Shijima

[Shijima]

---

---

IMIĘ: Shijima
PSEUDONIM: Shi
NAZWISKO: Mokuren
KLAN:

Ranmaru

WIEK [DATA URODZENIA]: 25 [12 grudnia 359 rok]
PŁEĆ: Shinobi
WZROST | WAGA: 187cm|84kg
RANGA: Akoraito

---

---

WYGLĄD: Jest pewien wróg, opowiedzieć ci o nim? Otulony zupełną nicością, przybierający głęboką czerń - jedni mówią na niego Śmierć. Ja nazwałem go Otchłanią. Przysiadł na moim ramieniu i przyłożył czoło do czoła, by pobłogosławić chłodem oczyszczającej nocy, szepnął mi tylko: nawet w Ciemnościach można szukać Nirwany, nim machnął skrzydłami. I powstał wiatr muskający długie pasma włosów o chłodnej barwie kasztanu, te nierówno przycięte, bo kto dbałby o precyzję? Wystarczyło jej już w regularnych, ostrych rysach twarzy, mocniej wyciętej, pociągłej szczęce, po której przesuwały się hebanowe pasma - żadne z nich nie było na tyle krótkie, by mogły stanowić jakąkolwiek grzywkę, choć te opadające na ramiona nieco krótsze były, poza tym? - sięgały do pasa i zazwyczaj rozpuszczone - tylko przeszkadzały. To nic. Przecież były jedwabiście gładkie. Przecież były piękne. Zazwyczaj wsunięte za uszy, by nie opadały na głęboką czerń mądrych oczu - ten wróg, opowiedziałem ci już o nim? Nie był nigdy pusty. W Otchłani zawsze płonął ogień. Pewnie dlatego przypominały oczy orła, który z nieskończonego lotu przemierza różnorodne kilometry globu. Wąskie, równe wargi chyba czekały, by pocałunkiem słów zwieńczyć ten lot rzucający cień na codzienność, w której stał całkiem mocno - smukłej sylwetce przecież wiele nie brakowało - heh, może tylko tego abs'a, za którym goniłyby panienki pchając się do łóżka. Pewnie by się przydało. Widziałem go na ulicy - chodził wyprostowany, ale wcale nie dumny, cień, który niknął w tłumie, nie błądząc oczyma po twarzach. Całkiem ładnie się uśmiechał. Ciepło. Samotnie.
UBIÓR: Teraz uważaj, pewnie się tego nie spodziewasz, monotematyczność jednak zawsze była w cenie. Zwłaszcza, gdy przychodzi do monotonii cudnej czerni. Zazwyczaj nosi czarny, przylegający do ciała bezrękawnik na które spływają długie pasma ciemnych włosów, czasem zamieniany na zwykły krótki rękawek, często na niego zarzuca czarne kimono, którego wiązaniem zazwyczaj się nie przejmuje, a które dodaje sylwetce ulotności (widziałeś kiedyś anioła? Miał skrzydła barwy kruczej). Na nogach czarne spodnie, czarne buty - to takie proste, prawda? Napisałbym: nie ważne co. Ważne, w jakiej barwie. Czasem na przedramionach zawiązane ma bandaże, które pochłaniają również część dłoni - tak w ramach treningów rzecz jasna.
Bardziej oficjalnie: Na specjalne okazje brunet ubiera czarny mundur Cesarstwa ze złotymi obszywkami - delikatnymi i nie rażącymi w oczy. Prosty krój kamizelki i krótkiej kurtki oraz spodni dodaje oficjalności. Na naramienniku widnieją dwa kwiaty kamelii na naramiennikach, podkreślone dwoma paskami, świadczące o randze. Na wojskowym mundurze Shijima i tak zazwyczaj nosi kimono, chociaż zazwyczaj nie stara się nawet na wsunięcie rąk do rękawów, albo płaszcz
ZNAKI SZCZEGÓLNE: Widziałem czarne, czarne oczy - ocean, w którym nurzałeś się bez tchu, w której nie dało się znaleźć ciemnej wysepki źrenicy - brzmi znajomo? Och, ludzie przecież kochają spoglądać w Otchłań.

---

---

CHARAKTER: Jest pewien przyjaciel, opowiedzieć ci o nim? Otulony ciepłą łuną dawał nadzieję i rozświetlał ciemność. Jedni nazywali go światłem, ja nazwałem go płomieniem. Wierzyli wszyscy po równo, jak sekta biegli za tym wierzeniem padając jeden po drugim, że światło ich zbawi, uchroni przed zimnem i nada smak potrawom, które spożywali - widziałem w tym szaleństwo, lecz w każdym szaleństwie drzemała możność spełnienia. On już nie biegł. Dlatego jedni żyli, inni umierali. Ze wszystkich żywiołów ten był najbardziej zdradliwy, pewnie dlatego drzemała w nim ta nienawiść, która sprowadzała do serca Hyuo - cicha, lodowa pustynia, wiesz? - niejeden stąd odpadł przez nadmierną brawurę. On nadal się trzymał. Mały płomyk cierpliwie czekał na swoją kolej, obserwował, badał. Czekał. On nie czekał na nic. Jedna kropla oliwy, potem druga - spójrz, jak pięknie brał w posiadanie kolejne kawałki drewna, kiedy Oni cieszyli się, że w domostwie znów będzie cieplej. Popatrz, jak jedna z iskier ucieka na dywan, jak bezszelestnie sunie do kanapy - patrz i nic nie mów. Zaniemów. Zapal fajkę i spójrz jak ucieka życie jeszcze rano przetaczające przez żyły kofeinę z dawką kalorii - ucieka wraz z dymem. Jego życie nigdzie nie uciekało. I gdyby świat właśnie miał się skończyć co byś wybrał - podałbyś dłoń pożeranym sądząc, że możesz się sparzyć czy nie ryzykowałbyś utratą dłoni i po prostu cieszył się światłem? On chyba by tą dłoń wyciągnął. Czasem się wydaje, że to bardzo proste, że Ty i życie będziecie kwita, że jesteś dobrym człowiekiem, chociaż swój rachunek sumienia znasz już na pamięć, a kolejny oddech będzie ostatnim spalonym mostem - lecz te mosty nie płoną nie ważne, jak długo będziesz palił papierosa, jak wiele sake przeleje się po czarkach - to się wydaje proste. On się nigdy nie łudził prostotą tego osiągnięcia.
Kiedy chcesz się żegnać okazać się może, że będzie to czas powitań.
Prawda świata była taka: albo umrzesz jako bohater, albo będziesz żył wystarczająco długo, żeby stać się potworem.Był tak łagodny jak płomień tej świecy. Tak cierpliwy jak cierpliwy był ten ogień wolno pełznący po podłodze. Tak systematyczny jak ogień, który pochłaniał domowe zacisze. Szkoda tylko, że nie był tak ciepły. Zdystansowany, może nieco zbyt poważny momentami, jak przygaszona świeca, która tylko tli się dymem na końcu swojego knota, stroniący raczej od towarzystwa (bo jak pomieścić gości w spopielonym domu?), co nie oznacza, że przy zgliszczach nie da się porozmawiać. Był (jest?) naprawdę słowny. Tylko jedno kłamstwo na rachunku sumienia splamiło jego wargi.
Reszta?
Słodkie niedopowiedzenie.

NAWYKI: Jeden z braci był spod znaku Susanoo. Kochał błękit nieba i ciężar, jakim spadało na sylwetkę. Ten drugi ukochał ogień i tańczące płomienie pożerające drwa. Potrafi godzinami siedzieć i wpatrywać się w liżące ciemne noce jęzory, z których sypały się złote iskry, tonąć w zupełnej nicości niemyślenia i po prostu być bez żadnego przymusu, obowiązków i ciężarów. Kiedy siada potrafi siedzieć w zupełnym bezruchu, jak marmurowa rzeźba, martwa, porzucona przez swego stwórcę. Potrafi się grzecznie kłaniać, ale nigdy nie zgina swojego karku. Schodzi ludziom z drogi, ale nie jest gotów sprzedać życia za honor. Ciężki z niego orzech, wiesz, Przyjacielu? Jakkolwiek nie starałbym się na to spojrzeć - chyba w jego nawyku jest flirtowanie ze Śmiercią.
Do tego ma talent do zasypiania gdzie popadnie.
NINDO: Zawód bohater to zawód o bardzo krótkim stażu.
HISTORIA: Padał wtedy śnieg.
Pamiętam życie gasnące w oczach... ach nie, przepraszam, ono się wtedy ponoć dopiero rodziło.
W pamięci zapisał się jedynie zapach śniegu, który topił się na białej pościeli zabrudzonej krwią i płacz dziecka, którego nie tuliła ciężko oddychająca pierś matki. Nie wiem, dlaczego w tamtym momencie cały świat zamarł, czemu bogowie nie otworzyli ciemnych chmur i nie mrugnęli chociaż raz na powitanie nowej życia, wiem tylko, że nikt nie przyciągnął oślizgłego, ohydnego zawiniątka do piersi.
Była taka zimna noc.
Tak cicha...
Ooch, ja wiem - każde dziecko było najpiękniejsze na świecie w oczach swojego rodzica, jedyne, wyjątkowe, niepowtarzalne. Pewnie słyszałeś to miliony razy.
Tak jak słyszałeś tą historię, o której ci opowiem jeszcze raz.
Znałem takiego jednego, podobno był pechowcem. Sami rodzice go chyba nie lubili, skoro dali mu na imię Cztery. Pewnie też go poznałeś, pewnie też go widziałeś - był całkiem normalny, jeszcze bardziej przeciętny, niczego nie potrafił porządnie, ale kiedy już coś robił, robił to z sercem. Urodził się jako głupiec i jako głupiec umarł. Niewiele łączyło jego i tego dzieciaka narodzonego zimowej nocy. Nic poza wspólnym ojcem. Niewierność nie była w cenie, wiedzieliście o tym? Z pewnością - komu kobieta nie robiłaby wyrzutów za samo spoglądanie na piękniące się, odsłaniające dekolty niewiasty na rynkach miast, o długich nogach i wyciętych biodrach i jaki mężczyzna nie byłby zazdrosny, kiedy jego kolega dobiera się do jego panienki - typowy klasyk pisany przez poetów.
Zdrada.
Rok 359 przyniósł Zakazany Owoc na świat w brudzie i kurzu - samotna matka, której bieda spoglądała w twarz i Śmierć nachylała się nad ramieniem, znacząc czoło dziecka swoim przekleństwem - tak połączyła tą dwójkę coś więcej, niż ta sama krew - geny? Geny to tylko formalność dopełniona cielesnym aktem, prawdziwe historie rodzą się dopiero przy dobraniu Matki Chrzestnej. Muerte była łaskawa, dobra, cierpliwa - okryła czarnym welonem oczy matki i pozwoliła jej uwierzyć: spójrz, trzymasz w dłoniach Małego Księcia. Spójrz, ten Mały Książę ma jego oczy. Zakochały się w nim obie, bo taka już ponoć matczyna dola - kochać bezwarunkowo. Kropla miłości do dziecka i możesz zapomnieć, że zostałaś porzucona, że ten, który zrobił ci bachora, nigdy do ciebie nie wróci, nigdy na ciebie nie spojrzy - siedź w swoich czterech kątach, on już skończył w kolejnej ramionach, uśmiech na jego twarzy nigdy nie będzie uśmiechem dla Ciebie. I co, co z tego? Masz przecież dziecko, które wygląda jak on. Jego oczy były Jej oczami na świat.
Jaka szkoda, że tak niewiele się w nich odbijało.
Wędrówka szczepów w 362 roku została zapamiętana przez małego chłopca jak przez mgłę - pojedyncze urywki długiej podróży, co więcej mogło zapamiętać małe dziecko? Uczepiony matczynego boku, idący za nią z wielkimi oczyma, niewinnie zapatrzonymi na słońce, które miało go zdradzić. Wychowywał się z matką, wokół byli ludzie, którzy mijali ich jak duchy, nienamacalni i nierealni jak wielki świat, który gwarantował, że wszystko było przed tobą, że wystarczy chcieć, a podołasz. Choć może nie? Chcieć nie znaczy móc. W pewnym momencie oczy chłopca przestały być matczynymi oknami na świat - przestały spoglądać na pierworodnego, zaczynały wodzić czujnie za dawnym kochankiem, jego żoną i dzieckiem, które się im narodziło. I to pytanie: dlaczego jej syn będzie miał godne życie? Dlaczego Ja nie mogłam go dostać? Gdyby nie to, to wszystko byłoby dobrze, a tak poza tym to wcale nie było okej. Poczucie niedocenienia zżera, rodzi nienawiść, która wcale nie była przeciwieństwem miłości. Cóż, ta kobieta przecież tylko chciała usłyszeć dobranoc z ukochanych ust. Wciąż pamiętam jej ciuchy pachnące alkoholem, jej wykrzywione usta, gorączkę w ciemnych oczach - nie dotykaj, nie ruszaj, nic nie mów. Lepiej zajmij się zarabianiem.
Ktoś musiał chronić cenne dary życia, które przypadły im w przekleństwie od bogów.
Każdy szczegół zapisywał się coraz wyraźniej, obrazy za obrazami, spojrzenia za spojrzeniami - tak jak ten obraz, gdy w majowy letarg 370 roku dłoń Hany zacisnęła się na nożu, przecież oprawiała tylko ryby (wnętrzności walały się wszędzie, chciałbyś z nich powróżyć?), przecież ta krew była tylko krwią zwierzęcia, które miało trafić na obiadowy stół - nic wielkiego. Jeden z twoich najlepszych dni. Może ten najgorszy? Wariatka, która rzuciła się z nożem na matkę, historia jakich mało? Historia jakich wiele. Sumą strachu były grzechy dodać cele. Nóż chybił, nienawiść przepłynęła po policzku kobiety, tylko pogarda przecięła serce Hany - pogarda w spojrzeniu mężczyzny, którego lędźwie spłodziły jej syna. Od tej pory się uspokoiła. Zlinczowana, odrzucona.
Zgasła.
W końcu osiedli na Hyuo.
Dom śmierdział alkoholem i syfem.
Hana sprowadzała zbyt wiele dup na spowiedź.
Tak jak większość dzieciaków został wysłany w 376 roku na integrację z rówieśnikami. Kiepsko chyba szła.
Wojna na świecie toczyła się, lecz gdzieś obok - echo jej skutków grzmiała między konarami drzew. Pod skrzydłami Trupiobladego Jeźdźca ten odziany w Czerwień nie zerkał tak łaso w ich kierunku - cóż, w każdym szaleństwie drzemała jakaś taktyka. Zobaczył go na własne oczy dopiero w 379 roku. Była zjawiskowa, wiesz? Gnała na rumaku, spod którego kopyt sypały się iskry i rozwierała bramy Nieba, pochłaniając kolejne życia. Tańczyły ze sobą wzajem, jak kochankowie - Wojna i Śmierć - i wbrew poetom nie było weń niczego romantycznego. Wcale nie mamiła. Wcale nie pociągała. Ryła ostrzem serce i umysł i spaczała je, zraszając dłonie krwią.
Wiesz, nigdy nie chciałem zabijać, ale zabiorę cię w ciemność.
Oczy tych, którzy widzieli śmierć, były inne. Jeszcze inne były oczy tych, którzy tą śmierć sprowadzili. To była samoobrona. Nikt nie oceniał, nikt nie pytał - zginęły tam setki lub całe tysiące, liczby przerastały umysł zwykłego człowieka.
Właśnie dlatego mówiono, że możesz umrzeć jako bohater, albo żyć wystarczająco długo i zobaczyć samego siebie jako potwora.
Przeżycie wydawało się nie pozostawić na nim żadnego wrażenia - wydawało się tak chyba tylko dlatego, że nie było bliskich, którzy przejrzeliby jego stoickie spojrzenie i ciepły uśmiech - dystans, jaki utrzymywał między sobą a światem powiększył się. Ojciec, z którym nie miał kontaktu, który nie chciał się do niego przyznać, zginął w tej tragedii razem ze swoją żoną, młodszy brat i siostra, z którymi nigdy nawet nie wymienił spojrzenia? Obserwował ich z daleka, kiedy nawiedzona Hana, wychudła i obłąkana, siedziała przed domostwem i wpatrywała się w te dzieci. Siostra w końcu zmarła, a brat ruszył w świat.
Zniknął.
Zmarł.
Zimą 383 roku zmarła jego matka. Bardzo dobrze - mówili - przecież to pijaczka.
Bóg jeden wie, czy to naprawdę było takie dobre.
Zanim zmarła szepnął jej to, co szeptała kiedyś Matka Chrzestna.
Wszystko będzie dobrze.

---

---

INFORMACJE:
Prowincje:
*Atsui i Tsurai pełne są krwiożerczych roślin. Zmutowanych zwierzunt tyż :C Wielki podziemny pajunk :C
*Teiz to wyspa rybaków i rolników, nie posiada jednostek wojskowych, a przynajmniej takowych nie widać.
*Tereny za Sogen zamieszkują Dzicy.

Jutsu:
* Doton: Doryūsō, Gansetsukon, Retsudo Tenshin, Daichi Ganshō
* Raiton: Ikazuchi no Kiba
* Fūton: Enshō No Kaze, Gōkūhō
* Ninjutsu: Kuchiyose no Jutsu, Hari Jizo, Ranjishigami no Jutsu
* Atramentowe potworki kek

KLANY, RODZINY SHINOBI, WIĘZY KRWI:
Wiedza o Aburame - ich ubranie zasłania praktycznie całe ich ciało, a oczy przysłonięte są przez ciemne okulary, potrafią manipulować robactwem, używając go w walce, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Kaigan
Wiedza o Akimichi - potężni wojownicy, którzy potrafią przybrać formę dorównującą największym przywołańcom.
Wiedza o Ayatsuri - lalkarze. Potrafią kontrolować lalki linkami, do których przesyłają chakre. Ukrywają e nich mechanizmy, takie jak kusze czy wyrzutnie broni miotanych.
Wiedza o Hoshigaki - członkowie tego szczepu posiadają często niebieską skórę oraz oskrzela, świetnie manipulują wodą, mieszkają na wyspie Kantai
Wiedza o Hōzuki - charakterystyczne, ostro zakończone uzębienie, lubią przebywać blisko wody, którą świetnie manipulują i potrafią się w nią zmienić, nie mają określonego typu walki, są w niej mało oczywiści i nieprzewidywalni, zamieszkują tereny Kantai
Wiedza o Inuzuka - często charakterystyczny tatuaż na policzkach, jakby na kształt kłów, towarzyszą im, jak i walczą z nimi psy, preferują walkę bezpośrednią, wyszkoleni w taijutsu, zamieszkują tereny Yustsu
Wiedza o Jashin – wyjątkowi na swój sposób, mają zdecydowanie dziwny styl walki, ranią siebie, jednocześnie raniąc przeciwnika, sprawiają wrażenie nieśmiertelnych, specjalizują się w walce dużymi ostrzami, niekoniecznie katanami, ich siedzibą jest Ryuzaku no Taki. Ich rany szybko się goją.
Wiedza o Kami - dosyć chłodni w obyciu, zamknięci w sobie, ale z niezwykłymi umiejętnościami, dzięki którym potrafią panować i manipulować dowolnie papierem, ulokowali się na terenach Antai
Wiedza o Kaminari – członkowie tego klanu w większości przypadków charakteryzują się ciemniejszą karnacją, z natury spokojni, specjalizują się w manipulacji raitonem, wytwarzając go w innej, znanej sobie wersji, stawiają na ninjutsu, zamieszkują tereny Antai
Wiedza o Maji - manipulują metalem. Jak?
Wiedza o Nara - przeważnie nie wykazują chęci do walki, nie lubują się w bezpośrednich starciach, potrafią manipulować cieniem, używając go w walce, posiadają niesamowitą inteligencje, z natury są raczej strategami, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Midori
Wiedza o Samurajach - specjalizują się w walce bezpośredniej, rzadko wykorzystują jutsu. Potrafią pokrywać broń chakrą i puszczać za jej pomocą cięcia w przeciwników. Honorowi i odważni. Specjaliści w walce bronią białą. Shijima zna ich chyba wszystkie techniki. Wszystko dzięki podróżowaniu z dwójką takich.
Wiedza o Senju - młody wygląd i stosunkowo długi żywot, często wyśmienici w konkretnie jeden dziedzinie, manipulują drewnem, specjalizują się w ninjutsu, zamieszkują tereny Shinrin
Wiedza o Shabondama – nie mają charakterystycznych cech wyglądu, ale potrafią tworzyć bańki, które potrafią być niebezpieczne, zamieszkują tereny wysp
Wiedza o Uchiha – w większości przypadków ciemnowłosy przedstawiciele tego klanu, posiadają wyjątkowe oczy, które przy aktywacji stają się czerwone, zazwyczaj posługują się katonem, specjalizują w genjutsu i ninjutsu, zamieszkują tereny Sogen. Ich oczy są przeklęte. By je rozwijać członek klanu musi odczuwać ból, obojętnie czy fizyczny czy psychiczny, na tyle silny, że potrafi nieodwracalnie złamać człowieka.
Wiedza o Yamanaka - shinobi potrafiący łączyć umysły w celu komunikacji. Telepatia i te sprawy.

POSTACIE:

• Seinaru - samuraj z Teiz walczący kijem. Przyjaciel.
• Kurusu - imię niepoznane. Morderca?
• Hayami Akodo - samuraj walczący włócznią, znajomy Seinaru
• Shinji Uchiha
• Kenshi Maji
• Natsume

---

---

KEKKEI GENKAI: Tsūjtegan
NATURA CHAKRY: Katon (火遁)
STYLE WALKI: Bukijutsu - Chanbara
UMIEJĘTNOŚCI:

• Wrodzona -
• Nabyta -

PAKT: -
ATRYBUTY PODSTAWOWE:

• SIŁA 15
  WYTRZYMAŁOŚĆ 20
  SZYBKOŚĆ 41
  PERCEPCJA 25 | 45
  PSYCHIKA 66
  KONSEKWENCJA 8

SUMA ATRYBUTÓW FIZYCZNYCH: 101
KONTROLA CHAKRY B
MAKSYMALNE POKŁADY CHAKRY: 102%
MNOŻNIKI:
+5 do psychiki za genjutsu rangi C, B + 10 psychiki
+ 20 do percepcji za klanówkę D
POZIOM ROZWOJU DZIEDZIN NINPŌ:

• NINJUTSU E
  GENJUTSU B
  STYLE WALKI
  • Chanbara C
  • ---
  • ---
  IRYōJUTSU
  FūINJUTSU
  ELEMENTARNE
  • KATON B
    SUITON
    FUUTON
    DOTON
    RAITON
  KLANOWED

JUTSU:

Chanbara D:
- Fūma Ninken

Chanbara C:
- Mikazukigiri
- Omotegiri

Ninjutsu E:
- Bunshin no Jutsu
- Henge no Jutsu
- Kai
- Kawarimi no Jutsu
- Kinobori no Waza
- Suimen Hoko no Waza
- Nawanuke no Jutsu

Genjutsu D:
- Kasumi Jusha no Jutsu
- Magen: Narakumi no Jutsu
- Oborozukiyo

Genjutsu C:
- Kyakubu Satsu
- Kori Shinchu no Jutsu
- Kokoni Arazu no Jutsu
- Hana Kahen Tonsou
- Jigoku Koka no Jutsu
- WT Magen: Yoru no sasayaki
- WT Shin'en: Ōra
- WT Shin'en: Tsugi

Genjutsu B:
- Magen: Nijū Kokoni Arazu no Jutsu
- Kuroichi
- Kurama Himo Baindo
-Jigyaku no Jutsu
- Magen: Jubaku Satsu
- Raigen Raikochu
- Nehan Shōja no Jutsu
- WT: Shin'en: Deguchi


Klanowe D:
- Tsūjitegan: Reberu Di

Katon D:
- Katon: Hōsenka no Jutsu
- WT Hinotsubasa no tatchi
- WT Hi no odori

Katon C:
- Katon: Ryūka no Jutsu
- Katon: Kaen Senpū
- Katon: Gōkakyū no Jutsu
- Katon: Kasumi Enbu no Jutsu
- Katon: Endan
- Kaengiri

Katon B:
- Katon: Dai Endan
- Katon: Karyū Endan
- Katon: Karyūdan
- Katon: Hōsenka Tsumabeni
- Katon: Benijigumo
- Katon: Hibashiri

Treningi technik: +, + + + + + + + +

---

---

PRZEDMIOTY PRZY SOBIE (WIDOCZNE): Czarny płaszcz
Czarna torba na tyłku

PRZEDMIOTY SCHOWANE (NIEWIDOCZNE): 2 kunai (za pasem)
5 shuriken (w kieszeniach spdni - 3 w przednich, 2 w tylnich)
wakizashi za pasem ukryte pod kimonem

W torbie:
*2 Pigułka ze skrzepniętą krwią
*2 Bombka Dymna
*2 Bombka świetlna
*karambit
*ołówek
*notes

---

---

PIENIĄDZE: xXx
PH:xXx
MISJE:

• D 2
  C 4
  B -
  A 1
  S -

PREZENT OD ADMINISTRACJI: Zagubiony zajączek wielkanocny - jeżeli wykonasz misję (ranga C), na której odprowadzisz go do właściciela, dostaniesz za nią 50% wynagrodzenia więcej, 60PH do wydania w dowolną dziedzinę

[Shijima]

Amen

[Papyrus]

Ramen

  Ukryty tekst

[Shijima]

Klep ♥

[Papyrus]

W takim razie z wielką radością daję akcepta.

  Ukryty tekst