i życie.
Drugie rozwiązanie, jakie wpadło mu zaraz do głowy stanowiło zapytanie się o Nikusui. Ufał jej, bo czuła się przy Shigeru dobrze. Gdyby jednak nie znalazł pogłosu u Yoichiego, wcale nie winiłby go za ignorancję. W końcu tu chodziło o przetrwanie. Wtedy zwiedzanie zakończyłoby się na tym pokoju i należało z powrotem udać się do Shigeru. Jako cichy obserwator starał się zachowywać dyskretnie i reagować na ważne szczegóły, które uratują mu życie lub kogoś z pobliskiego otoczenia.
- Jest ze mną Shigeru, tylko że... walczy... z jednym Uchiha. Czy jest tu gdzieś Nikusui-san? - niepewny swoich słów i tego czy postronni odbiorą je dobrze czy nie wolał na wszelki wypadek nie zdradzać nic więcej. Jeśli mógł w jakiś sposób skojarzyć Inoue z Yoshimitsu, wtedy sprawa nieco się skomplikuje. Nie mógł jednak ocenić, w jakim stopniu walczący niegdyś na arenie Uchiha może mu zaszkodzić. Wiedział tyle, żeby nie pozwolić sobie na panikę i paraliżujący strach. Zależało mu na pełnym oddaniu sprawie.
Toshiemu przede wszystkim zależy na rozmowie z Yoichim i z wyraźnym spojrzeniem chciałby prosić go o pomoc, a na pewno o jakąkolwiek wzmiankę na temat dziewczyny Shigeru. Pozwoli mu to na zastanowienie się, jak ma dalej poruszać się po nowym otoczeniu wśród walczących i unikanie niepotrzebnego narażania. Sprawdzi to też jego odwagę i wymaganą zaradność w walce. Również wyjście na otwartą przestrzeń byłaby dobrym rozwiązaniem i samodzielne zlokalizowanie szukanej kunoichi. Wszystko leżało jednak w rękach przypadku.
Chakra: 95%

Zastosowane: Kawarimi no Jutsu. Porozwalane części kuźni mogłyby nadać się do podmiany lub też wyburzona część ściany. (Bezpieczeństwo ponad wszystko!)

Dwojako może też spotkać się z brakiem możliwości odpowiedzi ze strony Inuzuki, któremu nie pozwoli na to przeciwnik. Wtedy chłopiec bezkompromisowo woli zrobić odwrót i oglądać przebieg potyczki Shigeru z Uchihą. Nie wychylać się, bo jako maluch niewiele zdziała w starciu z rosłym facetem. Mimo to reakcja musi zostać zachowana. Dotyczy to przede wszystkim dziwnego zachowania ze strony Shigeru. Wzmianki o wzajemnym doglądaniu się musiała być skierowana ku intencji zniwelowania niechcianego wpadnięcia w genjutsu. Odległość stanowiła szczególną przeszkodę, toteż Toshio kierując się własnym rozumem chciał wypatrzeć moment ów zastosowania iluzji. Jedyną opcją na przeszkodzenie byłoby wykorzystanie swojej celności i rzucanie shurikenami. Brak doświadczenia powoduje zapobiegliwość i już teraz przygotował sobie oręż do ciskania w nieprzyjaciela.

ATRYBUTY PODSTAWOWE:
Siła 10
Wytrzymałość 10
Szybkość 20
Percepcja 21
Psychika 5
Konsekwencja 5

KONTROLA CHAKRY E
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 100%
MNOŻNIKI: Percepcja: 21 | 41

POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:
BUKIJUTSU
Shurikenjutsu D
ELEMENTARNE
Suiton D
0 x
Awatar użytkownika
Ichirou
Posty: 3911
Rejestracja: 18 kwie 2015, o 18:25
Wiek postaci: 35
Ranga: Seinin
Krótki wygląd: Chodzące piękno.
Widoczny ekwipunek: Hiramekarei, gurda, fūma shuriken, torba, dwie kabury
Lokalizacja: Atsui

Re: [Event] Pył wojny

Post autor: Ichirou »

Jak się wkrótce okazało, podjęta przez dwóch młodzieńców decyzja była jak najbardziej słuszna. To prawda, że brązowowłosy dość często zachowywał się lekkomyślnie, ale nie był przecież na tyle głupi, by pchać się w cudzą wojnę. Huh, Senju i Uchiha, dwa najpotężniejsze klany tego świata? Faktycznie, bardzo dobra decyzja. A określenie lidera odnośnie tamtych dwóch rodów raczej nie było zwyczajną skromnością i musiało mieć w sobie wiele prawdy. Tak czy inaczej, chrzanić ich. Niech się wyrżną nawzajem. Trzeba zająć się Kaguya. Ichirou zamierzał dołączyć do swoich krewnych i wesprzeć ich swoimi umiejętnościami, ale plany przerwał mu nieznajomy osobnik, a raczej coś, co było wizualizacją tego osobnika. Zwrócił się do Jou i odbył z nim krótką konwersację, która raczej nie zwiastowała niczego miłego. Asahi z każdą kolejną chwilą czuł się coraz bardziej niedoinformowany. Jedno było pewne - ten tajemniczy osobnik był kimś wysoko postawionym, a w osadzie miało coś niebawem pierdolnąć. Zagrożenie było na tyle wielkie, że wywołało szok lidera, którego do tej pory absolutnie nigdy nic nie ruszyło. Polecenie było krótkie. Odwrót. Może i akolita nie wiedział, co tak naprawdę się święci, ale w chwili obecnej nie pragnął niczego więcej prócz wzięcia nogi za pas. Po co tyle starań w celu obrony swej siedziby, skoro nagle mieli wszystko porzucić i pozostawić je bliżej nieokreślonej destrukcji? Cóż, najwyraźniej taki splot wydarzeń nie był przewidziany, ale Ichi ani trochę nie zamierzał tego tłumaczyć. Po prostu zaklął w duchu, że nie skorzystał z pierwszej okazji i nie ulotnił się z tej całej zawieruchy, póki była jeszcze okazja. A teraz? Tkwił w pierdolniku z pozostałymi członkami swego szczepu, działał nie tylko na rzecz siebie, ale i reszty grupy, do tego słuchał poleceń. Zupełnie niepodobne do niego, nieprawdaż?
Choć w myślach psioczył na wszystko, na co się dało, to jednak zachowywał się inaczej. Skinął głową na słowa lidera i mimo odczuwania pewnego niesmaku, uformował pod swoimi stopami chyba już po raz setny piaskową platformę. Z jej pomocą mógł sprawnie przemieszczać się pomiędzy pozostałymi Sabaku, by przekazać im podjęte decyzje.
- Zarządzony odwrót. Wycofujemy się. Natychmiast. Wkrótce całą osadę szlag trafi. - Tyle powinno wystarczyć, bo czas naglił. Dwudziestolatek starał się oblecieć możliwie jak najwięcej swoich sprzymierzeńców i donośnym tonem ogłosić postanowienia lidera. Jeżeli to wykonał, to nie było nic tu po nim. Nie zamierzał być tym opuszczającym siedzibę klanu jako ostatni. Wręcz przeciwnie, jeżeli zrobił swoją zadanie, należało przejść do realizacji rozkazów głównodowodzącego. Dalsza obrona tego miejsca nie miała sensu. Niech pieprzeni Kaguya cieszą się zwycięstwem przez najbliższą chwilę. A potem niech giną od czegokolwiek, co ma niebawem nadejść. Jeżeli Ichirou jakiś sposobem zetknie się z wrogiem, bez zastanowienia wystrzeli w niego lawinę pocisków, ale to była raczej ostateczność. Nadrzędnym celem było własne bezpieczeństwo i uniknięcie ewentualnych zagrożeń.
  Ukryty tekst
0 x
Obrazek
KP PH bank głos koty dziennik