Posiadłość rodzinna Azumy

[Uzumaki Hibana]

z/t -> Siedziba władzy

[Azuma]

Poprzedni wątek: Siedziba władzy

Nie zatrzymywał się po drodze nigdzie, tylko skierował prosto do domu. Pogrążony w rozmyślaniach, nawet nie zarejestrował, kiedy znalazł się przed rodzinną posiadłością. Dopiero przechodząc przez ogród przypomniał sobie, że w siedzibie władzy przed paroma dniami rozstał się z ojcem, który też został tam wezwany. Z uwagi na dysproporcje w ich doświadczeniu, naturalnie zostali oddelegowani do całkiem innych zadań.
- Tata… on wrócił? - spytał z niepokojem Miyuki, gdy ta skończyła go przytulać. Okazało się, że Kazuki wrócił z poprzedniej misji, ale został wysłany na kolejną. Co więcej - Sogen znalazło się na tyle w niekorzystnej sytuacji, że nawet matka Azumy - kobieta będąca w końcu od tylu lat w cywilu - otrzymała rozkaz stawienia się w siedzibie władzy. Jej podstawowe zdolności mogły wciąż zostać wykorzystane choćby do najprostszych zadań.
Posiłek upłynął im na rozważaniach o tym co może ich, Kotei i całe Sogen czekać. Wojna prowadzona na dwa fronty z tyloma klanami - bo w końcu nie było tajemnicą to, że granice Cesarstwa Morskich Klifów zamieszkuje kilka klanów - rysowała ich przyszłość w czarnych barwach.
- Katsumi-sama na pewno ma jakiś plan. Nie poddamy się - na koniec powiedział, trochę naiwnie i życzeniowo, ale pozwalało to choć na chwilę podnieść się na duchu. Miyuki przytaknęła..
- Jutro zacznę trening. Wykorzystam dobrze tą przerwę w zleceniach. Wykąpie się i idę spać. - i tak zrobił, po odstawieniu naczyń skierował się do łaźni. Gdy woda w kamiennej wnęce nabrała wystarczającej temperatury, pozwolił sobie na dłuższy relaks.
Gdy dotarł do łóżka, nawet nie zauważył kiedy zasnął.
*** Kolejnego dnia - zgodnie z danym dzień wcześniej wewnętrznym przyrzeczeniem, zabrał się za trening. Po śniadaniu udał się na plac treningowy, gdzie obserwował poczynania trenujących ninja. Wyraźnego zainteresowania nabrał szczególnie w kontekście wykonywania pewnej techniki. Nie omieszkał o to podpytać, a gdy udało mu się uzyskać zwój z opisem techniki, gorąco dziękując - pobiegł z powrotem do posiadłości.

  Ukryty tekst

[Azuma]

W kolejnych dniach, Azuma ułożył sobie podobny harmonogram dnia. Najpierw - po śniadaniu - ćwiczył w ogrodzie, utrwalał nowo opanowaną technikę tak mocno związaną z jego doujutsu. A w kolejnej częsci dnia, udawał się na plac treningowy w którym podpatrywał poczynania innych, bardziej doświadczonych ninja. Obserwował i wyciągał wnioski. Któregoś dnia, w końcu trafił na mężczyznę od którego wcześniej dostał zwój z techniką. Zwrócił mu należność. Mężczyzna był bardzo zaskoczony z tempa nauki Azumy i nie pozwolił w związku z tym, tak mu odejść.
- Dziękuje Panu - zaskoczony odparł gdy po chwili mężczyzna wrócił.. z kolejnym zwojem. - Obiecuję niebawem oddać - obiecał i pobiegł ze zwojem prosto do rodzinnej posiadłości.
***

  Ukryty tekst

[Azuma]

Kolejne dni upływały w miarę podobnie. Pożywne śniadanie, a potem treningi. W międzyczasie Miyuki - matka Azumy dostała pierwszą misję. Na szczęście niedługo po tym wrócił Kazuki - jego ojciec. Przybywał z frontu wschodniego. Nie przynosił najlepszych wiadomości. Podobno nie docierały do Kotei żadne informacje z wybrzeża, licznie okupowanego przez siły Cesarstwa Morskich Klifów.
- Dobrze, że na zachodzie udało się odeprzeć ofensywę. Nawet udało się przesunąć linię frontu. Jeżeli wykorzystamy ten impet i odrzucimy jeszcze bardziej wrogie siły na zachód, zdążymy się przeorganizować i zorganizować oddziały do przedarcia się na wybrzeże - mężczyzna podzielił się informacjami jak i przemyśleniami. Zdążył się przebrać, a także obmyć i teraz w najlepsze buszował w spiżarni. Nie można było odmówić walorom tego schowka w porównaniu do racji jakie przysługiwały na froncie. A więc suchemu prowiantowi.
Wieści z frontu, choć były niepokojące to w końcu od pewnego czasu pozwalały z cieniem optymizmu patrzeć w przyszłość. Gdyby się udało zawrzeć rozejm z Inuzuka i Kaminari, wtedy można by było skupić wszystkie siły na siłach Cesarstwa. Pytanie tylko, czy takie taki scenariusz był w ogóle możliwy?
- Ostatnio prawie nie ruszałem się z posiadłości. Muszę uzupełnić ekwipunek po ostatniej misji. Zorientuje się co w ogóle dzieje się w osadzie. Może przydałaby się jakaś pomoc... Czuje, że jestem gotów - zakomunikował po czym porwał za jabłko i machając tacie, postanowił udać się do centrum osady.

[z/t] - Tablica ogłoszeń

[Azuma]

Poprzedni wątek: Cmentarz rodu Uchiha

Minęło kilka dni, nastoletni Uchiha dotrzymał słowa i nie wspomniał rodzicom o przebiegu rozmowy z Shinrei-kan. Aby zając choć trochę myśli, poświęcił za to ten czas na rozwój. Z rozkazu Katsumi nie mógł na razie opuszczać Kotei, więc stosując się do tego rozkazu, trzymał się granic osady. Codziennie po śniadaniu biegł na jedno z licznych w osadzie pól treningowych, gdzie mógł obserwować nielicznych instruktorów, albo trenujących ninja. Pomimo zawieszenia walk i bliskiego podpisania pokoju, shinobi pozostawali w gotowości dbając przy tym o zachowanie wysokiej formy. Azuma brał z nich przykład.

  Ukryty tekst

[Azuma]

Minęło kilka dni od treningu, zanim podjął się kolejnego. Tak jak poprzednio, tak i tym razem codziennie uczęszczał na ogólnodostępne pole treningowe, gdzie obserwował, pytał, a następnie po wizycie w bibliotece, wyciągał wnioski. Areszt mu doskwierał - nie tyko fizycznie bo z ogromną chęcią udałby się poza obręby murów Kotei, ale także psychicznie, bo był to ciężar naznaczony karą. Turniej Pokoju zbliżał się nieubłaganie i Azuma wiedział, że nie będzie chciał ominąć jakiejkolwiek z tych walk. Stąd założył sobie w planie, że w trakcie aresztu do momentu rozpoczęcia Turnieju, będzie aktywnie podnosił swoje umiejętności. Tak było i tego dnia. Zaczekał tylko do momentu, aż śnieg przestanie padać.

  Ukryty tekst

[Azuma]

Mimo powiększającego się upływu czasu od nałożonego aresztu, Azuma nie odzyskiwał spokoju. Momentami odnosił wręcz przeciwne wrażenie. Czuł nieubłaganie zbliżającą się chwilę, gdy będzie musiał zdecydować o przyszłości wybranego dziecka z ich klanu. Wciąż z trudem przychodziło mu przyjęcie tego do świadomości. Jeszcze trudniejsze było pogodzenie się z tym. Radził sobie z tym na swój sposób. Uciekał w treningi, które pozwalały mu skupić myśli na zadaniu, jakim było opanowywanie nowych technik. Tego dnia zamierzał spróbować czegoś innego. Czegoś co nie było zainspirowane pobytem przy polach treningowych, tylko zostało wyczytane, jako podstawy teoretyczne.

  Ukryty tekst

[Azuma]

Zima trwała w najlepsze, ale można było powiedzieć, że klimat oszczędza Sogen. Wynikało to z uwarunkowań - otoczenie wód łagodziło klimat, co powodowało że mimo opadów śniegu, śnieg się topił albo mieszał z błotem tworząc nieprzyjemną chlubę. W każdym jednak razie, ziemia nie pozostawała skuta lodem. Pogoda nie przeszkadzała również nastoletniemu Uchiha w podejmowaniu kolejnych treningów. Temperatura nie była na tyle niska, żeby przebywanie na zewnątrz było niemożliwe. Albo nierozważne. Azuma więc z tej sytuacji korzystał. W końcu... i tak nie miał żadnych innych zajęć, a to skutecznie odwracało jego uwagę od problemów związanych z rozmową przeprowadzoną przez Katsumi-sama.

  Ukryty tekst

[Azuma]

Po ostatnim treningu nastąpiło kilka dni przerwy. W tym czasie postawił na odpoczynek. Częściej spacerował po Kōtei. Był biernym obserwatorem zmian jakie zachodziły w w mieście, które przygotowywało się na przybycie wielu przedstawicielstw z innych regionów świata. Pracy było dużo. Kotei mimo że bezpośrednio nie ucierpiało pod wpływem działań wojennych, to jednak problemem wciąż pozostawali uchodźcy, którzy niemieli gdzie wrócić. Organizowano dla nich tymczasowe dzielnice mieszkalne na obrzeżach osady. Opróżnione magazyny musiały na razie wystarczyć. Tego dnia Azuma wrócił stamtąd nieco przygnębiony. Bolała go myśl, że tyle musiało ucierpieć, a to nie był jeszcze koniec. Nie chcąc myślami znowu pogrążać się w przytłaczających rozważaniach, szybko zabrał się za trening.

  Ukryty tekst

[Azuma]

Minęło kilka kolejnych dni. W tym czasie pogoda nie ulegała większym zmianom. Śnieg, deszcz, śnieg z deszczem. Błoto z deszczu. Błoto ze śniegu. Czy tez błoto powstałe ze śniegu i deszczu. W tym czasie, Azuma najczęściej przebywał w posiadłości. Oddawał się treningom, a także rozmyślaniom. Im jednak bliżej było do dnia rozpoczęcia Turnieju Pokoju, tym ciężej było mu pozostać na miejscu. Ciekaw był posłannictwa z innych regionów. Nieśmiało zastanawiał się czy spotka dawnych przyjaciół jak i znajomych. Myślał tutaj przede wszystkim o Anzou, ale także o Sayuri z którą ostatni raz widział się podczas poprzedniego turnieju, organizowanego w Watarimono....

- Dobra! Dość tego biadolenia i siedzenia. Trzeba będzie wyjść w końcu do ludzi - tego dnia wstał z mocnym przeświadczeniem że pora zmienić codzienną rutynę. Dzisiejszego dnia zamierzał odbyć ostatni trening, a potem udać się na zakupy.

  Ukryty tekst

[z/t]

[Azuma]

Poprzedni wątek: Turniej Pokoju | Podsumowanie

Dni mijały, a w ich trakcie Kotei podnosiło się coraz mocniej z kolan. Odbudowa stolicy Sogen, trwała w najlepsze. Historia tego co się wydarzyło, zdążyło już obiec kontynent, teraz ściągając do ruin osady, wszelkiej maści rzemieślników, przedsiębiorców, oraz wszystkich tych którzy podskórnie czuli, że da się na odbudowie miasta zarobić.

Azuma otrzymał nowe obowiązki. Miał trzymać pieczę nad siostrą przyszłego Shirei-kana. Starał się z tego wywiązywać jak najlepiej. Już po kilku dniach znał na pamięć harmonogram dnia Hiromi. Wiedział gdzie mieszkała, w jakich godzinach praktykuje w szpitalu, a nawet to że lubiła sobie nieświadomie podśpiewywać. I choć on wiedział tyle o swojej podopiecznej, to ta wciąż go nie poznała. Był tego też powodu.

Miał też inne obowiązki, które wynikały ściśle z dołączenia do Anatsu no ki. Wiązało się to z intensywnym szkoleniem, które znacznie wykraczało poza sam rozwój umiejętności fizycznych. Zgłębiał tajniki klanu, iluzji, ludzkiej psychiki. A to najczęściej wiązało się z czymś nieprzyjemnym. Wracając do posiadłości, gorzko wspominał całe zdarzenie.

  Ukryty tekst

[Azuma]

Kolejne dni mijały podobnie. Z bezpiecznej odległości obserwował Hiromi, a gdy docierała do szpitala, sam udawał w znane sobie miejsce, gdzie przechodził intensywne szkolenie. Gdy nadchodził wieczór, kończył, ponownie zjawiając się pod szpitalem, a stamtąd – znów z bezpiecznej odległości – odprowadzał Hiromi do momentu, aż znikała za drzwiami posiadłości. Wtedy wracał do siebie, gdzie z rzadka rozmawiał z rodzicami o tym co się działo teraz w jego życiu. Wolał ich nie wtajemniczać we wszystkie szczegóły. Miyuki i Kazuki z kolei, nie naciskali. Podświadomie rozumieli, że inwazja przeprowadzona w środku Kotei, zmieniła wszystko.

Tego dnia, ponownie udał się w stronę lochów. Tym jednak razem, trening miał wyglądać zupełnie inaczej.

  Ukryty tekst

[Azuma]

Tego dnia spieszył się. Wiedział że przyspieszony kurs nauki miał się ku końcowi. Nie wynikało to z tego, że opanował cały zakres przewidzianej wiedzy, ale dlatego że zwyczajnie brakowało rąk, tych zaufanych do pracy.

  Ukryty tekst

[z/t] - Siedziba władzy