Shinobi War PBF Naruto

I Cesarstwo Morskich Klifów 第島帝国 Można dołączyć już na etapie tworzenia KP.

Stolica / siedziba Cesarza: Hanamura, Kantai, prefektura Narukami

Władca: Shimakage Waneko Satoshi, klan Ranmaru (era Jinchi)

Hymn: ”Fuyu no Sakura”

Symbole: kwiat kamelii, głowa tygrysa

Ustrój: Monarchia feudalno-parlamentarna (rządzi Cesarz i Senat, który składa się z Shirei-kanów wszystkich klanów członkowskich i senatorów wybieranych przez lud i Cesarza, po dwóch z każdej prefektury. Senat zbiera się co jakiś czas i zajmuje się sprawami administracyjnymi całego państwa, zaś ostatnie zdanie ma we wszystkim Cesarz. Senatowi przewodzi wybierany co pięć lat Przewodniczący. Sprawami poszczególnych prefektur zajmują się osobno Daimyo: każdy Shirei-kan Klanu otrzymuje tytuł Daimyo, pozostali są wybierani przez Cesarza. Daimyo mają wolną rękę, ale co roku zdają stolicy szczegółowy raport ze swoich rządów.)

Podział administracyjny: Dwa regiony (Kantai, Hyuo), siedem prefektur (Hyuo, Inugami, Kirisame, Tenkyū, Shinku, Narukami, Chūō-Kantai)
Kolejno: 1. Chūō-Kantai; 2. Hyuo; 3. Shinku; 4. Narukami; 5. Kirisame; 6. Tenkyū; 7. Inugami
Ekonomia:
Żywność: W dużej mierze zależy od prefektury, jednak dominującym źródłem pożywienia na wyspach jest rybołówstwo, łowiectwo i uprawy ryżu. Cesarstwo bez handlu jest w stanie funkcjonować, kosztem systematycznego obniżania jakości życia swoich mieszkańców, poprzez stopniowe zmniejszanie racji żywnościowych, wynikających z zaprzestania importowania żywności z kontynentu, a także wyjaławiania miejsc połowowych i siedlisk dziko żyjących zwierząt. Głównym celem handlu w Cesarstwie są więc prowincje utrzymujące niski kontakt z Radą, na drugim miejscu stawiając bogatsze prowincje pod Radą, jak np. Ryuzaku no Taki.

Gospodarka: Pod względem gospodarczym, głównym źródłem dochodu Cesarstwa są liczne kopalnie żelaza i węgla, jak również wszelkie instytucje zajmujące się metalurgią, jako że kantaiska stal znana jest jako jedna z najlepszych na świecie. Dużą popularnością cieszą się również kopalnie soli z Hyuo, a także futra i ryby.

Wojskowość:
Cesarstwo kładzie na wojskowość bardzo duży nacisk, wyposażając żołnierzy w sprzęt wysokiej jakości za przyzwoitą cenę.

Poprzez wprowadzenie obowiązkowej służby wojskowej, każdy mężczyzna w wieku 16-20 lat musi odbyć 5-letnią służbę w wojsku (kobiety również mogą się zapisać, w ich przypadku jest to wybór dobrowolny) – dzięki temu wojsko jest dość liczne i dobrze wyszkolone, a dodatkowo poprzez pospolite ruszenie liczebność w razie potrzeby można zwiększyć jeszcze bardziej. Przeszkolenie dało również zwykłym obywatelom umiejętności samoobrony i odpowiednią dyscyplinę.

Bez pospolitego ruszenia, liczebność wojsk Cesarstwa jest ustalona na około 7,5 tysiąca żołnierzy (normalne klany mają po 1-2k – liczebność Cesarstwa jest spowodowana tym, że w jej skład wchodzą połączone wojska wszystkich Klanów). Pospolite ruszenie jest w stanie podwoić tę liczbę.

Główną siłą wojsk jest ich doświadczenie w walce pieszo i na morzu – przez klimat Kantai i Hyuo, konnica jest zwyczajnie zbędna i mało kto szkoli się w jeździectwie.

Lekka piechota (ashigaru) jest szkolona w posługiwaniu się broniami drzewcowymi (yari, naginaty i inne), nożami, krótkimi mieczami, bronią miotaną i puklerzami. Ashigaru z Hyuo, dzięki dużej wartości łowczych na wyspie, są dodatkowo szkoleni w posługiwaniu łukami, i zyskują w tym bardzo dużą sprawność. Noszą lekkie, czarne pancerze lamelkowe z mosiężno-złotymi zdobieniami lub czarne napierśniki półpancerza, z lamelkowym fartuchem i szerokimi naramiennikami, do tego zaś dokładają skórzane karwasze i nagolenniki. Na nogach noszą zwykłe sandały, a na głowy wkładają hełmy przypominające farmerskie stożkowe czapki. Jest to najliczniejszy typ piechoty, stanowiący rdzeń armii (ok. 70-75% wojsk). W zimie noszą dodatkowo biały płaszcz, aby utrudnić ich wykrycie.

Ciężka piechota zazwyczaj jest szkolona w posługiwaniu się mieczami jedno- i dwuręcznymi, bronią drzewcową, tarczami, kamami, broniami łańcuchowymi i (czasem) łukami. Noszą oni standardowe pancerze samurajskie, zwykle w barwach czerni z mosiężno-złotymi zdobieniami. Są oni główną siłą ofensywną Cesarstwa.

Gwardia Cesarska, zwana również Dywizją Duchów, jest łatwo rozpoznawalna dzięki białemu zestawowi pancerza. Są to najlepsze i najbardziej zaufane jednostki, które Cesarz wysyła w najtrudniejsze punkty walk - dzięki swojej skuteczności rzadko zawodzą. Cała jednostka liczy sobie około 100-150 żołnierzy.

Istnieje pięć rang wojskowych, i rozróżnić je można po ilości wygrawerowanych kwiatów kamelii na naramiennikach. Dodatkowo, trzy pierwsze rangi mają dwie dodatkowe subrangi, oznaczane prostymi liniami. Rangi to: Torikushi (szeregowy, jeden kwiat); Torikuso (sierżant, dwa kwiaty); Ichi-i (kapitan, trzy kwiaty); Taisa (pułkownik, cztery kwiaty); oraz Taisho (generał, pięć kwiatów). Podrangi u szeregowego to Dai Torikushi (starszy szeregowy) i Gochou (kapral); u sierżanta: Dai Torikuso (starszy sierżant) i Chuui (porucznik); u kapitana: Dai Ichi-i (starszy kapitan) i Shosa (major).

Cesarz jest zarazem shogunem (marszałkiem) wojsk i do niego należy pełna władza wojskowa w czasie wojny.

Prawo:
Prawo składa się z dwóch głównych elementów: Tygrysich Zwojów i Praw Lokalnych.

Prawa Lokalne to prawa obowiązujące na terenie danej prefektury, są wytwarzane i wprowadzane w życie przez lokalnego Daimyo (pod warunkiem, że podane prawo nie stoi w sprzeczności z Tygrysimi Zwojami).

Tygrysie Zwoje to zbiór praw ogólnych, ustalanych przez Cesarza i Senat, obowiązujących na terenie całego Cesarstwa. W ich skład wchodzą Pax Glacia (zmodyfikowany względem oryginału) i Atarashī hōsoku (Nowe Prawo). Zawartość obu tych dokumentów zawsze jest umieszczana na specjalnie do tego przeznaczonych tablicach w centrum każdego większego miasta.

Pax Glacia zawiera w dużej mierze przemyślenia pierwszych przedstawicieli Rodu Yuki, z historycznymi modyfikacjami wprowadzanymi przez Yukich, a ostatecznie poprawione przez Yuki Garekiego i Yuki Natsumego po Wojnie Odrodzenia. Pax Glacia jest bardziej spisem pożądanych cech wyspiarza, którego zadaniem jest przedstawienie zasad i zaleceń tłumaczących „jak utrzymać pokój”: jak na przykład pacyfizm, otwartość na inne punkty widzenia i powściągliwość w reagowaniu na sprzeciwy („Ludzie mogą mieć różne opinie: nie musisz zmieniać swojej i nie pozwól by ktoś Cię do tego zmusił, ale i nie wmuszaj swojego punktu widzenia innym”). W nowej formie dodano również niektóre wpisy pochodzące z praw pozostałych Klanów wchodzących w skład Cesarstwa.

Atarashī hōsoku jest nowym dokumentem, powstałym w surowej formie podczas spotkania w Hanamurze, w efekcie którego to spotkania wyspy zjednoczyły się w jedno Cesarstwo. W znaczącej większości zawiera on prawa podobne do obowiązujących na kontynencie, z kilkoma różnicami (pokroju „wierność Cesarstwu, Cesarzowi i życie w imię rozwoju i szczęścia całych Klifów”).

Ciekawostki:
Narodowymi barwami Cesarstwa jest mosiężnozłoty i czerń – oba te kolory pojawiają się zarówno w kolorystyce strojów na dworze Cesarza, jak i na pancerzach i banerach wojskowych.

Każdy obywatel, który ukończył szkolenie wojskowe i zdecydował się nie dołączyć do oficjalnych sił Cesarstwa, na pamiątkę i jako symbol członkostwa rezerwy każdy otrzymuje własny karambit ze stali kantaiskiej.

Nazwa
Karamubitto カラムビット

Typ
Ostrze krótkie

Styl
Chanbara lub jakiekolwiek Taijutsu

Rozmiary
Długość ostrza
7 cm
Długość rękojeści
10 cm
Objętość
2

Opis Karanbito jest personalnie zmodyfikowanym nożem o solidnym, zakrzywionym ostrzu (wzorowanym na pazurach tygrysów) i profilowanej, drewnianej, wygodnej w trzymaniu rękojeści. Broń zaostrzona jest głównie od strony wewnętrznej, lecz zewnętrzna powierzchnia również potrafi dość solidnie pociąć... nie wspominając o specjalnym stalowym zębie, mogącym wywołać paskudne rany szarpane. Dzięki specyficznemu kształtowi narzędzie to jest w stanie zadawać obrażenia nawet w pozycjach względnie utrudniających manewry, każde pociągnięcie ostrzem może zadać głębsze rany niż zwykłe kunaie, a przy uderzeniu z odpowiednią siłą czubek noża może nawet obrócić przeciwnikiem, uprzednio go przebijając. Głównymi wadami tejże broni jest jednak to, że nie można jej wykorzystać w walce na dystans - krzywe ostrze uniemożliwia wykonanie dobrego rzutu - oraz krótkie ostrze, które wymaga zbliżenia się do przeciwnika na odległość pięści.

Wymagania
Uniesienie
Brak
Poprawne użycie
Brak

Cena
90 ryō

Najpopularniejszymi sportami w Cesarstwie są sporty walki, takie jak szermierka lub turnieje walki wręcz. Oba te sporty mają też własne rankingi i ligi.

Produkcja alkoholu na własny użytek jest w pełni legalna, lecz do handlu potrzebna jest specjalna zgoda.

Wojska cesarskie są potocznie nazywane „Czarnymi”, a flota nazywana jest „Czarną Falą”.

Straż miejska 特察 na całych terenach cesarstwa ma jednolite uniformy. Każde miasto odróżnia się tylko innymi oznaczeniami na obi.

Zasady sukcesji są dość proste - Cesarz wybiera następnego kandydata osobiście, tym samym wybierając go na następnego cesarza danej dynastii. Jeśli Cesarz zginie przed wybraniem nowego lidera lub ten zginie razem z Cesarzem, Senat wybiera następcę, który zaczyna tytułować się inną dynastią. Jednomyślny sprzeciw liderów poszczególnych klanów zza wyłączeniem obecnego Cesarza (gdyby Cesarzem był jeden z Liderów, bo wtedy faktycznie mamy od razu pat) powoduje, że ten musi zaproponować lub wraz z nimi uzgodnić inną kandydaturę. W ten sposób Cesarz musi się liczyć ze zdaniem przywódców klanów, a i oni będą musieli mówić jednym głosem, żeby coś w sprawie kandydatury wskórać.